Vaccinaties bij kinderen. Pneumokokken vaccin?

Dit is een herhaling van een vroeger artikel, maar aangepast.

Worden de baby’s tegenwoordig niet te veel en te vroeg gevaccineerd?

Ik heb daar toch wel enige bedenkingen over.

Het is meermaals gebeurd dat ouders met hun kinderen op raadpleging kwamen met allerlei ziektebeelden ontstaan of verergerd na hun eerste vaccinaties.

Tegenwoordig begint men er steeds vroeger aan en verhoogt men stelselmatig het aantal vaccins, vaak in een keer toegediend.

Ongetwijfeld heeft dat een aantal voordelen.

Men moet een paar keer minder prikken, dus winst ook voor de ouders.

Men ontloopt mogelijks een aantal kinderziekten, voor sommige zwakke kinderen ongetwijfeld een goede zaak. Maar zijn er ook geen nadelen, die men ontkent?

Voor een homeopaat ongetwijfeld wel.

Men weet dat de baby ongeveer zes maanden beschermd wordt door de immuniteit die hij van zijn moeder mee kreeg, daarna staat hij er geleidelijk alleen voor, dus zegt men, moet men hen reeds vroeger beginnen vaccineren.

Dat is een wetenschappelijke verdedigbare reden, maar niemand weet of dat kleine lichaam wel in staat is perfect te reageren op de vaccins zonder dat er negatieve of schadelijke bijwerkingen zijn, zijn immuun stelsel is zich juist aan het vormen en een ernstige schok zoals een inenting  met meerdere vaccins samen, kan daar misschien verstoring in aanbrengen.

Volgens de homeopathische leer is dat wel mogelijk.

Voor vaccinaties zou men een onderscheid moeten maken tussen sterke en minder sterke baby’s.

1. Baby’s die constitutioneel sterk zijn zullen de vaccinaties ondergaan zonder al te veel schade, maar de vraag is, waren die vaccins  bij hen dan wel nodig? Indien ze een van die kinderziekten hadden gekregen zou dat zo erg zijn geweest?

Velen onder ons hebben die kinderziekten allemaal ondergaan zonder al te veel schade en hebben op deze wijze een immuniteit opgebouwd en misschien ook een betere weerstand tegen over een aantal andere ziekten.

2. Wat kan er gebeuren bij baby’s die geboren worden met een zwakkere constitutie of met een grotere gevoeligheid voor bepaalde aandoeningen en die geen perfecte weerstand hebben mee gekregen van hun ouders?

Die zullen waarschijnlijk baat vinden bij vaccinatie tegen over die bepaalde ziekten waarvoor ze een vaccin kregen, maar hun lichaam reageert minder goed en de vaccinatie zal heel waarschijnlijk, ten minste tijdelijk, het immuun stelsel energetisch verzwakken, waardoor ze risico’s lopen.

De gevolgen worden dan snel zichtbaar. Enige tijd later verschijnen de eerste tekens:  soms lichte koortstoestand, hoesten, neus, keel en oorontstekingen, soms beginnende tekens van allergie die dan vaak overgaan naar astma, ook vormen van voedsel intolerantie zijn mogelijk.

Kijk eens rondom U hoeveel kinderen er nu met ‘puffers’ rondlopen? Allemaal een gevolg van luchtpollutie? Ik heb daar mijn twijfels over.

Wat zou er dan moeten gebeuren? Afremmen die vaccinaties.

Wanneer het enigszins kan, het aantal vaccinaties beperken, op iets latere leeftijd  toedienen en meer spreiden over een langere periode, precies het omgekeerde van hetgeen men nu doet.

Sommige vaccins zijn voor bepaalde kinderen echt niet nodig.

Een voorbeeld?

Neem nu de vaccinatie tegen hepatitis B.

Welke baby komt daarvoor in aanmerking?

1. Wanneer de ouders of mensen die regelmatig in contact komen met de baby drager zijn van een nog overdraagbare hepatitis B,  ja die zeker.
2. Wanneer het kind in een dubieus milieus vertoefd of bij drugsverslaafden, of alcoholisten, ja dan ook.

De andere baby’s hebben dat niet nodig, misschien later wel in bepaalde omstandigheden, maar ondertussen is hun immuun stelsel helemaal gevormd en kan men de voor en nadelen van die vaccinatie afwegen.

3. Er kan wel een probleem ontstaan wanneer er baby’s opgevangen worden in een crèche, waar meerdere kinderen aanwezig zijn en waarbij er in een familie hepatitis  aanwezig is. Dat wordt een moeilijke vraag en dan is vaccinatie wel aan te raden.

Maar ja, zijn er nog baby’s die niet naar de crèche gaan? Dus toch een probleem.

Denkt U dat die vaccinatie toch onschadelijk is?

Niet altijd. Persoonlijk heb ik meerdere kinderen behandeld waar de lever energetisch beschadigd was ten gevolge van de toediening van een vaccin tegen hepatitis B, met alle gevolgen van dien: maag of darmklachten, infectiehaarden, ademhalingsproblemen, moeheid…

Alleen door een hoog gedoseerde homeopathische verdunning toe te dienen van de nosode hepatitis B werd alles beter.

Ook voor andere vaccins waren er soms later ernstige  bijwerkingen, vaak ademhalingsproblemen of allergieën, die alleen verbeterden door toedienen van hetzelfde vaccin in hoge homeopathische dosis, waardoor de bijwerkingen verdwenen.

En dan heb ik het nog niet over de mogelijke directe schadelijke gevolgen van de vaccinaties, die zijn wel uitzonderlijk maar ze bestaan echt, maar er wordt maar weinig over gesproken in de medische wereld.

Indien U dus toch graag al die vaccins laat toedienen, ga dan eens ten rade bij een homeopaat, die kan uw kind dan op voorhand beschermen tegen de nadelige gevolgen van vaccinaties, zonder er de mogelijke voordelen  van te verliezen

Indien U bij uw kind ondervindt dat het minder gezond blijft na vaccinatie, ga dan ook eens ten rade bij een goed homeopaat, hij kan U helpen.

Indien U er meer wilt over weten, lees dan b.v.:

 “ De geneeskunde herontdekt ” van Dr. Jean Elmiger, Ed. Satas, Dilbeek.

Nog een paar voorbeelden.

Enkele jaren geleden had ik nog een mooi voorbeeld van post vaccinatie problemen bij een kind in de familie. De jongen was opgegroeid in een land waar het in de winter vaak zeer koud is, min 25 graden is daar geen uitzondering.

Als baby ging men elke dag met hem wandelen gedurende een paar uur.

Zelfs in de winter met temperaturen tot min 15 graden werd hij, goed aangekleed, rondgereden in de koets.

Tot aan het begin van de vaccinaties was hij nooit ziek.

Enige tijd na een reeks vaccinaties begonnen de problemen.

Vaak wordt de reden dan gezocht in de aanwezigheid van andere baby’s in de crèche, maar het kind ging naar geen crèche en kwam niet in aanraking met andere kinderen.

Toen ik zijn gezondheid toestand opgemeten had met de Lecherantenne, nog voor de vaccinaties was alles perfect. Omdat ze veraf woonden zag ik het kind gedurende een jaar niet terug.

Ondertussen had het alle vaccinaties gekregen ook tegen hepatitis B.

Sinds was de kleine altijd ziek.

Neus lopen, keelontsteking, veel hoesten en vooral bijna constant lichte diarree  en de ene oorontsteking na de andere. Antibiotica en andere therapieën hielpen weinig of niet, men sprak van oorbuisjes te steken, toen kwamen ze naar België.

De specialist had het afgeraden wegens de chronische oorontsteking.  Ze kwamen toch en ik onderzocht het kind o.a. met de Lecherantenne.

Immuniteit sterk gedaald, aantasting van de slijmvliezen, (n.k.o.) en de lever.

Om zeker te zijn gingen we toch naar de Pediater die inderdaad een dubbele oorontsteking vaststelde, maar toch de operatie wenste af te wachten.

Dit was mijn kans.

Ik gaf de jongen een hoge dosis homeopatische vaccin tegen hepatitis B en wachtte af. Het duurde niet lang of de reactie volgde.

De hoest vermeerderde en leek op kinkhoest, hoesten en braak nijgingen, diarree en lichte koorts. Gelukkig was het na enkele uren over.

’s  Anderdaags was aan de ene kant de oorontsteking verdwenen en twee dagen later was alles in orde.  Gedaan met hoesten en neusloop, ook de diarree stopte.

Ik gaf nog een immuniteit stimulerend middel mee, en een pentavax met hoge homeopathische verdunning om de negatieve gevolgen van al de vaccinaties te niet te doen en wat bleek?

Sindsdien is het jongetje springlevend en is nooit meer ziek.

Moet men nu alle kinderen nog een Pneumokokken vaccin gaan toedienen?

Nog eentje meer. Elk kind dat sterft is er een te veel en ik weet niet hoe dat kindje er uit zag voordien.  Had het ook te veel vaccins gekregen en was de immuniteit niet zodanig gezakt dat het niet bestand was tegen de aanval van de pneumokok?

Nam het reeds medicatie voordien? Geen puffer met corticoïden?

Om te antwoorden op de vraag of dat kind moest gevaccineerd worden tegen de Pneumokok beschik ik niet over de nodige informatie om er correct op te antwoorden.

Een ding weet ik zeker: de veelvuldige en te talrijke vaccinaties ondermijnen eerst de gezondheid van heel wat kinderen en sommigen herstellen er nooit helemaal van.

Wat doet men dan? Veel medicatie voorschrijven, is dat de ideale oplossing?

U ziet  dat het niet zo eenvoudig is, maar vergeet niet dat, voorlopig alleen polio vaccinatie verplicht is, gelukkig maar, denk ik dan.

Vraag informatie aan uw homeopathische arts, hij kan U bijstaan.

Een laatste geval dan.

Ouders komen met hun twee jaar oude zoon op de raadpleging.

Sinds enkele weken is hij constant ziek, hij blijft hoesten ondanks een opname in de kliniek en talrijke antibiotica kuren.

Wanneer ik hem onderzoek vind ik een aantal afwijkingen.

1. Hij slaapt op een zeer slechte plaats en wordt getroffen door zes pathogene vectoren ter hoogte van zijn keel en bovenste luchtwegen.
2. Zijn immuunstelsel en mucosa (slijmvliezen) waarden zijn gedaald op –60 / +60.

Hier zal geen klassieke geneeskunde helpen.

Zonder onder tussenkomst is het klaar en duidelijk, deze jongen stevent af op astma of chronisch bronchitis en elke winter talrijke infecties.

3. Wat ik ook uittest ik krijg geen reactie op enige behandeling, tot ik denk dat hij onlangs nog zijn laatste cocktail aan vaccins kreeg.

Ik doe nu de test met Pentacoq xmk en zie ik krijg eindelijk een positieve reactie.

Gans zijn verdediging systeem werd dus geblokkeerd door die vaccinaties.

Een dosis van het vijfdelig vaccin in homeopathische dosis xmk zal daar nu verandering moeten in brengen en mij toelaten hem te genezen.

De woning moet gebiosaneerd worden.

Een vraag.

Hij sliep toch reeds voordien op die slechte plaats, waarom dan nu die ziekte?

Door op deze plaats te slapen zal zijn immuniteit waarschijnlijk reeds gedaald zijn op –30 /+30 en misschien ook door de eerdere vaccinaties,  deze laatste  vaccinatie heeft zijn immuniteit verder doen dalen.

Door de plaats waar hij sliep was hij nooit in staat goed te reageren op de vaccinatie en werd hij steeds zwakker en zieker.

Vervolg.

Het is bijna niet te geloven. De woning werd onmiddellijk gebiosaneerd.

We zijn pas drie weken later en al de parameters zijn genormaliseerd.

Het kind slaapt rustig in zijn kamer, eet veel beter, is zeer levenslustig, net het tegenovergestelde  van vroeger.

Hij heeft geen medicatie meer nodig, zijn immuun systeem is volledig in orde.

03-12-2008, 00:00 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Soms krijg je mensen op de raadpleging die slechts vage klachten hebben en bij de klassiek geschoolde arts niet geholpen worden.

Wanneer je dan alles gaat opmeten met behulp van de Lecherantenne, dan zal je soms een oorzakelijk verband vinden met virussen of ernstige vroeger doorgemaakte ziekten.

Meestal zullen er ook oorzakelijke verbanden zijn met de woning.

Aanwezigheid van aardmagnetische negatieve straling, allerlei elektromagnetische straling zowel van in de woning veroorzaakt door allerlei apparatuur, maar ook van exogene oorsprong zoals radars, zenders,  watervoerende breuklijnen, enz.

De klachten van de patiënten zijn vaag, vooral een zekere graad van moeheid is er altijd aanwezig. De moeheid kan zich manifesten op verschillende manieren.

Soms alleen maar in de namiddag, soms reeds van bij het opstaan.

Bij sommigen is er ook altijd een vorm van pijn aanwezig, soms af en toe, soms chronisch.

Meestal zullen er na verloop van tijd ernstiger klachten en positieve ziekte symptomen de kop op steken waardoor nu ook de klassieke arts een verband vermoedt tussen beide en niet langer de patiënt verdenkt van psychische problemen.

Hoeveel patiënten worden er nog niet doorgestuurd naar de psychiater die beter eerst eens zouden worden onderzocht door een arts die de Lecheranntenne kan gebruiken?

Niet alleen zouden ze minder zenuwpillen slikken maar vaak ook nog ontsnappen aan ernstige ziekten die later zouden kunnen optreden.

De opmeting.

Wanneer ik zo iemand opmeet, geeft de 3,75 greeplengte, zijnde die van de immuniteit altijd de juiste uitslag. Normale waarde is. 3,75 = –19 / +12.

Bij lichte gevallen krijgen we gewoon een inversie van de normale waarden. Dus de negatieve waarde verhoogt en de positieve daalt. 375= -12 / +19

Bij ergere gevallen vinden we altijd een daling van zowel rechts als links op minder dan de helft van de waarden. 3,75 = -30 /+ 30.

Bij ernstige gevallen met meer symptomen zoals CVS, virale ziekten en dergelijke vallen de waarden altijd beneden een vierde van de normale waarden. 3,75 = -60 /+ 60 en soms nog lager.

Ik heb nog nooit iemand onderzocht die zei dat hij moe was en normale waarden had.

Naast de immuniteit  worden alle andere organen en functies opgemeten.

Bij praktisch elke patiënt met een abnormale waarde voor immuniteit, vindt men ook nog minstens een of twee andere gedaalde waarden, die overeen stemmen met zijn klachten.

Met deze methode vindt men altijd de waarheid en meestal op tijd.

Definitie.

Immuundeficiëntie betekent verminderde afweer van het natuurlijk afweersysteem met mogelijkheid tot grotere vatbaarheid tot infecties.

Aids is een secundaire immuundeficiëntie veroorzaakt door H.I.V. infectie.

Gelukkig is het niet altijd een HIV infectie en Aids.

Mogelijke oorzaken van immuun deficiëntie.

1. Onbekende??
2. Aangeboren afwijkingen. Hier zullen we niets over schrijven.
3. Verworven aandoeningen.

Vaak een gevolg van verwaarlozing, (gebrek aan gezonde voeding??),  recidiverende  of ernstige chronische infecties, ziekten van het lymfestelsel of kanker al dan niet behandeld met chemo of bestraling.

Dat zijn de meest gekende oorzaken.

Klassieke behandelingen.

1.        Genezen van gekende oorzaak.

2.       Immunoglobulinen voor zover mogelijk.

Hoe zien wij dat probleem en hoe verhelpen wij dat meestal?

Om de problematiek even te schetsen, zal ik u iets vertellen over een patiënt.

Het is trouwens ook de reden waarom ik nu over imuundeficiëntie wens te schrijven.

Ik kreeg onlangs twee nog relatief jonge mannen op de raadpleging met een gelijkbaar probleem, alhoewel de directe oorzaak helemaal anders bleek te zijn.

Allebei waren ze alleenstaande zelfstandige zeer gedreven mensen in hun vak die het door hun werk al ver hadden gebracht.

Allebei stonden ze letterlijk op instorten en hadden ze een immuniteit van –120 /+120, dat is ongeveer één achtste van de waarde die men vind bij een gezonde mens.

Wanneer men dat cijfer op meet voor de immuniteit heeft men een grens bereikt.

Ofwel keert men snel terug betere cijfers door een aangepaste behandeling, ofwel gaat het snel bergaf naar het einde of een ernstige ziekte, zoals kanker, leukemie, lymfomen …

De enige uitzondering daarop is een chemotherapie behandeling, daar vindt men dat ook.

Om daar iets aan te doen heeft men vaak een alternatieve behandeling nodig, anders kan men jaren uiterst moe blijven. De klassieke dokter weet daar meestal geen raad mee.

Toen ik hun de vraag stelde waarom ze nog altijd werkten en niet thuis zaten of in bed lagen en of ze als werknemer nog zouden aan het werk zijn, zei de ene “ ik zou al lang op invaliditeit staan’ en de andere die plots ziek geworden was zei ook ‘ik kan niet meer, maar ik moet verder, want mijn bedrijf gaat voor alles’.

Allebei staan ze met een been in hun graf en hebben nochtans geen Aids.

U ziet dat zelfstandig zijn niet alleen voordelen heeft.

Een van deze patiënten heb ik 10 jaar geleden al eens van een gelijkaardige toestand gered en zijn vader belde me of ik hem opnieuw wou helpen.

Deze man doet aan  fruit import, staat elke dag om 3 uur op en werkt tot ‘s avonds laat, de telefoons vanuit  Zuid Amerika doet hij er ook nog bij, vaak tijdens de eerste uren van de nacht

ten gevolge van het tijd verschil.

Een paar snelle reizen over en terug naar Chili deden hem de das om.

In zijn voorgeschiedenis vinden we gelijkaardige symptomen en dat ongeveer 10 jaar voordien.

Omdat het zo gelijklopend is vertel ik er meer over.

Het was in 1998 en zijn vader is mij nog altijd dankbaar dat ik toen, zijn zoon heb gered?

Het is trouwens ook hij die nu aan de alarmbel trekt en met hem opnieuw op consult kwam, hij vermoedt iets gelijkaardig, en of hij gelijk heeft!

Ziehier de evolutie in 1998.

Ik zal telkens de cijfers geven en enig commentaar.

                        Immuniteit        longen              kankergevaar    lever   

                        Li            re            li            re            li            re            li            re

10 1998:            -120            +120            120            60            120            120            12            19

Het was dus zeer ernstig, hij hoestte al enige tijd en was zeer moe en ik dacht aan longkanker. Werd reeds tevergeefs behandeld met antibiotica.  Nu eerst  R/ Endobionten.

11 1998                        60            60            30            30            30            30            19            12

Moe + Nog hoesten.  Kankergevaar lijkt geweken, geruststellend.

Verder behandelen, gunstige evolutie, de  lever is  reeds in orde.

12 1998            30            30            30            30            12            19            19            12

Kankergevaar volledig weg.  RX longen, probleem rechts, bioptie klieren hilus negatief.

01 1999: nog extreem moe, hoest nog, evolutie goed. Nu R/ thymus extract vooral

06 1999            19            19            19            19            19            19            19            19

Hoest gedaan, niet meer moe, kwam niet meer terug tot nu.

Spijtig want hij was nog niet helemaal in orde, alhoewel hij zich  sindsdien goed voelde.

2007: Vader komt met zieke zoon terug, opnieuw moe+++, hoesten++

Op de radiografie zien ze ‘iets’ aan de rechter long en ook gezwollen hilus klieren,  maar er is  geen  diagnose gesteld. Antibiotica wordt ingezet.

De vader denkt aan vroeger, zou het opnieuw zo erg worden?

Omdat het na enige dagen niet betert, integendeel komen ze op de raadpleging.

Ziehier de cijfers van de opmeting met de Lecherantenne.

                        Immuniteit        longen              kanker              lever

                        Li            re            li            re            li            re            li            re

11 2007            120            120            30            30            19            12            30            30

Geen kankergevaar, opnieuw moe en hoesten + lever aangetast, rest ok.

Bloed: zijn levertesten waren ernstig gestoord, ook tekens van ontsteking elders.

Hier geen endobionten maar wel cholostrum: immuunversterkend en hepar, (lever.)

Na 3 weken            60            60            12            19            19            12            12            19

Behandeling verder zetten + argentyn 23, tegen longontsteking.

Antibiotica eerder al gestopt.

12 2007:             30            30            12            19            19            12            19            12

R: endobionten, argentyn + lymphedrain product.

Nu komt er als endobiont uit: Utlin S D4: Mycobacterium phlei FU.36.

Wanneer we nalezen welke de indicaties zijn staat men verstomd dat die Duitse dokter uitvinder reeds meer dan 50 jaar geleden zoiets wist, en dat de klassieke geneeskunde nog altijd niet weet hoe deze ziekte te behandelen, behalve soms met cortisone??

De mogelijke indicaties die hier gegeven worden zij o.a: longen en extrapulmonaire tuberculose, of gelijkaardige ziekten, hals en andere klieren, lupus,  erythema nosodum,(vindt men ook vaak bij sarcoïdose),  skrofulose, urogenitale problemen…(nierstenen).

Ik heb ondertussen al de nosoden voor tuberculose getest en die waren allemaal negatief, ook die voor virussen en ernstige bacteriën, alsook voor kanker.

Ik leg hem dus uit dat het een ziekte is die gelijkaardig moet zijn, maar niet dodelijk is, vermits hij snel aan het beteren is en het cijfer voor kanker normaal is.

Dan zegt hij plots: ik moet terug naar de kliniek, want de radioloog heeft mij zopas gebeld dat ik morgen terug moet hij noemde zoiets als mogelijke sarcoïdose.

Zo nu weet ik het, helaas heb ik die nosode niet, maar het zal zeker juist zijn.

Dus spreken we af: voorlopig zeker geen cortisone ik zal het zo wel in orde krijgen.

Wanneer u de literatuur overloop op internet, over sarcoïdose klopt het allemaal.

Sarcoïdose is een ziekte waarbij  op verschillende plaatsen in het lichaam ontstekingsverschijnselen ontstaan, waar zich dan witte bloedcellen ophopen die op hun beurt granulomen vormen. De oorzaak is onbekend?

De meeste voorkomende plaatsen zijn de longen, lymfeklieren, huid en gewrichten.

Dank zij onze behandeling zal de termijn van herstel veel korter zijn, hij begint al terug te werken, hoest niet meer, is niet meer kortademig en de lever werkt normaal.

                 Immuniteit   longen

polariteit    re    li           re    li

11 01 08      30   30        12    19

15  02 08    30   30        30    30

01  06 08    30   30        12     19

23 09  08    19   12         19    12.

Al  zijn cijfers en toestand zijn volledig normaal.

19-11-2008, 09:42 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

17-11-2008, 09:51 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

De redenen waarom iemand doodsangsten ondergaat kunnen veelvuldig zijn.

Het geval dat wij hierna bespreken is er dus maar een van en kan dus alleen maar gelden voor dit bijzonder geval.

Ik heb u reeds vroeger het geval van deze nog jonge vrouw verteld in verband met MS.

Ze stelt het na al die jaren nog goed op dat vlak en werkt regelmatig 4/5den  en heeft een man en twee gezonde kinderen.

Het was nu precies één jaar geleden dat ze nog eens op controle kwam.

De laatste tijd waren er wat problemen geweest op het werk en ze was er niet gerust in, ze had eigenlijk wat schrik haar werk te verliezen. Gelukkig scheen dat probleem nu van de baan.

Het was in die periode dat ze plots ’s nachts wakker werd met hevige hartkloppingen die wel eens tot drie uur lang duurden, bij rechtop zitten ging dat dan geleidelijk beter.

Ze had zo een schrik opgedaan dat ze dacht te kunnen sterven, vooral als ze alleen was in haar woning en niemand om zich heen had om haar desnoods te helpen.

Ze was bij haar huisarts geweest en die dacht (misschien wel gedeeltelijk terecht) dat het nog kwam door de problemen op het werk, alhoewel die nu voorbij waren.

Hij schreef dus voor wat meestal gebeurd: xanax, tegen de angsten.

Ze had de pillen nog niet ingenomen maar had ze wel bij toen ze op de raadpleging kwam.

Onderzoek met de Lecherantenne.

Het eerste wat ik doe is nagaan of de biosanering van de woning nog correct is.

Ik vind een nieuwe watervoerende breuklijn die schuin over haar hart loopt.

Dat zou wel eens de hoofdoorzaak kunnen zijn van haar hartprobleem, te meer dat het altijd begint wanneer ze een tijdje in bed licht en beter gaat wanneer ze rechtop gaat zitten.

Haar immuunstelsel is ook al aan het verzwakken, het zenuwstelsel houdt nog goed stand.

Wanneer ik de xanax uitmeet geeft die iets positiefs op het zenuwstelsel maar niets positiefs voor het hart, daar ligt nochtans haar grootste probleem.

Wat moet er hier gebeuren?

1. Zo snel mogelijk in de woning de biosanering op punt stellen.
2. Een homeopathisch middel zoeken dat zowel de angst verbetert als de hartkloppingen.
   
   Dat kan wel voor een homeopathisch middel maar bestaat niet in de klassieke geneeskundeNa enig zoeken vind ik het: Aconitum 200k.

Bij nazicht klopt dat helemaal: angsten ook voor de dood en hartkloppingen, beter al zittend.

Waarom 200k? Omdat het geen materiële ziekte is maar een energetische die ook reeds de emoties aangrijpt en dus hiërarchisch reeds hoger ligt.

3.   Eén magneet in de rechter halsstreek, waar een bijzonder vasculair plexus punt ligt, verbetert onmiddellijk de energetische toestand van het hart.

Ziet u nu wat een immens verschil er zit tussen de goede energetische geneeskunde en de zuiver materiële die de klassieker toepast?

10-11-2008, 17:58 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Dit is in feite voer voor dokters en therapeuten maar ik vermoed dat heel wat van mijn bezoekers ook geïnteresseerd zijn in volgende vraag.

Hoe slagen wij er in, bij heel wat patiënten de immuniteit of weerstand te verhogen en zo de genezing te bevorderen, daar waar men met de klassieke geneesmiddelen er niet in slaagt?

Dat is dan het onderwerp van de volgende bijdrage.

In een gezond lichaam leven schimmels en bacteriën in harmonie samen en zorgen zij er mee voor, als saprofyten, dat  ons lichaam normaal functioneert.

Onze saprofyten werden heel lang stiefmoederlijk behandeld en genoten weinig aandacht.

We gaan daar eens wat dieper op ingaan.

Ik heb lange tijd getwijfeld om er mee uit te pakken, want dit is een uiterst moeilijke opgave en kan voor heel wat discussie zorgen tussen voor en tegenstanders.

Het grootste verwijt zou dan waarschijnlijk uit de hoek van de klassieke geneeskunde kunnen komen, maar wie had iets anders verwacht?

De discussie loopt al bijna een volle eeuw.

Monomorfisme of pleomorfisme.

Heeft u al gehoord van Virchow of van Pasteur?

Zij zijn de vertegenwoordigers van het monomorfisme.

Louis Pasteur (1822-1895) beweerde dat alle micro-organismen, dus ook schimmels en zeker bacteriën,  nooit veranderen van vorm en dat elk micro-organisme één bepaald ziektebeeld heeft.

Evenals zijn tijdgenoot  Virchow hield hij staande dat bij een gezonde toestand het bloed steriel is. Wat nu meestal nog  wordt aangenomen in de klassieke geneeskunde,

Alle onderzoeken gebeurden echter uitsluiten op gefixeerd en gekleurd bloed, dus dood bloed.

Béchamp beweerde daarentegen dat elk microbiologisch leven ontstaat uit een oerkiem en dat bepaalde pathologische milieu veranderingen de evolutie naar een pathologische verandering van de oerkiem kan beïnvloeden.

Claude Bernard voegde er zelfs aan toe: ”het micro-organisme is niets, het milieu is alles”.

Daar ontstond het pléomorfisme.

Enderlein.

Tussen de twee wereld oorlogen  ontdekte deze Duitse microbioloog en zoöloog, dank zij donkerveldmicroscopie in het “ levend = vers” bloedbeeld bewegende kleine deeltjes.

In 1925 publiceert hij dat gelijkaardige kleine partikels, later noemt hij ze protiden, in gezonde omstandigheden in symbiose leven met de gastheercel, maar in pathologische omstandigheden zich kunnen ontwikkelen tot microbiologische vormen die de gastheercel verstoren en aan de oorsprong kunnen liggen van ziekte.

Vandaar het huidig onderzoek met donkerveld microscoop op bloedanalyse, waar men spoort naar gelijkaardige afwijkingen  vooral in rode bloedlichaampjes en op deze wijze de gezondheid toestand van iemand kan evalueren.

Dit is voornamelijk een diagnose methode en veel minder een behandeling methode.

Men kan er wel vroegtijdig een begin van ziekte mee op sporen en de evolutie van een patiënt mee opvolgen. Symbiose is dus uiterst  belangrijk voor een gezond lichaam.

Er moet een evenwicht bestaan tussen al de composanten die ons leven beïnvloeden.

De bacteriën en  zelfs de schimmels in onze  darmflora zijn daar een mooi voorbeeld van.

Wanneer je dan wegens een ernstige infectie antibiotica neemt, krijgt U zowel te maken met monomorfisme als met pleomorfisme.

In onze moderne geneeskunde vertrekt men altijd van uit het monomorfisme.

Een infectie wordt veroorzaakt door een virus of bacterie.

Met zoekt uit om  welke bacterie het gaat, maakt een antibiogram en geeft dan het antibioticum dat het best de agressor kan verdelgen. Daarmee stopt het.

In feite zou men ook moeten denken aan het tweede luik: het pléomorfisme.

De antibiotica heeft het evenwicht van de darmflora, maar ook van het bloed zodanig  verstoord, dat men ver verwijderd is van de ideale verhouding.

Ook goede bacteriën zijn vernietigd en vaak nemen schimmels nu de bovenhand.

Vandaar de veelvuldige darmproblemen die vaak ontstaan na een antibiotica kuur.

Men heeft dat ondertussen al enigszins herkend.

De multivitaminen  kuren en de reclame voor allerlei melkzuurstammen bewijzen dat.

Hebt U al eens op TV gezien wat men nu aanraadt om gezond en sterk te zijn, en over een betere immuniteit te kunnen beschikken?

U neemt ’s morgens een flesje met lacto bacillus  en na 14 dagen bent U in supervorm.

We zijn dus al een stap verder: het gaat niet alleen meer om het evenwicht in de darmen maar ook om IMMUNITEIT.

Prof. Dr. G. Enderlein ( 1872-1968), was de man die hier het verst in gevorderd was, spijtig voor hem kwam de oorlog (1940-1945) tussen beide, en alles wat Duits was werd toen doodgezwegen en verworpen, vaak met reden, (behalve hun kennis van wapens natuurlijk.)

Hij werkte in stilte verder.

Dankzij zijn werk en dat van zijn medewerkers en opvolgers bestaat er thans een hele gamma van producten die in Duitsland te koop zijn bij de firma Sanum-Kehlbeck.

Meer nieuws.

Ondertussen zijn we jaren verder en heeft het onderzoek niet stil gestaan.

Ter gelegenheid van een dag in Nederland over chronische infecties vernam ik daar meer over.

Dr I.M.Koolsbergen sprak er over “allemaal beestjes” en herhaalde ongeveer wat ik hier reeds over schreef, maar ze ging verder.

Ze sprak onder meer over de ziekte van Lyme, die sterk in optocht is, en over het onderzoek dat men deed in verband met de oorzaak van de ziekte: de spirocheet Borrelia, meestal gelinkt aan een beet van een teek, al kunnen ook andere dragers de ziekte overbrengen.

Ze onderschreef het pleomorfisme en vertelde over verder onderzoek daaromtrent.

Zo zou er nu een virus filter bestaan, met poriën van 0,22mu-meter waarmee Mv. Klienberger-Nobel, aantoont dat er filtreerbare (dus zo klein als een virus), granulen bestaan die geen celwand bezaten maar wel konden overgaan in coccen onder gunstige omstandigheden. Zij noemde deze celwandloze micro organismen  L vormen, nu beter bekend als  Cell Wall Deficiênt Forms of CWD of ook nog Stealth Pathogens (Mattman 1995) of nano –bacterie (Kaljander 2000.)

Deze  CWD-vormen worden thans het meest gebruikt voor de beschrijving van het universeel voorkomende micro-micro stadium van microben.

Dit heet het virusstadium van de bacterie.

Prionen zijn infectieuse eiwitten, (niet levende). Dat werd recentelijk ontdekt.

Zij zouden aan de oorsprong kunnen liggen van talrijke gekende en missschien nog ongekende ziekten.  Zo is de cirkel helemaal rond.

Prof. Enderlein  noemt zijn inzichten omtrent het ontstaan van ziekten: Bacteriën-Cyclogenie.

Daarmee bedoelt hij het volgende.

Vooral in de rode bloedlichamen bevinden zich uiterst kleine levende partikels: protiden.

Deze oervormen van leven worden trouwens van moeder op kind overgeleverd tijdens de zwangerschap.

Een eerste opmerking: het is dus uiterst belangrijk dat de toekomstige moeder (en ook de vader) voor de zwangerschap in goede gezondheid ‘verkeren’, want eens het kind geboren  of misschien reeds bij de conceptie is het te laat om daar nog iets aan te veranderen.

De Cyclogenie.

De eerste levensvormen (protiden) kunnen evolueren.

Zodra het lichaam om een of andere reden minder gezond word, grijpt er een evolutie plaats, veranderen die initiële protiden en gaan geleidelijk over in bacteriën en zelfs schimmels en virussen. Dus hoe hoger de ontwikkeling van die protide hoe schadelijker hij wordt.

Dat noemde  Endelein de Bacteriën-Cyclogenie.

Mogelijke oorzaken van die omschakeling van gezond naar ziekte kiemen.

Het Zuur-basis evenwicht.

Ons bloed heeft normaal een zuurwaarde van rond de 7,4 Ph.

Alles wat het zuurder maakt is schadelijk voor de gezondheid.

Heeft een bloedanalyse en het bepalen van de Ph. waarde  dan veel zin?

Eigenlijk niet, want onze homeostasis doet er alles aan om de Ph. op peil te houden.

In feite zouden we in de weefsels moeten gaan kijken en misschien ook in het intercellulair milieu.

Welke zijn nu de belangrijkste oorzaken van acidose of verzuring?

1. De voeding: te veel eiwitten van dierlijke oorsprong geven een te veel aan fosforzuren.

Die moeten dan geneutraliseerd worden door calcium, natrium en kalium ionen.

Zo ziet U dat het verzuren niet alleen een verslechtering van de bacteriën cyclus te weeg brengt, maar ook aanzet tot reumatische toestanden en anderzijds osteoporose kan veroorzaken, want waar zou het lichaam al dat calcium gaan halen, behalve uit het bot?

De voeding is dus toch wel een belangrijk probleem.

2. Alle toxische stoffen zoals zware metalen, pesticiden, kleurstoffen, smaakverbeteraars..

Daar zijn de wereld en de voeding vol van.

3. Alle anti- medicijnen zoals: antibiotica, anti reumatica, anti depressiva en  immunosuppressiva, corticoïden, ook hier hebben onze chronische zieken  hun  buik van  vol.

4. Het milieu.

Alle elektromagnetische, magnetische en aardmagnetische storingen.

Die zijn de laatste honderd jaar met een factor van minstens 1000 vermeerderd.

De overgang van goed naar slecht.

De evolutie van primitieve levensvormen zoals de protide, gaat in verschillende stadia naar de

Bacteriën fase. Ik spaar U al die namen.

De mogelijke behandelingen.

Het doel bestaat er in de pathogene bacteriën en schimmels van een hoger (toxisch) niveau  opnieuw naar een lagere graad van ontwikkeling te brengen.

Daar voor gebruikt men de endobionten.

1. Endobionten zijn dus homeopathische preparaten in lage verdunningen, meestal D3 tot D5 van gezonde en liefst primitieve of lager ontwikkelde kiemen, bacteriën en schimmelvormen.

Het is dus een ‘lagere’ vorm van homeopathie waar nog materiële stoffen aanwezig zijn, maar toch een zekere energetische opwaardering kregen.

Per kapsel zijn er nog altijd ongeveer en miljoen germen of delen  aanwezig.

De bedoeling is dan dat uit de vermenging van deze saprofyten (endobionten) en de pathogene bacteriën die in het lichaam aanwezig zijn, een nieuw ras ontstaat dat minder virulent is en dus minder schadelijk. Meestal geeft men dat in kapsels die in de darm verwerkt worden, al kan dat ook met inspuitingen.

Door herhaalde toediening van de saprofyt, gaan de nieuw gemaakte bacteriën steeds verder de goede richting uit, dus naar een lager niveau.

Na enkele weken krijgt men reeds een spectaculaire verbetering van de algemene immuniteit van de meestal reeds sedert lange tijd  uitgeputte patiënt.

Enderlein onderscheidde eerst twee verschillende ziekte kiemen.

De basis ‘protiden’ zouden door de moeder aan de foetus doorgegeven worden.

Is dat dan misschien de ‘erfzonde’?

Dat betekent dat men de mogelijke immunitaire schade van de voorouders erft.

1.  Mucor cyclus. De mucor racemosus of mucokehl zou de eerste ziektekiem zijn.

Vooral aandoeningen die te maken hebben met de bloedvaten horen daarbij.

Hartproblemen, hersentrombose of bloeding, hypertensie.

Aambeien, trombose problemen, bloedingen.

2. Aspergillus kringloop. Aspergillus niger of nigersan is de tweede.

Ademhalingsproblemen: bronchitis, tbc, aspergillose, allergie.

Destructie gewrichten.

Carcinomen.

Later volgden nog andere cycli zoals: de Penicilline cyclus.

Abcessen, stafylokokken, streptokokken, osteomyelitis.

Uit de ene cyclus ontstaat vaak de volgende.

Notakehl. Penicillinium chrysogenum of notatum.

Fortakehl. Penicillinium roqueforti.

Quentakehl of Penicillinium glabrum of frequentans.

En nog een paar andere.

 3. De candida. Candida albicans of Albicansan.

 De schimmels.

Er bestaan ook gemengde  reeksen.

Van al deze souches en ook nog van tussen stadia heeft de firma Sanum-Kehlbeck een hele schare homeopathische-isopathische producten gemaakt in verschillende vormen en diluties.

2. Andere belangrijke immunologische preparaten of endobionten.

1. Recarcin. Bacillus firmus SA.C.501.

Dit is een niet pathogene sporenbacil, die de afweer van de bacteriën flora verhoogt.

Een bijzonder goed verteerbaar immunogeen, dat vaak geïndiceerd is en vooral bij slijmvliesontstekingen, artritis, gynaecologische problemen, en veel meer.

2. Latensin of bacillus cereus M.U.345a*

Bij allerlei indicaties gaande van slijmvliezen van lucht en darm tot lever en gal problemen en reuma en dermatologie.

3. Utilin. Bacillus subtilis M.U. 345.

      Zelfde groot gamma van indicaties.

4. Utilin “S”. Mycobacterium Phlei F.U.36*.

Alle paratuberculose aandoeningen.

Dit is het sterkste maar moet wel goed geïndiceerd zijn en dat is vaak het probleem.

5. Bovisan. Mycobacterium bovis (BCG).

       Goed maar moet ook  wel juist geindiceerd zijn.

Bij het toedienen van deze medicatie moet men heel voorzichtig zijn.

Er bestaat wel een behandeling schema dat voorgesteld wordt door de firma, maar dat is zeer langdradig en tijdrovend en volgens mij niet de ideale oplossing.

Men moet over een methode beschikken die toelaat de toestand van de patiënt energetisch te beoordelen. Daarvoor moet men over een instrument beschikken waarmee men kan aantonen welke van die verschillende producten men moet toedienen.

Daarvoor hebben wij onze Lecherantenne.

Dat toont dus andermaal aan, dat een klassiek geschoold dokter met deze producten weinig kan aanvangen. Hij beschikt niet over de nodige opleiding, laat staan instrumenten om de juiste remedie te kiezen. Vandaar de weigering om deze medicatie zo maar te verspreiden in ons land.

Spijtig want dat is een van de beste methoden om iemand immunitair opnieuw in orde te krijgen.

Maar ja, hebt U al ooit een Professor daarover horen spreken?

Daar waar men voor homeopathie door een reeks vragen te stellen de juiste remedie kan proberen te vinden, gaat dat hier helemaal niet. Het is trouwens isopathie en geen echte homeopathie. Isopathie gebruikt nosoden of soortgelijke stammen in homeopathische verdunning.

Tijdens mijn 20 jaar ervaring heb ik getracht enig inzicht te krijgen in de voorkeur van bepaalde van deze producten voor bepaalde ziekte beelden.

Met de theoretische benadering kwam ik er nooit uit.

Er bestaat geen lijst van vragen die U moet toelaten te kiezen.

In de praktijk geeft men in de Duitse literatuur dus wel een bepaalde volgorde van toediening, maar ik vind  die niet ideaal. Men moet te lang en te veel toedienen en waarschijnlijk zijn er daar veel overbodige producten bij. Alleen een energetische, naar ons model een magnetische meting, laat toe de juiste remedie snel te vinden.

3. Probiotica.

Nu er verschillende Nederlanders zijn gestorven na toedienen van probiotica producten, iets meer daarover.

Velen gebruiken reeds lang en zonder gevaar producten als enterol, yakult, en andere..

In Nederland gaat het wel om massale toediening van vreemde soorten en dan nog rechtstreeks in het duodenum, met een sonde. Ook moet men rekening houden dat het gaat om zeer ernstige alvleesklier ontstekingen, die vaak dodelijk aflopen ook zonder deze behandeling.

Welke kunnen we zonder probleem gebruiken?

Enterol (saccharomyces boulardii) en lacteol (lactobacillus acidophilus), zijn sinds lang gekend.

Bififlor bevat lactbacillus rhamnosus, acidophilus en bifidobacterium bifidus.

Bififlor forte bevat dezelfde ingrediënten + inuline (fos) en origanum om stoelgang te bevorderen.

Orthiflor: lactobacillus acidophilus+ lactis+ enterococcus faeclum+ bifidobacterium lactis.

Symbioflor 1. Bevat enterococcus faecalis

Symbioflor 2. Bevat escheria coli.

Beide laatste worden ook aangeprezen bij personen met constipatie.

Symbioflor compositum bevat lactobacillus acidofilus + casei + lactis + salivarius+

bifidobacterium bifidum + lactis

Er zijn er nog heel wat meer maar hebben praktisch allemaal een of meerdere van bovengenoemde constituanten, allemaal in minder of grotere hoeveelheid.

Om echt te weten welke u moet nemen moet u ze testen.

Laat ons even terugkomen op de eerste gestelde vraag.

Wie heeft er nu gelijk, de mono- of de pleomorfisten?

In feite hebben ze allebei een beetje gelijk.

Het is evident dat met onze huidige kennis het onverantwoord zou zijn bij een ernstige infectie geen afdoend antibioticum toe te dienen. Hier heeft de monomorfist gelijk.

Maar er is ook werk voor de pleomorfist.

Iemand die ernstig en ziek wordt heeft veelal reeds voor die ziekte een slechte immuniteit en zeker tijdens en na zijn ziekte. Ook bij een ernstige chronische ziekte is dat het geval. Zo heb ik patiënten gehad,  die vb na een mononucleose of na een chlamydia besmetting, jaren later nog altijd verzwakt waren.

Meestal is de woning daar ook mee schuldig aan en dan moet ook de woning gebiosaneerd worden.

Met een bijkomende behandeling zoals hiervoor vermeld herstelt dan de immuniteit eindelijk toch. De patiënten voelen zich dan opnieuw goed.

Bij chronische zieken komt het pleomorfisme steeds duidelijker op de voorgrond, want deze patiënten zijn niet alleen al lange tijd ziek, ze nemen ook reeds lang zware medicatie wat hun immuniteit volledig onderdrukt.

Nota.

Naast de Sanum producten, bestaan er nog wel andere immuun stimulerende middelen, maar die werden hier niet besproken.

Belangrijk om weten is dat het bijna nooit gebeurt dat men gedurende lange tijd hetzelfde product moet toedienen aan één persoon.

Meestal is dat product uitgewerkt na een paar maanden en moet men opnieuw testen naar een meer geschikte remedie, dat is zeer belangrijk.

De Sanum-Kehlbeck en andere immuun stimulerende middelen zijn voor mij van het allergrootste belang om aan goede geneeskunde te doen, spijtig worden ze, tot heden, niet gebruikt in de klassieke geneeskunde.

08-11-2008, 00:00 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Abdominale kanker. Syndroom van Zollinger-Ellison.Dossier K3351.

Dit is een kanker dat zeer slecht geplaatst is, zeer moeilijk te opereren en bijna steeds fataal wordt op relatief korte tijd. De diagnose werd gesteld aan de VUB.

De exploratieve punctie van het klierpakket aan de lever hilus geeft aan dat het om een endocriene tumor gaat, met mogelijke maag oorsprong.

Uit zijn voorgeschiedenis kunnen we opmaken dat deze man waarschijnlijk aan kanker zou ontsnapt zijn indien zijn woning enkele jaren eerder werd gebiosaneerd, maar wie zou het hem gezegd hebben, zeker de Professoren aan de Universiteit niet.

1987: operatie Dupuytren rechterhand.

1988 depressie.

1990 maagbloeding op maagzweer.

1991: recidief, een maagbloeding op bulbair ulcus. Dan wordt de huidige diagnose gesteld.

Ik spaar u al de technische en wetenschappelijk gegevens, ze staan in mijn boek beschreven maar zijn hier niet zo belangrijk.

Ik wil alleen aantonen dat een goede biosanering een kankerpatiënt kan helpen en indien men de biosanering eerder had gedaan er waarschijnlijk nooit en ulcus, laat staan een kanker was ontstaan bij deze patiënt.

Zie tekening.

Van 1993 tot 1999 heb ik hem gevolgd, de biosanering werd onmiddellijk aangevat door Walter Kunnen, ik verbeterde zijn immuniteit en zijn weerstand tegen over zijn kanker.

Hij werd regelmatig opgevolgd door de Universiteit maar werd niet bestraald, kreeg geen chemo.

Hij verzorgde zich goed, zijn gewicht kwam aan en de tumor verkleinde, de gezwollen klieren zichtbaar aan de hilus van de longen, para-cardiaal, verdwenen, de universiteit reageerde niet.

Het zal wel weer een spontane remissie geweest zijn.

Hij volgde ook nog een special dieet, ik weet niet meer of het Moermans dieet was.

Hij werd weer actief en voelde zich goed.

Ik telefoneerde later nog eens en alles ging nog steeds goed met hem, hij had mijn hulp voorlopig niet meer nodig. Hoe het nu met hem gaat weet ik niet, maar zonder onze tussenkomst zou hij waarschijnlijk al lang zijn overleden.

Dit is wel een extreem en uitzonderlijk geval.

Ik vermoed dat het nu wel genoeg is geweest met de kankers.

Om aan te tonen welke schadelijke invloed de exogene pathogene vectoren wel kunnen hebben op de groei van cellen ziehier een geval van haemangioom.

Haemangioom op lip. Dossier G69.

Over het probleem haemangioom kunt u heel wat lezen op internet.

Een haemangioom degenereert in princiep niet en verkankert dus niet, alhoewel?

Deze jonge man geboren in 1967 heeft een haemangioom op de linker bovenlip dat op korte tijd zeer snel begint te groeien.

In 1984 wordt hij de eerste maal geopereed.

In 1986 en in Januari 1990 wordt de tumor tot twee maal toe ‘doodgespoten’ langs de bloedbaan.

Na enige tijd begint het gezwel telkens opnieuw te groeien.

Na de laatse behandeling komt hij voor het eerst op de raadpleging want het begint opnieuw.

Waarom herbegint het opnieuw?

Wegens exogene pathogene stralen.
We vonden in de woning een viertal watervoerende breuklijnen en we vonden ook nog een aantal radars.

Kijk nu ook eens naar het volgende cijfer en u zult zien dat hier toch kankergevaar bestond.

Immuniteit, degeneratie gevaar op de lip gemeten:  allemaal – 1 links.

Tot in 1991 hebben we patiënt behandeld en af en toe in de woning  de biosanering  aangepast.

In 2000 was hij nog altijd goed, het haemangioom was helemaal ontzwollen en klein geworden, zonder enige  klassieke behandeling.

29-10-2008, 08:57 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Derde geval. Dossier K 2806.

Om aan te tonen hoe belangrijk een biosanering kan zijn,  nog een voorbeeld.

Deze dame geboren  in 1944, komt voor het eerst op de raadpleging, veel te laat, zoals zal blijken in januari 1994.

Haar voorgeschiedenis is heel belangrijk.

In 1987 wordt haar linker borst volledig weggenomen met de bijhorende klieren ook onder de arm. (Halsted operatie.)

Ze wordt volledig genezen verkaart want er was geen enkele uitzaaiing, in feite was dus de operatie zelfs te uitgebreid. Geen verdere behandeling nodig.

In 1990, locale recidief, oppervlakkig op de operatienaad. Ditmaal gaat men ernstiger te werk: operatie en bestraling, geen chemo, er is geen nood aan.

In 1992: opnieuw locale recidief, opnieuw operatie, bestraling en deze keer chemotherapie.en nolvadex forte.

Helaas ontdekt men  nu ook metastasen in het bekken en de linkerarm.

Ze is totaal uitgeput, krijgt geen adem meer en staat onder hoge dosissen medrol (cortisone) om even te rekken.

In Januari 1994 komt ze voor het eerst op de raadpleging, te laat, veel te laat.

Bekijk eens de tekening en de cijfers. Ziet u waarom ze steeds recidiveert?

Immuniteit –120 /+ 30

Kanker   - 0,1 /+19

Bijnieren, hart en slijmvliezen en beenderen allemaal –1

Ze laat nog vlug haar woning biosaneren en we helpen even.

De cijfers stijgen eerst nog wat maar enkele maanden later sterft ze.

Indien u het nu nog niet begrepen hebt nog een laatste voorbeeld.

Gynaecologische kanker. Dossier  K 2525.

U zult misschien denken, wat heeft dat met borstkanker te maken? Even geduld.

Deze vrouw geboren in 1939 heeft in 1984 een linker borstamputatie gehad wegens carcinoom, gevolgd door bestraling en chemotherapie.

In oktober 1989 ondergaat ze een radicale hysterectomie wegens adenocarcinome.

Na de operatie beslist men geen verdere behandeling toe te passen vermits het een beginnende kanker was en alles mooi werd weggenomen, alleen nolvadex forte wegens vroeger borstkanker.

Er is geen verband gevonden met de vroegere kanker, dus geen metastase.

April 1993, biopsie van de vaginale boord; adenocarcinome, recidief dus.

 Men stelt haar een locale bestraling voor en een intra –cavitaire curie therapie.

Dan komt ze voor het eerst op de raadpleging.
Het was de tijd dat er ook veel rechtse radars werden gevonden.

Tijdens het onderzoek met de Lecherantenne valt iets op dat ik niet begrijp.

Het maximum van de stralen concentreert zich op de baarmoeder, waar thans een kanker gevonden wordt, maar ik vind niets op de borst waar ze vroeger een kanker had.

Er moet een uitleg zijn. Ik begrijp niet waarom ze die borstkanker kreeg.

Heel eenvoudig zegt ze:” Ge denkt toch niet dat ik dat kankerhuis ben blijven wonen, ik ben ondertussen verhuisd”. Helaas opnieuw naar een slechte plaats, waar nu een ander orgaan wordt geraakt. Begrijpt u nu waarom ik zo veel aandacht besteed aan de invloed van exogene stralen op het lichaam van de patiënt?

Dat geldt niet alleen voor kanker maar voor alle chronische ziekten.

Ik heb haar samen met de specialisten verder verzorgd gedurende meerdere jaren,.

Tot in 1997, daarna hoorde ik niets meer.

Ze had heel wat klachten ten gevolge van de bestralingen en nam geleidelijk aan meer pijnstillers en verdoving, spijtig want er werd tot dan geen recidief meer gevonden.

24-10-2008, 08:59 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Tweede geval. Dossier 1460.

Dit keer verloopt het helemaal anders.

Bij deze mevrouw werd kanker vastgesteld aan de linker borst in 1991.

Op de tekening ziet u waar de stralenbundels samen komen.

Toen ze voor het eerst op de raadpleging kwam vertoonde ze een tumor van 5 cm op 2,5cm.

We noteren dan November 1991.

De woning werd onmiddellijk gebiosaneerd, door Walter Kunnen, de behandeling bestond uit immuun versterkende middelen en zogenaamde  kanker werende natuurlijke producten.

De behandeling sloeg aan, de tumor verminderde van volume tot  4 cm op 2,5 cm.

Nu zou ze best klassiek behandeld worden, maar man en vrouw weigerden de ingreep, ze hadden meer vertrouwen in de alternatieve aanpak, niets kon hen van gedacht doen veranderen.

De biosanering werd van kortbij gevolgd en Walter Kunnen ging de komende maanden nog en paar keer de sanering aanpassen.

Een jaar later: de immuniteit, 3,75,  die eerst zeer laag stond op –60 +60,  werd genormaliseerd door de behandeling, -19 +12.

De 4,3 geeft de kanker tendens aan. Die was eerst –1 /+30 slecht dus.

Na één jaar was het cijfer voor kankerwaarde ook genormaliseerd behalve op de tumor zelf waar er nog een lichte activiteit gevonden werd. De tumor zelf verkleinde niet meer, er bleef een gevoelige knobbel aanwezig, wel was hij nu goed gelokaliseerd en perfect operabel.

Ze weigerden nog altijd even halsstarrig.

Een paar raadplegingen later zette ik ze voor de keus, opereren of niet meer terug komen.

Ze zochten elders hulp, of het een dokter was weet ik niet.

Ter gelegenheid ontmoette ik hen elders, ze waren gelukkig en onbezorgd, alles ging goed?

December 1995. of ze mochten terug op controle komen? Natuurlijk, ik was ook benieuwd.

De tumor was plots zeer actief geworden en veel agressiever, de opmeting was catastrofaal.

Uiteindelijk gingen ze eens naar de kliniek, veel te laat.

Grote tumor, 5 cm diameter en infiltratie in de huid en ook in de long.

Ze stierf enige maanden nadien, spijtig want het had anders gekund.

U ziet hoe belangrijk het is ook naar een klassiek geschoolde arts te luisteren, hoedt u voor kwakzalvers die altijd beloven u te zullen genezen.

Dit keer verloopt het helemaal anders.

Bij deze mevrouw werd kanker vastgesteld aan de linker borst in 1991.

Op de tekening ziet u waar de stralenbundels samen komen.

Toen ze voor het eerst op de raadpleging kwam vertoonde ze een tumor van 5 cm op 2,5cm.

We noteren dan November 1991.

De woning werd onmiddellijk gebiosaneerd, door Walter Kunnen, de behandeling bestond uit immuun versterkende middelen en zogenaamde  kanker werende natuurlijke producten.

De behandeling sloeg aan, de tumor verminderde van volume tot  4 cm op 2,5 cm.

Nu zou ze best klassiek behandeld worden, maar man en vrouw weigerden de ingreep, ze hadden meer vertrouwen in de alternatieve aanpak, niets kon hen van gedacht doen veranderen.

De biosanering werd van kortbij gevolgd en Walter Kunnen ging de komende maanden nog en paar keer de sanering aanpassen.

Een jaar later: de immuniteit, 3,75,  die eerst zeer laag stond op –60 +60,  werd genormaliseerd door de behandeling, -19 +12.

De 4,3 geeft de kanker tendens aan. Die was eerst –1 /+30 slecht dus.

Na één jaar was het cijfer voor kankerwaarde ook genormaliseerd behalve op de tumor zelf waar er nog een lichte activiteit gevonden werd. De tumor zelf verkleinde niet meer, er bleef een gevoelige knobbel aanwezig, wel was hij nu goed gelokaliseerd en perfect operabel.

Ze weigerden nog altijd even halsstarrig.

Een paar raadplegingen later zette ik ze voor de keus, opereren of niet meer terug komen.

Ze zochten elders hulp, of het een dokter was weet ik niet.

Ter gelegenheid ontmoette ik hen elders, ze waren gelukkig en onbezorgd, alles ging goed?

December 1995. of ze mochten terug op controle komen? Natuurlijk, ik was ook benieuwd.

De tumor was plots zeer actief geworden en veel agressiever, de opmeting was catastrofaal.

Uiteindelijk gingen ze eens naar de kliniek, veel te laat.

Grote tumor, 5 cm diameter en infiltratie in de huid en ook in de long.

Ze stierf enige maanden nadien, spijtig want het had anders gekund.

U ziet hoe belangrijk het is ook naar een klassiek geschoolde arts te luisteren, hoedt u voor kwakzalvers die altijd beloven u te zullen genezen.

18-10-2008, 09:41 Geschreven door nestor  
Reageren (1)

Kanker.1.

Na meer dan twintig jaar intense studie met de Lecherantenne, denk ik dat de tijd rijp is om mijn mening neer te schrijven over een wereldwijd probleem: kanker.

Ik heb menig kanker patiënt bijgestaan en hem behandeld, soms met spectaculaire resultaten.

In het begin werd ik geconfronteerd met prangende vragen ook vanwege de patiënten zelf, moest die chemotherapie dan of niet, was een van de moeilijkste vragen.

Op deze en veel andere vragen zal ik in de volgende bijdragen en eerlijk antwoord trachten te formuleren.

Het aantal gevallen van kanker is in Europa met 10 procent toegenomen tegenover 2004.

Dat zijn de statistieken.

België is een van de slechtste leerlingen op dat vlak.

Bij de mannen is het vooral longkanker.

Het roken zal daar wel een grote rol in spelen en dit geldt stilaan ook voor de vrouwen die de mannen op dat vlak aan het inlopen zijn.

De inspanningen tegen over het roken zijn dan ook meer dan welkom.

Maar waarom leert men de jeugd niet dat het oude gezegde ‘ in medio virtus ‘ nog altijd zijn waarde heeft.

Persoonlijk meen ik dat positief roken een veel beter oplossing zou bieden.

Wat betekent positief roken?

Waarom zou men doodgaan wanneer men slechts twee tot vier sigaretten per dag zou roken?

Men eet toch ook niet de ganse dag zoniet zou men er dood aan gaan en men mag ook maar een paar pintjes per dag drinken of men wordt een alcoholieker.

Zelf controle daar komt het op aan.

Ik beslis zelf wanneer ik rook en niet die sigaret, dat is volgens mij de juiste instelling.

Zichzelf onder controle houden door te leren roken op het tijdstip dat men zelf beslist en alleen maar en paar keren per dag, dat zou pas verstandig zijn. Voor sommige personen kan een sigaretje het verschil maken tussen zich goed voelen of onder stress staan.

Wel rook dat een sigaretje maar stop er dan opnieuw mee voor enkele uren.

Maar een kettingroker of 10 of meer sigaretten per dag, dat kan nooit goed zijn en bewijst dat die persoon er geen controle meer over heeft. De sigaret is zijn of haar baas geworden.

Indien U het kunt stellen zonder sigaret is het natuurlijk nog beter.

Prostaat kanker is ook in opmars, maar dat kan ook te maken hebben enerzijds met de vergrijzing van de bevolking en anderzijds met het meer screenen van de mannen.

Voor borstkanker bij de vrouw geldt ook het hetzelfde, vroegtijdige diagnose, maar dat betekent ook dat met nog niet veel verder staat op het gebied van de behandeling, vermits vroege  behandeling niet betekent dat er minder vrouwen dood gaan aan borstkanker.

Zolang men geen rekening zal houden met de invloed van het milieu en dan meer bepaald met de invloed van exogene pathogene straling zie ik geen echte vooruitgang meer in het bestrijden van kanker en veel chronische ziekten.

Het wordt tijd dat we nog eens extra aandacht besteden aan kanker met enkele voorbeelden en de sterke invloed van exogene stralen op het ontstaan en het agressief worden van de kankercellen  op deze wijze trachten aan te tonen.

Dat de professoren dat nog altijd niet inzien is hun verantwoordelijkheid, ik neem de mijne.

Kanker. 2.

Eerst enkele belangrijke opmerkingen.

Bij de talrijke opmetingen dat ik heb uitgevoerd op kanker patiënten valt op:

1. Bij elke kanker patiënt vindt men altijd kruisingen van een aantal belangrijke pathogene vectoren precies op de plaats waar de kanker ontstaat.

Het al dan niet ontstaan van kanker hangt dan wel af van de aard van de vectoren en van de negatieve polarisatie van de dragende en gedragen golven.

Daarover later meer.

Biosanering van de woning is dan ook van het allergrootste belang.

2. Bij elke kanker patiënt vindt men altijd een zeer ernstige inzinking van de immuniteit, of hij behandeld is of niet. Bij chemotherapie is dat nog erger maar dat is normaal, de oorzaak is dan grotendeels te wijten aan de chemotherapie.

Precies bij deze patiënten is een gerichte immunotherapie nog noodzakelijker en daar doet de klassieke geneeskunde voorlopig weinig of niets aan, wij behandelen die wel.

Dat is ook de voornaamste oorzaak van de vermoeidheid van deze patiënten waar sommigen nooit volledig van herstellen.

Dat vindt men trouwens ook terug bij chronisch vermoeidheid syndroom.

3. Het is heel belangrijk dat er niet alleen een alternatieve behandeling gebeurt maar ook dat de klassieke behandeling tijdig plaats grijpt. Voorbeelden volgen.

Ik heb wel al kankers zien verkleinen met onze behandeling maar nog nooit een helemaal zien verdwijnen, daarom is het goed zo snel mogelijk de twee onderzoeken te laten gebeuren. Heel vaak komt men wanneer men klassiek de patiënt opgeeft, dat is helemaal verkeerd. Naar mijn mening en met mijn ondervinding  is het onverantwoord om alleen alternatief of klassiek te behandelen.

Samen doen we soms wonderen.

16-10-2008, 21:35 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Sarcoïdose en immuundeficiëntie.

Ik heb u beloofd iets meer te vertellen over die twee jonge mensen, waar ik een ernstige ziekte vermoedde. U vindt dat terug in het hoofdstuk: immuundeficiëntie, ga het eerst opnieuw bekijken en ziehier het vervolg.

Laat ons de tweede man nemen die overal naartoe moest met het vliegtuig, en veel te weinig sliep, ook hij had een immuunstelsel op -120 /+120.  Dossier A5785.

In zijn voorgeschiedenis vinden we gelijkaardige symptomen en dat ongeveer 10 jaar voordien.

Omdat het zo gelijklopend is vertel ik er meer over.

Het was in 1998 en zijn vader is mij nog altijd dankbaar dat ik toen, zijn zoon heb gered?

Het is trouwens ook hij die nu aan de alarmbel trekt en met hem opnieuw op consult kwam, hij vermoedt iets gelijkaardig, en of hij gelijk heeft!

Ziehier de evolutie in 1998.

Ik zal telkens de cijfers geven en enig commentaar.

                        Immuniteit        longen              kankergevaar    lever   

                        Li            re            li            re            li            re            li            re

10 1998:            -120            +120            120            60            120            120            12            19

Het was dus zeer ernstig, hij hoestte al enige tijd en was zeer moe en ik dacht aan longkanker. Werd reeds tevergeefs behandeld met antibiotica.  Nu eerst  R/ Endobionten.

11 1998                        60            60            30            30            30            30            19            12

Moe + Nog hoesten.  Kankergevaar lijkt geweken, geruststellend.

Verder behandelen, gunstige evolutie, de  lever is  reeds in orde.

12 1998            30            30            30            30            12            19            19            12

Kankergevaar volledig weg.  RX longen, probleem rechts, bioptie klieren hilus negatief.

01 1999: nog extreem moe, hoest nog, evolutie goed. Nu R/ thymus extract vooral

06 1999            19            19            19            19            19            19            19            19

Hoest gedaan, niet meer moe, kwam niet meer terug tot nu.

Spijtig want hij was nog niet helemaal in orde, alhoewel hij zich  sindsdien goed voelde.

2007: Vader komt met zieke zoon terug, opnieuw moe+++, hoesten++

Op de radiografie zien ze ‘iets’ aan de rechter long en ook gezwollen hilus klieren,  maar er is  geen  diagnose gesteld. Antibiotica wordt ingezet.

De vader denkt aan vroeger, zou het opnieuw zo erg worden?

Omdat het na enige dagen niet betert, integendeel komen ze op de raadpleging.

Ziehier de cijfers van de opmeting met de Lecherantenne.

                        Immuniteit        longen              kanker              lever

                        Li            re            li            re            li            re            li            re

11 2007            120            120            30            30            19            12            30            30

Geen kankergevaar, opnieuw moe en hoesten + lever aangetast, rest ok.

Bloed: zijn levertesten waren ernstig gestoord, ook tekens van ontsteking elders.

Hier geen endobionten maar wel cholostrum: immuunversterkend en hepar, (lever.)

Na 3 weken            60            60            12            19            19            12            12            19

Behandeling verder zetten + argentyn 23, tegen longontsteking.

Antibiotica eerder al gestopt.

December 07:  30        30            12            19            19            12            19            12

R: endobionten, argentyn + lymphedrain product.

Nu komt er als endobiont uit: Utlin S D4: Mycobacterium phlei FU.36.

Wanneer we nalezen welke de indicaties zijn staat men verstomd dat die Duitse dokter uitvinder reeds meer dan 50 jaar geleden zoiets wist, en dat de klassieke geneeskunde nog altijd niet weet hoe deze ziekte te behandelen, behalve soms met cortisone??

De mogelijke indicaties die hier gegeven worden zij o.a: longen en extrapulmonaire tuberculose, of gelijkaardige ziekten, hals en andere klieren, lupus,  erythema nosodum,(vindt men ook vaak bij sarcoïdose),  skrofulose, urogenitale problemen…(nierstenen).

Ik heb ondertussen al de nosoden voor tuberculose getest en die waren allemaal negatief, ook die voor virussen en ernstige bacteriën, alsook voor kanker.

Ik leg hem dus uit dat het een ziekte is die gelijkaardig moet zijn, maar niet dodelijk is, vermits hij snel aan het beteren is en het cijfer voor kanker normaal is.

Dan zegt hij plots: ik moet terug naar de kliniek, want de radioloog heeft mij zopas gebeld dat ik morgen terug moet hij noemde zoiets als mogelijke sarcoïdose.

Zo nu weet ik het, helaas heb ik die nosode niet, maar het zal zeker juist zijn.

Dus spreken we af: voorlopig zeker geen cortisone ik zal het zo wel in orde krijgen.

Wanneer u de literatuur overloop op internet, over sarcoïdose klopt het allemaal.

Sarcoïdose is een ziekte waarbij  op verschillende plaatsen in het lichaam ontstekingsverschijnselen ontstaan, waar zich dan witte bloedcellen ophopen die op hun beurt granulomen vormen. De oorzaak is onbekend?

De meeste voorkomende plaatsen zijn de longen, lymfeklieren, huid en gewrichten.

Ik behandel hem verder en tracht zijn immuniteit te verhogen en zijn weerstand tegen infecties te verbeteren.

De volgende maanden blijft hij werken maar heeft regelmatig opstoten van bronchitis en reist veel naar het buitenland.

Eindelijk na meer dan zes maanden is het gelukt. Zijn cijfers zijn genormaliseerd, zijn weerstand en longen zijn goed, hij hoest niet meer en voelt zich goed. Alle waarden staan op –19 +12.

Hopelijk blijft het duren want hij werkt opnieuw veel te veel.

30-09-2008, 00:00 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Deze tekst komt niet van mij, auteur is mij onbekend.
Lijkt mij toch mooi om even over na te denken.


Toekomst.
 

Draag nooit het kleed van het verleden,

Bewaar het nergens in een kast,

Gebruik geen woorden of gebeden,

Die wegen van een vroegere last.

Tracht nooit te grijpen naar de dagen,

Die zijn verdwenen in de tijd.

Waarom aan het verleden vragen

Hoe het geluk nu wordt bereid.

Sta voor het venster iedere morgen,

Bekleedt u met een nieuw gewaad,

Dat in zijn plooien houdt verborgen

Wat vandaag te beleven staat.

Want al het grote moet nog komen,

want al het nieuwe is in zicht.

Wij varen doorheen alle dromen

Naar klimmen van eeuwig licht.

28-09-2008, 11:30 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

In het volgend hoofdstuk zal ik me even op ongewoon terrein begeven, en meer bepaald zal het gaan over de mogelijke invloed van vroege religieuze impressies op de loop van ons leven.

Het is niet de bedoeling de spot te drijven met religieuze gevoelens, heel wat mensen hebben daar een houvast aan en voelen zich beter dank zij hun godsdienst, maar er is wel een tijd geweest dat het er misschien wat over was, dat zien we trouwens nu ook nog bij sommigen die andere dan de katholieke godsdienst eren.

Waar ik vandaag over schrijf komt hier bij ons waarschijnlijk alleen nog voor bij mensen van rond de 50 jaar en ouder. Het zal ook eerder gebeuren bij mensen die afkomstig zijn uit een vroeger zeer katholiek milieu uit een landelijke streek, alwaar de pastoor nog besliste of je naar de hemel of de  hel ging, waar alleen werken, sparen en bidden belangrijk was, en als men op 20 jarige leeftijd naar een blote knie van een meisje keek, men ’s anderendaags reeds in de biechtstoel zat. Dat vertelde mijn patiënt mij nadat ik hem eerst een paar keer had onderzocht en hem op een paar belangrijke dingen wees.

Actueel zal de balans eerder naar de andere kant hellen en zullen jonge mensen wel met andere problemen worstelen.

Waar ging het bij deze patiënt dan over?

Toen hij voor de tweede keer op raadpleging kwam waren zijn problemen al gedeeltelijk opgelost.

Hij was minder moe, had minder adem problemen, voelde minder steken overal op het lichaam.

Zijn immuniteit en andere waarden waren gestegen, maar nog onvoldoende.

Om zeker te zijn dat er ook geen psychische achtergrond was deed ik een paar testen.

De test naar het E-Syndroom volgens R. Vanderdonck, was normaal naar achter, dus goed.

Dan maar de chacra’s eens nagaan.

De 7^DE was volledig geblokkeerd, de 6^DE en de 5de waren goed, maar de 4^de opnieuw niet.

Dit was zowel het geval aan de  voorkant als de achterkant van het lichaam.

Toen ik hem zei dat hij zich niet openstelde naar het hogere, god of het heelal, kwam zij reactie los.” Ik ben gans mijn jong leven gekweld geweest door die opvoeding, en heb nooit naar en meisje durven kijken tot mijn 25 jaar. Dat heeft gans mijn leven verwoest en nu wil ik daar helemaal niets meer van weten. Mijn vriendin is gelovig, ik respecteer dat en ook dat anderen daarin geloven maar voor mij is dat definitief gedaan.

Toen ik hem zei dat dit kon de oorzaak zijn van dan klemmend gevoel in de borstkas en dat de energie komende van uit zijn onderbuik daardoor blokkeerde, zei hij mij nog iets belangrijk dat alleen maar confirmeerde wat ik dacht.

Zo zij hij dat hij ’s nachts veel te vaak spontane en ongewilde erecties kreeg.

De energie kan onvoldoende stijgen door de blokkering hoger op.

Hij moet zijn 7^de chacra openstellen zoniet zal hij nooit echt ontspannen en gelukkig kunnen leven. Betekent dat dan dat hij opnieuw elke zondag naar de mis moet?

Helemaal niet, hij mag dat ook doen maar hij kan zich ook gewoon openstellen naar de kosmische straling of de zonne energie of gewoon een ongekend opperwezen. Hij mag dat zelf invullen maar met een gesloten 7^de chacra kan men nooit echt gezond en gelukkig zijn.

Eigenaardig waren de chacra’s 5 en 6 wel open, hetgeen verklaart dat het een mens is die heel goed communiceert met zijn omgeving, dat zei hij trouwens zelf.  Dat klopt dus ook wel met de chacra’s

 Zo ziet u maar de geneeskunde soms raakt aan veel diepere gevoeligheden dan alleen maar aan fysische kwalen.

Met één magneet op de 4^de chacra opende ik voorlopig de weg.

24-09-2008, 09:08 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Recidiverende abcessen hebben meestal te maken met een deficiëntie van het afweersysteem.

Een abces bestaat uit een ophoping van bacteriën, witte bloedcellen en weefselresten, omringd door een kapsel van bindweefsel. Wanneer het abces rijp is barst het open of wordt het door de arts opengesneden.

Bij vaak voorkomende abcessen kan een arts met de Lecherantenne vaak de oplossing bieden.

Het geval hierna is er een voorbeeld van.

Dossier 12926.

Een jonge dame van rond de 20 komt op de raadpleging.

Ze krijgt regelmatig abcessen onder de oksels, verder geen problemen.

Ze heeft reeds meerdere malen antibiotica kuren genomen, er werden al een paar abcessen opgesneden, allemaal tevergeefs de abcessen in beide oksels komen steeds terug.

Bij het onderzoek met de Lecherantenne valt iets op. Een watervoerende breuklijn loopt precies van rechts naar links onder beide oksels. Het bed wordt verplaatst en met succes.

Alleen de immuniteit toont en sterke daling, al de andere waarden zijn normaal.

Een immuun versterkende medicatie met een drainage middel  brengt geleidelijk de genezing.

Na een drietal maanden is ze volledig hersteld. Dat was vijf jaar geleden.

Sindsdien komt ze eenmaal per jaar op controle.  Ze is nog altijd kerngezond.

Ze heeft af en toe een kuur nodig die lever, huid en nieren ontgiften.

22-09-2008, 16:42 Geschreven door nestor  
Reageren (1)

Artrose of artritis.

Het probleem artrose is zo algemeen dat men er meerdere artikels kan over schrijven.

Een eenvoudig geval dan maar om te beginnen.

Een man komt op de raadpleging met zijn echtgenote en vertelt op het einde van de raadpleging dat hij ook een ‘klein’ probleem heeft.

Hij sukkelt al geruime tijd van last en een beetje pijn bij het stappen door artrose in zijn linker voet. Pijnstillers en dergelijke helpen wel tijdelijk maar telkens hij stopt (wegens maagklachten) herbegint het.

Hij leert er mee leven. Wanneer hij gaat wandelen doet het pijn, is zijn enkel stijf en moet hij langzamer gaan  stappen.

Als proefbehandeling in afwachting van een diepgaander onderzoek plaats ik één magneet in de rechter halsstreek en vraag hem op te staan en hoe het voelt?

 Alle pijn is weg, ook de stijfheid, hij herleeft.

Het is niet altijd zo eenvoudig.

Men moet een duidelijk onderscheid maken tussen artrose en artritis.

Artrose is een aandoening aan het kraakbeen in gewrichten.

Men spreekt ook over de meest voorkomende vorm van reuma.

De botten schuren over elkaar door de progressieve vernieling van het kraakbeen meestal veroorzaakt door overbelasting.

Waarschijnlijk speelt er een erfelijke factor, maar de ware oorzaak is niet bekend.

Artrose treft hoofdzakelijk de handen, knieën en heupen.

Toch spreekt men ook van artrose aan de andere gewrichten zoals aan de schouders en de rug.

Artritis is een ontsteking van de gewrichten, veroorzaakt door reumatische aandoeningen, verwondingen of infectie ziekten.

Hier hebben we niet alleen pijn maar ook vochtuitstorting, locale roodheid en warmte of koorts.

Mogelijke oorzaken van artrose zijn overbelasting door sport of werk, erfelijkheid factoren, gevolgen van een ongeval  of ziekte. Soms ontstaat artritis op een plaats waar reeds artrose aanwezig is.

Bij artrose werken de magneten het best, bij acute artritis helpen ze minder.

Een bijkomende verergerende factor is meestal de aanwezigheid van exogene factoren zoals kruisingen van aardmagnetische stralen en watervoerende breuklijnen op de plaats van de artrose. Daar gaan we nogmaals een paar voorbeelden van geven.

1. Gonartrose van beide knieën. Dossier 13087.

In 2004 werd er bij radiografisch onderzoek artrose vastgesteld in beide knieën maar toch meer intens aan de linker knie.

Omdat de klassieke medicatie niet hielp stelde men een operatie voor, daarop haakte hij af en kwam op de raadpleging  met de vraag of ik kon helpen.

Het koste me heel wat moeite en werk om tot een  goed resultaat te komen.

Hij had het geluk dat de woning niet al te erg gestoord was en biosaneerde dus niet, ook om die reden koste het mij meer moeite hem te helpen.

Ik behandelde hem verscheidene malen met acupunctuur, moxa  en magneten.

Daarnaast kreeg hij ook glucosamine en chondroïtine preparaten en planten extracten.

Telkens werden die opgezocht met behulp van de Lecherantenne, want na enkele weken waren de producten uitgewerkt en moest ik iets anders toedienen.

We zijn ondertussen meer dan drie jaar verder.

Hij neemt soms nog wat versterkende middelen voor de gewrichten, (als hij het niet vergeet.)

Ik zie hem soms nog eens maar hij heeft geen pijn meer en kan opnieuw normaal zijn plantjes verzorgen en zijn tuin onderhouden.

U ziet dat een operatie niet altijd nodig is, maar u moet wel de juiste geneesheer vinden.

2. Coxartrose en operatie. Dossier RA2521.

Met dit voorbeeld wens ik andermaal aan te tonen dat een nieuwe heup plaatsen meestal het lokaal probleem oplost maar de ware oorzaak en mogelijke gevolgen helemaal niet wegneemt.

Deze patiënt, kreeg vijf jaar eerder een linker heup prothese en was een tijd lang zonder problemen of pijn.

Nu vijf jaar later komt hij op de raadpleging met volgend probleem, hij krijgt nu niet alleen pijn aan de rechter heup maar ook laag in de rug.

In de familiale antecedenten is er iets heel merkwaardig dat niet zonder gevolgen blijkt.

Zijn echtgenote is een tiental jaren eerder gestorven ten gevolge van kanker in de onderbuik, hij weet niet precies aan welk orgaan.

Bekijk nu eens de tekening en herinnert u dat wanneer een van de partners overlijdt,  de andere de volle lag krijgt van de nefaste invloed van de exogene straling.

Daarom sterft hij niet noodzakelijk aan dezelfde ziekte.

Trouwens hoe zou een man kunnen sterven aan een kanker van de baarmoeder of van de ovaria, maar een prostaat anderzijds zou wel eens  kunnen aangevallen worden ook al is dat op een andere frequentie.

Bij het onderzoek valt op dat er heel wat exogene straling valt in de zone van de pathologie.

De linker heup was het meest getroffen en kwam ook eerst aan de beurt.

Nu volgen de andere plaatsen, zoals de lage rug, de rechter heup en de prostaat.

Kijk maar naar eens naar de cijfers en de tekening.

Immuniteit: -30 / +30: veel te laag.

Prostaat: -30 / + 30: gevaar zone

Degeneratie of gevaar voor kanker op prostaat: - 60 / +30:slecht.

Beenderen : -2.  Zekere agressie

Ontsteking : -5. Ernstig.

Een behandeling met planten en magneten verloste hem van zijn meeste pijn.

Een biosanering van de woning is absoluut noodzakelijk maar hij twijfelt.

Volgende raadpleging zes weken later.

Bij onderzoek vond ik geen sporen meer van die pathogene stralen en de opmeting gaf veel betere cijfers. Hij had de woning nochtans niet gebiosaneerd. Hoe kwam dat?

Hij was gans die tijd bij zijn zoon gaan wonen en slapen.

Daar was hij dus buiten de gevaarlijke zone van zijn eigen woning, maar op zo een korte periode kan ik ook geen garantie geven dat die woning waar hij nu verblijft  wel echt geschikt is, toch lijkt het op dit ogenblik een gunstige en veiliger oplossing.

Hij zegt zelf dat wanneer hij even in zijn woning gaat slapen de pijn onmiddellijk terug voelt.

Hij voelde zich goed en toch  kwam niet meer terug.

Spijtig want ik vrees dat hij opnieuw naar zijn woning getrokken is en ondertussen??

Leeft hij nog wel?

Ik kan zo doorgaan met tal van voorbeelden over alle grote gewrichten maar dat kan dan wel gebeuren op aanvraag.

17-09-2008, 09:28 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Of u nu fiets of jogt of een andere sport beoefent, het gaat hier in feite in de eerste plaats om een ernstige fysische inspanning.

Ik zie ze hier soms voorbij lopen, al puffend en zwetend, de voeten nog amper van de grond krijgend, de reeds ouder wordende mannen.

Is dat de goede manier om u fit te houden? Ik denk het niet.

Nemen we het voorbeeld van de fietsers.

Ze rijden meestal in groepen met echte koersfietsen en beginnen er aan vaak tussen de 20 en 30 jaar, wanneer ze de andere sporten stoppen.

Ze rijden dan echt snel en halen vlot een gemiddelde van 30 km per uur.

De jaren gaan voorbij en er sluiten steeds jonge mensen aan, ondertussen nadert u de 40 en later de 50 jaar. U zijd de oude onder de deelnemernes en fier dat ge ze nog aan kunt.

Is dat wel verstandig? Ik denk het niet, u zou beter afhaken of een groep stichten die maar 20 km er uur rijdt en later zelfs 15 km per uur.

Waarom? Omdat uw gestel niet meer geschikt is het zo af te beulen, het is niet de eerste die plots dood valt van zijn fiets, geveld door een hartaanval.

Ouder worden doet men met verstand en met lichtere inspanningen.

Een paar uurtjes fietsen, een lange wandeling, dat is wat uw lichaam dan nodig heeft, samen met matig eten en drinken en op tijd en stond even uitrusten.

12-09-2008, 09:23 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Homeopathie, dat beetje meer.

Homeopathie is een energetische behandeling. Soms heeft het iets buitengewoon, net dat beetje meer, wanneer men als homeopaat de tijd neemt en zoekt tot men de juiste remedie vindt.  In princiep moet de homeopaat altijd de tijd nemen en blijven zoeken, maar het is niet altijd mogelijk van zo maar de juiste remedie te vinden, vandaar dat men soms complexen gebruikt om toch zijn doel te bereiken.

Zo kreeg ik een dame op de raadpleging met de nogal eenzijdige klacht: zwaarte en pijnlijke benen vooral links. Wat een dokter altijd moet doen en de huisarts die ervoor opgeleid is blijkbaar vergeten is: eerst even kijken naar die benen en voelen.

De benen waren sterk gezwollen van aan de voeten tot onder de knie en zelfs hoger reeds iets of wat. Het oedeem voelde hard aan, dat betekent dat het al zeer lang aan gang is. Ik vraag aan de dame wat ze inneemt? De dokter schreef haar aspirine junior voor en amlor. Nu moet elke dokter weten dat amlor als bijzonderste neven werking heeft: enkel oedeem. Dus stoppen ermee en een ander hypertensievum au.

Tijdens mijn onderzoek met de Lecherantenne vind ik problemen met de bloedsomloop en een lichte  hartinsufficiëntie, wat te verwachten was.

Behandeling.

Wat ik ook probeer, ik vind geen enkelvoudige remedie voor het hart. Daarna test ik de complexen voor het hart en ook daar vind ik niet wat ik zoek. Alleen één complexe reageert gedeeltelijk, 3 slagen positief, maar ideaal moet dat één slag zijn. Ik zoek dus verder en nu richt ik mij meer naar de nierfunctie die nochtans nog goed is. Na lang zoeken vind ik eindelijk een complexe dat samen met het eerst gevonden één slag positief geeft voor het hart. Wanneer ik naar de samenstelling kijk, ontdek ik daar een paar remedies in die vooral werken op blaasontstekingen.

Wanneer ik dat aan de dame zeg is haar antwoord: ”inderdaad ik heb de jongste tijd al twee blaasontstekingen had, maar ik vergat het te zeggen.” De meting van de blaas gaf nu geen afwijkingen en een gewoon diureticum zou waarschijnlijk het oedeem weg gekregen hebben, maar wat er dan met de blaas zou gebeuren is wel af te wachten. Waarschijnlijk nieuwe klachten.

Of men met één enkelvoudige remedie ook dat resultaat zou bekomen weet ik niet, maar hier boden de complexen de oplossing.

Op zo een moment beseft men pas hoe subtiel homeopathie kan zijn en is men blij dat men er veel  uren heeft voor gestudeerd en geld aan besteedt, het was geen verloren tijd.

10-09-2008, 08:33 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

De pathogene factoren en hun mogelijke invloed op onze gezondheid.

We weten allemaal dat wij zonder de zon niet kunnen leven.

De zonnestralen en de andere cosmetische stralen bereiken ons dag en nacht, ook al zien we de zon niet altijd. De invloed van de zon meten we op de 7,6 west, in de volksmond  “ aardstralen “ genoemd.

De 7,6 maakt een netwerk van golven die over de aarde de “levens”energie” verspreiden, zonder dewelke we niet kunnen leven.

Tot voor de pollutie van aarde, water en lucht, was deze vector van maximale straling neutraal en weldoende voor de gezondheid van de mens. We noemen hem drager van energie.

Een drager kan ook andere frequenties dragen en dat noemen we de gedragen golven.

Laten we verder gaan met de 7,6 west als drager.

Toen we deze 7,6 west 20 jaar geleden opmaten, dan hadden we altijd een sterke drager  en gaf de opmeting altijd een neutrale waarde van links 1 en rechts 1 slag met de Lecherantenne.We maten dus 100% energie met één slag.

Eigenaardig genoeg is thans in vele gevallen de waarde van deze drager fel gedaald en vinden we vaak waarden van -30/+30 of 60- /+60 en zelfs 120-/120+. Dit wijst erop dat de pollutie de energie van de drager fel afzwakt en dit komt omdat de pollutie hoofdzakelijk links polair is.

De pollutie verklaart zich ook door een ander fenomeen: de 7,6 drager draagt ook heel wat andere frequenties mee en deze zijn ook zwaar belastend. Dat zal dan afhangen om welke frequenties het gaat.

Vooral de frequenties die overeen stemmen met deze van onze organen zijn hier belangrijk.

Zware metalen, pesticiden, elektromagnetische pollutie… al deze frequenties zijn quasi allemaal sterk links polair. En dus schadelijk.

Als U weet dat de linker polariteit in de meeste gevallen ook de ziekte toestand aanwijst, dan begrijpt U ook, dat de exogene pathogene stralen U kunnen ziek maken in uw bed.

05-09-2008, 08:58 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Bijgewerkte versie. 

Rhizartrose is artrose van het gewricht aan de basis van de duim.

Het heeft als bijzonderste kenmerk, pijn bij de beweging van de duim en het verlies van de greep tussen de duim en de vingers. Het komt meer voor bij de vrouw, vroeger zei men dat het kwam door te veel aardappelen te schillen omdat dat een speciale handgreep vergt om het mes vast te houden.  Doe eens die beweging en u zult onmiddellijk voelen waar de druk het grootst is.

Behandelingen.

Er bestaan meerdere behandelingsvormen zoals medicatie, een pols-duim spalk of ook een delicate operatie.

Eerste geval.

Een dame kwam op de raadpleging wegens lumbalgiën die uitdeinden naar beide heupen en terloops had ze melding gemaakt van een bijkomend probleem: rhizartrose aan de rechter duim waarvoor ze de week nadien naar de kliniek moest voor een operatie, ze had te veel pijn.

Magneet behandeling.

Met één magneet in de rechter halsstreek verminderde de pijn in de rug.

Ik ging nog eens meten aan de rechter zijde van de hals en vond daar een tweede punt.

Dat leek me curieus omdat men meestal maar een punt aan een zijde vindt.

Ik plaatste toch een magneet op dat punt en toen begreep ik wat er gebeurde.

De dame zei dat ze dat precies voelde in haar rechterarm.

Ze voelde een soort tinteling in de voorarm, de pols en zelfs in haar duim.

Toen ik na een paar minuten vroeg haar duim te bewegen stonden we versteld.

Ze kon, zonder pijn, haar duim opnieuw bewegen zoals vroeger en ook de last in de pols en de voorarm waren verdwenen.

De operatie zal uitgesteld worden, hopelijk definitief.

Dat was iets te veel gevraagd. Alhoewel ze zich beter voelde, durfde ze de afspraak met de chirurg niet afzeggen, ze werd dus geopereerd.

Na de ’geslaagde’ operatie, zes weken gips en daarna beginnen te oefenen.

Meer dan twee maanden na de operatie zag ik haar per toeval terug.

Ze droeg nog steeds een steunverband rond de pols.

De pijn aan de basis van de duim was minder erg maar nu voelde ze andere pijn.

Ze had nu ook pijn in het midden van de handbasis en telkens ze haar wijsvinger ergens tegen stootte voelde ze een schok.

Ze had ook nog geen kracht in haar vingers en kon geen macht gebruiken in haar rechterhand.

Dat noemt men dan een geslaagde operatie.

Toen ik haar opnieuw onderzocht had ze inderdaad minder druk pijn,  aan de basis van de duim.

Haar polsgewricht was nu wel geblokkeerd en begon nu wel meer te kraken bij manipulatie.

De kans was groot dat er, zonder onze tussenkomst,  nadien een tweede operatie zou volgen, wegens carpaal tunnel syndroom.

Deze keer had ik twee magneten nodig om haar pijn te verlichten: één aan de basis van de duim en één op het centraal punt van de nervus medianis.

 Nadien ging het stukken beter en kon ze pijnloos alle bewegingen maken en een mes gebruiken zoals het moet.

Waarom toch altijd zo snel opereren, waarom luistert men niet?

Tweede geval. Dossier 13528.

Een man van boven de vijftig komt op de raadpleging met volgend probleem.

Hij heeft al geruime tijd last in de rechter elleboog maar vooral in de rechterduim.

Rhizartrose in het tweede gewricht belet hem de duim te draaien of te plooien, hij kan vb. geen dagblad of boek meer vastnemen in die hand.

Hij heeft ook nog artrose in het tweede gewricht aan de middenvinger en ter hoogte van de elleboog. Daar naast nog ademhalingsproblemen en maagklachten die hij terloops vermeld maar daar komt hij niet voor, zegt hij, zijn hand bergt hem meer zorgen.

De behandelingen die hij tot nu kreeg geven niet veel, hij neemt wel chondroïtine sulfaat en dat helpt misschien een beetje bij hem, zegt hij, na vele maanden behandeling.

Bij onderzoek met de Lecherantenne vind ik opnieuw de schuldigen, zie tekening.

Hij slaapt met het hoofd naar het noorden. De 7,6 west en de 8,2 zuid west treffen hem in de halsstreek, waar hij ook al last heeft. Dit treffen is er de oorzaak van dat de bloedcirculatie en de zenuwen die naar de hand gaan getroffen worden, ik kan het trouwens opmeten en voel inderdaad een beginnende aantasting rechts van zowel het beenderstelsel als het zenuwstelsel, links is alles normaal.

Een watervoerende breuklijn loopt dwars over beide longbasissen en de slokdarm, en ook over de streek van de rechter elleboog, vandaar zijn andere klachten.

Het bed verplaatsen en met hoofd naar het zuiden slapen is de eerste stap naar de genezing.

Drie magneten, een in de hals en twee op de duim en wat niet klassieke medicatie.

Zes weken later. De opgemeten cijfers zijn reeds bijna normaal, de straling is weg in de hals maar ik voel wel al een begin van impregnatie laag op het abdomen, dat wordt oppassen voor later.

De duim in helemaal ontzwollen, kan pijnloos plooien en hij kan opnieuw een boek vastnemen.

Er is nog een lichte handicap maar niet te vergelijken met vroeger.

Alleen  de middenvinger is nog wat stijver en de mobilisatie van dat gewricht is nog stroef.

Vijf maanden na het eerste consult komt hij nog eens op controle.

Elleboog en duim functioneren perfect, de middenvinger blijft nog wat stijf, pijn heeft hij niet meer hij kan zijn rechterhad perfect gebruiken.

De opgemeten cijfers zijn normaal, zijn ademhaling nu ook maar hij gebruikt nog een tweetal keren per dag een puffer en dat zal ook wel helpen.

Wanneer ik hem vraag waar hij werkt, zegt hij dat hij nabij zeer sterke transformatoren werkt met enorme magnetische velden.

Zolang hij daar werkt zal hij zijn puffers zeker nodig hebben.

01-09-2008, 16:12 Geschreven door nestor  
Reageren (1)

Wifi is de naam van het systeem dat o.a. het draadloze thuisnetwerk verzorgt en u toelaat op internet te komen zonder kabel verbinding.

Op zich een fantastische uitvinding ware het niet dat…

Wist u dat de frequentie die gebruikt wordt overeen stemt met 2,4 GHz  of soms zelfs 5 GHz, en dat deze hoge frequentie ook ioniserende effecten heeft, Dat is wereldwijd erkend, maar er is veel meer.

Of u uw labtop gebruikt of niet uw netwerk zendt continu op deze frequentie en dat is voelbaar tot op minstens 30 meter, sommigen zeggen zelfs 300 m.

Dat betekent dat zelfs indien u er geen hebt maar uw buur wel u gevaar loopt.

Het gevaar komt niet alleen door die hoog frequentie uitzending maar er is ook continu een gepulseerde frequentie en deze samen met de eerste is waarschijnlijk nog schadelijker.

Elke levende cel wordt zo continu gebombardeerd door pulserende golven. Sommigen zullen er wel beter tegen kunnen maar voor de meeste onder ons is dit gevaarlijk.

En het is nog maar het begin, want op een jaar tijd steeg het gebruik ervan in België met 137 %.

Ja ik heb er ook een en mijn echtgenote voelde van in ‘t begin dat er iets niet klopte: ze sliep veel slechter en had vaak onverklaarbare pijnen, was moe…

Natuurlijk is het veel beter gewoon de kabel te gebruiken, dan heeft men dat gevaar niet, maar soms is het niet mogelijk om de kabel zo ver te verlengen of te moeilijk.

Tot er iemand opdook die het probleem kon oplossen met een Dect Protect Box.

Ik mag hier geen reclame maken maar op DomiSan vindt u meer hierover.

We deden de test met de hoogfrequentie meter en met de Lecherantenne.

Men plaatst de router, D-Link genaamd  in de box en wat zien we.

De intensiteit van de basis hoog frequentie daalt tot ongeveer een vierde van de normale waarde en het pulserend geluid is weg,

Met de Lecherantenne voelde mijn echtgenote de impulsen voordien praktisch overal, nu was alles weg, niets meer voelbaar.

Ik wou natuurlijk weten of internet nog functioneerde? Neen.

De oorzaak is dat de afstand tot mijn computer te groot is.

Wat nu? We openden het afschermend deksel van de Box geleidelijk, eerst één cm, dan twee en uiteindelijk komt het voor ons een vijftal cm. open te staan vooraleer ik contact krijg met internet. Het gaat alleen wat trager.

Bij de meting met de hoog frequentie meter is de gemeten intensiteit niet veel hoger en de gepulseerde niet meetbaar. Alles is vergelijkbaar met wat men vindt met de gesloten doos.

Met de Lecherantenne komen de impulsen ook niet meetbaar terug.

Dit is misschien nog niet de ideale oplossing maar lijkt mij voorlopig het beste middel om u te beschermen tegen de WIFI.

Wat kunt u nu doen? Het hangt er van af:

Indien u professioneel vele uren op internet moet, zal de Box u niet bevredigen want hij vertraagt de communicatie.

Indien u slechts kortere tijd op internet moet kan de box een goede oplossing zijn. Er is nog een andere mogelijkheid: trek de stekker uit de router wanneer u internet niet nodig hebt, dan is alles ook weg.

En nu komt nog belangrijk nieuws.

Ik heb er geen maar het zou ook beschermen tegen de Dect-telefoon.

Dect-telefoon betekent draagbare telefoon zonder draad verbinding.

Het basis station van een Dect systeem zend continu, dat is 24 uur op 24, een sterk gepulseerd signaal dat vaak sterker is dan dat van de GSM masten.

De Dect Protect Box schermt tot 95 % van die straling af maar laat u toch toe er me te werken. Voor uw lab top zult u  wel minder snel contact krijgen en moet u meestal het deksel op een kier zetten.

Door het deksel enigszins open te stellen krijgt u wel wat meer straling maar belange niet zoveel als zonder de box.

27-08-2008, 08:35 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

GSM en masten.

Een tamelijk recent onderzoek in het A.M.C. in Amsterdam zou aangetoond hebben dat vooral de nieuwste generatie, (versta krachtiger) GSM’s de oorzaak zou zijn van meer defecten aan de medische apparatuur.

Minimum een meter afstand bewaren  wordt nu aanbevolen in de ziekenhuizen.

Men signaleert nu eindelijk ook dat de GSM afzetten het beste is wanneer u hem niet gebruikt.

De mens is als antenne nog duizenden malen fijn gevoeliger dan apparatuur  en zou er geen schade aan ondervinden? Was het maar waar.

Het is alleen omdat de menselijke immuniteit beter beschermd is dat hij het allemaal niet merkt, maar is het daarom ook minder schadelijk.?

Ik geloof het niet en een beetje meer uitleg kan nooit kwaad.

We maken een onderscheid tussen de GSM en de mast en beginnen met de masten.

1. De masten.

In een artikel in Humo werd er met cijfermateriaal aangetoond dat men niet lichtzinnig zou mogen omgaan met het plaatsen van relais masten van GSM.

De industrie en het grote geld hebben er echter anders over beslist.

Met heel wat tegen expertisen worden de negatieve gevolgen afgedaan als niet relevant.

Met reden wordt in humo aangehaald dat jaren lang werd beweerd, door gelijkaardige onderzoeken, dat tabak en asbest ook  niet zo gevaarlijk waren voor onze gezondheid, nu weet men wel beter.

Ik vermoed dat later iets gelijkaardigs zal gebeuren met de GSM en de masten.

Ondertussen hoopt men in stilte dat nieuwe technologieën minder gevaarlijk zullen zijn en de huidige zullen vervangen, zodat men zal kunnen zeggen:” dit is verleden tijd”.  Maar in afwachting?

Nota.

Gsm-antennes  normen.

De commissie Milieu van het Brusselse parlement heeft unaniem het ontwerp van ordonnantie goedgekeurd over de bescherming van het milieu tegen elektromagnetische straling. Zo stond het in het dagblad De Morgen.

De tekst heeft het ook over de eventuele impact op de gezondheid.

Het voorstel voorziet dat de norm van 3 volt per meter (v/m) niet mag overschreden worden.de federale norm ligt nog altijd op 20,6 v/m. De Brusselse norm wordt wel slechts van kracht binnen twee jaar op voorwaarde dat het Brussels parlement dat goedkeurt.

Ondertussen is gebleken dat het niet doorgaat!

Maar waarom hebben andere landen, vb.  Duitsland en ik meen ook Rusland, dan al lang de norm verlaagd? Toch niet zo maar.

Tot daar de nota.

Het blijkt dat de norm in feite zou moeten liggen beneden de 1 volt per meter, maar dat is onbetaalbaar en komt er dus (voorlopig?), zeker niet.

Indien mogelijk, verzet U tegen de komst van een nieuwe mast in uw buurt.

Indien U niet anders kunt dan er dicht bij wonen let dan op een paar zaken.

Niet iedereen is even gevoelig aan straling.

Kijk of een bewoner van uw gezin, minder fit is, minder goed slaapt, meer nachtelijke krampen heeft of vaker ziek wordt sinds de mast geactiveerd is.

Indien ja, dan is er waarschijnlijk een verband met de komst van de mast.

Er bestaat echter nog een mogelijkheid.

Laat een deskundige komen om uw woning te onderzoeken op elektromagnetische en aardmagnetische storingen en laat eventueel uw woning biosaneren.

Ook tegen GSM. masten kan men iets doen, daarom hoeft U nog niet te verhuizen.

2. De GSM.

Met reden wordt er gewaarschuwd voor veelvuldig gebruik van de GSM, vooral door kinderen. Gebruik hem dus alleen kortstondig.

Draag hem niet op uw lichaam.

Hier hebben de vrouwen meer geluk, ze stoppen hem vaak weg in hun handtas.

Direct contact met het lichaam is af te raden.

Ik heb meerdere malen patiënten gehad met volgende klachten.

Pijn in het heupgewricht aan de kant waar de GSM. in de broekzak stak.

Prostaat en zelfs erectiestoornissen om gelijkaardige reden.

Hartproblemen.

Hier wil ik speciaal de aandacht op trekken.

Steek nooit uw GSM in een pochet, direct voor uw hart, het kan dodelijk zijn.

Wanneer ik bij een patiënt de energetische waarde van het hart opmeet, kan ik altijd een verschil meten met de GSM in of uit de pochet. Zie verder.

Met de GSM erin kan de energetische waarde soms tot bijna de helft dalen.

Indien U een gezond hart hebt zult U het verschil misschien niet voelen, maar indien U op het punt staat een hartinfarct te krijgen, zult u er zeker een krijgen.

Het zou wel interessant zijn bij elke plotse dood of een hartaanval eens na te gaan hoeveel mensen er een GSM droegen en op welke plaats op het lichaam.

Maar ja, wie denkt daar nu aan, op zo een moment?

Vergeet ook maar dat uw kind altijd en overal een GSM op zak moet hebben, dat is, volgens mij, medisch niet verantwoord.

 Een voorbeeld.

Hartritme stoornissen en GSM.

U hebt het waarschijnlijk al gehoord, er zou een behandeling zijn dat hartritme stoornissen definitief kan stoppen.

Bravo aan de wetenschap en aan het team van  de kliniek in Aalst die de behandeling op punt zou gesteld hebben.

Heeft men al eens nagegaan of de aanwezigheid van de GSM een invloed heeft op het hart, al dan niet een schadelijke invloed? Ik heb er nog niets van gehoord, en U? Hoe zou dat komen denkt U?

Welke firma gaat nu geld geven voor een onderzoek dat haar product eventueel schade kan toe brengen?

Persoonlijk weet ik het zeker.

De aanwezigheid van een GSM heeft nadelige magnetische gevolgen voor al wie er direct in contact mee staat. Ik heb het dan over een magnetische afwijking.

U weet ondertussen al, denk ik toch, dat men met de Lecherantenne een zeer precieze opmeting kan doen van elk orgaan en functie van ons lichaam.

U moet ook weten dat de normale waarden bij een gezond persoon de volgende zijn:

12 slagen rechts of 8 % zuidpool magnetische energie.

19 slagen links of 5 %  noordpool magnetische energie.

Elke afwijking van deze cijfers betekent een verzwakking en mogelijk de eerste tekens van ziekte.

Ik heb voor de zoveelste keer de opmeting gedaan bij een persoon die geen enkel hart probleem heeft en wat vind ik?

Onderzoek van een gezond persoon met een gezond hart geeft meestal:

De GSM op het hart of in de pochet voor het hart geeft inversie: rechts 19 en  links 12.

De GSM in de linkerhand: net hetzelfde

De GSM in de rechterhand: iets minder erg:   19/19.

Dat betekent toch dat de aanwezigheid van een GSM toestel schadelijk kan zijn.

Stel nu dat U een patiënt bent met een lichte hart aandoening, maar zonder aantoonbare letsels met een ECG, dat kan.

Dan meten we minimum: links 12 en rechts 19.

Het kan zijn dat U niets ervaart, maar toch reeds verzwakt bent.

Draag nu uw GSM op het hart of er juist voor in een pochet.

Het gevolg zal zijn dat uw magnetische energie nog verslecht.

U komt waarschijnlijk op -30/ +30 en zult nu wel symptomen krijgen.

In het lichtste geval hart kloppingen of een zwaarte gevoel op het hart.

In het slechtste geval een echte hart aanval.

Nog enkele raadgevingen in verband met uw GSM.

Gebruik hem slechts gedurende korte perioden en houdt hem in de rechterhand.

Wanneer u het nummer zelf draait, leg dan  uw GSM onmiddellijk neer tot u antwoord krijgt, want tijdens het zoeken naar uw correspondent krijgt u de sterkste en dus de schadelijkste signalen.

Laadt hem nooit op ’s nachts en zeker niet in uw slaapkamer.

Indien U hem niet echt nodig hebt, stel hem dan af.

Hou hem buiten uw slaapkamer, zeker ’s nachts.

De duurdere apparaten zijn doorgaans beter afgeschermd en dus iets  minder schadelijk.

Laatste berichten.

Volgens een recent onderzoek in Nederland zou nu ook blijken dat langdurig en veelvuldig GSM gebruik, de hersenen vertragen, dat vind men ook bij Alzheimer. Zou dat kunnen betekenen dat er in de toekomst nog meer gevallen  van deze droeve ziekte zouden optreden, wanneer de huidige jeugd zal verouderen? Voorzichtig dus.

24-08-2008, 18:18 Geschreven door nestor  
Reageren (0)