Eke: kindjes blijven steeds verwonderd naar de muziek die uit gaten en stekels komt.

Eke: ook grotere mensen luisteren graag naar orgelmuziek, komen er geen jongere spelers bij??

De omroeper, prachtig zoals hij staat op de dakrand v d oude brouwer.
Ook straatmuziek mag er zijn op het straattheaterfestival in Eke brouwsels.
Pier'n lala maakte daar ook de kust onveilig.

Safarkensmarkt, folkore in Wachtebeke met deelname v d verenigingen.
Moeilijk om een stille speelplaats te vinden voor mij. (grapje, maar toch)

De bonsiatuin van André aan de Dender bij D' Monde

Leute en pleziek bij grootmoeder in het Amonshof te Dendermonde.

ik heb er de bewoners attent gemaakt op die 21 juli dat ook de brabançonne mag meegezongen worden.
Hier een deel v d Franstalige versie pomme pom pomme .....
(er werd ook een Vlaamse tekst aangeleerd, maar die kan ik hier niet tonen)

speelmoment in Ardooie, prachtig weer, meegezongen.

4^De editie festival chanteurs de rue

Damgan Bretagne Sud     golf Morbihan.

Damgan is een residentiedorpje, een lappendeken vanuit de lucht gezien, een verkaveling van verblijfs- en vakantiewoningen, campings  rond een oude dorpskern met horeca en magazijntjes.

Het toeristisch buro is heel modern en functioneel opgevat.

Het festival maakt deel uit van het grote aanbod van het vakantieseisoen.

Het regenweer heeft dit jaar de activiteiten wat door elkaar gegooid.

Bij aankomst op maandag was het centrum zon overgoten, er hing een gezellige drukte tussen de diverse terrassen. Een muziekje was toen nog afwezig.

De volgende dag, de wekelijkse goederenmarkt. Ik kon me niet veroorloven als straatzanger er bij te zijn, een tweede chanteur is me in de loop van de middag komen vervoegen: “le boucher chanteur”. Dit nog onder een blauwe hemel.

’s Avonds wat problemen met de huisvesting de iet wat nonchalanche van de président : er is geen chambre d’hote voor mij voorzien. Gelukkig had Françoise, één van de vrijwilligers, nog een kamer vrij.

Op deze dinsdag avond was toen al geweten dat de eerste festivaldag,  morgen dus in het water zou vallen. Begon de ochtend nog met zon, en uiteraard met veel muziekjes, het was wachten tot 18 uur heer er weer “chanson” te horen was op de diverse hoeken van de straat.

Een avondmaal in de gemeenschapszaal met gezongen tafelmuziek sloot deze eerste festivaldag af.

Het blijft voor organisatoren een klein probleem om helpende handen bijeen te krijgen. Zeker voor deze kleine gemeenschap. Allen zijn het actieve SENIOREN. En dat is een uitstervend ras (dat weten ze ondertussen ook in Les Gets.)  Martin Patrick, de président van dit festival kreeg de vraag van velen om jaarlijks dit feest te houden ipv alle 2 jaar; “jaja het zal afhangen vn de hulp die je daarbij krijgt “ zegt hij.

De hoofddag 15 oogst, een blauwe hemel, de dag van de parade. Iedere deelnemer op elke hoek van het dorp, zang met accordeonbegeleiding of chanson met orgels. Het merendeel met vouwkarton, geen midi toestanden hier, neen nog echte draaiorgels en sirrinettes. Het volk dat binnendruppelde voor het gebeuren om 15 uur. Een parade met deelname van oldtimers, motoren en de praalwagens van het cirque van het nabijgelegen Nantes.

De dag werd besloten met een voorstelling van iedere artist op het podium in het park waarbij het volk kon genieten van Belgische ( Bretoense)  kost “mosselen, friet en bier”. Na 21uur als de laatste orgelman/vrouw verdween werd het podium vrijgemaakt voor JONG geweld, een soiré, Franse rock onder de lampions.

’s Anderendaags naar huis, 8 uur autorijden, maar wel  op “gladde” wegen. 

Een fijne 5 daagse van Bretagne.

zie ook een filmpje