Verwelkoming door uitbater Johnny Claes, hij vertelt ons over het ontstaan van de dansorgelcultuur in ons land en meer bepaald in Antwerpen.
MechaMusica en het Paul van Ostaijengenootschap brengen Muziek Mobile.
Het gebeuren van danszaal Mobile in de Kloosterstraat te Antwerpen aan de hand met overhead projector, waar een enorm dansorgel de bourgeoisie van plezier voorzag.
Pol was op zoek net voor de eerste “grote oorlog” op zoek naar de zingeving van het leven.
En op deze avond gebeurt dat op muziek gebracht door orchestrions, hij vermeldt dat ook in zijn dichtbundel “bezette stad”
Op deze avond doorlopen we enkele uitgaansbuurten
En hij ontdekt de ragtime muziek en er speelt “Tiger rag” op het Mortierorgel; ook de tango is verwaait naar Europa.
De oorlog is bezig en Antwerpen word gebombardeerd via overvliegende zeppelins, er speelt “Mars graaf zeppelin” van Teike op het Mortierorgel.
Zijn zoektocht brengt hem in de betere gelegenheden en Vera speelt het Ave Maria van Gounod.
Vera Steenput brengt het soldaten lied “it's a long way to tipperary” dat iedereen kan meezingen en andere liedjes die wat schuiner zijn (marie planchez).
Modertor Matthijs de Ridder maar zeker woordkunstenaar Peter Holvoet-Hanssen (van zot polleken) leiden ons verder rond in het nachtleven van de bezette stad.
En dat gebeurt met Pol zijn Vlaamse versie van het liedje “Sous les ponts de Paris” en later ook met “Madelon” zie ook het filmfragment op you tube.
De avond besluit met het liedje “La petite Tonkinoise” van V. Scotto uit 1906
Categorie:retro Tags:paul van ostaijen,dansorgels,mechamusica,straatzanger pier'nlala,
18e festival international de la musique mechanique 2018 Les Gets
900 km autostrade of een reis van ongeveer 12 uur met de rustpauzes erbij. Maar het is de reis waard, één van de betere evenementen in zijn soort. Het is een geweldige locatie, je geniet ook als orgeldraaier van de uitstappen die je er als vakantiedagen bij neemt.
Een zeer uitgebreid museum, dit jaar viering van zijn 30-jarig bestaan. Met de steun van het stadsbestuur, dwz. de toeristische dienst, de grote groep vrijwilligers, de horeca en de talrijke sponsors zetten ze een geweldig festival op poten
Het thema dit jaar was “tijd” talrijke orgels werden door de eigenaars versierd met uurwerken in allerlei materiaal en vormen. Dit was heel duidelijk merkbaar gedurende de parade.
Zwitserland was ook paraat, een uniek momentje in de parade. tpv de overdekte ruimte voor het huis van de dienst toerisme, de CARROUSEL. Een Italiaans zanggezelschap bracht in de loop van dat weekend ook optredens in de straten met mooie belcanto melodies. Telkens begeleid door een draaiorgel. Dit werd bijzonder gesmaakt door de luisteraars op de terrassen bij een wijntje en bier.
“Carry’on” van d’Armel Plunier met zijn mobiele parade. ( hier in gezelschap van de straatschilder PATOU ) - een ezel trekt een draaiorgel - een varken kijkt of alles goed loopt - en 2 gardevilles die alles in goede banen leid. Spektakel op wielen met een Italiaanse tint.
een orgelboekje kopen ?? dit feit vindt je niet in ons Belgiëland een orkestrion Limonaire met een heel mooie sound. 49 toets bouwjaar 1904
13 clarinett : bourdon en violle 10 picollo's : flute en bourdon harmon. 10 trompette 9 accompanyment : bourdon 4 bassen : trombonne en bourdon en slagwerk
Buiten het feit dat er talrijke orgels te beluisteren zijn op de straat in het afgesloten parcour, zijn er die typische miniconcertjes op een 5-tal locaties en die van een zeer hoog nivo zijn met telkens de medewerking een één of meerdere “orgue de barbarie”. Gezien ik zelve met men 32 toets orgel op tour was noem ik er een paar op die ik heb beluisterd.
- De optredens van de 3 dames “Carton jaune” ludieke comédie voor de jongste luisteraars.
- In de kerk optredens van 4 concertorgels Raffin met medewerking van Marie Tournel en het koor AMMI uit Italië geholpen door een duo uit een Belgisch operahuis. 3 zussen Raffin die er 35 jaren erook bijwaren als tieners, een prestatie.
- Les malcuits een duo dat een gezongen acts bracht met een 42 toets Odin orgel.
De zaterdag werd besloten met een vuurwerk maar was voorafgegaan door een parade van windvliegers tegen over de nachtelijke hemel. De kleurrijke vliegers werd bij het oplaten, “lopende met touw” belicht met een spot. Dit tegen een achtergrond van draaiorgelmuziek.
Bijzonder voor deze editie was de inwerking stelling van de gerestaureerde carrousel tegenover het buro de toerisme. Mooi centraal gelegen in dit stadje. Fabrication Limonaire, 1871
Je heb zicht op het mechanisme van de molen en ook de achterzijde van het kermisorgel dat speelt met orgelcarton in boxen. Gerestaureerd door la manufacture Fournier en 1990 (48 toetsen met 102 pijpen). Deze carrousel werd eind vorig jaar opgesteld onder dit afdek en is dagelijks geopend voor het publiek. zie de link hiernaartoe yuo tube ....
Ook bijzonder voor deze 18ieme editie te Les Gets was de voorstelling van het gerestaureerde jazz dansorgel in het museum. Vorig jaar in juli inhgehuldigd. Een Limoniare 80 toets orgel bouwjaar 1923. Gerestauratie door Etienne Saillard marqueterie en Christian Fournier orgelbouwer.
- De Spaanse straat kunstenaar Patou maakte gelijk ieder jaar tableaus van muzikanten/orgeldraaiers met verf.
- MuziekParade op dozen en staven door Cie Strombolie voor kinderen en dergelijke.
2 opmerkelijke orgels uit Nederland: - de Victory, het mega Verbeeckorgel - en een orgel aangedreven door stoom
Je zou niet in Franrijk zijn als je niet limonaire kermis orgel tegenkomt. 6 stuks voor deze editie. Gelijk wij Belgen fier zijn op onze Decaps en Mortiers, is het daar al Limonaire dat de klok luid. Toch was er ook één bij van Belgische oorsprong, een Bursens.
Vader en Zoon Mathis: bizarre ”jazzy” muziek met geperforeerd karton op 2 gelijkluidende Odin 42 toets orgels. zie de link hiernaartoe https://youtu.be/wHC8Dvqa9eI Jonathan avec son orgue de barbarie Odin 42 touches.
optredens à la guinguette: sketch à la France met het duo “coinderue” en “la troupe du Pétillon” met Bernard Beaufrère.
lachen en grollen fijne liedjes, een tikkeltje pikant, Montmartere in Les Gets, enkele fijne avonden
2 Belgen vielen op de slotdag in de prijzen: - Een koppel dat opera melodieën bracht in samenwerking met een koor AMMI uit Italië
- En een Brusselse apotheker Jean-Marc Lebout die de collectie van het museum soms helpt. Tips doorgeven over verkoopbare stukken op de markt, ruilen van delen van zijn eigen collectie in Brussel. Een kerel die ik eerder in België ontmoette toen er jaren geleden in ons land meer te doen was rond draaiorgels.
Héél attent van de jury was het feit dat er talrijke jonge spelers in de prijzen vielen. Want zeg nu zelf draaiorgel evenementen zijn toch dingen geworden voor “grijsaards”.
DOE MEE! Welke traditie of techniek zet jij verder in 2016? Deel het op www.ikschrijfgeschiedenis.be of met #ikschrijfgeschiedenis MEER INFO Het vieren en vrijwaren van culturele diversiteit in de wereld was begin deze eeuw één van de drijfveren voor het realiseren van de UNESCO-Conventie voor het borgen van immaterieel cultu-reel erfgoed (2003). Ook in Vlaanderen wordt de voorbije jaren, in het zog van dat internationaal beleidsinstrument, actief rond immaterieel cultureel erfgoed gewerkt. Er werd een Vlaams beleid uitgezet dat de waarde van dit erfgoed benadrukt en de zorg ervoor stimuleert. Tal van organisa-ties, professioneel en vrijwilligers tekenden er al op in. Van Aalter tot Zelzate, Antwerpen tot Has-selt en Brussel. Van vertelcultuur tot dans, muziek, theater, feesten, rituelen, eetcultuur, kweek- en landbouwtechnieken en ambachten. Meer weten over immaterieel cultureel erfgoed, de UNESCO-Conventie 2003 en het Vlaams beleid voor immaterieel erfgoed? www.immaterieelerfgoed.be
#ikschrijfgeschiedenis is een initiatief van het Platform voor Immaterieel Cultureel Erfgoed. Het platform is een samenwerkingsverband rond www.immaterieelerfgoed.be tussen expertisecentra tapis plein, LECA, CAG, ETWIE, Het Firmament, Resonant en FARO, het steunpunt voor cultureel erfgoed. De campagne kwam tot stand met steun van de Vlaamse overheid.
Heel wat mensen zetten (vaak onbewust) tradities, praktijken, technieken, kennis enz. voort en dragen die uit naar anderen. Met de campagne #ikschrijfgeschiedenis willen we deze mensen (en hun traditie enz.) in de kijker zetten. We vragen dat deze ‘traditiedragers’ hun enthousiasme over hun traditie zelf tonen door een foto of filmpje te uploaden op de website ikschrijfgeschiedenis (http://www.immaterieelerfgoed.be/ikschrijfgeschiedenis/index) of via facebook, twitter, of andere sociale media. Zeg daarbij in enkele woorden om welke traditie het gaat. Dat mogen grootse en kleine (alledaagse) tradities zijn! Gebruik je sociale media, vergeet dan zeker niet #ikschrijfgeschiedenis te vermelden (alleen dan wordt je foto ook opgepikt door de website). De campagne loopt nog heel 2016 door.
Lundi gras of te wel de middelste dag van het topweekend van de carnaval te Binche, een grijs stadje in de buurt van Lalouvrière. Geen electronisch versterkte muziek op de straat, ook geen praalwagens. Wel een verscheidenheid aan akoestische muziek. Besef wel dat gisteren zondag een topdag was waarbij de diverse verenigingen pronkten in de stoet in mooie kostumes (ontwerpen die angstvallig geheimgehouden werden voor de concurrentie) Morgen, vette dinsdag, is het dan de topdag als de folkloregroepen uitstappen: de gilles, de boeren, de harlekijnen en de pierrots. De repetities voor die stoet zijn de 6 zondagen vooraf. De groepen hebben hun bevriende lokalen en in de straten worden de pasjes en de muziek uitgeprobeerd. Die weken van samenhorigheid binnen de bevolking is een even groot carnavalmoment als de stoet zelf. Men noemen het daar de “soumonces”.
Maar nu dus vette maandag. De dag van de gemoedelijkheid en de dag vn de kinderen. Reeds vanaf 10 uur komen de diverse carnaval verenigingen buiten met blaasmuziek en met de viole. Een klein straatorgel, een cilinderorgel met piccolo’s, dit zijn scherpe fluitjes. Tegenwoordig is de viole wederom in de running, al blijft het moeilijk om jongeren te vinden die een ganse dag een orgel om de schouder willen torsen van 25 a 40 kg. Josselin Lebon is de grote bezieler tegenwoordig van de muziek bij die carnaval. Van huis uit hadden ze een bedrijfje dat trommels maakte, de tambours. Die waren bekend tot zelfs in Vlaanderen, zie hiervoor de video http://www.youtube.com/watch?v=gWSACAqn_Io&feature=share.
Meneer Lebon is nu ook de drijfveer achter de viole. Er was nood aan luidklinkende instrumenten met een bijpassend repertoire, deuntjes uit Wallonië. Met vallen en opstaan dragen nu diverse “harmonipans” zijn naam, zie hiervoor de video http://www.youtube.com/watch?v=uYTWnHLhd5I.
De stad pronkt ook met statuts zoals er zijn de tambour, de gille, maar ook de viole speler.
In de latere namidag als de straatkeien bedolven zijn met confetti mogen de kinderen appelsienen gooien die dag. Ze worden dan begeleid door de muziekgroepen. Het is een eer de 16 standard melodieën met de trompet te mogen spelen. Even belangrijk zijn de tambours. Men heeft met zelfs een aparte school in Binche om de jeugd de ritmes aan te leren.
het glas wordt beschermd tegen vliegende appelsienen AMBIANCE !!!! het is 10u15 2 ruikertjes mimosa in Binche dansende hoedjes oude hoedjes versierde hoofddeksels maken het straatbeeld uit gedurende "lundi gras" viole in 't café eindeloos herhalen van deze deuntjes, op een cilinderorgel kan je dat, een cirkel is eindeloos!! de gilles het standbeeld van een viole speler de kunst van de orgeldraaier om zijn vereniging te vermaken, hij trekt ze mee in de stillere straten er waren een 6-tal violes dit jaar 2014 kinder carnaval grote mensen carnaval fiere tambourspelers, één van de 3 verenigingen het is 16 uur, tijd voor vliegende appelsienen deze dag zo zal het er morgenochtend aan toe gaan: de gilles worden van thuis uit begeleid met trommelaars
en een foto uit de oude doos
Categorie:retro Tags:draaiorgel pier lala, la viole, cilinderorgel, orgue de barabarie, Binche, carnaval, folklore,
In het gehucht Wildert niet ver van de standplaats van de vroegere standaardmolen, werd in 1980 een geheel nieuwe stenen stellingmolen opgetrokken. Alles begon met de aankoop van een twee eeuwen oude hoeve, nu de verbruikszaal aan de St. Jansstraat 184 te Essen-Wildert. De bouwvergunning werd door de gemeente Essen op 5 mei 1980 verleend aan bakker Frans Demedts, De fundering werd 4 juni 1980 gegoten en op 15 juni 1981 werden kap en wieken op de romp gemonteerd.
Bakker Demedts maalde voor het eerst op 26 januari 1982.
Met een vlucht van 26 meter bereikt het hoogste topje van het draaiende wiekenkruis nagenoeg 32 meter. Wanneer er geen wind is, gebruikt men een stoommachine als alternatief. De bakkersmolen van Wildert is heel het jaar door elke zaterdag en zondag open.
Het molendomein vormt thans een grote toeristische trekpleister. Naast de molen is er tevens een bakkerijmuseum en een groot aantal tuigen die op stoomkracht werken.
Achter de molen is het werkend stoommachinemuseum van mei tot en met oktober is dit ieder weekeinde werkend te zien. Ook in deze periode rijdt er een trein rond de molen waarin de bezoekers tegen een heel kleine vergoeding enkele rondjes kunnen rijden.
Bakkerijmuseum en bakkerij:
In de voormalige schuur van de hoeve staat een mooie oude Engelse MARSHALL stoomlocomobiel van 1903, van 25 pk, die zorgt voor de aandrijving van de bakkerij machines. Hier gestookt door de rechterhand van de bakker, die de meeste techniek hier aanwezig beheert.
In het vertrek ernaast, de bakkerij, is een met hout gestookte bakoven gebouwd.
Hier een door de Marshall aangedreven kneedmachine.
Met de hand wordt het brood hier verder bewerkt. Eenmaal gebakken kan men de heerlijke producten ernaast in de winkel kopen.
Molenhoeve:
En is men moe en dorstig dan kan men in de Molenhoeve een molenbiertje of iets warms gaan drinken met lekker eigengebakken brood gemaakt van eigengemalen meel. Ook kan men hier verrukkelijk dineren.
Dit alles is het resultaat van de ondernemende bakker Frans Demedts.
In 2006 werd het hekwerk op de roeden grondig opgeknapt;
in 2007 werden de fokken en de zeilen vernieuwd.
In mei 2008 verkocht Frans Demedts het hele molendomein aan Frank Danen en Inge Van Elsacker uit Brecht, zaakvoerders van de Molenhoeve bvba.
De huidige vrijwillige molenaar is Emiel Embregts.
"De stellingmolen is een hoge windmolen", ligt Miel Embregts uit. "Zo'n molen staat meestal in bebouwd gebied en moet hoog zijn om in de bebouwde kom voldoende windt te kunnen vangen. De wieken en de staart reiken dan ook niet tot de grond. Door het draaien van de wieken kan deze molen drie paar molenstenen in beweging brengen. De bovenste molensteen - die noemen we de loper - draait op de onderste steen -die de ligger wordt genoemd. Daartussen komt het graan dat verpulverd wordt. Alle voedingstoffen blijven zo in het product. De smaak- en geurstoffen bevatten veel voedingswaarden omdat de schil van het graan mee verwerkt wordt. We brengen het graan naar de molen, zuiveren het en gaan het dan vermalen naar meel of zeven het uit tot bloem. Die bloem wordt dan naar onze eigen bakkerij gebracht om er koekjes en brood mee te bakken."
Frans is afkomstig uit Vlaanderen uit een bakkersfamilie.
Als kleine jongen uit een kloosterlijke gezin werd hij gedurende de vakantie gestuurd naar zijn nonkel in de Kempen om mee te werken in de bakkerij.
Hij vond dat daar zoveel beter dan in Vlaanderen dat hij daar is blijven plakken en er zijn gezin heeft gesticht.
Zijn vader was verzot op alles wat antiek was, bijzonder in bakkerij machines. Zo heeft ook Frans een collectie stoommachines vergaard.
De restanten zijn nu nog te bezichtigen in de overgedragen molensite.
Frans maakte zijn hulp in de bakkerij zelve, dat wil zeggen hij stichtte zelf een groot gezin als hulp voor zijn bakkerij te Wildert.
Ze maakten peperkoek en speculoos voor bedrijven en andere bakkers. Ze hadden een eigen broodronde. Met die eigenaardigheid dat ze brood brachten aan bakkers die zelve de nacht niet ingingen. Frans bracht een halve commande brood dat in de ochtend werd verkocht wanneer de bakker de tweede helft zelf bereide om die in de loop van de middag ter verkopen. (Zo moest hij in de nacht niet zo vroeg opstaan om zelve te bakken.)
Banket werd in die tijd enkel maar in het weekend gemaakt.
Momenteel hebben een deel van zijn kinderen een eigen bakkerij in de omgeving.
Frans heeft nu in zijn oude dagen verschillende liefhebberijen die alle met nostalgie hebben te maken. Heeft hij niet een collectie heiligenbeelden die tot in de duizenden beloopt!?
Zie onderstaande foto met de ezeltjes collectie.
Frans heeft een innige band met ezels. In de buurt waar hij vroeger woonde houdt hij zelve een paar dieren. Hij richt ook ezels af van fokkers in de buurt.
Gedurende de jaarlijkse pompoenenstoet, heel bekend voor de gemeente Wildert, is Frans de bezieler om met een 15 tal ezels hiervan deel uit te maken. Frans zorgt dan voor ezels tuig en bijhorende wagentjes.
Zoals ik reeds vermelde alles met nostalgie en levensvreugde daarvan getuigt ook zijn liefde voor draaiorgelmuziek.
Een harde werker een optimist in lijf en nieren, enthousiast….. zonder meer een eenvoudige mens. Dat is Frans den bakker.
Frans Demedts en vrouw Lizette met hun ezels collectie
een deelname met draaiorgels op de ezelwagentjes: nostalgie een deelname met draaiorgels: Henri poseert een deelname met draaiorgels op de ezelwagentjes: nostalgie
wachten op het vertrek van de pompoenstoet
een ezel mag ook eens mooi uit de hoek komen!!
Frans met de koppigste ezel in de pompoen stoet aan de lei
Frans krijgt een verdiende attentie voor zijn puik deel in de stoet met zijn EZELSPARADE.
Categorie:retro Tags:draaiorgel pier lala,straatzanger,draaiorgel,bakkersmolen,wildert,pompoenstoet,drehorgel,organ,orgue de barbarie,bakkersmuseum,
Vorig jaar was dit een openbaring voor mij al eerste stopplaats op de jaarlijkse busreis van Mecha Musica.
Dit wou ik nog eens zien. Zaterdag ochtend de eerste dag van dat weekeinde was het nog rustig in de stapelplaats. Dus veel ruimte zat om op je gemak foto’s en opnames te maken van de machines/instrumenten.
Inderdaad, zoals sommige mensen opmerken, een unieke belevenis om zo’n prachtige concertstukken te aanhoren op één plaats. Iets geheel anders dan de Vlaamse dansmuziek van bij ons. Ook al wordt er geen reklame rond gemaakt, een aantal Belgen weten jaarlijks de weg hiernaar toe te vinden.
Nog weinig gezien zo’n Duits kermisorgel in België.
Een eenvoudig initiatief van De Voers’ slechts 1 WE open, op het einde van het kermis seizoen, de paardjes komen terug naar hun stal. Bekende gezichten zien elkaar weer, over hoe prachtig en krachtig ze toch klinken. Niet overdreven luidruchtig in deze hangaar. Ik heb me tot 17 uur geamuseerd met om het kwartier een ander spelend orgel met een klassiek werk. Met een pilsje of een bekertje koffie in de hand. De reacties en gedragingen van de luisteraars bewonderend. Leuk om te zien hoe de groep luisteraars zich 10 meter verplaatsen als een volgend orgel zijn stukken ten gehore brengt.
De familiegeneraties De Voer hebben sinds 1910 een collectie opgebouwd. Hebben ze samen een 15 tal kermisorgels in hun bezit ?? een rijkdom. Het is verbazend dat ook Duitsland zo’n knap vakmanschap heeft gebouwd.
De orgels werden oorspronkelijk eind van de 19 eeuw gebouwd als cilinderorgels. Compact om in de kermis attracties een plaats te vinden. Bij de afgang van de orgels en de opkomst van de electr gevormde muziek werden ze uit de kermismolens genomen en na een omvorming tot boekenorgel voorzien van een beknopt front om in een orgelwagen verder te spelen. Keurig staan de orgelkasten in de orgelwagens, de boeken dozen ingepakt tegen vochtige weersinvloeden.
een eenvoudige aankleding, luisteraars met en pilsje of een bekertje koffie, om het kwartier een ander concertorgel aan de beurt.
kermisorgels RUTH, of te wel de beste ooit gemaakt!!
dansende kindjes, met op de achtergrond de boekenlegger van dienst
Het doet deugd je oude leraar van de lagere school weer te zien.
Meester Oscar, toentertijd, 47 jaar geleden, een lange magere man,
een geboren zanger, een kerkzanger, op het hoogzaal.
Nu een oude ietwat kromgebogen man, maar nog goed te been op zijn
leeftijd.
Van horen zeggen op de rommelmarkt
dat meester Oscar een
welklinkende speeldoos heeft. Ge moet eens aanbellen.
Op zijn slaapkamer pronkt een mooi meubelstuk in kersen-of mahonie hout
vermoed ik, afkomstig van de ouders van zijn vrouw zaliger.
Zoals uit de foto blijkt was de invoerder hier te lande
de firma Rooms-Maes uit (het Frans
sprekende)Gent.
Een polyphone Kalliope gemaakt in Leipzig Duitsland. Met
een 30-tal bijhorende metalen platen van diameter 60 a 65 cm. Een beetje
roestig die platen want er is niet veel verwarming op deze verlaten kamer.
Het duurde een tijdje eer Oscar de hendel vond die het mechanisme in
werking zette,
De "viola", die op Vette Maandag van carnaval de jeugd begeleidt en die ook sommige groepen op Vette Zondagmorgen begeleidt, is een typisch muziekinstrument van de Carnaval folklore van Binche. De viola is een draaiorgel, cilinderorgel, waarvan de claviatuur en de balgen via een cilinder en een zwengel functioneert. De viola speler wordt ook « Le manniqueu » genoemd. http://www.youtube.com/watch?v=uYTWnHLhd5I&feature=player_embedded
Toen het nog niet op de koppen lopen was in Temse, die dag.
Zie ook de prachtige youtube filmpjes die gemaakt zijn onder "vliegweek Temse" 2012.
September 1912: Vliegweek, grootste evenement in de geschiedenis van Temse
Van 7 tot 16 september 1912 vond in Temse de internationale vliegweek plaats, het grootste evenement in de lokale geschiedenis. Ter herdenking van de 100ste verjaardag vliegt Temse erin. Er wordt een viering op touw gezet, die enerzijds gespreid is over het hele jaar (voornamelijk via het verenigingsleven) en anderzijds zn absoluut hoogtepunt beleeft op zondag 16 september, dag op dag de 100ste verjaardag van (de slotdag van) de vliegweek. Het is de bedoeling het jaar 2012 dan op de Wilfordkaai te doen herleven, o.m. door iedereen uit te nodigen te komen in de klederdracht van 1912.
Tot de hoogtepunten behoren meerdere tentoonstellingen en publicaties, o.a. de historiek in boekvorm door Frank De Cuyper en Didier Van Riel.
Deelname aan de verjaardag van de aankomst van de eerste koning der Belgen in de badplaats
een jaarlijks wederkerend "retro feest" in de Dumontwijk
een rustieke wijk met een wat karaktervolle woningen.
Hierbij wat foto's van één van de 3 deelnemende draaiorgels die voor een stuk voor de animatie zorgden.
wat in de loop van de week als een koude en hevige regendag was voorspeld, bleek op de dag zelve een toch nog zonnige mooie vakantiedag. De esplanade van De Panne. Hier heeft Leopold de eerste voet aan land gezet,
het grote standbeeld bewijst dat. Nu loopt het vol badgasten. Draaiorgel Pier lala in actie
zijn dit de oudjes van De Panne, ja zeker..... We vieren feest tot morgenvroeg en zingen "op faldera..........."
of zijn dit één van de honderden figuranten die de voorstelling doen van de periode België 1900 ? de Belle époque
ze hebben er in ieder geval plezier in, ze zijn in de "mood"
mooie benen, mooie benen...... veel volk aanwezig op de zonnige avond in de Dumont wijk
het publiek had het naar zijn zin, een afwisseling van Vlaamse en ander liedjes gebracht door het duo Pier lala
De "oude" markt of te wel de wekelijkse rommelmarkt te Hamme
Wekelijks is er op zondagochtend de antiekmarkt op het vroegere stationsplein van Hamme
Veel of weinig volk en marskramers hangt af van de weersomstandigheden
Gelijk deze voormiddag weinig volk zoals je ziet op de foto
maar toch vandaag zondag staat er "iets meer" te gebeuren :
een fietsvereniging met retro fietsen zal hier ook zijn stopplaats hebben
voila zie, en daar is het peleton,
een twintig tal renners met oude retrofietsen van alle groottes arriveren op de antiekmarkt
Ze komen uit West - en Oostvlaanderen, maar er zijn ook een paar buitenlanders bij. in het seizoen toeren deze gekostumeerde renners in stoeten
en op allerlei evenementen in binnen- en buitenland
hier de verantwoordelijke van de wuitensfietstocht in gesprek met mij :
Lea Van Haver en Julien De Clippeleir uit Hamme. Het koppel is niet alleen lid van d' Antieke Velokes, maar ook van de Gentse Retrowielen en de recent opgerichte club Onvergetelijke Retrofietsen uit het West-Vlaamse Ettelgem
Het koppel heeft een verzameling antieke velokens en organiseerde deze tocht in Hamme
Bij zo'n nabootsing van de vroegere tijd van vroeger hoort ook een antiek muziekinstrument en dan zet het draaiorgel Pier lala zijn beste beentje voor
De gendarm kijkt toe of alles volgens het boekje is de notaris en zijn vrouw zijn vandaag ook met de fiets gekomen
en de konijnen pakker is vellen aan het ronselen
Ja en der werd gezongen ( en een beetje gezopen ) hier de dorst lessen in de taverne en bijhorende bakkerij
ter plaatse van de "Grote Napoleon"
de fiere windmolen in onze gemeente.
Kleine trappers, zeker voor mensen met korte beentjes?
Stel u voor een geboren "kloddezak", maar wonende in Hamme "een wuiten" dus, speelt met "pier lala" in Zele, op de site "place petanque".
Zo noemt het plein voor het gemeentehuis van Zele tegenwoordig. tot voor kort noemde het fonteinhof. In mijn jeugd was er voor de trappen van het gemeentehuis een betonnen vijver met een fonteintje, daar zwommen goudvissen in. Maar tientallen jaren terug heeft de gemeente Zele deze plek gerenoveerd en er een kunstig fonteinhof van gemaakt. Toen stelde het nog niet veel voor: wat arduin op de grond en een metalen draadwerk met jonge planten er voor.
Maar nu is het een prachtig plein geworden, alle struiken zijn gezellige groene schermen, een paraplu van lommerbomen en speelse fonteinen.
Vorige week heeft men die "fonteinhof" afgewerkt, met 3 kersen op de spreekwoordelijke taart. 3 glimmende petanque ballen sieren nu het plein, een geslaagd ontwerp!
contact 0479/ 18 50 94
hum, die orgelman heeft knap gezelschap, dat is zeker ook een straatmuzikant. Een intieme babbel, terwijl de beide apen meeluisteren. allez, zijn er nu één of twee orgelmannen, of heeft de eerste zijn haar anders gekamd? Ik denk dat er het drie waren, deze heeft teveel in de mei zon gezeten, hij is sterk gebruind en heeft verschrikkelijke dorst want zijn bierglas is leeg. lekker Malleur zeg !! Neen neen, deze orgelman heeft géén kiespijn, hij is aan het meezingen met het orgel, "heidewieska vooruit geef gas" zingt hij momenteel. Een Zeelse prinses zit op een glimmende petanque bal te schitteren in de zon, ik wil zeggen in de schaduw onder de lommerbomen. Hieronder oefent een ander jeudige meid met de marionette "Zwieboo". Een heerlijke orgeldraaidag op de eerste editie van een kunstmarkt "Montmartre" in Zele, een fijn publiek en een blij weerzien voor mij van oude schoolkameraden.
de kunst van de orgeldraaier om zijn vereniging te vermaken, hij trekt ze mee in de stillere straten 
Hamme 2012
