15-07-2023 om 00:00 geschreven door easywalk

Dorpswandeling in Retie.

Start / ligging: achter het gemeentehuis, Driesstraat volgen tot op de parking.

Retie is een landelijke Kempische gemeente gelegen in het oosten van de provincie Antwerpen in het hartje van de driehoek Geel, Turnhout, Mol.

Parking: ter hoogte van Gemeenschapscentum Den Dries.

Afstand: rondwandeling van 4,5 km.

Wandelwegen: goed begaanbare wegen.

Bewegwijzering: volg de audiogids op de smartphone.

Deze keer geen uitgebreid verslag over de wandeling, de kant-en-klare wandelroute moet gedownload worden op de smartphone.

Installeer eerst de gratis izi.TRAVEL-app op smartphone of iphone:   

Zoek dan in de app naar 'Dorpswandeling Retie' en druk op speel audio af,  tekst en uitleg begint.

De wandeling brengt ons langs de voornaamste bezienswaardigheden in Retie centrum.

Over enkele bezienswaardigheden geeft men geen uitleg alleen tekst.

Verschillende bezienswaardigheden worden helemaal niet vermeld, zie hieronder.

Dichter Lodewijk de Koninck (1838-1924) zijn grafmonument staat links voor de kerk, de dichter woonde vele jaren in Retie.

De pomp op pleintje voor Gemeentehuis is een oude dorpspomp met een grote arduinen steen. 

Vorige eeuw kwamen de vrouwen hier hun wasgoed spoelen aan de pomp.

Het beeldje De Retiese Kort-oor staat aan de Oude Pastorie ter hoogte van het toegangshek.

Kortoren is de spotnaam voor de inwoners van Retie, de bijnaam zou wijzen op een oud rechtsgebruik.

Het rechtsgebruik bestond uit het oor af te snijden of in te korten bij hem die een tweede maal van diefstal overtuigd was.

Voormalige Stoeterij Haras de Rethy aan de Kasteelstraat 67 is een ambtswoning met aansluitend langgevel stalgebouw, gebouwd in 1906-1908.

De stoeterij is gerenoveerd en heringericht als hotel Corsendonk De Linde, 64 hotelkamers liggen verspreid op een domein met vier bijgebouwen.

Tips / opmerkingen: dit type wandelingen via app zijn heel gemakkelijk en een echte aanrader.

Zorg  voor aanvang van de wandeling dat de smartphone-accu volgeladen is,  zonde van een platte accu halfweg.

Natuurlijk ook de locatie op de smartphone niet vergeten aan te zetten zodat de GPS zijn werk kan doen 

Wandeldatum: tijdens mijn midweek vakantie in Kasterlee in de Pinksterweek 2023, erg zonnige week.

05-06-2023 om 00:00 geschreven door easywalk

Dwars door de Calievallei  -  Lichtaart / Tielen.

Start / ligging: Hoge Rielen, Molenstraat 62 Lichtaart, deelgemeente van Kasterlee.

Parking: parkeerterrein tegenover de hoofdingang van het onthaalcentrum de Hoge Rielen.

Afstand: rondwandeling van 8 km.

Wandelwegen: verharde en  onverharde bos- en zandwegen.

Bewegwijzering: wij volgen de verschillende wandelknooppunten (wkp) van wandelnetwerk Antwerpse Kempen.

De door ons afgewandelde wkp: start aan wkp 38 - 39 - 8 - 87 - 90 - 48 - 91 - 9 - 47 - 38.

Wandelbord: is niet aanwezig, wandeling is te downloaden: 

De Hoge Rielen was ooit militair domein, is vandaag het eigendom van de Vlaamse gemeenschap.

In dit natuurgebied van 230 ha vind men onder dezelfde naam een van de grootste jeugdverblijfcentra van het land.

Aan de Hoge Rielen zoeken we ter hoogte van de toegangspoort aan de rotonde het eerste wkp 38 op.

Volgen de Molenstraat die na het oversteken van de Grote Calie overgaat in Kaliebaan.

Rechts ligt de Kazerne van Tielen, de thuisbasis van het Derde bataljon Parachutisten Tielen.

Zo lijkt er op het eerste gezicht weinig activiteiten plaats te vinden.

Over het voortbestaan van de kazerne in Tielen bestond vele jaren onzekerheid, maar ze blijft voorlopig behouden.

De kazerne kreeg in 1982 de naam "KWARTIER KAPITEIN PIERRE GAILLY", naar de bekende officier die gedood werd te Chatkol in Korea op 20 maart 1953. 

Voorbij het militair terrein nemen wij het Gaillypad en zitten wij spoedig in de pure natuur.

Afwisselend zien we beemden en graslanden die al dan niet als hooiland gebruikt wordt.

Links en rechts staan nog oude verbodsborden met militair domein verboden toegang op, zijn niet meer van toepassing.

Verderop gaan we langs de oever van de Grote Calie en bereiken deelgebied De Balderij in de Calievallei.

De vallei was eeuwenlang een open landschap met beemden, maar naar WOII was het gebruik van beemden economisch niet langer interessant, zo evolueerden de beemden langzaam tot bos.

De Calievallei ligt in het stroomgebied van de Grote- en Kleine Caliebeek, is een van de grootste (laag) veengebieden van de provincie Antwerpen.

Wandelen er door het prachtige vijvergebied, in de jaren 1960- 1970 zijn hier visvijvers aangelegd in functie van recreatieve visvangst.

Een deel van de vijvers zijn oude turfputten, in de 19de eeuw was het een belangrijk turfwinning en ijzererts ontginningsgebied. 

Het erg laag gelegen beekdal staat onder invloed van toestromend ijzerrijk grondwater en is een waardevolle natuur- en kwelgebied.

De Calievallei is Europees beschermd en is belangrijk voor veel dieren- en plantensoorten, vooral water- en moerasvogels voelen zich hier thuis.

De beheerder is het Agentschap voor Natuur en Bos, ze hebben er talrijke natuurherstelwerken uitgevoerd.

Zo is er voor wandelaars voorlopig een korte omleiding voorzien aan de vijvers wegens werken aan de dijken.

De dijken worden er afgegraven tot zachte hellende oevers.

Door de oeverzones natuurvriendelijk in te richten ontwikkeld er zich een gevarieerde oevervegetaties: riet, zegge, lisdodde, gele lis, grote kattenstaart, enz....

In de nabije toekomst komen er meer bruggetjes en plankenpaden in het natuurgebied waardoor er extra wandelmogelijkheden komen.

In het najaar komt er ook een vogelkijkhut en uitkijktoren aan de vijvers.

Verderop loods een zandweg ons door het aansluitende deelgebied Volkers dat  bestaat uit  ondoordringbare broekbossen, wilgenstruwelen en ruigtes.

Voorbij Volkers volgen we een betonweg door landbouwgebied Kleine Winkel en hebben enkele vergezichten op de omgeving.

Via veldwegen bereiken we het Rielenbroek ook wel Rielens Gebroeckt genoemd, dit natuurgebied maakt ook deel uit van de Calievallei.

Het Rielenbroek bestaat uit houtkanten en moerasbossen afgewisseld met poelen waarvan sommige zelfs drijfzand bevatten.

Dieper in het moerasbos volgen we het plankenpad door het elzenbroekbos.

Uit het bos steken wij de  Roeikensloop over is een beekje op de overgang van het Rielenbroek en de akkerlanden van Roeyken.

Via een betonnen fiets- en wandelpad door  Roeyken wandelen we terug richting Hoge Rielen.

Tips / opmerkingen: opgelet in regenperiodes zijn hier hoge schoenen of laarzen sterk aangeraden.

Wat is veen en het verschil van laagveen en hoogveen: 

Wandeldatum: tijdens mijn  korte vakantie in Kasterlee in de Pinksterweek 2023, zonnige week.

03-06-2023 om 00:00 geschreven door easywalk

Corsendonk wandeling in Oud-Turnhout.

Start / ligging: aan Brasserie Corsendonks Hof, Corsendonk 2 Oud-Turnhout.

Parking: tegenover de brasserie.

Afstand: rondwandeling 7 km.

Wandelwegen: dreven, zand- en veldwegen.

Bewegwijzering: we volgen de verschillende wandelknooppunten (wkp) van wandelnetwerk Antwerpse Kempen.

De door ons afgewandelde wkp: start aan wkp 83 naar  84 - 85 - 30 - 86 - 87 - 88 - 86 -31 - 83.

Wandelbord: niet aanwezig, wandelroute is te downloaden: 

Startplaats is het stijlvolle Corsendonks Hof,  de brasserie opende haar deuren in 1983 en heeft dus niks te maken met de iets verderop liggende priorij. 

De naam is ontleend aan de rustige landelijke omgeving van het grondgebied Corsendonk. 

Het sfeervolle interieur bevat ornamenten uit oude kastelen en kerken (was niet open wegens sluitingsdag).

Na ongeveer 500 meter wandelen bereiken wij de historische site, Priorij van Corsendonk.

Geschiedenis: de Priorij van Corsendonk heeft een indrukwekkende en veelbewogen geschiedenis die begint in de veertiende eeuw. 

In 1395 werd de priorij van Corsendonk, met twaalf reguliere kanunniken van Sint- Augustinus, gesticht op gronden van Maria van Brabant dochter van hertog Jan III van Brabant.

De gebouwen die er vandaag nog terug te vinden zijn gaan terug tot de eerste helft van de 16de eeuw en de 17de eeuw en zijn gelegen binnen een omwald domein.

In de loop van de 19de eeuw moest de priorij plaats maken voor het zogenaamde ‘Hof Corsendonck’, een kasteel in neoclassicistische stijl met park. 

De priorijgebouwen werden sterk aangepast en verbouwd en ook de kloostertuin kreeg een nieuw gezicht. 

In 1968 koopt de ondernemer Fernand Nédée de priorij en begint aan de restauratie.  

De nieuwe eigenaar wilde het overgebleven vervallen kloostercomplex ( de kerk en oostvleugel waren ondertussen al verdwenen) op de juiste manier restaureren en zo Corsendonk opnieuw tot leven brengen, wat is gelukt.

De gebouwen van de priorij zijn sinds 1971 beschermd en sinds 1975 is er een conferentiecentrum in ondergebracht, later werd er een hotel aan toegevoegd.

Passeren eerst het poortgebouw met Vrouwenhuis en aanpalend Kinderhuis gelegen aan de  geordende kloostertuin.

Volgens jaarankers gebouwd in 1631 in traditionele bak- en zandsteenstijl.

Binnen de omheiningsmuur ligt het hoofdgebouw, L-vormig kloostergebouw met korte westvleugel en langgerekte noordvleugel, gebouwd in laatgotische en traditionele bak- en zandsteenstijl.

Gevestigd in de noordvleugel: monumentale kapittelzaal met opvallende spitsboogvensters die voorzien zijn van glas in lood en de geheel intact gebleven kelderruimte met prachtige gotische keldergewelven.

De noordvleugel is tegenwoordig restaurant en feestzaal, jammer maar helaas het interieur niet kunnen bezoeken, er was een privéfeestje bezig, niet toegankelijk voor niet uitgenodigde, is wel te begrijpen.

In de schaduw van de noordvleugel ligt het fraaie Gastenhuis, dat vroeger dienst deed als verblijfplaats voor reizigers die bij valavond nog geen verblijfplaats hadden gevonden.

Verderop staan verspreid over het domein van circa 8 ha ook enkele nieuwere gebouwen, waarschijnlijk zijn dit de hotelkamers.

Bij het verlaten van het domein aan de mooie beukendreef met walgracht bevindt zich nog het gerestaureerde Lekenhuis.

Er tegenover ligt een appelplantages van 16 hectare groot van fruitbedrijf Corso bvba.

Wij wandelen rechtdoor, maar wie wil kan hier de wegwijzer volgen naar de ongeveer 200 meter verderop liggende Corso selfservice shop voor aankoop van appels of fruitsap.

Wij volgen de dreef tot aan wkp 85, hier stroomt de Wamp door het landschap.

De Wamp vormt hier de grens tussen Oud-Turnhout en Retie en is een zijrivier van de Kleine Nete in het stroomgebied van de Schelde. 

Tussen de wkp 30 en 86 gaan we via dreven en veldwegen door agrarische gebied dat bestaat uit akker- en weilanden.

Daarna volgen we de zandwegen langs en door het Pidpa - bos, het domein van drinkwatermaatschappij Pidpa dat sinds 2018 werd opengesteld.

Onderweg krijgen wij in de verte een uitzicht op het oude gehucht Kinschot, bestaat uit verschillende woonstalhuizen en hoeves.

Via een brede mulle zandweg gaat de wandelroute terug richting Corsendonk.

Op het eind van de wandeling passeren we nog het vroegere molenhuis van de verdwenen Molen van Corsendonck.

De houten korenwindmolen die hier ooit stond werd in 1846 verplaatst naar Schoonbroek, werd er in 1932 afgebroken.

Het molenhuis uit de 19de eeuw was een tijdje een hoeve en dient heden enkel als woonfunctie, bestaat uit woonstalhuis, bakhuisje, dwarsschuur en stalletje.

Tips / opmerkingen: een deel van het Pidpa-bos was tijdelijk afgesloten wegens onderhoudswerken.

Goed om te weten: ooit stond op het domein ook een brouwerij en mouterij waar het succesvolle Corsendonk bier werd gebrouwen.

Ten gevolge van de Franse Revolutie in 1784 werd de priorij en brouwerij gesloten.

Pas vanaf 1906 werd het brouwen terug hervat in de Priorij Corsendonk  door brouwerij Keermaekers onder de naam Patersbier, de productie gebeurt tegenwoordig in brouwerij Bocq in Namen.

Wandeldatum: tijdens mijn  korte vakantie in Kasterlee in de Pinksterweek 2023, zonnige week

02-06-2023 om 00:00 geschreven door easywalk

Netevallei  -  Kasterlee.

Start / ligging: aan het Heemerf in Kasterlee.

Kasterlee ligt halfweg tussen Geel en Turnhout, is de toeristische groene parel in de Antwerpse Kempen, wordt gedomineerd door naaldbossen, vennen, heidevelden en zandduinen.

Parking: aan de Waaiberg.

Afstand: rondwandeling van 8,3 km.

Wandelwegen: straten in het centrum en onverharde wegen in de Netevallei.

Bewegwijzering: wij volgen de verschillende wandelknooppunten (wkp) van wandelnetwerk Antwerpse Kempen.

De door ons afgewandelde wkp: vanaf de parking richting - 3 - 72 - 20 - 70 - 71 - 69 - 68 - 63 - 62 - 6 - 5 - 64 - 2 - 1 - 3.

Wandelbord: aan de parking.

Aan de achterkant van de parking loopt een bospad richting knooppunt 3.

Hier staat aan de Waaiberg de in 2020 gerestaureerde Keesesmolen, is wettelijk beschermd als cultuurhistorisch monument.

De windmolen opgericht rond 1650 kwam na  verschillende omzwervingen op zijn huidige locatie terecht en is sinds 2011 eigendom van de gemeente Kasterlee.

De terug maalvaardig gemaakte windmolen is een typisch Kempense standaard- of staakmolen met een open voet.

Aan de voet van de molen ligt op een omhaagd terrein het Heemerf.

Het is een klein openluchtmuseum met gebouwen in bouwstijl en leefwijze van de Kempenaar einde van de 19de en begin 20ste eeuw.

Er staat  een langgevelhoeve, langschuur, bakhuis, biehal en karkot (erf was spijtig genoeg afgesloten).

Wandelen richting gehucht Houtum en passeren er de Watermolen van Houtem, gelegen op  een eilandje aan de rivier Kleine Nete.

De Oudste vermelding van een molen gaat terug tot 1248 als banmolen die in het bezit kwam van de abdij van Tongerlo, na verwoesting in 1583 herbouwd in 1593.

Molen en sluis verbouwd in 1921, onder meer het oorspronkelijke houten waterrad vervangen door een metalen, restauratie na de Tweede Wereldoorlog en molen stilgelegd in 1956.

Onderslagmolen met bijhorende molengebouw zijn grondig gerestaureerd en uitgebreid ten behoeve van de horecafunctie, is tegenwoordig hotel-restaurant.

Via een onverharde zijweg aan de Hinnekensbergen bereiken wij de Kleine Nete.

De Kleine Nete ontspringt in het Reties Goor en maakt met zijn zijrivieren deel uit van het Scheldebekken.

Vervolgens stroomt ze door de Kempen tot Lier, waar ze samenvloeit met de Grote Nete en de Beneden Nete vormt.

Het water van de Kleine Nete is een van de meest natuurlijke rivieren in Vlaanderen met een goede waterkwaliteit ondanks de typische bruine kleur.

Hier in het stroomgebied van de Kleine Nete  vindt men een dertig vissoorten zoals blankvoorn, baars, meerval, paling, karper,  snoekbaars en riviergrondel.

Maar er zitten ook uiterst zeldzame soorten zoals de kleine modderkruiper en rivierdonderpad.

Er staan twee infoborden aan de oever: 1-over de werking van de vistrap, 2-over de vissoorten in de Nete.

Er is hier in de omgeving van de stuw een vistrap aangelegd, om het visbestand op peil te houden moeten de vissen stroomopwaarts kunnen zwemmen, op zoek naar paaiplaatsen.

Over de brug ligt de Stuw van Kasterlee, de stuw met twee kleppen dient om overstromingen stroomopwaarts te verminderen en een regeling van het waterpeil te verkrijgen.

Beginnen aan het traject langs de oevers van het water.

Het is een zonnige dag en dan wordt er gekajakt op de Nete, regelmatig komen we kajakkers tegen.

Een boer legde ooit een bruggetje over de Kleine Nete om zo aan de overkant te geraken, 'Mil' noemde men die landbouwer, vandaar de naam Millekesbrug.

Dit bruggetje was voor meerdere mensen interessant en na verloop van jaren werd het wandelbruggetje door de gemeente Kasterlee opgewaardeerd.

Sindsdien is het bruggetje een idyllische plek over de Kleine Nete, steken het brugje over en wandelen op de andere oever.

Links tussen de bomen krijgen we in de weilanden de watertoren van Kasterlee te zien.

Tussen wkp 68 en 63 verkennen wij de Netevallei met uitzicht op gras- en  akkerlanden en deels langs de bosrand van een privébos.

Op de akkergronden staan pas geplante of gezaaide gewassen, men moet al een planten- of gewassen kenner zijn om te weten wat er staat.

Maar misschien is er ook een pompoenveld te zien, Kasterlee staat bekend als Pompoendorp.

Steken terug de Nete over via de betonnen Terlobrug en volgen de Desselsebaan tot aan wkp 62.

Tussen wkp 62 en wkp 64,  een zanderige veldweg langs landbouwgronden van gehucht Oosteneind, passeren een staakkapel.

Op het volgende kruispunt staat rechts geflankeerd door twee linden de bakstenen Sint-Rochuskapel.

De eerste kapel werd in 1762 gebouwd, na afbraak - tweede kapel midden 19de eeuw, is door ongeval verwoest in 1982 en herbouwd in 1983.

Sint-Rochus is de patroonheilige die aanroepen wordt in tijden van besmettelijke ziekten.

Wandelen langs de weg Houtum en Netestraat en komen terug uit op de Waaiberg en parking.

Tips / opmerkingen: Heemerf de Waaiberg is elke tweede zondag van de maand open te bezoeken van 14 tot 17 uur, toegang is gratis.

Vlakbij zijn er talrijke wandelmogelijkheden op het domein van de slapende reus dat bestaat uit de Kabouterberg, Zwarte Berg en Hoge Mouw.

In het glooiende landschap van de Kempense Heuvelrug ligt de reus te slapen, een gigantische sculptuur van designer Gijs Van Vaerenbergh (niet bezocht).

Foto 16, standbeeld van de pompoen staat op de Markt van Kasterlee.

Wandeldatum: tijdens mijn  korte vakantie in Kasterlee in de Pinksterweek 2023, zonnige week.

01-06-2023 om 00:00 geschreven door easywalk

Landschapswandeling - Jesseren.

13-05-2023 om 00:00 geschreven door easywalk

Liefkensrode wandelpad - Kortenaken.

Start / ligging: aan de kerk in het centrum van Kortenaken.

Kortenaken is een typisch landelijke gemeente, ligt in de regio Hageland, dat is de heuvelende vierhoek tussen Leuven, Aarschot, Diest en Tienen.

Parking: voor de kerk op het Dorpsplein.

Afstand: rondwandeling van 5,2 km.

Wandelwegen: af en toe straat, rest grotendeels onverharde wegen.

Bewegwijzering: zeshoekige bordjes met Liefkensrode wandeling opgedrukt en richtingspijl (zie foto 4).

De eerste bewijzering staat tegenover de kerk, aan de andere kant van de straat.

Wandelbord: niet van toepassing.

De Sint-Amorkerk van Kortenaken is gelegen op een heuvel en omgeven door het oude kerkhof met kerkhofmuur.

De driebeukige laatgotische kerk uit de 16de eeuw is opgetrokken in baksteen en deels ijzerzandsteen met daartussen witte speklagen.

De Sint-Amorkerk werd tussen 1906 - 1911 gerestaureerd en vergroot.

In de linkerhoek van het kerkhof staat een mooie Lourdesgrot.

Wij wandelen het Dorpsplein af en steken de Velpebrug over, hier stroomt de Velpe, is een zijriviertje van de  Grote Gete.

Voorbij de brug zitten we op de Krawatenstraat en slaan er tegenover huisnummer 24 een onverhard pad in.

Het smal wandelpad loopt langs de achterzijde van woonhuizen met koterijen tot aan de Borgveldstraat.

Hier ligt het Borgveld een agrarisch gebied dat bestaat uit akkers en laagstamboomgaarden, vooral perenplantages.

Kortenaken is de derde grootste perengemeente van België.

Een veldweg leidt ons verderop tot aan de ingang van het Molenbos.

Doorkruisen het Molenbos, het 6 ha groot bos bestaat voornaamlijk uit eiken.

Uit het bos loods de bewegwijzering ons samen met de gele bordjes van voetweg 59 langs paardenweides en via bos tot aan het Hof van Liefkensrode.

Het Hof van Liefkensrode is een monumentale gesloten hoeve, werd vermoedelijk gesticht rond 1284 door Hendrik Liefkint, schepen van Diest en stichter van het Liefkint godshuis. 

De huidige hoeve is witgeschilderd, de volledige zuidelijke vleugel wordt ingenomen door het woongedeelte, dateert uit de 17de eeuw.

In de noordvleugel bevinden zich ook een kapel en het fraaie centraal poortgebouw. 

In de tweede helft van de 18de eeuw werden de vier losstaande vleugels samengevoegd tot een gesloten hoeve.

Tegenover de hoeve staat nog een oude bouwvallige schuur, het voormalige wagenhuis.

Volgen de Liefkensrode straat tot aan het volgende kruispunt, slaan rechtsaf, aangeduid als voetweg 1, een modderige bosweg.

Voetweg 1 vormt hier de grenslijn, links ligt Loksbergen is de provincie Limburg  en rechts Kortenaken is Vlaams Brabant.

Na een daling langs de rand van een privébos komen we uit aan een picknicktafel, volgen de Lapstraat en bereiken verderop de Molenhoeve.

Over de Molenhoeve is weinig bekend, de hoeve heeft zijn naam te danken de voormalige molen die hier ten westen van de Lapstraat was gelegen.

De houten korenwindmolen uit 1830 die hier ooit stond is na een brand in 1865 niet meer heropgebouwd.

Vanaf de veldweg aan de achterkant van de Molenhoeve hebben wij mooie vergezichten op de dorpskern van Kortenaken en op Pachthof van Compenrode.

Het historisch Pachthof van Compenrode ligt aan de Lapstraat 21.

Is een gesloten hoeve uitgevoerd in baksteen met natuurstenen elementen en bestaande uit een woonhuis, dwarsschuur, stallen, karrenhuis en opslagruimtes. 

De hoevesite, tegenwoordig een veeteeltbedrijf heeft een rijke geschiedenis met een eerste vermelding in de 17de eeuw.

De gebouwen evolueerden in de 19de eeuw tot een quasi gesloten opstelling, en kregen hun huidige uitzicht in de 20ste eeuw.

Opvallend is de boerenwoning met rechthoekige toegangspoort en rechthoekige vensters die voorzien zijn met fraaie raamluiken.

Tegenover de hoeve liggen uitgestrekte weilanden.

Steken in de Lapstraat de Velpe terug over en slaan aan het volgende kruispunt rechtsaf.

Zitten op de Diestsestraat en slaan spoedig rechts een veldweg in.

Wandelen aan de rand van de Velpevallei, met schitterende vergezichten op de brede groene vallei.

Voor we het Dorpsplein terug bereiken passeren we eerst nog een nieuwe kleine wijngaard.

De Hagelandse wijnbouw zit al een tijdje in de lift, volgens het  infopapier tegen een paal is hier de Muscaris een witte druivenras aangeplant.

De witte Muscaris wijn kan omschreven worden als zeer fris en fruitig met aangename typische aroma van muskaat.

Tips / opmerkingen: opgelet, het nieuw wandelbord dat er staat Wandelnetwerk Vlaams-Brabant/Kortenaken en omgeving is voorlopig nog niet van toepassing.

De wandelknooppunt-paaltjes staan er nog niet, de knooppunten in de nabije toekomst zijn - 812 - 806 - 805 - 813 - 812, wandelplan:

Meer info over de verdwenen korenwindmolen van Kortenaken:  

Wandeldatum: vrijdag 5 mei 2023, onweerachtige dag, geluk gehad, dreigende wolken maar geen onweer boven Kortenaken.

05-05-2023 om 00:00 geschreven door easywalk

Wandelgebied Oud-Rekem, deelgemeente van Lanaken.

Start / parking: op de grote randparking 19 aan het Colmonterveld, gelegen aan Sint Pieter (straat), ligt op honderd meter van de Paterskerk.

Afstand:  rondwandeling van 7,9 km, heen- en terug parking niet meegerekend.

Wandelwegen: onverharde en erg modderige paden in natuurgebied Oude Weerd, jaagpad, straten en veldwegen.

Bewegwijzering: gele zeshoekjes.

Wandelbord: langs de parking.

In de omgeving van de Paterskerk volgen wij de Walstraat.

In de Walstraat is links een deel van de historische stadsmuur te zien, het gaat om de oude stadsomwalling.

Via een doorsteek tussen huizen bereiken we de Leon Hermanslaan.

Hier ligt in een park het Domein Reckheim, was ooit een Rijksgraafschap met rechts Kasteel d' Aspremont-Lynden.

Het kasteel dateert uit 1596, is opgetrokken in typische Maaslandse renaissancestijl en bezit drie hoektorens.

Links in het park ligt  het voormalige Rijkspsychiatrisch Centrum.

Bestaat uit het negentig meter lange monumentale dagverblijf waarin oorspronkelijk de eet- en slaapzalen van de patiënten bevinden, maar er is ook een cellenblok voor eenzame opsluiting voor onhandelbare patiënten.

Sinds 2018 start men er een nieuwe zorgeenheid op, namelijk Forensische zorg 4, deze afdeling biedt een forensische psychiatrische behandeling. 

De doelgroep bestaat uit volwassen mannen, met een interneringsstatuut, een (licht) verstandelijke beperking en mogelijks een psychiatrische problematiek.

Voorbij Het Nieuw Hospitaal 9de Kwartier, een modern gebouw van het Rijkspsychiatrisch Centrum komen we uit op de Oude-Weerdstraat.

Spoedig volgen we een erg modderig wandelpad door de Oude Weerd, een voormalig grindwinningsgebied wordt hier beheerd door Natuurpuntafdeling Lanaken.

Het ongeveer 30 hectare groot natuurgebied bestaat groot deels uit graslanden, ezels zorgen voor de begrazing (niet gezien).

Verder zijn er poelen, houtkanten, wilgenbos, struweel en natte ruigten en een hoogstamboomgaard te zien.

Het natuurgebied was in een ver verleden een deel van de bedding van de Maas die ondertussen is verland, verland betekend: langs natuurlijke weg in land veranderen.

Na ons bezoek aan de Oude Weerd komen we uit aan de Zuid-Willemsvaart.

De Zuid-Willemsvaart is 122 km lang, vernoemd naar koning Willem I van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, een van de voortrekkers van het project. 

Een uitbreiding van de belangrijkste vervoerswegen, indertijd de waterwegen, moest de ontsluiting van het Zuiden en de handel in het Noorden bevorderen. 

De "Willemsvaart" ging destijds bijvoorbeeld een korter en vooral betrouwbaarder alternatief voor de Maas vormen, tot dan de belangrijkste verbinding tussen de industrie rondom Luik en de grote handelsplaatsen.

Volgen het jaagpad tot aan de Brug van Boorsem en krijgen ondertussen links in de verte de Stormvogelmolen te zien.

De prachtig gerestaureerde windmolen dateert uit 1858 en is ook terug technisch maalvaardig gemaakt.

De molen wordt gekenmerkt door haar witte romp en haar rode, groene en witte wieken en de koepel waar de kleine stormvogel de windrichting bepaalt. 

Stappen over de Brug van Boorsem en nemen het jaagpad rechts.

Via de Grotestraat bereiken we bijna de dorpskern van Boorsem maar slaan er voor rechtsaf de Langeweidestraat in.

Steken er de Zijpbeek of Ziepbeek over, het beekje stroomt ook door Oud-Rekem waar ze in vroegere tijden dienst deed als stadsgracht. 

Voorbij de beek nemen we rechts een veldweg langs akkers, weilanden en plantages.

Rechts liggen nog enkele oude grindplassen, ze worden tegenwoordig als waterberging gebruikt.

De veldweg komt uit op de Uikhoverstraat, het Maasdorpje Uikhoven is hier in de verte te zien.

Verderop nemen we rechts de Kupweg, waarvan het eerst deel veldweg is.

Passeren er boomgaarden en vervolgens paardenweides.

De Pastoor Goosenslaan brengt ons terug tot aan het jaagpad langs de Zuid-Willemsvaart.

Verderop wandelen we over de Brug bij Rekem, de brug maakt deel uit van de Populierenlaan.

Vanaf de brug hebben we nog een prachtig uitzicht op het historisch kasteel van Oud-Rekem.

Via de Kanaalstraat bereiken we terug het oude centrum van Rekem.

De Herenstraat is bekend om zijn karakteristieke 19e-eeuwse herenhuizen en stadshoeven die veelal voorzien zijn van inrijpoorten.

Tips / opmerking: het dorpje werd in 2008 uitgeroepen tot het mooiste dorp van Vlaanderen, zie ook Dorpswandeling - Oud-Rekem:   

Voor degene die gewoon wat willen slenteren door de dorpsstraten, talrijke informatieborden geven meer uitleg over de bezienswaardigheden.

Voor wie een kortere wandeling wil maken en alleen de Oude Weerd wil bezoeken, kan de blauwe ruitjes volgen,  3,7 km.

De Oude Weerd kan men beter bezoeken na periodes van droogte, in natte periodes zijn hier laarzen aangeraden in plaats van wandelschoenen.

Wandeldatum: maandag 3 april 2023, prachtige zonnige wandeldag.

03-04-2023 om 00:00 geschreven door easywalk

Domeinbos Pijnven - Eksel.

Start / ligging: startplaats Pijnven, Kiefhoekstraat 16 Hechtel - Eksel.

Het uitgestrekt bosgebied van 1100 ha ligt in het Regionaal Landschap Lage Kempen.

Tegenwoordig is het domeinbos een van de deelgebieden die behoren tot Bosland, het bevindt zich tussen de gemeente Kerkhoven en Eksel. 

Afstand: rondwandeling van 6,4 km, toertje wandelen door de bomen niet meegerekend.

Wandelwegen: uitsluitend boswegen.

Bewegwijzering: oranje bolletjes.

Wandelbord: aan de ingang.

Bosmuseum Pijnven wil op een duidelijke wijze de geschiedenis van het Kempisch bos en de bosbouw weergeven.

De tentoonstelling die er te zien is geeft een beeld over de fauna en flora van de Limburgse Kempen met de nadruk op het bos als levensgemeenschap en op de principes van de bosbouw.

Er is eveneens een collectie houtsoorten te bezichtigen.

Museum was gesloten: is gratis te bezoeken elke zondag van mei tot september tussen 14- en 17 uur.

Aan de ingang van het bosmuseum is een imposante muurschildering te zien.

Het is een creatie van de jonge kunstenares Celine Dewit, die zich liet inspireren door de belangrijkste bewoners van Bosland.

Wij houden het museum aan de rechterhand en wandelen het klinkerpad af en zitten in het bos.

Het domeinbos is beplant met grove den en is eigendom van de Vlaamse Overheid en worden beheerd door het het Agentschap voor Natuur en Bos.

Vanaf de overdekte picknickplaats gaan we dieper het bos in, volgen brede en smalle boswegen kriskras door het enorme bos, de uitstekende bewegwijzering helpt ons niet te verdwalen.

Op verschillende plaatsen in het bos werden jonge boompjes en struiken geplant om het bos te verjongen, de houten afsluitingen dienen om ze te beschermen tegen reeën en kleine knaagdieren zoals haas en konijn.

Het nogal eentonige bos word in het begin- en op einde van de wandelroute afgewisseld met houten beelden van dieren, het gaat om de Bosbewonersroute.

De Bosbewonersroute is een leuke kinderwandeling van 2,4 km, kinderen moeten de dieren zoeken en via speelseopdrachten de vaardigheden van de dieren met zichzelf vergelijken.

De dieren van het bos die er staan: de wolf, vos, everzwijn, ransuil, ree, buizerd en nog enkele anderen.

Halfweg de wandeling krijgen wij een heideveld te zien, het wordt in stand gehouden door het Agentschap natuur en bos.

Het waardevolle stukje heide is het leefgebied van de heivlinder en gladde slang.

Een bezienswaardigheid is te vinden midden in het bos aan knooppunt 272 van het fietsroutenetwerk, het is de Ijzeren Paal.

De Ijzeren Paal is een geodetisch signaal, referentiepunt voor exacte afstands-en hoogtemetingen, werd opgericht door het Belgisch leger in 1851.

Vlakbij ligt Fietsen door de Bomen, een pad dat ook toegankelijk is voor wandelaars en joggers.

Het uniek toeristich project is in de zomer van 2019 geopend, het fiets- en wandelpad van 3 meter breed is een 700 meter lange fietsbrug die bestaat uit een dubbel cirkel met een doorsnede van 100 meter.

De brug stijgt geleidelijk 3-4 % tot 10 meter hoogte in de kruinen van de naaldbomen, daarna daalt het pad met dezelfde hellingsgraad.

Bijna op het eind van de wandelroute passeren wij de FORBIO-site, een wetenschappelijke site van 8 ha, maakt deel uit van een internationaal experiment rond bomen en biodiversiteit.

Hier werden vijf boomsoorten op verschillende manieren gemengd aangeplant eind 2012.

Door deze verschillende combinaties op een wetenschappelijke manier op te volgen, wordt het belang van gevarieerde bossen onderzocht.

Iets verderop staat op een open ruimte The Treehouse, een constructie van hout en metaal moet een soort boomhut voorstellen.

De hut kan gehuurd worden als vergaderruimte voor twintig personen, er is sanitair en een cateringruimte.

Terug aan de uitgang staan een viertal infoborden over de nachtzwaluw en het leven in en op bomen.

Afsluiten doen we op het buitenterras van eetcafé De Lage Kempen aan de Kiefhoekstraat 189, op enkele minuten wandelen vanaf de parking.

Tips / opmerkingen: het Pijnven is de naam van een ven dat hier ergens in de bossen zou liggen, niet gezien - ligt waarschijnlijk niet langs de wandelroute.

Voor wie nog wat meer de boslucht wil opsnuiven is er de 10,5 km wandelroute - rode driehoekjes volgen.

Opgelet, in het fietsseizoen kan het wel erg druk zijn aan Fietsen door de Bomen, dan is wandelen door de bomen minder aangeraden.

Wat is Bosland: is een enorm natuurgebied van 6.517 ha in Noord-Limburg.

Het gebied strekt zich uit over de gemeenten Hechtel-Eksel, Pelt, Peer en Lommel en bestaat vooral uit bossen, heide, graslanden en beekvalleien.

Wandeldatum: zaterdag 11 maart 2023, zonnige en aangename wandeldag.

11-03-2023 om 00:00 geschreven door easywalk

De  Cicindriavallei - Borlo.

Start / ligging: aan Het Pachthof, Thewitstraat 8 in Borlo, deelgemeente van Gingelom.

Parking: kleine parkeerplaats tegenover Het Pachthof.

Afstand: rondwandeling van 5,5 km.

Wandelwegen: straten in het centrum, verkavelingsweg, grasstroken en enkele holle wegen.

Bewegwijzering: blauwe bolletjes met zwarte richtingwijzers.

Wandelbord: tegenover het Pachthof.

Het Pachthof is gevestigd in een 400 jaar oude Haspengouwse vierkantshoeve, is aangepast aan de hedendaagse levensstijl, zonder zijn oorspronkelijke charme te verliezen.

Vandaag is het een familiale B&B met hotel, aansluitend een taverne.

Een deel van de hoevegebouwen bestaat uit het Oorlogsmuseum Winter 1944, niet bezocht - niet open in wintermaanden, alleen op reservatie.

Het museum telt 57 vitrinekasten met oorlogsmateriaal en je kunt er in 37 taferelen een tijdsbeeld terugvinden van het leven tijdens oorlogsperiode.

Op het plein voor de hoeve staan verschillende legerjeeps, een helikopter en een 40 ton zware Patton-tank.

Tegenover het Pachthof bevindt zich de Manoirhoeve, bestond in 1690 oorspronkelijk uit slechts een woning,  maar werd in 1777 herbouwd tot hoevecomplex.

Wij nemen de scherpe bocht naar links en wandelen tot aan de kerk van Borlo.

De 19 eeuwse Sint-Petruskerk ligt hier op een kerkheuvel en is omgeven door een kerkhof.

Het is  een neoclassicistische gebouw bestaat uit een deels ingebouwde westtoren, een driebeukig schip, een dwarsbeuk en een koor.

Tegenover de kerk ligt aan het Dorpsplein 1  de witgekalkte bakstenen hoeve Hof Massa.

De gesloten hoeve dateert uit het midden van de 19de eeuw, bestaat uit dubbelhuis, de rondboogpoort met duivenhuis is geflankeerd door dienstgebouwen, dwarsschuur en stal.

Via het Dorpsplein en de Nieuwstraat bereiken het Wachtbekken Oppumveld hier gelegen in de Cicindriavallei.

Het wachtbekken dient ter bestrijding van water- en modderoverlast van de hoger gelegen velden, is aangelegd in 1997 en kan 30.000 m3 water bufferen.

Wegens de droge periode van de voorbij maand stond er geen water in het wachtbekken.

Nemen het graspad rondom het gebouwtje en verder langs de prachtige beekvallei.

De Cicindria(beek) die hier stroomt ontspringt op een hoogte van 120 meter nabij de taalgrens in Hasselbroek, een gehucht van Jeuk.

De beek stroomt in noordelijke richting en mondt uit in de Melsterbeek in de buurt van Melveren bij Sint-Truiden.

De smalle beek is verderop veel breder, waarschijnlijk wordt hier via een stuwklep het water tegengehouden.

Aan de brug verlaten we de grasstrook en nemen de betonnen verkavelingsweg door de glooiende velden.

Passeren een privé bosjes, hier stroomt de Voortbeek door het bos, het beekje vloeit hier in de omgeving in de Cicindriabeek.

Aan de bosrand ter hoogte van de verkavelingsweg die naar links loopt staat de Bormanskapel uit 1928, met beeld van Heilige Theresia van Liseux.

Infobord: kapel gebouwd door familie Bormans als dank voor de genezing van hun dochtertje Jenny.

Wandelen de verkavelingsweg verder af tot aan de rand van het dorpje Jeuk.

Wij komen uit op de Albert Moyaertsstraat en laten Jeuk links liggen, slaan rechtsaf en wandelen op de grasberm langs de drukke straat.

Via een veldweg en grasstroken (graspaden) langs akker- en weilanden met in de verte een mooie hoeve bereiken we de Ramperiestraat.

Op de hoek van de Rampieriestraat en Klein-Jeukstraat staat de Onze-Lieve-Vrouwekapel van Klein-Jeuk.

De kapel is een overblijfsel van voormalige parochiekerk, was oorspronkelijk een driebeukig romaans gebouw  uit de 16de eeuw.

De linker zijbeuk is in 1730 ingestort, wegen instortingsgevaar is ook rechter zijbeuk in 1770 gesloopt.

Vanaf 1969 zijn aanpassingen en herstellingen uitgevoerd, zoals vlakke zoldering in schip en koor, nieuwe bakstenen voorgevel met twee ingemetselde grafstenen.

Ook het dak is nieuw, want in 2020 waaide de storm Dennis het dak van de kapel.

Langs enkele mooie holle wegen bereiken we terug de Albert Moyaertsstraat.

De straat loopt hier door open velden en loods ons richting Borlo dorp.

Terug in de Thewitstraat, staat op de hoek met de Jeukstraat de Thewitkapel.

De kapel werd gebouwd door de familie Missoul in 1892, is gerestaureerd in 2001.

Waarschijnlijk werd ze oorspronkelijk gebouwd om hagelstormen en onweer te vermijden.

De kapel is opgedragen aan Madonna De La Pieta (moeder van de lijdende vrouwen), H. Donatus (God van donder en bliksem) en H. Benedictus (God van de jeugd, het heelal en Europa).

Het eindpunt is terug in zicht maar eerst passeren we nog het Abtshof, de hoeve behoorde vanaf de 13e eeuw aan de abt van Sint-Truiden.

De oudste gedeelten van het huidige hoevecomplex dateren uit 1667, zijn de inrijpoort, poortgebouw, de stallen en de dwarsschuur.

Vandaag is de historische vierkantshoeve gerestaureerd en heringericht tot een wooncoöperatie, een vorm van gemeenschappelijk wonen.

Bestaat uit 13-tal woonunits en verschillende gemeenschappelijke ruimtes zoals een grote keuken en zaal, ateliers, logeerkamers,…

Tips / opmerking: een andere wandeling die aan het wandelbord vertrekt gaat richting buurgemeente Buvingen, oranje rechthoekjes volgen - 6 km.

Meer info over het oorlogsmuseum:  

In de Molenstraat een zijstraat van de Nieuwstraat staat de Sandixmolen, de molen ligt op privéterrein en krijgen we niet te zien: 

Wandeldatum: dinsdag 28 februari, volop zon, koude schrale oosterwind.

28-02-2023 om 00:00 geschreven door easywalk

Natuurgebied Tommelen - Hasselt.

Start / Ligging: aan de Tommelenstraat in Hasselt.

Het uniek natuurgebied van 12 ha is gelegen in het westen van Hasselt, ligt net buiten de Grote Ring en is ingesloten tussen de Spoorwegstraat en de autosnelweg.

Parking: parkeren kan op de grasstrook links naast het wachtbekken in de Tommelenstraat.

Afstand: mooie rondwandeling van amper 2 km.

Wandelwegen: onverharde paden.

Bewegwijzering: geen, wel kom je regelmatig een plannetje tegen, zie wandelplan: 

Schuin tegenover het straatbord (Tommelenstraat) heb je de ingang van het natuurgebiedje.

Oorlogsgeschiedenis: het rangeerstation van Hasselt was tussen 8 en 10 april 1944  het doelwit van geallieerde bombardementen.

De Duitse bezetter had het rangeerstation in handen en gebruikte het als knooppunt tussen de Antwerpse haven en het Duitse hinterland.

Er werd een bommentapijt gelegd waarvan 156 voltreffers met enorme schade aan het  spoorcomplex en de omliggende werkplaatsen.

De materiële schade was groot, vooral op het locomotiefdepots en de wagenwerkplaatsen, alsook op een Duits troepentransport dat stilstond in het station.

Maar er was onvermijdelijk ook heel wat randverwoesting, zo kwamen er meer dan honderd bommen terecht in de weilanden langs het rangeerstation.

Hier in de kratersweide en bos zijn 110 kraters bewaard gebleven, sommige zijn dichtgegooid.

Vandaag zijn het poelen waarvan enkele permanent met water gevuld zijn en andere droogvallend in de zomer.

Deze korte wandeling gaat  rondom de bomkratersweide en bijhorend bosje.

Eerst dwarsen we van rechts naar links een weiland dat sinds vorig jaar bijkomend in beheer is gegeven aan Natuurpunt.

Hier krijgen we van dichtbij de eerste bomkraters te zien.

Vervolgens komen we uit aan de bomkratersweide, deze is deels afgezoomd met knotwilgen en haag.

Op een infobord staat de geschiedenis van het ontstaan van het bomkratersgebied, met bijpassende foto.

Ook staat  er info over het in 2008 aangeplant Vredebos, een project dat werd gerealiseerd door de stad Hasselt in samenwerking door Bos- en Natuurpunt.

Op een ander infobord staat meer uitleg over het leven van amfibieën die zich thuis voelen in de poelen (kraters).

Het is nu nog winter maar binnenkort is hier volop leven te zien in het poelencomplex, de ideale voortplantingsplek voor verschillende soorten amfibieën.

Hier zijn dan naast de gewone pad verschillende kikkersoorten te zien: bruine kikker, poelkikker en meerkikker.

Maar het ecologische waardevol gebied herbergt naast de kleine watersalamander en alpensalamander ook een grote populatie van de zeldzame en bedreigde kamsalamander.

Wandelen verder en passeren een hoogstamboomgaard met oude appelrassen.

Bereiken daarna via een rij stapstenen de bosrand.

Hier staat een infobord over de naam Tommelen: volgens de Hasseltse archieven is de naam Tommelen een verbastering van het Latijnse tumulus, wat grafheuvel betekent.

Maar van de grafheuvel is vandaag echter geen spoor meer te bekennen.

Het kreupelbos waar wij dooruit wandelen is de thuishaven voor verschillende vogelsoorten.

Het bos en houtkanten in dit natuurgebied zijn voor vogels een geschikt broed- en foerageer biotoop, vooral de kleinere zangvogels zijn hier goed vertegenwoordigd.

Midden in het bos ligt een educatieve poel, met een houtsculptuur beeld van de kamsalamander op de voorgrond, infobord aanwezig.

Voorbij het bos komen we uit aan de Spoorwegstraat met links het rangeerstation van Hasselt.

Sinds enkele jaren staat hier een vijf meter hoge observatietoren aan de bomkratersweide.

Vanaf het uitkijkplatform hebben we een beter uitzicht op de uitgestrekte weide met poelen, bomkraters.

Opvallend zijn de afmetingen van de krater, de zwaardere bommen die er zijn gevallen veroorzaakte bredere en diepere kraters, die van de granaten zijn eerder kleine ronde kraters.

Het laatste deel van de wandelroute gaat rond de weide tot we terug de achterkant bereiken.

Slaan hier linksaf en wandelen richting beginpunt.

Tips / opmerkingen: opgelet de bomkratersweide is beschermd gebied en enkel toegankelijk onder begeleiding van een natuurgids.

Meer informatie over de zeldzame kamsalamander: 

Wandel datum:  maandag 30 januari 2023.

30-01-2023 om 00:00 geschreven door easywalk

Domein Hengelhoef.

Start / ligging: op grote parking tegenover kasteel Engelhof, Hengelhoefdreef 2 Houthalen.

Afstand: rondwandeling van 7 km.

Wandelwegen:  meestal boswegen.

Bewegwijzering: blauwe ruitjes.

Wandelbord: achteraan in de rechterhoek van de parking.

Korte geschiedenis van Hengelhoef: al in het jaar 1140 bouwden de Norbertijnen hier een bedehuis met boerderij.

Destijds was er nog geen sprake van bos, op het uitgestrekte heidegebied werd door de monniken aan bijen- en schapenteelt gedaan.

Tijdens de Franse Revolutie in de 18de eeuw werden alle abdij bezittingen aangeslagen en verkocht.

Het landgoed werd verkocht aan de adellijke Familie Wittouck, er werd een prachtig buitenverblijf gebouwd in de vorm van een kasteelcomplex, genaamd Kasteel Engelhof.

In 1903 werd baron de Beekman-de Vieusart eigenaar door een huwelijk te sluiten met de dochter van Wittouck, ze wilden er een blindenschool oprichten maar de Wereldoorlog stak er een stokje voor.

In 1962 kwam het domein van 320 hectare groot in handen van de Christelijke Mutualiteit, die er een sociaal  vakantie- en bungalowpark van maakte, kasteel deed dienst als congrescentrum.

Vandaag blijft alleen het Engelhof van de Christelijke Mutualiteit die er binnenkort een zorghotel opstarten.

Een groot deel van het domein wordt uitgebaat als Oostappers Recreatiepark met Subtropisch Zwemparadijs.

Limburg landschap beheert hier nu 125 hectare natuurgebied, dit doet de vzw door natuurgebieden in Limburg aan te kopen, te beheren en indien nodig te herinrichten.

Vanaf de parking wandelen we naar het Bezoekerscentrum Hengelhoef gelegen aan de Hengelhoefdreef 6.

Het Bezoekerscentrum is een fraai gerenoveerd Kempisch hoevetje in vakwerkbouw uit de 19de eeuw.

In het Bezoekerscentrum met fietscafé kan men terecht voor informatie over de natuur in het algemeen en de heide in het bijzonder (was niet open).

Rond de hoeve ligt een ecologische moestuin en een insectentuin met bijenhal.

Wandelen richting het bijhorend werkhuis, dit deed ooit dienst als woning voor de boswachter.

Aan de er achterliggende schapenstal trekken we het bos in richting het valleitje van de Roosterbeek.

Via een 150 meter lang plankenpad overbruggen we de natte broekbosjes in het dal.

Komen daarna uit op een geasfalteerde fietspad en gaan rechtsaf.

Links stroomt de Roosterbeek door de nog enkele graslanden die de vallei rijk is, deels afgebakend als hertenweide.

Rechts passeren we eerst de voormalige pachthoeve die deel uitmaakte van Kasteel Engelhof.

Het wapenschild van de familie Wittouck prijkt boven de toegangspoort van de hoeve.

Links van de poort, bevindt zich het koetshuis met aanpalend het kasteel.

Het kasteel is een breedhuis met uitstekende centrale toren met deur travee onder afgeknot geknikt tentdak met voor- en achteraan een halfrond dakkapelletje alsook een bekronende smeedijzeren windwijzer.

De aanleunende vleugels van respectievelijk zeven en vier traveeën en één bouwlaag van verschillende hoogte onder mansardedak (nok parallel aan de straat, kunstleien) met aan alle zijden van driehoekige frontons voorziene dakkapellen onder zadeldakjes.

Omheen het kasteel is een tuin in Engels landschapsstijl ingericht met oude bomen: linden, acacia’s, beuken en eiken.

Voorbij de rotonde met rechts terug de parking, gaan we links de bossen in.

Tussen 1780 en 1830 zijn hier dennenbossen aangeplant, die dienden voor stuthout om gangen te stutten in steenkoolmijnen.  

Door de jaren heen hebben er zich ook meer gemengde loofbossen met beuk, ruwe berk en zomereik ontwikkeld.

De uitstekende bewegwijzering loods ons kriskras door de bossen.  

Voor de afwisseling is het af en toe klimmen over een  beboste landduin.

In de nabijheid van de visvijvers staat op een duintop de Boskapel.

De zwarte boskapel is in 1930 opgericht door de adellijke familie de Beeckman de Vieusart-Wittouck en opgedragen aan de Moeder Gods.

De kapel werd echter in mei 2011 gedeeltelijk verwoest door een aangestoken brand.

Er volgde spoedig een restauratie, het dak is vernieuwd en de binnenkant is hersteld en de kapel werd één jaar later terug feestelijk ingezegend.

Verderop brengen wij een bezoekje aan het 12 ha groot vijvercomplex, tegenwoordig visvijvers waar vooral op roofvis zoals karper, snoek en baars wordt gevist.

De meningen lopen uiteen over het ontstaan van de vijvers, volgens informatie op sommige websites waren het plassen die dienst deden als bezinkingsbekkens van de nabijgelegen mijn van Zwartberg.

Andere gaan er vanuit dat ze al dateren uit de tijd van de norbertijnen en gegraven werden als viskweekvijvers.

Veel watervogels zijn er niet te zien, alleen enkele waterhoentjes dobberen in de verte op het water.

Eenmaal rond de vijvers gaan we aan de achterkant van de Boskapel terug de bossen in.

Midden in het bos doorkruisen hoogspanningsleidingen het bosgebied.

Hier is uit veiligheidsoverwegingen een bosstrook weggekapt onder de leidingen.

De beheerder Limburgs Landschap vzw houdt hier de begroeiing kort en open door begrazing met heideschapen.

Hierdoor is er een mooi heideterrein ontstaan, ideaal voor vlinders, nachtzwaluwen, sprinkhanen en hagedissen.

Uit het bos steken we de Hengelhoefdreef over en wandelen rond een hoogstamboomgaard die aangeplant is met streekgebonden fruitrassen.

Via een prachtig gemengde dreef bereiken we terug het bezoekerscentrum en de parking.

Tips / opmerkingen: vanaf het wandelbord kan men ook een korte wandelroute volgen van 2,8 km - bewegwijzering groene rechthoek.

Vlakbij ligt het heidegebied Ten Haagdoornheide, zie wandeling:   

Goed om te weten: ontstaan van de naam Hengelhoef, eeuwen terug noemden men het gebied hier al Hengelo, komt van heng (helling) en lo (bos).

Wandeldatum: vrijdag 25 november 2022, zonnige maar koude dag.

13-12-2022 om 11:00 geschreven door easywalk