Mijn naam is Eduard B(EdjeB) Ik ben geboren op 01-12-1939. Al 49 jaar ben ik getrouwd met Anny mijn kameraad en toeverlaat. We hebben 2 kinderen Edwin en Raymond en 5 kleinkinderen.
Mijn hobby's zijn Fietsen, computer en ik fotografeer alles in de natuur vooral jonge dieren en de prachtige natuur, die foto's bewerk ik dan ook zodat de foto's nog beter overkomen.
We wonen in Aalten in de Achterhoek omringt door heel mooi natuurschoon waar het heerlijk vertoeven is. Ook probeer ik U enige anekdotes - voorzien van een foto of plaatje - te vertellen. Ik heb al veel goede tips binnen gekregen om mij Blog mooier en beter voor elkaar te krijgen.
Hier zijn dan eindelijk een paar foto's van het bloemen corso. Met dank aan http://blog.seniorennet.be/johan1958/ Ga ook eens daar kijken. Een prachtige Blog.
September 2005 gemaakt. Nog 2 foto's van steen marters uit het Aaltense goor.
Gedicht Onze vader is niet meer Hij is op een middag gegaan De zon die op hem scheen De lucht was rein Hij hield op met bestaan
Onze vader is niet meer Hij liet ons opeens alleen Hij die ons het leven gaf Gaat nu zomaar heen
Onze vader is niet meer Wie zijn wij om te willen Dat hij altijd bij ons blijft Doch niet zijn pijn kan stillen
Onze vader is niet meer Nu voelt hij niet de pijn De zon die schijnt De lucht is rein Maar wij kinderen zullen zonder vader zijn
En mocht er toch een hemel zijn Naïef als een kind willen wij dan beleven Dat als onze tijd komt, Papa, wacht dan bij de poort op ons En omarm mij dan heel even
Dat de boog bij Gymsport niet altijd hoeft gespannen te staan, bewijst volgende anekdote, die we slechts na veel aandringen en de juiste hoeveelheid gerstenat aan een van de hoofdrolspelers konden ontfutselen.
In die tijd (en nu nog steeds), kon Gymsport beroep doen op een grote schare van vrouwelijke lesgevers. Na verloop van tijd leidde dit tot enig ongenoegen bij de leden van turnen-heren, die begonnen te morren dat zij het al jaar en dag met dezelfde oude vent moesten stellen, en dat deze tak slechts tot ware bloei kon komen indien de leiding over de nodige eigenschappen zou beschikken.
En zo geschiedde! Op een bepaald ogenblik liet Guy Van De Putte zich als lesgever turnen-heren verontschuldigen. Hij werd vervangen door Lilianne Vets, die les gaf in de jeugdafdelingen. Lilianne verklaarde laconiek een uurtje les in jazzballet te zullen geven. Onze turners, grotendeels gezette burgers van middelbare leeftijd, protesteerden heftig dat zij gewend waren aan iets meer 'mannelijke' sporten, maar elk verzet werd onmiddellijk in de kiem gesmoord, de muziek werd gestart en onder leiding van Lilianne werden de eerste stuntelige passen op het pad van de ritmische dans gezet. Elke misstap van onze leeuwen werd kordaat en luidkeels bijgestuurd tot zij als makke lammetjes de meest frivole danspasjes onder de knie hadden.
Het hele stel ongelikte beren werd zo kort als een pas gemaaid gazonnetje gehouden, totdat zelfs de grootste schreeuwlelijk het niet langer dorstte enig commentaar te geven.
Zij wisten echter niet dat Guy zich in één van de turnmatten achter in de zaal verschanst had, en dat Gust Van Rooy, verborgen in een plint, het weinig verheven spektakel op video opnam. Op een zeker moment werd het Guy toch te machtig en liet hij zich uit de mat rollen. Consternatie alom! Er werden dure eden gezworen dat men zich zo maar niet ongestraft voor schut liet zetten, en het kostte Guy dan ook veel moeite om de les nog waardig af te sluiten met een reeks sprongen op de mat en over de plint, terwijl Gust nog altijd ongestoord kon verder filmen.
Dat de bovenstaande gebeurtenis door alle betrokkenen even waarheidsgetrouw thuis aan moeder de vrouw werd verteld, durven wij hier openlijk in twijfel trekken. Feit is dat de vraag naar een vrouwelijke lesgever nooit meer ten berde werd gebracht.
Van een afstand zien veldmuizen er hetzelfde uit als ware muizen, maar als je de dieren beter bekijkt zie je de verschillen. Hun staart is veel korter en behaard, de ogen en oren zijn kleiner, hun snuit is stomper en hun vacht is ruiger. De korte staart is iets donkerder aan de bovenzijde dan aan de onderzijde. De binnenzijde van de oren zijn onbehaard. Hij heeft een kortere, lichtere vacht dan de verwante aardmuis. De veldmuis wordt 85 tot 120 m/m lang en 14 tot 40 gr zwaar. De staart is 25 tot 50 m/m lang. Deze dieren leven graag in open gebieden met grassen en/of granen, zoals graanakkers, wegbermen, dijken, spoorwegtaluds, slootkanten, graslanden en klavervelden. Ze leven het liefst in drogere streken met kort gras. Ze ontbreken in drassige streken en in gebieden met al te hoog gras.. Hij woont meestal in een nest, die op een diepte van ongeveer 50 c/m kan liggen in een zelf gegraven gangenstelsel. Het nest is gemaakt van hooi, gras en plantenstengels. Soms ligt het nest ook bovengronds. Vanuit het nest lopen lange gangen met meerdere uitgangen naar de oppervlakte, sommige gangen wel zes meter lang. Ook zijn er één of meerdere kamers in het gangenstelsel te vinden, waarin voedsel wordt opgeslagen. Pas aangelegde gangen van de veldmuis herken je aan de hoopjes verse, losse aarde voor de ingangen.
Op een weiland staat een stier met een bord erbij : "Deze stier heeft het afgelopen jaar 100 keer gedekt." Een fietsend koppel stopt, de vrouw stapt af, wijst op het bord en zegt: "Nou Jan, da's twee keer per week! Daar mag je best wel eens een voorbeeld aan nemen!" Jan zwijgt en stapt weer op zijn fiets. Even later weer een stier en weer een bord : "Deze stier heeft het afgelopen HALF JAAR100 keer gedekt." Ze stapt weer af, wijst op het bord en zegt : " Nou Jan, da's vier keer per week ! Petje af hoor voor dat beest. Daar mag je best wel eens een voorbeeld aan nemen !" Nog een bord: deze stier heeft de afgelopen MAAND 100 keer gedekt." De vrouw valt bijna van haar fiets en rekent Jan hijgend voor: "Da's 3 keer per dag ! Besef je dat wel Jan? Wauw, neem daar toch eens een voorbeeld aan !" Nu begint Jan er toch wel wat genoeg van te krijgen en merkt geërgerd op: " Vraag jij eens aan die stier, of het ook 100 keer dezelfde koe was !
Dit is een zeer goed idee dat algemeen verspreid zou moeten worden.
Een verpleger heeft opgemerkt dat heel dikwijls bij een ongeluk, de personen een GSM bij zich hebben. Maar het urgentiepersoneel weet soms niet welke persoon te contacteren uit deze grote lijst met telefoonnummers.
Het zou dus een goed idee zijn, mocht er een standaardnaam zijn die overeenstemt met de te contacteren persoon. Hij stelt voor dat iedereen in zijn GSM een adres creëert onder de naam
"ICE" (=In Case of Emergency). betekent: in geval van nood!!
Onder deze naam sla je het telefoonnummer op van de persoon die moet gecontacteerd worden in geval van nood.
Vanaf dan weten de politie, de ambulanciers, dokter, enz... steeds wie ze moeten contacteren.
Indien u verschillende nummers wil opslaan, maak dan gebruik van de namen ICE1, ICE2, ICE3,...
't Is gemakkelijk te realiseren, kost niets en kan zeker een verschil maken als het snel moet gaan.
Creëer nu meteen een ICE-adres met telefoonnummer in je GSM. Stuur deze mail door naar zoveel mogelijk personen, dan pas zal deze naam bekend en gebruikt worden.
En zegt het voort... Vanaf dan weten de politie, de ambulanciers, dokter, enz... steeds wie ze moeten contacteren. Indien u verschillende nummers wil opslaan, maak dan gebruik van de namen ICE1, ICE2, ICE3,... 't Is gemakkelijk te realiseren, kost niets en kan zeker een verschil maken als het snel moet gaan. Creëer nu meteen een ICE-adres met telefoonnummer in je GSM. Stuur deze mail door naar zoveel mogelijk personen, dan pas zal deze naam bekend en gebruikt worden. En zegt het voort...
En als er niemand meer komt, zei Jozef, wat dan ?Daar zeg je zo wat , zei Maria. Iedereen heeft ons eigenlijkal gezien, het nieuws is er van af. De os is moe, de ezel balkt dat het niet meer mooi is, er zijn al herders terug naar Bethlehem, Iedereen houdt zich met Nieuwjaar bezig en twee dagen later is het maandag. Wie denkt er dan nog aan de Drie Koningen ? Enwat er in het Oosten allemaal gebeurt, let op mijn woorden, er komt dit jaar geen hond. Met kamelen van zo ver komen, met al dat goud en die wierook en die mirre dat is veel te riskant. Die worden overvallen, die zijn alles kwijt eer ze halfweg zijn. Trouwens hoe geraakt je met drie kamelen tussen die honderdduizend toeristen die van hunskivakantie terugkomen ? Dat is niet meer mogelijk. Verleden jaar, zei Maria, zijn zeook al via Schiphol gekomen en toen hebben ze drie kamelen in de zoo van Artis gehuurd. En dat ging perfect. En verleden jaar was er ook nog nergens een os te vinden, weet je dat niet meer? Die zijn ze toch nog in vriesland moeten gaan halen. De boer die hem zou leveren daagde niet op, de kapelaan heeft hem toen toch nog wel tien keer gebeld maar hij nam niet op. Typisch tegenwoordig, niemand neemt nog op. Waren we er maar nooit aan begonnen, zei Jozef, maar daar had hij meteen al spijt van, Maria had het al zwaar genoeg. Hij ging in het hooi zitten. En nu? Ik weet het ook niet meer, zei Maria. En toen suisden er ineens wel tienduizend sterren tegelijk de lucht in. Jozef en Mariaschrokken zich rot. Heel hoog schoten die sterren als pijlen naar boven en daar knalden ze knetterend uit elkaar en in brede waaiers vielen ze allemaal terug naar beneden. En opnieuw en opnieuw, het hield niet meer op. In alle kleuren van de regenboog bleef het oude jaar uit elkaar spatten, wel een uur aan een stuk. En één ster , een enkele, een kleine, maar het was er een, die bleef vlak boven hun stal staan. Gadverdamme, zei Jozef. Gloria in excelsis Deo, zei Maria. Wedden dat ze toch komen ? Met wierook en met goud en met mirre.
Zadel jakhalzen Dit dier lijkt qua lichaamsbouw op een hond. Het heeft een slank lichaam met lange poten en een vosachtig gezicht. De oren zijn groot en gepunt. Zijn vacht is meestal bleek roodbruin, soms grijs. De buikzijde is wittig. Hij is van de andere jakhalzen te onderscheiden door een wit- en grijsgevlekt zwart "zadel" over de rug. Jonge dieren hebben een minder duidelijk zadel dan oudere dieren, en zijn voor het grootste deel grijzig bruin van kleur. De pluimstaart is rossig met een zwarte punt. Hij bereikt een kop-romplengte van 70 tot 100 cm en een lichaamsgewicht van 6,5 tot 13,5 kg. Zijn staart is 30 tot 35 cm lang.
Verspreiding en leefgebied
De zadeljakhals leeft op open savannen en in droge, met acacia's begroeide struikgebieden. Hij komt voor in twee gescheiden subpopulaties, één in de Hoorn van Afrika en Oost-Afrika en één in Zuid-Afrika. Deze populaties zijn zo'n duizend kilometer van elkaar gescheiden. Dit is een mogelijke aanwijzing dat vroeger de twee gebieden met elkaar verbonden waren met het favoriete habitat van de jakhals: droge, met acacia's begroeide struiksavannen. Ook andere dieren die voornamelijk in zulke habitats leven, als Kirks dikdik, grootoorvos en aardwolf, hebben een vergelijkbaar verspreidingsgebied.
In het grootste deel van Zuid-Afrika, waar het de enige soort jakhals is, is de zadeljakhals overigens minder verbonden aan acacia-savannes, en leeft hij van kustwoestijnen tot de Zuid-Afrikaanse velden. Leefwijze
Daar waar geen mensen leeft de zadeljakhals zowel overdag als 's nachts, anders jaagt hij enkel in de schemering en 's nachts. Op het heetst van de dag zoekt hij de schaduw op. Hij vangt voornamelijk kleine dieren als vogeltjes, kleine en middelgrote zoogdieren en hagedissen maar hij eet ook insecten, vruchten, bessen en aas. Wanneer leeuwen een grote prooi gepakt hebben, blijft er dikwijls ook wat voor de zadeljakhals en andere aaseters over. Soms jaagt de zadeljakhals ook in groepjes op kleine antilopen.
Sociaal gedrag en voortplanting
De zadeljakhals leeft in paarverband of in kleine familiegroepjes, bestaande uit een dominant paartje en hun jongen uit meerdere worpen. Het jakhalsvrouwtje brengt na een draagtijd van ongeveer 9 maanden maximaal 6 jongen ter wereld. Hongerige welpen bedelen om voedsel bij de ouders, die daarop het voedsel uitbraken. Alle groepsleden kunnen predatoren als hyena's aanvallen als deze te dicht in de buurt van het nest komen.
De zadeljakhals gebruikt een reeks aan geluiden. In Zuid-Afrika, waar de zadeljakhals de enige jakhals is, communiceren dieren met elkaar door gehuil. In Oost-Afrika huilt de zadeljakhals niet, maar wordt dit gedrag gedaan door de goudjakhals. Andere geluiden zijn een luid gekef als alarm, en een reeks van keffen, bestaande uit een luide kef gevolgd door kortere, schellere keffen.
De spanning stijgt Bent U de 5000 ste bezoeker Zet dan iets in mijn gastenboek met uw blog naam of plaatje en uw blog zal door mij worden aan geprezen Veel geluk.
Deze dagen denken we aan al die vrienden die mij en vele anderen gelukkig maken met hun lieve wensen.
Ook ik wil mij daar bij aan sluiten en allen die dit lezen een. Fijne en gezegende Kerst te wensen En al het goede voor het nieuwe jaar Vooral gezondheid en veel liefde met allen die u dierbaar zijn.
Elk jaar komt Sinterklaas de lieve kinderen blij maken met snoepgoed en cadeautjes. De redactie van vitaal.nl vroeg zich af hoe de geschiedenis van Sinterklaas eruit ziet. Wie is Sint-Nicolaas eigenlijk?
Veel tradities in het Sinterklaasfeest gaan terug tot Sint-Nicolaas, de Lycische bisschop uit Myra. Oorspronkelijk werd Sint-Nicolaas alleen in het oosten geëerd. In de 13e eeuw werd besloten dat zijn naamdag ook in het westen een van de belangrijkste feestdagen was. In Utrecht werd het Sinterklaasfeest al gevierd door de schoen van vier arme kinderen te vullen met geldstukken. In andere steden werd ook iets voor de armen gedaan. Verder zijn er parallellen te trekken met de heidense god Wodan. Hij rijdt ook op een schimmel, de achtbenige Sleipnir, waarmee hij door de lucht vliegt.
Nicolaas Sint-Nicolaas, de bisschop van Myra in Lycië (in het huidige Turkije) leefde in de vierde eeuw.
Aan de kleine Nicolaas worden al vanaf de geboorte wonderen toegekend. Zo kon hij al direct na de geboorte rechtop in zijn badje staan, de handen ten hemel geheven, alsof hij God dankte voor dit mirakel. Ook wou hij op de vastendagen, woensdag en vrijdag, niet van zijn moeders borst drinken.
Samuel Het was al snel duidelijk dat Nicolaas zijn leven aan de godsdienst zou gaan wijden. Dit vanwege de verbanden met de Bijbelse figuur Samuel. Nicolaas' moeder kon net als de moeder van Samuel geen kinderen krijgen. Zij kreeg uiteindelijk een kind in ruil voor de belofte dat de eerstgeborene in dienst van God zou treden.
Sint Nicolaas
Nicolaas begreep al snel dat hij een hogere taak te vervullen had. Op zijn 19 e werd hij al door zijn oom tot priester gewijd en sprak zijn oom (de bisschop) reeds de verwachting uit dat Nicolaas zelf óók bisschop zou worden, en een leven van verlichting zou gaan leiden.
Beschermheilige van de zeelieden Toen de jonge Nicolaas eens op pelgrimstocht was, zou hij een dode zeeman na een hevige storm weer tot leven hebben gewekt. Hij kwam bekend te staan als genezer en beschermheilige van de zeelieden. Deze status heeft hij te danken aan het feit dat hij door middel van stil gebed een storm op zee tot bedaren zou hebben gebracht. Veel havensteden, waaronder Amsterdam, hebben Sint-Nicolaas als beschermheilige. Ook werd de Oude Kerk in Amsterdam aan hem gewijd.
Legendarische kindervriend Nicolaas' reputatie als kindervriend berust onder meer op de legende, waarin hij drie vermoorde jongetjes uit een bad pekel redde en tot leven wekte. Verder zou hij een ontvoerd jongetje hebben gevonden en heeft hij een baby gered die in een badje boven het vuur zat. Nicolaas zou nog meer wonderen hebben verricht. Zo redde hij drie dochters van een arme edelman van de prostitutie door hen een bruidsschat te geven, liet hij tijdens hongersnood graan groeien en gaf hij Lycië op wonderbaarlijke wijze te eten. Verder redde hij mensen die onschuldig ter dood werden veroordeeld.
5 + 6 december De naamdag van de heilige is 6 december, zijn sterfdag. De viering van Sint-Nicolaas' naamdag is waarschijnlijk in het verleden samengevoegd met de viering van een Germaans feest. Later is hij als Sinterklaas de centrale figuur geworden in het kinderfeest dat op 5 in Nederland en 6 december in België wordt gevierd.
Laten wij allen bidden voor Nikki haar broer GUIDO Die op 03-07-2013 Is overleden. Hier bij een kaarsje Tot steun en kracht voor haar en haar Familie Dat hij moge rusten in vrede.
Blijf even stil staan bij mijn broers, Wim en Ben die aan de ziekte KANKER zijn over leden.
Viltig Kruiskruit schijnt
voor mensen niet giftig te zijn. Maar voor dieren (Paarden) zeer giftig.
Een pas geboren veulen.
De tijd is weer aangekomen dat je zulke mooie taferelen kunt zien.
Je blijft met lege handen achter Je zou zo graag nog willen zorgen De tijd van waken en van wachten Is voorbij en elke morgen Brengt nu een lege dag vol pijn Er rest alleen herinnering Aan in-gelukkig samen zijn
In de leegte staat zijn naam geschreven Komt alle goeds naar boven drijven Het aller diepste van zijn leven Zal altijd in ons midden blijven: Een dierbaar mens die in zijn eenvoud Zo vol betekenis kon zijn Gaf aan ons leven rijke inhoud.
Dit is de wens die we allen graag uit spreken 
