Een weg met veel haarspeldbochten brengt mij via het bos over de heuvel naar een andere wereld.Een wereld vol met prachtige vergezichten en landschappen.Voor mij het kasteel BEUSDAEL in het dal van de GEUL.Hier vervolg ik mijn weg te voet,de prachtige vergezichten glijden dan ook....stapsgewijs voorbij mooi toch.
Een onooglijk dorpje op de taalgrens. In de buurt van het kasteel BEUSDAEL maakte ik volgende foto. De eenvoud,soberheid geeft weer hoe het in deze buurt is....
De zon lokt deze dametjes naar buiten voor een wandelingetje vroeg in de morgen.De echte drukte is er nog niet in de stad. Hier hebben ze op gewacht...iedereen denk ik,de winter is voorbij....
Hoewel het lijkt of het ding zelf aan een galg hangt en gevangen is denk ik eerder dat het dient om te vangen....een beetje cola en we zijn misschien van enkele lastposten af. De reden van dit fototje is de zon,de lichtspelingen doen het en verleiden mij tot dit soort dingen.
De bodem van het bos is bedekt met twijgjes,gevallen bladeren.De ARONSKELKEN zoeken een weg naar het nieuwe leven.Nu de grote bomen hun bladerdek nog niet ontwikkeld hebben is er voldoende licht.Eens in de vrije ruimte ontvouwen ze hun bladeren en maken van de oude bosbodem een fris groen tapijt.De winter is voorbij...
In het bos lagen wat noten. Het moet zijn dat de milde gever,zo kan je hem of haar wel noemen,niet veel vertrouwen heeft in het vlug komen van beter weer en het merkbare begin van de lente.
Wat moe van het zoeken naar eerste afdoende tekenen van het voorjaar......en toch ook heel wat goesting naar gezelligheid....zit ik hier en drink iets op de vriendschap.
Door de glasgordijnen valt het daglicht op dit in volle bloei staande bloemetje. In de"huiskamerfotografie" zoals ik het noem heb je niet zoveel licht nodig.
Door het verbod op roken ontstaan overal nieuwe gedragingen bij de mensen. De handelaars bouwen terrassen soms mooi,soms ook maar een schabouwelijk uitziend aanhangsels.Als het weer wat meezit kan het ook zoals op deze foto,waar ik dan weer blij mee ben....voor de foto bedoel ik.
Het begin van een wandeling over de waterplas van natuurgebied "het Vinne" te ZOUTLEEUW. Heel binnenkort zal het ,uit respect voor de natuur,niet meer zo evident zijn.In plaats van rond de plas te wandelen neem ik dan plaats aan de rand daarvan. Tientallen soorten watervogels zijn op de afspraak. Zij bouwen nesten,verleiden en vooral geven een onuitgegeven mooi concert,waar ik dan vanop de rand van de plas geniet. De onvoorstelbare drukte van het heen en weer vliegen,het gekwetter elk op zijn eigen manier,de kikkers in het water,het is druk,zeer druk alsof ze te laat komen gaan ze te keer...een drukte die niet schaadt.....een drukte om van te genieten,het wordt schaars...
Onderweg geeft mijn GPS aan dat er een mooi landschap in zicht is aan de rechterkant. Dat is ook zo maar op de autostrade mag je niet zomaar stoppen om effen een fototje te maken.Als het gaat om dit vast te leggen ben ik fanatiek,neem dus de eerstvolgende afrit en kom in de buurt van ANDENNE.Twee uur later na "geploeter" door de modder en drassige velden is bijgaande foto geboren.Het is niet helemaal mijn zin,het licht zit niet goed....niet getreurd dat ding gaat hier niet lopen...
De armen gespreid alsof hij de beschermeling is van de aarde,zo staat hij daar, deze mammoetboom.Gebouwd om zware lasten te tornen....de stevige onderstam,de vertakkingen die ver en horizontaal groeien....de wortels die zich net als de takken breed uitsprijden om een stevig fundament te vormen....alles is aanwezig,helaas is dit niet zijn "habitat" en zal altijd het kleine broertje blijven van soortgenoten in hun groeigebied.
Natuurlijk is er een verschil tussen de jaargetijden...maar dit kleine ding staat bijna het jaar rond en overal te pronken. Hoe zou het toch komen dat het zo veel minder belangstelling krijgt dan bv sneeuwklokjes of narcissen....het is toch ook mooi....niet??
Alle vroege bloemetjes schikken zich naar het winterweer. De landbouwer echter stuurt de natuur,hij is de winter voorgeweest met het zaaien van de tarwe. De eerste tekenen van zijn arbeid worden zichtbaar,binnen enkele maanden wordt hij beloond....
Het heeft iets....in deze tijd van efficientie,strakke lijnen, des te meer opvallend.Dit ding staat te pronken in NEREM een deelgemeente van Tongeren. Stel je voor een fabriek in bakstenen gebouwd,in een soort "JUGENDSTIL", als koekjesfabriek begonnen lang geleden, nu dienstdoend als tingieterij,vertelde een buurman mij. Bewonder de monumentale inkom.De poes op de trappen onderstreept de "retrotijd"van het geheel in dit rustige dorpje.
