Het dorp OUD-REKEM was in de jaren zestig een volledige verkrotting nabij. Een paar jaar geleden werd het verkozen tot het mooiste dorp van Vlaanderen.Het kasteel staat er nog maar het interieur is reddeloos verloren,er is niets meer van de vroegere pracht die naam waardig.Het dorp zelf is kraaknet met mooie gebouwen en doet wat "Hollands"aan,het ligt trouwens op de Nederlandse grens.Aan eet- en drankgelegenheden ook geen gebrek.....
Door de poort van het poorthuis,wat geen poorthuis is loop je recht op het kasteel.Midden in de tuin staat een partytent.Deze is het eerst wat de aandacht trekt nog voor je het kasteel bekijkt.Het doet me denken aan een reuzespin....Wij staan hier in OUD-REKEM het mooiste dorp van Vlaanderen.....of...
Het gaat vlug vooruit. Aan de rand van de velden en wegen is het dringen om de beste plaatsen. De grassoorten moeten nog rijpen,de paardenbloem is klaar met een deel van de cyclus.Bij de landbouwer is de teelt meer gestuurd. De bieten zijn pas gezaaid en vormen na een week al kleine plantjes,verderop is de oogst van gras al bezig.....alles is steeds in volle BEWEGING.
Aan de rand van de weg groeien massaal wilde bloemen.Geflankeerd door afsluitingspalen van weiden en velden geeft het de indruk een aangelegd tuintje te zijn.Kijk naar de grote muur en vooral ook naar de verweerde paal,de grote EREPRIJS mooi in harmonie met de blauwe lucht. De grote ereprijs slaat niet op de foto's natuurlijk,het is de naam van het blauwe bloemmetje...
Het lijkt wel alsof deze bloemetjes tot de wolken reiken.Mijn vriend "reflex" heeft een plaatsje gezocht tussen het gras.We zijn samen dus volg ik maar. Een voorbijganger vroeg of hij kon helpen toen ik daar zo lag,zich niet bewust van onze artistieke bezigheid aldaar.....relaxer kan niet meer....
De natuur is wat bijgebeend na de langdurige koelte.Veel bloemen zijn alweer verdwenen.Het bladerdek op de bomen is bijna volgroeid.Mijn nieuwsgierigheid brengt me op verboden terrein in de buurt van mijn geliefkoosde streek.Bijna terug op het "rechte" pad werd ik ter orde geroepen door de kasteelheer met het verzoek zijn terrein te verlaten....ik was daar mee bezig,dus was er geen probleem.....Vanop verboden terrein dan toch maar het frisse lentegroen en zowaar een strook paarse dovenetels met een straaltje zon beschenen,tonen. De natuur is prachtig....geen mens kan het nabouwen....hoewel dit laatste met smaak te maken heeft
De oude geklasseerde Gasthuiskapel en de omgeving laten opnieuw hun vergankelijkheid horen en zien:de levenslijnen rond de bomen, de rode gewelven in de bogen,een licht oerwoudgeluid...een feest van het leven en de dood rond dit oude gebouw.......toch wat "kleur"uiteindelijk.
Kunst in de stroopfabriek In duisternis, met handen en voeten muren en vloer verkennend,strompel ik door een veel te lange gang terug uit de ondergrond, een donker lokaal met ontpoppende vlinders..werk van Annelies Jaminon....een ruimte met,eindelijk wat licht....hangen ,staan,liggen diverse kunstwerken van Nicole Vanhecke en andere. Gelukkig staat het zonlicht mij bij,het gevoel van onbehagen raak ik niet kwijt.....
Bloesemimpressies 2010 te BORGLOON. In wat we vandaag zijn en beleven verknopen we wat we kregen van onze ouderrs,omgeving en samenleving van vroeger en beinvloeden wij de toekomst van onze kinderen,onze omgeving en onze maatschappij. In de" kattesteeg "een werk van FRANK DELBEKE
Kunst in de stroopfabriek....de inkom naar de kunstwerken is door een grote poort richting ondergrond.In reuzegrote letters staat op de oude muur "STROOP" eigen aan de fabriek,natuurlijk....door de schaarse verlichting kom ik prompt in aanvaring met PIET en zijn zeis....het lijkt mij een spookgedoe hier. foto's in bijna volledige duisternis gemaakt
De vergankelijkheid van onze natuur,het doorgeven van energie en voeding zorgen voor een metamorfose in het evolutieproces. plaats: Gasthuiskapel BORGLOON werken van Will Beckers
"Wat geboren wordt,doet opnieuw geboren worden" is het thema van bloesemimpressies 2010 te BORGLOON. Een kleine fotozoektocht naar kunstwerken te Borgloon door ENER,nu en volgende dagen. Als beeldend(natuur-)kunstenaar geeft WILL BECKERS in deze installatie het nieuwe leven weer,komende uit het stervingsproces. plaats: GASTHUISKAPEL te Borgloon
Gelukkig neem ik mijn tijd om korte afstanden te wandelen.Het is nodig in Haspengouw,op heel wat plaatsen nogal heuvelachtig,soms zelfs met geimproviseerde trappen en ingerichte "kruispunten"met opendraaiende hekken.Het is meer om het vee te versassen van de ene weide naar de andere.Voor de echte wandelaars is dit een lachertje maar met mijn 75 jaar en 90 kg is het meer slenteren en ja..."reflex" moet ook iets.Na al die tijd ken ik zelfs de binnenwegjes naar een terrasje....
Een stukje landbouwgrond in de buurt van VISE heeft een paar "obstakels".De landbouwer omzeilt deze om meer aardappelopbrengst te hebben.Dit is welkom om een mooie foto te maken,zeker als de laagstaande zon dwars over de voren schijnt en diepe schaduwen geeft.
Opmerkelijk toch,wat er ook groeit in de vrije natuur,het harmonieert altijd in KLEUREN.De pinksterbloemen boterbloemen en vele andere.De voorjaarsregen geeft aan het gras en het geheel van bloemen en planten een fris uitzicht....
De zee laat ik voorlopig wat achter mij.Hier is een andere wereld zeker nu het groen van de lente groener en frisser is dan ooit.De afspanningspalen tussen de weilanden volgen het heuvelachtig profiel.Het lijkt of de bomen over een prive terrein beschikken.
In de buurt van de strandhuisjes staan paaltjes rechtop in het mulle zand.Wat zeildoeken beschermen tegen de zeebries en zijn voor de zonnekloppers.Deze echter in opvallend rood is van de verhuurder van strandstoelen hij heeft zijn plaats dicht bij de zeedijk.DIT VOND IK TRENDY,een lokkertje,je kan er niet naast kijken net zoals de lekker uitziende nep ijscreme. De zeekust verleidt altijd en overal.....
