Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken in blog
fotodagboek van ENER
Welkom....mijn naam is René (m) Sint Truiden 14 januari. Mijn vriend reflex en ik laten je ietsje zien van onze dagelijkse bezigheden....slenter je mee?? Dank voor je bezoek,respons over fotografie is welkom. Groetjes. TRANSLATOR in linkerkolom
27-09-2010
PLATS du JOUR
De bijna altijd aanwezige zonneschijn brengt mensen samen,de bewoners slaan een babbeltje als ze elkaar tegenkomen. Aan de mimiek te zien hebben deze dames echter wel belangrijk nieuws en zitten dan even neer bij een drankje. Het uithangbord PLATS du JOUR zou een aanwijzing kunnen zijn over het onderwerp,het is echter puur toeval in deze....
Bij blogmaatje Marylou van natuurfreek,zag ik een mooie opname van de toch al moeilijk te fotograferen vlinders. Eind juli laatstleden spotte ik wat vlinders te HEKS een deelgemeente van HEERS, een landbouwgebied . Tussen de tientallen klaverblauwtjes en koolwitjes zag ik plots een zeldzame en beschermde KONINGINNEPAGE binnen het bereik van mijn lens het was even goed uitkijken. In mijn natuurboek,altijd bij de hand, steekt in de achterflap een foto van de rupsen van deze vlindersoort die ik opnam met mijn analoog toestel begin oktober 2003,nauwelijks 300 meter van de plaats waar ik nu foto's maakte...nee, ik hoor je al denken en dat beweer ik niet.... In deze buurt wandel ik tot drie maal per week. Het is de eerste keer in de laatste zeven jaar dat ik dit soort vlinder zie op deze plaats Dit is een waar gebeurd verhaal,dat we te danken hebben aan natuurpunt... de boer heeft een stukje restland afgestaan dat door natuurpunt milieuvriendelijk is ingericht en met resultaat zo te zien.... Kijk uit als je een vlinder ziet die niet fladdert maar vliegt als een vogel de kans is dan groot dat het.....jawel.
Mijn vriendje "reflex" en ik slenteren door een van de vele dorpjes in de Provence. De muren van de overjaarse huizen, wat scheefgezakt maar in frisse ,zonnige kleuren geschilderd maken indruk. Hier en daar sieren druivelaars de gevels. Wij wachten tot het licht van de zon rakelings de muren scheert . De kleuren van de zonneluiken,de muren en de druivelaars zijn in perfecte harmonie....De golvingen en schaduwen komen hier nu mooi tot hun recht. Wat verder staan enkele mensen stil te luisteren naar pianomuziek die weerklinkt uit een openstaand raam...heerlijk toch.....
Na een val van enkele meter rolt dit stekelige bolletje van de tamme KASTAGNE op de puntjes van de stekels tot voor mijn voeten...dit is het moment van reflex en mij ....puur,onaangeroerd,ter plaatse....zoals het is...
De volwassen platanen beschaduwen een paar honderd auto's tegen de al te felle zonneschijn. Het kleine dorpje heeft meer bezoekers dan inwoners. De wijnboeren rijden in snelle vaart met tractoren af en aan al dan niet geladen met honderden kilo's druiven....zomaar in de laadbak zonder bescherming.De oogst is een gevecht tegen de tijd naar het schijnt.... een zaak van suikergehalte laat ik mij vertellen...de gretigheid van de boeren en het daarbij gaande rusteloze gedoe laat de toeristen aan de rand van de weg met opengesperde mond toekijken.Het vredige dorpje is van vandaag op morgen herschapen in een lawaaierige bedoening. Gelukkig heb ik enkele dagen eerder in alle rust sappige trossen druiven kunnen fotograferen in de opmerkelijke LICHTVAL van de Provence,met zowaar de eerste tekenen van herfst....
Beste vrienden bloggers ,stilaan krijg ik goesting om mijn blogje weer te openen en jullie mee te nemen in mijn ervaringen van elke dag. Eerst wil ik jullie bedanken voor het bezoek,ook tijdens mijn afwezigheid. Heel veel lieve en warme groetjes van ENER
Sommige ROTONDES in Frankrijk zou je meerdere malen rondrijden,omwille van de kunstwerken. Deze bijvoorbeeld in de buurt van GIGONDAS. Sterke en mooi gevormde handen nodig voor de rijke druivenoogst,vereeuwigd en gestyleerd in beton..... Hier blijft ik minuten lang in de buurt en geniet van de zon,het licht en de kunst..... Waar stond het weer "LA VIE EST BELLE" ja, ja....
Groetjes uit Salins les Bains,het casino op de voorgrond is op zijn minst origineel te noemen,op de achtergrond de gebouwen van de zoutmijnen,werelderfgoed geworden.
Beste blogvrienden Toen in februari van dit jaar mijn blogje van start ging had ik geen flauw vermoeden van de werkintensiteit . Elke dag een of meer behoorlijke foto's aan jullie tonen vergt alertheid. Gelukkig beperkt mijn fotografie zich tot de ouderwetse stijl. Een foto is zoals je hem vastlegd ,de momentopname. Op dit blogje staan circa vierhonderd foto's te kijk die ik met zorg heb gekozen, nu blijft het voor een tijdje onbeheerd achter met de deuren wagenwijd open,misschien een gelegenheid om wat te grasduinen door het aanbod. Kom maar binnen,dag of nacht wanneer je wil,geef je mening het is de brandstof om beter te doen. Naar jaarlijkse gewoonte verdwijn ik een tijdje in het niets....Met veel dank voor jullie trouw bezoek,schenk ik jullie dit DUIMVINGERVELDBLOEMENBOEKETJE. Foto waar jullie massaal op reageerden. Tot binnenkort weer,warme groetjes van ENER.
Rond een oude watermolen is een vakantie domein gebouwd met werkelijk alle comfort,prachtig verspreidt gelegen tussen volwassen cipressen. Het molengebouw zelf is omgevormd tot hotel restaurant. Het rood van de klaprozen in de geintegreerde bloemenbakken naast trapjes en muren op het licht golvend terrein is verblindend mooi... zeker in het licht van de Provence....Le Moulin Blanc heb ik gekozen voor mijn vakantie en is een UITVALBASIS om de streek te verkennen de volgende weken...
Voor alle duidelijkheid: De getoonde foto's zijn van het jaar 2009 en werden nu voor het eerst gepubliceerd.
Een onooglijk dorpje op de N100.Nooit eerder van gehoord. Hier ergens verblijf ik een tijdje. Het is niet in een rotswoning ,waarvoor ze het dorpje aanprijzen. Neen hier zijn geen holbewoners ,het zijn gewoon een paar huizen onder een rotspunt gebouwd, het is origineel en waarschijnlijk met alle hedendaags komfort......
Het lijkt alsof het POORTHUIS de toegang is, naar de kerk en de burcht veel hoger gelegen. De zon tegemoet is de richting...vriendje "reflex"doet zijn ding. De huizen zijn stevig met de gekende natuursteen gebouwd. De smalle straatjes zijn stijl en moeilijk beloopbaar,het is een lust voor de ogen....mijn ogen dan toch. Plaatselijke soorten bloemen groeien zo maar in de voegen.Zij geven kleur aan de grauwe stenen ,het is een gewilde wanorde passend in het geheel. Meer dan een uur ben ik hier aan het klimmen en vrees rechtsomkeer te moeten maken zonder kasteel of kerk te zien van nabij,dit gaat boven mijn petje,ik besef dat de jaren wegen. Op het plein was een terrasje. Een "noisette" zal smaken....is minder vermoeiend.
Door een smal straatje daal ik naar het dorp. Onderweg staat het huis van DE ZUSSEN te zien aan het originele naamplaatje,grappig toch. De gebouwen van het dorp doen me denken aan Lacoste dat ik eerder bezocht. Hier zijn bloemen,struiken, planten die het geheel opfleuren,toch een verschil...je zou denken dat de stenen gekleurd zijn,wat een beetje groen vermag.... Voor de burcht en de kerk moet ik hoog klimmen,zag ik op het panorama aan het eind van mijn wandeling door de tuin....
Door toedoen van een aantal kunstenaars gered van verkrotting. Net voor het dorp word ik verplicht afgeleid naar de parking. De man die het parkinggeld in ontvangst neemt legt uit dat naar het dorp een eind lopen is via een prachtig aangelegde terrastuin. Na drie kwartier kom ik wat puffend boven,eindelijk is er iets te zien van het dorp. De tuin is trouwens wel de moeite met de typische bloemen en planten van de Provence...in een paar beelden niet te vatten trouwens..
Vakantie is veel zien,veel ontdekken. Zo kom je ook op plaatsjes die nauwelijks op de kaart staan of in toeristisch opzicht niet veel te bieden hebben. In CUCERON zag ik deze aangelegde waterbak.. een foto waard dacht ik... Enkele km verder een piepklein dorpje VAUGINES met een kerkje in Romaanse stijl. Kanjers van platanen wel twee meter doormeter geven schaduw aan de jeu de boule banen...Vooral het OPENLUCHTKLASJE is mooi om zien....is dit geen zaligheid voor de kindjes en de juf ?
Na drie weken rondzwerven in deze streek vol zonneschijn,soms wat te warm maar wie klaagt er over.....is hier de enige dag regen,alleen in de voormiddag dan nog. Het heeft ook zijn charme,weinig beweging in APT waar ik ben. De natte straten spiegelen beelden ,de mensen komen buiten met andere attributen... de koffie smaakt anders in de bar ...
Kijk toch eens wat ANTOINE aan mooie tegeltjes gebakken heeft om het leven in Pertuis voor te stellen. Al even mooi is het geveltje van de librerie mot à mot....de ontwerper van dit huis zal zich ergeren,de eigenaars en het stadsbestuur moeten zich schamen..... Het is barbaars zoveel rommel van doosjes en kabels rond deze prachtige tegels boven de inkom, die het geheel degraderen.....
Stijl oplopend met een mooie rotspartij aan de ene en een uitzicht op het Luberon gebergte aan de andere kant,kom ik op een pleintje met de dienst voor toerisme,altijd meegenomen....een tentoonstelling van schilderijen,verkoop van streekproducten.....het is net als bij ons in Belgie,het stramien bedoel ik. De tuin achter is in verhouding tot het gebouw, groot,luchtig netjes onderhouden.....in tegenstelling met de gewone huizen die ik eerder zag.....in het dorp.
