In verband met een recent dispuut over plagiaat graag wat volgt : het staat u vrij teksten van mij over te nemen of niet. Bij overname lijkt een bronvermelding mij op zijn minst gepast maar doe je het niet ik zal je niet vervolgen ( tenzij men de teksten commerciëel zou uitgeven) . Laat jouw eigen geweten scheidsrechter zijn,  dat volstaat voor mij ruimschoots. De foto's hier zijn meestal van het internet gehaald via Google-afbeeldingen en soms bewerkt door mijzelf. In het vervolg zal ik trouwens ook hiervoor een bronvermelding inlassen.    
Baron Ernst

Archief per maand
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 10-2006
  • 09-2006
  • 08-2006
  • 07-2006
  • 06-2006
  • 05-2006
    Foto
    G Glorious
    H Hilarious
    O Oddish
    S Strange
    T Tempting
    W Weird
    R Realistic
    I Inspirational
    T Talented
    E Explosive
    R Relaxed

    M Magical
    I Irresistible
    L Loud
    O Overwhelming

    Hoe het werkt om van je naam een acroniem te maken.? Kijk bij Bojako !
    Foto
    Zoeken in blog

    Inhoud blog
  • E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

    Foto
    Foto
    Een interessant adres?
    • Hier staat wat
    • En nog wat
    Het bruidsboeket dat het beter wist
    klikgevoelige poëzie (het blog van Baron Ernst)
    door Ronald Milo >
    27-07-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen...

    -"Mijnheer den baron, mijnheer den baron". Milo's stem klonk als een klok doorheen de hall en Foefke kwam hard blaffend en kwispelstaartend achter hem aan gehuppeld want die dacht natuurlijk dat ze een nieuw spelletje aan het spelen waren.

    -"Mijn beste rentmeester waarom al dat kabaal" De baron stak een beetje afkeurend zijn rustig kalend hoofd door de deur van zijn persoonlijke vertrekken naar buiten.

    -"Euch, peuch, awel...euch " pufte rentmeester die hoogrood aangelopen was door zijn corpulentie en de vierentwintig treden tellende trap die hij opgespurt was... "Awel, awel... euch .. euchh..." en hij liet zich in een "lowiekeinze" zeteltje zakken --dat naast de deur stond opgesteld,en onder zijn gewicht krakkemikkig doorboog--, naar adem snakkend van inspanning maar evenveel van opwinding.

    -"RUhig, Ruhig, mein Freund. Kommen Sie mahl binnen, beste milo, en rusten Sie wass uit want aan de kleur van je wangen is het duidelijk zu sehen dat die boodschaft die Sie mir brengen sollen blijkbaar belangrijk und wichtig is. "

    -"Nogal", mompelde de rentmeester die stillaan aan het bekomen was en hij volgde de baron mee naar binnen. Het "loewiekeinzeken" spande zich als reactie op in tegenovergestelde zin en zijn veren trilden zodanig dat een laagbrommend gezoem hoorbaar werd. Foefke inspecteerde luid blaffend het ding even langs de onderzijde en wou dan achter het baasje aan maar die draaide zich om en zei rustig: " nu niet Foefke ik moet iets zeer zeer ernstig met de baron bespreken. "

    Teleurgesteld in het menselijk ras dat altijd uitvluchten zocht om niet te moeten spelen drukte Foefke haar snoet in de rode pluche en ging toen languit voor de deur liggen wachten op betere tijden.

    Milo bleef meer dan een half uur bij de baron op de kamer. Foefke, één oog open en één oog toe was een vlieg op het vasttapijt voor haar neus in het oog aan het houden en hoorde hoe het er achter de gesloten deur eerst heftig aan toeging en hoe daarna de stemmen zich dempten en over gingen in een murmelend gefluister even onderbroken door de flinke hap waarmee Foefke de vlieg te grazen had genomen. Toen na een half uur de rentmeester terug naar buiten kwam scheen de baron ook zichtbaar opgewonden. Zijn neus was wat roodpurperblauw zoals altijd als de baron aan het flesje met "straf water" had gezeten. Spelen zou er dus niet bij zijn. Ook het baasje was niet in zijn gewonen doen maar Foefke negeerde hen straal door zich nog langer uit te strekken voor de deur en te veinzen te slapen zodat ze beiden over haar heen moesten stappen. Ze hoorde de baron nog even tegen milo zeggen "Dat zou natuurlijk vreselijk zijn." en toen sprak het baasje "kom Foefke, we moeten ons gaan voor bereiden op de tocht naar het stad deze namiddag om nieuwe tapijten te kopen. Foefke sprong direct op want tapijten boden natuurlijk brede en heerlijke perspectieven. Bovendien zouden er in het stad allerlei nieuwe reuken en luchtjes kunnen worden bestudeerd en misschien was er wel een reukje met een luchtje aan dat de moeite van het natrekken waard was.

    In het boudoir voor de dames waren Elsie, Anemone en Naomé zich aan het opmaken voor de uitstap van deze namiddag. Elsie droeg een eenvoudige lichtgrijssatijnen lange jurk met een donkergrijs tot zwart groot visnet motief. Haar pumps waren met lichtgrijze zijden roosjes bezet en op haar handtas van zwart crocoleer werd het visnetmotief herhaald in zilveren paillettes. Op haar hoofd had ze een nauwsluitend tulband in zwarte tulle met een kleine zwarte pluim boven het linkeroor.

    Anemone had een breed uitgedécolleteerde japon die haar schouders volledig bloot liet, oudroze van kleur. Van op afstand leek het een tweedelig stel maar het was een enkelvoudige jurk. Bovenaan was een nauwsleutend en sterk getailleerd jakje nagebootst waarop grote dieppurperen en zachtbruine bloemen waren geborduurd, de rok waaierde breed uit vanuit de taille tot net boven de knie en deed volkomen recht aan haar perfecte lange mooie kuiten en enkels. Ze droeg goudkleurige naaldhakken waarvan de riempjes op de wijze van een Romeinse sandaal haar frele voetwerk tot zijn recht brachten. Door het haar had ze een roze sjaaltje geweven

    Naomé droeg een minimalistische zwartsatijnen jurk met korte halsuitsnede die naar een diepe V toeliep die tot aan haar middel rijkte en aan beide zijden een glimp op haar weelderige boezem toeliet. Naar onder toe uitgaande van de taille vertoonde de jurk een lange split die haar linker dij eigenlijk meer verborg dan er zicht op liet tenzij ze het been voorwaarts bracht waarbij haar slanke stelt zich ten toon spreidde in al zijn glorie. Aan de voeten droeg ze een volledig open muiltje op naaldhak met alleen boven de tenen een riempje waarop lederen helder oranje bloempjes waren geprikt en rond de enkel een fijn oranje-leren riempje dat een vijftal maal zoals bij de gladiatoren rond de enkel was gedraaid en dan samengeknoopt. Het haar was gewoon sluik met een drietal zilvergrijze mèches Ze waren beeldig alle drie.

    (wordt vervolgd )

    27-07-2007 om 16:46 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (2)
    22-02-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Let's play

    Hey!

    Want to play?



    Okay,

    What game?

    Just say



    How about

    a silly game

    a word

    a name?

     

                                                   

    A word?

    what word?

    S T I C K  !



    What kind of stick?

    A wooden stick?

    A walking stick?


    No…sticky stick

    You know

    Sticky like honey



    Sticky like honey

    very funny!

    Very funny sticky honey…


    Very funny sticky money honey


    Good game

    Silly game

    your turn

     

    Hey!

    What’s up?

     


    Yuck, Yuck, Yuck….

    I’m stuck!

     

                           

    22-02-2007 om 00:26 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (1)
    11-02-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gedichtje
    State portrait (the first edition)

    Love me
    hate me
    but don't leave me

    not now
    not tomorrow
    never

    cover me
    with your warm words

    let me die
    stammering
    in your silence

    (laat mij in jouw stilte stamelend sterven)


    O.

    11-02-2007 om 12:50 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (2)
    10-02-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen...

    Valentine

     

    eyes

    struck like lightning

    bewildering

     

    a thousand emotions

    welled up

    an exploding fountain

    of love

     

    young love

    pure love

    innocent love

     

    true love ?

    everlasting love ?

     

    who knows

    who cares

     

    only time

    will tell

     

     

     

    10-02-2007 om 15:14 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (3)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ne me quitte pas
    Ne me quitte pas


    night runs
    in his bed
    towards the light
    i smell your skin
    scattered with ginger

    -in the silence-

    audible as an outlook
    rain

    -lost-

    folklore of september
    bored to death
    gets perpendicular to the horizon
    anguish
    as a redfish
    revolves in endless circles

    10-02-2007 om 12:41 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (1)
    07-02-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.a prayer

    As sharp as a sword we are
    My lord

    a heart filled with love we have
    My lord

    Inside we are soft and sweet
    My lord

    Now we worry
    Say we are sorry
    We are mellowing
    No longer bellowing
    My lord

    Improving with age
    Day by day
    My lord

    I hope that
    From now on
    My lord

    We will stay

    Forever this way

    My lord

    07-02-2007 om 16:28 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (2)
    06-02-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Er waren eens
    Er waren eens in een heel ver land waar de dieren nog spreken en planten nog rieken twee kameraden. Vrienden zou ik het niet noemen want vriendschap was ook in dat land iets heel heel zeldzaam. Iets dat men niet alleen moet koesteren maar ook cultiveren. Op een dag liepen die kameraden voorbij een roos. "Dat is nu een mooie roos, ze heeft zo een mooie kleur" zei de ene. "Bijlange niet" antwoordde  de andere " ze is mooi omdat haar vorm zo perfect is en haar geur zo lekker.Ze begonnen  te discussiëren

    Van het ene woord kwam het andere en op een wip waren beide kameraden aan het schelden. De roos was lang vergeten en men wist niet meer waarover het dispuut begonnen was. Maar zoals het bij kameraden gaat , het waren geen vrienden , dat heb ik al gezegd. Zoals het bij kameraden gaat had eenieder zich al een oordeel gevormd over de andere. Bepaalde eigenaardigheden die de ene bezat ergenden de andere en vice versa. Die ergernis slingerden ze nu naar elkaars hoofd. Wat zich onderhuids bevond kwam nu boven. Het ging van kwaad naar erger want als men ruzie maakt dan komt het gevoel naar boven niet de rede. Men gaat dingen zeggen die men niet echt meent maar die men toch meent te moeten zeggen want men is beledigd, gekwetst en zoals het in elke strijd gaat : "wie gekwets is wil liefst bewust of onbewust dat de andere ook niet ongedeerd het strijdperk verlaat."

    Het slot van de ruzie was ,dat ze beide de roos lieten voor wat ze was en beide hun weg gingen.

    Maar 's nachts droomden ze van de roos . Die roos was zo prachtig . Het was misschien toch de moeite geweest om de roos te cultiveren dan konden ook andere mensen van de roos genieten Van haar kleur, neen van haar geur en bijna begon ging de twist in hun dromen verder.

    De ene , die eigenlijk een zachtmoedig man was , dacht ik ga me bij mijn vriend verontschuldigen en ook aan de roos bood hij zijn verontschuldigingen aan. De roos glimlachte

    De andere kameraad, want ik heb het al gezegd vrienden waren het niet want die zouden het hebben bijgelegd., zag de roos wel in zijn droom en had best wel zin om die ruzie bij te leggen  maar hij was uit ander hout gesneden. Hij gaf zich niet zo gemakkelijk gewonnen en wou de zachtmoedige een lesje leren . "Je moet je niet laten doen je moet je zo snel niet gewonnnen geven." maar de wat harde, belerende toon waarop hij dit zei wekte bij de zachtmoedige terug wrevel op en zoveel zelfs dat hij opnieuw aan het ruzieën ging. Nu had toch wel gelijk zeker want hij had zich verontschuldigd en het bijgelegd. Die harde jongen moest maar wat zachter worden  Daarmee basta. Hij had eigenlijk wel een beetje gelijk. Maar hij kende zo slecht het karakter van de andere, hij wist niet dat je zo hard kon zijn en het toch goed menen. Dat ging er bij hem niet in. Hij verliet boos zijn kameraad.  

    Die nacht verscheen de roos opnieuw in de droom van de harde jongen. Ze was helemaal niet mooi meer ze was verlept en verslenst en ze fluisterde als jullie niet gouw jullie ruzie bijleggen dan verdwijn ik . De harde zag in wat er ging gebeuren met de roos en besloot toch iets te gaan doen.

    Hij kwam naast de zachtmoedige lopen en deed alsof er niets aan de hand was geweest. Dat was zijn manier om te zeggen ik heb ongelijk. Maar zo had de zachtmoedige het niet begrepen en hij dacht ik zal het toch nog maar eens zeggen. Zo hard zijn is niet goed. Het moet zachter .

    Want ik heb het al gezegd het waren kameraden. Geen vrienden en zoals het in alle sprookjes gaat  nu zou een happy end moeten komen maar helaas het waren kameraden., geen vrienden. Dus het happy end kwam er niet  Zo een happy end had er alleen maar kunnen komen als beide kameraden hadden verstaan dat je een harde niet zacht kan maken en een zachte niet hard. Want indien ze dat hadden begrepen waren het vrienden geworden.

    De roos die ondertussen al wat bijgekomen was wist het nu wel zeker. Kameraden heb je met de vleet. Maar vrienden zijn zeldzaam. Zeer zeldzaam. Maar omdat ze rotsvast in de vriendschap geloofde ook  tussen harde en zachte kameraden besloot ze toch verder te bloeien.


    06-02-2007 om 12:57 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (3)
    04-02-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Witgloeiend
    Een witgloeiende ontchoogeling

    De vriendschap was een waterval van vreugde
    en ik luchtte mijn hart over die grenzenloze vlakte
    sliep onder de tedere mantels
    naakt
    zo naakt
    als de snelle zonneschijn
    nu het afscheid nadert
    omdat er schepen zijn gestrand
    en grondverf is afgebladerd
    verdwijnt het gepaste antwoord
    het gevatte antwoord
    uit mijn geheugen
    mijn mond nog op een kier
    de lampen al gedoofd
    het doek gevallen
    en reeds langzaam opgevouwen
    vraag ik mij af
    waarom ?
    en wat doe ik hier
    nog in dit vorig leven ?

    04-02-2007 om 23:06 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (1)
    31-01-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Blaas je niet op
    Opmerkingen van een zwerver.
     
    Als ieder ster een zoutkorreltje zou zijn. Dan pasten alle zichtbare sterren in een koffielepeltje maar alle bestaande sterren zouden een bol met een diameter van 13 km kunnen vullen.

    31-01-2007 om 11:32 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (1)
    08-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dank u wel




    In naam van de milo

    DANK U WEL ALLEMAAL

    voor de lieve woorden, die hem niet onberoerd laten

    Nikita,

    het eekhoorntje ( konijntje voor de milo)

    N.B. Wie zoekt die vindt en klopt en er zal u worden opengedaan .

    08-10-2006 om 12:57 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (7)
    05-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Adieu, Salut en de kost




    Beste vrienden,

    Reeds lang denk ik na over zin en onzin van het bloggen. Uiteindelijk ben ik tot de slotsom gekomen dat het sop de kool niet waard is. Het blog loopt steeds beter en toch voel ik me steeds minder en minder gemotiveerd. De energie die je er in steekt weegt niet op tegen het resultaat. Dit zou een interactief medium bij uitstek moeten zijn. Maar helaas op de vijftig mensen die dagelijks je blog bezoeken zijn er telkens een vijf of zes die iets te zeggen hebben en het zijn telkens dezelfde mensen. Inderdaad je leert er aantal mensen mee kennen. Die mensen worden vrienden of beter gezegd kameraden want echte vrienden kan je op je één hand tellen in het leven. Met die kameraden smeed je een band en met hen onderhoud je een zekere vorm van intertactie. Ik zal ze missen die kameraden Roosje, Kamiel, Bojako, Titipoes, Lieve, Ria en haar maatje  en ook Brabbes en zelfs Cyberfox. Maar als ik zie hoeveel uren ik hier achter mijn PeeCeetje zit ( heb je trouwens al eens nagedacht over de gelijkenis tussen PC en WC ,afkortingen respectievelijk van personal computer en waaigat choreograaf. - Er is trouwens weinig verschil tussen beide. Op alle twee kun je uren zitten zonder bijzonder productief te zijn.) Dus als ik zie hoeveel uren ik hieraan spendeer en hoeveel ander hobbies ik er de laatste tijd voor verwaarloosd heb om van andere dingen nog niet te spreken dan meen ik dat mijn enig besluit kan zijn "Stop er mee , man. Het sop is inderdaad de kool niet waard." Met de kameraden zal ik uiteraard nog contact houden via e-mail of via reacties. Maar jullie zullen dus op je honger moeten blijven zitten wat betreft het vervolg van het verhaal .Ik ben er nog niet uit of ik voor de goede vrienden een blog ga maken met wachtwoordbescherming of niet. Dat is iets waar ik nog wat moet over nadenken. Maar aan de rest zeg ik "prettig week-end , fijne maandag,dinsdag, woensdag donderdag en vrijdag, ik ben eens op bezoek gekomen, graag een tegenbezoekje, u hebt een ordentelijk en fijn geschikt blog, hier ben ik nog eens weer, wat denk je van mijn knopje, is dit geen leuk poesje en vrede op aarde aan alle mensen van goede  wil, doei en dies meer ". Ik wens er de nadruk op te leggen dat ik me bij he bloggen bijzonder goed geamuseerd heb. Maar op tijd en stond dient men in zijn leven eens een balans te maken en die van het bloggen viel alles in aanmerking genomen negatief uit.

    Ronald Milo, Ghostwriter, Ernest-Georg en de ganse kliek
    Adieu het ga u goed.




    05-10-2006 om 22:00 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (16)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De laatste vijf (voor de vrienden)!1




    In memoriam



    05-10-2006 om 22:00 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (5)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vrijheid




    Liberté



    05-10-2006 om 21:59 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.FRATERNITE




    Fraternité



    05-10-2006 om 21:59 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.EGALITE

    .


    Egalite



    >

    05-10-2006 om 21:57 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (3)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dankbaarheid van een hond of gewoonte ?




    Fraternité



    05-10-2006 om 21:56 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gedicht




    Voor de liefhebbrs van poëzie en beeld. Hier nog een gedichtje met bijbehorend beeldhouwwerk van E.De Block waarop ik het gedicht heb gegraveerd




    05-10-2006 om 13:49 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (3)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.UNDERCOVER




    Wie kent deze undercover figurant als Bosnische moslima uit "In de ban van de trouwring. " Niet panikeren als ik wat meer tijd heb gaat het verhaal verder



    05-10-2006 om 13:18 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tederheid anno 2012




    Tederheid anno 2012 ?
    Slechts één reactie ( maar wel een pertinente!) raar volkje toch die bloggers !!!


    05-10-2006 om 12:55 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (4)
    04-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DE CLASH DER TITANEN





    Moorcreezie had hen ondertussen het huis binnengeleid.

    -Milo, sprak Naomé, dit is milo en ik ben Naomé, terwijl ze zich tussen de milo en Moorcreezie murmde en dit zijn ONZE  mascottes Odessa en Nikita.

    Ze legde sterk de nadrulk op ONZE en verdapperde toen plots

    -Ja milo is, mijn echtgenoot. !!

    De spanning tussen beide vrouwen was te snijden. 100.000 volt op zijn minst en gezien milo geen enkele weerstand bood was de stroomsterkte navenant volgens de formule Spanning= Stroomsterkte x Weerstand . Met andere woorden de vonken schoten in het rond. De lucht zwanger van statische elektriciteit. Als ge een beetje u best deed kon je het zelf rieken zoals bij een onweer. De geïoniseeerde moleculen dansten in het rond. Kleine cumulus wolkjes waaruit frele, purperpaarse bliksemschichtjes schoten vormden zich boven de hoofden van de dames

    Als Moor dan al verrast was door de uitspraak van Naomé dan liet ze het toch niet merken. Ze monsterde Naomé van boven naar onder en omgekeerd en merkte droogsjes op.

    -Maar kindje ge zijt uw trouwring verloren

    -Ja bitste Naomé terug, daar zijn we naar op zoek. Dat is nu juist onze queeste. Hij is gestolen door de rode ekster van Durindaal.

    -Ach is dat zo !

    Milo stond een beetje van het hand gods geslagen. Had hij het goed verstaan ? Had Naomé gesproken van "mijnen man"?. Hij mocht nu een beetje uit het lood geslagen zijn door de schoonheid van de Moor (aan die van Naomé was hij zo onderhand al wat gewend geraakt) maar hij had toch goed door dat die twee hier met getrokken messen tegenover elkaar stonden. De strijd der vrouwelijke Titanen. Met als inzet de milo. Het leek hem momenteel strategisch en tactisch het veiligste het spelletje mee te spelen en proberen de situatie te ontladen. Met ander woorden de condensator te redden voor hij doorsloeg. Al wel dat hij nog wat van de cursus "Eenvoudige installatie techniek voor den elektieker" voor dummies onthouden had. Bovendien had hij achter Moor twee kletsnatte laarsjes met een koppel frele enkels in zien binnenglippen om en zich in een hoekje naast de andere laarsjes te rangeren. Mysterieus ! Dat zou hij straks wel eens onderzoeken.

    -En dit is dan Odessa mijn enegelbewaarder en zijn konijntje Nikita --richtte milo zich tot Moor. Door zijn verbazing had hij niet opgemerkt dat Naomé hen al had voorgesteld.

    -Eekhoorntje bitste Nikita

    -Dat is hetzelfde ketste de milo terug.

    -Nietes

    -Welles

    Moor bekeek het gezelschap geamuseerd en met een monkelende glimlach liet haar zoetgevooisde stem volgende klankmelodieën horen. Ja klankmelodieën is hier op zijn plaats wat ze sprak zo melodieus, harmonisch en zo zuiver alsof het kristallen belletjes waren die rinkelden op het ritme van haar diamanten stembandjes.

    -Welkom, beste gasten, welkom in Riverdaal, het eenvoudige prinsdom van de Boskabouters. Ik nodig jullie uit om hier even te rusten alvorens jullie queeste om de ring verder te zetten. Jullie zullen wel hongerig zijn.

    Ze richtte zich tot een kleine groen ventje in een rood kniebroekje met Tirolerhoedje

    -Ga naar de keuken mijn beste Bilbao en vraag dat ze een lekkere maaltijd voor onze gasten klaarmaken en verwittig ondertussen de kamermeisjes dat ze een heerlijk bad met rozenextract gereed zetten voor onze echtelingen en hun knuffels en laat hun bed opmaken in de gastenkamer. Ik zie jullie wel bij de maaltijd, mijn beste knappe milo en hoe was de naam ook weer mevrouw...

    -Naomé

    -Naomé , juist ja, wat een vreemde naam, maar ja de Drie moeten van alles hun getal hebben, tot bij de maaltijd liefje

    Ons viertal bleef even verdwaasd en alleen achter in de enorme kamer. Grote zware zuilen schraagden een nog zwaarder gewelf. Een sinister ijzeren hek met pieken erop deelde de enorme plaats in twee. Deze wat griezelige omgeving werd echter opgevrolijkt door een grote open haard waarin een houtvuur lekker knisperde en aan het plafond bengelden grote zijden hartvormige kussens omringd met zijden rozen van waaruit lange satijnen linten neerhingen.

    -Gij zijt zeker zot geworden? Ik uw echtegenoot ? Waar haalt ge het uit.

    -Had gij dan misschien niet gezien dat die trezebees van een Moor op u verliefd was ?

    -Maar allez en dan ? Euuch..euch ..enfin dat kan niet ! Gij ijlt ?

    -Gij kent uwen cathecismus niet zeker: in het Lexicon van Tolkien kunt ge lezen dat Moor een prinses is die zich zowel met de witte als de zwarte toverkunst bezig houdt. We moeten hier op ons tellen passen. Maar een man ziet dat natuurlijk niet een borstje of twee is al genoeg om ...

    -'t Is al wel, jaloerse trees, hoe weet gij dat trouwens van den Tolkien.

    -Ik heb dat boek altijd in mijn sacoche zitten als ik op queeste ga.

    -Een sacoche dacht de milo dat is het geheim wapen van de vrouwen. Daaruit toveren ze de meest eigenaardige dingen. Van Lexicons van Tolkien tot een huisapotheek, een minivuilbak, een paar schoenen voor als de andere beginnen pijn te doen , een drogisterij, een beautycase waarmee ze zich omtoveren van Assepoes in prinses. Als ik terugkom op de aarde is het misschien eens de moeite om te overwegen om die mode ook weer eens voor mansmensen te lanceren maar dan met kloeke sjacoches niet zo van die janettentasjes. Terug op de aarde. Het leek hem plotseling allemaal zo ver af. Het werd hem zo te moede, zijn benen begonnen een beetje te trillen, hij ging net.... Toen zag hij plots dat de twee laarsjes aan de ingang verdwenen waren en hij zag de natte afdrukken op de vloer die in de richting liepen waarin Moor verdwenen was.

    Een klein groen meisje in fleurige dirndl en twee lange vlechtjes met felrode strikjes diende zich aan.

    -Als jullie mij willen volgen het bad staat klaar en hiernaast is uw kamer. Verse kleren liggen klaar op het bed als u iets nodig hebt belt u maar.

    Van een badkamer gesproken zeg. Ik kan het u aanraden. Milo stond nog wat rond te kijken naar het kostbare marmeren bad en de gouden kranen, de brokaten gordijnen en de WC in zwarte marmer. De zeep van pure lavendel en honing

    -Waaooh mooi hé

    -Misschien schoon maar niet proper. Op zwart ziet ge alles en niet iedereen heeft zoveel personeel als die crazy truut hier.

    -Hoor ik daar een druppeltje jaloezie, mijn klein vrouwtje ? Ah, ja nu dat we getrouwd zijn !

    -Maar nee

    Naomé stapte kordaat op mij af en ze begon mij uit te kleden, helemaal tot op mijn bloot vel .

    -Maar wat doet gij nu ?

    Daarna duwde ze mij het bad in en begon zich vervolgens ook uit te kleden tot op haar bloot vel. Het begon te draaien rond mijn hoofd. Die stevige borstjes en die buik gelijk een zacht kussentje en dat pluchen beestje. Ze stapte ook in het bad en ze begon .. mij te wassen van onder naar boven en van boven naar onder en ik ben haar ook beginnen wassen van boven naar onder en van onder... naar boven. Het warm water, het lavendelschuim, de stevige borstjes, die buik als zacht kussen, dat bloot vel, dat pluchen beestje vol schuim. Ik werd precies van glas. Pi-ieng. En plots stapt Naomé uit het water en begint ze zich af te drogen en ze werpt mij ook een handdoek toe.

    -Awel en nu dan

    -Neen het bad is afgelopen

    -Waar moet ik er hier dan mee naar toe

    -Waar dat ge wilt .We moeten gaan eten met die trezebees en vergeet niet het schuim uit uw oren te halen en van uw nieuwe sokken aan te doen, en een ander onderbroek en kamt uw haar en niet te veel after Shave en kijkt of de kleintjes goed gewassen zijn en....... en.......

    -'t Is precies of we zijn echt getrouwd, zuchtte de milo

    04-10-2006 om 19:00 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (3)


    >

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!