Littekens op een stierenhuid Net zoals de Vlamingen streven de Basken naar onafhankelijkheid. Hier is een deel van hun verhaal.
29-11-2006
Terug in de tijd 19
29 november 2002
Via het internet
wordt door een zichzelf zo noemende de gewapende anti-terroristische bende BAAT informatie verstrekt
over Baskische nationalisten. EA vraagt via Begoña Lasagabaster aan Aznar of
hij deze webpagina kent en wat hij er
tegen gaat ondernemen.
www.8ung.at/antiborroka
(Let op 8ung en lees Achtung! Intussen verwijderd van het net)
De informatie is
vaak erg volledig: Nr. identiteitskaart, nummerplaat en de ouderdom van het
model auto, GSM-nummer, evenals dingen als neemt deel aan tegenmanifestaties
van ETA (terwijl ETA toch geen manifestaties inricht).
Er staan ook leden
van EA en PNV op de lijst.
29 november 2004
Vandaag daalde ex-president
naast God, José Maria Aznar nog eens ter aarde neder. In Madrid verscheen hij
voor de speciale commissie die de aanslag moet onderzoeken van de
Moslimterroristen op 11 maart in Madrid. Hij was vergezeld van bijna alle kornuiten
die samen met hem de laatste regering vormden. Buiten stonden tegenstanders, voornamelijk
familieleden van slachtoffers maar er waren ook supporters. Ze waren met 100!
De tijden dat Franco aan Madrid een halve dag vrij gaf om hem spontaan op
straat te komen steunen, is duidelijk
voorbij! Er was een rechtstreekse Tv-uitzending.
Aznar hield eerst een lezing van 16 kantjes A4
en daarin bleef hij verder toeteren dat ETA er zeker mee te maken had. Daarna
werd hem het leven erg zuur gemaakt door een parlementariër van de Catalaanse
Republikeinen.
In heel het betoog van
Aznar klonk zijn obsessie door tegen het Baskische nationalisme en
onafhankelijkheidstreven en zijn ziekelijke vijandigheid tegen de
sociaalcommunisten, evenals tegen de communicatiemedia die hij niet onder
controle kreeg.
Het enige nieuwe punt kwam
van de sympathieke PNVer, Emilio Olabarria die wist te vertellen dat de Spaanse
strijdkrachten om 11 uur s morgens al in contact traden met de Baskische
politie en waaruit duidelijk bleek dat er op dat ogenblijk al weinig twijfel
was over het daderschap, daar waar de PP de hele verdere dag de aanslag in de
schoenen van ETA bleef schuiven.
Er is al een paar weken hoogspanning tussen de Rechterlijke Macht en de
Uitvoerende Macht in Baskenland, tussen de
TSJPV-Tribunal Superior de Justicia del País Vasco en de Regering
van de Baskische Autonome Gemeenschap.
Wat is er gaande?
De Tribunal
Superior de Justicia del País Vasco wil de Lehendakari, de president van de
Baskische regering, dagvaarden omdat hij, als staatshoofd een bijeenkomst gehad heeft met leden van de politieke groep Batasuna. Dit is een precedent dat nergens in de
wereld vertoond werd.
Stel u voor: de hoogste Baskische politieke leider moet
voor de rechtbank verschijnen, enkel en alleen omdat hij aan politiek doet!
Is het dan
verwonderlijk dat er aan de onpartijdigheid van de justitie getwijfeld wordt?
Is het dan verwonderlijk dat velen menen dat de justitie in dienst staat van de
fascistische PP? Politieke benoemingen, weet u wel?
Het anti-terrorismepact tussen PP en PSOE
werkt aan een project om de staatssubsidie die elke partij krijgt, afhankelijk
van het aantal kiezers, niet meer toe te kennen aan de abertzalepartij
Batasuna. EH-Euskal Herrirarrok eist een achterstallige som op van ca. 1.000
miljoen pesetas.
Dit is,
volgens Batasunakopstukken, Arnaldo
Otegi en Joseba Permach, enkel mogelijk in Spanje en in Turkije.
ETA zegt het
eenzijdig uitgeroepen bestandop dat ze 14 maanden eerder,
september 1998, hadden afgeroepen, omdat: Spanje en Frankrijk verder gaan met
hun heerschappij, hun bezetting en hun repressieve aanvallen.
27 november 2003
De Guardia Civil
heeft een nieuwe webpagina over terrorisme. Enkele uren vóór ze openbaar werd is er een
belangrijke wijziging doorgevoerd. In eerste instantie stonden Joxean Lasa en Joxi Zabala, evenals MikelGoikoetxea en Bixente
Perurena, Eugenio Gutiérrez
Salazar en nog 23 anderen op de lijst van slachtoffers van terroristische activiteiten van GAL. Nu verdwenen die namen plots! Juan Carlos
García Goena wordt ook niet meer als laatste slachtoffer genoemd, maar wel
Cardosa Morale, de postbode die het leven verloor toen op 24 juli 1987 het
pakje bestemd voor een militant van Herri Batasuna tot ontploffing kwam.
De directie van de paramilitaire Guardia Civil
zegt tot de schrapping te zijn overgegaan om verwarring te vermijden. Nu blijven enkel slachtofferleden van de Guardia Civil over. De directeur generaal van het militaire instituut, Santiago López Valdivielso, sprak van een zware vergissing.
De lijst slachtoffers
van het terrorisme van ETA en het terrorisme
van Grapo bleef wél op de pagina.
Voor één keer heeft de Guardia Civil gelijk. Lasa en
Zabala kwamen niet om
het leven door een terroristische aanslag, ze werden in Bayonne ontvoerd en in
San Sebastiàn, in een villa van de
Spaanse Regering, doodgefolterd
door de Guardia Civil zélf. De militaire bevelhebber van de kazerne
van Intxaurrondo (San Sebastiàn) Galindo kwam tijdens de
foltersessies op bezoek en werd, evenals twee lagere bevelhebbers, hier trouwens voor veroordeeld tot 80 jaar
gevangenschap!
Gisteren, 25 november 2006, is
AVT-Asociación de Víctimas del Terrorismo, het PP aanhangsel dat slachtoffers
recupereert weer eens op straat gekomen in Madrid.
De regering van de Autonome
Gemeenschap Madrid, in handen van de PP, sprak van 1.300.000 manifestanten. Een
afvaardiging van de Spaanse regering sprak van 129.715 betogers.
Onder het motto Overgave? Niet in mij naam!, werd de betoging geopend door de
PP-gladiatoren Aznar, Mariano Rajoy, Angel Acebes, Eduardo Zaplana, Esperanza Agirre, Alberto Ruiz-Gallardón, María San Gil, Carmelo Barrio, Antonio Basagoiti en nog een paar andere
verzuurden. Zeg maar de nakomelingen van het Francoterrorisme (waar blijkbaar
geen slachtoffers waren).
Op 26 november 1985 werd Mikel Zabalza, samen
met zijn vriendin en enkele vrienden, opgepakt in Donostia waar hij
buschauffeur was. Hij werd in de kazerne van Donostia ondervraagd en zijn vrienden hoorden hem schreeuwen van de pijn. Zijn
vriendin ving nog een glimp van hem op en merkte daarbij dat hij in erg slechte
toestand verkeerde.
Dan wordt er niets meer van hem gehoord. Als
door de Guardia Civil bekend wordt gemaakt dat Mikel Zabalza aan de dam van de
elektriciteitscentrale in Endarlatsa,
in de grensrivier Bidasoa zou gesprongen zijn, met de handen geboeid op de rug,
om op die manier te vluchten, stijgt de onrust bij familieleden en
vrienden. Zabalza kon niet zwemmen!
Het Rode Kruis begint tevergeefs het hele stuwmeertje af te duiken. Enkele
dagen later vindt de politie hem in het
(stilstaande) water op een plaats die eerder volledig doorzocht werd. Als blijkt dat het water in de longen 10 keer
erger vervuild is dan het water in de rivier wordt alles duidelijk: Zabalza
werd dood gefolterd!
In het dorpje Orbaizeta, in het groene deel van
Navarra, waar hij vandaan kwam, werd een pleintje naar hem genoemd. De
grafsteen op het kerkhof staat er al jaren scheefgezakt bij.
Staatsterrorisme is terrorisme dat wordt beschouwd als terrorisme dat
uitgevoerd of gesteund wordt door een staat. Zoals terrorisme in het algemeen,
gaat het over moedwillige aanvallen op burgers, met als doel het bereiken van
een politiek doel. Zoals het gebruik van het woord 'terrorisme' al
controversieel is, is het woord 'staatsterrorisme' nog controversiëler. De staat
overschrijdt hier de grenzen van democratie.
Wij herinneren ons nog allemaal levendig de Dwaze moeders van de Plaza de
Mayo in Argentinië. Maar herinneren wij ons de Baskische moeders, als we er al
weet van hebben? Want, inderdaad ook Spanje stuurde zijn doodseskaders uit in
de Guerra Sucia, de vuile oorlog van het Spaanse staatsterrorisme. Klik hier voor een
grondige bijdrage.
Op 25.11.2004 kwam Batasuna haar
initiatief Oarain Herria, Orain Bakea in Brussel voorstellen aan politici van
verschillende Europese volkeren. Dit gebeurde door Koldo Gorostiaga, euro-parlementair voor de
radicale partij Batasuna (tot op het ogenblik dat deze buiten de wet werd
gesteld). Gorostiaga verklaarde achteraf dat alle parlementariërs positief gereageerd hadden, met uitzondering van
PP-leden en politici van de Franse UMP (Union pour un Mouvement Populaire, de
partij van Nicolas Sarkozy).
Gorostiaga riep iedereen op om iets te doen ten
voordele van een politieke oplossing van het conflict. Het vredesvoorstel van Lizarra-Garazi kende niet de gewenste goede
afloop en dat was deels te wijten aan de houding van de EU. De EU dacht dat het
een binnenlandse aangelegenheid van een lidstaat gold en dat daarom niet
ingegrepen moest worden. In de Ierse kwestie kreeg het vredesproces de steun
van de Verenigde Staten en president
Bill Clinton en van president Jacques Delors. We vragen dan ook dezelfde
houding van de Europese instellingen. We staan er nu slechter voor dan in 1998.
Het journaille van de PP-krant ABC heeft weer gescoord. De
Guardia Civil zou over een lijst beschikken met 700 namen van een nieuwe ETA,
en dit ondanks de pogingen van ETA-kopman Txeroki om zijn militair apparaat
en commandos zo geheim mogelijk te houden. De nieuwe ETA zou teruggrijpen naar
de gewapende strijd als het vredesproces zou mislukken.
Inlichtingendiensten zouden geïnfiltreerd zijn bij de
herdenkingsplechtigheid Gudari Eguna.
Op zaterdag, 23 september 2006, werd de Gudari Eguna, de
dag van de Baskische Soldaat gevierd. Het is eigenlijk geen viering, maar een
herdenking van alle gudaris die in de strijd voor een onafhankelijk Euskal
Herria hun bloed hebben gegeven. Dat zijn er intussen 218. Op een bepaald
ogenblik stapten 3 Etarras uit de bossen om een nieuw communiqué voor te lezen.
Na voorlezing werden een aantal schoten in de lucht gelost.
Volgens ABC zouden de infiltranten de namen van 700
aanwezigen hebben kunnen bemachtigen (hoe, werd er niet bijgezegd, wel dat die
700 als de meest radicalen mogen beschouwd worden). Het feit dat de herdenking
in Oiartzun werd gehouden (een Batasuna-bolwerk) is voor het PP-journaille het
ultieme bewijs.
Momenteel
zijn er ongeveer 146 gevangenen die lijden aan een of andere vorm van een
fysisch of psychisch ziektebeeld. Het merendeel van de ziektesymptomen zijn: ademhalingsproblemen
en hyperventilatie, verstoorde bloedcirculatie en aantasting van het
beendergestel. Van de 146 lijden er 6 aan een ernstige en ongeneeslijke ziekte.
Volgens artikel 92 van het Strafwetboek moeten zij vrijgelaten worden: presos
deben ser puestos en libertad en caso de enfermedad grave ( gevangenen moeten
in vrijheid gesteld worden in geval van ernstige ziekte )
Dit gebeurt niet!
Daarenboven
is er een gebrek aan sanitaire voorzieningen, weinig beroepseer van
ongeïnteresseerde gevangenisdokters, de onmogelijkheid om een vertrouwensarts
te raadplegen of een tweede opinie te vragen, geen adequate opvolging van de
pathologie, geen aangepaste verzorging van de ziekte, kortom een
weerzinwekkende belevenis voor de zwaar zieken.
Marilo
Gorostiaga. 50 jaar, in 2006 reeds 12 jaar cel
In mei 2005 werd borstkanker vastgesteld. In
juli 2005 werd een gedeeltelijke mastectomie uitgevoerd en in augustus
2005 is de chemotherapiekuur begonnen. In februari 2006 werden twee myomen
(vleesbomen) gevonden in de baarmoeder. Zij is diabetica en lijdt aan
hypertensie.
Jon
Agirre Agiriano. 64 jaar, in 2006 reeds 25 jaar cel
Lijdt aan artrose en beschadigde heupen. In
2005 werd een heupprothese (rechts) ingepland. Een paar maanden later de andere
kant. Hij heeft ook een discale hernia
en diabetes. Bijziendheid op beide ogen, hypercholesterol, riskeert een infarct
aan de hartspier en heeft de ziekte van Dupuytren.
Jon
Ioseba Rego Vidal. 67 jaar, in 2006 reeds 11 jaar cel
Suikerziekte
en hypertensie. Gezichtsverlies op beide ogen en gehoorverlies op beide oren.
Hypertrofie van de prostaat en ernstig gebrek aan vitamine B12. Op 13 en 15
november 2005 wordt hij geveld door een trombose (kan zich niet meer bewegen en
verliest het volledige gezicht gedurende 10 minuten). Bij de overbrenging naar
het ziekenhuis wordt hij constant vernederd en geprovoceerd. Via de
spoedgevallen en de dagkliniek Neurologie en constant bewaakt door 6 agenten,
wordt hij na 24 uur terug opgesloten.
Verschrikkelijke
diagnose: Colitis ulcerosa. Ondergaat een colectomie en
een ileostomie (wegsnijden van gedeelten van de dikke darm,colectomie, en van
de dunne darm, ileostomie, als gevolg van darmkanker). In 2003 nieuwe ingreep:
weghalen dikke darm.
Hij lijdt ook aan chronische ontstekingen van de gewrichten, aan herhaalde
koortsaanvallen, onnatuurlijk gewichtsverlies en kan zich nauwelijks nog
bewegen. Maar hij moet blijven rotten in zijn cel.
Josu
Uribetxebarria. 50 jaar, in 2006 reeds 11 jaar cel
In
2005 werd de linkernier weggehaald als gevolg van een tumor. Moet nu voor de
rest van zijn leven (in de gevangenis?) een behandeling volgen.
Ioseba
Foruria. 56 jaar, na uitlevering door Venezuela reeds 3 jaar cel in 2006
In 2004 werd
carcinomaurotelie (een carcinoom, kankergezwel in de blaas) ontdekt. Dit type
van kanker vereist een strikte opvolging en bewaking, omdat het risico op
uitbreiding constant aanwezig is. Volgens de magistraten die moeten oordelen
over artikel 92 van het Strafwetboek is de gevangenis de ideale plaats voor
opvolging en bewaking, en zijn de cipiers de beste verplegers.
Superrechter Garzón
zorgt voor de totale waanzin door het onderwijsplatform AEK- Alfabetatze
Euskalduntze Koordinakundea te criminaliseren. Er worden 19 personen
gearresteerd, waaronder er 14 tot AEK horen.
AEK ontvangt
meteen morele steunbetuigingen uit vrijwel heel Spanje en alle Europese landen,
maar eveneens uit Latijns Amerika. Zelf beweert AEK dat een aantal arrestanten
nooit tot hun platform behoorden of er reeds lang geleden uitgestapt zijn. Hun
relatie met EGIN is dezelfde als die met alle andere persorganen. En met ETA
hebben ze nooit een relatie gehad.
23 november 2002
De PNV-krant, Deia,
schrijft een editoriaal onder de titel nationaal katholicisme, naar aanleiding van het Herderlijk Schrijven van het Spaanse episcopaat
over het terrorisme. Van de 63 leden van de Bisschoppenconferentie stemden 8
leden tegen en 5 anderen onthielden zich. Bij zijn aankomst op de assemblee van
de Bisschoppenconferentie, enkele dagen geleden, verklaarde Monseñor Setién, de bisschop emeritus van Donostia, niets te weten van een
document over terrorisme. Dit werd geïnterpelleerd als een bewijs van zijn
woede, omdat geen enkele Baskische prelaat vooraf geconsulteerd werd aangaande
de tekst!
En
dan de belangrijkste stukken uit de tekst:
Neen
aan het recht op zelfbestuur
Indien bepaalde
naties of nationale realiteiten zich wettelijk verbonden voelen via
historische, familiale, religieuze, culturele of politieke banden binnen
eenzelfde Staat wil dit niet zeggen dat deze naties het recht hebben op een
soevereiniteit.
Geen
zelfbeslissing
De naties op
zichzelf hebben helemaal niet het recht over hun eigen lot te beslissen. Het is moreel onacceptabel dat naties
unilateraal over een eigen bestuur menen te mogen beschikken of zelfbestuur
vorderen.
"Het terrorisme is
een zondige structuur."
ETA-gevangenen
mogen niet ideologisch 'gepolitiseerd' worden. (Laat ze dus maar stikken!)
Iñaki Anasegasti,
PNV-woordvoerder in het Congres zegt dat de tekst stinkt naar grondwettelijk patriottisme.
Hij herinnert eraan dat de Spaanse Kerk nooit de staatsgreep van Franco heeft
veroordeeld. Ze moeten ons geen les in ethiek geven.
Gara eindigt zijn
editoriaal met de zin: De Spaanse Kerk heeft van de Spaanse eenheid een morele
waarde gemaakt. De Baskische katholieken hebben nu het woord.
Gisteren, 21 november 2006, was het de eerste
verjaardag van het macroproces 18/98. Al een jaar lang sleept dat proces zich
nu voort. Het is een proces tegen het Baskisch nationalisme en daar waar de
persbelangstelling vorig jaar overweldigend was, is er nu bijna geen sprake
meer van enige interesse. Dit proces maakt de Spaanse Staat en de Spaanse
Justitie belachelijk. Ontelbare incidenten hebben het verloop verstoord:
documenten met bewijslast die niet teruggevonden werden, problemen met
vertalertolken, opschortingen van zittingen tot 45 maal toe, rechten van de
verdediging die met de voeten getreden werden, tegenstrijdige verklaringen van
politiebeambten, beklaagden die altijd aanwezig moesten zijn ook als hun zaak
niet op de rol stond, beslissingen van het Hof die vorige beslissingen
volstrekt tegenspraken en een voorzitster, Angela Murillo, die niet tegen haar
taak opgewassen en zelfs vooringenomen is. Dit proces is een aanfluiting van
alle beginselen van een rechtspraak. Maar wie maalt daarom, het zijn toch maar
Basken die terechtstaan
In tegenstelling tot andere plaatsen, waar
duizenden vrouwen haast in katzwijm vallen, brengt het bezoek van kroonprins
Felipe de Borbón y Grecia, aan het museum San Telmo in Donostia-San Sebastiàn amper 200 belangstellenden op de been.
En dan waren er daaronder ook nog onverlaten die riepen dat hij niet in zijn land was Monarkia kanpora! Monarchie
oprotten! Vooraf had de Ertzaintza de vuilbakken en containers verzegeld. Burgemeester Odón Elorza
had de leden van Izquierda Unida-Verenigd Links bevolen de republikeinse vlag
van het balkon van hun bureau op het stadhuis te strijken. (niet met een strijkijzer!).
22 november 2004
Bij de laatste arrestatiegolf en de daarbij
horende isolatie werden opnieuw ondervragingsmethoden gebruikt die
hemeltergend zijn. De klachten van foltering waren dan ook legio. De Spaanse onderzoeksjournalistiek verzwijgt wel
de folteringen, maar niet de gevolgen ervan. Zo werd er gemeld dat de arrestanten bijna alle aanslagen bekend hadden
die tot op dat ogenblik niet opgelost waren (La Razón: De
politie onderzoekt of één der arrestanten acht moorden pleegde. El Mundo: De
politie gelooft dat de laatste arrestanten deelnamen aan negen moorden.)
Ibon Urrestarazu
verklaarde achteraf dat hij zó erg was toegetakeld dat hij zelfs de
verantwoordelijkheid van de dood van Manolete op zich had willen nemen. (Manolete was een legendarisch
torero die in augustus 1947 op de horens werd genomen en overleed.) Ten gevolge
van de bekentenissen van Urrestarazu werden dan twee anderen opgepakt wegens
lidmaatschap (volgens de pers) van het ETA-commando Urbasa. Zij werden
vrijgelaten zonder voor de onderzoeksrechter te verschijnen, wegens geen bewijs.
Daarop werd Urrestarazu door Baltasar
Garzón beschuldigd van een
delict van valselijke beschuldiging.
Het cynisme in de hoogste graad.
Eerder dit jaar
kwamen, na méér dan 2 jaar in de gevangenis te hebben gezeten, vier jongeren uit Pamplona vrij die zichzelf,
na foltering, beschuldigd hadden van aanslagen die ze niet gepleegd hadden! De steeds zo geroemde samenwerking
tussen de beide bezettende staten, Spanje en Frankrijk, had niet eens
doorgegeven dat de werkelijke dader reeds lang in een Franse cel zat!
Dezelfde Spaanse pers haalt dan wél
hun grootste lettertype boven om aan te klagen dat in Eibar onder de auto van
het socialistisch raadslid, José Luis Vallés, een namaakbom geplaatst werd.
Vorige maand, begin oktober 2006,
stond magistraat Garzón opnieuw in de kijker, maar ditmaal niet zoals hij het
gewenst had.
Na de aanslagen van 11 maart in
Madrid wilde het Regime Aznar het daderschap in de schoenen van ETA schuiven,
zelfs toen al lang duidelijk was dat de Baskische Organisatie niets met de zaak
te maken had. De PP beoogde er twee dingen mee: de verkiezingen van enkele
dagen later winnen om nadien definitief af te rekenen met het Baskische
nationalisme.
Magistraat Baltasar Garzón zette
zich aan het onderzoek van de bewijslast tegen ETA. In oktober 2006 beschuldigde Garzón drie
deskundigen in de Zaak van een delict van vervalsing. Zo vervalsten ze
documenten van een onderzoek aangaande de vondst van boorzuur, een substantie
die eerder in 2001 bij ETA gevonden werd. Dit moest het bewijs zijn waarmee ze
ETA wilden linken aan de Al Qaeda-aanslagen in Madrid. De deskundigen waren hogere politiebeambten:
Isabel López, Pedro Manrique en Manuel Escribano.
Garzón die zoveel diensten aan het Vaderland
bewees kwam meteen in het foute kamp terecht.
In El Mundo van 3 oktober 2006, kreeg hij de
Spaanse hyenas over zich heen, met name in het artikel van El Mundo waarin
María Peral titelde: mise-en-scène van Garzón om de experts van justitie te
criminaliseren.
In het hoofdartikel van die dag wordt Garzón
nog eens extra door de mangel gehaald omdat hij op dat ogenblik naar Colombia
gereisd was. Hoewel de agenda van
Magistraat overvol was met zaken over ETA, drugs en Islamterrorisme, trekt hij
toch voor vier dagen naar Zuid - Amerika om er het ster-zijn te cultiveren.
Op 5 oktober 2006 beschuldigde volksvertegenwoordiger
Jaime Ignacio Del Burgo van de UPN (PP-Navarra) de gevallen sterrenmagistraat
ervan de politiek van de PSOE te
steunen. Del Burgo waarschuwde Garzón dat hij op deze manier het risico loopt
zijn eigen gerechtelijke onafhankelijkheid te verliezen. Del Burgo noemde het
optreden van Garzón ongewoon toen hij onlangs experts beschuldigde van
vervalsing van documenten terwijl hij daarvoor niet bevoegd was omdat het niet
gelinkt was aan terrorisme.
Garzón heeft intussen bescherming van de wet gevraagd,
omdat hij systematisch langs alle kanten wordt aangevallen. Hij beweert dat hij
wel bevoegd was, maar al eerder bleek dat hij niet steeds conform de normen
handelde.
Schandaal in het Baskische Parlement. Bij een stemming in het Baskisch
Parlement is op de interne camera duidelijk zichtbaar dat de PP-volksvertegenwoordiger, Iturgaiz, tot
driemaal toe op het stemknopje van zijn afwezige buurman en partijgenoot Jaime
Mayor Oreja drukt! Vóór de stemming had hij al gedurende een halve
minuut op het knopje moeten drukken om
het systeem te activeren. Tevens had hij de magnetische kaart van Oreja gebruikt. Voorzitter Atutxa riep na afloop een
persconferentie samen waarop de beelden getoond werden.
21 november 2005
In een speciaal gebouw, Casa de
Campo, is dan eindelijk het
macroproces 18/98 van start gegaan tegen de Baskische onafhankelijkheidsbeweging.
De betichten, tegen wie 1.000 jaar celstraf wordt geëist, hadden allemaal een
blauw-grijs T-shirt aangetrokken waarop de hele zaak een politiek proces genoemd
werd. Drie beklaagden, Iker Beristain, Rubén Nieto en Iker Casanova, die waren
overgebracht vanuit hun Spaanse cel werden begroet met omhelzingen. Hun boeien
werden afgedaan, maar ze kregen wel speciaal toezicht van politieagenten. Omdat
men wilde vermijden dat de beklaagden zich opnieuw zouden identificeren met een
(ongeoorloofde) Baskische identiteitskaart werd enkel naam en voornaam
gevraagd. Van de 39 betichten waren er slechts 36 aanwezig. Peio Sánchez die in de Parijse gevangenis van
Frennes zit, kreeg de oproep toch thuis bezorgd. Hij werd niet uitgewezen door
Frankrijk. Pako Aranburu en Unai Hernández, tegen wie 15 jaar geëist wordt,
waren evenmin aanwezig.
De eerste beschuldigde, Txente
Askasibar, zette meteen de toon door heel rustig te verklaren dat hij enkel
wenste te antwoorden op de vragen die hem gesteld werden door de verdediging.
Bovendien noemde hij zichzelf fier lid van KAS, één van de organisaties die
door Garzón gesataniseerd werd als zijnde een deel van ETA.
(De organisatie KAS kwam tot leven op hetzelfde ogenblik dat de
Baskische en Spaanse klimmers in de Ronde van Frankrijk uitkwamen voor het
merk KAS!) Hij verklaarde dat hij met zijn bedrijf, Gadusmar, internationaal
in kabeljauw had gehandeld. Die kocht hij aan in IJsland en verkocht hem in
Cuba. Verder zei hij nog dat de zaken vanuit Madrid anders bekeken worden dan
vanuit Baskenland. Toen de advocaat van de verdediging, Kepa Landa, het
originele document wilde zien op basis waarvan Askasibar beschuldigd werd kon
dit na een kwartier niet gevonden worden. De eerste zitdag werd meteen opgeschort.
Klik hier voor een kort relaas
van alle zittingen.
De PP heeft de Tien geboden uit de toverhoed gehaald, met
de enige echte oplossing voor het Baskisch conflict.
Begin vorige week heeft de PP, bij monde van de
secretarisgeneraal Ángel Acebes, in een persconferentie een 10-puntenplan met
minimumvoorwaarden voorgesteld aan Zapatero.
Een
veroordeling van alle terroristische activiteiten door ETA, zowel tegen
personen als op straat
Onmiddellijk
verbod op alle publieke bijeenkomsten, vergaderingen en geheime of
openbare onderhandelingen van Batasuna of ETA, of handlangers
Geen
enkele onderhandelingstafel. Compromissen of akkoorden die al werden
bereikt, onmiddellijk van tafel vegen en geen enkele hervorming van het
juridische bestel doorvoeren
Voor
de Kamer van volksvertegenwoordigers een volledig overzicht geven van wat
tot nu toe besproken werd
De
territoriale integriteit van Navarra garanderen (niet aansluiten bij
Euskal Herria)
Onmiddellijk
de ware toedracht voorleggen aan de bevolking over de roof van 350 wapens
door ETA
Iedere
politieke manifestatie van Batasuna-ETA verbieden, zowel op straat, als in
gebouwen als in de media
De
strikte toepassing van de Ley de Partidos, zodat Batasuna niet kan
deelnamen aan de verkiezingen van 2007, ook als er een nieuwe partij komt
Publiek
de valse internationale steun afkeuren (zie Europees Parlement)
De
herinnering en de waardigheid van de slachtoffers respecteren door een
urgente bijeenkomst samen te roepen om de eisen van Asociación de Víctimas
del Terrorismo (AVT) te kennen.
Ziezo, het probleem van Baskenland is in 10 zinnetjes
opgelost. Wat is Zapatero toch een sukkelaar: jaren probeert men een oplossing
te zoeken en die ligt zo voor de hand.
In de gevangenis van Alicante
wordt de stichter van de Spaanse, fascistische Falange, José Antonio Primo de
Rivera gefusilleerd.
20 november 1975
In Madrid wordt de
dood van Francisco Franco Bahamonde bekend gemaakt.
20 november 1984
In
zijn dokterskabinet in Bilbao wordt Santi Brouard, leider van Herri Batasuna, door
staatsterroristen vermoord.
20 november 1989
In het Madrileense
restaurant van Hotel Alcalá wordt Josu Muguruza, parlementslid van Herri
Batasuna, door staatsterroristen doodgeschoten. Iñaki Esnaola raakt
zwaargewond.
20 november 2004
Naar aanleiding van de 20ste verjaardag van de dood van Santi Brouard en de 15de verjaardag van de dood van
Josu Muguruza vond in Bilbao een bloemenhulde plaats bij het monument
ter ere van Brouard, op dePlaza
Zabalburu.Er waren 1.500 aanwezigen. Vooreerst werd hun strijd
in de verf gezet omdat zij steeds gewerkt hebben opdat alle Basken in vrede
kunnen samenleven en zelf hun toekomst kunnen voorspellen.
20 jaar geleden, op 20 november 1984 werd de kinderarts, Santi Brouard, in zijn
dokterskabinet doodgeschoten door kogels die betaald waren door de Spaanse
Staat. Brouard was een bijzonder aimabele en charismatische figuur aan de top
van Herri Batasuna. Spanje schakelde met
hem een bekwame tegenstander uit.
Vijf jaar later, op 20 november 1989, maakte de
parlementaire fractie van Herri Batasuna zijn opwachting in Madrid voor de
opening van het politieke jaar in het Congres. Toen het groepje zat te eten
viel een politieman in burger, Angel Duce, het restaurant binnen en begon te
schieten. Josu Muguruza verloor het leven. Iñaki Esnaola werd zwaar gewond.
De datum 20 november, waarop beiden werden vermoord, is niet toevallig de verjaardag van de dood van dictator Franco. Later zou blijken dat de Spaanse geheime
dienst achter beide moorden zat.
Fernando Barrena, woordvoerder van Batasuna in Navarra
besloot zijn toespraak met de woorden:Ze weten dat ze met het pistool in de hand tegen ons winnen, maar we
gaan ze in het zand van de vrede laten bijten. Dat legioen Guardia Civiles en
lijfwachten zal spoedig zonder werk komen zitten.
Rechter Garzón vraagt het
Hooggerechtshof de betrokkenheid van Felipe González in de oprichting van GAL
te onderzoeken.
Op 5 november 1996 sprak de tweede kamer van het
Hooggerechtshof zich met zes tegen vier stemmen uit Gonzalez niet op te roepen
als betrokkene in de ontvoeringszaak Segundo Marey, wegens gebrek aan bewijzen.
Vervolg van bericht Olie op het
vuur van 15.11.2006
Op het proces dat op 17.11.2006 van
start ging, riepen Iñaki Esparza en Asier Oiartzabal de Franse regering op de
opportuniteit die zich momenteel voordoet, niet ongemoeid te laten, en een
einde te stellen aan de verergering van de situatie. Als de fundamentele
rechten van het Baskische volk niet erkend worden, zal het conflict scherpere
vormen aannemen. Omdat zij eerst het woord niet kregen, zongen alle verdachten
het Eusko Gudariak.
De zitting werd geopend, in aanwezigheid van de beklaagden Asier Oiartzabal,
Lola Lopez, Didier Agerre, Iñaki Esparza, Juan Angel Otxoantesana, Alberto
Ilundain, Lorentxa Guimon, Zigor Garro en Ibon Gogeaskoetxea en 5 leden van de
familie Erbina Fidel, Xabier, Miren, Amaia, en Kontxi Zubillaga.
Ook Oihane Errazkin, waarvan de ouders uit de rechtszaal
werden gezet, had op die zitting moeten
aanwezig zijn, maar zij pleegde zelfmoord in de cel van de gevangenis van
Fleury-Mérogis op juli 2004. Alle
beklaagden droegen een T-shirt met de foto van Oihane erop, als eerbetoon en
nagedachtenis. (Op de foto, de moeder van Oihane).
Het vonnis wordt vermoedelijk bekendgemaakt op 30 november
2006.