Littekens op een stierenhuid Net zoals de Vlamingen streven de Basken naar onafhankelijkheid. Hier is een deel van hun verhaal.
07-02-2007
De reacties liegen er niet om
Democratisch Spanje staat in zijn blootje en ze zitten er erg mee verlegen.
De foto van Iñaki de Juana Chaos, vastgebonden op zijn ziekbed met infuus om hem tegen zijn wil te voeden, heeft wereldwijd een schokgolf veroorzaakt.
Digitale kranten over de hele wereld hebben melding gemaakt van het feit. Het feit dat iemand, terecht veroordeeld, maar al in 2004 moest vrijkomen, nog altijd tegen wil en dank wordt vastgehouden en niet op basis van gerechtigheid, maar op basis van wraak.
Om maar enkele kranten te noemen:
France 24 El tiempo uit Colombia Swissinfo.org Rebelion.org La Jornada uit México De Argentijnse krant Clarín Le Monde De potaalsite Technorati.com registreerde een spectaculaire stijging met verklaringen over De Juana in de weblogwereld. Het thema gaf aanleiding tot debatten in Zabaldu.com en Meneame.com.
De haatspuiers van AVT en PP hebben The Times bestookt met e-postberichten om hun verontwaardiging te uiten. Geen verontwaardiging over de toestand van de gevangene, maar wel over het feit dat de foto gepubliceerd werd. Zalig zijn de armen van geest
Baskische, politieke gevangenen krijgen al een extra straf opgelegd omdat ze zo ver van huis ondergebracht worden. Wegens de hoge vervoer- en verblijfkosten (heen en weer reizen kan niet op één dag) krijgen ze hoogstens slechts één keer per week bezoek. Het groepje vrienden en kennissen dat mag komen, wordt niet door de wet, maar arbitrair bepaald door de gevangenisdirecteur. De Baskische, politieke gevangenen leven onder een speciaal FIES-regime waardoor ze zich, om maar iets te noemen, verschillende keren per dag moeten uitkleden om gefouilleerd te worden. Alles is afhankelijk van de sadistische grillen van de man of vrouw die aan de leiding van de instelling staat. Gevangenen komen voor een habbekrats in de isoleercel. Zelfs luchten gebeurt vaak geïsoleerd van de anderen en gedurende véél kortere tijd. De gevangenen moeten zich verder allerlei vernederingen en pesterijen laten welgevallen. Straffeloos, want: Met Baskische politieke gevangenen mogen we doen wat we willen, zoals een bewaker het ooit uitdrukte. Toch is deze politiek mislukt en houdt het Colectivo de Presos Políticos Vascos,collectief van gevangenen (EPPK) zich staande.
Dus dienden er andere acties uitgevonden te worden en daartoe lenen zich gevangenen van gemeenrecht. Steeds meer Baskische politieke gevangenen worden het slachtoffer van agressie van medegevangenen, vaak onder toeziend oog van bewakers! Hoewel dit reeds een aantal jaren duurt, volgen de klachten elkaar nu steeds sneller op.
In de Franse gevangenissen is de toestand niet beter.Zuhaitz Errasti ging in Nantes gedurende 26 dagen in hongerstaking. Nadat hij werd overgebracht naar Poitiers hield hij een hygiënische staking (zoals de IRA-gevangenen in de jaren 70-80 die weigerden naar het toilet te gaan buiten hun cellen.) Errasti zat naakt in de isoleercel. Daar werd hij regelmatig met een tuinslang "sanitair" schoon gespoten!
De
zichzelf uitgeroepen democraten zijn er niet goed van!
Nog nooit heeft een foto zoveel stof doen opwaaien. Afgaande op de reacties
moet die foto een explosieve kracht
gehad hebben die tot nu toe nog nooit gezien was.
Op sommige plaatsen werd de foto vergezeld van de tekst:
Democracia a la española, Democratie op
zijn Spaans.
De ultras van krant ABC hebben al een schuldige gevonden: ETA
The Times, zich waarschijnlijk niet bewust van welk zootje daar in
Spanje rondloopt, heeft in de editie van deze morgen, bij monde van directeur
Robert Thomson, een toelichting gegeven: Het was een belangrijke reportage, over een
heel controversiële figuur. Omdat het een controversiële figuur is, betekent
dit niet dat we niet over hem mogen schrijven, dat we geen fotos mogen maken,
dat we geen vraaggesprek mogen hebben. Het was een professioneel werkstuk,
terdege voorbereid en ik ben er zeker van dat het zal bijdragen tot het
cruciale debat in Spanje en de hele wereld.
De woordvoerder van ERC, Esquerra Republicana de Catalunya, Joan Tardá van de
partij van Josep-Lluís Carod-Rovira,
heeft de zaak van Iñaki de Juana Chaos vergeleken met de zaak van Bobby Sands
(IRA) die in 1981 zijn leven gaf voor zijn idealen.
Joan Tardá verklaart beschaamd te zijn om te zien hoe een man moet sterven
omdat de rechtstaat opteert voor wraak
in plaats van voor gerechtigheid.
Volgende maandag, 12 december 2007, wordt het beroep van Iñaki de Juana
Chaos in Cassatie behandeld tegen de strafmaat van 12 jaar en 7 maanden voor het
schrijven van 2 opinieartikels in Gara.
Vandaag, precies 1 jaar geleden, werd
de Baskische zanger Peio Serbielle,
na zestien maanden voorarrest,
vrijgelaten uit de gevangenis van Angoulème. Het delict van Serbielle
bestond er uit dat hij gedaan had wat zijn vader hem steeds had voorgehouden te
doen: mensen in nood onderdak verschaffen. Zijn vader werd zeventig jaar
geleden ook al beschuldigd van terrorisme. Ook door de bezetter van zijn land
en hij kreeg toen eveneens onderdak nadat hij geraakt was door een kogel die
rakelings langs zijn hart was gepasseerd.
Dit gebeurde in 1944.
Peio werd op 3 oktober 2004 in
zijn huis in Domitxine-Berroeta, samen met zijn vriendin, Maider Argindegi,
opgepakt op beschuldiging van bendevorming
met een terroristisch doel en het
ter beschikking stellen van zijn woning voor vergaderingen van het uitvoerend
comité van ETA. Peio bekende meteen verschillende personen
in zijn woning binnen gelaten te hebben waarvan hij wist dat de politie achter
hen aanzat, maar waarvan hij niet wist dat ze van ETA waren en werd
vijf dagen later ondergebracht in de gevangenis van Nantes. De mensen die hij
binnen liet waren o.a. Mikel Albisu, Mikel Antza en diens
vriendin Soledad Iparragirre, Anboto, en dit was
de absolute top van de Vrijheidsbeweging, Euskadi Ta Askatasuna, ETA.
Peio verklaarde
dat hij was vrijgekomen omdat hij een bekend persoon was. In 2001 werd hij door
de Franse organisatie SACEM uitgeroepen tot Beste Vertolker van Traditionele
Muziek, en nu hadden collegas als
Georges Moustaki, Renaud, Maxime le Forestier (en anderen) de petitie voor zijn
vrijlating getekend. Ook politici van verschillende partijen,
religieuzen, schrijvers en anderen hadden hun steun betuigd.
Serbielle zei
eveneens dat hij de strijd voor Euskal Herria zou verder zetten met zijn eigen
wapens, het lied. Ik ben tegen geweld, maar ik ben abertzale (nationalist)
en ík zing terwijl anderen de gewapende
strijd kozen voor de bevrijding van Euskal Herria. Een politiek probleem
moet via de politiek opgelost worden in een dialoog. Ooit moet Baskenland ophouden lid te zijn van L UNO - L Union des
Nations Oubliées. Frankrijk is een Staat geworden waarin het beleren tot de grote waarden is gaan
behoren. Hetgeen in Madrid gebeurt, in
het proces 18/98, is een echt schandaal. In een democratie heeft men het recht
zich te verdedigen.
Serbielle dient
zich elke week aan te bieden op de gendarmerie van Donapaleu (Saint-Palais).
Eva Forest, is psychiater, schrijfster en actief feministe.
Gedurende het Proces van Burgos (december 1970) richtte zij in Madrid het
Comité de Solidaridad con Euskadi, solidariteitscomité Euskadi op. Naar
aanleiding van de aanslag op Admiraal Carrero Blanco op 20 december 1973, en
zich baserend op de gebeurtenissen, schrijft zij een boek "Operación
Ogro", onder het pseudoniem van Julen Agirre. Zij wordt er van verdacht verbindingsvrouw te zijn tussen de Baskische onafhankelijkheidsbeweging
ETA en de communisten. Op 24 september 1974 wordt zij gearresteerd op
beschuldiging van samenwerking met ETA en op beschuldiging betrokken te zijn
geweest bij de aanslag op Carrero Blanco. Zij wordt bijna 3 jaar opgesloten,
zonder vorm van proces, wordt verhoord en gemarteld en uiteindelijk vrijgelaten
op 1 juni 1977. In dat zelfde jaar vestigt zij zich met haar familie (haar man
is Alfonso Sastre) in Hondarribia-Fuenterrabia, Euskadi. In 1979 is zij één van
de promotoren van de groep tegen foltering, TAT- Torturaren Aurkako Taldea.
Gisteren, 4 februari 2007,
verscheen in de vernieuwde Gara een artikel van haar over het initiatief Milakabilaka,
wat vrij vertaald betekent duizenden die op zoek zijn.
"Hace unos días acudí a una reunión convocada por
un grupo de personas que, según decía el papel que dieron al llegar, «es una
iniciativa popular que apuesta por la superación del conflicto político y
armado que sufre Euskal Herria". Un grupo de personas independientes que
se propone «promover la participación de la ciudadanía", estimular su
capacidad creadora y ganar con ello un espacio propio en el que debatir
nuestros problemas. Una propuesta muy atractiva para mí que tanto me interesan
los movimientos populares. Se refería también a los deseos de paz, «pero una
paz verdadera, basada en todos los derechos que nos asisten, como personas y
como pueblo" .
«Se
trata de intervenir, a título personal, con todo tipo de iniciativas sobre la
base del respeto" .
Een paar dagen geleden was ik aanwezig op een
bijeenkomst, samengeroepen door personen die, zoals het pamflet bij aankomst
aangaf, een volks initiatief was dat het gewapend en politiek conflict in
Euskal Herria wil overstijgen. Een groep onafhankelijke personen die het
volgende voorstellen: het in gang zetten van de participatie van de burgers,
het stimuleren van hun scheppende kracht en een eigen ruimte creëren waarin
onze problemen kunnen besproken worden. Voor mij is dit een aantrekkelijk
voorstel, omdat ik veel belangstelling heb voor volkse bewegingen. Er wordt ook
verwezen naar de vredeswil, maar dan een waarachtige vrede, gebaseerd op alle
rechten die ons bijstaan als persoon en als volk.
Het gaat er hen om tussen te komen, ten
persoonlijke titel, met alle mogelijke initiatieven op basis van respect.
Een eerste
tussenkomst gebeurde intussen op de dag van de manifestaties op 3 februari
2007. Op de dag dat bisschop Blázquez in Bilbo en het Foro de Ermua in Madrid
een manifestatie hielden, had ook Milakabilaka opgeroepen tot een manifestatie
in Bilbo. Hierbij waren duizenden personen aanwezig, waaronder o.a. de
schrijvers Joan Mari Irigoien en Hasier Etxeberria, de ex-doelman van Athletic
Jose Angel Iribar, de secretaris-genraal van Kontseilua Xabier Mendiguren,
polítici van EHAK, Batasuna, EA en Aralar en vertegenwoordigers van de
syndicaten ELA y LAB.
Milakabilaka eist de onmiddellijke hervatting van alle vredesonderhandelingen.
Vanaf 22 februari e.k. zal een autobus doorheen
alle gemeenten van Euskadi rijden met als doel fotos te maken van al wie zich
achter hun initiatief schaart.
De krant The Times on line heeft een schrijnende foto van Inaki de Juana Chaos gepubliceerd, terwijl hij zo'n 10 uur per dag vastgebonden ligt op zijn bed, klaar om onder dwang gevoed te worden.
Ik ga volledig akkoord met het democratisch proces van dialoog en onderhandeling om het politieke conflict tussen de Baskische regio en de Spaanse en Franse staat op te lossen Na de gebeurtenissen in Barajas is de oplossing van het conflict meer dan ooit noodzakelijk
Ik zou mijn hongerstaking niet hebben opgegeven in ruil voor strafvermindering. Het enige aanvaardbare alternatief is mijn invrijheidstelling en het einde van de brutale aanvallen op de vrijheid van mening en uitdrukking
Commentaar overbodig!
Zenuwachtige reacties
De Algemene Directie van de Spaanse Strafinstellingen is een onderzoek gestart naar de achtergronden van het vraaggesprek (hebben ze iets te verbergen?) Hoe kon "The Times" toegang krijgen tot de ziekenboeg ? Ze zijn er ook niet over te spreken dat "The Times" ETA een "separatistische Baskische beweging" noemt en niet "terroristisch".
Gisteren, 3 februari 2007, greep nog een andere manifestatie plaats. Plaats
van het gebeuren was Bilbo, en tot de manifestatie was opgeroepen door de
bisschop van Bilbo, Ricardo Blázquez (zie foto). Hij is de nieuwe voorzitter van de Conferencia
Episcopal Española.
Het thema van de betoging was: Muévete por la Paz", beweeg je, zet je
in voor de vrede. In een toespraak eiste de bisschop de definitieve, de totale verdwijning
van ETA, onverwijld en zonder tegenprestaties. Hij vroeg nogmaals vergiffenis
aan de slachtoffers van het ETA-terrorisme. Een paar honderd manifestanten
hebben de ordewoorden opgevolgd.
Selectieve verontwaardiging?
Wat hierbij onmiddellijk opvalt, is dat de bisschop met geen woord repte
over deslachtoffers van het terrorisme van Franco en ook niet over de slachtoffers van het staatsterrorisme
onder de PSOE-regering van Felipe Gonzales, de huurmoordenaars van BVE, GAL, en
andere doodseskaders.
Is El Mundo wel de kwaliteitskrant waarvoor ze zich meent te moeten uitgeven?
In El Mundo van vandaag, 04 februari 2005, meent Raúl del Pozo (foto: ontvangst van de krantenprijs Premio González Ruano) zich nog eens te kunnen vermaken ten koste van de Basken.
Hij ziet in zijn ridicule droom een harrijasotzaile (een Baskische stenentiller) een rotsblok van 300 kilo optillen. Een gudari (Baskisch soldaat) symboliseert de nieuwe natie. Een segalari (Baskische boer die gras maait met de zeis) maait de tricornios (de rare hoofddeksels van de Guardia Civil) af. Een soka-tira (Baskisch touwtrekker) trekt het standbeeld van de koning van Castilië omver. Aan de horizon klinkt de muziek van de txistu (typische Baskische fluit) en de tikitrixa (de Baskische trekzak). Op hun tonen zingen kinderen van de Ikastolas (Baskischtalige scholen) in een lied dat niemand ooit hun bergen zal kunnen innemen. Ze hebben een landkaart bij zich die een groot deel van de Ebro-vallei bestrijkt en de zone vanaf de Pyreneeën tot de rivier Adour. Onder de genodigden zit de nieuwe nuntius van de Paus. Het Vaticaan erkende Euskal Herria als eerste, zoals ze dat indertijd met Kroatië deden. De Generaal van de Jezuïeten bezet een ereplaats. In hun pontificale missen vertellen de loyale bisschoppen over de lange weg die het Baskische Volk heeft moeten afleggen tot aan zijn emancipatie. Dit alles gebeurt op de dag van de proclamatie van Euskadi tot Vrije Staat. Alles kwam er dankzij de burgerij en vooral door de strijd van een geheim leger, een Vrijheidsbeweging. De oude etarras (ETA-leden) keerden inmiddels terug uit de gevangenissen, uit de clandestiniteit en uit ballingschap. Arnaldo Otegi is nu de echte Minister van Binnenlandse Zaken. Zou de RTBF hier inspiratie hebben opgedaan?
Op deze manier kan je élk Volk belachelijk maken.
Zou het pijn doen dat de Basken de oudste bewoners van het Iberisch Schiereiland zijn? Dat een Bask als eerste rond de wereld voer (Magelhaen kwam onderweg om het leven en er kwam slechts één boot terug. De kapitein ervan was een Bask: Juan Sebastiàn Elkano uit Getaria). Dat Basken al gingen vissen in de buurt van Newfoundland, lang voordat Columbus Amerika ontdekte dankzij een kaart die door Basken getekend was en met boten die in Baskische havens gebouwd werden. Zou het zo hard aankomen dat Basken, vanuit Navarra, de oorsprong vormden van het Koninkrijk Castilië? Zouden ze beseffen dat er nog steeds een Baskisch Volk zal zijn als de Spaanse Staat al lang is opgegaan in een Europees geheel?
De vazallen van de Partido
Popular hebben voor vandaag, 3 februari 2007, verzamelen geblazen te Madrid aan
de Plaza de Colón, om 17:00 u. De manifestatie werd georganiseerd door het
Foro de Ermua.
De vice-presidente van de regering, María Teresa
Fernández de la Vega (zie foto), bevestigt dat geen enkel lid van de regering
aanwezig zal zijn: De regering steunt alleen manifestaties die ter goeder
trouw worden ingericht, en geen politieke manifestaties tegen de regering die
wel wil onderhandelen over vrede.
Men kan zich afvragen wat de organisaties, zoals
het Foro de Ermua en de hiernavolgende, nog met slachtoffers te maken hebben.
Hun enig doel is politieke en electorale recuperatie, gebaseerd op niets
ontziende wraakgevoelens.
Zullen wel aanwezig zijn: de Asociación de
Víctimas del Terrorismo (AVT), het Colectivo de Víctimas del Terrorismo del
País Vasco (COVITE), de Fundación Gregorio Ordóñez en de Fundación Miguel
Ángel Blanco. Hierbij hebben zich enkele organisaties van de politie gevoegd,
(SUP en CEP), de onafhankelijke (?) Asociación Independiente de la Guardia
Civil (ASIGC) en de Asociación Escala Suboficiales de la Guardia Civil
(ASES-GC), naast een paar politieke partijen: Partido Popular,
Ciudadanos-Partit de la Ciutadania (Ciutadans) en Unión del Pueblo Navarro
(UPN), de PP van Navarra.
Deze rechtse ultras zullen begeleid
worden door het kruim van het kruim: de leider van de populisten, Mariano
Rajoy; de ex-president, José María Aznar; de president van de Comunidad de
Madrid, Esperanza Aguirre; de burgemeester van Madrid, Alberto Ruiz Gallardón.
Allemaal PP.
Het thema van de betoging is: Por la
libertad. Derrotemos juntos a ETA. No a la negociación, Voor de vrijheid.
Samen zullen wij ETA uitroeien. Neen aan de onderhandelingen.
Om 17:00 u is de manifestatie dan van start gegaan. De leuzen die gescandeerd of meegedragen werden,
spreken voor zichzelf:
"España
merece otro presidente - No a la negociación - España, España - Zapatero
dimisión - España unida, jamás será vencida"
Spanje verdient een andere president - Neen aan de onderhandelingen -
Espana, Espana - Zapatero, ontslag - Een verenigd Spanje zal nooit overwonnen
worden
De Autonome Gemeenschap Madrid,
in handen van de PP, spreekt van 1.500.000 manifestanten. Een delegatie van de regering sprak van 181.201.
Batasuna heeft gisteren, 1 februari 2007
bij monde van Arnaldo Otegi, aan het licht gebracht dat leden van zijn
politieke partij geschaduwd, bespioneerd
en afgeluisterd worden. Meteen hebben zij de belastende bewijsstukken op
tafel gelegd (zie foto: Otegi en Unai Fano).
Een geactiveerd GPS-systeem met telefoonverbinding werd gevonden in de wagen
van één van de medewerkers, Unai Fano. Merkwaardig is het feit
dat toen hij op weg was naar de persconferentie om dit aan te klagen, hij
met veel machtsvertoon werd tegengehouden aan een tankstation op de snelweg
A-8. Hij werd uit de wagen gesleurd, op de grond gegooid en na anderhalf uur doorzoeken van de wagen
en opsporen via databank, moesten de verdes, de groengekleurden van de Guardia
Civil toegeven dat er een persoonverwisseling gebeurd was. De GC spreekt van
een oppervlakkige controle, die 10 minuten duurde.
Dit is niet het enige staaltje van
intimidatie. Er werd onthuld dat in Brussel,
in de woning van een militant, die de partij vertegenwoordigt, ook
afluisterapparatuur gevonden werd, ditmaal veel gesofisticeerder, en verborgen
tussen een kast en een muur.
Een bewijs te meer dat de
abertzalebeweging slachtoffer is van een structurele strategie van politionele
en juridische heksenjacht. Is er een nieuwe Spaanse Joseph McCarthy opgestaan?
Op 30 januari 2007 werd Batasuna gedagvaard, en op 31 januari 2007 werd de Lehendakri Ibarretxe gedagvaard. Deze laatste werd als een held, met de nodige triomfkreten, onthaald.
De magistraat, Roberto Saiz, kan nu na de verhoren twee zaken beslissen:
1. de archivering of seponering van de aanklacht
2. of een rechtszaak ten gronde inleiden
Aangezien er geen limiet gesteld werd, zal de beraadslaging hierover waarschijnlijk twee à drie maanden aanslepen.
Het Foro de Ermua heeft alvast geëist dat er veroordeeld wordt. Dat zal in ieder geval een ongebruikelijke foto opleveren: Ibarretxe (PNV) en Otegi, Barrena en Petrikorena (Batasuna) samen op het beklaagdenbankje.
Het Hof van Beroep te Parijs heeft vandaag, 01 februari 2007, in beroep aanvaard om Filipe Bidart, in de
cel sedert februari 1988, in voorlopige vrijheid te stellen op 14 februari
2007. Driemaal is scheepsrecht. Na 2 afwijzingen is het eindelijk zover. Hij moet
wel tot 2014 aan een aantal strenge voorwaarden voldoen, wat neerkomt op een
regime van halve vrijheid. Hij zal in Béziers wonen, waar hij een job
gevonden heeft. Na 19 jaar cel eindelijk vrij.
Ibarretxe declara ante el juez que
volverá a reunirse con Batasuna Ibarretxe verklaart voor de
rechter dat hij doorgaat met onderhandelen met Batasuna
Juan José Ibarretxe heeft gisteren, 31 januari 2007, het justitiepaleis van
Bilbo verlaten zoals hij er aangekomen is, onder luid applaus.
Voor de onderzoeksrechter, Roberto Saiz, verklaarde Ibarretxe dat hij meermaals
met Batasuna gepraat heeft en dat hij dat nog zal doen omdat er geen andere weg
is. Ibarretxe weigerde te antwoorden op de vragen van het Foro de Ermua.
Fernando García Capelo, advocaat van het Foro de Ermua (PP-strekking) is daar
op gesprongen en heeft verklaard dat hij de aanklacht cooperador necesario de
los delitos de desobediencia (medewerker aan delict van ongehoorzaamheid) zal
uitbreiden naar recidive.
Ibarretxe kwam om 9:20 u aan op
het TSJPV, in gezelschap van zijn vrouw Begoña Arregi, waar alle leden van zijn
kabinet hem stonden op te wachten. Honderden personen gaven hem een warme
ontvangst en een langdurig applaus als steun.
Toen wat later de inquisiteurs van het Foro de Ermua arriveerden, werden zij
ontvangen op gefluit en boegeroep. Zij droegen regenschermen in de Spaanse
kleuren, Spaanse vlaggen en sommigen openden hun jas om provocerend te tonen
wat op hun T-shirt stond: "A por el 18/98 y más", wij gaan die van 18/98 (de beklaagden van het
proces 18/98) pakken en anderen ook nog.
Sólo en un país de locos se puede encausar a
su presidente por hablar con las diferentes sensibilidades políticas Alleen in een land van gekken
kan men een president beschuldigen die praat met verschillende politieke stromingen.
Zo kunt u het wel stellen: het kwadraat van de cirkel. Zelfs voor
iemand die de situatie dag op dag volgt, is het soms nodig om figuurlijk naar
Prozac te grijpen. Wat in Euskadi gaande is, grenst bijwijlen aan het surrealisme.
Iedereen snakt naar vrede, de PP uitgezonderd. De enige oplossing
is, aan de ene kant onderhandelingen tussen de politieke partijen in Euskadi,
en aan de andere kant onderhandelingen tussen de Spaanse regering en ETA.
We houden het bij Euskadi. Alle
democratische partijen moeten dus onderhandelen met Batasuna, maar die partij is bij wet verboden. Die partij mag geen
bijeenkomsten houden, geen manifestaties, enz Er moet dus onderhandeld worden met een partij die bij wet (Ley de
Partidos) niet mag onderhandelen. Wie die wet overtreedt, zondigt tegen
artikel 556 van de Código Penal, strafwet, die dit omschrijft als delict van
ongehoorzaamheid. Surrealistischer kan
niet. Lehendakari Juan José Ibarretxe die onderhandeld heeft met Batasuna,
overtreedt artikel 28, delict van "colaborador necesario",
onherroepelijke medewerker.
Arnaldo Otegi,
Juan Joxe Petrikorena en Pernando Barrena, leiders van Batasuna, werden
gisteren 30 januari 2007, gedagvaard voor het Tribunal Superior de Justicia del
País Vasco (TSJPV). Zij hebben geweigerd te antwoorden op vragen van de
onderzoeksrechter, Roberto Saiz, op vragen van het Openbaar Ministerie
en op vragen van de aanklager, Foro de Ermua. Die weigering baseerden zij op
het feit dat ze niet voor een rechtbank stonden, maar voor een politiek
halsgerecht, een politiekeuitzonderingsrechtbank.
De zitting heeft 40 minuten geduurd en ze hebben enkel in het Euskara verklaard
dat de bijeenkomst bij Ibarretxe kaderde in een serie bijeenkomsten, met als
doel een oplossing te vinden voor het
conflict.
Vandaag is het dan de beurt aan
de Lehendakari, die eergisteren nog een massale partijdige steun in ontvangst
mocht nemen te Bilbo (zie artikel hieronder).
Ook gisteren heeft de Consejo General del Poder Judicial (CGPJ), de
algemene raad van de rechterlijke macht, bij unanimiteit een verklaring laten
verspreiden waarin staat dat zij de onmiddellijke stopzetting eisen van alle
vijandige campagnes, manifestaties en verklaringen die de onafhankelijkheid van
het apparaat in diskrediet brengen. Wie mijn webstek volgt, of de
artikelenreeks in deze weblog zal voor zichzelf kunnen uitmaken hoe
onafhankelijk de rechterlijke macht in Spanje wel is.
Op de foto ziet u de leiders van Batasuna in
gezelschap van de vrouwelijke advocate, Jone Goirizelaia, op weg naar de
rechtzaal.
PNV, EA, EB en Aralar hebben gisteren, 29 januari 2007, om 19:30 u
een manifestatie samengeroepen te Bilbo onder het moto: "En defensa de
nuestras instituciones", ter verdediging van onze instellingen. De Baskische burger worden opgeroepen om
haar/zijn steun te betuigen aan de Lehendakari, Juan José Ibarretxe. De
aanleiding is een bijeenkomst die Ibarretxa gehad heeft met de top van Batasuna
om over het vredesproces te praten (zie ook artikel: Pleiten voor vrede is
strafbaar van 18.01.2007). AVT heeft hiertegen een klacht ingediend en dit
komt nu voor de rechtbank op 31 januari 2007. Hiertegen is een nooit geziene
protestactie op gang gekomen: Rechters
zijn geen heilige koeien. Wij hebben het recht kritiek op hen uit te
oefenen. Een ander PP-aanhangseltje, het Foro de Ermua, heeft geëist dat de
betoging verboden wordt, wat geweigerd werd. De Lehendakari zal zelf niet
aanwezig zijn op de betoging. Ook de PP zal niet aanwezig zijn, wat te
verwachten viel. De secretaris-generaal van de Baskische PP noemde de betoging
een poging om de rechtstaat te destabiliseren. En ook de in verlegenheid
gebrachte PSE (socialisten) zal niet aanwezig zijn, omdat de wet over de Ley
de Partidos die dergelijke aberratie van de wetgeving mogelijk maakt nu net door
hen, samen met de PP, gestemd werd.
Batasuna aan de andere kant
raakt een teer punt als het beweert dat die betoging een uiting is van selectieve verontwaardiging. Het is
een betoging die partijdig is en tegelijk excluyente" (anderen uitsluit).
Ook Batasuna zal niet deelnemen aan de hypocriete manifestatie.
Waarover gaat het?
Arnaldo Otegi, Pernando Barrena
en Juan José Petrikorena, leidende figuren van Batasuna die aan dezelfde
onderhandelingstafel zaten als Ibarretxe, worden ook voor de Sala Civil y
Penal del Tribunal Superior de Justicia del País Vasco (TSJPV) gedagvaard, één
dag vroeger, dus vandaag, 30 januari 2007. Voor
hen wordt geen manifestatie geconvoceerd. Ze worden ook niet betrokken in
de betoging van 29 januari 2007. Hebben zij gelijk als ze de steunbetoging voor
Ibarretxe de betoging van de selectieve verontwaardiging noemen?
De betoging zelf.
De manifestatie werd geopend
met een pancarte waarop het motto te lezen stond: En defensa de nuestras
instituciones en werd gedragen door anonieme burgers. Op de tweede rij
marcheerden de leiders van de organiserende partijen (PNV, EA, EB en Aralar),
samen met de ex-lehendakaris José Antonio Ardanza en Carlos Garaikoetxea. Op
de derde rij hadden alle leden van de Baskische regering postgevat, met
uitzondering van Ibarretxe; de burgermeester van Bilbo, Iñaki Azkuna; de gedeputeerden
van Bizkaia en Guipuzkoa; de voorzitter van het Baskische parlement, Izaskun
Bilbao.
Een paar duizend manifestanten (afhankelijk van de bron 14.000 à 45.000) nam aan de betoging deel.
Aan de journalist Iñaki Gabilondo (zie foto), geboren in 1942 te Donostia,
werd op 26 januari 2007 de titel Doctor Honoris Causa toegekend aan de
Universiteit Rey Juan Carlos van Madrid.
In zijn investituurtoespraak was hij vernietigend voor de Spaanse media:
De informatie is víctima de malos tratos, slachtoffer van "mishandeling" (bedoeld wordt desinformatie), en
wordt in het nauw gedreven door vijanden zoals gebruik maken van leugen, gif
spuien op de radio, info op TV brengen die rotzooi is en manipulatie.
De leider van de Partido Popular, Mariano
Rajoy, heeft er zich ten opzichte van de Palestijnse president, Mahmud Abbas,
toe verbonden om alles in het werk te stellen zodat de vredesonderhandelingen in het Midden-Oosten succes op slagen
zouden hebben. Hij wil de katalysator zijn die dat mogelijk maakt.
De leider van de Partido Popular, Mariano
Rajoy, heeft er zich ten opzichte van Spaanse populisten toe verbonden om alles
in het werk te stellen zodat de
vredesonderhandelingen in Baskenland geen enkele kans op slagen zouden hebben.
Hij wil de katalysator zijn die dat mogelijk maakt.
Ik
vraag mij in geweten af wie de echte verantwoordelijke is.
Het zag er goed uit. Alle voorwaarden waren
aanwezig om tot een duurzame vrede te komen. Zapatero was zelfs zo euforisch
dat hij 2 dagen voor de aanslag op Barajas nog liet weten dat de vooruitzichten
zo positief waren, dat eind 2007 het grootste deel van de problemen opgelost
zou zijn. In ieder geval had hij de bevolking een nooit geziene valse hoop gegeven.
ETA wordt nu door alle democratische
partijen als enige verantwoordelijk gesteld voor de breuk in het proces, omdat
ze niet gewacht hebben tot Sint-juttemis. Maar is dit wel zo?
In de diverse bijeenkomsten tussen de
regering en ETA, die gehouden werden vanaf de afkondiging van het
staakt-het-vuren op 22.03.2006, heeft ETA iedere maal en op een directe manier
aan de regering gevraagd de akkoorden, waarin compromissen en garanties werden
afgesproken, na te leven. ETA moest immers constant vaststellen dat de regering
eerder het proces aan het afremmen was, in plaats van het te stimuleren. Ook de
internationale organisaties, die aanwezig waren, wezen meermaals op het niet naleven van de akkoorden en
waarschuwden voor een eventuele breuk.
Die akkoorden waren nochtans niet
wereldschokkend, integendeel. Als ETA het staakt-het-vuren zou naleven, dan zou
de regering akkoord gaan over drie punten:
vermindering van politionele aanwezigheid en repressie
het stilleggen van aanhoudingen
het de facto aanvaarden van de politieke activiteiten van de
linkse abertzales
ETA heeft meer dan 9 maanden zijn woord
gehouden, de regering heeft geen enkele toezegging gedaan. Integendeel, de
repressie slaat weer ongebreideld en in alle hevigheid toe. Wie is dus de initiële
verantwoordelijke?
LOS TRES JUECES QUE TENÍAN QUE DECIDIR PIDIERON LA EXCARCELACIÓN
De Juana estaría en la calle si el juez Guevara no hubiera implicado a todo el Pleno
(De drie rechters die normaal moesten beslissen, vroegen de invrijheidsstelling. De Juana zou op straat gestaan hebben, als rechter Guevara niet de voltallige Sala de lo Penal had samengeroepen)
Spaanse regering
De minister van Justitie van de Spaanse regering, Juan Fernando López Aguilar, verwerpt het feit dat de uitspraak politieke consequenties zal hebben, en verzekert dat de regering de uitspraak eerbiedigt. Hij roept wel op tot kalmte (zou hij dan toch nattigheid voelen?)
Baskische regering
Batasuna
Batasuna onderstreept dat de uitspraak juridische afval is, en dat de oorlogsstrategie nog altijd aanwezig is in de gerechtelijke beerputten. De uitspraak is de uiting van een meedogenloze wraak, waar heel zwaar moet aan getild worden.
PNV
De woordvoerder van de Baskische regering, Iñigo Urkullu, toont zich bezorgd omwille van de toepassing van een buitensporige politiek repressieregime. De gevangene heeft, ongeacht de zware delicten die hij gepleegd heeft, twee jaar geleden zijn straf al uitgezeten. Zelfs nu zit hij eigenlijk nog altijd in voorlopige hechtenis.
Eusko Alkartasuna
De secretarisgeneraal van EA, Unai Ziarreta, verklaart dat de beslissing van vandaag aantoont dat het vredesproces geconditioneerd wordt, en dat de rechtbank zijn beslissing heeft laten beïnvloeden door politieke argumenten die in de lijn liggen van wat de PP wil.
Joseba Azkarraga (EA) heeft verklaard dat de hongerstaking van een persoon gebruiken als een bedreiging voor de Staat een perversie is.
PSE-EE
Miguel Buen (PSE-EE) Buen zegt dat De Juana "zijn veroordeling volledig heeft uitgezeten" en dat de Spaanse Staat niet wraakzuchtig mag. Als dat wel zo is, en het heeft er alle schijn van, dan is dit geen rechtstaat meer. Hij spreekt van demagogie en manipulatie.
De burgemeester van Donostia-San Sebastián, Odón Elorza, betreurt grondig de beslissing, terwijl om humanitaire redenen het aangewezen was het voorstel tot voorlopige invrijheidstelling van de drie magistraten te aanvaarden.
PP
Mariano Rajoy (PP) verklaart dat de uitspraak voor hem één van de gelukkigste hoogtepunten van de laatste tijd is.
Ezker Batua
Ezker Batua signaleert dat de uitspraak haaks staat op de ethische en wettelijke regels die justitie moet volgen. Een Staat mag niet vervallen in vergelding.
Aralar
Aralar betreurt de beslissing als een akte van wreedheid door de publieke machthebbers. Noch de straf voor het schrijven van 2 artikels, noch de weigering hem vrij te laten, zijn aanvaarbaar in een democratie.
LAB
Rafa Díez (LAB) vraagt zich af of er politieke weddingschappen gemoeid zijn bij beslissingen als deze.
ELA
De verantwoordelijke van ELA, Germán Kortabarria, beschouwt de uitspraak als hardvochtigheid in toga. De beslissing is al veel vroeger genomen, onder druk van bepaalde politieke groepen, van de regimepers en van politiek benoemde magistraten. Dit heeft niets te zien met toepassing van de wet, integendeel, maar alles met wraak
Movimiento pro amnistía
Askatasuna, beschouwt de regering en de PSOE als verantwoordelijk. Zij geven politieke impulsen om te levenslang veroordelen, om langzaam te doden via dagelijks martelen. Niet Iñaki de Juana Chaos moet opgesloten worden, maar wel de Audiencia Nacional, een kooi vol fascisten. Dit is het zoveelste bewijs dat de Spaanse regering geen democratie is.