My dream comes true...When you can dream it, you can do it.
20-04-2015
Verslag Ghana april 2015
Beste bloglezers
Hier is een verslagje van mijn terugkeer naar Ghana, anderhalf jaar na de opstart van mijn project.
Tevreden gevoel, opdracht volbracht.
Zo voel ik mij na mijn terugkeer naar Ghana, anderhalf jaar na mijn vrijwilligerswerk in Tamale.
Samen met Werner maakten we eerst een rondreis door Ghana en bezochten we enkele hoogtepunten zoals St. Georges' Castle, Kakum National Park, Mole National Park...
Zalig ontspannend genieten van Ghana maar vooral van de Afrikaanse cultuur, de warmte, de hartelijkheid...
Mijn uiteindelijk doel was Tamale, mijn in 2013 opgestarte project bezoeken. Met jullie sponsorgeld heb ik toen een huisje laten bouwen voor de familie Dawuda. We ontmoetten hen, ze waren super tevreden, voor hen was ik een 'hero'. Dank je wel sponsors. Ik moet eerlijk toegeven, ik was werkelijk geschrokken van de grootsheid en de schoonheid van het huis, en voelde mij dan ook wel een beetje trots. Nu moet de afwerking nog gebeuren : betonvloer, vensters, deuren, zoldering en elektriciteit. Het totale bestek bedraagt 1500.00 €. We zijn van plan die som privé te schenken zodat de afwerking kan starten en de familie kan verhuizen (hopelijk nog voor het regenseizoen). Het doet deugd aan mijn hartje te zien hoe gelukkig je mensen kan maken.
Tweede opdracht was een bezoek aan de Kidz Active School waar ik gewerkt heb. Het was een blij weerzien met de vele lachende kinderen, ze zijn zo enthousiast en schattig. Hierbij voel ik heel veel respect voor de organisatie Kidz Active en meer speciaal voor Yvonne, die dit prachtige schooltje heeft opgericht. Bewonderenswaardig. Voor geïnteresseerden, ga maar eens kijken naar de website http://www.kidzactive.nl/
Derde doel was mijn gastmama Suweiba een bezoekje te brengen. Amai, wat was ze enthousiast om mij terug te zien, het was een heel hartelijk weerzien. Ik had enkele gedrukte foto's mee voor haar van mijn verblijf in 2013. Ze straalde.
Tijdens ons verblijf in Ghana hebben we 2 grote valiezen met kleertjes, speelgoed, schoentjes enz. uitgedeeld. Werkelijk met alles zijn ze supergelukkig. We werden regelmatig geconfronteerd met armoede, 1 maaltijd per dag is in vele gevallen geen uitzondering.
Interessant om weten, enkele cijfers...
het gemiddeld maandinkomen in Ghana : 600 cedis (150.00 €)
kok verdient 300 cedis per maand (75.00 €)
Huur kamer kost 400 cedis per jaar (100.00 €)
1 brood kost gemiddeld 2 cedis (0.50 €)
1 are grond kost 10 000 cedis (2500.00 €)
Heel veel dank aan Sylvester die ons tijdens deze trip uitstekend begeleidde.
Morgen is het zover. Ik keer terug naar Ghana. Samen met mijn man Werner zullen we een rondreis maken door Ghana, begeleid door Sylvester. We eindigen onze rondreis in Tamale, waar ik eind 2013 eventjes als vrijwilligster gewerkt heb.
Het zal voor mij een blij weerzien worden met mijn gastgezin (mama Suweiba), met de contactpersonen Bash en Sylvester, en vooral met de familie Dawuda, voor wie ik het huisje heb laten bouwen, dank zij jullie sponsorgeld. Salam (de zoon) zit al op ons te wachten.
We zullen het huisje bezoeken, praten met de familie, geschenkjes uitdelen...
We zullen daar ook de projecten bezoeken o.a. het schooltje en het weeshuis. We hebben twee extra geladen valiezen mee met kleertjes, knuffeltjes, potloden... om uit te delen. Ze kunnen echt wel alles gebruiken...
Intussen is het al meer dan een jaar geleden dat ik vrijwilligerswerk in Ghana gedaan heb. Sylvester stuurde mij onlangs enkele foto's met de vorderingen aan het huis dat ik toen, met jullie sponsorgeld, heb kunnen bouwen voor de familie Dawuda.
Intussen hebben we vliegtickets geboekt om in april 2015 terug naar Ghana te trekken. We zullen het project verder gaan opvolgen, de familie een goeidag zeggen en ook nog wat vrijwilligerswerk verrichten.
We houden jullie verder op de hoogte via mijn blogje.
Hier ben ik dan met een klein verslagje van wat we hebben gedaan in Toubacouta, dank zij jullie sponsorgeld.
We hebben 160 muskietennetten, 500 kg rijst, samen met kleertjes, pennen, speelgoed, knuffels...bedeeld over de dorpjes Medina, Keurline soce, Keur Djamba, een arm gezin in de buurt van Toubacouta en het gezin van het financieel adoptiekindje van Joke.
We hebben ook met het sponsorgeld bouwmaterialen aangekocht. De stenen zijn gebakken en nu moet het metselwerk beginnen.
Verder hebben we ook de solarcooker geïnstalleerd. Jammer, de zon was niet krachtig genoeg om het water tot aan het kookpunt te brengen. Men noemt dit diffuus zonlicht, teveel kracht tegengehouden door stof in de lucht. De vrouwen waren nochtans wel erg geïnteresseerd en zullen de cooker opnieuw uittesten in april als de zon krachtiger is en de lucht helder blauw. Zelf heb ik een maaltijd bereid in een plaatselijke keuken. Het dagelijks inademen van de rook boven het houtvuur is echt wel wennen. De tranen liepen langs mijn wangen en ik voelde de aanval meteen op mijn luchtwegen.De vrouwen koken dagelijks in die rook in de hutjes...
Toen we de dorpjes bezochten voelden we heel veel dankbaarheid van de bevolking. De chef van het dorp gaf telkens een speech van dankbaarheid maar liet ook aanvoelen dat er nog heel veel hulp wekom was. Zo kregen we heel vaak de vraag naar sanitaire voorzieningen voor de plaatselijke schooltjes. Er is dus zekr nog werk aan de winkel en we geven niet op.
Hieronder vinden jullie enkele fotootjes.
Ook kleine druppeltjes op een hete plaat helpen en we blijven er in geloven, dank zij jullie steun.
Onze missie loopt bijna op.zijn einde maar we hebben al heel veel kunnen realiseren.
We hebben een viertal dorpjes bezocht en voorzien van muskietennetten, rijst, kleertjes en andere materialen...telkens zorgde Madi voor een perfecte organisatie met djembe muziek en de bijpassende speeches. De mensen waren supergelukkig en wij ook. Het deed deugd aan ons hartje, zoveel warmte en dankbaarheid te voelen.
We moeten van alle dorpshoofden iedereen van harte bedanken voor de vele steun.
Verder hebben we ook een bezoekje gebracht aan het bouwterrein van Madi, voor wie we constructiemateriaal gesponsord hebben. De stenen zijn intussen gemaakt en liggen te drogen.
We leven intussen intens mee met de familie van Madi... Samen koken, de oogst doen van bissap. Dat is een vrucht die wij niet kennen, maar hier maken ze daar gelijk vruchtensap van en confituur.
De solarcooker is geïnstalleerd maar jammer genoeg is de zo'n op dit moment van het jaar niet krachtig genoeg om water te doen koken. We zullen moeten uitstellen om te testen tot april...een reden om terug te komen?
wegens slechte internetconnectie kan ik jammer genoeg geen fotootjes plaatsen maar die volgen zeker eenmaal we thuis zijn...
Na een weekje rondtoeren zijn we moe maar heel tevreden aangekomen in Toubacouta, waar we kunnen beginnen werken aan de bedeling van de muskietennetten en de rijst. We hebben advies gekregen van de plaatselijke apotheker om prioriteit te geven aan gezinnen met kinderen, zwangere vrouwen en bejaarde mensen. Straks vertrekken we naar Medina, een dorpje in de buurt met de eerste bedeling...foto's volgen zeker...
We zijn bijna klaar om te vertrekken. Geladen met 5 valiezen van 23 kg trekken we richting Senegal.
We komen aan in Dakar, verkennen eerst een paar dagen het land om dan tegen kerstmis aan te komen in Toubacouta. Daar liggen onze muskietennetten en zakken rijst klaar om uitgedeeld te worden. We zullen van dorp tot dorp de bedeling doen. De bevolking van Toubacouta zal jullie heel dankbaar zijn...
We proberen jullie op de hoogte te houden met fotomateriaal.
De benefiet van 19 oktober was een ongelooflijk succes. Hier zijn dan de financiële resultaten
Bruto omzet 3952.00 €
Kosten
Djembé groep 300.00 €
Drank school 308.00 €
Kwaremont bier 48.00 € (overig kwaremont bier gesponsord dank zij Info Systems Zwevegem)
Water afspuitstand 70.00 €
Energiedrank bikers 60.00 €
Sandwiches 45.00 €
Diverse Colruyt 40.00 €
Totale kosten : 871.00 €
Nettowinst : 3081.00 €
Er zijn reeds 160 muskietennetten besteld, 500 kg rijst en 5 ton zand en cement. De bedeling zal gebeuren eenmaal wij in Toubacouta zijn (eind december)
Er komt nog steeds geld binnen van lieve schenkers...
Alvast heel veel dank in mijn naam en in naam van de bevolking van Toubacouta.
Vorige week volgde ik een demonstratie van koken op zonne energie met de solarcooker (www.solsuffit.be).
In de meeste Afrikaanse landen moeten vrouwen en kinderen dagelijks op stap om hout te sprokkelen voor het klaarmaken van de avondmaaltijd. Het hout is steeds moeilijker vindbaar.
Nochtans hebben die landen een heel belangrijke alternatieve energiebron, die ze misschien wel moeten leren gebruiken. Daarom ben ik van plan in Toubacouta een demosessie te geven voor de plaatselijke vrouwen. Wie weet...
Op 18 december vertrek ik (samen met Werner) opnieuw richting Afrika, dit keer naar Toubacouta in Senegal.
Wij maken daar een rondreis van een 10 tal dagen en eindigen in het dorpje Toubacouta, waar we bij de plaatselijke bevolking zullen logeren en hopelijk met hen kunnen meeleven in hun dagdagelijkse doen.
Tijdens onze rondreis bezoeken wij onder meer het dorpje Nianing, waar Joke een financieel adoptiekindje heeft. We zijn van plan om het kindje met zijn familie een bezoekje te brengen en het ook wat financiële steun of voorzieningen te geven (schoolgerief, muskietennetten, ...)
In het dorpje Toubacouta wil ik vooral muskietennetten aankopen voor de armere dorpjes. Onlangs stierf een meisje van 12 jaar (schoonzusje van Madi) aan malaria, die ziekte is volop aanwezig en de bevolking moet zich echt kunnen beschermen.
Verder ben ik ook van plan een aantal arme dorpjes te bezoeken en ze te voorzien van grote zakken rijst.
Ik ga zeker het plaatselijk schooltje bezoeken en kijken welke de noden zijn. We nemen een aantal laptops mee om daar ook wat ict mogelijkheden te voorzien. Het is echt nodig dat alle kinderen uit het dorp, en dan vooral ook de meisjes, onderwijs volgen.
Verder zal ik ook mijn gastgezin helpen met het aankopen van bouwmaterialen voor een huisje voor Madi en zijn gezin.
Ik heb dus opnieuw heel veel plannen en dus ook weer heel veel geld en materiaal nodig.
Daarom organiseer ik op 19 oktober een benefiet in Don Boscocollege in Kortrijk. Zoals vorig jaar zullen we er weer een schitterend samenzijn van maken met muziek, koffie, gebak, dans, streekbiertjes... een echte familiezondag! 's Morgens kunnen de liefhebbers zelfs meerijden met een goed georganiseerde mountainbike toer (dank zij mijn collega Geert). Voor meer info over de mountainbike toer benefietsenegal@hotmail.com
Op onderstaande flyers kan je meer info vinden.
Beste bloglezers, met deze wil ik benadrukken, alle hulp, financiële en materiële hulp, is welkom. Kleertjes voor schoolgaande kinderen, klein speelmateriaal zoals kleine popjes en autootjes, schoolgerief, tandpasta, zeep... alles krijgt een degelijke bestemming. En zoals jullie uit deze blog en uit het verleden al weten, ieder centje wordt boekhoudkundig verantwoord (zoals je van een boekhoudster mag verwachten hé)
Voor een financiële bijdrage : BE07 7785 1731 1866 met vermelding steun voor Toubacouta
Alvast heel veel dank, in mijn naam en in naam van de bevolking van Toubacouta. En wees gerust, alle druppeltjes op die hete plaat helpen ook wel...ook jullie druppeltje...
In december vertrekken we opnieuw richting Afrika. We doen een tour in Senegal, bezoeken het financieel adoptiekindje van Joke en eindigen in Toubacouta. Daar zal ik enige prospectie doen op vrijwilligerswerk voor de toekomst. Ik zal mij vooral richten naar het onderwijs en meer specifiek, onderwijs voor alle meisjes en ook opleidingen ict.
Tijdens ons verblijf in Toubacouta zullen we ook proberen wat steun te bieden aan arme dorpjes, en die zijn er echt in grote getallen aanwezig.
Daarom doe ik opnieuw een inzamelactie van geld, kleertjes en speelgoed voor de kindjes.
Na mijn Afrika ervaringen weet ik nu meer en meer welke de noden zijn. Ik zoek vooral t-hirts voor schoolgaande kinderen, babykleertjes, mannen t-shirts, klein speelgoed zoals kleine popjes en autootjes, schoolgerief, ook afgedankte laptops...
In het najaar zal ik opnieuw een sfeervolle benefiet organiseren. Daarvan breng ik jullie later nog op de hoogte.
Jullie kunnen alvast beginnen sparen, ze kunnen echt heel veel gebruiken.
Mijn hart smelt bij het zien van dit beeldfragmentje...Ergens onderweg in Zuid-Ethiopie, stonden die kindjes langs de weg en toen we stopten werden we getrakteerd op een mini optreden, schattig toch?
Sylvester stuurde mij volgend bestek voor de ramen en een deur voor het Dawuda huis in Tamale
Hi Fabien, how are you doing?
This is the estimate of the windows
2x6-wood--- 30 pieces - 450.00 Ghana cedis
Wire Net--- 1 pack, 100.00 Ghana cedis
Luva Poles ---2packs - 200.00 Ghana cedis
Iron bars---10 pieces-180.00 Ghana cedis
2 Packs of nails --50.00 Ghana cedis
4 inches -- 50.00 Ghana cedis
Luva Glasses---100.00 ghana cedis
Workmanship ---120.00 Ghana cedis
Totaal : 1250 Ghana cedis of ongeveer 400 euro
Ik heb van mijn lieve collega's van Deinze wat centjes gekregen en ik heb intussen al 100.00 € overgeschreven. Intussen ben ik nog verder bezig met het verzamelen van geld, nog een klein duwtje en het Ghana huisje heeft een dak, een deur en ramen. Goed beschut tegen het komende regenseizoen.
Ik hou niet van half afgewerkt werk, vandaar, nog eventjes voltooien en dan ben ik supertevreden...
"Faranji, Faranji! One birr, one birr!"(vreemdeling, geef mij wat geld...)
Met deze woorden werden we door tientallen kindjes verwelkomd...Ze glimlachen van oor tot oor, (helaas niet allemaal hoor), maar zien er nogal beroerd uit. Ze zijn slecht gekleed en wat vies en vuil. Dat is helaas de realiteit. Dat beeld tonen de gidsen niet graag van het mooie Ethiopië.
Wie door Ethiopië reist wordt vaak met de neus op de feiten gedrukt : dit is een van de armste landen ter wereld, daar kunnen we niet omheen. Het massatoerisme heeft Ethiopië nog niet bereikt, dus die schaarse westerlingen die af en toe langskomen worden door de straatkinderen van Addis Abeba en de overal opduikende plattelandskinderenelders in Ethiopië aangesproken op hun geweten. Je kan ze geen ongelijk geven.
Maar al bij al is Ethiopië een prachtig land om te verkennen, tot onze verbazing, groener dan verwacht. Na de hongersnoodcrisis in de jaren 70-80 hebben ze leren hun water anders beheren en met terrasvorming zijn ze er in geslaagd heel veel plantages en gewassen in stand te houden.
Ze hebben een ongelooflijke cultuur, met kleurrijke bevolking, lekkere koffieceremonies, vele markten met allerhande koopwaar, ...
Wie per jeep op weg is van Arba Minch naar Turmi, rijdt langzaam de 'andere wereld van Ethiopië' in. Hier regeert de Omo rivier die de basis is voor het leven van meer dan 45 verschillende in stamverband levende groepen zoals de Konso, Hamar, Mursi... Al deze stammen onderscheiden zich van elkaar door middel van hun taal, rituelen en wijze waarop ze hun lichamen versieren.
