|
Toen ik na mijn fietstochtje uiteindelijk aankwam, bleken er maar twee meisjes te zijn, de rest was met vakantie tot 5 januari. Lap, daar gaat mijn project. Dan heb ik maar wat priveles gegeven aan die twee, met mijn ipad de app "english for beginners" gebruikt. Gezien er maar twee meisjes waren was dag heel gemakkelijk te doen. s Middags gemeld aan Bash dat ik werkloos was en dan heeft hij voorgesteld om de volgdende dagen naar de Kidz Active School te gaan, er is daar meer werk. k Was wel blij met zijn voorstel.
In de namiddag ben ik dan opnieuw naar de markt geweest om mijn stofke te kopen. En ja hoor, opnieuw mijn weg kwijtgeraakt. Ditmaal was ik met de taxi naar de stad gereden. Toen ik wou terugkeren wist ik niet meer waar ik was. Taxi gezocht maar ik wist ook geen naam van een straat, want dat hebben ze hier niet, en had al evenmin een herkenningspunt. Niet eenvoudig voor de taxichauffeur, maar hij heeft mij toch veilig en wel thuis afgezet. s Avonds gingen we met de groep eten en daarna zijn ze naar een danswedstrijd geweest. Bash en Loes zaten in de jury, samen met de chief. Het was een hele leuke avond. Om middernacht thuisgekomen, gelukkig is mama Suweba opgestaan want alle deuren zijn hier sterk vergrendeld...
Vrijdagmorgen, samen met Daniella en Tessa per taxi naar school gereden. We waren verwelkomd door een bende kinderen. Momenteel is het kerstvakantie, maar de kinderen komen naar school voor opvang. Ze willen dus spelletjes spelen, aan iedere vinger een kindje en heel veel knuffels. Ze hebben het oh zo nodig...
Ik was heel gelukkig. s Middags ben ik met Sylvester, op de moto, naar de compound geweest met een pakje voor Salam. Het pakje had ik meegekregen van Lieve, een vroegere vrijwilligster. Een compound is een groep hutjes, rond een binnenpleintje. Ik had ook nog kleertjes mee voor de kindjes van de familie. De compound was zo zalig en idyllisch...amai. Samen met Sylvester en de man van de conpound heb ik onderhandeld over de besteding van mijn sponsorgeld... Mijn dag kon niet meer stuk, wat een belevenis.
Voor het weekend hebben Daniella, Tessa en ik een tripje gepland naar "Hand in Hand Community", een leefgemeenschap voor kinderen met een mentale beperking uit heel Ghana. In Ghana wordt een geestelijke handicap vaak in verband gebracht met "boze geesten". Om die redenen worden de kinderen nogal dikwijls in de steek gelaten. Het was een heel emotioneel weekend waarin vreugde en geluk afwisselden met verdriet... De leefomgeving is echt een paradijs voor de kinderen. Het is gelegen in een mooie groene omgeving met ronde witte huisjes, mooi beschilderd met kleurrijke tekeningen, educatieve ruimtes, kineruimtes, weefatelier, naaiatelier, snoezelruimte, zwembad, speeltuin, rustgevende ruimtes voor autistische kinderen... Kortom, er is aan alles gedacht. Er zijn permanent 26 verzorgers aanwezig. De leefomgeving is 21 jaar geleden gesticht door een Nederlandse tropenarts, Ineke Bosman. Het is werkelijk uniek. Mijn lieve Mathijs, ik heb veel aan jou moeten denken, I did it for you...
Tussendoor zijn we nog even op bezoek geweest naar de prachtige watervallen en naar een omgeving met leuke aapjes...
Het was een mooi weekend...
Wordt vervolgd...
|
