- dit plein gelegen is tussen de Frankrijklei en de Oude Vaartplaats.
(foto uit eigen beheer)
- de naam afkomstig is van de middeleeuwse
"Blauwe toren"
(fotovan het internet)
die deel uitmaakte van de 15de eeuwse omwalling.
- deze toren gebruikt werd als arsenaal, sluizencomplex, dissectieruimte, kruit -en poedermagazijn, en uiteindelijk een opslagplaats voor hout en puin.
- De toren zijn kreeg kreeg door de blauwe leien op het dak.
- is gelegen tussen de Mutsaertstraat en de Venusstraat.
- ze in de 15de en de 16de eeuw ten noorden begrensd werd door de blinde afsluitingsmuur van het minderbroederklooster, en ten zuiden door de tuinmuren van de Keizerstraat.
- vandaar de naam "Blindestraat" kreeg, in de Franse tijd verbasterd tot "Blindenstraat" (rue des Aveugles).
- de 2 belangrijkste gebouwen in de straat het "Bureel van Weldadigheid"
zicht op de gevel van het gebouw (foto van Alfons Van Camp)
en het "Gesticht Van Den Nest" zijn.
zicht op het gebouw Gesticht Van Den Nest (foto van Alfons Van Camp)
- het bureel opgericht werd in 1796 en in 1887-88 vervangen werd door het huidige gebouw naar een opdracht van bouwmeester Victor Durlet.
- het gesticht een instelling was ter bestrijding van de tuberculose.
- het gebouwd werd in 1907 naar een opdracht van de architecten Ferdinand Dermond en Edmond J. Tyck.
- deze straat gelegen is tussen de Carnotstraat en de Constitutiestraat.
- de naam verwijst naar een bisschop (in het Grieks : epi-skopos, wat letterlijk "opzichter"betekend.
- hij een geestelijke is in de hiërarchie van de Katholieke Kerk, de Orthodoxe Kerk, de Anglicaanse Kerk, de Vrij-katholieke Kerk, de oudekatholieke Kerk, de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Dagen of de Lutherse Kerk die veelal aan het hoofd staat van een bisdom.
- dit straatje gelegen is tussen de Brouwersvliet en de Adriaan Brouwerstraat.
- achter de betekenis van de naam niet gezocht dient te worden, gezien deze spreekt voor zichzelf, met het Waterhuis in de Adriaan Brouwerstraat achter de hoek.
- deze straat gelegen is tussen de Karel Oomsstraat en de Generaal Lemanstraat
- ze in 1875 geopend werd op gronden van de familie Somers-Biart vandar de naamgeving.
- ze oorspronkelijk gelegen was op het grondgebied van de gemeente Berchem.
-in 1912 de straat werd overgeheveld naar de stad Antwerpen.
- in de straat het Nottebohm Medisch Centrum gelegen is aan het nr 2
- Op 6 maart 1774 wordt in Estrée-les-Crécy, een dorp in het Franse Somme-departement Jean François Biart geboren. Amper 20 jaar later komt hij naar Antwerpen in het zog van het Revolutionaire Franse leger als inspecteur van het krijgsvervoer. In 1797 krijgt hij het beheer van de gemeentelijke administratie van kanton Lier en kort daarop zet hij zijn ambtelijke carrière verder bij de préfectuur van het departement van de Twee Neten onder prefect markies Charles d’Herbouville. Jean François gaat zich verrijken met de aankoop van in beslag genomen bezittingen, die de Franse overheid op de Antwerpse Vrijdagmarkt tegen spotprijzen laat verkopen bij opbod. Zo verwerft hij een patrimonium dat huizen, gronden, boerderijen, bossen en een jachtpaviljoen omvat, maar ook een aantal grondstukken aan de stadsrand nabij de steenweg naar Wilrijk – nu Karel Oomsstraat – waarop een oud buitenverblijf staat dat ooit nog in bezit is geweest van Jerome della Faille. In 1797 trouwt Jean François met Marie Françoise De Marteau, dochter van een Antwerpse arts en het nieuwe paar gaat inwonen bij de ouders van zijn vrouw in hun herenhuis aan de Lange Gasthuisstraat. Het buitenverblijf aan de dan nog landelijke stadsrand wordt als zomerverblijf gebruikt en krijgt nu de naam Hof van Biart, een L-vormig landhuis met een grote lap grond en tuinen. Zo’n zes jaar na de dood van Jean François Biart, op 13 maart 1840, komt dat Hof in bezit van zijn oudste dochter Marie Françoise Biart, intussen weduwe van de heer Somers. Haar erfgenamen trekken door de tuinen van hun Hof twee straten, de Biartstraat en de Somersstraat, voor de namen hebben ze het niet ver moeten zoeken. Maar in 1912 wordt de laatste straat herdoopt in Bronstraat en zo heet die vandaag nog steeds. (Bron : Frits Schetken)
- er aan het nr Nr.2 WOONZORGCENTRUM EN MEDISCH CENTRUM NOTTEBOHM is gelegen. In de tweede helft van de 19de eeuw kent Antwerpen een grote kolonie van uit Duitsland afkomstige handelaars, industriëlen en bankiers. Als een der eerste arriveert de familie Nottebohm al in 1811 vanuit het Westfaalse Bielefeld in Antwerpen. Het zijn de broers Dietrich – zeg maar Thierry - en Johann-Abraham – noem hem Jean – die hier onder meer een rijstpellerij zullen beginnen. Aan Thierry wordt de erfelijke titel van baron verleend in 1861, het jaar waarin zijn 48-jarige zoon André trouwt met Linda van Laer, net 25 jaar. Na een huwelijk van 27 jaar en acht kinderen overlijdt André en wordt Linda meteen douairière ofwel adellijke weduwe, want Thierry’s oudste zoon Eduard is al twee jaar dood en zo is de barontitel overgegaan op de jongste zoon André. Nu is liefdadigheid een van de kenmerkende eigenschappen van de leden van deze Duitse kolonie en dat is bij de Nottebohms niet anders. Linda ziet dat er geen behoorlijke behandeling bestaat voor mensen met lupus. Dat is een huidziekte die in zijn onschuldigste vorm rode littekens achterlaat, maar ook kan evolueren tot allerhande andere kwalen: kaalheid, dode vingers, ontsteking van gewrichten en bloedvaten, hartproblemen … kortom, een ernstige aandoening. In 1899 financiert zij daarom de oprichting van een Hôpital Dermatologique Nottebohm, waarvoor ze architect Jos Bascourt aantrekt voor het ontwerp van een groot ziekenhuis aan de Biartstraat en de Antwerpse Gasthuiszusters-Augustinessen binnenhaalt voor de ziekenzorg. Het gebouw wordt ingehuldigd op 20 oktober 1901 en vertoont een samenspel van neotraditoneel met neorenaissance en een vleugje art nouveau. Bascourt is specialist in al die stijlen en weet te mixen. Dit project is wel zijn enige opdracht voor een groot openbaar gebouw. Achter de 80 meter lange straatgevel met vier torens gaan gescheiden afdelingen voor mannen en vrouwen schuil, een neogotische kapel, een dokterskabinet, een refter en cellen voor de zusters, een strijkatelier, keukens, kamers voor het lekenpersoneel en het directiekantoor. Allemaal heel modern opgevat voor die dagen, de uitrusting is van een hoger niveau dan in de andere Antwerpse ziekenhuizen. Met aan het hoofd Linda Nottebohm-Van Laer. Als Linda in 1907 overlijdt op haar 71ste neemt dochter Augusta de leiding van de kliniek over. Die wordt tussen 1928 en 1930 uitgebreid met een vleugel naar ontwerp van Jef Huygh, ditmaal in art decostijl, ook weer de specialiteit van de architect. Hier komen drie spreekkamers voor de artsen, een apotheek, vier behandelkamers voor röntgenstralen en ultravioletbestraling en er is nu ook een lift. In 1950-1952 voert architect Gustaaf Van Meel verbouwingen uit. Hij is bekend met de zusters augustinessen als ontwerper van hun Sint-Augustinusziekenhuis in Wilrijk. Gustaaf zorgt voor een nieuwe kloostervleugel, vergroot de kapel en integreert een extra verdieping binnen het bestaande gebouw. De kliniek wordt in 1976 ook revalidatiecentrum en daar komt in 1980 een rusthuis bij, dat in 1995 uitgebouwd wordt tot woonzorgcentrum, waarin dan in 2006 vijf serviceflats worden geopend, die in 2013 gezelschap krijgen van nog eens vier van zulke flats, terwijl er in 2011 nog een nieuwbouw aan het Nottebohmcentrum wordt toegevoegd. Maar dat alles heeft Augusta Nottebohm niet meer mogen meemaken. Zij overleed in 1950, maar nog altijd zitten er in het bestuur van het Nottebohmcentrum leden van deze familie. (Bron : Frits Schetsken)
- deze straat gelegen is in de Expowijk, tussen de Jan Van Rijswijcklaan en de Eric Sasselaan.
- de naam beschaving een verscheidenheid heeft van betekenissen met betrekking tot de menselijke ontwikkeling.
- het begrip kan verwijzen naar de algemene ontwikkeling van individuen of groepen, maar ook naar een maatschappij met een bepaalde mate van complexiteit.
- er op de hoek met de Jan Van Rijswijcklaan een appartementsgebouw werd gebouwd dat opgetrokken werd door Marcel Tolkowsky (1898-1991) na een opdracht van architect Frans Dens uit 1933.
(foto van de site inventaris bouwkundig erfgoed)
- éénzelfde gebouw zich bevindt op de andere hoek van de Jan Van Rijswijcklaan met Camille Huysmanslaan.
- deze brede, beboomde laan, die de oostelijke begrenzing vormt van de Nieuw-Parkwijk "Den Brandt", gelegen is tussen het Nachtegalenpark en het park Den Brandt, en loopt van de Gerard Legrellelaan tot aan de Groenenborgerlaan.
- ze werd aangelegd in 1910 op de grens Antwerpen-Wilrijk.
- de naam verwijst naar de vele beukenbomen (foto van Alfons Van Camp)
die aan beide zijden van delaan werden aangeplant en dateren uit 1911 en 1912
- er tot 1956 op het kruispunt met Eglantierlaan het bekende café "Dikke Mee" was gevestigd
(foto van Alfons Van Camp)
- dit café nu zijn standplaats heeft aan de zijingang van het Nachtegalenpark aan de Gerard Legrellelaan.
- aan de rechterzijde het park Den Brandt er zich een fontein bevindt, met de
Dansende nimfen"
(foto van Alfons Van Camp)
- deze fontein het werk is van de Duitse beeldhouwer Water Schott.
- er op de achtergrond van de foto van het kasteel te zien is, dat vroeger "Het Kreglingerkasteel" werd genoemd, maar tegenwoordig net zoals het domein "Kasteel Den Brandt" heet.
- er in het park het Middelheim Jazzfestival wordt gehouden.
(foto van Alfons Van Camp)
- er langs de rechterzijde, bijna ter hoogte van de Middelheimlaan er zich
een kapelleke bevindt.
(foto van Alfons Van Camp) - deze kapel officieel "Kapel van de H. Maagd Marie Middelares van alle genaden" genoemd wordt en in 1933 is gebouwd.
- de stichters vier leden van de familie della Faille de Waerloos waren.
- de beukenboom tot 46 meter hoog kan worden
(foto van Wikipedia)
en dat de stam glad en eerder dun is. De beukennootjes in een napje zitten en in elk napje 2 nootjes zitten. Deze nootjes zijn zeer geliefd door eekhoorns. (Bron : Wikipedia).
- deze straat gelegen is tussen de Sint-Rochusstraat en de Schermerstraat.
- deze straat eind van de verleden eeuw nog rue Nu-Pieds heette.
- de naam van de straat vermoedelijk verwijst naar een familie Bervoet : Elisabeth Bervoet, bv die in 1338 een stuk land bezat en een huis, buiten de Begijnenpoort had en van een Jan Bervoet een pachter was van een stuk land indezelfde ligging.
- deze weg zich bevindt op Petroleum Zuid, zuiden van de binnenstad van Antwerpen, tussen het Zuid en Hoboken.
- ze gelegen is tussen Petroleumkaai en de Naftawerg.
- de naam verwijst naar benzine naar een mengsel ivan koolwaterstoffen dat wordt gebruikt als brandstof voor benzinemotoren en als oplos -en schoonmaakmiddel. +
- het bestaat uit lichtere destillatiefracties van aardolie met een lage viscositeit en betrekkelijk laag kooktraject.
- Petroleum Zuid de oudste petroleumhaven is van België en in de eerste helft van de 20ste eeuw een toonaangevende rol speelde in Europa wat petroleumindustrie betreft.
- in 2011 de naam van Petroleum zuid veranderd werd in Antwerp Blue Gate.
- de straat gelegen is tussen de Kammenstraat en de Leeuwenstraat.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
P.S. : bijkomende gegevens van onze medewerker en freelancer Frits Schetsken :
DE BERGSTRAAT LEIDT NAAR LIMBURG In 1547 koopt onze 16de-eeuwse projectontwikkelaar Gilbert van Schoonbeke de gronden van het vroegere Reyniershof tussen de Steenhouwersvest en de huidige Reyndersstraat. Volgens een eerder gevolgd patroon gaat hij daarop een economische activiteit ontwikkelen, in dit geval een markt voor de verkoop van tweedehands kleding, die tot op dat moment voor het stadhuis op de Grote Markt plaatsvond. Bedenk wel, ‘tweedehands’ zijn in die dagen geen afdankertjes, maar kostbare stukken gemaakt uit lakens - zoals destijds sterk samengedrukte wollen stoffen worden genoemd - van zeer duurzame kwaliteit. Rond die markt legt Gilbert toegangswegen aan, zoals de Leeuwenstraat, waar dan weer zijstraten op aansluiten, de Gierstraat en de Bergstraat. Langs die straten verkoopt Van Schoonbeke kavels voor de bouw van woningen.
De Bergstraat krijgt zijn naam van het huis ‘Berg van Calvariën’, maar ook andere huizen in deze smalle straat dragen namen waarin ‘berg’ voorkomt. Op nr.10 zie je dat vandaag nog, daar lees je op een uithangbord ‘Bleyenberg’ met 1660 als datum. Het waren allemaal betrekkelijk smalle huizen, maar wel veelal met een zolderverdieping met een hijsluik. Er woonden handelaars.
Als aan de oneven straatzijde in de jaren 1960 een grote parkeergarage wordt gebouwd, betekent dat sloping voor diverse van deze oude huisjes. Gelukkig is daar Jozef Weyns, geboren in Heist, jawel, op den Berg, op dat moment wonend in Beerzel, maar sinds 1953 ook conservator van het Provinciaal Openluchtmuseum Bokrijk nabij Genk. Hij laat twee huizen voorzichtig afbreken en vanuit Antwerpen naar Limburg overbrengen, waar ze nu opgepoetst en wel deel uitmaken van het onderdeel ’De Oude Stad’. Het gaat om de woningen 'Maegdenberch' en 'Rousselberch', die oorspronkelijk op Bergstraat 5 en 7 stonden. Ze dateren van rond 1550 en staan bij heel wat andere huizen uit Antwerpen, die samen die Oude Stad vormen. Maar bij die andere gebouwen gaat het vaak om deels of volledig gereconstrueerde panden, terwijl bij beide ‘berchen’ alles origineel is gebleven.
- deze lei zich bevindt tussen de Mercatorstraat en de Mechelsesteenweg.
- ze werd aangelegd naar een opdracht van de provinciale architect Johan Van Gastel, volgens R. Van de Weghe naar een idee van de beeldhouwer Léonard De Cuyper.
- ze geopend werd op 1.5.1859 door kroonprins Leopold en prinses Charlotte en ze Leopoldlei werd genoemd. .
- de lei na WO I in 1919 Belgiëlei werd genoemd.
- er zich in 1861 op het rondpunt ter hoogte van de Nerviërsstraat het standbeeld van Boduognat stond, naar een opdracht van Joseph Jacques Ducaju .
- het standbeeld uiteindelijk in 1954 verdween voor de aanleg van de tramsporen van de Lijn.
- de belangrijkste en bezienwaardigheden op de Belgiëlei zijn, aan het nr 117 het Commandohuis
- in 1912 Jos Bascourt zijn laatste grote verwezenlijking bouwt aan de Belgiëlei 117, het woonhuis van Lieven Gevaert, wiens fotomateriaal dan reeds een aantal jaren in zijn fabriek in Mortsel wordt vervaardigd. Het in neoklassieke stijl opgetrokken huis heeft zijn interieur in dezelfde stijl nog grotendeels behouden. Zo zijn er beneden een eetkamer, een rookkamer en een halfronde ontbijtkamer met zicht op de achtertuin. Een staatsietrap leidt naar de eerste verdieping, waar alle slaapkamers uitgeven op het bordes. Een diensttrap verbindt de keuken in de kelder met beide verdiepingen.
- hier nu het Militaire Commando van de provincie Antwerpen is gehuisvest
(foto van Kris VandeVorst - Vlaamse Gemeenschap)
- het museum Smidt van Ghelder aan het nr 91
(foto van Alfons Van Camp)
en Herdenkingsmonument voor de gedeporteerde Joodse bevolking.
(foto van Alfons Van Camp)
- dit het werk is van Willem Bierwerts en dat het monument werd ingehuldigd op 27 mei 1997.
- er vroeger op het rondpunt aan de Nerviërsstraat het standbeeld van Boduognat stond dat van de hand van Joseph Ducaju is en onthuld werdop 17 augustus 1861 en afgebroken werd in augustus 1954.
- de diverse stukken aanvankelijk waren opgeslagen in een stadsmagazijn, maar later verspreid geraakte. Zo is het hoofd van Boduognat in de Antwerpse Zoo terechtgekomen, waar het nog te zien valt tussen het groen..
Ik ben een gepensioneerde Hoofdinspecteur van eerste klasse bij de politie, officier van gerechtelijke politie en hulpofficier van de Heer Procureur des Konings, van 81 jaar. Mijn hobby's zijn vooral Antwerpen in beeld brengen en voetbal.
