Ik ben Josephine of Joke
Ik ben een vrouw en woon in Waasmunster (Belgie) en mijn beroep is Genieter.
Ik ben geboren op 10/08/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Zwemmen,wandelen in de natuur,
en natuurlijk fietsen.
Fotograferen, fotobewerking.
Op internet surfen en bloggen.
Maar ook een gezamelijke hobby
van mij en mijn echtgenoot is dat we
graag varen over verschillende wateren.
Britse toerist veinst dood om aan olifant te ontsnappen
Britse toerist veinst dood om aan olifant te ontsnappen
Een Britse toerist is op het nippertje aan een vreselijke dood ontsnapt. Jonathan Sykes (24) was op trektocht door Kenia toen hij plots werd aangevallen door een losgeslagen olifant. Hij probeerde aan de schoppartij te ontkomen door te vluchten, maar de olifant greep hem telkens bij het nekvel. Een plotse ingeving om zich een bolletje te wurmen, redde zijn leven. In het ziekenhuis moest hij 80 keer gehecht worden aan zijn gehavende been.
"Na de eerste slagen veinsde ik gewoon dat ik dood was, zodat het beest geen interesse meer zou krijgen. Ik wrong me in een bolletje, terwijl de olifant me wel 15 meter ver schopte. Toch bleef ik volhouden. Uiteindelijk ging hij niet meer met zijn volle gewicht op mij staan, denkende dat ik de geest had gegeven", zei een opgeluchte Sykes, die met twee gidsen en zeven toeristen op pad was. De natuurliefhebber steekt de hand overigens volledig in eigen boezem. "Tuurlijk neem ik hem niets kwalijk. Hij voelde zich bedreigd en verdedigde zijn territorium. Niets mis mee." (dea)
bron; demorgen.be
Libellen dreigen uit te sterven rond Middellandse Zee
Libellen dreigen uit te sterven rond Middellandse Zee
Een vijfde van de libellen en waterjuffers in het Middellandse Zeegebied wordt met uitsterven bedreigd. Oorzaak is het oplopende tekort aan zoetwater in combinatie met klimaatverandering. Dat meldt het Internationaal Comité voor Natuurbehoud (IUCN). De IUCN onderzocht 163 soorten libellen en waterjuffers.
Kritiek Vijf soorten bevinden zich in een kritieke fase van uitsterving, dertien worden bedreigd en nog eens dertien soorten zijn kwetsbaar. Het merendeel van de bedreigde soorten leeft in ecosystemen in de Levant (Israël, Jordanië, Libanon, de Palestijnse Autoriteit en Syrië), Zuid-Turkije, de Balkan, het noordwesten van Algerije en Noord-Tunesië.
Mens De zoetwaterecosystemen daar worden bedreigd door de menselijke waterconsumptie, verontreiniging, irrigatie en droogte.
Langlopende acties op regionaal, nationaal en internationaal niveau zijn nodig om het tij te keren, vindt de IUCN. De betrokken landen moeten hun verantwoordelijkheid nemen om deze soorten te beschermen. (anp/mvl)
bron; hln.be
Zeldzame vogels Avifauna terug
Zeldzame vogels Avifauna terug
Het stel zeldzame Montserrat troepialen dat bijna twee weken geleden werd gestolen uit vogelpark Avifauna in Alphen aan den Rijn, is weer terecht. Een man die ze volgens een woordvoerder van het park te goeder trouw had gekocht, kreeg argwaan toen hij in de media las over de diefstal. Toen hij ze kocht, wist hij niet om wat voor vogels het ging, aldus de zegsman dinsdag. De man bracht nog vier vogels terug, die wat vervangbaarder zijn. Van de Montserrat troepiaal leven er volgens hem nog ongeveer vijfhonderd in de natuur en vijftig wereldwijd in dierentuinen.
James Snyder is in zijn opzet geslaagd. De Amerikaanse fotograaf wilde knappe beeldjes schieten van kikkers in zijn tuin. Hij lokte de beestjes met lampen.
Lampje ingeslikt De lampjes moesten 's avonds zwermen insecten lokken en zo ook kikkers die dol zijn op de kleine beestjes. "Plots zag ik een kikker op een boom zitten. Ik dacht eerst dat hij gewoon op een lampje zat maar toen ik dichterbij kwam en inzoomde, merkte ik dat hij gewoon een lampje ingeslikt had." En zo kon de jongeman uit Palm Beach, Florida een foto maken van een lichtgevende kikker. "Ik maakte eerst enkele foto's en trok daarna voorzichtig aan het koordje van de lampjes. Het lampje kwam langzaam uit de kikker. Het beestje bleef eerst nog versuft zitten maar kroop na een tijdje toch stilletjes weg. Ik kan iedereen geruststellen, ik heb de kikker intussen al teruggezien. Hij leeft dus nog", besluit Snyder. (hlnsydney)
bron; hln.be
Duiven moeten binnenblijven tijdens Chinese feestdag
Duiven moeten binnenblijven tijdens Chinese feestdag
De regering in Peking heeft een vliegverbod voor duiven uitgevaardigd op 1 oktober. Op die dag viert het land haar nationale feestdag en de Communistische Partij wil niet dat duiven roet of wat anders in het eten komen gooien. Alleen de duiven in de parade mogen uitvliegen.
De dertigduizend eigenaars van duiven in Peking hebben een bericht gekregen. Ze moeten hun een miljoen duiven tot en met twee oktober binnenhouden. De viering van de feestdag en zestig jaar communistisch bewind zal niet onopgemerkt voorbij gaan. Een grote militaire parade met dansers en andere entertainers zal door de stad trekken om hulde te brengen aan Mao Zedong. Hij stichtte op 1 oktober 1949 de Chinese volksrepubliek op het plein van de Hemelse Vrede. Duivenliefhebbers zullen tijdens de parade wel aan hun trekken komen want er zullen zestigduizend duiven gelost worden. (hlnsydney)
bron; hln.be
Stier ontsnapt uit slachthuis en dolt met agenten
Stier ontsnapt uit slachthuis en dolt met agenten
Een stier van ruim 600 kilo is ontsnapt uit een Amerikaans slachthuis en sleepte in zijn vlucht meerdere agenten mee. Uiteindelijk kon de politie het dier toch vangen.
De agenten werden aan een lasso door de straten van New Jersey gesleept, nadat het kolossale beest uit een slachthuis was ontsnapt. Agenten omsingelden de stier en wierpen een lasso om zijn kop. Op dat moment ging hij er vandoor en sleurde de agenten met zich mee. Na tien blokken lukte het een agent om de stier te verdoven, waarna hij in het slachthuis alsnog zijn lot moest ondergaan, schrijft De Telegraaf. (hlnsydney)
bron; hln.be
'Het gaat heel slecht met de egel'
'Het gaat heel slecht met de egel'
door Mariette Mulkens.
De Zoogdiervereniging heeft 2009 uitgeroepen tot het 'Jaar van de Egel'. Met een egelcampagne, een site (www.jaarvandeegel.nl), een landelijke egeltelling en vorige week was er een heus egelweekend. - Heeft al die aandacht zin? Dré Scheeres van de Egelopvang Roosendaal: "Jazeker.
Het is echt noodzakelijk, want het gaat heel slecht met de egels. Er worden er heel veel doodgereden. Ik schat alleen al in West-Brabant vele honderden. En wat net zo erg is: er worden er bijna net zo veel vergiftigd met spul tegen slakken en luizen. Alleen zie je die egels niet, want een zieke egel verstopt zich."
-Merkt de opvang ook dat het slecht gaat met de egel?
"Absoluut. Wij krijgen ieder jaar zo'n 160 tot 170 zieke of gewonde egels binnen. Dit jaar zitten we pas op 110. En dat zullen er niet veel meer worden, want in november begint de winterslaap."
-Dan gaat het toch juist goed?
"Nee, was dat maar waar. Omdat onze opvang steeds bekender wordt, krijgen we zelfs egels uit Midden- en Oost-Brabant. Nee, er zijn simpelweg minder egels. Als ze er niet zijn, kun je ze ook niet aanrijden."
-Mensen die egels zien, of juist niet meer, kunnen dat melden op de site. Doel is om de egel op de lijst met bedreigde diersoorten te krijgen. Wat vindt u daarvan?
"Dat zou heel mooi zijn, want dan moet de overheid maatregelen nemen, bijvoorbeeld meer gaas langs de wegen en wildtunnels aanleggen."
-In de krant stond een oproep: de tuin moet egelvriendelijker.
"Ja, dat zou veel schelen. Mensen worden steeds luier. Ze gooien de tuin vol tegels en ze sluiten hem met een schutting hermetisch af. Tegenwoordig vinden mensen het vreemd als er een egel in de tuin loopt. Wat wil je, hij kan er niet eens in. Als we willen dat egels overleven, moet dat echt anders."
bron; bndestem.nl
28-09-2009
Madeira; Wandelgeluk in soorten
Madeira; Wandelgeluk in soorten
foto'smadeiracasa.com
De vele paden maken Madeira tot een ideaal wandeleiland.
Eigenlijk had dit verhaal beter geschreven kunnen worden door Paula. Paula, een 49-jarige Britse uit de buurt van Blackpool, is een echte wandelaar. Zes dagen geleden kwam ze aan op Madeira en liep ze rechtstreeks vanaf het blinkend nieuwe Aeroporto do Funchal de bergen in.
Daar is ze sindsdien gebleven. Wandelend, haar eigen potje kokend en slapend in haar bivakzak bij de uitdovende warmte van een kampvuurtje. Dit is Paulas zevende dag op Madeira en de lokale hotellerie heeft nog geen cent aan haar verdiend.
We komen elkaar tegen op het pad naar de Caldeirão Verde, een wandeling langs een van de vele irrigatiekanaaltjes (levadas) waardoor het water van de bergen naar de lager gelegen akkers stroomt. Ik heb geslapen in een groot en zacht bed van de Quinta do Furão in Santana, heb vanmorgen ontbeten met uitzicht op zee en ben met mijn huurauto naar de parkeerplaats gereden waar ik mijn wandeling ben begonnen.
Madeira lacht me toe. De doorkijkjes naar de blauwe zee in de diepte en dorpjes met witte huizen en oranje daken zijn adembenemend, de natuur is uitbundig groen, en het pad langs de levada is een niet te missen wegwijzer. Terwijl ik verzonken ben in wandelgeluk verschijnt Paula ineens op een richel boven me.
Ze zegt goedendag en kijkt daar opgelucht bij. Als ik stop om een praatje te maken, blijkt waarom. Paula heeft een rampdag achter de rug. Ze is gisteren jammerlijk verkeerd gelopen. Ze moest zich een weg banen door dicht struikgewas en kwam op veel te steile hellingen. Ze heeft gebeden dat ze het mocht overleven. De hele dag heeft ze rondgedoold om uiteindelijk uit te komen op de plek waar ze s ochtends was begonnen. Vanmorgen heeft ze het juiste pad gevonden, maar nu is ze door haar eten heen, en de volgende plaats waar ze eten kan inslaan, is ver weg.
Neem een deel van mijn lunchpakket, bied ik aan. Het is toch te veel. Bovendien ligt het diner van gisteravond zwaardvis met banaan, een Madeirese specialiteit nog zwaar op mijn maag. En zo zitten we even later mijn brood te delen in de Caldeirão Verde, een groen keteldal waar het water van loodrechte hellingen klaterend in een helder bergmeer druipt. Ik in een licht jasje en een Adidas-trainingsbroek, Paula in een stevig fleecejack, kaki wandelbroek met opgestikte zakken en stoere leren bergschoenen.
Ze wijst naar het bergmeertje onder ons waarin grijze schaduwen wegschieten. Forellen. Natuurlijk heeft ze visgerei bij zich. Maar geen mobiele telefoon.
Ze was bijna dood geweest, zegt Paula terwijl ze een yoghurtje leeglepelt. s Morgens had ze de tunnel genomen onder de Pico Ruivo door, de hoogste berg van Madeira. Drie kwartier in het pikkedonker, doodeng. Ze had kunnen zweren dat er iemand in haar nek hijgde.
Als Paula dit had geschreven, was het een verhaal geworden vol afgronden en ruige bergen, over schuilen tegen de regen in grotten, over droogvoer eten bij het kampvuur en de wurgende onzekerheid van de wandelaar die de weg kwijt is. Maar ook over de rust van de natuur, de weldaad van het alleen zijn, het fluiten van de schaarse vogels in de vroege ochtend en het wonderschone landschap helemaal voor jou alleen. Als ze iets heeft geleerd, zegt Paula, die landschapsarchitectuur heeft gestudeerd, dan is het wel dat je de natuur het beste met rust kunt laten.
Ik heb een heel ander verhaal. Dat van mij gaat over pootjebaden op het zwarte stenenstrand van Funchal en wandelingen langs stromende watertjes en groene hellingen, over een ritje met een huurauto door groene valleien met terrassen vol bananenbomen en een biertje op het terras van het hotel met uitzicht op de ondergaande zon. Eén eiland, twee verhalen.
Na de lunch lopen Paula en ik een stukje samen op. Ik terug naar mijn auto, Paula verder op haar tocht. Na een tijdje kruisen we het pad dat van het gehucht Ilha naar de Pico Ruivo voert. Paula twijfelt. Bergop ligt de uitdaging, de top die ze op moet, beneden lonkt een warme maaltijd en misschien zelfs een echt bed. Ze wil naar boven lopen, maar draait zich dan toch om. De Pico Ruivo kan tot morgen wachten. Ze zwaait als ze afdaalt.
foto'smadeiracasa.com
De volgende dag wandel ik met een gids via geplaveide toeristenpaden over de drie hoogste toppen van Madeira naar de Pico Ruivo. We lopen de hele dag in een natte wolk. De fantastische uitzichten die deze wandeling beloofde, zijn in nevelen gehuld. Boven in de berghut kijk ik of ik Paula zie. Ze is er niet. Als we teruglopen naar de parkeerplaats, waar het busje wacht dat ons terugbrengt naar het hotel, denk ik aan het verhaal dat Paula gisteren vertelde, vlak voordat we uit elkaar gingen. We stonden aan de rand van een afgrond en keken naar beneden. Paula vertelde over Jezus die door de duivel werd uitgedaagd om van een berg te springen. Als hij echt de zoon van God was, zou hem toch niets kunnen gebeuren, God zou hem altijd redden. Het trok haar ook wel, bekende Paula. Het pad afspringen en naar beneden duiken, met gespreide armen de leegte in en maar zien wat er gebeurt. Misschien wilde Paula wel aan het leven ontsnappen. Maar willen we dat af en toe niet allemaal?
VIJF KEER MADEIRA
Wandelen: Langs de levadas, de irrigatiekanaaltjes waarmee het water uit de bergen naar de akkers wordt geleid, kun je prachtig wandelen. Maar je kunt ook omhoog. De hoogste top, de Pico Ruivo (1862 meter), ligt midden op het eiland en is bereikbaar via goed onderhouden paden.
Ritje maken: Voor wie een huurauto heeft: maak een ritje over het eiland. Een mooi dagtochtje is van Funchal omhoog naar de Pico do Arrieiro, via Ribeiro Frio naar Santana, over de kustweg naar São Vicente en dan midden over het eiland via de pas van Encumeada weer terug. Fototoestel mee.
Slapen op een quinta Het eiland mikt op de welgestelde reiziger, dus er zijn veel luxe hotels. Een categorie apart zijn de quintas, voormalige landhuizen die zijn omgebouwd tot hotel. Er zitten hele mooie tussen, zoals de Quinta do Furão in Santana aan de noordkust. Op een rots aan zee aan de zuidkust in Ponta do Sol ligt de Quinta da Rochinha. Adembenemend. www.quintas-madeira.com.
Jardim Botanico: Je rijdt er onderdoor als je van het vliegveld naar hoofdstad Funchal rijdt: de botanische tuin. Acht hectare bloemen, bomen en planten van binnen en buiten Madeira.
Maderawijn: In Funchal zijn wijnhuizen waar je madera kunt zien en proeven. The Madeira Wine Company: Avenida Arriaga 28 (www.madeirawinecompany.com). DOliveiras: Rua dos Ferreiros 107.
DOEN & Laten
Vliegen Transavia vliegt maandag en donderdag tussen Schiphol en Madeira. Heen 6.45 uur (aankomst Funchal 9.45), terug 10.40 (aankomst 15.40). In Madeira is het één uur vroeger. Een retourticket kost ongeveer 340 euro. TAP Air Portugal vliegt dagelijks tussen Amsterdam en Madeira, met een tussenstop in Lissabon of Porto. Ticket ongeveer 480 euro.
Slapen Madeira is voor de luxe toerist. De hoofdstad Funchal heeft een hotelstrip met veel grote, dure hotels. Wie graag rustig zit, is beter af op een quinta. Zie www.madeiraislands.travel, www.madeira-rural.com. Campings zijn er ook. Zie www.madeira-camping.com.
Vervoer De gemakkelijkste manier om jezelf te verplaatsen is een auto huren. Dat kan op het vliegveld van Funchal. Wie geen auto heeft, is aangewezen op taxis en bussen.
Wandelen met een gids Het is prachtig wandelen op Madeira. Een probleem bij het wandelen op Madeira is: hoe kom je naar het beginpunt van je wandeling en hoe kom je terug als je klaar bent? Wandelbedrijfjes bieden georganiseerde wandelingen aan met gidsen. Je loopt dan in een groep van tien tot vijftien personen. Een bus brengt en haalt de wandelaars. Een georganiseerde dagwandeling kost zon 35 euro. Enkele wandelbedrijven zijn: Nature meetings (www.naturemeetings.com), Madeira Explorers (www.madeira-explorers.com), Terras dAventura (www.terrasdeaventura.com), Madeira Wind Birds (www.madeirawindbirds.com).
En op eigen gelegenheid Wie het liever zelf uitzoekt, moet voor eigen vervoer zorgen. Een huurauto is het gemakkelijkst. Dan moet je je wandeling wel zo plannen dat je weer uitkomt op je beginpunt. Een taxi huren kan, maar loopt snel in de papieren. De bus is een optie. Dat vereist wel wat puzzelwerk en veel geduld. Er zijn goede wandelgidsen te koop van Madeira. De ANWB heeft een wandelgids, de Duitse uitgever van wandelgidsen Rother heeft een (Engels- en Duitstalige) gids. De meest complete is de Nederlandstalige Sunflower Wegwijzer, met autotochtjes en wandelingen. Busverbindingen worden aangegeven. Bij het toeristenbureau zijn folders met wandelingen te krijgen.
Oppassen Wandelen op Madeira is prachtig, maar niet per se ongevaarlijk. Goed schoeisel wordt van harte aanbevolen en hoogtevrees is onhandig. De paden langs de irrigatiekanaaltjes (levadas) lopen meestal vlak, maar ze kunnen wel langs steile afgronden voeren. De wandelingen in de folders van het toeristenbureau zijn geel-rood gemarkeerd en altijd goed beveiligd. Houd rekening met het weer, dat is zeer veranderlijk. Terwijl je beneden in de zon zit, kan het boven regenen.
Seizoen Het eiland heeft een subtropisch klimaat waardoor het bijna het hele jaar goed toeven is. Alleen in juli-augustus kan het (vochtig) heet worden. Het voorjaar is het beste seizoen omdat er dan veel bloemen bloeien. Maar dan is het ook druk, in de winter is het rustiger. Madeira is beroemd om zijn Nieuwjaarsvuurwerk dat veel toeristen trekt. Druk bezocht worden ook de wijnfeesten begin september.
door mac_van_dinther bron;volkskrantreizen.nl
Eén op zes Mediterrane zoogdieren in gevaar
Eén op zes Mediterrane zoogdieren in gevaar
Eén op zes mediterrane zoogdieren is met uitsterven bedreigd. Hun habitat wordt vernield door verstedelijking, landbouw en de klimaatverandering. Dat stelt het IUCN in een nieuwe studie.
Kritiek Van de 320 zoogdieren die bestudeerd werden, verkeren 49 in gevaar. Twintig soorten kunnen nergens anders in de wereld gevonden worden. Bij drie procent van de soorten is de graad van bedreiging zelfs 'kritiek'. Daarbij horen ook de monniksrob en de Iberische lynx.
Herten In 90 procent van de gevallen is een bedreiging van de leefomgeving de oorzaak van het probleem. Vooral in de Turkse bergen, in het noordwesten van Afrika en landen als Jordanië en Israël leven veel bedreigde diersoorten. Veel herten en konijnen worden met uitsterven bedreigd. Het Mesoptamische damhert is bijvoorbeeld al uitgestorven. (gb)
bron; hln.be
Berenpopulatie Canada in amper twee jaar "ingestort"
Berenpopulatie Canada in amper twee jaar "ingestort"
De Canadese overheid weigert voorlopig een moratorium in te stellen voor de jacht op beren, tot grote ontevredenheid van de meerderheid van de bevolking. Zo'n jachtverbod is dringend nodig, want de populatie grizzly- en zwarte beren is ingestort de jongste twee jaar. De beren verhongeren en maken geen kleintjes omdat er geen zalm is: het aantal vissen dat de rivieren opzwemt om te paaien is met 90 procent afgenomen.
Cruciale maand Deze maand is een cruciale voor de beren in Canada. Ze leggen nu hun vetreserves aan waar ze de strenge winter mee moeten doorkomen. Dat gebeurt voornamelijk door het eten van zalm. Maar de jongste twee jaar is de zalm grotendeels weggebleven. Het gevolg is dat veel beren tijdens hun winterslaap sterven van de honger. "Onvindbaar" "Ik had in de herfst nog nooit hongerige beren gezien", vertelt berenexpert en natuurfotograaf Doug Neasloss, "maar vorig jaar wel dus." Neasloss merkte ook dat er dit voorjaar veel minder beren waren. "En nu zijn ze bijna onvindbaar."
16 rivieren, geen welpjes Zijn verhaal wordt bijgetreden door gidsen en rangers die nauwlettend geteld hebben in 16 van de belangrijkste rivieren voor beren aan de westkant van Canada. Ze maken allemaal gewag van een "enorme afname" van het aantal beren. Wat zo mogelijk nog verontrustender is: er worden geen welpjes gespot.
Paradox Paradoxaal genoeg is de overlast die beren veroorzaken in Canadese dorpjes flink toegenomen de jongste jaren. "Het is moeilijk om de mensen te overtuigen dat de berenpopulatie ingestort is als ze er steeds meer in hun buurt zien", zegt Ian McAllister van Pacific Wild. "Maar dat is het hem nu juist: die beren komen naar bewoonde gebieden omdat ze uitgehongerd zijn."
Geen zalm Dat de beren honger hebben lijkt logisch als je de cijfers van het visbestand bekijkt. Bijvoorbeeld: in de Fraser-rivier zwommen tot voor een paar jaar nog 10 miljoen zalmen tijdens de zomer. Nu zijn het er nog een miljoen. Overheid terughoudend Maar de Canadese overheid lijkt erg terughoudend om in te grijpen. In juli vergrootte ze het gebied waar beren niet mogen gedood worden van 4.700 naar 19.000 vierkante kilomter. Canada is ongeveer 10 miljoen vierkante kilomter groot. En er komt een telling van de beren, maar, en dit maakt erg veel Canadezen boos, pas na het jachtseizoen in de herfst.
Voor de lol Dat jachtseizoen is nogal lucratief voor de overheid. De lokale besturen innen flink wat geld van vergunningen die ze aan de jagers verkopen. Beren worden overigens alleen nog voor de lol en de trofee gejaagd. Alleen de provincie Alberta heeft voorlopig ingegrepen. Daar werd afgelopen week een compleet jachtverbod afgevaardigd ondanks intensief gelobby van jagersverenigingen. (mvl) bron; hln.be
Lijst met 42 zoogdieren die je als huisdier mag houden
Lijst met 42 zoogdieren die je als huisdier mag houden
Een wasbeer houden mag vanaf donderdag niet meer.
Vanaf 1 oktober mogen nog maar 42 soorten zoogdieren als huisdier worden gehouden. Ook de handel in zoogdieren wordt sterk beperkt. Dat kondigde de Dienst Dierenwelzijn afgelopen zomer aan. Eigenaars die kunnen bewijzen dat ze een verboden dier al voor het verbod in hun bezit hadden, mogen het bijhouden. Onder meer apen, wasberen en servallen zijn dus voortaan verboden.
De beperking werd in 2002 al eens ingevoerd, "met succes", zo luidt het. "Die wetgeving werd vrij goed opgevolgd en zorgde ervoor dat het aantal klachten over het houden van exotische zoogdieren door particulieren jaar na jaar verminderde." Eerder dit jaar werd het besluit echter vernietigd door de Raad van State na een klacht van een vereniging van dierenhandelaars en dierenhouders. Er is nu rekening gehouden met de opmerkingen van de Raad van State. Ook de handel in zoogdieren wordt sterk beperkt, om te vermijden dat mensen impulsief een dier kopen zonder te weten hoe het verzorgd en gehuisvest moet worden.
42 soorten die nog mogen worden gehouden bennettwallabie hond kat fret ezel muildier paard muilezel varken lama guanaco alpaca axishert edelhert sikahert, damhert huisrund Aziatische buffel geit, steenbok wild schaap schaap zwartstaartprairiehond Aziatische gestreepte grondeekhoorn oostelijke wangzakeekhoorn Chinese dwerghamster goudhamster Campbell dwerghamster Roborovski dwerghamster Dzjoengaarse dwerghamster echte renmuis, woestijnmuis stekelmuis dwergmuis Afrikaanse dwergmuis huismuis bruine rat chinchilla cavia mara degoe konijn
(belga/kh bron; hln.be
Levende lederschildpad voor de kust van Texel
Levende lederschildpad voor de kust van Texel
Archieffoto
Voor de kust van het Waddeneiland Texel is gisteren een levende lederschildpad gesignaleerd. Dat heeft Ecomare, centrum voor de Wadden en de Noordzee, vandaag bekendgemaakt.
Derde melding Het dier is gezien en gefotografeerd tussen Texel en Den Helder. Volgens een woordvoerster van Ecomare is het heel bijzonder dat het dier in de Noordzee zwemt. "Het is de derde melding ooit van een levende lederschildpad voor de Nederlandse kust", aldus de zegsvrouw.
Opmerkelijk is ook dat er vorige week een dode lederschildpad op het strand van Den Helder werd gevonden.
Kwallen Ecomare probeert met onderzoekers van de Amerikaanse weerdienst, de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA), een verband te vinden voor deze twee meldingen in korte tijd. "We zijn zelf ook nog een beetje beduusd van deze meldingen en hebben nog geen directe verklaring", aldus de woordvoerster van Ecomare.
Op dit moment zijn er veel kwallen in de Noordzee. "Lederschilpadden leven van kwallen. Misschien komen de dieren op het vele voedsel af", aldus de zegsvrouw.
Volgens diegene die de schildpad heeft gezien, was het dier bijna 2 meter groot en erg actief. (anp/ka)
bron; hln.be
27-09-2009
Beer doodt berin voor ogen van bezoekers in Duitse zoo
Beer doodt berin voor ogen van bezoekers in Duitse zoo
Voor de ogen van dierentuinbezoekers in het Noord-Duitse Stralsund heeft een bruine beer een vrouwelijke soortgenoot gedood. De precieze omstandigheden rond het voorval zijn nog onbekend. De zone rondom het leefgebied van de beide Syrische bruine beren is afgezet, liet een woordvoerder van de dierentuin weten.
De zoo haalde anderhalf jaar geleden berin Klara uit het dierenpark Gotha. In de zomer van 2008 had Stralsund een partner voor haar gevonden: Balou uit de dierentuin van de Zuid-Franse stad Montpellier.
Syrische bruine beren zijn de kleinste bruine beren. Ze kunnen 1,5 tot 2,6 meter groot worden. In Duitsland wordt de berensoort in vijf dierentuinen gehouden. In Stralsund waren Balou en Klara de enige twee Syrische bruine beren. (dpa/gb)
bron; demorgen.be
Succesvol dressuurpaard Gigolo overleden
Succesvol dressuurpaard Gigolo overleden
Isabell Werth op Gigolo, met wie ze talloze successen behaalde.
Gigolo, het succesvolste dressuurpaard ter wereld, is overleden. De Duitse amazone Isabell Werth maakte dit weekend bekend dat de dierenarts Gigolo heeft laten inslapen. Het 26-jarige dier was ernstig ziek.
Met Gigolo won Werth bij de Olympische Spelen van 1992, 1996 en 2000 vier keer een gouden medaille. De combinatie werd ook nog eens vier keer wereldkampioen en behaalde acht Europese titels. In oktober 2000 trok Werth het paard terug uit de sport. Gigolo was in zijn topjaren de grote concurrent van Bonfire, destijds de troef van de Nederlandse Anky van Grunsven. Werth zit momenteel een schorsing uit omdat eerder dit seizoen één van haar paarden bij een dopingcontrole positief werd bevonden. (anp/belga/lpb)
bron; demorgen.be
26-09-2009
Vlinderantennes bevatten gps
foto; world.mongabay.com
Vlinderantennes bevatten gps
De interne klok die de monarchvlinder tijdens zijn trektocht op koers houdt, bevindt zich niet in de hersenen maar in de antennes van de diertjes.
De monarchvlinder onderneemt jaarlijks een enorme trektocht van Noord-Amerika naar Mexico en oriënteert zich daarbij op de stand van de zon. Een interne klok berekent telkens de juiste richting terwijl de positie van de zon verandert. Het is bekend dat monarchvlinders zon interne klok in hun brein hebben, maar wetenschappers hebben nu aangetoond dat de antennes van de dieren een grotere rol spelen bij hun navigatie. Ze verwijderden de antennes en lieten de vlinders vervolgens in een vluchtsimulator rondvliegen. Hoewel het klokmechanisme in hun hersenen nog intact was, verloren de diertjes hun oriëntatievermogen. Ook uit verdere experimenten, waarbij de antennes met verf werden bedekt, bleek dat ze het belangrijkste instrument voor de timing zijn. De precieze relatie tussen de interne klok in de hersenen en de antennes is nog onduidelijk.
bron; eosmagazine.eu
25-09-2009
Gegeerde huid wordt otters fataal
Gegeerde huid wordt otters fataal
India verliest zijn zoetwaterotters in hoog tempo. Hun huid is zeer gegeerd, maar de overheid weigert ze een beschermde status te geven. Volgens experts zegt het verdwijnen van de otter veel over de kwaliteit van de Indiase draslanden.
Stropers hebben de otterpopulatie in India gedecimeerd sinds de jaren 90. Alleen in het zuiden van het land, vooral in de deelstaat Tamil Nadu, blijven er nog enkele over, onder meer langs de rivier Kaveri.
Otterexpert Kaushalya Shenoy van de Wildlife Trust of India telde in 2006 veertig plaatsen in het zuiden van India waar de zoetwaterotter gesignaleerd was. Maar het aantal plaatsen waar de otter zich kan voortplanten, is op een hand te tellen, zegt ze.
Habitat
Het geeft aan dat het slecht gesteld met de draslanden (wetlands) in India. Otters worden vaak gezien als een goede indicator voor de kwaliteit van de draslanden.
Het verdwijnen van otters wordt vaak geassocieerd met de achteruitgang van drasland-habitats, zegt S.A Hussain, drasland-expert van het Wildlife Institute of India. Men gaat ervan uit dat de ottersoort vooral achteruitgaat doordat zijn habitat vernield wordt en de beschikbaarheid van zijn prooien vermindert.
Bonthandelaars
De decimering van het otterbestand wordt toegeschreven aan de hoge waarde die bonthandelaars aan otterhuiden hechten. Volgens de Wildlife Protection Society of India werden in 2006 766 otterhuiden onderschept in het illegale circuit.
Andere gevaren zijn ontbossing, ziektes die overgedragen worden door grazend vee en het stropen van kleinere zoogdieren. Otters, die vooral vis op het menu hebben, zijn ook gevoelig voor milieuveranderingen zoals een verslechtering van de waterkwaliteit, de stijging van toxiciteit in de voedselketen en de verstoring van de habitat langs de waterwegen.
RP (IPS) bron; gva.be
Verken de Antwerpse Kempen
Verken de Antwerpse Kempen
Een weg-van-de-wereldwandeling of een levendige stadstour. Een trip langs eeuwenoude smokkelpaadjes of een gloednieuwe gps-wandeling. In de Antwerpse Kempen kan het allemaal.
Van gelegenheidswandelaar tot fervente stapper, in de Antwerpse Kempen komt iedereen aan zijn trekken. In deze streek werden immers tal van wandelnetwerken uitgewerkt, aan de hand waarvan u zelf uw traject-op-maat kunt uitstippelen. Elke wandeling biedt u gegarandeerd een zalige mix van rust, groen en zuurstof.
De wandelnetwerken zijn uitstekende trajecten die in twee richtingen bewegwijzerd zijn met rood-witte borden (foto). Ze lopen door prachtige stukjes natuur. Bestemming, afstand of traject bepaalt u helemaal zelf, door van knooppunt naar knooppunt te wandelen.
Da Vinci en de Merode
In 2004 verkocht de prins de Merode in één klap 1.500 hectaren grond in de regio Westerlo: een gedroomd decor voor een wandelnetwerk. Fase 1 omvat ongeveer 45 kilometer prima wandelpaden tussen de abdijen van Tongerlo en Averbode. De norbertijnen van Tongerlo openen elke zondagnamiddag het da Vincimuseum en tonen u trots hun schitterende replica van Het laatste Avondmaal, waarschijnlijk geschilderd door een leerling van Leonardo da Vinci. Het wandelnetwrek de Merode verbindt ook vijf belangrijke bosgebieden binnen het domein de Merode met elkaar: Beeltjens en Kwarekken, Hertberg, Varenbroek en Helschot. In de herfst is de kleurenpracht er echt betoverend.
En na een flinke wandeling kunt even bekomen bij een Flierefluiter (een Westelse trippel) of een abdijbier van Tongerlo.
Op de overzichtskaart van het wandelnetwerk de Merode staan alle knooppunten aangegeven. Bovendien bevat de kaart een schat aan toeristische informatie. De kaart ( 3) is te koop in de toeristische infokantoren van Westerlo, Laakdal en Herselt of kan online besteld worden op www.antwerpsekempen.be
Tussen groen en pompoenen
Het wandelnetwerk Kempense Heuvelrug linkt 272 kilometer wandelpaden in Herentals, Kasterlee en Retie. En de stappers worden er echt verwend: groene dennenbossen, de kronkelende Nete, indrukwekkende zandduinen en bijzondere natuurgebieden liggen er op u te wachten. Didactische borden en observatieposten laten u onderweg kennis maken met een unieke fauna en flora.
Rond 1700 was pompoenpap de kermiskost van de Kastelaren. In oktober slaat de pompoengekte nog steeds toe in Kasterlee: van pompoenstandbeelden tot een pompoenregatta op de Kleine Nete. En op zondag 25 oktober geven echte pompoenliefhebbers elkaar afspraak op de Markt van Kasterlee voor de Pompoendag, dé gelegenheid om reuzepompoenen te bewonderen of pompoenfrietjes te proeven. Info: www.toerisme-kasterlee.be
Nog een aanrader in Kasterlee: de gps-wandelingen. Er zijn drie formules. Tijdens de spannende Smokkelroute moet u zoveel mogelijk smokkelwaar verzamelen. De toeristisch-informatieve Herenroute linkt de mooiste en boeiendste plekjes. En de opdracht voor de kinderen? De code van de kabouterschatkist kraken! De gps-toestellen kunt u huren ( 10) bij Locat Events, tel. 014 85 11 30.
De onverharde wegen en het heuvelachtige terrein van de Kempense Heuvelrug zijn ook ideaal voor nordic walking. Er bestaat een afzonderlijke folder met 5 trajecten die elk een korte, middellange en lange route hebben. De voet van de Kabouterberg is een prima startpunt. De folder ( 2) is te koop in de toeristische infokantoren van Kasterlee, Herentals en Retie of online op www.kempenseheuvelrug.be.
De overzichtskaart van het wandelnetwerk Kempense Heuvelrug - inclusief boekje met toeristische info is eveneens te koop ( 6) bij de toeristische infokantoren van Herentals, Kasterlee en Retie of online via www.antwerpsekempen.be.
Hoogstraten, wandelgemeente 2009
Hoogstraten serveert zomaar even 160 kilometer wandelplezier. Alles kan: een ontspannen uitje met de hele familie, een fraaie monumentenwandeling of een stevige trip voor doorgewinterde stappers. Nieuw zijn de trajecten in Wortel-Kolonie (samen 14 km) en het Sint-Bernarduspad (13 km) in de Belgisch-Nederlandse grensstreek.
De brochure Wandelen in Hoogstraten ( 6 euro) is verkrijgbaar bij Toerisme Hoogstraten of online via www.antwerpsekempen.be.
Wandelen met paters en begijnen
De brochure Lekker wandelen bij Paters en Begijnen bundelt 9 wandelingen langs abdijen en begijnhoven in de Antwerpse Kempen. Nergens in de wereld is de concentratie van abdijen en begijnhoven immers zo groot als hier! De meeste van deze religieuze oorden staan zelfs op de werelderfgoedlijst van Unesco. Helaas zijn ze niet allemaal toegenkelijk voor publiek.
Tijdens elke wandeling kunt u terecht in één of meerder horecazaken voor een bierdegustatie van lekkere streekbieren. Handige degustatiefiches geven u extra informatie over de bieren, de brouwerij, de geschiedenis, leuke anekdotes, tips voor gebruik in de keuken, degusteren, schenken enz. De bierdegustaties lopen van 15 september tot 31 december 2009.
U kunt de brochure 'Lekker wandelen bij Paters en begijnen online bestellen of downloaden op www.antwerpsekempen.be
Een StoryTrip in Lier
Van de zacht geêlleboogde straatjes tot de peperbusmuts van de Sint-Gummaruskerk Felix Timmermans kon de Pallieterstad zo mooi beschrijven.
Een nieuwe manier om de eeuwenoude charme van Lier te ontdekken: de StoryTrip. U downloadt deze wandeling (2 km) op uw iPod of mp3-speler en vervolgens verkent u de stad in het virtuele gezelschap van bekende Lierenaars, onder wie Walter Grootaers en Adriaan Van den Hoof. Zij vertellen u grote en kleine verhalen over de fotogenieke hoekjes die u passeert.
De beeld- en geluidsfragmenten van de StoryTrip kunt u downloaden op www.toerismelier.be. In het toerismekantoor van Lier kunt u gratis een mp3-speler huren.
Met de laarzen door de modder
Het misschien wel allermooiste plekje bewaarden we tot laatste: het beekdal van het Merkske in Baarle-Hertog-Nassau. De natuur langs dit kronkelende grensbeekje mag in alle vrijheid groeien en bloeien. Laarzen en verrekijker klaar? Dan kunt u op pad langs één van de vier avontuurlijke laarzenpaden. Geef vooral uw ogen en oren de kost, dan ontdekt u zeker wel ergens de bonte kleuren van de wielewaal of de blauwborst, de sporen van een ree of een hermelijn of wordt u bekoord door het melodieuze gezang van de nachtegaal of het iets minder melodieuze geluid van de zeldzame boomkikker die hier vrolijk rondhuppelt.
Auteur: Leen Baekelandt bron; plusmagazine.be
Frank Deboosere: "Variatie in ons voedsel is ongelooflijk belangrijk"
Frank Deboosere: "Variatie in ons voedsel is ongelooflijk belangrijk"
Weerman Frank Deboosere is al van kindsbeen af gepassioneerd door het weer, het milieu en de sterren. Hij schreef hierover twee boeken: 'Weer en Milieu' (1996) en 'Reis door het heelal'(2008) en volgende maand verschijnt zijn derde 'Meer weer'. In zijn weerpraatjes uit hij al jarenlang zijn bekommernis om het milieu. Zelf probeert hij zijn ecologische voetstap zo klein mogelijk te houden door elke dag, weer of geen weer, met de fiets naar het werk te gaan (zo'n 8.000 kilometer per jaar). Als expert terzake en vanuit zijn persoonlijke ervaringen vertelt Frank waarom deze 100 ecotips zo immens belangrijk zijn.
Te gek voor woorden natuurlijk... Deboosere, graatmagere bonenstaak, schrijft over voeding. Het lijkt inderdaad niet eerlijk: sommige mensen moeten nog maar denken aan eten en ze komen al drie kilo bij. Zelf kan ik meer dan behoorlijke porties naar binnen spelen en er gebeurt (bijna) niks. Je kent dat, het type van de 'doorjager' die met smaak een tweede kom soep naar binnen werkt, een hele berg groenten stapelt en daarna de borden van de kinderen nog leegeet.
Er zit zeker een genetische factor achter. Toch denk ik wel dat het erg belangrijk is dat je voldoende beweegt. Ik ben weliswaar een trage fietser die door flitsende oma's wordt voorbijgespurt, maar met mijn meer dan zevenduizend fietskilometers per jaar kan er echt wel wat extra bij. Een goede machine moet onderhouden worden, zeg maar.
Natuurlijk let ik op wat ik eet. Oké, als echte Belg lust ik frietjes, en zo'n zak paprikachips of borrelnootjes is niet veilig in mijn omgeving. De laatste jaren ben ik ook zoeter geworden en kan chocolade erg smaken. Maar er gaat geen dag voorbij of er staan groenten op het programma. Veel groenten, minstens twee soorten per dag. Ook tijdens het avondmaal gaan witloof, sojascheuten, wortelen en selder er vlotjes in. Ik blijf een asperge. En vooral: als voorzitter van Kom op tegen Kanker heb ik geleerd dat groenten en fruit je lang gezond kunnen houden.
Al dat lekkers moet bij de consument raken. Er zijn al files genoeg, dus lijkt het me logisch dat we de producten van eigen bodem meer kiezen dan allerlei uitheemse soorten. Nu moet ik wel toegeven dat ik hier soms durf zondigen. Kiwi's bijvoorbeeld vind ik een pure lekkernij. Ze hoeven gelukkig niet van Nieuw-Zeeland te komen, maar ook Italië is niet meteen dicht bij de deur. Gelukkig is de natuur wonderbaarlijk: er blijken ook Belgische kiwibessen te bestaan. Ze zijn nog aan de dure kant, maar ik ben toch al verkocht. Variatie in ons voedsel is ongelooflijk belangrijk.
Vlees? Een mens moet alles eten, vind ik, en dus sla ik zo'n stukje kippenwit zeker niet af. Ook tegen biefstuk en varkensvlees zeg ik niet nee. Bij de hoeveelheden vlees die de gemiddelde Belg naar binnen speelt, heb ik wel mijn bedenkingen. Een halve kilo vlees op restaurant? Nog meer? Gigantische hoeveelheden zijn het. Al die runderen moeten gekweekt worden en dat is erg belastend voor het milieu. Alleen al de hectoliters winden die geproduceerd worden door die beesten, leveren een serieuze bijdrage tot het broeikaseffect.
Sinds de (weliswaar fel overroepen en gehypte) dioxinecrisis van 1999 durven we thuis ook de vegetarische toer opgaan. Vroeger hoorde ik het donderen in Keulen als ik de woorden 'quorn' of 'tofu' hoorde... Nu hebben we naast onze visdag ook een veggiedag en dat valt echt mee. Ook hier geldt naar mijn bescheiden mening dat variatie in onze voedingsgewoonten ons sterker maakt.
Een mens moet ook drinken. Veel water natuurlijk, maar we zijn ook maar mensen en dus lusten we af en toe ook wel een glaasje alcohol. Je zou het misschien niet zeggen, maar ook ik kan met veel smaak een goeie Grimbergen achterover slaan. Met maten, maar vooral ook met mate. Het is misschien wel de belangrijkste voedingstip van allemaal: als we de alcoholconsumptie kunnen beperken, besparen we de mensheid veel leed en sparen we zelf handenvol geld. We hebben het allemaal over de gevaren van drugs voor jongeren, maar wijn, bier en sterke drank maken veel meer levens kapot. Niet alleen de levens van zij die drinken, maar ook de levens van onschuldige verkeersslachtoffers. Als een voetballer zijn been breekt, staan de media op hun kop. Een fietser die wordt doodgereden door een dronken chauffeur is nauwelijks een berichtje waard.
Matig die alcoholconsumptie dus... en blijf ook weg van al die dure en zoete suikerdrankjes. Water: dat moet het zijn. Het is trouwens een kostbare vloeistof waar nu al oorlogen voor worden uitgevochten. De crisis in het Midden-Oosten draait zeker niet alleen om olie. We beseffen niet hoe ongelooflijk het is dat er hier in Vlaanderen uit elk kraantje drinkbaar water komt. Maak er gebruik van! Proost!
Bijna een week na de diefstal van twee leeuwenwelpen in Frankrijk zijn de vijf maanden oude dieren teruggevonden. De dieven hadden mogelijk angst voor hun eigen buit gekregen en lieten de dieren los, aldus Le Parisien.
100 kilometer verderop De circusdirecteur had een van de twee kleine leeuwinnen in een bos in Blois gevangen, waar het circus stond opgesteld. "Ik riep Chimène bij haar naam, en ze kwam naar me toegelopen en streek zich neer aan mijn voeten", vertelde Renato-Arsène Cagniac. De tweede leeuwenwelp bevond zich 100 kilometer verder in een bos in de omgeving van Parijs. Van de dieven ontbreekt elk spoor. (dpa/eb)
bron; demorgen.be
Verdrietigste hondje ter wereld hit op internet
Verdrietigste hondje ter wereld hit op internet
Nadat een Amerikaanse fotograaf een foto van hem maakte, is een hondje zonder het zelf te weten een enorme hit aan het worden op internet. Misschien wordt het diertje er wel vrolijker van, want momenteel staat hij bekend als "het verdrietigste hondje ter wereld".
Fotograaf Chris Michael merkte het diertje in 2006 op voor een café in San Francisco. Hij nam er een foto van en plaatste het kiekje op flickr. Bezoekers waren meteen verkocht en vonden het hondje, met grijs truitje, enorm zielig.
Mr. Newman
Hij gaf het hondje de naam 'Mr Newman', zoals acteur Paul Newman, en refereerde naar hem als "het verdrietigste hondje ooit".
De foto's werden al in 2006 gemaakt, maar pas nu is Mr. Newman echt wereldnieuws aan het worden. Hondenliefhebbers begonnen het beestje immers massaal via mail rond te sturen.
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00660/Een_Montserrat_Troe_660516d.jpg","Een%20Montserrat%20Troepiaal. ","null ",200,150);)
De wandelnetwerken zijn uitstekende trajecten die in twee richtingen bewegwijzerd zijn met rood-witte borden (foto). Ze lopen door prachtige stukjes natuur. Bestemming, afstand of traject bepaalt u helemaal zelf, door van knooppunt naar knooppunt te wandelen.
In 2004 verkocht de prins de Merode in één klap 1.500 hectaren grond in de regio Westerlo: een gedroomd decor voor een wandelnetwerk. Fase 1 omvat ongeveer 45 kilometer prima wandelpaden tussen de abdijen van Tongerlo en Averbode. De norbertijnen van Tongerlo openen elke zondagnamiddag het da Vincimuseum en tonen u trots hun schitterende replica van Het laatste Avondmaal, waarschijnlijk geschilderd door een leerling van Leonardo da Vinci. 
Rond 1700 was pompoenpap de kermiskost van de Kastelaren. In oktober slaat de pompoengekte nog steeds toe in Kasterlee: van pompoenstandbeelden tot een pompoenregatta op de Kleine Nete. En op zondag 25 oktober geven echte pompoenliefhebbers elkaar afspraak op de Markt van Kasterlee voor de Pompoendag, dé gelegenheid om reuzepompoenen te bewonderen of pompoenfrietjes te proeven. Info: 
Kempense Heuvelrug zijn ook ideaal voor nordic walking. Er bestaat een afzonderlijke folder met 5 trajecten die elk een 
De brochure Lekker wandelen bij Paters en Begijnen bundelt 9 wandelingen langs abdijen en begijnhoven in de Antwerpse Kempen. Nergens in de wereld is de concentratie van abdijen en begijnhoven immers zo groot als hier! De meeste van deze religieuze oorden staan zelfs op de werelderfgoedlijst van Unesco. Helaas zijn ze niet allemaal toegenkelijk voor publiek.
Het misschien wel allermooiste plekje bewaarden we tot laatste: het beekdal van het Merkske in Baarle-Hertog-Nassau. De natuur langs dit kronkelende grensbeekje mag in alle vrijheid groeien en bloeien. Laarzen en verrekijker klaar? Dan kunt u op pad langs één van de vier avontuurlijke laarzenpaden. Geef vooral uw ogen en oren de kost, dan ontdekt u zeker wel ergens de bonte kleuren van de wielewaal of de blauwborst, de sporen van een ree of een hermelijn of wordt u bekoord door het melodieuze gezang van de nachtegaal of het iets minder melodieuze geluid van de zeldzame boomkikker die hier vrolijk rondhuppelt.
