Ik ben Josephine of Joke
Ik ben een vrouw en woon in Waasmunster (Belgie) en mijn beroep is Genieter.
Ik ben geboren op 10/08/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Zwemmen,wandelen in de natuur,
en natuurlijk fietsen.
Fotograferen, fotobewerking.
Op internet surfen en bloggen.
Maar ook een gezamelijke hobby
van mij en mijn echtgenoot is dat we
graag varen over verschillende wateren.
Een Russische politiechef is ontslagen omdat agenten uit zijn korps illegaal op jacht waren in een natuurreservaat. Het incident gebeurde in Zov Tigra, een park waar ook de zeldzame Siberische tijgers leven.
Dode beer De agenten waren onderweg in hun wagen toen ze gestopt werden door inspecteurs van het reservaat. In de wagen vonden ze munitie, een geweer en een grote zak waar de poot van een dier uitstak. Vermoedelijk ging het om een dode beer.
Siberische tijger De inspecteurs mochten de prooi echter niet onderzoeken en de agenten vluchtten weg in hun wagen. Het hoofd van de politie in de havenstad Nakhodka, Alexander Gerlikhman, werd ontslagen. Het Zov Tigra reservaat bestaat nog maar twee jaar en heeft als doel de heel zeldzame Siberische tijger van de uitsterving te redden. (gb)
bron; hln.be
03-11-2009
Enorme kwallen doen vissersboot zinken en leggen zelfs kerncentrale plat
Enorme kwallen doen vissersboot zinken en leggen zelfs kerncentrale plat
Het lijkt het scenario uit een fantastische horrorfilm op zee: megakwallen die een vissersboot van tien ton de diepte insleuren. Maar het is echt gebeurd met de Diasan Shinsho-maru en z'n drie bemanningsleden in de Japanse Zee, ter hoogte van Chiba. Even verderop moest door een kwalleninvasie zelfs een kerncentrale worden stilgelegd.
De daders waren Nemopilema nomurai, enorme kwallen die tot voor kort alleen maar een pest waren in de Gele Zee en de Oost-Chinese Zee, maar nu hun opmars voortzetten en de Japanse en Koreaanse kusten gijzelen. Ze worden wel 2 meter groot en kunnen tot 220 kg wegen.
Een twaalftal van deze monsterkwallen waren in de netten van de vissersboot gezwommen, en toen die probeerde de vangst binnen te halen, kapseisde de boot gewoon onder het gewicht. De drie bemanningsleden konden gered worden door collega's op een nabijgelegen trawler.
Ravage Nemopilema nomurai zijn een ware ravage aan het aanrichten in de regio. Sinds 2005 belanden ze in grote aantallen in de netten van vissers die op zoek zijn naar anchovis, zalm en geelvintonijn. De kwallen vergiftigen de andere vangst in de netten zodat die niet meer verkocht kan worden. De kwallen hebben de zalmvisserij in het noorden van Japan al ongeveer gestopt: 80 procent van de vissers varen niet meer uit. Kerncentrale plat "En dat is nog maar het begin", zegt professor Shinichi Ue van Hiroshima University. "De zeeën rond Japan zullen gaan stikken van de kwallen." De dieren veroorzaken nu al problemen bij, hou u vast, kerncentrales. Japan heeft er nogal wat, en die trekken fris zeewater binnen via grote pijpen om als koelwater te dienen. De kwallen zwemmen gewoon mee en hebben al een aantal pompen verwoest waar ze worden ingezogen. Resultaat: rood alarm, kerncentrale stilgelegd en een hoop paniek.
Oorzaken De kwalleninvasie komt door een combinatie van factoren, maar het komt er telkens op neer dat het de mens zijn schuld is wegens verstoren van het ecosysteem. Vissers vangen teveel roofvissen die het aantal kwallen onder controle moeten houden, ze vangen ook teveel soorten die van plankton leven waar de kwallen zich nu op gooien. En de temperatuur van het zeewater stijgt door global warming, waardoor kwallen zich kiplekker voelen en zich als gek gaan voortplanten. Vervuiling speelt ook nog een rol: daar hebben kwallen minder last van dan andere zeedieren zo blijkt. Steeds meer Kwallen komen steeds vaker voor, zelfs op plaatsen waar ze uiterst zeldzaam zijn. Van Spanje tot New York, van Australië tot Hawai, overal komen de weinig populaire dieren voor. Wereldwijd moesten al een aantal stranden sluiten door de komst van de kwallen. Dat was het geval aan de Franse Côte d'Azur, aan het Australische Great Barrier Reef, en aan de Amerikaanse stranden Waikiki en Virginia Beach. In Australië werden vorig jaar 30.000 patiënten behandeld voor een kwallenbeet, het dubbele van tien jaar geleden. In Barcelona gaan boten iedere ochtend controleren of één van de stranden bedreigd wordt en moet worden gesloten.
Niet agresssief Ook vroeger teisterden kwallen toeristische stranden, maar dat beperkte zich tot enkele dagen per jaar. Nu is het haast dagelijkse kost geworden. Kwallen zijn eigenlijk geen agressieve dieren. Ze laten zich meevoeren met de stroming en vuren automatisch hun gif af als ze tegen iets warm stoten, zoals bijvoorbeeld het menselijk lichaam. Het effect van een beet hangt van de soorten af. Sommige kwallen laten een irriterend gevoel achter, anderen geven ons een wonde die pas na weken tot maanden of zelfs jaren herstelt. En de gevaarlijkste kwallen zijn dodelijk bij contact.
Controle "Grote groepen kwallen kunnen een natuurlijk fenomeen zijn in gezonde ecosystemen in de oceanen, maar nu wordt duidelijk dat zich overal ter wereld grotere en frequentere kwallenplagen voordoen", zegt Anthony Richardson van de Universiteit van Queensland (Australië).
Richardson kwa samen met collega's van de universiteiten van Miami (VS), Swansea (Groot-Brittannië) en Westkaap (Zuid-Afrika) tot de conclusie dat de situatie in de oceanen zo geëvolueerd dat kwallen de controle kunnen overnemen. "Steeds meer bewijzen suggereren dat open oceaansystemen die nu door vis worden gedomineerd plotseling door kwallen kunnen worden gedomineerd", zegt Richardson. "Normaal houden vissen kwallen onder controle maar overbevissing kan dat evenwicht verstoren. Voor de kust van Namibië bijvoorbeeld is de sardienenpopulatie gedecimeerd door de intense bevissing. De kwal heeft daar de sardien nu vervangen als dominante soort." (mvl)
bron; hln.be
30% van amfibieën is bedreigde diersoort
30% van amfibieën is bedreigde diersoort
Bijna één derde van de amfibieën-soorten is met uitsterven bedreigd. Ze lijden steeds meer aan de vooral door de mens veroorzaakte wijzigingen van het milieu. Dat blijkt uit de nieuwe Rode Lijst van de IUCN (International Union for the Conservation for Nature).
De lijst, die jaarlijks verschijnt, geeft een overzicht van de status van wereldwijd voorkomende plant- en diersoorten. Een groot deel van de amfibieën (30%) en zoogdieren (21%) staat op het punt van uitsterven. Bovendien wordt maar liefst 70% van de onderzochte planten en 37% van de onderzochte zoetwatervissen in meer of mindere mate bedreigd.
In totaal zijn van de 47.677 onderzochte dier- en plantensoorten 17.291 met uitsterven bedreigd. Volgens IUCN-experte Jane Smart bestaat er geen wetenschappelijke twijfel over dat de ernstige bedreiging van de soorten stijgt. Het voor volgend jaar gestelde doel, de terugloop van de soortenrijkdom in te perken, zal niet bereikt worden, berichtte de milieuorganisatie.
Als voorbeeld voor de bedreiging van de amfibieën door de mens werd de Kihansi Spray Toad (Nectophrynoides asperginis) aangehaald. Deze dwergpad leeft enkel in de een kloof van de Kihansi-rivier in Tanzania. Omdat 90% van het water werd omgeleid voor een krachtcentrale geldt de soort, die ooit een populatie van 17.000 exemplaren telde, als uitgestorven.
De oostelijke Voalavo, een knaagdier afkomstig uit Madagaskar, staat onder druk door de ontbossing van zijn leefgebied ten behoeve van de landbouw. De status van Brown Mudfish uit Nieuw-Zeeland is kwetsbaar omdat 85-90% van zijn moerasachtige leefomgeving droog is gelegd om in ontwikkeling te brengen. Tot slot laten de gevolgen van klimaatverandering zich overal voelen.
In 2002 spraken wereldleiders in Johannesburg af dat het verlies van biodiversiteit in 2010 significant moest zijn verminderd. Mede daarom is 2010 door de VN uitgeroepen tot het jaar van de biodiversiteit. De nieuwe Rode Lijst toont echter aan dat de ambities uit 2002 bij lange na niet worden gehaald.
"De mens zaagt aan zijn eigen stoelpoten. En toch blijven we rustig vergaderen over doelstellingen waarvan we zeker weten dat ze niet worden gehaald", zegt Johan van de Gronden, directeur Wereld Natuur Fonds (WNF). "Het uitsterven van soorten, zoals de paling of de tijger die in aantal tot 3200 exemplaren is gedaald, moeten we in groter verband zien. Het is een graadmeter voor de roofbouw die we plegen op deze aarde." (BF)
bron; ad.nl
Neushoorns Zimbabwe in trek bij stropers
Neushoorns Zimbabwe in trek bij stropers
Stropers hebben de afgelopen twee à drie jaar geprofiteerd van de economische en politieke crisis in Zimbabwe. Een kwart van de neushoornpopulatie is door hen gedood, zo meldden staatsmedia in het Afrikaanse land dinsdag.
Foto: EPA
Directeur Morris Mutsambiwa van de Autoriteit voor Nationale Parken en Wilde Dieren stelt dat bijna tweehonderd neushoorns het slachtoffer zijn geworden van illegale jachtpraktijken. Wegens geldgebrek is er drastisch gesneden in de beveiliging van de Zimbabwaanse wildparken. Desondanks konden dit jaar meer dan tachtig stropers worden aangehouden.
Op dit moment telt Zimbabwe nog circa vijfhonderd zwarte en driehonderd witte neushoorns.
bron; telegraaf.nl
Wonderspreeuw kan praten
Wonderspreeuw kan praten
In Groot-Brittannië woont een wonderspreeuw die kan praten, bellen en vreselijk hard vliegen. Het beest heeft zelfs zijn eerste rol in een film te pakken.
De Brit vond Arnie nadat hij was verstoten uit het nest. "Hij had nog amper veertjes, was nog blind en had het zeker niet alleen overleefd", vertelt Buck. "Maar nu is hij zonder angst en buitengewoon slim. Hij kan 30 woorden spreken en kan zelfs een gsm nadoen. Daarbij kan hij heel goed vliegen".
Arnie verschijnt in 2010 in een Britse film.
Klik hier voor een filmpje over de pratende spreeuw.
bron; telegraaf.nl
Kreeften gered van levende begrafenis
Kreeften gered van levende begrafenis
ZIERIKZEE - Duikers en beroepsvissers hebben vorige maand ruim zeshonderd kreeften gered van de dood. De kreeften zouden worden bedolven onder een laag van steen bij de versteviging van de vooroevers in de Oosterschelde. Jaap Geleijse van de Federatie Beroepsvissers zegt dinsdag blij te zijn met het grote aantal kreeften dat is gered en vooral om de zogenaamde zaadkreeften, die weer voor nageslacht kunnen zorgen.
Foto: ANP
De beroepsvissers hebben met behulp van duikers vier zaterdagen gebruikt om op drie plaatsen kreeften op te vissen en te verplaatsen naar plekken in de Oosterschelde waar ze wel veilig zijn. Rijkswaterstaat is zaterdag begonnen met het verstevigen van de dijken. Het werk duurt nog tot 30 april.
Ondanks de reddingsoperatie zullen er waarschijnlijk toch een paar duizend kreeften sterven door de werkzaamheden.
bron; telegraaf.nl
Zeldzame vogel strijkt neer in Molenbeek
Zeldzame vogel strijkt neer in Molenbeek
In het Scheutbos in Sint-Jans-Molenbeek is een zeldzame vogel neergestreken. Het gaat om de rietgors, een vogel die in onze contreien maar heel zelden voorkomt.
foto;vogeltrackers.nl
Het Scheutbos kreeg onlangs nog een grondige schoonmaakbeurt. Dat de rietgors er nu gezien is, betekent dat het natuurgebied heel gezond is, aldus schepen van Leefmilieu Jan Gypers (Open VLD).
De rietgors, in het Latijn Emberiza schoeniclus, leeft in het riet dat groeit langs meren, vijvers en moerassen. Hij is ongeveer 15 centimeter groot. In het voorjaar en in de zomer is hij duidelijk herkenbaar aan zijn pikzwarte kop. In de winter kan hij makkelijk verward worden met de ijsgors of zelfs met de huismus.
bron;deredactie.be
01-11-2009
Zeeraaf betere naam voor aalscholver
Zeeraaf betere naam voor aalscholver
De NABU, de Duitse zusterorganisatie van Vogelbescherming Nederland, heeft 2010 uitgeroepen tot jaar van de aalscholver. Niet voor niets, want net als in Nederland heeft de aalscholver bij de oosterburen een slechte naam; de beroepsvisserij ziet de vogel als geduchte concurrent.
Uit onderzoek blijkt echter dat de aalscholver nauwelijks paling of andere commercieel interessante vissen op zijn menu heeft staan. Het dier eet tot 80 procent kleine vissoorten die geen enkele waarde hebben voor vissers; slechts 1 procent van hun dieet bestaat uit aal. Waarom heet hij dan aalscholver? werpen de Nederlandse vissers tegen.
Het blijkt dat de vroegere Nederlandse naam van het dier schollevaar of scholfaren is. Aar of aren is hierin afkomstig van arend en stoelt op de heraldieke houding die de vogel aanneemt wanneer hij met uitgespreide vleugels gaat staan om ze te laten drogen. Het element scholv(f) kan in het Oudduits duiden op het scherpe, schorre geluid dat de vogel met name in de broedkolonies laat horen, of op de vangst van schol.
Ook in de Duitse en de Engelse benaming, kormoran en great cormorant, klinkt geen vleugje door van massale aalconsumptie. Beide zijn ontleend aan de Latijnse naam Phalacrocorax carbo, die letterlijk zeeraaf betekent. Zeer toepasselijk, want het blijft een zwarte zeerover, die ontegenzeggelijk grote hoeveelheden vis verschalkt. Dat is nu eenmaal de aard van het beestje, maar geen enkele reden om over te gaan tot massaal verdrijven of zelfs afschieten, zoals in Duitsland gebeurt. De aalscholver is door zijn voedselkeuze en zijn rol in het ecosysteem een graadmeters voor de ecologische toestand van de Nederlandse binnenwateren.
bron; refdag.nl
Foto's Aalscholver; Joke & Georges
De meren van de Eau d'Heure
De meren van de Eau d'Heure
Bossen en meren, vakantiehuisjes mét sauna, wandelen zonder een levende ziel te zien... Neen, dit is niet Finland maar het merengebied van de Eau d'Heure, op de grens van de provincies Namen en Henegouwen. Nu de bomen verkleuren, wordt de streek extra aantrekkelijk.
Dacht u nog dat de stuwdam van de Gileppe in de buurt van Eupen de grootste van België is? Mis! De stuwdam van Plate Taille is 790 meter lang en vormt het centrum van het uitgestrekte merengebied (1800 ha!) van de Eau d'Heure, zo'n 25 km onder Charleroi. Door de bouw van stuwen op het riviertje de Eau d'Heure werden lagere delen van een weinig bevolkte streek in 1981 onder water gezet. Hierdoor ontstonden vijf meren met een totale oeverlengte van 70 km (langer dan onze kust!). Oorspronkelijk had het project alleen de bedoeling water-spaarbekkens te maken om het debiet van de Samber op peil te houden. Met de hulp van Europese subsidies ontwikkelt het zich nu echter tot een toeristische trekpleister. Ook een golfterrein (9 holes) is gepland.
De toegang tot het gebied en de stranden is volledig gratis, alleen de attracties zijn betalend. En in het najaar, wanneer de bomen beginnen te verkleuren en de ochtendnevels over het water hangen, roept het gebied gelijkenissen op met de Finse meren. Elk meer heeft zijn charmes. Rond het grootste, het meer van Plate Taille, liggen watersportclubs en een toeristisch dorp met verhuur van vakantiehuisjes. De plas is echter zo uitgestrekt dat er stilteruimte genoeg overblijft. Met zijn bosrijke oevers doet het meer van Eau d'Heure dan weer het meest ongerept aan. Aan de kleine meren van Féronval en Ri Jaune (voor hengelaars) heerst de stilte. Het meer van Falemprise ten slotte is bedoeld voor waterrecreatie van gezinnen.
Te land, ter zee.... en in de buik
Al is een helikoptervlucht boven het gebied ook mogelijk, toch zijn fietsen en wandelen hier het meest aangewezen. Fietsen huren kan het hele jaar door. Een tocht van 20,2 km brengt u over een Ravelpad helemaal rond de vijf meren, al kunt u ook kiezen voor een lus rond het grootste meer alleen (15,4 km). Wandelaars hebben de keuze uit tien bewegwijzerde routes (van 2,2 km tot 24 km). Een aanrader is de Route van het grote hert (18 km) langs de diep ingesneden oevers van het Eau d'Heuremeer.
Te water gaan kan natuurlijk ook. Bezitters van een eigen zeilboot kunnen hem verankeren in een beschutte kreek. Bij gebrek daaraan kunt u een motor- of zeilboot, een catamaran, een kajak, een kano of een surfplank huren. Ook een jetski, waterski's, een waterfiets en zelfs duiklessen zijn mogelijk. Bij het Onthaalcentrum (zie Praktisch) kunt u informeren welke watertuigen in welke periode van het jaar mogelijk zijn. De minst inspannende manier blijft een vaartochtje met de Rode Krokodil. Deze amfibiebus kan rijden én varen en ontlokt bij iedereen een gilletje wanneer hij van de helling aan de zeilclub in het water plonst en de golven hoog doet op-spatten. In juli en augustus vertrekt hij elke dag om het uur (14 tot 18 u.), in april, mei, juni, september en oktober alleen in de weekends.
Niet te missen is een bezoek aan de binnenkant, zeg maar de buik van de stuwdam van Plate Taille. Vooral omdat u dan ook met een lift naar de top van de slanke, 103 m hoge toren bovenop de dam kunt zoeven. Het uitzicht op het merencomplex is beslist de moeite waard.
Zin in wellness na uw avonturen? Het Aquacentre biedt al het plezier van een subtropisch zwembad, inclusief jacuzzi, sauna en hammam. Liever privé? Dan kunt u één van de vakantiebungalows met eigen sauna langs het meer van Plate Taille huren.
De mirakels van de 'zwarte' madonna
Als u er een meerdaagse uitstap van maakt, kunt in de directe omgeving van de meren nog enkele parels meepikken. Zoals het stadje Walcourt. Het ligt op een rots tussen de riviertjes Eau d'Heure en Eau d'Yves en is al eeuwenlang een bedevaartsoord. Op het hoogste punt troont de basiliek. Met haar bolvormige, bijna-vrolijke klokkentoren is ze al van ver herkenbaar. Binnenin gaat alle aandacht naar het zwarte madonnabeeldje. Dit zwart is echter geen zwart, maar bladzilver dat in de loop van bijna negen eeuwen is geoxideerd. Wandschilderingen tonen de mirakelverhalen die aan de madonna toegeschreven worden, terwijl de vele kaarsen en ex-voto's laten zien dat de devotie ook vandaag sterk blijft. Neem zeker ook de tijd om de wandeling langs de wallen ( Promenade des remparts) te volgen (3 km). Let vooral op de manier waarop torens en resten van de middeleeuwse omwallingen in de huizen werden verwerkt.
Nog een aanrader in de omgeving is het dorpje Thy-le-Chateau. De kern ervan bestaat uit een sfeervol kerkje met pal ertegenover een middel-eeuwse burcht (bezoek op afspraak of wanneer er een tentoonstelling loopt). De combinatie van die twee voert ons terug naar de tijd toen de gewone man letterlijk moest opkijken naar de twee machten - de kerk en de adel.
Praktisch
Het onthaalcentrum van de Plate Taille, naast de stuwdam, biedt alle informatie over het merengebied: Route de la Plate Taille 99, 6440 Boussu-lez-Walcourt, tel. 071 50 92 92 en www.lacsdeleaudheure.be
Twee types vakantiewoningen zijn al te huur aan het meer van Plate Taille: de bungalows van Landal (met of zonder sauna, tel. 071 65 58 65 en www.landal.be) en de appartementen van residentie Les Joséphines (tel. 071 30 34 20 en www.apparthotellacsdeleaudeheure.be).
Toeristische info over Walcourt en Thy-le-Château: Grand Place 25, tel. 071 61 25 26 en www.walcourt.be
Auteur: Ludo Hugaerts bron; plusmagazine.be
Australische kajakker jaagt witte haai weg met peddel
Australische kajakker jaagt witte haai weg met peddel
Een Australische kanovaarder heeft een witte haai weg weten te jagen door het enorme dier verscheidene malen met een peddel op zijn kop te slaan.
De 27-jarige Rhys Gadsden vertelde op de Australische televisie over zijn angstaanjagende ervaring. "Ik greep naar mijn peddel en sloeg hem vijf of zes keer op zijn hoofd. De haai gaf de kano een kopstoot, waardoor ik omkantelde en in het water belandde", aldus Gadsden, die vrijdag nabij Portland aan het varen was toen de haai zich op zijn kano stortte. Gered door passerende boot De Australiër lag een kwartier in het water met de lekke kano, voordat hij gered werd door een passerende boot. "Ik wist niet waar de haai gebleven was en ik wilde niet spetteren want dan zou hij misschien terugkomen."
Witte haaien zijn de grootste roofvissen ter wereld. Ze kunnen tot 6 meter lang worden en meer dan 2.000 kilo wegen. In de afgelopen twee eeuwen zijn in de wateren rond Australië bijna tweehonderd mensen om het leven gekomen. Toch is de kans om door een haai gedood te worden volgens onderzoekers nog altijd kleiner dan de kans om geraakt te worden door de bliksem.
(anp/jv) bron; hln.be
31-10-2009
Klein maar fijn
Dierentuin; Klein maar fijn
Foto: TLG
"Wij zijn in de zomer in Friesland op vakantie geweest en daar hebben we een bezoekje gebracht aan Aqua Zoo bij Leeuwarden. Dit is een kleinschalig dierenparkje, maar heel leuk voor ons en de kinderen.
Een wandelroute leidt je door het park en zo zie je alle dieren die de dierentuin herbergt. In tegenstelling tot andere parken kun je de dieren heel goed zien, zijn ze zeer levendig en konden wij sommige zelfs zonder afscheiding bewonderen. Wie kan nu zeggen dat ze een kangoeroe en een wallabie van dichtbij hebben gezien? Je mag het pad zelf niet af, maar komt het dier toevallig op jouw pad, dan is dat toch heel leuk! Zelfs de pinguïns stonden in een gedeelte waar ze vrij rond konden waggelen! Wij vonden het in ieder geval een aanrader voor iedereen die naar Friesland gaat of in de buurt komt."
Hoe trekvogels zich zo precies kunnen oriënteren wordt steeds duidelijker.
Vogels vliegen met verbazingwekkende precizie naar zuidelijke landen. Dat ze zich oriënteren met het aardmagnetische veld van de aarde, is al langer bekend. Maar hoe ze die velden waarnemen nog niet. Nu hebben Duitse wetenschappers ontdekt dat het gezichtsveld en het bijbehorende hersengebied daarvoor verantwoordelijk zijn. In het hersengebied met de naam Cluster N bevindt zich een molecule die door het magnetische veld beïnvloed wordt. Als ze Cluster N desactiveerden bij roodborstjes, schakelden ze hun kompas uit. Tot nu toe dacht men dat de vogels de velden waarnemen door sensoren in de bek, die de informatie via de zenuwbanen van de kop doorsturen naar de hersenen. Maar toen de wetenschappers die zenuwbanen doorknipten, konden de roodborstjes zich nog altijd perfect oriënteren.
bron; eos.be
foto Joke.
foto Joke
Nostalgisch strand bij de Somme
Nostalgisch strand bij de Somme
We beleefden een nostalgische strandvakantie in Fort-Mahon Plage, aan de baai van de Somme in Frankrijk. Of Jacques Tati in 1953 al wist dat er jaren later nog met veel nostalgie zou worden teruggekeken naar Les vacances de Monsieur Hulot, weten we niet. Al zijn we pas twintig jaar na het verschijnen van zijn film geboren: in ons geval is het wel zo. De opnames van Tati's prent gebeurden in Saint-Marc-sur-Mer.
Maar het beeld van Fort-Mahon Plage, de badplaats waar we deze nazomer verbleven, refereerde er in onze gedachten toch heel erg aan. De joie de vivre (à l'aise) van de bevolking, het obligate kopen van een warme baguette, het snuiven van de geur van de bouchot-mosselen en het zoeken naar stoffige prullaria uit vergane tijden, katapulteerden ons gedurende een week terug in de tijd.
Het leven in Fort-Mahon Plage is 'beperkt', maar in jachtige tijden is dit allesbehalve negatief bedoeld. En wie er toch even uit wil, kan in de buurt zijn hart voor de natuur ophalen in het ornitologisch Parc du Marquenterre, of een stoomtreinrit maken van Le Crotoy naar St-Valérie-sur-Somme, of het huis van Jules Verne bezoeken in Amiens. Dicht bij huis, ver van af te raden.
Philippe Wuidar bron; demorgen.be
Hond geëerd als held voor reanimeren baasje
Hond geëerd als held voor reanimeren baasje
In Australië heeft een hond woensdag een reusachtig bot gekregen omdat hij een heldendaad heeft verricht. Hij redde namelijk het leven van zijn baasje, de 71-jarige Jim Touzeau.
De gelauwerde hond, Teka, greep meteen in toe Touzeau een hartaanval kreeg en neerviel in zijn glaswerkplaats in Maryborough aan de oostkust.
"Geen eten"
De trouwe viervoeter stampte als het ware met zijn voorpoten op de borst van Touzeau, tot die wakker werd. Hij had ook meermaals in het gezicht van zijn baasje geblaft.
Toen Touzeau weer bij bewust zijn was, snelde Teka naar buiten en daar bleef ze op een neer springen tot ze aandacht kreeg van een voorbijganger. Die wist ze vervolgens binnen te lokken.
"Teka moet gedacht hebben: ik kan die kerel maar beter wakker maken anders krijg ik vanavond geen eten, grapte Touzeau achteraf.
Beeld: BrisbaneTimes bron; gva.be
Ik zag twee beren...
Ik zag twee beren...
Wat krijg je als je een ijsbeer kruist met een bruine grizzlybeer? Het klinkt als de eerste zin van een mop, maar de dierentuin in het Duitse Osnabruck heeft er daadwerkelijk onderzoek naar gedaan. De bevindingen zijn gepubliceerd in het Duitse wetenschappelijke tijdschrift Der Zoologische Garten, dat vrijdag is verschenen.
De onderzoekers bekeken de bouw en het gedrag van twee ijsgrizzly's die meteen na de geboorte werden weggehaald bij hun soortgenoten. Deze mengvorm komt niet vaak voor: wereldwijd leven er slechts zeventien van deze beren. Een zo'n beer leefde in het wild, maar die werd in 2006 doodgeschoten.
bron; telegraaf.nl
Franse beren hebben dringend vrouwtjes nodig
Franse beren hebben dringend vrouwtjes nodig
De berenpopulatie in de Franse Pyreneeën doet het niet goed. Volgens onderzoekers zijn er teveel mannetjesberen en is er dringend nood aan vrouwtjes om de populatie te redden.
Onderzoekers vrezen dat het aantal bruine beren in Frankrijk nu zo klein geworden is dat de populatie in de nabije toekomst kan uitsterven.
Hoop
Maar een recente studie in het wetenschappelijke tijdschrift PLoS One biedt hoop: door enkele beren te verplaatsen zou de populatie zowel in hoeveelheid als in kwaliteit weer op peil gebracht kunnen worden.
De Franse bruine beren zijn enkel in twee regio's in de Pyreneeën te vinden: de centrale populatie, die uitgezet is en het relatief beter doet, en de endemische westelijke populatie, die krimpt en lijdt onder inteelt.
"Uit ons onderzoek blijkt dat er beren verhuisd moeten worden", zegt Guillaume Chapron van het Grimsö Wildlife Research Station van de Zweedse Landbouw-universiteit. "Er zijn vooral vrouwtjes nodig voor de vele mannetjesberen."
Inteelt
De onderzoekers analyseerden data die verzameld werden tussen 1993 tot 2005. Daaruit bleek dat de westelijke populatie zich met veel minder succes voortplant dan de centrale. De oorzaken zijn inteelt, maar ook het feit dat mannetjesberen jongen van andere mannetjes doden om hun eigen kansen op voortplanting te vergroten.
JG (IPS)bron; gva.be
Roofzuchtige grotkreeft ontdekt op Lanzarote
Roofzuchtige grotkreeft ontdekt op Lanzarote
Duitse onderzoekers hebben op het vulkanische eiland Lanzarote een tot nog toe onbekende, roofzuchtige grotkreeft ontdekt. Bij de duikexpeditie in het grottencomplex stootte het team van de Dierartsenhogeschool Hannover ook op twee nieuwe soorten ringwormen, staat in het vakblad Marine Biodiversity.
Lange antennen De ogen van de grotkreeft staan op lange antennen, waarmee ze in de donkere spelonken alle richtingen aftasten. Het beest heeft ook drie paar krachtige tentakels, waarvan een paar is uitgerust met giftige klauwen.
Grottenzwemmer De nieuwe ontdekking kreeg de naam Speleonectes atlantida, wat zoveel als 'Grottenzwemmer van Atlantida' betekent. Volgens de hogeschool gaat het om de opmerkelijkste ontdekking van de afgelopen drie jaar. (dpa/sam)
bron; demorgen.be
29-10-2009
Olifant Sammy overleden in Parc Paradisio
Olifant Sammy overleden in Parc Paradisio
Sammy, een mannetjesolifant van Parc Paradisio, is vanochtend op 18-jarige leeftijd overleden. Dat meldt het Henegouwse dierenpark. Al sinds enkele dagen was de gezondheidstoestand van het dier aan het verslechteren, zegt Parc Paradisio. Toch komt zijn overlijden nog onverwacht. De olifant zal voor een autopsie overgebracht worden naar de universiteit van Luik. Belgische en Europese specialisten zullen daar proberen zijn doodsoorzaak te achterhalen.
(belga/odbsbron;hln.be)
Kianga is nieuwste zebratelg van Antwerpse Zoo
Kianga is nieuwste zebratelg van Antwerpse Zoo
Zebra Tutama beviel vorige week van een kerngezonde dochter in de Antwerpse Zoo. Het beestje kreeg de naam 'Kianga', wat zonneschijn in het Swahili betekent. Moeder en dochter stellen het goed en Kianga heeft haar eerste stapjes in het buitenverblijf net gezet. Zo heeft de kleine merrie ook meteen kennisgemaakt met de rest van de zebrafamilie en dit ging haar prima af. Het veulentje is nu elke dag te bewonderen tussen de grotere zebra's.
Met de komst van de kleine Kianga is de zebrafamilie uitgegroeid tot 6 leden, waarvan 4 jongere diertjes. Het zebraatje Kibibi, dat begin augustus in de Zoo is geboren, heeft er nu een speelkameraadje en leeftijdgenootje bij. Ook in Planckendael verwacht de KMDA nog meer babynieuws bij de zebra's.
Met duizenden Oorspronkelijk zijn de Damarazebra's, waar de zebrafamilie in de Zoo toe behoort, afkomstig uit Zuid-Oost Afrika. Hier leven ze in groepjes van 10 tot 30 dieren onder leiding van één hengst. Maar wanneer er sprake is van droogte of in de trekperiode, kunnen ze zich wel met duizenden verzamelen.
De strepen op hun huid zorgen dan voor een natuurlijke bescherming. De huid zorgt er namelijk voor dat vijanden de individuen niet goed van elkaar kunnen onderscheiden. De dieren eten wel 50 soorten grassen. In de Zoo krijgen de dieren een maaltijd van hooi, vers gras, paardenkorrels en knaaghout voorgeschoteld. (jv)
bron; hln.be
28-10-2009
De pluis van de paardenbloem
De pluis van de paardenbloem
IJvogel in het riet.
Dassen
fotos noordbarabansemuzeeum
fotoRD Bastin: Zoals ik als kind keek, kijk ik nog.
Van de duizenden tekeningen die Marjolein Bastin (1943) maakte, heeft ze er nooit een willen verkopen. Maar de solotentoonstelling in het Noordbrabants Museum is de kroon op haar werk, de erkenning van kunstenaarschap.
Ze kijkt nog altijd om zich heen met de verwonderde ogen van een kleuter, zegt Marjolein Bastin. Zoals ik als kind keek, kijk ik nog. Het is en blijft mijn missie om die verwondering weer te geven en de schoonheid van heel kleine dingen door te geven aan anderen.
Inderdaad. Bastin tekent niet alleen een zwarte specht op beukenstammen die als orgelpijpen de laan vullen, ze tekent er de bruine vlek vlak onder het nest bij, die daar zit omdat de vette staart van de specht er voortdurend langs veegt.
Dicht bij de natuur is dan ook de passendste titel voor de tentoonstelling, die bestaat uit 150 aquarellen. Een aparte verdieping met tekeningen van Vera de Muis is ingericht voor kinderen.
Ik heb er grote moeite mee als mensen mij verwijten de natuur mooier te willen maken dan ze is. Een journalist had het nota bene over lachende vogels. Onzin. Ik teken de werkelijkheid, ik teken ook dode vogels. Maar zelfs in een dode vogel zie ik schoonheid.
Bastin studeerde af aan de Academie voor Beeldende Kunst in Arnhem. Ik voelde mij er ongelukkig. Alles moest groots en anders dan ik in gedachten had. Ik heb na mijn studie drie jaar niet durven tekenen. Daarna volgden opdrachten voor reclamebureaus en uitgevers. Zoals het illustreren van een paar kookboeken van Wina Born.
Kleuren
De doorbraak kwam dankzij hoofdredacteur van Libelle Rob van Vuren. Hij vroeg me destijds om iedere week een natuurpagina te maken en geloofde in mijn talent. Ik doe het nu 32 jaar en heb er nog dagelijks plezier in. Nee, ik heb nooit de intentie gehad om werk te verkopen of te exposeren. Maar natuurlijk merk ik dat mensen mijn werk altijd koppelen aan Hallmark en Libelle, en dat voelt als een degradatie. Deze tentoonstelling betekent veel. Dit is de erkenning van mijn kunstenaarschap.
Conservator Carolina Verweij is onder de indruk van Bastins werk. Je hebt jaren het beeld van een niet al te hoogwaardige kopie op papier van matige kwaliteit op je netvlies staan. Toen we de originelen zagen, was er geen twijfel over de vraag of dit kunst is. Het is haar vakmanschap dat imponeert. Haar grote kennis van de natuur gecombineerd met oog voor detail.
De beslissing voor een solotentoonstelling was snel genomen. We hebben er bewust voor gekozen het werk sober in te lijsten, zonder Libelleteksten, hulstblaadjes of Hallmarkkaarten. Uit 3000 tekeningen hebben we de aquarellen gezocht die Marjolein zelf uitkoos, die fans willen zien en die waarin je haar ontwikkeling kunt volgen. Vooral haar kleurenpalet is veranderd. Van lichte, zachte tinten naar gedurfde, primaire kleuren. De oudste tekening dateert uit 1981, de jongste is recent gemaakt. Overigens is de ontwikkeling het best te zien in haar Nederlandse werk. Als ze in het buitenland werkt, zie je wel die passie voor kleuren, maar weinig technische verbeteringen.
Bastin woont een deel van het jaar in Zwitserland, Amerika en op de Kaaimaneilanden. Ver weg maken de mussen plaats voor alpenkauwen, kolibries en amazonepapegaaien.
Klus
Wat in je opkomt als je langs de tekeningen loopt, is de gedachte aan monnikenwerk.
Zo zou je het goed kunnen omschrijven, zegt Bastin. Wat dat betreft, pas ik wel in een klooster. Ik werk zeven dagen per week. Als ik geen opdracht heb, schrijf en teken ik in mijn dagboeken. Hoewel ik blij ben met de tentoonstelling, heb ik moeite met de aandacht voor mij als persoon. Ik zit het liefst achter mijn tekentafel, daar voel ik me gelukkig.
Groot voorbeeld voor Bastin waren uiteraard Jac. P. Thijsse en de tekeningen van onder andere Jan Voerman jr. bij diens teksten. Ze bewondert het werk van de in 1990 overleden natuurtekenaar Dirk van Gelder om de techniek. Maar er zijn er veel meer. Ik ben onder de indruk van de bijna fotografisch geschilderde doeken van de Canadees Robert Bateman en van de Weense illustrator Lisbeth Zwerger.
Dat het tekenen haar ondertussen gemakkelijk zou afgaan, is een illusie. Ik wil dat alles klopt. Natuurlijk heb ik geen ijsvogel in mijn hand als ik die in vlucht teken. Dat vergt studie en veel kijken. Teken ik niet, dan ben ik buiten. Ik streef er niet naar om de vaart van het vliegen vast te leggen, het gaat mij om de details. Het zal altijd een klus blijven om de pluisjes van de paardenbloem uit te sparen tegen een donkere achtergrond.
Dicht bij de natuur is tot en met 2 januari te zien in het Noordbrabants Museum in Den Bosch. Meer informatie: 073-6877 877 en noordbrabantsmuseum.nl.
bron; refdag.nl
Lieve Bezoeker Om het openen van het gastenboek voor iedereen gemakkelijk te houden worden te grote Plaatjes en of Buttons verwijderd.
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00668/neushoorns_668897d.jpg"," ","EPA ",200,151);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00668/spreeuw_668896d.jpg"," ","ANP ",200,142);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00668/spreeuw3_668910d.jpg"," "," ",200,123);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00042/kreeft_42587d.jpg"," ","Foto:%20ANP ",200,141);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00666/lezerstiperopuit_jp_666917d.jpg"," ","TLG ",200,160);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00668/Een_Grizzly_beer_668092d.jpg","Een%20Grizzly%20beer. "," ",170,200);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00668/Een_IJsbeer_668093d.jpg","Een%20IJsbeer. "," ",200,194);)
