Wat de titel laat vermoeden, was het vandaag mijn eerste rotdag in het nieuwe jaar en niets liet dit vermoeden. Deze ochtend gewoon uit m’n bed gestapt en niet met het verkeerde been. Eigenlijk stap ik alle dagen op de zelfde manier en met het zelfde been uit het bed. Wat is er verkeerd gegaan zullen jullie zeggen, echt waar ik weet het niet.

Zoals elke ochtend, gewoon opgestaan zoals miljoenen mensen dat ook doen. Eerst wat rekken en rare berengeluiden produceren, om dan vastberaden uit het bed te komen. Als we dan uiteindelijk toch op onze beide benen staan, een bezoekje brengen aan het kleinste kamertje van ons appartement. Tot op heden niets abnormaals zou ik denken en dat is het ook niet.

Na het ontbijt en de traditionele huishoudelijke karweien, moest ons Anita naar de kapper, voor een haar onderhoudsbeurt. Terwijl ze weg was heb ik mij rustig verder klaar gemaakt, want deze namiddag zouden we naar reizen Verhoeven in Rijkevorsel rijden om onze reis te boeken voor dit jaar. En nu komt de aap uit de mouw, in de garagebox aangekomen, wilde ik de auto starten, maar dat was het begin van het einde. Hij wou niet starten, enkel wat kleine geluidjes en voor de rest niets, hij verdomde het.

Wat kon er gebeurt zijn, het eerste wat ik nazag was de lichtschakelaar en die stond nog op. Was dit de oorzaak van het startprobleem, normaal kan dit niet, want als de schakelaar toch blijft opstaan, dempen de lichten als ik de contactsleutel uittrek en de deur open om uit te stappen. Wat is er dan wel gebeurt, dat is het probleem. De buurman heeft mij gedepanneerd, met zijn twee kabeltjes en zijn batterij.

Dit was vlug geklonken en door het feit dat ik nog naar Rijkevorsel moest en terug, was dit ruim voldoende om de batterij weer voor een grootste deel bij te laden. Maar wie garandeert me dat ik morgenvroeg weer niet met een platte batterij sta, enfin de toekomst zal het me leren. Dit was mijn pechvolle dag en een dag om vlug te vergeten.