Zaterdag 25 oktober ging ik op weg naar Lebbeke om daar een wandeling te gaan maken van 24 kilometer. Goed weer met zon maar een beetje aan de frisse kant, ja, in oktober kan dat al eens gebeuren natuurlijk. Ik vertrek uit zaal Heidehof onder een blauwe lucht. We stappen even door de zijkant van Lebbeke en in de verte komt dan ook mist opzetten die ik thuis al had. In de nevelslierten duiken we het wachtbekken gebied in, hetgeen in de mist ook wel zijn charme heeft, door de mist is het er muisstil. Een bord aan de ingang van het gebied had ons de raad gegeven om op de wandelpaden te blijven daar er drijfzand aanwezig is, en ik wil het zeker geloven als ik het hier bekijk, zonder de mist en in de zon kan ik me voorstellen dat het hier heel prachtig moet zijn. We maken hier een lus van ongeveer 6 km en komen voor onze eerste controle terug in de startzaal. Een soepje en terug op weg. Lees hier verder.
HOE LOST EEN VROUW BEST DE MIDLIFE-CRISIS VAN HAAR MAN OP ? ZIEHIER DE OPLOSSING :
Na 25-jaar huwelijk bekijkt een man zijn vrouw en zegt : Schatje , 25 jaar geleden hadden we een klein appartementje, een oude versleten wagen,een klein zwart-wit TV-toestel. We sliepen op de canapé, maar ik sliep met een heel aantrekkelijke sexy jonge blonde van 25 jaar. Nu bezitten we een huis van 5OO.OOO EUR, een BMW van wel 5O.OOO EUR, een waterbed met verschillende standjes, een plasma-tv met groot scherm en een cinema-arroundsystem, maar ik slaap nu wel met een vrouw van 5O jaar
Zijn vrouw bekijkt hem en zegt dan :
Schatje het enige wat je moet zoeken is een jong sexy blond meisje van 25 jaar. En ikzal er wel voor zorgen dat je binnen de kortste keren opnieuw in een klein appartementje zit, een oude wagen bezit, opnieuw op de canapé slaapt en je opnieuw tevreden zult moeten zijn met een oud zwart-wit tv-toestel Het schijnt dat de man zijn goesting onmiddellijk over was
Zaterdag ll. vertrokken we stipt 9 uur onder leiding van baankapitein Kim vanuit het chalet van wandelclub De Kleitrappers te Terhagen voor een Euraudax van 50 kilometer. Vele bekende gezichten zoals Maaikeen haar broer Joost, ook nog veel bekenden uit de rest van België, Duitsland en Nederland.
Even door Terhagen om dan de Rupeldijk voor een stuk te volgen tot in Boom, via het Heldenplein en de Markt gaat het dan via de A12 over de Rupel en het Kanaal rechtsaf naar het zuidelijk schiereiland waar we na 6 km een eerste wagenrust hebben, een broodje met kaas en komkommer en limonade gaan er gewillig in en de 5 minuten zijn om, dus nu verder langs de Rupel die nu op onze rechterzijde ligt. We steken het oude sas te Wintam over en komen zo op het noordelijk eiland en stappen nu met rechts de Rupel en links het kanaal dat naar de nieuwe zeesluis loopt. Zoals Kim had gepland namen we de overzetboot om 11 uur naar Schelle. Lees hier verder.
Aan iedereen die me voor 2008 de beste wensen heeft gestuurd, dat heeft tot nu toe geen kloten geholpen. Stuur me voor 2009 aub geld, mazout, benzine of tegoedbonnen. Liefst geen Fortisaandelen. Dank bij voorbaat.
Plekke Ne man es aan 't eten en hij muust mij doar nu toch ne klak mayonaise op zijne schune plastron en zijn ves hende... 'Potverdeekelinge,' zegt hij ''k zie der were uit gelijk een virken...' - 'Joag,' zeg zijn vrèwe, 'en g'hèt gemuust uuk....'
Gentsche lolle Een èwer wordend koppel inviteert de gebuurs veur te komen ete. Iedere kier oas den èwe man zijn vrèwe iets vroagt, begint hij mee: 'schatse, lieveke, zoetse, schetebezeke, engelke', enz... Enfin, de gebure zijn onder den indruk, want 't koppel was hoast 60 jaar getrèwd. Oas de vrèwe efkes noar de keuken es, zegt de gebuur tege de man : 'Kijk, ik vinde da zuu schune dadd' uw vrèwe, achter al die joaren dadde getrèwd zijt, nog altijd troetelnoamkes geeft'. Den èwere man buig zijn huufd. 'Zwijgt', zegt hij ''k kan al tien joar op heure noame nie mier kome...'
Bij den uugmiester Komt er nen Tsjech bij den uugmiester. Die wijst hem op een koarte op de muur de regel: C Z W X N Q S T A C Z 'Keunde gij da leze?' vroagt hij. 'Leze?', zegt den Tsjech,'Ah, 'k kenne diene vent tzelfs!'
Ergens in Afrika verschijnt een man met de mededeling dat hij apen wenst te kopen aan 10 $ 't stuk. De dorpelingen, wetende dat er in de bossen veel apen leefden, trokken er op uit om er te vangen.... De man kocht er verscheiden honderden aan 10$ per stuk, en wegens het slinken van de apenpopulatie verminderde de inzet van de dorpelingen. Dus kondigde de man aan dat hij vanaf heden 15$ per aap zou betalen. De dorpelingen hervatten de apenjacht. Maar uiteraard raakte de aanwezigheid van apen uitgeput, en de dorpelingen keerden terug naar hun andere bezigheden. Het aanbod werd verhoogd naar 20$ en het aantal overgebleven apen werd zo klein dat bijna geen aap meer werd gezien, laat staan gevangen.... Nu kondigde de man aan dat hij apen zou kopen aan 50$ per stuk. Inmiddels, daar hij zelf voor zaken naar de grote stad moest, zou zijn assistent zich bezighouden met de aankopen. Eens de man weg was, riep de assistent het hele dorp samen en sprak hen toe: « Kijk naar al die kooien met apen welke de man van jullie heeft gekocht.... Ik verkoop ze jullie aan 35$ per stuk, en als hij terugkomt kunnen jullie ze hem verkopen aan 50$ zoals hij beloofde. » De dorpelingen zamelden al hun centen in, sommigen verkochten zelfs alles wat ze bezaten, en kochten al de apen in de kooien. De volgende nacht verdween de assistent. Hij werd nooit meer gezien, evenmin zijn baas, alleen een massa apen welke alle richtingen uitliepen.... Welkom in de wereld van de beurs !
Twee homo's parkeren hun auto voor een taverne en gaan daar een cappuccinoke drinken Een paar minuten later passeert daar ne jonge gast en die vlamt -PATAT op de auto van die homo's. De homo's komen naar buiten getrippeld en die éne zegt tegen die andere: 'Ooooh! Jean-Claude, belt maar rap de polies.' 'Wacht, wacht ' , roept die jonge gast, 'niet doen! Ik wil da hier regelen: 500 euro en we spreken er niet meer over!''Nee', zegt die éne homo, 'Jean-Claude, belt de polies maar!' 'Wacht', roept die jonge gast weer '1000 euro en we klappen er niet meer over!' 'Sorry', zegt die homo 'wij bellen de polies!' 'Godverdomme', roept die jonge gast kwaad ' kust m`n kloten !' Zegt die homo: 'Jean-Claude, niet bellen, die mijnheer hier stelt ons een minnelijke schikking voor!'
Mesen, een piepklein dorpje ergens boven op een heuveltop in het West Vlaamse Heuvelland, onbekend voor de meesten onder ons en toch werd hier een bloedige strijd geleverd in de Eerste Wereldoorlog die een wending aan de geschiedenis zou geven. Met achter zich de Franse grens en omgeven door dorpjes als Ploegsteert, Nieuwkerke, Wijtschate en Kemmel, in de verte liggen steden als Poperinge en Ieper, vanuit Mesen had men vanop die heuvel een goed zicht op alles wat er zich daar rond bewoog en zo is dit heuveldorpje dan ook een strategisch punt dat men tijdens de strijd best in bezit kon hebben.
Hill 60, zoals de hoogte werd genaamd was dus een waardevolle stelling, die een uitkijk bood over de omliggende streek, Ze was op verschillende tijdstippen ingenomen door Franse, Britse en Duitse troepen. Ze was meer dan twee jaar in Duitse handen.
Terwijl Britse troepen de loopgraven bezetten, groeven Britse, Canadese en uiteindelijk Australische compagnieën tunnels 4 meter diep onder Hill 60. Uiteindelijk werden, voor dageraad op 7 juni 1917, op 19 plaatsen tegelijk, de ondergronds geplaatste mijnen tot ontploffing gebracht langsheen de Duitse loopgraven aan de Mesenboog. Dit betekende het startsein voor de Slag om Mesen.
Meer dan 650 Duitsers werden gedood door de mijnen vooraleer de 23e Britse Divisie doorstootte en de stelling innam. Meer dan 17000 troepen van het Britse Rijk en 25000 Duitse manschappen verloren het leven of werden gewond in de daarop volgende strijd.De Britten verlieten Hill 60 in april 1918, te wijten aan succesvolle aanvallen van het Duitse leger elders aan het front.
Hill 60 werd uiteindelijk door de Britse troepen heroverdop 28 september 1918. Ik was hier in september van dit jaarvoor een wandeling die vertrok vanuit Geluveld, op deze manier kon ik hier een bloedige bladzijde uit onze Vaderlandse geschiedenis met eigen ogen zien, of althans het resultaat ervan.
Op foto 1 heeft men een zicht op een gedeelte van Hill 60, op foto 2 is geen vijver te zien maar wel een krater die is achtergebleven na de plaatselijke ontploffing van één van de 19 geplaatste mijnen 4 meter diep. Het moet hier een echte inferno geweest zijn.
Nu wist ik wel dat héél veel vroeger de dieren konden spreken. In kinderboeken en verhaaltjes doen ze dat nu nog. Dat er meer bestaat dan dat,kan je hier bekijken en beluisteren.
Om onze economie nog wat sterker aan te zwengelen zal de Vlaamse regering aan iedereen 600 Euro belastingvermindering toekennen.
Als we dat uitgeven aan kleding en speelgoed zal dat geld naar China gaan. Als we dat spenderen aan benzine, zal het naar de Arabieren gaan. Als we er een computer mee kopen, gaat het naar Taiwan. Kopen we er fruit en groenten mee, gaat het naar Spanje, Frankrijk en Italië. Kopen we er een goede auto mee, gaat het naar Japan. Als we er onnodige rommel mee kopen, gaat het naar Korea. Niets van dat alles zal de Vlaamse economie helpen! De enige manier om dat geld hier te houden is door het drinken van onze streekbieren...Gezondheid.
Dus drink een goed biertje bv.: een lekkere Duvel.
Het prachtige Kasteel de Ribaucourt heb ik ontdekt tijdens een wandeling die ik zondag laatsleden maakte te Steenokkerzeel. Hierbij kwamen we door de gemeente Perk waar het kasteel gelegen is, het is een deelgemeente van Steenokkerzeel. De organiserende club van deze wandeling, wandelclub Houtheimstappers Steenokkerzeel waren zo vriendelijk om ter plaatse voor een woordje uitleg te zorgen, waarvoor dank. Deze oude waterburcht dateert uit de 12de eeuw. Zoals het zich nu voordoet, werd het grotendeels opgetrokken in 1627, maar omstreeks 1850 onderging het ingrijpende veranderingen. In 1746 logeerde hier Lodewijk XV. In 1944, tijdens het bevrijdingsoffensief verbleef er generaal Demsey, aanvoerder van het 2de Britse leger. Van hieruit werd de slag van Arnhem geleid. Veldmaarschalk Montgommery kwam er op bezoek. Achter het kasteel kom je in het prachtige Hellebos, een echte droom om er als wandelaar eens door te trekken.
Een kleine knaap zat op de bus naast een man die een boek aan het lezen was. Plots ziet de jongen dat de man de boord van hemd achterste voor draagt. De knaap vraagt de man waarom hij zijn boord zo draagt.
Zegt de man, die eigenlijk een priester is, : "Ik ben een Vader". Waarop de jongen: "Mijn vader draagt zijn boord niet zoals u." De pastoor kijkt op van zijn boek en zegt: "Maar ik ben de Vader van velen". Nu weer de bengel: "Mijn vader heeft 4 zoons, vier dochters en twee kleinkinderen en toch draagt hij zijn boord niet als u !"
De priester wordt een beetje ongeduldig en zegt: "Ik ben vader van honderden" en leest dan verder in zijn boek.
De kleine knaap zit een tijdje stilletjes na te denken en zegt dan fluisterend: "Misschien zou je beter uw broek achterste voor dragen in plaats van uw boord !!!!"
Na een wandeling van 23 km rond het West Vlaamse dorpje Markegem in de buurt van Dentergem, die ik maakte op 8 september van dit jaar, heb ik er, indien er de kans voor is, de gewoonte van gemaakt om na de wandeling een plaatselijk biertje te proeven. Hier vond ik dan het plaatselijke vocht dat luistert naar de naam Halle Schelle, vermits ikzelf woonachtig ben te Schelle (Provincie Antwerpen) sprak de naam me duidelijk aan en moest ik dit wel uittesten. Het was een zeer aangename verrassing. Ik was met de auto en dus bleef het jammer genoeg bij deze ene heerlijkheid want met een alcoholgehalte van 8.5% is dit zeker geen lichtgewicht. Wat valt er zoal te vertellen over dit streekbier. Het is een amberkleurig (donker roze) bier, ongefilterd en hergist op de fles. Een mooie romige licht beige schuimkraag, de eerste aromas die de neus prikkelen zijn die van koriander en citrus, fris en bloemig. De smaak is echt kruidig die toch zeer fris overkomt, een lichte bitterheid. Hoe komt het aan zijn naam. De klokken in de Halletoren van Tielt werden in de middeleeuwen geluid, elke keer als de wethouders verzamelden om recht te spreken. Telkens na het luiden van de zogenoemde Halleschelle werden berichten aan de bevolking bekendgemaakt. Zo is de naam Halleschelle ontstaan. Het bier wordt gebrouwen in de brouwerij Alvinne te Ingelmunster-Heule voor Patrick Acx en Dominiek Snauwaert uit Tielt. Een echt streekproduct uit het Molenland. Wie de kans krijgt om in de buurt te zijn moet dit zeker eens uitproberen, een echte aanrader.
Dit weekend trekken we vanaf vrijdagmorgen tot en met maandagmorgen naar onze vaste stek op een boerderij te Nieuwmunster (Wenduine) bij de familie Adriansens. Van hieruit trekken we er dan normaal in het weekend op uit, naar een in de omtrek georganiseerde wandeling, en dat zal dit weekend niet anders zijn.
Zaterdag is er een wandeling te Oostakker, in de buurt van Brugge, volgens de Marchinggaan we daar een prachtige zomerse (?) wandeling maken langs parken, kasteeldomeinen, bossen en natuurlijke paden met verzorgde controleposten. Normaal gaan we daar een ommetje maken van 24 kilometer.
Op zondag is het dan een kleine verplaatsing naar het naburige De Haan,daar zullen ze ons, we volgens de Marching, langs het strand, dijk, bos, duin en polders laten stappen. Hier zullen we afhankelijk van het weer de 21 of 30 km stappen.
Vrijdagmorgen zullen we afhankelijk van het weer eerst een uitstapje maken langs de markt te Blankenberge of een museumbezoekje meepikken om dan later op de dag verder te trekken naar de boerderij, s avonds ergens een restaurantje opzoeken en dan genieten van een goede nachtrust. Vanaf zaterdag vliegen we er dan te voet in om de calorietjes er terug af te stappen.
Zondag 31 augustus 2008 richtte WSV Schelle zijn 31ste Omloop van de Rupelstreek in en gelukkig waren de weergoden ditmaal aan onze kant, van in de vroege morgen was er al volop zon en men had warme temperaturen voorspeld en het is uitgekomen ook, het was zelfs heet in de namiddag. We lopen even door Schelle dorp om na enkele straten de loop van De Vliet te volgen, wij noemen het hier De Schelse Beek. Ik stap nu meestal door bos afgewisseld met een enkel stuk weidegrond, uiteindelijk kom ik via de Zinkvalstraat in de Steenwinkelstraat in Schelle Den Boerenhoek genoemd. Even later gaan we linksaf richting Speltenlei waar de Hoeve Lemmens gelegen is, hier is trouwens na 5,1 km onze eerste rustpost, buiten op het terras is het heerlijk uitrusten. Lees hier verder.
Mesen, een piepklein dorpje ergens boven op een heuveltop in het West Vlaamse Heuvelland, onbekend voor de meesten onder ons en toch werd hier een bloedige strijd geleverd in de Eerste Wereldoorlog die een wending aan de geschiedenis zou geven.
kopie+%5B1024x768%5D.jpg)
