Een universiteitsprofessor besloot op een dag zijn studenten eens uit te dagen. Hij vroeg "Heeft God alles geschapen wat bestaat ?". Een gelovig student antwoordde "Inderdaad, ja !". "Alles ? ", vroeg de prof, "ja, alles", was na enige aarzeling het antwoord van de student. "In dat geval heeft God ook het kwaad geschapen, juist ? aangezien het kwaad bestaat", zei de prof. Hier had de student geen antwoord op, en hij zweeg dan maar. De prof was in zijn nopjes dat hij de gelegenheid had gegrepen om nog maar eens aan te tonen dat het geloof enkel een mythe was. Plots stak een ander student zijn hand op en vroeg "Mag ik u eens een vraag stellen professor ?". "Natuurlijk", antwoordde deze. "Bestaat de koude ?". "Natuurlijk, heb jij nooit koude gevoeld ?", vroeg de prof. "In feite bestaat koude niet meneer, volgens de lessen fysica is koude de totale en volledige afwezigheid van warmte. Een voorwerp kan alleen bestudeerd worden, wanneer het energie heeft en afgeeft en het is de warmte in de voorwerpen dat zijn energie doorgeeft. Zonder warmte zijn de voorwerpen niet inert, niet in staat te reageren. Maar koude bestaat niet. We schiepen de term "koude" om de afwezigheid van warmte aan te tonen". "En duisternis ?" vervolgde de student. "Die bestaat" wierp de prof op. "U heeft het opnieuw mis voor, meneer, duisternis is gewoon de totale afwezigheid van licht. U kan het licht en helderheid bestuderen, maar niet de duisternis. Het prisma van Nichols toont de verschillende variëteiten waarin het licht kan uiteenvallen volgens de lengte van de golven. Duisternis is de term die wij geschapen hebben om de totale afwezigheid van licht uit te leggen. En tenslotte vroeg de student "En het kwaad meneer, bestaat het kwaad ?". God schiep het kwaad niet, het kwaad is de afwezigheid van God in de harten van de mensen, het is de afwezigheid van liefde, menselijkheid en geloof. Liefde en geloof zijn zoals warmte en licht. Zij bestaan. Hun afwezigheid leidt tot het kwaad. Nu was het de beurt aan de prof om de stilte te bewaren . De naam van de student was:
Zaterdag 13 januari 2007, wandeling te Aalter (Oost Vlaanderen), "15 de verbroederingstocht Aalter Beernem - Aalter" ingericht door "Door samenwerking van, WSV. De Lachende Wandelaars en WSV De Moedige Wandelaars Beernem; verder is vermeld, "Verschillende omlopen maken een grondige verkenning van de groene streek tussen Aalter en Beernem mogelijk, aankomst dient voor 18:00 uur bereikt". Inschrijven van 8:00 - 15:00 uur, parcours 5-10-15-20-30-40-50 kilometer. Start; Emmaüsinstituut, Sint-Gerolflaan, te Aalter. Deze tocht kan ook gemaakt worden vanuit Beernem, men vertrekt dan; zaal Reigerlo, Kerkhofdreef 1 te Beernem.
Zondag 14 januari 2007, wandeling te Hamme (Oost Vlaanderen), "Bunttocht 34 jaar Wintertochten" ingericht door "WSV T Hoeksken Hamme; verder is vermeld, "Wandeling op de vorm van een klaverblad, voor een betere service. Alle omlopen via Schelde- en Durme dijken en via natuurreservaten. Hamme, oase van water en groen, met ook een tocht via de nieuw aangelegde potpolder. ". Inschrijven van 8:00 - 15:00 uur, parcours 5-7-12-14-20 kilometer. Start; Zaal Familia, Pieter Vander Jeugdlaan, te Hamme.
Net als het kasteel van Tielen werd de watermolen eeuwenlang vererfd. In 1918 kocht Fik Dionys de molen met woonhuis, paardenstal en bakhuis. In de jaren na de tweede wereldoorlog sloeg de landbouw nieuwe wegen in en het molenaarsvak werd onrendabel. In 1981 overleed Louis Dionys, Hij was de laatste molenaar. De molen werd opnieuw verkocht en lieflijk gerestaureerd. Het molenhuis is vermoedelijk gebouwd in 1681 met een typische korfboog boven de deur. De watermolen is nu privaat eigendom. We trekken verder en onmiddellijk krijgen we een bruggetje over het riviertje, de "Aa", iedereen die al wel eens een kruiswoordraadsel begint zal dit zeker al eens tegengekomen zijn. Hier vinden we twee stukken verval waar het water door de overvloedige regen toch met een goede vaart een goede meter naar beneden tuimelt. We zijn nog maar juist even verder of er komt nog een stukje geschiedenis aangerold, een koets met tweespan, zoiets zie je echt niet meer zoveel, of je moet al naar een wedstrijd van het mennen gaan. Terug het bos in en we komen terug op de controlepost in het bos Poeyelheide, het is zo een goed weer dat menige wandelaar zich een stoel heeft genomen om buiten van zijn hapje of drankje te genieten. Verder terug op weg naar Gierle begint het even na de middag dan toch terug te regenen maar niet zo erg als zaterdag. Terug naar Gierle komen we nog een pracht van een kerststal tegen in de buurtschap "Hemeldonk" en dan terug in Gierle vinden we ook nog de windmolen "In Stormen Sterk" tegen, deze molen dateert van 1837, maar zijn geschiedenis gaat terug tot in 1499, het is dan ook een beschermd monument. Terug op de startplaats genieten we nog van de "boerenfrikadellen" en ze waren lekker met de warme krieken en brood. Het was een prachtige tocht door de mooie Kempen.
Afgelegde afstand; 20 km. Jaartotaal 2007 afgelegd; 50,3 km. Totaal afgelegd (sinds 04-01-2006); 1696,5 km. Aantal wandelingen 2007; 2. Totaal aantal wandelingen (sinds 04-01-2006); 80.
Nu waren we terug naar de Kempen getrokken voor onze wandeling van 20 kilometer, Gierle is een deelgemeente van Lille waar we gisteren onze kilometers afmaalden en ligt amper 4 km van elkaar verwijderd, we hadden beter kunnen overnachten, dat waren verplaatsingen gespaard, maar je hebt het niet altijd zoals je het wil. Bij onze aankomst in de zaal van vertrek was het reeds een beetje drummen maar toch een plaatsje gevonden om onze administratie uit te voeren (heb dringend een secretaresse nodig) en dan konden we vertrekken met goed weer, wel wat wolken en een beetje fris maar na enkele kilometers stappen voel je dat niet meer. Gelukkig was het op deze omloop echt zanderig zodat het hemelwater van gisteren toch grotendeels weggetrokken was. Na een goede 7,5 km de eerste halte in een blokhut, midden in de dennenbossen, die wel klein uitviel maar men had er een tent aangebouwd en dat scheen dan ruim voldoende te zijn om iedereen al zittend te kunnen bedienen, een lekkere preisoep en weer op weg. Verder het bos in richting Tielen, de thuisbasis van het 3de bataljon paracommando, daar vonden we de "Watermolen van Tielen" en ook de volgende informatie.
"De eerste geschreven vermelding van deze watermolen dateert van 1526. De oude feodale wetten bepaalden dat stromend water en wind toebehoorden aan de vorst. Deze leende het gebruik ervan uit aan de heer van het dorp. De boeren uit de streek waren verplicht hun graan te laten malen op de molen van hun heer. De molenaar die als pachter of knecht in dienst stond van de heer, kon zo bij elke malbeurt de belastingen in natura uit de meelzak van de boer in de meelzak van de heer scheppen. Omdat de rivieren in onze Kempen slechts een gering verval kennen, wordt het rad van de watermolens meestal onderaan aangedreven, daarom spreekt men van een onderslagmolen". Morgen het vervolg van deze prachtige tocht.
Op zaterdag 06-01-2007 zijn we met ons drietal, Ludo, Danny en ikzelf thuis vertrokken rond 7:00 uur, tamelijk vroeg zal je zeggen, maar we wilden een tocht maken van 30 kilometer en we moesten toch naar het hartje van de Antwerpse Kempen, een goede 48 kilometer bollen. Zonder problemen onderweg en na de inschrijving gaan we onderweg voor onze eerste tocht van dit jaar. Een beetje aan de frisse kant maar voor de tijd van het jaar toch uitzonderlijk zacht, het weer valt mee al is het nog donker bij ons vertrek. De eerste controlepost na 4,7 km en dat is altijd goed voor een broodje en een dampende kom prima tomatensoep en daarmee is een laagje gelegd voor de komende kilometers. De tweede post na nog eens 4,9 km met hetzelfde scenario. Nu gaan we beginnen aan het echte werk want er wacht ons een lus van 7,8 km door de prachtige Kempische bossen. Opvallend eenzaam stappen we verder en vermoeden dat de meeste wandelaars voor een kortere tocht hebben gekozen want kilometers lang komen we geen levende ziel tegen in de bossen rondom Lille. Stilaan komen de wandelaars terug samen op de landelijke wegen waar de verschillende afstanden samenkomen in de voetbalkantine waar we de eerste halte hielden. Het is intussen middag en het is beginnen regenen en dat was voor de rest van de dag het geval. Door de regen van de vorige dagen was het allemaal slijk, modder en water, zodat iedereen een broek droeg van dezelfde kleur, nl. een modderkleur. Nog een lus te doen van een dikke 8 kilometer en nog eens een laatste stuk naar Lille en dan konden we ons een beetje gaan opwarmen op de aankomst, verzopen kiekens hadden er niks aan. Door het slechte weer bijna geen kans op een fotootje, dus gingen we maar met een magere buit naar huis voor een warme douche en die zou deugd doen, we konden beter onze klederen aanhouden, dan waren ze ineens terug toonbaar. Morgen misschien beter.
Afgelegde afstand; 30,3 km. Jaartotaal afgelegd; 30,3 km. Totaal afgelegd; 1676,5 km. Aantal wandelingen 2007; 1. Totaalaantal wandelingen; 79.
President Bush wil het Witte Huis herschilderd hebben, in 't wit dus ... En omdat al zijn volk in Irak zit, moet hij wel een beroep doen op de Europeanen.
Een Nederlander, een Duitser en een Vlaming dienen een offerte in. President Sjors Dubbeljoe Boesj, een beetje verward door de grote prijsverschillen in de offertes, vraagt die drie gasten om naar Washington te vliegen om hun offerte persoonlijk te verdedigen.
De eerste is de Nederlander: Tja , zegt Bush, jij bent wel de goedkoopste. je vraagt slechts één miljoen euro. Hoe komt dit? Nou ja, zegt de Nederlander, wij Nederlanders zijn seer suinig en kunnen dus veel meer verven met dezelfde hoeveelheid verf dan andere schilders.
De Duitser komt daarna vol selbstvertrauen binnen. Zors Bush: Jij vraagt twee miljoen euro! Verklaar eens waarom je dubbel zo duur bent als de Nederlander? Heel eenvoudig, zegt de Duitser, qualität und gründlichkeit boven alles. Dat uit zich natuurlijk in ein bißchen duurdere prijs . Als laatste is de Vlaming aan de beurt. Awel, zegt den Bush, gij zijt drie keer zo duur als de Nederlander En ook nog één miljoen duurder dan dienen Duitser. Hoe verklaar je dat? Heel gemakkelijk jong, zegt de Vlaming. Eén miljoen voor u. Eén miljoen voor mij. En we laten dienen Hollander natuurlijk het werk doen.
Een nieuw jaar, dat wil zeggen, een nieuw wandeljaar, of zouden we mogen zeggen een stapjaar. Dat is ook wat ik dit jaar van plan ben, namelijk, op stap gaan. Ik bedoel hier niet mee in de nachtelijke uren er in vliegen maar een beetje meer kilometers afleggen dan in 2006. Verleden jaar was het met mijn wandelstart een hele tijd geleden dat ik, na een lange stop, terug aan sport begon, dus opbouwen was de boodschap. Nu de inrijperiode voorbij is kunnen we bij manier van spreken "met vol gas" vertrekken. Wat gaan we doen dit weekend ?
Zaterdag 06 januari 2007, wandeling te Poederlee (Antwerpen), "16 de Driekoningentocht" ingericht door "Herentalse wandelclub v.z.w; verder is vermeld, "Langs kleine bospaden en over landbouwwegen. Hoofdzakelijk door dennenbossen. Typisch Kempisch landschap en bezoek aan de Heggekapel". Inschrijven van 8:00 - 15:00 uur, parcours 4-9-15-21-30 kilometer. Start; De Kouter, Heggenlaan, te Lille-Poederlee.
Zondag 07-01-2007, wandeling te Gierle (Antwerpen), 25 ste Boerenfrikadellentocht" ingericht door WSV Beekakkers v.z.w., verder vermeld, Door de Kempische natuur, langs wind- en watermolen, rustpost midden in het bos (vorig jaar was dit een prachtige tocht). Inschrijven van 8:00 15:00 uur parcours 4-7-11-16-20-25-30 kilometer. Start; Parochiezaal St-Jan, De Nefstraat, Gierle. Hopelijk zie ik jullie daar,
Eindelijk, de druk is van de ketel, ieder kan gewoon terug zijn ding doen en ik ben daar zeker niet rouwig om, de dagelijkse sleur, de goede en vooral lekkere Belgische moederkeuken is iets waar je me kan mee plezieren. Dus ik ben in mijn nopjes, het gewone leven kan terug zijn gangetje gaan. Toch moet ik eerlijk toegeven dat ik zowel verleden week tijdens de Kerstweek als nu nog in de week na nieuwjaar, het verkeer op de drukke Brusselse ring en zeker op de immens drukke A12 zou wensen dat het verlof nog lang moge duren. Uitgezonderd van het vrachtvervoer is het nu om 6 uur in de morgen een rustige verplaatsing, en ook in de namiddag is het véél kalmer en dat mag van mij het ganse jaar zo blijven. Jammer, dromen zijn bedrog en mooie liedjes duren niet lang. Het ergste voor volgende week is het punt op de A12 in Willebroek, waar een loeier van een speciaal transport tegen de brug is gevlamd, alleen in België is zulks mogelijk. Elders in het buitenland gaat men meten of men wel onderdoor het obstakel kan, maar daar gebeurt het transport tijdens de nacht. Daar moet nu richting Antwerpen al het verkeer over de pechstrook. Zie je het al aankomen, ik wel, ik hou mijn hart vast voor volgende week.
De eerste wandeling ben ik begonnen als groentje te Gierle op 8 januari 2006, met een afstand van 11 kilometer, het is dat een mens nu eenmaal met iets moet beginnen. Stilaan werd de afstand opgebouwd, zodat we rond het einde van februari rond de 20 kilometer per wandeling op zondag uitkwamen. Een maand later wanneer ik op zaterdagen alleen op stap ging, zonder mijn echtgenote, kon ik het uitproberen om met langere afstanden te leren omgaan. Het voordeel is dat ik graag alleen op stap ga, ik hoor van vele wandelaars dat ze liever in een groepje of in gezelschap hun ding doeg, nu ieder zijn meug, als je met niemand hoeft af te rekenen ga je op je eigen tempo en stop je zo vaak en waar je wil. Nu op het einde van het jaar kunnen we de afrekening van 2006 maken. Wat ik in het begin van het jaar niet wist is, dat men aan het stappen verslaafd kan worden, al is het wel een gezonde verslaving. We hebben gaan stappen in de volgende Provincies, Antwerpen, Oost-Vlaanderen, West-Vlaanderen, Limburg, Brabant en Namen. Hier hebben we de schoonheid en eigenaardigheden van elk van deze streken leren kennen. Op deze manier heb ik het totaal van 1646 kilometer bij elkaar gestapt, verdeeld over 78 wandelingen. We hadden een gemiddelde snelheid van 5,4 kilometer per uur. Dit is het resultaat van zowel alleen als in gezelschap en dan doe je het meestal wat kalmer aan. Toch nog even vermelden dat in het totale toch 3 maal een tocht van 42 km zit en een van 50 kilometer, toch niet slecht voor een beginneling dacht ik. Vanaf volgend jaar, morgen dus, staan er meer grote wandelingen op het programma, maar voorlopig is dat nog toekomst. Ik wens aan iedereen een gelukkig 2007 en moge het verlopen in goede gezondheid. En geef er vanavond maar een goei lap op, santé.
Een dame komt per vliegtuig terug van vakantie in Zwitserland. Ze zit naast een priester. Tijdens de vlucht geraken ze aan de praat en zo komt het dat ze de pastoor om een dienst vraagt. "Eerwaarde, Ik heb in Zwitserland een gloednieuw en hypermodern epileerapparaat gekocht. Hij was niet goedkoop en Ik heb dus de wettelijke limiet overschreden. Ik zou er invoerrechten op moeten betalen. Kunt u mijn ladyshave niet verbergen in uw soutane?" ''Natuurlijk, maar Ik moet u waarschuwen, Ik kan niet liegen." ''Maar de douane zal u als priester niet verdenken en u doorlaten." En ze geeft hem de ladyshave. Aangekomen op Zaventem passeren ze de douanepost. De douanier vraagt aan de priester: "Niets aan te geven?'' "Nou," zegt de priester, "van mijn hoofd tot aan de gordel, heb Ik niets aan te geven." De douanier vindt dit antwoord een beetje vreemd en vraagt door: "En onder de gordel?" "Nou," zegt de priester, "daar bevindt zich een fantastisch apparaat bestemd voor vrouwen, dat nog nooit gebruikt is." De douanier barst in lachen uit en roept: "Allez het is goed, eerwaarde! Volgende!"
Ik heb het uiteraard niet zelf gemaakt, neen ik ben niet zo een dichter als katjesnest. Rijmen en dichten zonder mijn k..... te lichten is dus niet mijn grootste kunst. Dit gedicht is mij via een mailtje toegestuurd en er stond ook geen naam van de ontwerper onder, dus niet schieten op de pianist, maar ik wil het u zeker niet onthouden.
Goede voornemens.
Een nieuw jaar breekt aan. Weer 12 maanden te gaan. Ieder met zijn goede voornemens stoppen met roken, de meest voorkomende wens.
Wat zal ik mijzelf beloven!!?? Ik rook niet Ik drink met "maten" Wat zal ik nog meer laten??
Minder snoepen en eten?? Ik zou het echt niet weten. Zal ik gaan lijnen?? En dan van chagerijn weg kwijnen?
Nee!! Laat mij maar. Ik ga niks beloven. Blijf gewoon in mijzelf geloven een gezonde geest, Is waar ik naar streef. Mij gelukkig voelen met mensen waar ik om geef.
Kwaliteit van het leven, heb je niet voor het kiezen. Geniet van wat je wordt gegeven Er valt veel te verliezen.
Gezondheid en geluk, is alles wat je kan wensen. Ik wens het jullie toe , lieve mensen. Verder mag je altijd blijven dromen Dat je wensen, uit mogen komen.
Een tijd geleden, op 25-09-2006, heb ik hier een filmpje geplaats waarin de Zwitsers lieten zien met welke klasse ze met wapens konden omgaan. Ditmaal is het aan de Yankees om ons te verrassen op een niet oorlogszuchtige manier. De oefening wordt uitgevoerd met een Garand M1, het wapen heeft een gewicht van 4,73 kg, bajonet niet inbegrepen. Om de voorstelling te bekijken klik hier. Veel kijkgenot.
Een bejaard echtpaar brengen hun vakantie door in Jeruzalem. Plots sterft de vrouw. De begrafenis ondernemer zegt tegen de man. Voor 5000 dollar kunnen we het lijk transfereren naar uw woonplaats. Daarentegen kunnen we voor 150 dollar uw echtgenote hier begraven in Jeruzalem, en dit in heilige grond. De man denkt even na en zegt. Transfereer ze maar naar huis.
Bent U zeker? vraagt de begrafenis ondernemer. U geeft 5000 dollar uit terwijl U 4850 dollar kunt besparen en je echtgenote wordt begraven in heilige grond. Luister zegt de man. Jaren geleden werd hier iemand begraven en 3 dagen later is hij verrezen. Ik wil dit risico niet nemen.
Een zoon vraagt aan zijn vader: "Pap, wat is eigenlijk politiek?" Vader zegt: "Jongen, dat is heel eenvoudig. Kijk, ik breng het geld in huis, dus ik ben het KAPITALISME. Je moeder beheert het geld, dus die is de REGERING. Opa ziet erop toe dat alles hier ordelijk verloopt. Hij is de OVERHEID. Het dienstmeisje is de ARBEIDSKLASSE. Wij hebben allen maar een doel voor ogen, namelijk jouw welzijn. Daarom ben jij het VOLK. Je kleine broertje die nog in de luiers loopt is de TOEKOMST". De zoon denkt na en vraagt of hij er een nachtje over mag slapen. 's Nachts wordt hij wakker omdat zijn kleine broertje in zijn luier heeft gepoept en vreselijk schreeuwt. Omdat hij niet weet wat hij moet doen gaat hij naar de slaapkamer van zijn ouders. Daar ligt alleen zijn moeder en die slaapt zo vast dat hij haar niet wakker krijgt. Daarom gaat hij naar de kamer van de dienstmeid, waar hij ziet dat zijn vader bij haar in bed ligt en dat ze vreemde dingen aan het doen zijn. Hij ziet dat opa onopvallend door het raam toekijkt. Ze zijn allemaal zo druk bezig dat niemand merkt dat hij voor het bed staat. Daarom besluit de jongen weer te gaan slapen. De volgende ochtend vraagt de vader aan zijn zoon of hij met eigen woorden kan uitleggen wat politiek is. "Ja", zegt de zoon, "het KAPITALISME misbruikt de ARBEIDSKLASSE terwijl de OVERHEID toekijkt en de REGERING slaapt. Het VOLK wordt volkomen genegeerd en de TOEKOMST ligt in de STRONT!"
Onze wandeling op zondag 17-12-2006 bracht ons naar Brecht in de Provincie Antwerpen, en dit dorp ligt echt niet ver van de Nederlandse grens. Na onze inschrijving gingen we uit het dorp en kwamen onmiddellijk terecht tussen uitgestrekte velden, weiden en landerijen. Door de veelvuldige regen van de laatste dagen en zeker op zaterdag, was het geen grapje om door een weide te ploeteren waar men de wandelaars door dreef, als we even later tot de ontdekking kwamen dat er slechts 100 meter verder een pad liep dat op dezelfde plaats uitkwam was het wel even vloeken geblazen. Het goede was dat het weer goed was tot op dat moment en we aan de eerste controlepost aankwamen op een boerderij, de stal was omgetoverd tot kantine en het was er warm, dat kon men van de buitentemperatuur echt niet zeggen. Daarna verder op weg en het landschap ging over naar meer bos. Uiteindelijk kwamen we in het natuurgebied "De Kooldries", echt een prachtig gebied, toen we er helemaal doorgeploeterd waren door het vele slijk vonden we de volgende tekst op een bord van "Natuurpunt".
"Klei in de Kooldries". Tijdens het graven van het Kempisch Kanaal in de negentiende eeuw stootte men in de streek op omvangrijke kleilagen. Dit is de zogenaamde klei van Rijkevorsel. Onmiddellijk naast het kanaal ontstonden er talrijke steenfabrieken die van de klei gebruik maakten. Het overblijfsel van al deze ontginning zijn de kleiputten (te zien op de fotos). In de kooldries zat de klei ondiep en zijn de lagen dun en grillig. Dit uit zich in de onregelmatige vormen en ondiepe vijvers. Hier werd de klei met een houten schop bovengehaald.
Verder ploeterend kwamen we aan de tweede controlepost die gelegen was in een houtverwerkingsbedrijf, het was er gezellig en warm door de enorme houtkachel en voedsel voor het monster was er genoeg, er gingen regelmatig verse stukken hout in de muil. Na een lekkere kom soep terug op weg, ditmaal langs het kaarsrechte kanaal dat ons terugbracht naar Brecht, dit was meteen het einde van de wandeling en ook van de zonneschijn. De terugweg huiswaarts gebeurde in de regen. Hadden we toch nog even geluk. Nog even meegeven dat de club aanwezig was met 41 leden, zeker lang niet slecht.
Sommige mannen zouden wel eens jaloers kunnen zijn op wie zo een geschenk onder zijn boompje vindt, maar het zou natuurlijk in beide richtingen kunnen werken.
Zaterdag 09-12-2006 was het dan terug opendeurdag bij WSV Schelle, naar jaarlijkse gewoonte en dat zorgt steeds voor een drukke bedoening, zeker als men weet dat het dan ook het moment is om zijn jaarlijkse duit in het zakje te doen in de vorm van het lidgeld, voor dat bedrag zal men zeker geen korst brood minder moeten eten. Als men weet dat onze club kan uitpakken met een ledenaantal van ruim over de 200 actieve leden dan kan men zich best voorstellen dat er een mooi pakje mensen samenkomt tussen 10.00 uur en 17.00 uur. Men kan deze namiddag ruim de tijd nemen om met (oude) bekenden verhalen en episoden uit te wisselen, jaarlijks nieuwe gezichten te verwelkomen en hen een beetje de gang van zaken diets te maken. Het eten van een pannenkoek met een koffie of een thee, maar ook een goed glas bier gaat er altijd wel in (van klappen krijgt men dorst, weet je). Ook een jaarlijkse traditie is het tentoonstellen van allerhande verzamelingen door de clubleden, die in het teken staan van de wandelsport en met de club in het bijzonder. Dit kan gaan van medailles, stickers tot kapot gelopen botinnen. Je mag er donder op zeggen dat in het 29 jarig bestaan van de club er heel wat spullen bij elkaar zijn gespaard. Dus volgend jaar in 2007 bestaat de club 30 jaar en dat zullen we geweten hebben, het bestuur is van plan er een uniek feestjaar van te maken, dus laten we zeggen, laat maar komen en leve 2007.
Al die kilometers zijn wel een medaille waard.
Even een adempauze voor het bestuur na een zeer drukke dag.
.jpg)
