Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Geldwolven
Ik hoop dat de NVA zo snel mogelijk verdwijnt in ons apenland
Â
Â
23-10-2014
Marc Uytendaele scherp voor nieuwe federale meerderheid
Marc Uytendaele scherp voor nieuwe federale meerderheid
WEGMETDENVA
Grondwetspecialist Marc Uytendaele heeft forse kritiek op de samenstelling van de nieuwe federale regering. Volgens Uytendaele, tevens de echtgenoot van PS-Kamerfractieleidster Laurette Onkelinx, wordt het pact tussen de Belgen, dat de basis vormt van het huidige federalisme, aangevreten.
'Sinds 1970 is het de eerste keer dat het federaal pact zo radicaal op de helling wordt geplaatst. Voor het eerst wordt toegegeven dat 75 procent van de Franstaligen zich niet herkend in de manier waarop het land wordt geleid. Mochten we in een sociaal conflict zitten, dan zouden we zeggen dat de Vlaamse partijen hun ‘gelen’ (de bijnaam van vakbondsmensen die meeheulen met de werkgevers) hebben gekozen om mee te besturen', zei Uytendaele dinsdag bij de voorstelling van een boek over de Belgische instellingen.
Bovendien heeft de MR bij de regeringsvorming slechts een kwart van de bevoegdheden gekregen en het grootste deel, én de belangrijkste portefeuilles, aan de Vlaamse partijen gelaten, gaat de grondwetspecialist voort. 'De meest spectaculaire nederlaag van de MR, is al de verdeling van de posten. De MR had de helft van de posten en verantwoordelijkheid moeten claimen en nadien de sleutel-D’Hondt moeten toepassen voor de verdeling van de portefeuilles. Dat niet doen, is naar Canossa gaan. De Vlaamse partijen moeten na de onderhandelingen vrolijk zijn geweest'.
Volgens Uytendaele zal de N-VA in die omstandigheden de communautaire clash niet opzoeken. De partij zal daarentegen proberen zoveel mogelijk binnen te halen dat ze anders via institutionele hervormingen zou hebben geëist'.
Zullen de Franstaligen er in die context niet toe aangezet worden een nieuwe staatshervorming te vragen? 'Beter arm en vrij, dan gedomineerd worden. Waar zal de tolerantiedrempel liggen? Er zijn allerlei redenen om zich af te vragen wat de meerwaarde van België is om een staatssecretaris te parafraseren'.
Een Franstalige opstand tegen de regering, daar lijken de wilde sociale acties op. Daarmee snijden de PS en de vakbond op termijn in eigen vel.
Zondag werd in Luik in en rond een voetbalstadion amok geschopt om het ontslag van een trainer te eisen, op een manier het voetbal onwaardig. De clubeigenaar moest langs een achterpoortje het stadion ontvluchten. Resultaat: een club die zware imagoschade heeft opgelopen, maar maandag wel zijn trainer heeft ontslagen.
Gisteren leek het MR-hoofdkwartier ook het toneel van voetbalhooligans, toen de socialistische vakbond FGTB het bestookte met paintballgeweren ‘uit protest tegen het regeerakkoord’. Dat is niet het enige. De wilde stakingen op het spoor volgen elkaar op. De PS en de vakbonden mobiliseren volop, inclusief met professionele videofilmpjes,tegen ‘le gouvernement MR-N-VA’. Als voorproefje voor de nationale stakingen.
Het is ieders recht te protesteren tegen het regeringsbeleid. Maar de onbesuisdheid van de Franstalige linkerzijde verrast, van het tekeergaan van Laurette Onkelinx in het parlement tot het opstoken van de achterban. De politieke traditie wil dat de partij van de ex-premier - de PS was meer dan een kwarteeuw aan de macht - enige politieke terughoudendheid in acht neemt. Dat is nu geen seconde gebeurd.
Protest kan en mag in een democratie. Maar waarom horen we van al wie luidkeels protesteert geen realistisch alternatief voor de besparingen en de andere regeringsmaatregelen dat geen jobs vernietigt? Bovendien moet het protest binnen de grenzen van het stakingsrecht vallen. Het bekogelen van een partijhoofdkwartier valt daarbuiten.
Een beetje elementaire eerlijkheid om samen de welvaartsstaat, die de vakbonden en de socialisten zo lief is, te dragen, mogen we ook veronderstellen. Oproepen om zich als arbeider nog snel te laten ontslaan, zoals een vakbond dit weekend heeft gedaan, valt daar geenszins onder.
Ook een regering mét de PS had moeten besparen. Natuurlijk heeft centrumrechts hier en daar een andere richting gekozen, maar zo fundamenteel anders is het beleid inzake langer werken niet. En wat is het alternatief voor het verhogen van remgelden, hogere inschrijvingsgelden, besparingen op subsidies of een indexsprong? Hogere belastingen?
Wim Coumans, een oud-kabinetschef van veel CD&V-ministers, trof gisteren in deze krant de regering erger dan alle rode heethoofden samen. Als kritische stem van binnen de coalitie kon het tellen: de bijdrage van vermogenden aan de sanering van de overheidsbegroting noemde hij verwaarloosbaar. Hij wees onder meer op het nog steeds gunstige fiscale regime voor bedrijfswagens, het uitblijven van een belasting op meerwaarden en het feit dat vermogenden nog onheus van sociale correcties kunnen genieten. En hij eiste meer transparantie over roerende inkomsten. Dát is het inhoudelijk debat voeren, op het scherp van de snee.
Deze regering had meer lasten kunnen leggen op bedrijven of op vermogen. Maar je kan bedrijven niet extra blijven belasten, zonder nadelige economische effecten. En daar worden ook de gezinnen de dupe van.
Met de lullen van de NVA kan je geen kloten mee doen , het zijn gewoon zakken
Het eerste gesprek van de politiebonden met minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA) over de politiepensioenen heeft dinsdag nog geen concreet resultaat opgeleverd. Op 12 november staat nieuw overleg gepland. De aangekondigde stakingsacties tijdens de Europese top donderdag en vrijdag in Brussel gaan dus gewoon door, bevestigen de bonden.
Het Grondwettelijk Hof vernietigde enkele maanden geleden de gunstregimes bij de politie, nadat de kleine vakbond Sypol via het hof geprobeerd had ook voor de vroegere officieren van de gemeentelijke en gerechtelijke politie een gunstigere pensioenregeling te bekomen. Door de vernietiging moeten heel wat agenten plots verschillende jaren langer werken.
Het eerste overleg bij de nieuwe minister Jambon leverde nog geen toezeggingen op. Niettemin spraken bonden en minister van een constructief overleg, dat op 12 november wordt verdergezet. ‘Het regeerakkoord legt een duidelijk kader vast, maar daarbinnen is er nog heel wat onderhandelingsmarge’, aldus de minister. ‘Laat ons zo snel mogelijk duidelijkheid scheppen voor de mensen op het terrein, zij hebben daar recht op.’
Vakbonden voorlopig niet overtuigd
Bij de vakbonden wacht men voorlopig af. ‘Men erkent dat het gaat om een zwaar beroep, maar voor het overige is het afwachten wat het kader precies is en welke modaliteiten nog kunnen wijzigen’, zei Vincent Houssin van VSOA-Politie na afloop. ‘We weten niet welk mandaat de minister van de regering gekregen heeft.’
De bonden blijven bij hun eis dat wordt teruggekeerd naar de preferentiële pensioenleeftijden 56 en 58. Een van de voorstellen die Jambon op tafel gelegd heeft, is volgens Houssin een soort ‘verlof’ voor de eigenlijke pensioenleeftijd. Een nog op te richten commissie zou dat dan wel steeds moeten goedkeuren.
De politiebonden zijn voorlopig niet overtuigd. De geplande stakingsactie bij de federale wegpolitie - die de escortes van de Europese leiders verzorgt - en de agenten die instaan voor de bewaking op de EU-top later deze week gaan dan ook gewoon door.
Deze regering zijn de grootste lafaards van ons land
De nieuwe federale regering doet nauwelijks inspanningen om de verspilling en overconsumptie in de gezondheidszorg aan te pakken en schuift de rekening door naar de patiënt. Dat zegt sp.a maandag. De specialist zal 45 procent duurder worden, stelt PS.
Het remgeld voor wie naar de specialist moet, wordt in sommige gevallen hoger. En na een bevalling zonder complicaties moeten vrouwen een halve dag sneller naar huis. Dat zijn enkele maatregelen uit het begrotingsvoorstel van de regering voor de ziekteverzekering, dat door de algemene raad van het RIZIV maandag is goedgekeurd. De socialistische mutualiteiten en de christelijke en socialistische vakbonden stemden tegen het voorstel.
Sp.a-kamerlid Maya Detiège sluit zich aan bij de tegenstemmers en roept minister van Volksgezondheid Maggie De Block op om alsnog haar plannen bij te sturen. 'Door het aanpakken van de verspilling in de gezondheidszorg zijn besparingen niet nodig en is er zelfs ruimte voor nieuw beleid', stelt ze.
Vooral de hogere remgelden bij specialisten moeten het ontgelden bij sp.a. 'Op die manier ga je patiënten die, na doorverwijzing door de huisarts, aankloppen bij de specialist net ontmoedigen. Eigenlijk zou je hen moeten belonen', aldus Detiège.
'Wat nieuwe initiatieven betreft, blijft de patiënt in de kou staan. Door het strakke budgettaire kader en het gebrek aan maatregelen die de echte verspilling in onze gezondheidszorg aanpakken, heeft deze regering geen ruimte om te investeren in een beter terugbetaling van brillen en lenzen, hoorapparaten en tandzorg.'
PS uit een gelijkaardige kritiek. 'Na de aanslagen op de pensioenen en op de koopkracht van de werknemers, richt de MR-N-VA-regering nu haar pijlen op de patiënten en de zieken', zegt partijvoorzitter Elio Di Rupo. 'Eens te meer wordt er bespaard op de rug van de burger, terwijl de rijksten buiten schot blijven.'
We beleven historische tijden. Alweer. Voor het eerst sinds de pariteit van de federale regering in 1970 telt die slechts één Franstalige partij. Voor het eerst neemt een nationalistische partij, zonder staatshervorming, deel aan die regering. Voor het eerst sinds de jaren dertig is de premier een Franstalige liberaal. Voor het eerst sinds de jaren vijftig is hij daarmee de tweede opeenvolgende Franstalige regeringsleider. Nooit eerder duurde een regeringsvorming zonder enige communautaire ambitie zo lang.
Nog houdt het niet op. Sinds Jean-Luc Dehaene er in 1993 mee begon, is een federale beleidsverklaring nog nooit zo verstoord als afgelopen dinsdag. Nog nooit duurde het parlementair debat erover zo lang en ging het er zo hevig aan toe. De politiek liet zich daarin van twee kanten zien: de mooiste en de lelijkste. Er was enerzijds een hoogstaand en meeslepend inhoudelijk debat, met dank aan meerderheid én oppositie. Er waren anderzijds beschamende taferelen. Die van roepende, tierende parlementairen, van chaos en smakeloos niveau. Gelukkig heeft de eerste kant het van de tweede gehaald.
Moreel
De wijze waarop de PS de beleidsverklaring van Michel verstoorde dwingt respect en verwerping af. Knap hoe ze erin slaagde om die beleidsverklaring te kapen, via de polemiek over twee N-VA’ers in de regering, in de sfeer dat iets fout zit in Michel I. Zelfs de vertrouwensstemming werd donderdag tot ver achter de avondjournaals gehouden. Onkelinx bracht de Kamer meer vuur en de regering meer problemen dan 100 parlementsleden samen vermogen. Zelfs wie haar ideeën en stijl niet deelt was onder de indruk. De strategie van de PS is dan wel zonneklaar – MR treffen via N-VA – ze is ook behoorlijk effectief. En veel intelligenter dan ze lijkt.
In Vlaanderen is duidelijk hoezeer de relaties, ook persoonlijke, tussen Franstalige partijen gespannen staan. Al onderschatten we de hevigheid daarvan. Het politieke debat – in tegenstelling tot dat over de regering Di Rupo nu vooral onder Franstaligen – is daardoor niet langer zakelijk, maar emotioneel. Het gaat om wederzijds verraad, openstaande rekeningen en wraak. Voor de verkiezingen was er te Zuiden een opbod in de afwijzing van N-VA, waarin wel eens vaker het verwijt viel dat deze partij racistische en extreemrechtse trekjes heeft. Uw dienaar krijgt samen met veel anderen wel eens vaker een Franstalige niet eens aanvallende vraag die in Vlaanderen haast niet gesteld wordt: waarom mag N-VA niet extreemrechts genoemd worden? De door de PS-uitgelokte – daarin steeds trouw gevolgd door haar onderafdeling CDH – discussie over de vermeende collaboratie en racistische, homofobe uitspraken van Francken komen niet uit de lucht vallen.
Dat maakt het debat over die regering niet ideologisch, maar moreel. Daar zit het ware vernuft van de PS. Dat ze, opgejaagd door nog linkser links, strijdt tegen deze rechtse regering is evident. Te evident. De oppositie is de oppositie. Misschien kan de PS wat kiezers meenemen in haar sociaaleconomische afkeur van Michel I. Maar dat is minder zeker dan ze willen. Misschien zien sommigen de PS als slechte verliezer. Misschien vinden ze zelfs in Franstalig België wel dat er orde op zaken moet komen. Bij de PS schrikken ze wat van de gereserveerde, afwachtende ontvangst in Franstalig België van Michel I. Die was minder scherp dan ze bij de PS wilden. Dus wordt uit een ander vat getapt: ‘Het geluid van de laarzen weerklinkt in de regering van het land’. Dat is er zo over, maar ook zo uitgekookt. Zelfs wie de PS niet volgt en Michel I een kans wil geven wordt niet langer geconfronteerd met een politieke, maar met een morele kwestie: horen homofobe racisten met nazi-sympathie thuis in een federale regering, die dus ook het Zuiden bestuurt? En is Michel dan niet zelf een collaborateur?
Weerwerk
Wie deze techniek bekritiseert krijgt van sommige kameraden het verwijt zelf te weinig kritisch te zijn voor N-VA, zelfs te weinig moreel besef te hebben. Links beschermt de democratie, het gaat om ethiek. Goed geprobeerd, maar niet overtuigend. Waarmee, voor alle duidelijkheid, de handen van N-VA in deze niet in onschuld gewassen zijn. Integendeel.
De strategie van de PS is niet enkel indrukwekkend, ze is ook te bekritiseren. Dat geldt dus ook voor die aarzelende Vlamingen, vooral bij SP.A die overigens ook inhoudelijk stevig weerwerk bood, die geen comfortabele houding vinden t.a.v. de aanvallen van de PS. Die aanvallen zijn intellectueel bedenkelijk. Slechts een beetje omdat ze getuigen van een gebrek aan respect en parlementair tact. In naam van de sereniteit diezelfde sereniteit, op zo’n momenten een parlementair ornament, opblazen getuigt van cynisme. Zelfs morele verontwaardiging sluit waardigheid en timing niet uit. De parlementsvoorzitter maakte geen goede eerste beurt, niet omdat hij zijn reglement niet kende en niet omdat hij de oppositie niet voldoende liet spreken, maar omdat hij er te onervaren te zacht voor was. Zoals Patrick Dewael wel bijzonder en opvallend gretig opmerkte. Regeringsleden aanvallen kon nog dagen lang na de voorlezing van de beleidsverklaring.
De PS-aanvallen verdienen kritiek omdat ze zo intellectueel oneerlijk zijn. Zelfs al menen ze het daar, met die morele verontwaardiging, als Jambon collaboratie fout noemt en ‘hun redenen’ ook zeer, zeer terecht ‘slechte redenen’, dan is daar verder op inhakken een kwestie van adding insult to injury. Schieten op de ambulance. De PS vond het vroeger niet erg om zaken te doen met de partij van Bob Maes, toen die namens die partij in het federaal parlement zat. Enzovoort.
Francken
Een heel andere zaak waren de oude woorden van Francken over de meerwaarde van sommige migranten. Elk parlement dat zichzelf ernstig neemt moest die centraal stellen en hem erover ondervragen, gezien de man die ze neerschreef de komende vijf jaar ter zake bevoegd is. Die woorden, zelfs in vraagvorm zijn kwetsend, beledigend, stigmatiserend, provocerend, ongenuanceerd. Ze hebben een negatieve ondertoon en roepen evident het racismeverwijt op. Ze zijn nodeloos hard en missen het fatsoen van een beleidsmaker. Zijn uitspraken, zelfs gedaan toen van regeringsdeelname geen sprake was, klinken daarom bij die latere deelname ongepast. Dat is al erg genoeg, maar laat ons ‘racisme’ houden voor wat het echt is, het woord is al overgebruikt.
Niet elke vertrouwelijke mail is een openbaring van een diepe, onwrikbare en onverbeterbare overtuiging. Mildheid en barmhartigheid, het recht om te evolueren en zich te vergissen is er nog het meest voor hen die het anderen ontzeggen. Er volgden excuses, weze het wat flauw en afgedwongen, en plechtige beloftes. Francken blijft, maar hij verloor daarmee elke marge. Zijn staatssecretariaat is ingesnoerd, N-VA verzwakt.
Die partij is sociaaleconomisch liberaal, filosofisch conservatief, alvast formeel nationalistisch, stevig rechts en heeft met haar compassionate conservatism ook een eigen sociale bekommernis. De economische vraag naar ‘meerwaarde’ past in haar mens- en maatschappijbeeld. Francken is als N-VA’er zo gezien perfect gecast, zeker op dat departement waar de partij en haar coalitiepartners een harder, restrictiever beleid wil voeren. Wie links of minder rechts is heeft terecht grote moeite met zijn visie en woorden. Maar dat maakt hem en N-VA daarom niet extreemrechts, niet homofoob en niet racistisch. Er is geen geluid van laarzen, maar dat van die vele schoenen van rechtse en andere modale Vlamingen die voor N-VA stemden. Men kan daar gemakkelijk tegen zijn, ideologisch en moreel verontwaardigd over zijn. Maar die laatste is nooit gediend met overdrijving.
Voor alle Belgen
In deze draagt ook N-VA een grote verantwoordelijkheid. Federale regeringsdeelname is meer dan enkele ministers leveren. Het is ook een state of mind. Men kan niet in een Belgische regering stappen en zich niets aantrekken van de daarmee samenhangende ongeschreven gedragscode. Federale excellenties, die er ook zijn voor Franstaligen, passen op hun tellen bij bezoekjes, ook in het weekend. Voorzorg nemen en het voorzichtigheidsprincipe zijn geen luxeproducten. Rekening houden met gevoeligheden is geen toegeving, het is de consequentie van deelname aan een regering voor alle Belgen.
Ook De Wever moet er bij zijn selectie van excellenties rekening mee houden. Die mogen rechts zijn, maar beter geen paracommando’s. Zuhal Demir zou alvast heel anders geklonken hebben dan Theo Francken. Dat die laatste one of the boys is telt niet meer, eens de regering is gevormd. N-VA is geen anderspartij meer, zelfs N-VA’ers zullen daar aan moeten wennen
Er zullen heel wat meer mensen tot hun 67ste moeten werken dan de regering doet uitschijnen. “Zestig procent van de vrouwen en tien procent van de mannen zal tot 67 jaar aan het werk moeten blijven”, zegt PVDA-er Kim De Witte in Het Belang van Limburg.
In de Franstalige kranten zei de nieuwe liberale minister van Pensioenen Daniel Bacquelaine (MR) afgelopen weekend dat slechts een minderheid van 5 tot 10 procent van de werknemers effectief zal moeten werken tot de leeftijd van 67 jaar. Dat klopt niet volgens De Witte. Een en ander heeft te maken met de verstrenging van de voorwaarden voor het vervroegd pensioen.
Voor de regering Di Rupo was dat nog 35 jaar, vanaf nu kan alleen wie een loopbaan van 42 jaar kan voorleggen, met vervroegd pensioen. Drie op de vier vrouwen en één op de vier mannen komen immers niet aan een loopbaan van 42 jaar. Zij zullen verplicht zijn om langer te werken dan de vervroegde pensioenleeftijd van 63 jaar.
Zestig procent van de vrouwen en tien procent van de mannen komt zelfs niet aan een loopbaan van 38 jaar. “Zij zullen dus tot 67 jaar moeten werken”, zegt De Witte.
Volgens de cijfers van Kim De Witte zijn vooral vrouwen dus de dupe van de pensioenmaatregelen
Bart de Wever moet naar een klooster voor een paar maanden om zich te gaan bezinnen met zijn gelul
De PVDA zal niet rusten voor de federale regering haar asociale maatregelen intrekt. Dat heeft voorzitter Peter Mertens vanmiddag gezegd tijdens een "protestparade" tegen de nieuwe federale regering. De extreemlinkse partij wil "een positief alternatief" naar voren brengen, met "investeringen in plaats van blinde besparingen".
De protestmars startte vanmiddag om 14 uur aan het Brusselse Noordstation. Er waren volgens de PVDA 7.000 deelnemers.
Voor de PVDA moeten de miljonairs de crisis betalen. "Er komt géén vermogensbelasting, ondanks de reusachtige toename van het aantal multimiljonairs", zegt Mertens. "De notionele interesten blijven bestaan, ondanks het minimumtarief dat de 1.000 winstgevende multinationals nu al maken. Meer nog: de grote bedrijven krijgen er nog eens een blanco cheque van 3,5 miljard euro bovenop. Dat is niet normaal."
Oproep aan Charles Michel en Bart De Wever
Mertens deed een oproep aan premier Charles Michel (MR) en N-VA-voorzitter Bart De Wever. "Het is niet door de zuurstof uit de samenleving te pompen dat je een economie opbouwt. Heeft Nederland zich gered door de invoering van de verplichte tewerkstelling voor werklozen? Absoluut niet, Nederland zit al jaren in recessie. Het enige gevolg is dat bestaande jobs werden vervangen door een nieuw soort dwangarbeid."
Nog volgens de PVDA moeten jongeren een echte job krijgen. "Mijnheer Michel, mijnheer De Wever, als je werklozen dan toch aan de slag wil helpen: stop dan met de job-afbraak bij de publieke diensten en zorg dat jongeren opnieuw een échte job kunnen krijgen met een volwaardig loon", aldus Mertens.
De extreemlinkse partij wil ook niet weten van het Duitse systeem. "Heeft Duitsland zich gered door de invoering van de mini-jobs? 7,5 miljoen Duitsers werken nu aan een mini-job. Neen, Duitsland heeft zich niet gered. Het land is nu Europees kampioen in het aantal werkende armen aan de ene kant, en in het aantal multi-miljonairs aan de andere kant. Kijk naar de cijfers: de groei in Duitsland is nul procent."
Bart De Wever over N-VA-controverse: Een vismijn heeft er niks aan
Bart De Wever over N-VA-controverse: Een vismijn heeft er niks aan
Het viswijf is thuis en iedereen moet dit weten
Met hoeveel rotte vis heb jij gesmeten BDW toen je in de oppositie zat? Met tonnen en daar kraaide geen haan naar. Nu je als meerderheidspartij kritiek krijgt wimpel je deze af met pietlullige excuses. Wat jouw kersverse staatssecretaris heeft verklaard, toont aan dat gans uw beweging nog voortspruit uit de zogenaamde '.....hemden. Een gegeven dat je niet kunt wegmoffelen.
Jaja, alle drek en leugens die hij over de regering di rupo heeft gegooid was volgens hem gewoon puik oppositiewerk waarschijnlijk. Ik krijg meer en meer een afkeer van die man en zijn uitspraken.
N-VA-voorzitter Bart De Wever kwam in het VRT-programma 'De Zevende Dag' terug op de opstootjes die zijn partij eerder deze week veroorzaakte. "Een vismijn heeft er niks aan", reageerde hij op de hevige kritiek van de oppositie. "Daar roepen en tieren ze ook, en gooien ze met rotte vis."
De N-VA-voorzitter moest terugkijken op een week waarin de oppositie met scherp schoot op zijn partij. Jan Jambon had zich moeten verantwoorden voor uitspraken over de collaboratie, Ben Weyts en Theo Francken waren aanwezig geweest op een feestje voor VMO-oprichter Bob Maes en van opnieuw Francken werden een oude mail en een Facebookpost opgediept met controversiële uitspraken over respectievelijk 'kutmarokkaantjes' en de 'economische meerwaarde van de Marokkaanse, Congolese en Algerijnse diaspora'.
"Francken schreef niks verkeerds"
De Wever vond echter niet dat Francken uit de bocht ging, en stelde dat de staatssecretaris voor Asiel en Migratie in zijn Facebookpost legitieme kwesties had opgeworpen. "Als je die Facebookpost nu leest, en je ziet daar een bepaalde intentieverklaring in - die onterecht is in mijn ogen - kan je zeggen dat hij bepaalde groepen viseerde, en die voelen zich dan gekwetst. Dan is het best dat je zoiets terugneemt, anders houdt het niet op."
"Ik lees echter iets heel anders in die post: in de VS heb je een immigratiemodel op mérite, je komt er alleen binnen om te werken. En dat je zo'n migratiemodel niet kan vergelijken met het Europese, waar er massamigratie is. Hier komen mensen onder meer via gezinshereniging vaak niét in eerste instantie binnen om te werken. Wij hebben kortom minder arbeid uit migratie kunnen puren. Dat lijkt me een waarheid als een koe."
Francken ging dus niet in de fout, vond hij. De Wever toonde zich bovendien empathisch voor de hard aangepakte Francken. "Dat hoort er blijkbaar bij", klonk het. "Ook ik werd al een negationist, een racist en een fascist genoemd."
"Collaboratie was fout"
Daarnaast antwoordde de N-VA-voorzitter ook op een vraag over de collaboratierel (n.a.v. een interview waarin minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon had verklaard dat collaborateurs hun 'redenen' hadden). "Als je omwille van zo'n heisa achteruitgaat, dan stop je niet met achteruitgaan. Dan slaan ze je als een dweil door de Kamer. Alles wat je dan zegt is dan plotseling fout. Dat mensen redenen hadden om in de collaboratie te stappen, dat zal wel. Er zijn er zoveel geweest. Ratzinger zat bij de Hitlerjugend, Mitterand was een collaborateur. De koning van België is bij Hitler op de koffie geweest om te vragen of hij de macht mocht overnemen. Dat moet je in de context van die tijd bekijken. Dat was natuurlijk behoorlijk fout, zowel principieel als tactisch."
Al vindt De Wever dat ons land met een pas gevormde regering momenteel andere katten te geselen heeft. "Is het echt nodig dat we nu nog een debat moeten voeren over de eerste helft van de vorige eeuw?"
"Het zal niet gezellig worden"
Over de huidige regeerverklaring wou De Wever de perceptie van een 'asociale' regering weerleggen. "Ik zoek het eerste asociale in het plan van deze regering", verklaarde hij. "We doen niemand in de armoede verzeilen, integendeel. Maar ik heb altijd gezegd dat het niet gezellig ging worden om de tering naar de nering te zetten. Elk gezin kan je vertellen dat je het niet redt als de uitgaven steeds weer de inkomsten overstijgen."
Of de maatregelen van Michel I tot meer jobcreatie leiden, daarvoor wou De Wever zijn hand niet in het vuur steken. "Het hangt af van de economische conjunctuur", klinkt het. "Kunnen we aansluiten bij de sterke landen, dan kan het snel gaan. Valt de economische conjunctuur tegen, dan zal het zwaar worden. Er is gewoon geen alternatief voor ons beleid. Of willen we de weg van Frankrijk op? Daar heerst na enkele jaren een volstrekt catastrofale toestand."
Nen Chauffeur met ballen aan zijn lijf !!!!Proficiat
Goed zo. Daar kunnen ze hier nog iets van leren ! Maar bij ons zouden ze waarschijnlijk de buschauffeur oppakken wegens mishandeling.
Van 'stoere macho' tot jammerend huilebalkje: een handtassendief heeft in het Chileense Concepción aan den lijve ondervonden wat het begrip 'karma' inhoudt.
Op bewakingsbeelden van een bus is te zien hoe twee obscure kerels als laatsten willen opstappen. Plots haalt een van hen uit naar de handtas van een oudere vrouw, maar die wil niet van wijken weten. Geen arrogant lachje dat daar wat kan aan veranderen.
Dan maar zonder buit ervandoor, hoewel... Dat was buiten de buschauffeur gerekend. Zijn deur sloot op het zodanig perfecte moment dat de overvaller met zijn vingers klem kwam te zitten. En toen de bestuurder er op los mepte met zijn baseballbat begon de 22-jarige dief zowaar te huilen. Uiteindelijk werd het 'lastig pakketje' netjes afgeleverd bij enkele politieagenten.
De Wever is back: Francken heeft geen fouten gemaakt
De Wever is back: Francken heeft geen fouten gemaakt
De bedenkelijke mails van Francken doen al jaren de ronde en dan duidt de N-VA zo iemand aan om staatssecretaris voor asiel en migratie te worden. Hoe onnozel en dom kan men zijn? Dat is toch om moeilijkheden vragen en dit is toch een buitenkans voor de oppositie die zo gratis munitie in de schoot geworpen krijgt. Hadden die nu echt niemand anders die nog niet aangebrand was? Een dergelijke kans had u ook niet laten voorbij gaan toen u nog in de oppositie zat, De Wever. Niet flauw doen nu.
De mails van francken van een paar jaar geleden tonen gewoon aan wat die man zijn gedachtengoed is een schande dat zoiemand het land mee mag regeren schaamteloos en als de wever francken steunt dan weet stilaan iedereen wat voor partij de NVA is
hij is nog maaar terug en begint al terug de clown uit te hangen met zijn grootspraak. . zeker later na splitsing belgie zal hij voorstellen om antwerpen van de rest van vlaanderen los te koppelen
WEGMET DE NVA
N-VA N-VA-voorzitter Bart De Wever is vandaag geland op Zaventem. De Wever was een hele week op handelsmissie in China, net nu zijn partij en dan vooral Theo Francken zwaar onder vuur lag. Een slecht moment dus om er als voorzitter niet te zijn, maar De Wever vindt dat Francken niets te verwijten valt. Bovendien vindt hij de aanvallen van de PS ongepast
Wat vond De Wever eigenlijk van alle heisa rond zijn partij? "Ik heb het van in de verte gevolgd, en ik vond het om heel eerlijk te zijn buitengewoon oninteressant", klinkt het in het VTM Nieuws. "Ik heb geen telefoontjes gekregen, niks waarover ik mij zorgen heb gemaakt."
Naar eigen zeggen heeft hij Francken "een sms gestuurd om hem te steunen in al de onzin die die jongen moet meemaken." Hij heeft dan ook wat De Wever betreft geen fouten gemaakt. "Facebookberichten en e-mails van jaren geleden, eerlijk gezegd, als we op dat niveau zitten in de politiek, zitten we nog op één stap van de roddelblaadjes verwijderd", klinkt het kordaat.
Of de positie van Theo Francken nu verzwakt is? "Als iedereen Theo Francken leert kennen zoals ik Theo ken, dan zal hij hier sterker uitkomen. Van zoiets krijg je karakter: what doesn't kill you, makes you stronger."
Van de hele 'cinema' in het parlement moet De Wever ook al niet veel weten. "Het schijnt nogal een spektakelstuk geweest te zijn met gekrijs, geroep en getier. Iedereen zoekt maar het niveau wat hem of haar eigen is", sneert De Wever nog naar de oppositie.
Francken je bent het niet waard om in deze regering te zitten , zelfs gans je ploeg zijn lullen
WEGMETDENVA
Het Brussels gemeenteraadslid Zoubide Jellab (Ecolo) heeft klacht ingediend tegen staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA). Dat meldt de RTBF vrijdag. Jellab steunt daarvoor op de wet-Moureaux, ook bekend als de antiracismewet.
'Deze week waren er elke dat nieuwe onthullingen over onaanvaardbare mails of uitspraken van Theo Francken. Het is ondraaglijk geworden', zegt het groene gemeenteraadslid aan de Franstalige openbare omroep.
De staatssecretaris kwam de voorbije dagen in zwaar weer terecht toen eerst bekendraakte dat hij aanwezig was op het verjaardagsfeestje van gewezen senator Bob Maes, tevens de oprichter van de Vlaamse Militanten Organisatie (VMO), en nadien vroegere mails en posts op zijn Facebookpagina werden opgerakeld. De krant De Morgen brengt vrijdag nog de inhoud van een mail uit 2007 waarin Francken schrijft dat homobashing in de hoofdstad 'alles te maken heeft met het hoge aantal islamieten en kutmarokkaantjes'.
Donderdag verontschuldigde de N-VA’er zich in de Kamer voor het feit dat hij met een aantal uitspraken uit het verleden mensen heeft gekwetst.
PS en N-VA vliegen elkaar opnieuw in de haren over racist Francken
PS en N-VA vliegen elkaar opnieuw in de haren over racist Francken
Het is wel heel gemakkelijk om het besluit te trekken dat Belgie niet werkt omdat de PS hun rol speelt in de oppositie. Daar dient de oppositie namelijk voor. Wat zijn die rechtse rakkers toch snel vergeten dat de N-VA de meest agressieve oppositierol heeft gespeeld ooit gekend in de vaderlandse geschiedenis. Dat mocht blijkbaar wel.
REGEERVERKLARING In de Kamer is het opnieuw tot een hoogoplopende ruzie gekomen tussen de PS en N-VA over de uitspraken van N-VA-staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken. PS-fractieleider Laurette Onkelinx noemde Francken dit keer "een racist".
Het was naar aanleiding van het thematisch debat over de bevoegdheid Asiel en Migratie, waarvan Francken aan het hoofd staat, dat de gemoederen in het halfrond opnieuw hoog opliepen. Tijdens de tussenkomt van PS-kamerlid Julie Fernandez Fernandez nam ook Onkelinx het woord en riep ze door de zaal dat "er een racist aan het hoofd van het departement" staat, wat tot zwaar protest en gejoel op de meerderheidsbanken leidde. In de chaos die daarop ontstond bleef het woord "racist" verschillende keren vallen. PS bleef dan ook het ontslag van Francken vragen.
"Het was premier Charles Michel zelf die heeft gezegd dat de N-VA racistische tendensen heeft", zei Francis Delpérée (cdH). Karin Temmerman (sp.a) vond de excuses die Francken bij het begin van de zitting had uitgesproken dan weer erg mager.
"De voorbije dagen ontstond er veel commotie rond een aantal van mijn uitspraken uit het verleden", had Francken gezegd. "Ik besef dat ik daarmee mensen heb gekwetst en dat was nooit mijn bedoeling. Ik wil mij daar oprecht voor verontschuldigen. Ik garandeer dat ik een staatssecretaris zal zijn in het belang van het land met respect voor iedereen."
Strijd tegen fraude geen prioriteit meer voor regering-Michel
Strijd tegen fraude geen prioriteit meer voor regering-Michel
Fraudebestrijding is geen prioriteit van deze regering. De komende jaren wil ze nog maar een vijfde binnenhalen van de bedragen uit de vorige legislatuur. ‘We gaan verder met het antifraudebeleid, maar we willen de bedrijven ook niet nodeloos lastigvallen.’
De federale regering wil de komende jaren tussen 100 en 200 miljoen euro per jaar ophalen in de strijd tegen de fiscale en sociale fraude. Tijdens de voorbije drie jaar was dat gemiddeld nog 600 miljoen euro. ‘Het is altijd moeilijk exacte cijfers te geven, maar het klopt dat deze regering in tegenstelling tot de 1,8 miljard euro van de voorbije drie jaar voor de komende vier jaar maar 500 miljoen euro heeft ingeschreven’, zegt de woordvoerster van staatssecretaris voor Sociale Fraude Bart Tommelein (Open VLD).
In tegenstelling tot de vorige legislatuur werden de departementen Sociale Fraude en Fiscale Fraude weer ondergebracht bij twee verschillende staatssecretarissen. Volgens fiscaal expert Michel Maus (VUB) is dat op zich al een slechte zaak. ‘Fraudebestrijding is sowieso een bevoegdheid waarbij je ook voortdurend moet overleggen met de departementen Justitie en Financiën. In de nieuwe regering zal het bijna onmogelijk worden een coherent beleid te voeren.’
Toch is de regering niet van plan de strijd tegen sociale fraude compleet stop te zetten, zegt Tommelein.
De 'Zweedse' valkuilen (1): CD&V tegen N-VA en Open VLD, en zij tegen elkaar
De 'Zweedse' valkuilen (1): CD&V tegen N-VA en Open VLD, en zij tegen elkaar
Deze regering moet zo rap mogelijk verdweinen
De 'Zweedse' coalitie zou inhoudelijk coherent zijn. Daar heeft politicoloog Dave Sinardet vragen bij. Hij ziet in de conflicten van tijdens de campagne en de onderhandelingen mogelijke valkuilen voor de centrumrechtse regering. Bovendien heeft elke partij nog haar eigen katten te geselen.
De bronnen van conflict tussen N-VA, CD&V en Open VLD tijdens de campagne en de onderhandelingen zullen niet meteen opdrogen in deze 'Zweedse' coalitie, denkt politicoloog Dave Sinardet. Elke partij heeft zo haar uitdagingen in deze coalitie. En die kunnen doorwegen op de coalitie zelf, aldus Sinardet. 'Er loopt een fundamentele breuklijn tussen CD&V enerzijds en N-VA en Open VLD anderzijds. En N-VA en Open VLD zitten misschien net té dicht op elkaar.'
Ook is de 'Zweedse' coalitie nog niet volledig gevormd, de interne uitdagingen tekenen zich nu al af. Knack.be bevroeg politicologen Carl Devos en Dave Sinardet.
Een van de eerste uitspraken van N-VA-voorzitter Bart De Wever nadat het nieuws over de landing bekend geraakte, was: '400 miljoen euro fiscale druk minder: dat is de kracht van de verandering.' Het verbaast politicoloog Dave Sinardet niet dat ondanks een vers akkoord meteen een verkiezingsslogan - en dus sterke partijprofilering - wordt opgediept. 'Met de partijcongressen in het verschiet moet elke voorzitter nu de eigen prioriteiten onderstrepen. Deze coalitie moet verkocht worden als een goede zaak. Niet dat er grote problemen te verwachten zijn, maar de achterban van N-VA zal toch enkele vragen hebben. Net als die van CD&V.'
Op die partijcongressen moet de achterban overtuigd worden van regeringsdeelname. Elke Vlaamse partij heeft immers zo haar eigen uitdagingen binnen deze coalitie, weet Sinardet. De bronnen van conflict van tijdens de campagne en de onderhandelingen zullen niet meteen opdrogen. Waar liggen de wolfijzers voor de Vlaamse coalitiepartners?
N-VA: de dubbele achterban
'N-VA heeft zowel een sociaaleconomische als een Vlaams-nationalistische achterban. Het is vooral die eerste die bediend wordt in deze coalitie. De Vlaams-nationalistische achterban kijkt dan weer tegen een historisch gegeven aan: het is zelden vertoond dat er zelfs geen verwijzing naar een staatshervorming in een regeerakkoord stond. En dat dan nog met N-VA in de regering.'
'Analyse De Wever over PS komt voorlopig niet uit'
'Bart De Wever heeft die strategie altijd verdedigd met zijn analyse dat PS zich vanzelf van België zou afkeren, eenmaal geconfronteerd met een rechts Belgisch beleid. Maar dat lijkt voorlopig niet uit te komen. Het is in de Vlaamse pers wat onderbelicht gebleven, maar op het recentste PS-congres werd de oppositie vooral ideologisch ingekleurd en niet communautair. Elio Di Rupo sprak zelfs enkele Nederlandse woorden en kondigde aan samen met SP.A en andere progressieve krachten verzet te bieden. Voorlopig zijn ook vooral nationale vakbondsacties aangekondigd. Niet alleen de Waalse vakbonden, maar ook de Vlaamse reageren fel. Zo spreekt ACV van een horrorscenario. Dat deze analyse van De Wever voorlopig niet uitkomt, is niet evident voor de Vlaams-nationalistische achterban.'
'Ontbreken art. 195 niet overschatten'
'Artikel 195 is inderdaad niet in het regeerakkoord geraakt, maar dat moet je niet overschatten. Je kan je afvragen wat de waarde is van wat op het einde van de legislatuur moet uitgevoerd worden. Iedereen zit dan al in verkiezingsmodus. Je weet ook nooit wat een volgende regering er zou mee doen.'
CD&V: het sociale geweten
'Tussen CD&V enerzijds en N-VA en Open VLD anderzijds loopt een fundamentele breuklijn. Die is even gepacificeerd met het regeerakkoord, maar zal later nog boven water komen en kan een bedreiging vormen voor de regering. Kris Peeters geeft in De Standaard ook expliciet toe dat die breuklijn fundamenteel is, door te zeggen dat de pers de ruzie tussenWouter Beke en Gwendolyn Rutten onderschat heeft. Meestal vinden politici dat de pers de zaken opblazen, dus dat zegt wel iets.'
'CD&V ziet zich in de regering met hetzelfde geconfronteerd als tijdens de campagne: het zijn net diegenen zonder ACW-etiket die het sociale gelaat moeten zijn. Toen Peeters op het CD&V-congres dreunde 'geloof ze niet', dacht ik bij mezelf: 'Ik geloof u niet'. Peeters had naar mijn weten nooit echt een probleem met een indexsprong of het beperken van de werkloosheidsuitkeringen in de tijd, en toch moest hij het gezicht zijn van een linkserige, ACW-campagne. Die campagne was niet echt geloofwaardig, zo bleek uit de verkiezingsresultaten. Dat zal zich doortrekken in de regering. En dus wordt het voor CD&V, met ministers als Peeters en Koen Geens, de uitdaging om geloofwaardig het sociale geweten te spelen.'
Open VLD: wie is de echte liberaal?
'Open VLD staat in die breuklijn met CD&V aan de kant van N-VA. Maar soms zit er ook een conflict in het feit dat je dicht bij elkaar staat: N-VA en Open VLD vissen namelijk in dezelfde electorale vijver. Het komt er voor Open VLD op aan om te bewijzen dat zij de liberale accenten gelegd hebben, dat zij - en niet N-VA - de 'echte liberalen' zijn.'
'Die profilering ten opzichte van N-VA kan hen ook weer ruzie opleveren met CD&V. Wellicht was het dat opbod dat de ruzie tussen Beke en Rutten veroorzaakte.'
'Voor Open VLD speelt tenslotte ook de Vlaamse context mee. Daar heerst de perceptie - en het is meer dan perceptie - dat ze hun handtekening hebben gezet onder een akkoord waarin ze niets te zeggen hadden gehad. Dat gaan ze nog vaak voor de voeten geworpen krijgen. Ze kunnen dat misschien rechttrekken op federaal niveau.'
Ideologisch dicht bij elkaar? Of té dicht?
Sinardet plaatst tot slot twee vraagtekens bij de ideologisch coherentie van deze coalitie.
'De breuklijn tussen CD&V enerzijds en Open VLD en N-VA anderzijds nuanceert dat, zoals de uitspraak van Peeters bewijst. CD&V denkt fundamenteel anders over sommige dingen dan Open VLD en N-VA.
Anderzijds: dicht bij elkaar zitten kan ook een bron van conflict zijn omdat je dan in dezelfde electorale vijver vist. Gevolg is dat je je dan meer en scherper moet profileren.'
Regering pakt deeltijdsen 23 procent van inkomen af
Regering pakt deeltijdsen 23 procent van inkomen af
En weer worden werkende mensen getroffen. Deze regering zit maar al te graag aan de lonen van werknemers. Zouden zij zelf niet eerst eens het goede voorbeeld geven en hun zelf loonsvermindering opleggen.
Bende lafaards NVA
Plannen van de nieuwe regering om de IGU-toeslag (Inkomensgarantie-uitkering) voor wie onvrijwillig deeltijds werkt na twee jaar met de helft te verminderen, zouden een zeer zware aanslag betekenen op het inkomen van betrokkenen. Dat zegt de christelijke vakbond. 'Dit is armoede creëren', zegt algemeen secretaris Ferre Wyckmans van LBC.
Wyckmans legt uit dat de maatregel in het leven geroepen werd om werken te promoten en de werkloosheidsval te vermijden. De IGU-toeslag moest garanderen dat wie deeltijds aan de slag gaat, kan rondkomen met zijn inkomen.
Dat de toeslag nu verminderd zal worden na twee jaar, vindt LBC onbegrijpelijk. 'Dit is armoede creëren. Het gaat bijvoorbeeld om een grote groep werknemers in de distributie. Je moet daar eens een voltijdse baan proberen vinden', klaagt Wyckmans. 'Deze beslissing werd genomen zonder een toets met de werkelijkheid.'
Vooral vrouwen zouden zwaar getroffen worden. Bij wijze van voorbeeld berekende de vakbond dat een halftijds tewerkgestelde met 800 euro loon bruto per maand door de maatregel bruto 284,64 euro minder zou hebben na twee jaar deeltijdse arbeid. 'Dus het inkomen valt terug met maar eventjes 21,6 procent. Daar komt ook nog eens een indexsprong bij van 2 procent die bruto 20,65 euro kost per maand. Dat is in totaal 23,2 procent in levering.'
Overigens staat wel in het regeerakkoord dat de regering zal evalueren in welke mate de maatregel de uitstroom naar werk dan wel de terugkeer naar de volledige werkloosheid stimuleert.
Dit is het probleem van deze rechtse regering. Men doet alle maatregelen die negatief zijn voor de bevolking af als maatregelen waar men niet omheen kan. Alsof het geen keuze is maar, omdat het niet anders kan. Langer werken, onderwijs wordt duurder, openbaar vervoer wordt duurder, indexsprong, noem maar op. Allemaal negatieve maatregelen voor de gewone werkende mens "omdat het niet anders kan". Dit is uiteraard helemaal niet waar. Dit zijn gewoon keuzes van een rechts liberale regering. Openbaar vervoer duurder maken, maar bedrijfswagens blijven subsidiëren, met nefaste gevolgen voor de mobiliteit en het milieu. Dit heeft niks te maken met niets anders kunnen, dit heeft alles te maken met niet anders willen. Indexsprong zonder iets terug te geven aan de (werk)mensen, zonder iets te doen aan inkomsten uit kapitaal. Al de beslissingen zijn keuzes, ten koste van de werkende mens. Heel jammer dat zo veel Vlamingen zich hebben laten vangen door het communautaire en om die reden voor de NVA hebben gestemd. Het zijn namelijk dikwijls die mensen die het gelach betalen, zonder dat ze het zelf beseffen.
De nieuwe regering poneert dat we langer moeten werken - hogere pensioenleeftijd - om werkgelegenheid te creëren voor jongeren. Maar klopt die redenering of heeft de regering een andere reden voor deze politieke keuze?
Onze arbeidsmarkt kampt al meerdere decennia met een overschot aan werkkrachten. Volgens de RVA telt ons land momenteel bijna 650.000 werklozen. Dat is historisch veel. Maar wat gaat er gebeuren wanneer we nu allemaal nog wat langer gaan werken? Zullen er dan nog meer werklozen bij komen? Volgens de nieuwe regering alvast niet. Andere landen zouden aantonen dat langer doen werken zorgt voor minder jeugdwerkloosheid. De vraag rijst of dat wel klopt.
Meer jobs?
Volgens de regering zou de plicht tot langer werken leiden tot minder jeugdwerkloosheid. Maar dat blijkt niet uit de praktijk. Het is niet omdat er in bepaalde landen meer ouderen én meer jongeren aan het werk zijn, de plicht tot langer werken ook automatisch leidt tot meer jobs voor jongeren. Het is wel omdat bepaalde landen investeren in werk, dat de globale werkgelegenheid hoger ligt, zowel voor jong als oud. Dat blijkt uit een recent onderzoek van het Instituut voor Duurzame Ontwikkeling (IDD), dat 29 landen met elkaar vergelijkt.
In België is er een groot probleem van werk, zowel voor jong als oud. Wie jong en onervaren is, vindt moeilijk werk. Wie oud en versleten is, kan moeilijk verder werken. De 'human resources'-dienstverlener Securex trok begin dit jaar nog aan de alarmbel. Het aantal langdurige zieken is spectaculair gestegen: een verdubbeling tussen 2001 en 2013. Niet toevallig verdubbelde tijdens diezelfde periode ook het aantal vijftigplussers op de arbeidsmarkt. De link is volgens Securex snel gelegd: het stijgend aantal zieken is de keerzijde van werknemers langer laten werken.
De plicht tot langer werken van de nieuwe regering correspondeert met geen enkele verplichting in hoofde van de werkgevers. Verschillende maatregelen zijn nochtans mogelijk. Zweden experimenteert met arbeidsduurvermindering (6 urendag mét loonsbehoud voor 50-plussers). Denemarken installeerde een recht op aangepast werk. Nederland heeft mechanismen van ontslagbescherming. Deze maatregelen creëren ruimte op de arbeidsmarkt en zorgen voor werkbaar werk, zowel voor jong als oud.
Op termijn?
Het Steunpunt Werk en Sociale Economie aan de KU Leuven berekende dat het optrekken van de pensioenleeftijd met twee jaar een negatief effect zal hebben op het aantal banen dat vrijkomt in de nabije toekomst. Dat is dus een feit. De nieuwe regering veegt dit van de tafel met de stelling dat het positieve effect op de jeugdwerkloosheid zich zou voordoen op lange termijn.
De redenering is als volgt: wanneer ouderen langer aan de slag blijven, moeten er minder pensioenen uitbetaald worden. De overheid beschikt dan over meer budget. Zij kan daarmee de belastingen op arbeid doen dalen. Het gevolg zou zijn: meer werk voor iedereen, ook voor jongeren. Dat is de neoliberale theorie ten top. Maar die theorie wordt wel tegengesproken door de praktijk. Het aantal werklozen is momenteel historisch hoog. Hetzelfde geldt voor het aantal loonvormen waarop geen of zeer weinig sociale bijdragen moeten worden betaald.
Professor Van Langendonck, specialist sociale zekerheid, formuleert het zo: “De jongste kwart eeuw hebben de meeste landen een politiek gevolgd van 'vermindering van sociale lasten' om de concurrentiepositie van de ondernemingen en de werkgelegenheid te verbeteren. België heeft zich op dit gebied als een kampioen opgeworpen, tot in het bijna belachelijke toe. Op dit ogenblik gelden er een twintigtal verschillende regelingen van bijdragevermindering en -vrijstelling, als wanhopige pogingen om onze werkloosheidscijfers naar beneden te krijgen.”
Het effect van de verlaging van de sociale bijdragen op de werkgelegenheid is zeer omstreden. Niet de loonlastenverlagingen voor de private sector, maar de investeringen van de publieke sector zorgen voor extra tewerkstelling. Dat was het besluit van Fons Verplaetse, eregouverneur van de Nationale Bank van België. De private sector zou de laatste 10 jaar geen extra jobs hebben gecreëerd. De daling van de sociale bijdragen zorgt dus niet automatisch voor extra werk.
Maar de daling van de sociale bijdragen zorgt wel voor minder inkomsten voor de pensioenen. De pensioenen worden hoofdzakelijk betaald met sociale bijdragen op de lonen. Een daling van deze bijdragen heeft een negatief effect op de financiering van onze pensioenen. Het pensioenprobleem bestaat niet alleen uit stijgende uitgaven, maar ook uit dalende inkomsten. Door de stilzwijgende aderlating van onze sociale zekerheid nemen de sociale bijdragen jaar na jaar af. Het voorlaatste verslag van de FOD Sociale Zekerheid trekt aan de alarmbel. De overheid moet het gat vullen, maar de budgettaire soberheid brengt dat mechanisme in gevaar.
Loonkosten?
Wanneer de opbrengst van langer werken wordt gebruikt voor de daling van de sociale bijdragen voor de bedrijven, dan heeft langer werken natuurlijk weinig effect op de financiering van onze pensioenen. De plicht tot langer werken heeft dan ook niet alleen te maken met pensioenbeleid, maar ook met arbeidsmarktbeleid. Volgens de voorspellingen van het Planbureau zullen er 169.000 gepensioneerden bij komen tegen 2019 en 643.900 tegen 2030.
De toename van het aantal gepensioneerden wordt gecompenseerd door een afname van het aantal kinderen en het aantal werklozen. De verhouding tussen het aantal werkenden en het aantal niet-werkenden blijft min of meer gelijk. België telt momenteel 1,38 niet-werkenden (gepensioneerden, kinderen, invaliden, werklozen, …) voor elke werkende. Die “economische-afhankelijkheidsratio” zou stijgen naar 1,45 in 2030. Dat is een stijging met vijf procent, die volledig wordt gecompenseerd door de stijging van de arbeidsproductiviteit (steeds meer doen met minder mensen).
Meer gepensioneerden is dus geen onoverkomelijk probleem. Wel problematisch voor onze nieuwe regering is een drastische daling van het aantal werklozen. Een drastische daling van de werkloosheid zal de lonen doen stijgen. Minder werklozen betekent minder aanbod van arbeidskrachten en hogere prijzen voor arbeid (lonen). Dat wil een rechtse regering natuurlijk koste wat kost vermijden (“voor de competitiviteit van onze bedrijven”).
Het pensioenbeleid vergt breed maatschappelijk debat. Het gaat ook over keuzes in het loonbeleid. De lonen verlagen zal de economische groei vertragen. Dat is een probleem dat nu bijna niet aan bod komt. Het pensioendebat gaat ook over de verdeling van onze welvaart. Volgens de cijfers van de Studiecommissie voor de Vergrijzing zijn onze pensioenen wél degelijk betaalbaar. In 2060 zullen wij evenveel betalen als landen als Oostenrijk en Frankrijk nu al betalen voor hun pensioenen, namelijk ongeveer 15% van ons BBP.
Is dat zo ondoenbaar? Natuurlijk niet. Het is een kwestie van keuzes in het sociaal en fiscaal beleid.
cdH eist ontslag Theo Francken: Dit is geen humor, dit is strafbaar
cdH eist ontslag Theo Francken: Dit is geen humor, dit is strafbaar
Niet alleen Theo Francken maar gans de NVA dat we die rotzooi kwijt geraken
Het cdH vraagt het ontslag van N-VA-staatssecretaris Theo Francken vanwege een aantal vroeger uitgelekte mails die woensdag in een aantal Franstalige kranten worden opgerakeld. In die mails uit 2007 blijkt dat er vroeger bij de N-VA een clubje bestond dat zich de “VNV’ers” noemt, de Vlaams-nationalistische vrienden. Die naam is een knipoog naar het in de tweede wereldoorlog collaborerende Vlaams Nationaal Verbond (VNV).
De mails waren een aantal jaren geleden al gelekt door Bas Luyten, de vroegere N-VA-medewerker die in 2010 ontslag nam bij de partij.
Dinsdag kreeg Francken van de socialistische oppositie kritiek vanwege zijn aanwezigheid op de verjaardag van VMO-stichter en ex-VU-senator Bob Maes. Woensdag haalt het cdH de mails aan als reden voor ontslag. Volgens het cdH laat Francken zich in die mails homofoob uit, al zou die zich eerder verdedigd hebben met de stelling dat het om humor ging.
In een woensdagmorgen verstuurde persmededeling eist het cdH het ontslag van Francken. “Extreemrechtse bijeenkomsten organiseren is geen humor, het is strafbaar. Homofobe uitspraken in geschriften is geen humor, het is strafbaar.”
Voor het cdH moet Francken zelfs geen uitleg meer geven in het parlement, “maar in de rechtbank” en moet premier Charles Michel staatssecretaris Francken uit zijn regering zetten.
De Wever krijgt wellicht tegenkandidaat voor N-VA-voorzitterschap
De Wever krijgt wellicht tegenkandidaat voor N-VA-voorzitterschap
Ik hoop dat Dat Wever verliest dat wij zijn smoel niet teveel meer zien op TV
Bij de voorzittersverkiezingen van N-VA krijgt Bart De Wever wellicht een tegenstander. Geert Vertongen, voorzitter van de N-VA-afdeling in het Limburgse Diepenbeek, heeft zich kandidaat gesteld, zegt de Vlaamsgezinde website Doorbraak en is door Vertongen bevestigd. Vertongen is piloot en stond bij het faillissement van Sabena op de eerste rij als spreekbuis van de Belgian Cockpit Association (BeCA).
De kandidaturen voor het N-VA-voorzitterschap moeten vandaag om middernacht binnen zijn. Vertongen bevestigt dat hij zijn kandidatuur heeft ingediend, maar wacht naar eigen zeggen nog op bevestiging van de partij dat zijn kandidatuur formeel in orde is.
Vanaf maandag 3 november kunnen de ruim 40.000 N-VA-leden per brief of elektronisch een nieuwe partijvoorzitter verkiezen. De uitslag van de eerste stemronde zal op de partijraad van 15 november bekend worden gemaakt.
Geachte wordt eens wakker over de miljarden van de banken daar zwijgt iedereen over die zijn nu al terug winsten aan het maken 30 miljard redden banken 70 miljard borg dexia, hier hoor je niets meer van !!!!!! potje dicht Met deze bedragen kan me al veel doen !! wat Europa betreft die maken alles kapot Al de vraag gesteld waarom de cd&v in deze regering zit om de arco spaarders hun geld terug te geven , heel erg voor deze mensen maar daar moeten wij niet voor op draaien of WEL? We zullen zien wat de Heer de wever en zijn gevolg er van terecht zal brengen !! Is hij een voorbeeld??? met wat hij allemaal zegt en doet ?
De blinde besparingen worden over verschillende beleidsniveaus uitgesmeerd. Maar Vlaams en/of federaal, ze zitten in uw zakken. Het is alsof de plannen van de Vlaamse regering, met een minister-president die ons tracht te sussen met ‘we hebben het nog altijd beter dan in 1914’, de voorzet gaven, en de gelijksoortige federale coalitie de bal nu hard in het besparingsdoel ramt. Voor u gaat het niet om Vlaamse besparingen of federale besparingen, wat telt is de veelvoud aan harde maatregelen, het dodelijke combinatiespel van de regeringen.
Hard combinatiespel
Dit combinatiespel op verschillende niveaus zal uw koopkracht verminderen en uw dagelijks leven aantasten. Maar uw portemonnee heeft natuurlijk maar 1 niveau, nl. geld of geen geld erin.
Ziehier de combinaties:
een indexsprong die u 20.000 euro kost op uw volledige loopbaan en die wordt meegenomen in de berekening van uw pensioen
hogere btw en accijnzen, dus u betaalt meer in de winkel en aan de pomp
duurder openbaar vervoer zowel bij de NMBS als De Lijn
duurdere kinderopvang: de minimale dagprijs gaat van 1,56 naar 5 euro, de laagste inkomens betalen dus 80 euro meer per maand
hoger inschrijvingsgeld aan de universiteiten en hogescholen: van 620 euro naar een bedrag in de buurt van 1.000 euro,
een hogere factuur voor water, gas en elektriciteit,
duurdere vrije tijd want bijvoorbeeld uw sportclub zal genoodzaakt zijn het lidgeld te verhogen want ook de gemeenten zoeken inkomsten.
Tot hier ons zeer beperkt lijstje.
We kunnen ook niet anders dan besluiten dat de nieuwe regeringen het begrotingstraject verlengen om door te besparen uit onze portemonnee, de kassen te vullen van de aandeelhouders. Want het is trouwens gebleken dat loonsubsidies en looninlevering alleen leiden tot meer dividenden en dus rechtstreeks naar de aandeelhouders gaan, maar niet tot investeringen in de reële economie. Laat staan tot meer werk. Ook hier geen versterking van uw koopkracht.
Speelveld voor onze kinderen
Dit harde combinatiespel wordt verantwoord door te stellen dat we het spel nu zo moeten spelen, want anders zullen onze kinderen geen speelveld meer hebben. We moeten nu de tering naar de nering zetten, zodat onze kinderen het goed hebben. Quatsch.
Hoe is ons kapotbesparen, onze koopkracht verzwakken, de deflatie aanwakkeren en investeringen uitstellen, zorgen voor de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen? Worden zij dan gelukkiger van duurder openbaar vervoer? Worden uw kinderen er beter van als u later met pensioen gaat, als uw loon de prijsstijgingen niet volgt? Wordt uw kind beter van duurdere kinderopvang? Wordt uw kind er beter van als we niet investeren in scholen?
Ondoordacht
O ja, de staatsschuld. We mogen onze kinderen niet opzadelen met schulden. Het omgekeerde zou ondoordacht zijn. Hallo? Blij zijn omdat 200 miljoen investeringen in schoolinfrastructuur nog niet is opgenomen in de uitgaven zodat je je begroting in evenwicht hebt, is schuldig verzuim. Zoals econoom De Grauwe het zei: "Dat zijn van die primitieve reacties, waar mijn mailbox soms van overloopt. Als je leent om een school te bouwen, dan geef je niet zozeer schuld door aan je kinderen, je geeft vooral een school door. Daarbij komt dan nog eens dat lenen nu bijzonder goedkoop is."
Hier hoort ook het ondoordachte voorstel thuis om leraars langer te laten werken. Worden uw schoolgaande kinderen daar beter van? Het gaat niet over het feit dat leraars nu 2 uur meer zouden moeten werken voor hetzelfde loon, maar wel dat door deze maatregel er duizenden jobs niet bijkomen, wat dus meer werkloosheid betekent en minder bijdragen in de sociale zekerheid...
Natuurlijk moet de politiek de staatskas als een goede huisvader beheren, maar een goede huisvader die moet besparen weegt de besparingsopties af en blijft investeren in de toekomst van zijn kinderen en kleinkinderen.
Opbouwen in plaats van tackelen
Waarom speelt men het spel zo hard? Waarom geen sociaaleconomisch beleid in ieders belang, met name in het belang van de gewone man/vrouw? Waarom moeten deze coalities u onderuit tackelen om daarna per se ‘ideologische trofeeën’ in de lucht te kunnen steken? Wij spelen dat spel niet mee. Wij zetten hart boven hard. Ons sociaal model moet verder opgebouwd en versterkt worden. Voor u, voor onze kinderen en kleinkinderen.
