(...)

Daarna naar Het Bolwerk voor een optreden van Willem Vermandere en zijn trawanten. De zaal is, zoals te verwachten, uitverkocht. Een bordje meldt dat er geen pauze is. Het wordt een spektakel van een paar uur. Mooie, vaak ontroerende muziek, de liedjes overwegend van recente datum. Opvallend wel dat de thema’s oorlog, dood, levenseinde vaak terugkomen. Ook nogal wat ruimte voor wat hij zijn ‘vertellementen’ noemt. Het moet gezegd: hij weet uitstekend een (eenvoudig, soms onbenullig) verhaal op te bouwen naar een pointe, een ontknoping - als dat al geen te dure woorden zijn. Naar het einde van de avond toe heeft hij duidelijk wat last van een vermoeide stem.