De Vlaamse regering pronkt met een verkiezingsstunt. Elke werkende Vlaming krijgt 250 tot 300 Euro belastingsvermindering. Op het eerste gezicht fantastisch nieuws, maar.... Wie heeft het meest nood aan een extra boterham? Juist ja, de mensen met het kleinste inkomen: zieken, gehandicapten, werklozen, gepensioneerden, alleenstaanden. De zogenaamde jobkorting is er enkel voor de grootste inkomens. Een schande! Daarom schonken de Groen!-parlementsleden hun jobkorting aan mensen die het écht nodig hebben.
Elke stap van de nucleaire keten houdt risico’s in. Tijdens zowel de ontginning en de verrijking van het uranium, de aanmaak van de kernbrandstof, het splijtingsproces in de reactor, de opwerking van de gebruikte staven, de behandeling en conditionering van het kernafval, het nucleair onderzoek als de nucleaire transporten kunnen er ongevallen gebeuren, zowel incidenteel als routinematig. Greenpeace heeft een jaarkalender gemaakt waarop op elke dag van het jaar een of ander incident in een nucleaire installatie vermeld staat. Gelukkig gaat het hierbij vooral om kleinere incidenten, maar geen enkel geval mag worden gebanaliseerd.
Argument:“De kernlobby schat de kans op een ernstige kernramp bij ons bijzonder klein in. De kans dat je het groot lot wint, is ook bijzonder klein. Toch spelen dagelijks miljoenen mensen op de lotto en is er telkens een winnaar”
Argument:“Als kerncentrales veilig genoeg zijn om in het dichtbevolkte Vlaanderen te worden ingepland, hoe komt het dan dat verzekeringsmaatschappijen – die als geen ander bekwaam zijn in het inschatten van risico’s – weigeren om de gevolgen van een kernongeval te dekken?”
Laat ons nooit de ramp in de kerncentrale van Tsjernobyl (1986) vergeten. Rond Tsjernobyl is sindsdien (en nog gedurende honderden jaren) een verboden zone van 30 km afgebakend, waaruit 116.000 mensen permanent geëvacueerd werden. Na die ramp zei een commissie van experts dat er in België geen kernreactor zou mogen gebouwd worden in een straal van 30 km van een dichtbevolkt centrum. Zo’n locatie bestaat er in ons land simpelweg niet, denken we maar aan de centrales van Doel die op amper 10 km van de metropool Antwerpen liggen.
Argument:“Enkele weken voor de ramp in Tsjernobyl stond dat type kernreactor in officiële publicaties van het Internationaal Atoomenergieagentschap (IAEA) omschreven als betrouwbaar en veilig…”
Onze kernreactoren zijn van een ander type en de veiligheidscultuur is bij ons groter dan in de voormalige Sovjet-Unie, maar een ernstige kernramp kan in geen enkel reactortype uitgesloten worden. Er bestaan geen inherent veilige kerncentrales, ook niet de nieuwste generatie van reactoren. De effecten van een kernramp zijn zo desastreus en zwaarwichtig, dat we enkel tevreden mogen zijn met een zerorisico. En - zonder iemand op gruwelijke ideeën te willen brengen - hoe gaan we om met terroristische of oorlogsdreigingen?
Argument:“Men hoeft geen atoomwapens tegen ons te gebruiken. De “atoombommen” zijn nabij onze steden ingeplant. Een conventionele aanval op de kerncentrale van Doel zal een ongeziene cocktail van radioactieve isotopen over Antwerpen, Sint-Niklaas, Breda, Lier, Mechelen, enz., verspreiden.”
Net zoals bij het veiligheidsvraagstuk, moeten we ook bij het probleem van de vervuiling oog hebben voor elke schakel van de nucleaire keten. Beginnend bij de ontginningssites, waar respect voor milieu en gezondheid vaak onderaan de prioriteitenlijst staan, tot de dumpplaatsen.
Argument:“Frankrijk, dat sterk met de Belgische nucleaire sector gelinkt is, heeft onder druk van de vakbonden, zijn eigen uraniummijnen gesloten, omdat de internationale stralingsbeschermingnormen niet konden gerespecteerd worden. Ondertussen draaien onze ‘schone’ kerncentrales op uranium uit Kazakstan en Namibië, waar de mijnwerkers niet eens betrouwbare stralingsmeters hebben”
Maar wat maakt die radioactiviteit en radioactieve vervuiling nu eigenlijk zo extreem gevaarlijk? Nemen we hierbij plutonium als voorbeeld:
Radioactiviteit voelt, ruikt of ziet men niet, wat bescherming moeilijk maakt.
Er is geen ondergrens aan het risico: zelfs de kleinste extra dosis verhoogt de kans op stralingsgebonden ziektes.
Blootstelling aan lage doses heeft vaak weinig vaststelbaar effect op het bestraalde individu, maar tast het genetisch materiaal aan, waardoor afwijkingen worden doorgegeven aan het nageslacht.
Plutonium resulteert bij inhalatie van amper 7 microgram (= 7 miljoensten van een gram) 100% gegarandeerd in longkanker.
Radioactieve pollutie van een kernramp beperkt zich niet tot de omgeving van de ramp (zoals bij de chemische rampen in Bhopal of Seveso), maar de radioactieve wolk verspreid zich wereldwijd.
Radioactiviteit neemt af met de tijd, maar vele radioactieve stoffen hebben een extreem lange levensduur. Plutonium blijft 244.000 jaar straling afgeven.
Plutonium is bovendien de basisgrondstof voor een atoombom van het Hiroshima-type, en is dus zeer gegeerd door terroristen.
Het kernafvalprobleem is ernstig en onoplosbaar. Al decennia lang wordt er wereldwijd gezocht naar een manier om hoogradioactieve stoffen gedurende een miljoen jaar of meer veilig van de omgeving af te sluiten. Er werden al miljarden in geïnvesteerd, maar resultaat heeft men nog geboekt. In België (Mol) onderzoekt men de mogelijkheid om het afval op 220 meter diepte in de kleilagen te dumpen. In Duitsland doet men onderzoek naar de geologische zoutlagen. In Zweden graaft men van op land tunnels door de rotslagen onder de zeebodem om daar het gastgesteente te onderzoeken. In de VS graaft men tunnels in de granietlagen van de Rocky Mountains. Alleen al het feit op zich dat men overal andersoortig onderzoek in andere gastgesteenten doet, bewijst dat men het eigenlijk niet goed weet.
Argument:“In de jaren ’80 werd in de VS ernstig onderzoek verricht naar de mogelijkheid om kernafval in de ruimte buiten de aantrekkingskracht van de aarde te schieten. Maar na de ontploffing van de ruimtependel “Challenger”, een halve minuut na de lancering op Cape Canaveral in 1986, werd dit project stopgezet. Men besefte dat indien die ruimtependel hoogradioactief afval aan boord zou hebben gehad, men gans Florida had moeten evacueren.”
Kernenergie biedt bovendien ook geen oplossing voor de klimaatverandering. Dit is geen gratuite opmerking, maar een vaststelling van het klimaatpanel van de Verenigde Naties, dé autoriteit ter zake.
België haalt na Frankrijk de meeste elektriciteit uit kernenergie (ca. 60%) en toch behoort België tot de landen met de hoogste CO2-uitstoot per hoofd en per eenheid BNP. Kernenergie produceert dan ook enkel elektriciteit. Het kan een alternatief zijn in elektriciteitscentrales voor fossiele brandstoffen als steenkool en aardgas die meer CO2 uitstoten, maar niet voor olie, want olie wordt (in België) niet gebruikt voor elektriciteitsproductie. Kernenergie kan dus enkel ingrijpen in de sector van de elektriciteitsproductie, die verantwoordelijk is voor ca. 20% van onze broeikasgasuitstoot, maar vormt geen alternatief voor de overige 80% van de broeikasgasemissies (transportsector, verwarming,…).
Kernenergie is bovendien ook nog eens de hoofdoorzaak van onze foute denkwijze inzake elektriciteitsverbruik. Het geeft de foute indruk dat energie onuitputtelijk voorradig is en massaal mag (moet) geconsumeerd worden. Duurzame energiesystemen van de toekomst zijn gebaseerd op efficiëntie, verstandig verbruik en decentrale, kleinschalige opwekking.
Kernenergie is ook helemaal niet CO2-neutraal. Tijdens het kernsplijtingsproces in de kerncentrale zelf komt er weliswaar geen CO2 vrij, maar wel in vrijwel alle andere stappen van de nucleaire keten, vnl. bij het ontginnen en verrijken van uranium. De Universiteit Groningen berekende dat, als de ganse keten wordt meegerekend, een kerncentrale nog één derde van de CO2 van een klassieke gasgestookte centrale uitstoot. Dit is natuurlijk een pak minder, maar veel meer dan niks en bovendien een pak meer dan een WKK-installatie, waarbij tegelijk warmte en elektriciteit geproduceerd én nuttig gebruikt wordt. Bovendien zal het CO2-voordeel van kernenergie nog verminderen naarmate het makkelijk te delven uraniumerts schaarser en armer wordt, want de technieken om het boven te halen en het te verrijken zullen meer fossiele energie vergen.
Zoals verder zal blijken, is kernenergie bovendien ook enorm duur. Met het investeren van de kostprijs van een nieuwe kerncentrale in energiebesparingsmaatregelen of hernieuwbare energie kan véél meer CO2 worden uitgespaard.
Argument:“Als kernenergie echt hét alternatief is, hoe komt het dan dat België, als tweede meest genucleariseerde land van de wereld, toch tot de top behoort inzake CO2-uitstoot per inwoner en per eenheid BNP?”
Kernenergie ontstond als spin-off van het onderzoek naar kernwapens, het Amerikaanse Manhattanproject tijdens de Tweede Wereldoorlog. De grootste wetenschappers van hun tijd kregen een blanco cheque aangereikt. Mochten wij deze oefening nu herhalen, zouden we op heel korte termijn ongetwijfeld ook een revolutionaire nieuwe technologie kunnen ontwikkelen, die de kernenergie overbodig maakt. Maar tot op vandaag kan de kernenergiesector rekenen op heel veel financiële en andere voordelen, mede door het lobbywerk van het Internationaal Atoomagentschap (binnen de VN) en Euratom (binnen de EU).
Elk land dat met kernenergie begon, gaf grote voordelen aan de uitbaters van kerncentrales, zoals vrijstelling van schadevergoeding indien zich een nucleair ongeval zou voordoen. Men besefte dat, als men de totale kost van een kernramp zou aanrekenen, er geen enkele privé-investeerder bereid zou zijn om kerncentrales te exploiteren.
Argument:“Als kerncentrales echt zo veilig zijn, waarom dragen de uitbaters dan geen 100% aansprakelijkheid in geval van een ongeval?”
Kernenergie is een schoolvoorbeeld van een industriële activiteit die de winsten privatiseert (alle winst gaat richting Suez, Parijs dus) en de kosten socialiseert. Zo zegt een “vertrouwelijke” nota van het NIRAS dat de kosten voor het bergen van het radioactief afval normaal gedekt worden door het daartoe aangelegde fonds (gespijsd door de producenten), maar als na 2025 (als de laatste kernreactor moet sluiten) blijkt dat er onvoldoende geld is, dan zal Electrabel niet meer afdokken en zullen de extra middelen van de belastingbetaler moeten komen.
Argument: “Als kernenergie echt zo goedkoop is, hoe komt het dan dat Belgische huishoudens tijdens de monopolieperiode van Electrabel de op één na hoogste stroomfactuur van alle OESO-landen gepresenteerd kregen?”
Momenteel wil Electrabel de stoomgenerator van Doel 1 vervangen. De kostprijs hiervoor zou zowat 100 miljoen euro bedragen, hetgeen overeenkomt met de prijs van 50 grote windturbines. Doel 1 moet normaal gezien in 2015 dicht…
Argument: “Als kernenergie echt zo goedkoop is, hoe komt het dan dat de stroom van Electrabel op alle onafhankelijke leveranciersvergelijkingen steevast tot de duurste behoort en stukken duurder is dan deze van bijvoorbeeld Ecopower, die 100% groene stroom levert.”
Een nieuwe kernreactor bouwen is al helemaal onbetaalbaar. Een Franse producent mag er nog eens een bouwen in Finland. De kostprijs, oorspronkelijk geraamd op 3 miljard euro, is ondertussen opgelopen tot 4,5miljard, en de kosten blijven nog steeds oplopen.
En dan zwijgen we nog over al het overheidsgeld dat gepompt werd in allerhande nutteloos gebleken nucleaire prestigeprojecten als de snelle kweekreactor van Kalkar of de opwerkingsfabriek Eurochemic.
Kernenergie is niet duurzaam, want de uraniumvoorraden zijn eindig. Algemeen wordt ervan uitgegaan dat er a rato van het huidige verbruik, nog voor ca. 60 jaar uranium voorradig is. Indien de optimistische expansieplannen in China en India effectief doorgaan, dan zal de uitputtingsdatum vervroegen. Vanaf 2030-2050 zouden er zich volgens de World Energy Council ernstige toeleveringsproblemen voor uranium voordoen en zal betaalbaar uranium vrij zeldzaam worden. Met het oog op een betaalbare stroombevoorrading is het dus niks te vroeg als we tegen 2025 onze kerncentrales sluiten.
Maar ook de veroudering van ons kerncentralepark moet ons zorgen baren. Er is wereldwijd bitter weinig ervaring met het operationeel houden van reactoren ouder dan 40 jaar. De gemiddelde leeftijd van reactoren die stilgelegd worden, bedraagt iets meer dan 20 jaar. De kans dat er bij oude reactoren mankementen optreden die het stilleggen van een reactor noodzakelijk maken, is reëel. Dan moet er plots een productiecapaciteit van 1.000 MW uit productie genomen worden. Vermits al onze reactoren van hetzelfde type zijn is het niet ondenkbaar dat ze dan allemaal preventief moeten worden stopgezet. Op dat ogenblik worden de operatoren voor een groot dilemma geplaatst: openhouden en een ongeval riskeren of herstellen en een fundamenteel gedeelte van onze stroomvoorziening uit productie nemen?
Bepaalde cruciale onderdelen van een kernreactor die versleten zijn, kunnen vervangen worden, maar een reactorvat vervangen kan niet. Het is precies dit reactorvat dat onder constante stress staat als gevolg van de hoge neutronenflux. Hierdoor treedt verbrossing van het staal op, maar ook het fenomeen van de “vessel head penetration cracks” (VHPC), waar enkele van onze reactoren in het verleden al last van hadden, zal met de ouderdom toenemen.
Argument: “Kernreactoren van 40 jaar behoren tot de oudste van de wereld. Hun levensduur verlengen houdt risico’s in qua betrouwbaarheid en veiligheid. De kans dat ze plots voor dringende herstellingen moeten worden stilgelegd is reëel. Een wagen van 12 jaar oud zal ook vaker naar de garage moeten dan een wagen van slechts 2 jaar”
De boutade dat in 2015 plots alle reactoren sluiten en het licht uitgaat is stemmingmakerij. Precies om toeleveringsproblemen op te vangen, is de kernuitstap geprogrammeerd over 25 jaar: in 1999 werd ze in het paars-groene regeerakkoord ingeschreven en pas in 2025 zullen de laatste kernreactoren sluiten. Als men er over een periode van een kwarteeuw niet in slaagt om de kerncentrales overbodig te maken, dan heeft dit niets te maken met economische of technologische obstakels, maar zuiver met politieke onwil!
De gefaseerde timing van de kernuitstapwet maakt dat de sluiting van onze 7 kernreactoren niet holderdebolder gebeurt, maar geleidelijk aan over een periode van 10 jaar. De kleinste centrales Doel 1 en Doel 2 (beide 450MW) en Tihange 1 (900MW) sluiten op hun veertigste verjaardag, in 2015. De vier centrales die 1000MW leveren, Doel 3 en 4 en Tihange 2 en 3, sluiten pas in de periode 2022-2025.
Argument:“In Oostenrijk, Denemarken, Ierland, enz., staan helemaal geen kerncentrales. Ook zij hebben geen eigen energiegrondstoffen. De economie draait er en het licht blijft er branden. Bovendien hebben deze landen een lagere CO2-uitstoot per capita en per eenheid BNP dan België.”
De 7 Belgische kernreactoren vertegenwoordigen in termen van productiecapaciteit bovendien slechts één derde van de Belgische elektriciteitscentrales. Omdat kernreactoren echter moeilijk moduleerbaar zijn (ze kunnen technisch gezien niet zomaar hun vermogen aanpassen), draaien ze steeds op volle toeren. Daardoor produceren onze kerncentrales, ondanks hun eerder beperkte capaciteit, toch 60% van onze elektriciteit. Maar de reactoren sluiten betekent dus niet dat we voor 60% vervangcapaciteit moeten zoeken, wel slechts voor 1/3.
Argument:“Bij een vooraf geplande, lang voorbereide en geleidelijke sluiting van de kernreactoren – zoals voorzien in de federale kernuitstapwet - zal het licht niet uitgaan, maar wel bij een plotse gedwongen sluiting, bijvoorbeeld als gevolg van acute ouderdomsverschijnselen die optreden als kerncentrales langer dan voorzien draaiende gehouden worden”
Kernenergie is zowel historisch, technisch als institutioneel onlosmakelijk gelinkt aan de productie van atoomwapens. Kernenergie is een “spin off”-product van de ontwikkeling van de atoombom.
Ook in België is de link manifest. De Belgische regering, in ballingschap in Londen tijdens WOII, verkocht al het hoogwaardig uranium uit de rijke uraniummijnen van Katanga (Belgisch Congo) exclusief aan de VS. Deze maakten daar de atoombom mee die op 6 augustus 1945 zo’n 100.000 burgers (!) in Hiroshima verasten. Uit dank voor deze loyale bijdrage schonken de VS aan ons land een onderzoeksreactor, het Studiecentrum voor Kernenergie (SCK) in Mol.
Argument:“Atoomwapens en kernenergie zijn vruchten van dezelfde bo(o)m!”
Ook de drukwaterreactor (PWR), het type dat wij in Doel en Tihange hebben staan, was oorspronkelijk een militair ontwerp, geconcipieerd om in duikboten te worden ingebouwd. Pas later is men het ontwerp gaan aanpassen aan de noden van een civiele reactor voor de commerciële opwekking van elektriciteit. Dit betekent dat de specifieke veiligheidsstandaarden die eigen zijn aan een civiele reactor niet vanaf het prille ontwerp deel uitmaakten van het concept van de PWR.
Overigens maakt slechts een handvol landen gebruik van kernenergie. Voor het overgrote deel zijn dit rijke landen, want het aantal derde wereldlanden met kernenergie is nog beperkter. Bij deze laatsten vallen echter twee zaken op: Ten eerste is het aandeel van de (met dure valuta aangekochte) kerncentrales in de stroomproductie van het land zeer miniem (zowat 1 tot 5%) en kan die peperdure investering eigenlijk niet verantwoord worden. Ten tweede hebben al deze landen, op Mexico na, ooit de intentie gehad om atoomwapens aan te maken. We denken hierbij bijvoorbeeld aan Argentinië, Brazilië of Zuid-Afrika. Sommige, waaronder Noord-Korea en Iran hebben die ambitie vandaag nog. Israël, India en Pakistan haalden dan weer volledig legaal de infrastructuur voor een zogenaamd ‘civiel’ kernenergiepark binnen, maar ontwikkelden dankzij die materialen, kennis en expertise de atoombom.
Argument:“De ‘Atoms for Peace’ droom uit de jaren ’50 is een mythe. Kernenergie overspoelde de wereld niet met veilige en overvloedige energie waarvan men zei dat ze zelfs te goedkoop zou zijn om het verbruik er van te meten (‘too cheap to meter’). Integendeel, kernenergie is een monopolie van enkele rijke landen en een handvol ontwikkelingslanden die er in de eerste plaats atoomwapens mee willen maken”
De sluier van geheimhouding die typisch is voor militaire projecten heeft zich ook steevast doorgezet bij de civiele ontwikkeling van kernenergie. Open debatten en doorzichtige besluitvorming hebben, ook in België, nooit aan de basis gelegen van beslissingen die tot de bouw van kerncentrales hebben geleid.
Kernenergie is wereldwijd gezien een marginale energiebron, waar maar een handvol landen gebruik van maken. Vandaag reeds wordt er wereldwijd meer elektriciteit opgewekt door middel van hernieuwbare energiebronnen dan door kernenergie. Kerncentrales leveren amper 2% van het mondiale energieverbruik.
Zelfs in de EU zijn er meer lidstaten zonder, dan met kerncentrales. Alleen Frankrijk en Finland bouwen momenteel een nieuwe reactor.
De laatste reactorbestelling in de VS, die effectief tot de bouw en ingebruikname van de reactor heeft geleid, dateert reeds van 1973. De bouwstop werd in de bakermat van de kernenergie dus al ingezet op het moment dat de eerste reactor bij ons nog niet operationeel was en lang voor de kernongevallen in Harrisburg (1979) en Tsjernobyl (1986).
Azië werd lange tijd voorgesteld als groeipool voor kernenergie. Vandaag lopen er effectief nog programma’s in China, India, Taiwan, Korea en Japan. Maar in China komen er jaarlijks nog steeds meer hernieuwbare energieprojecten dan nucleaire tot stand.
België en Frankrijk (met respectievelijk 60 en 75% marktaandeel) vormen grote uitzonderingen door zo resoluut voor kernenergie te kiezen. De andere EU-landen met kerncentrales hebben allemaal een veel kleiner aandeel nucleaire elektriciteit: Zweden de helft, het Verenigd Koninkrijk, Duitsland, Finland en Spanje ca. 30% en Nederland amper 5%. Italië, Portugal, Oostenrijk, Denemarken, Ierland, Luxemburg, Griekenland en Polen hebben helemaal geen kerncentrales.
Het sluiten van de kerncentrales tussen 2015 en 2025 betekent dat we geleidelijk vervangcapaciteit moeten voorzien voor één derde van ons huidig elektriciteitspark (omdat Electrabel dat zo wil, produceren onze kernreactoren 60% van onze elektriciteit, maar de kerncentrales vertegenwoordigen slechts 1/3 van ons productiepark). Op diverse fronten wordt gezocht naar alternatieven. Denken we maar aan de WKK- en STEG-centrales die op verschillende, veelal industriële, plaatsen verrijzen.
Kernfusie, jaren terug nog als het ultieme redmiddel ter vervanging van de kernsplijting naar voor geschoven, kan alvast de verwachtingen niet inlossen.
Argument:“Zal de ontwikkeling van kernfusie het probleem oplossen? Ondanks miljarden euro’s steun en het ter beschikking stellen van de knapste wetenschappers gedurende de afgelopen decennia, heeft gecontroleerde kernfusie tot op vandaag minder bruikbare energie geproduceerd dan de stroomturbine aan de watermolen van Rotselaar”
Argument:“De enige kernfusiereactor die veilig is en die we echt nodig hebben, bevindt zich op vele lichtjaren van de Aarde: de zon!”
Diverse studies tonen aan dat het ondervangen van de kernuitstap echter niet noodzakelijk zware technologische innovaties vereist. De stroomproductie van ons kerncentralepark kan zowel technisch als economisch, realistisch gecompenseerd worden middels een bewust beleid, gebaseerd op de ‘Trias Energetica’:
Energiebesparing thuis (zuinigere elektrotoestellen, spaarlampen, stand-by-functies uitschakelen,…), op bureau (niet gebruikte Pc’s, printers of kopieerapparaten afzetten,…) en in de industrie (zuinigere en beter afgestelde elektromotoren en pompen,…).
De meest performante stroomproductietechnieken met hoogste rendement en laagste milieu-impact: warmtekrachtkoppelingsinstallaties (WKK) en stoom- en gasturbines (STEG) op aardgas.
Het studiebureau E-ster berekende dat België nog een ruime marge heeft voor het besparen van elektriciteit. Op korte termijn (minder dan twee jaar) zou het gaan om een vermindering van 9.510 GWh. Op middellange termijn (10 jaar) kunnen we nog eens 14.260 GWh besparen of samen een potentieel van 23.770 GWh. Dit is meer dan het vermogen van onze zeven steenkoolcentrales én de drie oudste kernreactoren samen. Met een doorgedreven besparing op het elektriciteitsverbruik kunnen we op 10 jaar tijd dus niet alleen de eerste drie kernreactoren sluiten, zoals gepland, maar ook de zeven sterk vervuilende steenkoolcentrales.
Volgens een rapport van het Duits Instituut voor Windenergie (DEWI) kan windenergie bovendien, op één generatie tijd, zorgen voor één derde van de elektriciteit voor alle landen aan de Noordzee. België moet met de andere Noordzeelanden, gaan samen zitten om een gezamenlijk hoogspanningsnet uit te bouwen dat de verschillende offshore windparken op de Noordzee verbindt.
Koppel hieraan dan ook nog eens de vele, lokale WWK- en STEG-centrales die onlangs in gebruik werden genomen of in de steigers staan, en je kan niets anders concluderen, dan dat het licht ook na de kernuitstap zal blijven branden. En dat het onder het onder de vorm van een spaarlamp zal zijn, is dan ook nog aardig meegenomen.
Argument:“Kernenergie is voorbijgestreefd. Een kernreactor is de laatste fase van het tijdperk van de stoomketel, waarbij door het verbranden van hout, gas en steenkool of door het splijten van uraniumkernen hitte geproduceerd wordt om water te koken en stoom te maken om een turbine aan te drijven en zo via een generator elektriciteit te maken. Moderne en toekomstgerichte elektriciteitsopwekking gebeurt op decentrale wijze dicht bij de locatie van verbruik en maakt gebruik van schone en veilige technologieën gebaseerd op fotovoltaïsche procedés, aerodynamische processen, hernieuwbare bronnen en nieuwe materialen”
Wij hebben al jaren de traditie om op onze nieuwjaarsreceptie een groene pluim uit te reiken aan een vereniging, persoon of instelling die zich positief inzet voor de gemeenschap.
Uiteraard kiezen wij initiatieven die kaderen in een groene visie op de maatschappij. Het gaat meestal om initiatieven die zelden een dank u of proficiat krijgen of de pers halen. En die leemte willen wij opvullen.
Dit jaar gaat de pluim naar alle vrijwilligers die in de voorbije jaren en sinds in oktober het Leonah-project is gestart, hun vrije tijd opofferen voor de mensen die het wat moeilijker hebben in onze maatschappij.
Hun inzet is van onschatbare waarde.
Wat doen zij zoal?
Zij brengen mensen een bezoekje, slaan een praatje bij een kopje koffie, knappen een klusje op, doen een boodschap of zorgen voor vervoer. Ze brengen even zonlicht bij senioren en mensen die zorg en hulp nodig hebben.
Zij doen kleine klusjes in en rond het huis: rolluiken optrekken, buitenzetten van vuilnis, planten water geven, kippen eten geven,…
Ze kunnen een leeshulp zijn door de post door te nemen, een krant voor te lezen, bibliotheekbezoek samen,…
Ze geven informatie en advies over ‘waar moet ik zijn voor wat,…’
Ze brengen verjaardagsbezoekjes aan hoogbejaarden. Zo hoeven mensen hun verjaardag niet alleen door te brengen.
Zij geven anderstaligen Nederlandse taalles. Dit versnelt hun integratieproces.
Zij zorgen voor vervoer naar de dokter, het ziekenhuis, naar een familielid of vrienden voor een bezoek, naar de activiteit van een vereniging, naar het dienstencentrum De Winde enz.
Groen! Ledegem wil hen met deze pluim danken voor hun inzet en hoopt hiermee dat ook nieuwe vrijwilligers zich zullen aandienen.
Groen! Ledegem nodigt jou van harte uit op onze jaarlijkse nieuwjaarsreceptie.
Deze gaat door op vrijdag 30 januari vanaf 19u30 in het Oud Arsenaal, Rollegem-Kapelsestraat in Sint-Eloois-Winkel.
Op deze avond reiken wij ook onze traditionele Groen!e Pluim uit aan een vereniging, persoon of instelling die zich positief inzet voor de gemeenschap.
Volksvertegenwoordiger Wouter Devriendt zal die uitreiken.
2 tips om CO2 te besparen in je rijgedrag, minder brandstof te gebruiken en dus je portemonnee te ontzien.
Tip 1 Schakel zo vroeg mogelijk op naar een hogere versnelling.
Tussen de 2.000 en 2.500 toeren. Dit geldt voor zowel benzine-, diesel- als LPG-auto's. Een deel van het vermogen dat een automotor levert gaat verloren aan inwendige wrijvingsverliezen. Deze verliezen zijn evenredig met het toerental. Wanneer u met lage toerentallen rijdt blijven deze verliezen tot een minimum beperkt, wat gunstig is voor het brandstofverbruik. Bovendien neemt de efficiëntie van een automotor toe naarmate hij zwaarder belast wordt (lees: er bij lage toerentallen meer gas gegeven wordt). De energie wordt dan efficiënter opgewekt. Het meest efficiënt rijdt u zodoende door bij het optrekken zo snel mogelijk naar hogere versnellingen over te schakelen (lage toerentallen) en daarin relatief veel gas te geven. Dat gaat in een hoge versnelling automatisch omdat u dan veel gas moet geven om vlot op te kunnen trekken.
Om optimaal van de efficiëntie van een automotor gebruik te maken kunt u bij benzine- en LPG-motoren een maximum schakeltoerental van 2500 aanhouden. Aangezien dieselmotoren hun efficiëntie in de regel al bij lagere toerentallen ontwikkelen dan benzine-motoren, kunt u hiervoor een maximum schakeltoerental van 2000 toeren per minuut aanhouden. Een toerenteller is hierbij een handig hulpmiddel. Dit schakeladvies geldt voor handgeschakelde auto's, maar ook voor een automatische versnellingsbak. Deze manier van schakelen is bovendien niet slecht voor de motor.
Tip 2 Rij zo veel mogelijk met een gelijkmatige snelheid en een laag toerental in een zo hoog mogelijke versnelling.
Bij het opbouwen van snelheid (versnellen, accelereren) wordt de energie uit de brandstof omgezet in bewegingsenergie van de auto. Een deel van deze energie wordt weer vernietigd zodra er geremd wordt.
Dat bij het remmen veel energie wordt vernietigd kunt u zelf constateren na een aantal keren stevig remmen. De remschijven zijn dan gloeiend heet, omdat de bewegingsenergie van de auto door de wrijving is omgezet in warmte. Optrekken en remmen kost dus veel energie, dat merk je aan de ene kant aan hoe heet de remmen worden, maar blijkt ook duidelijk uit het feit dat je voor het rijden van 50 km/h constant in een gemiddelde auto, slechts 5 kW nodig hebt (bij 120 km/h loopt dit op tot circa 25 kW). De overige 90% (of meer) van het motorvermogen is enkel nodig om snel op te trekken of heel hard te rijden. Door zoveel mogelijk met gelijkmatige snelheden te rijden heb je dus de minste energie nodig en voorkom je dat energie verloren gaat en wordt dus brandstof bespaard. Het advies is dan ook om optrekken en afremmen zoveel mogelijk te vermijden.
Een cruise controle is een goed hulpmiddel voor het rijden met gelijkmatige snelheid. Het rijden met een zo constant mogelijke snelheid heeft naast een gunstig effect op het verbruik, ook een positief effect op de uitstoot van uitlaatgasemissies (zoals CO2 en NOx), de verkeersveiligheid, de doorstroming van het verkeer en het comfort aan boord van een auto. Laag toerental in een zo hoog mogelijke versnelling Bij constante snelheden is het benodigde vermogen vrij laag. Omdat vermogen wordt verkregen door ‘kracht maal toerental', kan een constante snelheid met heel weinig toeren worden verkregen en kan dus zonder problemen een hoge versnelling worden ingeschakeld. En dat spaart ook brandstof zoals weergegeven in tip 1. Dit is bovendien niet slecht voor de motor.
Vogelbescherming Vlaanderen roept iedereen die een tuin heeft op de komende dagen voedsel en vers drinkwater voor de vogels te voorzien.
Het KMI kondigt immers een erg koude periode aan met temperaturen die flink onder het vriespunt duiken.
Vooral dinsdag en woensdag zullen erg koud zijn en 's nachts kan de temperatuur zelfs zakken tot -9°C.
Het zoeken naar voedsel is veruit de belangrijkste bezigheid van een vogel om te overleven. Met een lichaamstemperatuur van meer dan 40°C hebben vogels zeer veel calorieën nodig, vooral de kleinere soorten. Een koolmees bijvoorbeeld verorbert elke dag ongeveer haar eigen gewicht aan voedsel.
De menselijke tussenkomst via een goed uitgebalanceerde en gevarieerde wintervoedering is essentieel voor de vogels.
Naast het plezier om de vogels te kunnen helpen, ervaren we nog het plezier om ze te observeren en te herkennen als ze de voedertafel bezoeken of allerlei capriolen uithalen om her en der een zaadje mee te pikken.
In ruil zullen deze vogels jou in de zomer bevrijden van ongewenste insecten.
Maar wintervoedering moet gebeuren met het verstand. Het is nodig om het voedsel in kleine hoeveelheden toe te dienen en op vaste tijdstippen.
Nu de vrieskoude blijft aanhouden is het ook goed de vogels afdoend ter hulp te komen met zuiver drinkwater. Langdurige vorstperiodes beletten hen namelijk aan water te geraken om hun dorst te lessen: de meeste beekjes, poelen, plassen en meren zijn immers dichtgevroren. Vooral de zaadetende zangvogels kunnen niet zonder drinkwater. Bedankt aan iedereen die naast soldenkoopjes ook nog wat geld over heeft voor onze vogels.
Tijdens deze woelige politieke periode schijnen nochtans heel wat lichtjes in de huizen en straten. Wij hopen dat de bakkeleiende politici eindelijk het licht mogen zien maar dat het een LED-lichtje is.
Er was in oktober de week van het bos, het voorbije weekend was er de dag van de natuur, in het voorjaar is er een speciale boompjesverkoop en aanplant van een bos ten voordele van Kom Op Tegen Kanker. Bij al die gelegenheden blijft het oorverdovend stil vanuit het beleid in Ledegem.
Nu roept zelfs De Verenigde Naties op om wereldwijd 7 miljard nieuwe bomen te planten.
Zes miljoen Vlamingen gaan voor 1 miljoen bomen!
De Vereniging voor Bos in Vlaanderen (VBV) wil iedereen aan het planten krijgen: bedrijven, landbouwers, grote steden, kleine dorpjes zoals Ledegem én iedere Vlaming met een lapje grond of enthousiaste groene vingers!
Doet u mee? Plant uw bomen, leg uw bossen aan en registreer ze op de teller!
Klik op http://www.1miljoenbomen.be Zo draagt u bij tot een groener en gezonder Vlaanderen. En tellen we samen verder naar 1 miljoen bomen! Op 20 november om 20 uur stond de teller op 68.704. En nu???
En mocht het gemeentebestuur dit lezen: wat zouden jullie denken van een geboorteboom, een geboortebos, uitbreiding van het Meersbos, nieuwe bomen in de Kortwagenstraat, de Groene wijk, bomen langs landelijke wegen. Mogelijkheden genoeg. Waar een wil is, is een boom!
Onnodig om te vertellen zeker welke voordelen een boom zoal biedt? Bomen verminderen de CO2 en het fijn stof in de lucht, ze ontstressen de mensen, ze zijn woongelegenheid voor tal van vogels en insecten, ze geven bloemen en vruchten en op het eind van hun leven kunnen ze ons ook weer warmte geven!
Proficiat! Het is lang geleden dat de ochtendradio zo veel hoop uitzond, bedankt hiervoor. Amerika bewees door voor U te kiezen dat het klaar is voor de 21° eeuw.
U wordt president op het moment dat onze wereld in crisis is. Wat U echter begreep is dat crisissen ook kantelmomenten kunnen zijn. Jarenlang hebben neoliberale economen ons doen geloven dat de financiële markt en de economie ons overkomt, net als het weer dat je kan observeren en voorspellen maar waar je verder niets kan tegen beginnen. Vandaag wordt opnieuw duidelijk dat noch de financiële markt, noch de economie autonome systemen zijn die zichzelf reguleren, maar dat ze gebaseerd zijn op afspraken tussen mensen. Zeer snel zal U samen met de andere wereldleiders rond de tafel zitten om nieuwe afspraken te maken over het financiële systeem in de hoop zo wereldwijde bankcrisissen in de toekomst te voorkomen.
Mijnheer de president, niet alleen het financiële systeem maar het hele neoliberale economische systeem beukt tegen haar grenzen. Vorige week nog publiceerde het WWF een rapport dat aantoont dat de aarde veel sneller opwarmt dan tot nu toe werd gevreesd. Verder doen zoals vandaag betekent achteruitgaan. Elke dag gaat onze wereld er meer en meer op achteruit. Alleen een ingrijpende verandering van onze economie kan hierop een antwoord bieden. We moeten naar een andere economie, een economie die wel rekening houdt met de grenzen aan de draagkracht van mens en milieu.
Uw landgenoot Thomas L. Friedman, één van de architecten van de globalisering, heeft een nieuw boek geschreven: De toekomst is groen. "Amerika moet afkicken van olie en radicaal zijn hele energiesysteem hervormen van fossiel naar schoon, efficiënt en hernieuwbaar. Alleen een groene economie kan Amerika weer tot een leidende natie maken," schrijft Friedman. Maar een groene toekomst is enkel haalbaar als we wereldwijd nieuwe afspraken maken over wat we verstaan onder welvaart. Vandaag meet men de welvaart van een land nog altijd door alle goederen en diensten die in 1 jaar tijd geproduceerd worden, op te tellen. Hoe meer verkeersongevallen, hoe beter voor onze welvaart. Een verkeersongeval brengt nu eenmaal heel wat diensten in beweging: ambulanciers, gezondheidszorg, verzekeringsmaatschappijen, garagisten... Of neem nu watervervuiling: hoe meer vervuiling, hoe beter voor ons Bruto Nationaal Product (BNP), want hoe vuiler onze rivieren, hoe meer waterzuiveringstations we moeten bouwen.
Daarom mijnheer de president vragen de ecologische partijen uit heel Europa U om ook de herziening van de welvaartsmeter BNP/BBP van ons economisch systeem op de agenda van de wereldtop te zetten. Laten we wereldwijd afspreken om de tijd van het BNP/BBP achter ons te laten. Zolang dit instrument het ijkpunt voor welvaart is, wordt de olieverslaving niet ontmoedigd en kan de economie niet vergroenen. Economen en wetenschappers werkten de voorbije jaren aan alternatieven. De tijd is rijp om nu voor die alternatieven te kiezen. Of de economie in een land groeit of krimpt, moet voortaan gemeten worden met de ISEW (Index voor duurzame economische welvaart).Deze index houdt rekening met de waarde van het ecologisch kapitaal, met de inkomensverdeling in een bepaald land en valoriseert ook de arbeid die gebeurt in de autonome sector, de sector waar onbetaalde arbeid wordt gepresteerd (bvb. vrijwilligerswerk, sportclub draaiende houden, poetsdag in de wijk). Door groei te meten met deze duurzame ISEW-index draaien we een ecologische sleutel in onze economie: producten worden steeds duurzamer terwijl de wegwerpmaatschappij wordt afgebouwd.
Overheden zullen dan niet langer bedrijven steunen die geen rekening houden met de draagkracht van mens en milieu. Deze bedrijven tasten immers onze 'echte' welvaart aan en hebben dus een negatief effect op de ISEW-meter. Bedrijven daarentegen die produceren op basis van het cradle to cradle principe, verdienen wel overheidssteun want zij doen de groene groei stijgen. Cradle to cradle bedrijven maken niet langer producten die belanden op de vuilnisbelt. Deze bedrijven hebben hun productiemethode radicaal herzien zodat alle componenten van een product gerecycleerd worden en zo opnieuw grondstoffen worden van een nieuw product. Zo zijn er nog vele voorbeelden van duurzame initiatieven die zorgen voor echte welvaart omdat zowel de natuur als de mens er beter van worden. Die twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Mijnheer de president, vandaag werken tal van bedrijven, wetenschappers, vakbondsmilitanten, ambtenaren, leerkrachten en vrijwilligers .. aan concrete oplossingen voor een groene, duurzame ontwikkeling. Hun stem klinkt helaas nog te zwak door op de plaatsen waar er beslist wordt. Hun stem dringt al helemaal niet door tot de nationale regeringen, het IMF en de grote financiële centra. Het komt er op aan deze positieve dynamiek te bundelen en te versterken zodat de 21ste eeuw de mooiste eeuw in de geschiedenis van de mensheid wordt. Mijnheer de president, wij rekenen daarvoor ook op U. De toekomst is inderdaad groen.
LEDEGEM - Voor het zevende jaar op rij heeft Groen! bloembollen aan de gemeente geschonken. Burgemeester Bart Dochy weigert het cadeau echter in ontvangst te nemen. Een twist over onkruidbestrijding is daarvoor de reden.
Groen! deed de gemeente vijfhonderd narcissen en evenveel krokussen cadeau. 'Het geschenk moet de lokale overheid motiveren om werk te maken van een bloemenrijke gemeente. Want behalve rond de drie kerken was de voorbije zomer nergens een bloembak te bespeuren. Met het cadeau willen we het gemeentebestuur aansporen om geen pesticiden of herbiciden meer te gebruiken bij de onkruidbestrijding', zegt voorzitter Lucien Vandenbroucke van Groen! Ledegem.
Ondanks deze goede bedoelingen weigerde de Ledegemse burgemeester het geschenk in ontvangst te nemen. Bart Dochy (CD&V/VD) neemt het Groen! kwalijk dat de partij beweerde dat het gemeentepersoneel niet altijd de geschonken bloembollen heeft uitgeplant.
'We vragen ons af aan wie en wanneer we dat gezegd of geschreven zouden hebben. En als dat zo zou zijn, waarom gaven we er dan elk jaar opnieuw?' reageert Geert Cloet van Groen!.
Het ongenoegen van burgemeester Dochy zit echter dieper. De landbouwerszoon schaamt zich in de plaats van Groen!. 'Ze doen ons bloembollen cadeau nadat ze in het voorjaar nog hebben geprotesteerd tegen het gebruik van herbiciden op de rotonde aan 't Smisken waar ook bloemen van Groen! stonden. Volgens hen stierf daardoor niet alleen het onkruid, maar ook de bloemen. Het is raar dat ze ons bloembollen toevertrouwen', hekelt de burgemeester.
'We hebben op geen enkele manier het gemeentepersoneel beschuldigd of in diskrediet gebracht, maar wél vastgesteld dat het gemeentebestuur het pesticidenreductieplan dat het Vlaamse Gewest oplegt, niet toepaste. We hopen dat het gezond verstand de bovenhand haalt en de burgemeester alsnog onze bloembollen laat aanplanten', zegt Geert Cloet verontwaardigd.
Groen! stelt voor de krokussen aan te planten in het gras op het Sint-Hubrechtsplein en de narcissen in de twaalf bloembakken voor de Winkelse kerk. 'De bloembollen liggen voorlopig in de gemeentelijke loods. Ze worden uitgeplant waar het past', weet burgemeester Bart Dochy. (hwr)
Burgemeester weigert bloembollen in ontvangst te nemen
De verbazing van Groen! ledegem was groot toen de burgemeester bij het begin van de gemeenteraad de bloembollen weigerde in ontvangst te nemen.
De burgemeester beweerde dat wij dat niet hadden aangevraagd.
Vooreerst: dat deden wij nog nooit. Het is al het 7de jaar dat wij dit doen. Sinds wanneer moet je aan iemand vragen of je een geschenk mag geven?
De burgemeester argumenteerde voorts dat wij zouden beweerd hebben dat het personeel de bloembollende vorige jaren niet heeft geplant.Wij vragen ons af aan wie en wanneer wij dat zouden gezegd of geschreven hebben. Als dat zo zou zijn , waarom geven we er dan elk jaar opnieuw?
En tot slot had de burgemeester “plaatsvervangende schaamte” omdat wij durfden bloembollen aanbieden nadat wij in het voorjaar hadden vastgesteld dat herbiciden waren gebruikt op het rond punt aan het Smiske. Het gevolg was een vervroegd afsterven van de krokussen. Dat laatste is juist, wij hebben daar de fotografische bewijzen voor. Maar wat niet waar is: wij hebben op geen enkele manier het gemeentepersoneel beschuldigd of in diskrediet gebracht, maar wel vastgesteld dat het gemeentebestuur het pesticidenreductieplan, opgelegd door het Vlaams Gewest, niet toepaste! Zowel in de persnota als in onze Groene Kriebel hebben wij het over ‘het gemeentebestuur’ niet over ‘personeel’
Wij hebben de bloembollen in de raadszaal achtergelaten en hopen dat gezond verstand de bovenhand zal halen en de burgemeester vooralsnog de bloembollen zal laten aanplanten.
Vandaag hebben Mieke Vogels, Groen! voorzitster, en Meyrem Almaci, Groen! fractieleider samen met Ecolo een 20puntenplan voorgesteld voor een structurele hervorming van de financiële sector. Voor Groen! is het noodzakelijk om zo snel mogelijk een stabiel investeringsklimaat te creëren waarin duurzame ontwikkeling mogelijk is. Bovendien moet het beschermen van de spaarder en de kleine belegger centraal komen te staan. Groen! en Ecolo hebben daarom samen een 20-puntenprogramma uitgewerkt dat als doel heeft om stabiliteit, vertrouwen en transparantie in het financiële systeem te betonneren. Het huidige neoliberale systeem van deregulering heeft immers voor het omgekeerde gezorgd.
“Groen! wil uit de huidige financiële crisis, de grootste sinds de jaren ’30, structurele besluiten trekken. Eén van die besluiten is dat alles zonder meer terug in handen geven van de privé, zonder een duidelijke regulering, hoegenaamd geen optie is. Groen! wil de discussie aangaan over een permanente overheidsinbreng. Moeten we bijvoorbeeld niet opnieuw kiezen voor één of meer openbare financiële instellingen? In 1993 werd de ASLK opgekocht door Fortis. Wat via de ASLK over bijna 130 jaar werd opgebouwd, werd door de privé op amper 15 jaar naar de knoppen geholpen.” verklaart Meyrem Almaci, fractieleider in het federale parlement.
Met het plan willen Groen! en Ecolo de financiële wanorde terug onder controle brengen. Er moeten snel structurele hervormingen komen om toekomstige crisissen te vermijden. Enkele voorstellen uit het 20 puntenprogramma van Groen! en Ecolo:
·Er moet een Europese toezichthouder te komen die controle uitvoert op de internationale financiële instellingen en transacties in de EU. Dit lijkt evident maar op 23 september werd een voorstel van de Europese groene fractie in die zin weggestemd, ook door de Vlaamse vertegenwoordigers van de CD&V en de liberalen.
·Het CBFA moet tegelijkertijd versterkt worden in zijn rol van nationaal toezichtorgaan. De consumentenorganisaties dienen eveneens vertegenwoordigd te zijn in de raad van toezicht.
·Het beschermingsfonds voor de spaarder, gefinancierd door de banken, moet worden aangespekt.
·Banken worden verplicht om meer kapitaal aan te houden onder de vorm van eigen vermogen zodat ze beter bestand zijn tegen tijdelijke verliezen en waardeverminderingen.
·Ter bescherming van de aandeelhouder moet er meer transparantie en controle komen, zodat risico’s beter gekend zijn.
·Managers krijgen nu torenhoge bonussen als het goed gaat en een gouden parachute als het fout loopt. Dit perfide beloningsmechanisme stimuleert risicovol management en dient te worden aangepast. Groen! En Ecolo dienden hiertoe reeds een wetsvoorstel in.
·De corporate governance codes worden aangescherpt en krijgen een wettelijk afdwingbaar kader.
·Commerciële banken mogen niet langer speciale investeringsvehikels oprichten buiten hun balans. Dit kadert in het strikt scheiden van de activiteiten van commerciële banken en zakenbanken.
Groen! wil maatschappelijk verantwoord ondernemen tot norm verheffen in de financiële wereld. Dit is niet nieuw. Meyrem Almaci: “De Triodos Bank bijvoorbeeld, die al sinds 1980 van ethisch bankieren haar kerntaak maakte, ondervindt vandaag weinig effecten van de financiële crisis. Een maatschappelijk verantwoorde ondernemer laat zich niet enkel inspireren door winstbejag. Hij of zij kiest altijd bewust voor persoonlijke relaties, sociale en ecologische meerwaarde, en (in het geval van een bank) vermijdt zuiver abstracte en virtuele financiële transacties.” Groen! voert een vurig pleidooi voor het veralgemenen en institutionaliseren van dit ondernemerschap. Het is het enige systeem dat ooit een duurzame welvaart kan creëren.
Het volledige 20puntenprogramma met concrete voorstellen kan u vinden op www.groen.be
Het wordt dringend tijd dat de rattenvanger van Hamelen en het Federaal Voedselagentschap naar Ledegem komen.
In de milieuraad stelde onze vertegenwoordiger voor om zoals in vele buurgemeenten aan de bevolking goedkoop kippen aan te bieden om de vele etensresten en tuinafval uit de restafvalzak te kunnen houden.
En wat zegt het gemeentebestuur?
‘Bepaalde baasjes verzorgen hun aangekochte kippen niet zoals het moet. In de kippenren blijven etensresten liggen en dat lokt ongedierte. Bovendien is er het risico voor een dioxinebesmetting van de scharreleieren.’
Dergelijke nonsens bewijzen voor de zoveelste keer dat het CD&V-V&D-bestuur er alles aan doet om geen milieu- en natuurbeleid te voeren.
Met zo’n redenering moeten verkeerslichten afgeschaft worden want nu en dan rijdt er iemand door het rood licht, meer zelfs, auto’s moeten verbannen worden want die veroorzaken ongevallen!
Het gemeentebestuur vertrouwt dus mensen die kippen houden niet. Het zijn veroorzakers van ratten en muizenplagen. Lokken compostbakken soms ook geen ongedierte? Weg met de compostvaten dus!
Als we hun redenering verder volgen dan is de bodem van heel Ledegem historisch vervuild met dioxines. Nu spreekt de schepen al van een dioxinebesmetting. Een term uitgevonden in 1999. Dan moet het voedselagentschap dringend ingrijpen bij alle privé kippenhouders! Alle kippen de soep of beter: de verbrandingsoven in!
·Groen! brengt kleur in de gemeente
Zoals elk jaar zal Groen! op de gemeenteraad van 9 oktober 1000 bloembollen aan het gemeentebestuur overhandigen. 500 paaslelies en 500 krokussen.
Met deze actie willen we voor de zoveelste keer vragendat het bestuur meer aandacht zou hebben voor openbaar groen en wat kleur zou brengen in onze grijze gemeente. Deze zomer was het weer huilen met de pet op wat betreft bloemenaanplant in bloembakken.
Wij vragen dat de narcissen geplant zouden worden in de 12 bloembakken voor de kerk in SEW en de krokussen in het gras op het Sint-Hubrechtsplein.
·Bomen
Sinds de heraanleg van de Izegemsestraat sneuvelden al regelmatig een aantal aangeplante bomen. Een aantal van die bomen werden dan heraangeplant. Andere niet. Intussen tellen we3 verschillende soorten bomen. Het wordt tijd dat het bestuur eens duidelijk kiest voor 1 bepaalde soort en die dan consequent (her)aanplant!
·rotonde op de Provinciebaan (N 32) op het kruispunt ’t Peerdeken
De provincieraad keurde de heraanleg goed van de rotonde aan ’t Peerdeken. Raming ten bedrage van 404.321,80 euro waarvan 373.360,93 euro ten laste van de Provincie en 30.960,88 euro ten laste van de gemeente Ledegem.
Waar is de tijd dat CD&V – V&D fulmineerde tegen het ‘ferrari kruispunt aan het Smiske’
Zouden ze nu dit kruispunt het ‘Bugatti –kruispunt’ noemen?
De grootste bekommernis van Groen! is echter de verkeersveiligheid voor de zachte weggebruiker. Wij hopen dat in de plannen duidelijk rekening wordt gehouden met de veiligheid voor fietsers en voetgangers.
En een beetje groenvoorziening en kleur in het midden zou zeker ook niet misstaan!
Sommige toestellen verbruiken ook elektriciteit als u het toestel niet gebruikt of als het toestel uitgeschakeld lijkt: het stand-by, sluip- of continuverbruik. Dit sluimerend verbruik kan al snel oplopen tot 10 % van het totale jaarlijkse elektriciteitsverbruik van een doorsnee huishouden.
Met een aantal eenvoudige maatregelen kan u de helft van dit sluipverbruik alvast voorkomen.
Gebruik de uitknop van een toestel in plaats van de stand-by knop.(TV, radio, videorecorder...)
Laders van een kruimeldief, tandenborstel of GSM verbruiken stroom, ook als er niet meer geladen wordt. Haal ze uit het stopcontact als u niet aan het laden bent of als het toestel helemaal opgeladen is.
Haal de stekker uit het stopcontact bij apparaten die u lang niet gebruikt.
Als u meerdere apparaten bij elkaar heeft staan zoals een computer, printer, scanner en printer kan u alle stekkers in een contactdoos met een aan/uit schakelaar stoppen. Zet de stekkerdoos na gebruik gewoon uit.
Halogeenlampen hebben vaak de schakelaar tussen de lamp en de transformator staan. De transformator blijft stroom verbruiken als de lamp uit is. Als u de aan/uitknop tussen de transformator en het stopcontact zet is dit euvel snel verholpen.
Koffiezet: Haal de stekker uit het stopcontact, of sluit je koffiezet aan op een stopcontact met schakelaar. Het grootste sluipverbruik gaat hier naar het warmhoudplaatje. Giet de koffie dus zo snel mogelijk over in een thermoskan. Je bespaart niet alleen energie, je koffie zal ook minder snel oxideren, en dus langer zijn smaak behouden.
CV-pomp: Het warme water van je centrale verwarming wordt rondgepompt door een circulatiepomp. Het verbruik van dergelijke pompen kan oplopen tot 70W. Als die pomp het hele jaar, dag en nacht draait, loopt dat op tot dik 600 kWh per jaar. Buiten het stookseizoen kan deze pomp echter uit. Trek gewoon de stekker uit het stopcontact, je halveert daarmee de elektriciteitskosten voor de pomp en bespaart tot 60 euro.
Computer: Je kan de computer instellen zodat systeemonderdelen automatisch naar stand-by gaan of uitschakelen als ze een tijd niet worden gebruikt. Je bespaart veel energie met een goed ‘energiebeheer' of ‘Power Management' (te vinden in het configuratiescherm). Een stap-voor-stap handleiding voor Windows Xp vind je hier (externe link). Als je langer dan een uur weggaat zet je beter alles uit. Hieronder leggen we de verschillende standen kort uit.
In gebruik: je bent actief bezig op de computer. Uiteraard ligt het verbruik dan het hoogst. Aangezien je aan het werk bent, is het geen verspilde energie.
Inactief: de computer staat aan, maar doet niets. Je bent bv. even weg. Het is een fabeltje dat screensavers energie besparen. Integendeel, een bewegende screensaver geeft je computer extra werk, waardoor hij juist meer zal verbruiken dan door gewoon aan te staan. Als je echt maar heel even weg bent, zet dan tijdelijk je scherm uit.
Standby: De computer staat bijna uit. Enkel het werkgeheugen (RAM) krijgt nog stroom om te onthouden waar het mee bezig was. Dit is een goede instelling als je minder dan een uur weg bent. De computer start zeer snel weer op, met alle programma's open zoals je ze had achtergelaten. Valt ondertussen de stroom uit, dan is alles weg wat je niet had opgeslagen.
Slaapstand (hibernate): De computer staat uit. Het werkgeheugen wordt tijdelijk weggeschreven naar de harde schijf (dit neemt plaats in op je harde schijf). Zet de stekkerblok uit om randapparatuur uit te zetten. Voordeel van de slaapstand is dat de computer redelijk snel opstart, met alle programma's open zoals je ze had achtergelaten. Je kan deze stand gebruiken in plaats van de uit-stand.
Uit: De computer staat uit. Zet de schakelaar op de stekkerblok uit om de randapparatuur uit te schakelen
Voor CD&V en NV-A wordt de inzet van de verkiezingen: zo veel mogelijk bevoegdheden voor Vlaanderen. Onze vraag is wat je met die extra bevoegdheden wil bereiken. Want wat we zelf doen, doen we niet altijd beter... Als je extra bevoegdheden gebruikt om de sociale rechten van werklozen te beperken dan hoeft het niet.
Kijk maar naar de Vlaamse bevoegdheden vandaag: die worden ingezet op het foute project. Vlaanderen uitbouwen tot transitland, tot de logistieke poort van Europa waar containers arriveren om dan via vrachtwagens naar de rest van Europa te verkassen, het is een doodlopend straatje. Er zijn grenzen aan de draagkracht van mens en milieu.
Zo lossen extra rijstroken op de Brusselse ring het fileleed niet op. En de verbreding van het Schipdonkkanaal is ook geen oplossing. De Lange Wapperbrug moet dan weer de Antwerpse verkeersknoop ontwarren. Maar het gekozen traject maakt hele woonwijken onleefbaar.
Er zijn dus grenzen aan de draagkracht en steeds meer mensen beseffen dit. Maar politici durven de confrontatie met de burgers niet aan en de arrogantie waarmee ze kritische vragen wegwuiven, wordt groter en groter. ‘Walk and don't look back', zegt Patrick Janssens over de Lange Wapper. Minister Crevits organiseert inspraak over de verbreding van de Ring in volle vakantieperiode. En ten slotte verschuilt minister-president Peeters zich achter ‘beslist beleid' wanneer midden augustus de huizen in Doel plat gaan. Dat is ongehoord en ongezien. Groen! zal daarom het terechte ongenoegen en de verontwaardiging van al deze mensen vertalen in de verschillende gemeente- en provincieraden en parlementen van dit land.
Zijn wij dan tegen verandering, tegen vooruitgang? Neen, integendeel.
Je kan maar vooruitgaan als je ook vooruit ziet, als je durft veranderen. Immers, de steeds hogere olieprijzen zullen onze economie heroriënteren. Vandaag al rijden Vlamingen en Europeanen minder met de auto.
Voor ons betekent de toekomst: investeren in hernieuwbare energie, in energiezuinige steden, in ruimte voor kinderen, in kwalitatieve zorg, in een sterke sociale zekerheid, in sociale woningen.
Het is ons project voor Vlaanderen, ons alternatief voor de verkiezingen van juni 2009.
Elke stap van de nucleaire keten houdt risico’s in. Tijdens zowel de ontginning en de verrijking van het uranium, de aanmaak van de kernbrandstof, het splijtingsproces in de reactor, de opwerking van de gebruikte staven, de behandeling en conditionering van het kernafval, het nucleair onderzoek als de nucleaire transporten kunnen er ongevallen gebeuren, zowel incidenteel als routinematig. Greenpeace heeft een jaarkalender gemaakt waarop op elke dag van het jaar een of ander incident in een nucleaire installatie vermeld staat. Gelukkig gaat het hierbij vooral om kleinere incidenten, maar geen enkel geval mag worden gebanaliseerd.
Radioactiviteit voelt, ruikt of ziet men niet, wat bescherming moeilijk maakt. 
Maar ook de veroudering van ons kerncentralepark moet ons zorgen baren. Er is wereldwijd bitter weinig ervaring met het operationeel houden van reactoren ouder dan 40 jaar. De gemiddelde leeftijd van reactoren die stilgelegd worden, bedraagt iets meer dan 20 jaar. De kans dat er bij oude reactoren mankementen optreden die het stilleggen van een reactor noodzakelijk maken, is reëel. Dan moet er plots een productiecapaciteit van 1.000 MW uit productie genomen worden. Vermits al onze reactoren van hetzelfde type zijn is het niet ondenkbaar dat ze dan allemaal preventief moeten worden stopgezet. Op dat ogenblik worden de operatoren voor een groot dilemma geplaatst: openhouden en een ongeval riskeren of herstellen en een fundamenteel gedeelte van onze stroomvoorziening uit productie nemen?
Ook in België is de link manifest. De Belgische regering, in ballingschap in Londen tijdens WOII, verkocht al het hoogwaardig uranium uit de rijke uraniummijnen van Katanga (Belgisch Congo) exclusief aan de VS. Deze maakten daar de atoombom mee die op 6 augustus 1945 zo’n 100.000 burgers (!) in Hiroshima verasten. Uit dank voor deze loyale bijdrage schonken de VS aan ons land een onderzoeksreactor, het Studiecentrum voor Kernenergie (SCK) in Mol.
Het studiebureau E-ster berekende dat België nog een ruime marge heeft voor het besparen van elektriciteit. Op korte termijn (minder dan twee jaar) zou het gaan om een vermindering van 9.510 GWh. Op middellange termijn (10 jaar) kunnen we nog eens 14.260 GWh besparen of samen een potentieel van 23.770 GWh. Dit is meer dan het vermogen van onze zeven steenkoolcentrales én de drie oudste kernreactoren samen. Met een doorgedreven besparing op het elektriciteitsverbruik kunnen we op 10 jaar tijd dus niet alleen de eerste drie kernreactoren sluiten, zoals gepland, maar ook de zeven sterk vervuilende steenkoolcentrales.
