Het krabbelaartje. Gedichten schrijven is voor mij een uitlaatklep een vorm van communiceren naar de buitenwereld toe zonder te moeten praten.
Over de dagdagelijkse dingen van wat ik zie, hoor, meemaak en meegemaakt heb, in het leven
Daarom druk ik mijn gedachtes en gevoelens uit in mijn gedichten zonder iemand anders lastig te vallen...
01-09-2007
Ik zit gevangen in haar gouden kooi...
De woorden van een oplichter naar mij gericht...
Ik heb een grondige pest aan een vrouw die slimmer is dan ikzelf. Een vrouw die wat van haar leven heeft kunnen maken! ondanks al haar tegenslagen wat ikzelf niet kon. Ik zit vol jaloezie woede en frustraties hoe ga ik daar nu mee om? en zou maar al te graag haar plaats willen innemen. Maar dat lukt mij van geen kanten. al wat ik probeer zij blijft heel populair Ik trek veel liever die vrouw door het slijk die mijn ware ik heeft ontdekt en heb nu schrik dat zij overal de waarheid gaat vertellen dat zij nu deze website gaat gebruiken om mijn ware aard in het openbaar te zetten dan ben ik ontdekt. Dat ik op elke website verschillende profiels heb aangemaakt zowel in mannen als in vrouwen gedaante maar natuurlijk niet in mijn eigen naam zelf mijn eigen gegevens zoals geboortenaam en nationaliteit heb ik gewijzigd. Zelf kan ik de rol van mijn denkbeeldige vriend spelen. Nee ik gebruik liever de gegevens van een ander persoon anders val ik van mijn troon want die vrouw heeft mijn ware aard ontdekt en leren kennen. Toch zit zij nog altijd even stevig op haar troon en dat is in mijn ogen een heel grote stekelige doorn. Het is niet meer zo gemakelijk om mensen een rad voor hun ogen te draaien. Maar wat doe ik er nog aan Ik wil die persoon al te graag verjagen door haar overal in het openbaar lekker zwart te maken. Maar met alles wat ik doe staat die vrouw nog steeds recht in de haar schoenen. Misnoegen, haat, woede en onmacht maken van gebruik van mij dat heeft mij tot hiertoe gebracht. En heb haar na al die tijd nog niet kunnen verdrijven. Maar misschien is het maar beter Ik weet het bijna zeker en proberen haar in haar waarde te laten maar kan niet beloven deze woorden waar te maken. Ik neem beter de bezem en begin maar eerst te vegen voor mijn eigen smerige deur. Als ik dat nu zou doen krijgt mijn wereld misschien terug wat kleur en wordt mijn leven misschien terug weer beter. Maar toch blijf ik vol onmacht, haat, woede en frustraties omdat ik haar maar niet kan verdrijven van haar troon en voel mij nog steeds gevangen in haar gouden kooi Maar de vraag nu is? Is het misbruiken van iemand anders zijn naam het liegen, uitdagen, pesten en het bedriegen geen psychotische ziekte is van mij? Ik ga misschien beter op zoek naar een ander chatkanaal misschien lukt het mij daar dan wel om de mensen te beliegen en te bedriegen want ik wil absoluut maar de warme landen gaan. Maar tot mijn spijt vertikt zij van het internet te verdwijnen ondanks al mijn lekkere gore leugens en verwijten aan haar En dat allemaal onder een van mijn vele fake internet gedaante met de hulp van een denkbeeldige vrouw die zogezegd samenhokt met mij... Hilda
Wie weet mij nu te vinden alles wat ik voel is de leegte en mijn sterke uitademing vergezeld van wat enig geruis. Ben omringd door kilte en eenzaamheid.
Alleen maar nooit eens op tijd maar op tijd voor datgene wat altijd te vroeg is. Men zou denken dat datgene is behekst.
Zo te horen praat ik haatvol over de liefde. En liefdevol over haat. Dat is niet wat ik verdien. Wie weet van wie van waar en waarom ik zit af te geven. Maar een onbekende bestemming leidt mijn leven... Hilda 23/08/2007
Staat op deze dingen een jaartal geschreven om wat hoop te hebben en wat vreugde te hebben om ook wat aandacht te krijgen. Of bestaan deze dingen helemaal niet om ook te houden van en ook te geloven van, om ook wat te verlangen van Of bestaat dat alleen maar in dromen. om wat te dromen van geluk en wat te dromen van de liefde om ook wat te dromen van schoonheid of zijn al deze dromen alleen maar bedrog... Hilda 01/07/1999
Een zachte blik in jouw ogen mijn hart gaat tekeer. Even verlegen en onzeker als toen die eerste keer. Trillend en stotterend bij die lieve lach. Die mij intens gelukkig maakt gelukkig voor de ganse dag. En dat heerlijk gevoel wat ik niet meer gewend was. Dat gevoel diep van binnen als ik dicht bij jou ben. En dan die glimlach op jou gelaat er valt alles van af te lezen. En die kriebels in mijn buik. Dat kan maar een ding zijn, "Ik" ik ben verliefd... Hilda 04/08/1997
Wat zie ik allemaal wat gebeurt er toch om mij heen goede en mooie dingen worden besmeurd. Wat is er toch met de mensen loos maar ach aan de andere kant zie ik dan weer vele mooie dingen die mij dan de mindere mooie dingen even snel doen vergeten. En mij geen zorgen moet maken want de humor is nog niet versleten ik heb vertrouwen in de morgen ondanks de zorgen en verdriet hou ik toch van het leven. Wij moeten er het beste van maken. en niet om over enkele jaren spijt te hebben over de gedane zaken dus mensen geniet van de mooie dingen en laat de dwaze voor wat ze zijn negeer ze want ze zijn het reageren niet waard en leef uw eigen leven... Hilda 16/03/1996
Soms vraag ik mij af welk kenmerk heeft het gevoel zijn het de rillingen om waar je iets om gaf of heeft dat onbekende een ander doel.
Dat onrustige gedoe in uw lijf en leden en niet weten wat je daarmee moet net of er iets van je schouders is gegleden zoiets wat een mens eens goed doet.
Wat goed doen is een heerlijk gevoel zo iets wat kleur in je leven geeft het is dat gevoel wat ik nu bedoel niet het andere waar je hart zo van beeft.
Het is erger als het onzekere gevoel je overheerst en je het niet de baas kan zijn koester dan dat blij gevoel dat blijft toch het eerst weet dat je niet alleen zal zijn envoel je vooral niet klein. Hilda 25/06/2004
Gezworen verbittering verkleuring der geweten angstzweet der marteling.
Kabbeling van de tegendraad benepen frustraties ontworteling van de eigen ego verkommering der ongenoegen de doodlopende steeg ontwarring der hersenen.
Kloppende op je eigen kin verzwering van je gedachten de wrok van je ingewanden... Hilda 06/07/1997
Ik veeg de tranen uit mijn ogen en kijk naar de deinende golven van de zee een zachte bries speelt met mijn haar en voert me in gedachten met zich mee.
Ik droom over mijn leven over hoe het had kunnen en zou moeten zijn maar steeds waait er zand in mijn ogen net als in het leven is daar weer die hartepijn.
Mensen lachen mensen huilen dit zal altijd blijven bestaan maar bij mij niet zoals bij een ander maar dat zal ook wel overgaan.
Bij mij is het een blijvend lot en ik kom er vaak niet uit al lach ik door mijn tranen heen ik weet dat ik straks weer op wat onaardigs stuit
Gelukkig zijn is heel beperkt ik durf er echt niet van te genieten omdat wanneer ik ging geloven de mooie dingen mij steeds in de steek lieten.
Ik zie wel achter de wolken de zon weer schijnen maar meestal schijnt hij niet voor mij ach kon ik in de zon geloven dan ging ook de wind aan mij voorbij... Hilda 18/07/1995
De rugzak als je er op uit trekt is het een praktisch ding al je nodige spullen stop je daarin maar terug is het beladen met een souvenier een souvenier van veel leute en vertier.
Ook zo een ding draag je op uw rug door het leven daar gaat nu alles in. Al je leed smal of breed. Al je pijntjes en chagrijntjes Al die overbodige dingen heb je er allemaal moeten inwringen. Al je overbodige vracht die dan totaal onverwacht. Heel je leven overhoop en onrustig maakt en al de goede functies verzaakt.
Een bezoek aan de vuilhoop is een goed verloop. Daar kan je al die rotzooi eruit wippen zodat je aan een nieuw leven kan nippen. Zie wel het goede van het slechte te onderscheiden en verlost van al die nare dingen terug naar huis te rijden... Hilda 01/08/2001
Als een bevrijdend leger met donderend geweld de minuten der hitte zijn nu duidelijk geteld reusachtige regendruppels klinken als vallende keien blauwe bliksemflitsen weerspiegelen zich in de natte kasseien.
Voor het open raam geniet ik van bliksem en donder wind en regen het verfrissende wonder de geur van het onweer ik houd ervan het was niet te vroeg dat die koelte er kwam.
Als morgen bij t opstaan de zon weer zal schijnen en wolken en storm weer even verdwijnen dan vraag ik mij af hoe dat allemaal zo kan die helblauwe hemel wat houd ik ervan ... Hilda 07/06/1998
Woorden van jou dringen door tot het diepste van mijn hart. Je gevoelens je gedachten vervullen me met grote smart. Hou even vol het zal weer beter gaan. Ook jij zal vaster in dit leven staan zak niet af dat is mijn grootste smart. Ga niet weer terug naar wat er is geweest daarvoor heb ik het meeste angst. Hou nog even vol ook jij zal terug liefde krijgen gun jezelf nog even de tijd. En de kwaliteit van je leven zal er dan weer ziender ogen op vooruit gaan...
Citaat : Leef uw leven van heden en denk alleen maar aan de mooie herinneringen... Hilda 15/05/1997
Waarom blijven denken aan die negatieve dingen gedane fouten nemen toch geen keer zijn die nog niet vergeten het zijn alleen maar nare herinneringen denk alleen aan de mooie dingen waar je gelukkig mee bent. Het leven is bijlange nog niet zo mis genieten moet je van het leven nu je het nog kan want op het leven staat geen garantie. Probeer daarom het verleden te vergeten en kijk steeds vooruit en niet achteruit en denk nu niet meer zo negatief dan pas wordt het weer Een leven om van te genieten... Hilda 17/01/1996
Als jij bij mij bent voel ik me echt heel verliefd. Als jij bij mij bent voel ik me zo opgewekt. Als jij mij vasthoud dan ben ik echt heel gelukkig. Als het in de zomer dan snikheet is wil ik uw ijsblokje zijn. Als het in de winter dan weer ijskoud is wil ik graag uw warme jas zijn. En dat allemaal gewoon omdat ik van u hou... Hilda 28/12/2004
Ik dwaal in de donkere storm en dwaal tussen de stemmen door. Van de wind die mij uit verschillende richtingen roept. Ik dwaal tranen die de regen met de mijne vermengt. En dwaal zonnestralen die mij zalig verwarmen. Ik dwaal in alle omstandigheden van het leven. En dwaal omdat jij bij mij bent ... Hilda14/10/2002
Blijft een geurige bloem nog een bloem ook al staat ze niet meer in bloei en al haar bloemenblaadjes afgerukt zijn door de wind de beitjes er geen nectaar meer uithalen en kinderen er geen meer plukken om er een fraaie bloemenkrans van te maken is die bloem dan geen bloem meer.
Pak nu eens dat de mens een bloem zou zijn en haar bloemenblaadjes de vrienden is dan de mens zonder vrienden dan nog een mens laten we allemaal bloemen zijn en elkaars bloemenblaadje die nooit meer verdorren en dan afvallen
En als je toch valt mijn bloemenblaadje beloof ik plechtig met mijn zachte handen u op te vangen om je dan met al mijn liefde terug aan mijn bloemenbodem te hangen... Hilda 11/03/1998
Mijn stem heeft geen klank je wil het zelf niet maar toch liep het weer eens mank vele tranen van verdriet.
Machteloos, weerloos en klein geloof , hoop, liefde en tederheid waarom moet dat zo zijn je leven was niet eens voorbereid.
Vele tranen blijven lopen het is een nachtmerrie zonder eind op troost kan je niet hopen zachte kleuren maken plaats voor een grauwe teint... Hilda 23/04/2003
Er zijn mensen die doen te veel aan hun uiterlijk en vinden zichzelf erg knap. Maar in hun binnenste zit een groot zwart gat. Ze krijgen kapsones doordat ze 'denken' dat ze knap zijn en worden arrogant. En blameren mensen die wat minder knap zijn en zetten ze als het ware voor schut Iedereen is knap maar wel op zijn eigen manier al vind je! jezelf niet zo knap of minder intelligent en je hebt geen mooie gave huid. Wij zijn allemaal met liefde gemaakt dus het maakt het niets uit. En mensen die zeggen en denken dat ze knap zijn vergeet ze maar. Die kunnen zich alleen maar dom te uiten en zijn alleen maar gefrustreerd. Maar onthoudt een ding het gaat erom hoe je van binnen bent het zit niet van buiten... Hilda 05/06/1999
Ik ben Vanloffelt Hilde
Ik ben een vrouw en woon in In a little house with a garden (Belgie) en mijn beroep is staatsbediende.
Ik ben geboren op 11/12/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Pc & muziek .
Ben geboren Limburger.
en woon na 9 jaar terug in Limburg namelijk de oudste stad van Belgiê te Tongeren waar wij een huis hebben gekocht...
Ik ben Vanloffelt Hilde
