|
Van achter mijn keukendeur
kom ik tevoorschijn met sjaal en muts
heerlijk ingeduffeld in een dikke warme jas
stap ik moeizaam door het witte sneeuwtapijt
t is echt en het kraakt
oh! zo maagdelijk en oh! zo wit
een wit tapijt uit fijne korrels gemaakt.
Bij elke schrede blijf ik staan
het is alsof het weer de eerste keer is
een herbelevenis van uit mijn jeugdjaren
moeilijk loop ik vooruit met veel gestrompel en gelach
opeens schuif ik onderuit
en lig pardoes languit op het witte sneeuwtapijt.
Nu komt de het spannendste van de dag
het maken van een grote witte man
met een bezem en opa's oude klak
ook oma's sjaal gaat eraan
er wordt een wortel en twee knopen van opa's jas
op zijn hoofd geplakt
zodat ook de sneeuwman kan zien
hoe ik beleef.
Mijn winterpret...
Hilda 23/12/1997
|
Ik ben Vanloffelt Hilde
