Foto
Inhoud blog
  • Troosteloos...
  • Dorre boom...
  • De laatste groet...
  • Vele woorden...
  • De val...
  • Opnieuw en opnieuw...
  • Vete...
  • Fluisteringen
  • Eindelijk...
  • Ongelukkige Tienertijd...
  • Gedichten...
  • Bloedrode...
  • Voor eeuwig...***
  • Ik mis je...***
  • Een aantal jaren ...xxx
  • Herfst luimen...
  • Verjaardag van een overledenen... ***
  • Herfstweer...
  • 1 September...***
  • Dansen...***
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Categorieën
  • gedichten (324)
  • Foto
    Foto
    Laatste commentaren
  • LGKE (christian louboutin bags)
        op Eenzame dag...***
  • fijne dinsdag (Patty en Freddy)
        op De val...
  • Goedemiddag vanuit Waterland/Noord-Holland (linecia)
        op De val...
  • Groetjes op donderdag. (Patty en Freddy)
        op De val...
  • Rondvraag / Poll
    Staan de gedichten u aan?
    Kan niet beter
    Ja
    Neen
    Bekijk resultaat

    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto





    Gedichten en verhalen uit het leven gegrepen
    Het krabbelaartje.
    Gedichten schrijven is voor mij een uitlaatklep een vorm van communiceren naar de buitenwereld toe zonder te moeten praten. Over de dagdagelijkse dingen van wat ik zie, hoor, meemaak en meegemaakt heb, in het leven Daarom druk ik mijn gedachtes en gevoelens uit in mijn gedichten zonder iemand anders lastig te vallen...
    28-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn winterpret...***


    Van achter mijn keukendeur
    kom ik tevoorschijn met sjaal en muts
    heerlijk ingeduffeld in een dikke warme jas
    stap ik moeizaam door het witte sneeuwtapijt
    ’t is echt en het kraakt
    oh! zo maagdelijk en oh! zo wit
    een wit tapijt uit fijne korrels gemaakt.

    Bij elke schrede blijf ik staan
    het is alsof het weer de eerste keer is
    een herbelevenis van uit mijn jeugdjaren
    moeilijk loop ik vooruit met veel gestrompel en gelach
    opeens schuif ik onderuit
    en lig pardoes languit op het witte sneeuwtapijt.

    Nu komt de het spannendste van de dag
    het maken van een grote witte man
    met een bezem en opa's oude klak                                     
    ook oma's sjaal gaat eraan
    er wordt een wortel en twee knopen van opa's jas
    op zijn hoofd geplakt
    zodat ook de sneeuwman kan zien
    hoe ik beleef.
    Mijn winterpret...
    Hilda 23/12/1997
     

    28-11-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (13 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (2)
    26-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De hedendaagse winter...***


    Buiten ligt een dun laagje sneeuw
    op de bevroren ondergrond
    en vogels zijn op zoek
    naar wat drinken en etensrestjes.

    Deze herfst was wel snel voorbij
    maar van de lente had ik toch meer verwacht
    ook de zomer was ook niet echt wat het moest zijn.

    Is de wereld soms op hol geslagen
    staat hij soms op zijn kop                  
    normaal draait hij toch als een tol.

    De laatste jaren is veel veranderd
    toen de zomer nog een echte zomer was
    en winter een echte winter.

    Maar ja wat
    kan ik daar nu aan doen als
    het aan mij lag was
    het altijd zomer...
    Hilda 17/12/1996

    26-11-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (7 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (0)
    24-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De laatste adem...***


    Stormwind jaagt door de straten
    het is nacht
    iedereen slaapt
    door die hevige wind
    breken de taken van bomen af
    en vallen op de grond. 
    en de bladeren vliegen in het rond
    bomen
    staan nu helemaal kaal.
    Het is donker buiten
    alles is grauw en grijs.
    Liggend in mijn bed
    luister ik naar de hevige wind
    die jaagt
    door de donkere verlaten straten.
    De herfst gaat ons verlaten
    en blaast voor dit jaar
    zijn laatste adem uit.
    Het is donker buiten
    alles is grauw en grijs
    er hangt sneeuw in de lucht.
    Toe herfst
    ga maar gauw
    want de winter staat al klaar...
    Hilda 23/11/2000
     

    24-11-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (7 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (1)
    22-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Leer te leven ...***


    Ik zit in de trein en kijk dromerig voor mij uit
    naar het voorbij flitsende landschap
    en naar de richting waar ik naartoe ga.
    Als ik in Brussel noord overstap
    zal het dan richting Antwerpen zijn
    of ga ik terug naar het groene Limburg
    mijn geluk dat bepaal ik zelf. 
    Er zitten twee vrouwen voor mij
    en ik luister stiekem naar hun verhaal.
    Ze vertellen van
    hoe moet het nu verder gaan 
    in deze periode van zware crisis
    wie weet wat er ons nu nog te wachten staat.
    Zij zijn niet gelukkig met hun leven
    waar ligt dat aan
    ligt dat soms aan andere mensen.
    Kijk eens heel aandachtig in de spiegel
    kijk nu eens heel goed
    "alleen gij of ik"
    zijn verantwoordelijk voor ons laten en doen.
    Leef uw eigen leven
    en wacht niet af wat de morgen u brengen zal
    en leer ook om uw eigen wil te doen
    en doe niets wat niet moet.
    Het geluk ligt in uw eigen handen
    en niet in dat van een ander
    leer uw eigen ik te kennen
    en zet je al zorgen aan de kant
    je zal dit allemaal alleen moeten doen
    want andere mensen kunnen je daarbij niet helpen.
    Pas als ge dat beseft
    en jezelf kan behelpen
    en inziet dat niet alles en iedereen
    het gemakkelijk heeft en is
    op deze harde wereld.
    Met wie of wat en waar wij ook gaan of staan
    en welke weg wij ook maar inslaan.
    grijp dat greintje geluk met beide handen
    het is de keus van u en mij
    en niet van een ander...
    Hilda 24/01/2004
     

    22-11-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (15 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (6)
    19-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Waarom niet...***


    Waarom bij een scheiding
    elkaar na al die tijd
    weer kwetsen
    gunt zij ons soms
    geen gelukkig leven meer.

    Iets betekenen in deze grote wereld
    dat willen we allemaal
    waarom worden we telkens
    weer teleurgesteld
    spreken we niet dezelfde taal
    waarom niet
    normaal praten met mekaar.

    Iedere keer opnieuw moeten beginnen
    met het indelen van ons leven
    worden we weer
    eens in het nauw gedreven
    dit overkomt ons beide
    waarom niet
    iemand gewoon wat geluk gunnen.

    Hoeveel keer
    kunnen wij dit nog dikwijls incasseren
    zonder knock-out neer te gaan
    misschien moeten
    wij allemaal eens leren
    wat de zin van het bestaan is
    waarom niet
    gewoon goede vrienden blijven...
    Hilda 15/07/2005
     

    19-11-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (11 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (1)
    15-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zonneklaar...

    Er is een klein pitje is geplant in mijn hart

    een lang gekoesterde wens gaat van start.

    Ik dacht dat het niet goed genoeg zou zijn

    dit idee stond reeds lang aan de zijlijn.

     

    Schrijven is mijn lust en leven

    met pen en papier kan ik mijn gedachten geven.

    Maar is niet altijd voor iedereen  zonneklaar

    het goede moment is gewoon nog niet daar.

     

    Nu word het pitje stapsgewijs uitgebroed

    wat doet die doorslag mij ontzettend goed.

    Het vervaagt soms mijn pijn en tegenstrijdigheid

    en geeft mij een ontzettende zelfverzekerdheid.

     

    Maar of het lukken zal door de tijd heen moeten blijken

    maar ik zal niet met de eer alleen gaan prijken.

    Zonder hulp van mijn kinderen

    kreeg deze opzet nooit een goed begin.

     

    Wanneer ik alles in kannen en kruiken heb gegoten

    presenteer ik mijn gedichtenbundel onverdroten.

    De kinderen hebben mij over de getrokken over de lijn

    het is de authenticiteit,  en ik vind dat fijn…

    15/09/2008

    15-11-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    13-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De vraag...***


    De nacht is verstreken
    een dag is geboren
    duisternis begint te breken
    vogeltjes zijn te horen.

    Wat zal deze dag ons geven
    vreugde of verdriet
    of wat zullen we beleven
    weten we tevoren niet.

    We behoren ons te schikken
    in het lot dat is bepaald
    al doen we het met wegen en wikken
    een geluk als de avond is gehaald.

    Dan komt er een nieuwe duisternis
    en weer een nieuwe dageraad
    of dit wederom een gunstige dag is
    dat is nu voor mij de vraag...
    Hilda 17/03/1996
     

    13-11-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (11 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (6)
    08-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gevoelens...***


    Soms heel even bekruipt mij het gevoel
    dat de mensen mij niet snappen
    hoe ik ben en hoe ik mij nu voel.
    Voor de buitenwereld ben ik iemand
    die altijd loopt te stralen
    maar er is niemand die ziet
    dat ik loop te dwalen.
    Ik verdwaal in mijn emoties
    gevoelens van vreugde en verdriet
    maar alleen mijn vreugde laat ik zien
    maar mijn verdriet niet.
    Dus mensen oordeel niet te snel
    over andermans leven.
    over zijn vreugde of zijn verdriet
    soms is de waarheid anders
    dan wat je aan de buitenkant ziet ...
    Hilda 17/09/2003
     

    08-11-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (10 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (3)
    01-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.1 November...***


    Geen witte bloemen
    op 't eenzaam graf
    bedekt met bladeren der bomen
    niets of niemand wat dit graf beziet
    geen vochtig oog, geen traan
    dat er in weemoed komt verdromen.

    Geen droevig hart
    noch stille smart
    die gewiegd in najaarsgeuren
    tot mijmeringen
    tot herinneringen wordt
    in een wereld vol kleuren.

    Geen groet geen traan
    geen eigen naam
    geen mens die maar een ogenblik
    eens neigt een blik
    of in stilte snikt
    oh! God misschien wordt ik ook eens ...
    Hilda 01/11/

    01-11-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (12 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (1)
    25-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Boom...***


    Ik wou dat ik een boom kon zijn
    dat ik een hoge boom was.
    Met zijn takken wuivend naar de zon
    en zijn wortels diep in het gras.

    Ik wou dat ik een boom kon zijn
    dan wou ik op elke tak.
    Een witte bloem, een vogelnest
    en een speelman op elke bladertak.

    Ik wou dat ik een boom kon zijn
    dan wou ik een stam zo breed.
    Dat er plaats genoeg is voor het hart
    dat men daar met een dolk insneed ...
    Hilda 18/06/1999

    25-10-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (2)
    23-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tuin van verdriet...***


    Ik gaf steeds rozenkorrels aan mijn rozen
    en water aan de treurwilg van mijn hart.
    Van nacht heeft het weer gevroren  
    somber staat mijn rozenbed er nu bij.

    Waarom zouden de rozen bij mij sterven
    ik loop voortdurend rond met pot en mest.
    Wanneer het nodig is zou ik zelfs
    nog verven maar eer het zover is
    zijn ze reeds lang verdort.

    Mijn treurwilg echter die zal altijd
    blijven die oude droeve schrale grijze pruik.
    Want in zijn schaduw moet ik nadenken
    en verzen schrijven soms op mijn rug
    maar meestal op mijn buik...
    Hilda 15/11/1999
     

    23-10-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (7 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (1)
    21-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen. De vlieger...


    Heerlijk wandelen wij langs de velden
    onze voetstappen knarsen in het zand.

    Ook lopen ook langs de weide
    waar dieren ons staan aan te staren.

    En wat verder speelt een kind met en hond
    die samen een vlieger oplaten wat zijn ze uitgelaten.

    Het gelach en geblaf komt je tegemoet
    en je wordt hartelijk door beiden begroet.

    Heerlijk uitgelaten spelen ze voort
    en genieten van hun kindzijn...
    Hilda 27/09/1995
     

    21-10-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (16 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (1)
    19-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Handen...


    Met handen voor mijn ogen
    verberg ik mijn verdriet
    heel goed heb ik overwogen
    waarom ik jou verliet.

    Je was van mij een deel
    maar je verlangde veel te veel
    iets wat ik je niet kon geven
    was dat stukje van mijn leven.

    Je hebt ervoor betaald
    onze liefde was een strijd
    ik weet ik heb gefaald
    daarom ben ik je kwijt.

    Ik zal je nooit vergeten
    dat mag je heus wel weten
    onder tranen zal ik schuilen
    verdrietig zijn en huilen.

    Maar we moesten uit elkaar
    liefde is soms vreemd en raar
    maar eens verdwijnt de pijn
    en zullen we allebei weer gelukkig zijn.
    Hilda 08/10/2000

    19-10-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (7 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (1)
    17-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Die iemand ...


    Er is altijd iemand
    die aan je denkt.
    En weet waar je heen gaat
    en waar je staat.
    Je liefde en vreugde brengt
    en al je geheimpjes kent.
    Ook al de dingen die je raken
    en beseft wat je hebt moeten door maken.
    Die weer licht en vreugde in je hart brengt
    en je aanzet om door te gaan.
    Om te werken aan een nieuwe start
    en die ook weet wat jij.
    Verdient in dit leven
    en dat is geluk, hoop en liefde.
    Die iemand is een
    iemand die je bemind...
    Hilda 07/08/1996

    17-10-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (6 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (0)
    15-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ik wil ook verder...


    Ik wandelde eens door het bos

    en in dat bos stond een boom.

    hij stond helemaal kaal

    het was winter.

     

    Hij stond daar zo trots als een pauw

    die boom gaf mij een teken van

    hey! gij daar kijk eens naar mij

    ik heb veel pech in gehad in mijn leven

    en mijn takken zijn nu afgescheurd

    maar in de lente groeien er weer nieuwe aan.

     

    Toen ik in de lente terug naar dat bos ging

    passeerde ik diezelfde boom weer

    hij stond daar zo fier als een pauw

    vol met nieuwe takken en bladeren

    de afgebroken takken waren verdwenen

    en hij groeit weer in volle glorie.

     

    Hij genoot weer van het leven om hem heen

    in zijn bladerdak bouwde de vogels weer hun nest

    toen pas besefte ik
    dat ik net als die boom kon zijn

    ook ik wil verder met mijn leven net als hij...

    Hilda 09/12/1991

    15-10-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (9 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (1)
    13-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het woord...


    'Het woord'
    het doet pijn in mijn hoofd
    woede en verdriet
    trillen door mijn lichaam heen
    gedachtes komen
    ben voor even verdoofd
    niemand mag mij dan aanspreken
    ik wil dan alleen zijn
    want al die vreselijke dingen
    krijg ik weer voor mijn ogen.
    Ik druk mijn handen tegen mijn oren want
    'het woord'
    doet zo’n pijn
    ik huil van
    woede en verdriet
    zachtjes zodat niemand mij horen kan
    ik moet sterk zijn en blijven
    om eens te kunnen aanhoren
    'het woord'
    maar hoe erg ik het ook probeer
    toch blijven de tranen komen
    'het woord'
    het word steeds moeilijker om vrolijk te blijven
    Steeds gaat het moeilijker en moeilijker
    om er niet aan te denken
    denken aan wat er toen is gebeurt
    'het woord'
    spookt al heel mijn leven door mijn hoofd
    'het woord'
    dat heel mijn leven heeft veranderd...
    Hilda 15/08/1996

    13-10-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (11 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (6)
    11-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Herfst in mijn tuin...***


    De herfst is nu duidelijk in het land
    stilletjes komt de winter er aan
    de bladeren zijn aan het verkleuren
    en de eerste zijn reeds gevallen.
    Ook de zwaluwen troepen al
    samen voor hun reisje naar de warme landen. 
    In mijn tuin
    waar tijdens de zomer het groen overheerst
    is de herfst het kleurrijkste seizoen
    maar het veld achter mijn tuin
    ligt er maar triest en verlaten bij.
    Soms zie je daar een fazant of een konijn opduiken
    om zich goed te doen aan de graankorrels
    die achter zijn gebleven.
    Maar als we gespaard blijven
    van de herfststormen.
    zullen we zeker nog
    een paar weken kunnen
    genieten van de mooie kleuren
    als de mist wegtrekt.

    Maar het ergste is
    de lange koude en donkere avonden
    dat overvalt mij een beetje. 
    En heb de winterkleren al uit de kast gehaald
    want dit landje weet je nooit
    hoe het morgen zal zijn.
    En dat is het altijd een beetje wennen
    op dat vlak heb ik toch liever de zomer...
    Hilda 27/10/1995

    11-10-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (2)
    07-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Levens les...

    Als je! het met
    je eigen eens bent
    Dan ben je iemand wat 
    zijn eigen goed kent.
    Als je! met je eigen kan leven
    dan moet je bij niemand
    verantwoording afleggen
    alleen maar aan jezelf.
    Ook eerlijk zijn en blijven
    is een prioriteit
    zowel voor uzelf als
    voor uw naasten
    geduldigheid en
    verdraagzaamheid is
    aangenaam
    Daarom vraag ik je! verander
    niet teveel aan de mensen om je heen...

    07-10-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (0)
    06-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het leven....


    Het leven op deze aarde
    kan eigenlijk zo simpel gelukkig zijn
    wie doet er op deze wereld nog een goede daad
    zodat het met de ander ook eens goed gaat.

    De wereld zou er plots heel anders uit zien
    als ieder mens dat eens in zou zien
    maar helaas is dat niet zo
    dat zou een sprookjeswereld zijn.

    Een wereld zonder verdriet en pijn
    als we er wat meer voor de ander wilden zijn
    dan zouden er ook geen ruzie's meer zijn
    want eigenlijk worden er mensen vermoord.

    Omdat ze verkondigen een ander woord
    terwijl er maar een god is
    wat is er toch met de wereld loos
    terwijl dat vriendschap alleen maar nodig is
    mooi 't leven is mooi ....
    Hilda 06/01/1997

    06-10-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (0)
    02-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De leegte...***


    De leegte is wat jij mij liet
    geen vreugde maar pijn en verdriet.
    dichte mist vulde mijn hart en ziel
    een grote leegte die op mij viel.

    De pijn is aan het verzachten
    na al die lange jaren
    heb ik nog steeds verdriet
    maar jou vergeten zal ik niet.

    Op een dag zal de zon weer schijnen
    en de pijn zachtjes uit mijn leven verdwijnen
    het zal er dan nog steeds zijn
    maar dan zonder die pijn
    en geen mist of leegte
    maar ook geen verdriet meer... 
    Hilda 15/02/1995
     

    02-10-2008 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (6 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (1)


    Over mijzelf
    Ik ben Vanloffelt Hilde
    Ik ben een vrouw en woon in In a little house with a garden (Belgie) en mijn beroep is staatsbediende.
    Ik ben geboren op 11/12/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: Pc & muziek .
    Ben geboren Limburger. en woon na 9 jaar terug in Limburg namelijk de oudste stad van Belgiê te Tongeren waar wij een huis hebben gekocht...
     bestblogs hilda_1946
     Pagerank bestblogs hilda_1946
    Welkom op mijn vernieuwd blogske
    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Mijn blogske
  • seniorennet.be

  • Foto

    Foto

    Gastenboek
  • KLRB
  • prachtig
  • fijne dinsdag
  • prachtig
  • Lieve groetjes


    Rondvraag / Poll
    Hoe vind je mijn blogske
    Mooi afgewerkt
    Niet mooi afgewerkt
    Mooie gedichten
    Bekijk resultaat



    Foto


    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto






    Categorieën
  • gedichten (324)


  • Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!