Toen ging jij van mij heen
en liet mij alleen.
Waarom deden ze ons dat aan
ik hadt toch niets misdaan.
Waarom mochten wij toen niet meer samen zijn
al wat er over bleef was die hevige pijn.
Mijn eenzaamheid was toen groot
want na dat ongeval kwam de dood.
Al ben ik nog in leven
om niets kan ik nog geven.
Ik zou willen weten waar jij nu bent
en wil ook weten of je daar gelukkig zijt.
Er waren nog zovele dingen die ik je wilde vragen
maar het blijft maar bij herinneringen
en ik wil niet dat die vervagen.
Jij gaf mij de beste tijd van mijn leven
iets wat niemand anders mij zal kunnen geven.
Ik blijf van je houden voor altijd
al ben ik je voor eeuwig kwijt.
En ik die dacht, voor altijd samen te blijven...
Hilda 14/01/1990
 

01-09-2009 om 13:47 geschreven door wiely