Mijn levens... Bomen komen mekaar niet tegen,maar mensen wel.
14-02-2019
Verjaardag. 13.02.1933
Wij hadden een afspraak geplandd met de kinderen van mijn broer,om samen iets te gaan eten in een gekend restaurant in Lissewege,de GOEDEN DAG namelijk. Op het afgesproken tijdstipt waren Katy en Els goed op tijd om samen naar ginder te rijden met auto van Katy.Daar aangekomen wegens het omrijden door de staking in het gebied van Zeebrugge,waren we terplaatse daar rond 13.00u. het restaurant zal al redelijk vol met meestal oudere mensen voor de tijd van het seizoen. We hadden gekozen voor een Brunch menu. Als amuse bouse kregen we een fantastich bord met een soepje,een gemarineerde gamba,een pannetje met een cocquile in een kaassaus,en daarbij vroegen we ons voor eld zijn goesting een drankje.Katy was toen de chauffeur en vroeg een Gin-Tonic voor de veiligheid. Daarna werd er persoonlijk een keuze gemaakt voor de hoofdschotel. Ik vroeg een visschotel en Denise een vleesschotel,daarbij bestelden we een witte gekende wijn. Daarna volgde nog een aangepaste dessert naar willekeur,een ijsje met aangepast fruit,en tot slot een kofiie en wat gebak.Tijdens de maaltijd werd er door de eigenaar een aangepaste surprise voor mijn 86 jaran aan toegevoegd. Voor ons vieren was de dag volledig geslaagd te noemen. Terug thuis werden de beloningen uitgedeeld zowel van de kinderen als van ons. Iedereen was tevreden. Het vertrek was voorzien voor rond half vijf en zo verliep voor ons en zeer bekende verjaardsfeest.
Het is toch weeral een tijdje geleden dat ik nog eens mijn blog kon openmaken.Het lijkt altijd een probleem om een gepast seniorennet pagina open te krijgen,het is niet meer gemakkelijk geworden.Nu,we trekken ons plan wel verder.Ik ben blij nog iets te kunnen schrijven van de laatste tijd.Sinds en 14tal dagen geleden zijn ze begonnen met de installatie van cabines. Vlak voor ons appt.staat de instelling al met een grote chalet en de zitplaatsen enz.. Onlangs zijn we naar het nieuwe kliniek geweest voor de bloedafname van Denise,we wachten nu voor de uitslag die wordt denkelijk doorgestuurd naar de huisdokter dr.Kindt.Deze morgend zijn we boodschappen gaan doen naar de Lidl,thuis gekomen heeft Denise dan de aardappelen en de vis(kabeljauw)en de saus gereed gemaakt.Het was wederom lekker. We zijn intussen al beiden 80tiggers gewworden,ikzelf 86 en denise 80,dat begint voor ons beiden door te wegen.We moeten er ons maar naar bewegen en leven.Ik persoonlijk voel meer pijn aan mijn onderste ledematen(kuitspieren),ook denkelijk een beetje mijn eigen fout,door teveel in de zetel te zitten,dagblad lezen enz.in plaats van eens meer buiten te gaan wandelen.Nu we passen er ons wel beiden aan.Tot een volgende maal.
Het is wederom een tijdje geleden van in April dit jaar. We zijn intussen al 12 Juni 2019,en we zijn dit jaar ook 25jaar getrouwd. Daarvoor had Denise iets voorzien. Ze had een uitstap of trip voorzien naar het noorden van Frankrijk in een hotelletje in GUINES,een 20 tal km voorbij Calais. Ik had mijn gps de dag ervoor goed ingesteld. We zijn dan vertrokken rond 10u in de voormiddag. Het was ongeveer een 150km ver,dus het was gemakkelijk te overbruggen in de voormiddag. Er was redelijk veel verkeer en ook met stilstaan bij de opstroppingen en de wegenwerken rond Calais. Daar aangekomen de begroeting was redelijk vriendelijk en de plaats was goed gelegen ,maar redelijk afgezonderd van een dorp of grote stad. Wij hadden gekozen voor het gelijkvloers,dus geen trappen en er was toch geen lift. s'Middags in het restaurant op het terras goed geeten,niet uitgebreid ,maar toch goed. Goede ruime kamer met douche en toilet afzonderlijk,en goed geslapen toch op de vreemde is altijd afwachten. De dag nadien zijn we in de nammidag op de aanpalende weide gaan rusten,Denise op een houten ligzetel,ik ook tenander,elk met de nodige lectuur bij de hand. Toen we wilden weggaan,wilde Denise opstaan van die houten ligzetel en is ze bij het rechtstaan door de zetel, die brak, gevallen op haar rug en tevens op haar achterhoofd,met alle gevolgen vandien.Hevige pijnen zowel in haar hoofd als in haar rug en benen. s'Avonds werd er niet teveel meer aan goed eten gedacht,en wilden we zo snel mogelijk terug de dag nadien. Na de afrekening zijn we huiswaarts in een rit vertrokken. Terug thuis rond 15.00u. Nog steeds veel pijnen,zeker in haar hoofd. Hebben de dag nadien dr.Kindt laten komen voor een algemeen onderzoek. Gelukkig is alles weer normaal verlopen met de nodige rust. En stelden we vast dat een rekening verkeerd was. dit is intussen opgelost en is ons het opgestuurd per post,er was een verschil van 40euros.
OP DIT OGENBLIK ZIJN WE AAN EEN PIJNLIJKE MISERIE BEGONNEN MET EEN NIEUW SOORT VIRUS WAAR NOG NIET TEVEEL DOKTERS EN VIROLOGEN IETS ZIJN VAN TE WETEN GEKOMEN. WE TRACHTEN ONS BEIDEN ZOVEEL MOGELIJK IN ONS APPARTEMENT BEZIG TE HOUDEN.WE DOEN AL WAT NODIG IS OM TE KUNNEN ZOLANG MOGELIJKT TE LEVEN,IK BEN INTUSSEN 87 GEWORDEN EN DENISE 81...DAT BEGINT ALLEMAAL EEN BEETJE BOVEN ONS PET TE EVOLUEREN,MEN KAN NIKS MEER OP ZIJN GEMAK DOEN EN LATEN, MEN MOET OP DE GEPASTE MOMENT KUNNEN PROBEREN BUITEN TE GAAN OM BOODSCHAPPEN TE DOEN,LIEFST NAAR DEN DELHAIZE DIE DICHTS BIJ IS,EN DAN NOG MET DEN AUTO. TE VOET IS AL REDELIJK VER VOOR MIJN OUDERDOM,EN IK WIL DENISE DAAR NIET ALLEEN NAAR TOE LATEN GAAN,HET IS BETER DAT WIJ SAMEN GAAN. WIJ ZIJN HIER DAN OOK ALLEEN IN HET GEBOUW OP ONS APPARTEMENT.WIJ HEBBEN VANDAAG EEN NIEUW SYSTEEM GEVONDEN OM NU IN KONTAKT TE KOMEN VIA WATSHEB DAT NU OOK TOEGANG GEEFT TOT ONS FAMILIE EN VRIENDEN DIE DIT OOK HEBBEN. ZO HEBBEN WIJ VANDAAG MET MIJN PETEKIND ELSJE EN CHRISTOF KUNNEN ZIEN EN PRATEN,OOK MET DE DOCHTER GRIETJE VAN DENISE IS OOK IN WHATSHEB.
