Mijn levens... Bomen komen mekaar niet tegen,maar mensen wel.
12-08-2008
Opname in et beroepskader
Toen ik terug goed ingeburgerd was in StNiklaas,in het opleidingscentrum kreeg ik als opdracht mij bezig te houden met de zwemlessen die moesten gegeven worden aan de rekruten.Wij waren toen in de sportsektie met een vijftal lesgevers, en ieder had zo zijn specialiteit.Er was maitre MARTENS,A. die de overleden maitre CLAESSENS opgevolgd was, erwas WILLEMS,DIMIAUX,VERHAERT,IMPENS,en ikzelf. Vroeger werd er per peleton naar het zwembad StMichel gegaan.Daar werd er ontkleed en de zwembroek aangetrokken.De mannen werden ingedeeld in de zwemmers, ook een paar goede zwemmers als redders ook aangeduid, en de beginnelingen,die moesten leren zwemmen.Ik gebruikte ook veel regenten of licentiaten LO.die toen ook hun dienst deden, om mij te helpen.Dat was een plezante periode.Later toen het zwembad van StNiklaas,aan de Gentse steenweg, open gegaan is,werd er naar daar gegaan. Dat was natuurlijk mooier en nieuwer, en hadden we meer mogelijkheden.Ik kon toen rechtstreeks van huis naar het zwembad komen,ik had toen een mooie vespa.. Gedurende dat jaar werd ik ook opgenomen in het beroepskader van de onderoffcieren,en moest er toen ook de eed voor afleggen.Het stond toen ook vast dat ik daardoor het leger zomaar niet meer kon verlaten.Ik bereidde mij intussen opnieuw voor om weer naar Eupen te vertrekken en opnieuw te beginnen .Dat stond toen al vast. Ik trouwde op 6 augustus 1955 te Lokeren , en zou diezelfde maand nog vertrekken naar Eupen.Geen huwelijksverlof dan maar. Ik begon de nieuwe sessie in augustus 1955.En weer waren er luchtmachtcollegas mee met mij;er waren Jan GOMMERS,Serge CARLIER,JosDE KINDER,Sus SWINNEN. Gedurende dat zelfde jaar werd ik daar ook benoemd in een hogere graad.Maar dat was daar van minder belang,men liep daar nooit in uniform,maar altijd in training.En de rest was men in burgerkledij,zowel in de bar als mess,of als men in W.End ging.Alles verliep daar naar wens, de tijd vloog voorbij,was veel vooruit op de andere collegas en eindigde dat jaar als tweede best gerangschikte,met grote onderscheiding. Men had zelfs met mij voor,om mij daar te houden als lesgever keurturnen,in opvolging van maitre SONNEN,die op pensioen zou vertrekken.Maar daar zou nog een hartig woordje over gesproken en geschreven worden.Uiteindelijk kon ik toch terugkeren naar het OC te StNiklaas, en dat was natuurlijk wat men thuis ook het liefst had. Mijn vrouw zag die verplaatsing ook niet zitten,zij werkte ook indertijd. Wij hadden van het KMILO ook eenn maand schoolverlof gekregen en daar zou ik natuurlijk van genieten.Ik vervoegde op tijd en stond de eenheid, en kon weer aan de slag in de sportsektie.Er deden geruchten de ronde dat er sprake was van de eenheid te ontbinden,en het OC te verplaatsen naar Koksijde.En waar rook is, is er ook vuur.De eenheid werd ontbonden in april 1957,en stelselmatig kwamen de telegrammen toe van de verplaatsing van het personeel naar verschillende eenheden.Ik, samen met Verhaert,A.werden geposteerd naar de Technische School te Safraenberg te StTRUIDEN.Dat was andere koek,gelukkiglijk weer in de sportsektie,maar met andere bazen en collegas.Ik werd er living-in,en kon enkel in de WEnds naar huis.Ik zocht om dichter bij thuis te kunnen liggen ,en dat was dus Gavere of Koksijde of Zellik.Uiteindelijk kon ik permuteren met een collega Jos DE KINDER,die weg wilde in Gavere.Op hoger echelon kende ik iemand (Walschaert)en die kon ik overhalen dat de mutatie in kannen en kruiken kwam.Ik zou vertrekken op 1september naar het CRC1 te GAVERE. joe 12.08.08
Ik had toch kunnen bewerkstelligen dat ik niet in het KMILO moest blijven als lesgever.Ik moest ook niet meer terug naar de Technische School te Safraenberg. Mijn nieuwe eenheid was gelegen te GAVERE en was de eenheid C.R.C 1( Control en Reporting Centrum 1). Ik mocht die eenheid vervoegen op 01 september 1957, dus kon ik nog een periode in verlof blijven in augustus. De toenmalige Korpsoverste was Maj.DE SOOMER,F. broer van de befaamde Generaal DE SOOMER. Werd daar door de korpsoverste goed ontvangen en samen met de toemalige korpsadjudant L.RAYMAEKERS voorgesteld en rondgeleid in de eenheid.Raymaekers was ook in dezelde funktie geweest in het OC. Dus wij kenden elkaar.Wij reisden ook samen met de trein. Er werd met legerkamion vanuit het kamp richting station Gent StPieters gereden,en 's morgens terug gebracht naar Gavere,via Semmerzake,waar het grootste gedeelte van de militairen tewerk gesteld waren in een vier verdiepingen diepe bunker, waar de radarposten zich bevonden,met al hun bij behoren.Een sportsektie moest nog uit de grond gestampt worden,maar dat waren zorgen voor de toekomst.Ik had een kamer en van daaruit vertrok ik om les te geven,hetzij in de refter,rond de grote tafel,of op de site boven de bunker.In MUNTE waren evenens stations gevestigd die resorteerden onder de eenheid.Daar ook gaf ik soms turnen ronde de tapbiljart,of volley-ball op de site.Ik had toen een zeer sportieve,goede sportofficier een zekere Lt JACOBS,die later een van mijn naaste medewerkers zou worden en de ideale officier was om mee samen te werken. Het was ook hij die de eerste mogelijkheden verwezenlijkt heeft om een sportsektie uit de grond te stampen.Wij mochten beschikken over de oude OPS-room op de site in Semmerzake.Die houten barak werd volledig in panelen afgebroken en terug opgemonteerd te Gavere naast het garagecomplex.Dat vergde verschillende maanden aktieve arbeid met behulp van verscheidene andere diensten zoals,kazerneringdienst,bureel Milit.Bouwwerken,enz..Dat alles is niet zomaar op een paar dagen verwezenlijkt geworden.Daar zijn een paar maanden overheen gegaan. joe 13.08.08
Toen mettertijd stilaan de werken vlot verliepen,want alles gebeurde via de militaire gebouwen,en met de nodige hierarische aanvragen en tijdsverloop.Er moest een verwarmingsinstallatie geplaatst,nieuwe ketel en brander. Er moest binnen en buiten geverfd worden.Dus daar verliepen in totaal een tweetal jaren over.Intussentijd had ik va vrienden een wasinstelling kunnen recupereren in de Leopldskazerne in Gent, en werd dat geinstalleerd in een van die beneden kamertjes.In het andere kamer was mijn groot materiaal gestokeerd,zoals de plint, de bok, de evenwichtsbalken, de klimrekken, de koorden en toggels, de medecinsballen, de atletiekbenodigheden,enz..;Trap op had twee ruimten, links organiseerde ik het kleine sportmateriaal in kasten, en de eventuele kasten voor het sportpersoneel.Rechts gelegen was mijn bureel in te richten.Telefoonleiding moest gelegd worden.Een collega Fernand DeDoncker regelde dat.Het bureel en de stoelen werd door Lt Jacobs bezorgd, want die was tevens kazerneringsofficier.De schilderwerken werden uitbesteed aan een burgerfirma. Er moest ook een nieuwe dakbedekking komen. En later zou er een nieuwe grondbedekking gelegd.De houten plankenvloer zou dan uitgebroken worden,opgevuld worden en chappen en rubberen vloerbekleding zou voorzien worden. Maar intussen gingen steeds de lessen in turnen verder,ook werd er lijf aan lijf onderricht gegeven aan het verdedigingspersoneel, dat VVE werd genoemd. Dit personeel moest physisch voorbereid worden op hun proeven om het VVE-brevet te bekomen, dat zij in een andere eenheid toen moesten gaan afleggen.Ik was toen ook begonnen met het aanleggen van een verkleind voetbalveld.Het kamp bestond meestal uit ijzeren barakken.Zowel wat refter,keukens,slaapzalen, verpleegzaal,alles was in die barakken geinstalleerd. Er werd mij wel een magazijnier-militiaan toegekend,die in mijn sportmagazijn zijn werk had. Een daarvan was ooit Willy Planckaert, de toen zeer gekende wielrenner.Ik kreeg ook een assitent toegewezen kpl Lepez,Henri.Een zeer bekwame jongen waar ik zeer veel werk mee verricht heb.Toen was er nog geen sprake van André Van Maldeghem bij mij in de Sportsektie.Die zou later, jaren met mij de sportsektie leiden,toch een twintig jaar lang;tot mijn op pensioenstelling,en hij zou later dit bevel overnemen.Maar zover zijn we nog niet.André moest nog eerst in de Lichamelijk Opvoeding afdeling geraken ;want hij was toen nog gekazerneerd in Aarlen,als gewone onderrichter,onder de leiding van een zekere strenge Kapt.Niederprun.Dus er moest gezorgd worden dat André naar Eupen kon voor de jaarkursus,daarvoor zijn er stappen moeten gezet worden via het hoger echelon. Persoonlijk zijn wij daar nu een Cdt Lippens en Gen VERVERCKEN nog steeds dankbaar voor.André trachte ook via de politieke weg met een senator te werken.Uitendelijk is alles daarvoor toch in orde gekomen. joe 16.08.08
Zoals ik al zei deden de verplaatsingen zich voor per trein en legerkamion.Ik vertrok in Lokeren om 07.10u en kwamen via de bommeltrein, die14 keer stopte onder de baan aan in Gent St Pieters en vandaar per kamion naar het kamp te Gavere via Semmerzake. De dienst ving aan om 08.15u tot 16.45u en dan weer terug via Gent naar huis.Ik woonde toen in de Jasmijnstraat en samen met adjFons Huybrechts(khaki) keerden wij te voet van het station naar huis.Mijn zoon Geert werd daar geboren in 1959.Er zou natuurlijk verandering in komen door te verhuizen,doordat mijn schoonmoeder de kleine zou helpen grootbrengen,en mijn vrouw nog bleef werken.Ik verhuisde naar de Heilig Hartlaan,in een groter en mooier huis,en had achteraan plaats om mijn vespa te gareren.Ik woonde toen ook dichter tegen de ouders,en kon vandaar beter de traingen volgen van het voetbal,en de turnlessen die ik nog gaf aan de turnvereniging.Rond die periode gaf ik ook soms conditietraining voor Julien Labeau,die toen trainer was bij RC.Lokeren.
