Mijn requiem top-10:
Requiem Gabriel Fauré Ein deutsches Requiem Johannes Brahms Requiem for a friend Zbigniew Preisner Messe de requiem Joao Domingos Bomtempo Déploration sur la mort d'Ockeghem Josquin Desprez Requiem Wolfgang Amadeus Mozart Cadman requiem Gavin Bryars Requiem Peter Benoit Requiem Mikis Theodorakis Requiem Giuseppe Verdi
tijden hardlopen 15.09.06 start van s2r 25.02.07 midwinter run kiewit 10km 1.03' 10.06.07 m. mooiste maastricht 5km 28'37 12.10.08 dwars door hasselt 15km 1u48
Op mijn nachtkastje
Psychosynthese Roberto Assagioli
De mens en zijn symbolen Carl Jung
Een beknopte geschiedenis van alles Ken Wilber
Op zoek naar Shambhala Edwin Bernbaum
Psychosynthese en eeuwige wijsheid Ben Bos
Vipassana mediatatie William Hart
Een geschiedenis van God Karen Armstrong
Zeven wegen naar het zelf Piero Ferrucci
Meister Eckhart Meester van het niet-wetende weten Marcel Braekers
Het mysterie van de hersenstam Tjeu van den Berk
Je bent het zelf Ben Bos
Psychosynthese Will Parfitt
Wegen naar het paradijs Thomas Merton
Waarop wachten wij Notker Wolf
Ik ben de poort Bhagwan Shree Rajneesh
Laat heb ik je liefgehad Boris Todoroff
Levenswijsheid met een glimlach Lin Yutang
Mythen en bewustzijn Joseph Campbell
Het pad is het doel Chögyam Trungpa
Maria Magdalena Guido Kindt
Gij zult zijn als goden Erich Fromm
En naast mijn nachtkastje:
Jonathan Livingston Richard Bach
De alchemist Paulo Coelho
Zonder grenzen Ken Wilber
Het onbeschreven blad Steven Pinker
De schepping Franco Ferrucci
De kabbalist Geert Kimpen
Het numineuze Tjeu van den Berk Kluizenaars avonturen van eenzaamheid Freddy Derwahl
Zen, hier, nu Ruud van der Ham
Geheim India Paul Brunton
Zen therapie Davir Brazier
Vrede aanraken Thich Nhat Hanh
De schaduw van de wind Carlos Ruiz Zafón
Mystagogie inwijding in het symbolisch bewustzijn Tjeu van den Berk
De eenvoud van Zijn Ken Wilber
Ontmoeting met je schaduw Conny Zweig
Familieopstellingen Indra Torsten Preiss
Boek van levenskunst Anselm Grün
Het onzegbare en het onuitsprekelijke Ronald Commers
Over de wil Roberto Assagioli
Het directe pad Andrew Harvey
Wijsheid uit een leeg hoofd Jacob Liberman
Spirituele renaissance Victor Bulthuis
Vrouwelijke mystici Anne Bancroft
Oneindig dichtbij Matthieu Ricard & Trinh Xuan Thuan
Heel je leven Piero Ferrucci Sprekende stilte Han van den Boogaard
Variations sauvages Hélène Grimaud Oscar et la dame rose Eric-Emmanuel Schmitt
Hoe heb ik je lief Piet Weisfelt
Be as you are David Godman
Filosoferen over emoties Miriam van Reyen
Non-dualisme Philip Renard
Boeddhistische geesteshouding Alan Wallace
De ge-heel-de mens Raf Mertens
The eternal Pilgrim Ripley Webb
Awareness Osho Tau Teh Tsjing Lau-Tze
Et toi mon coeur pourquoi bats-tu? Jean d'Ormesson Zinvol toeval Frank Joseph
Het boeddhisme Edward Conze
Is God dood? Ulrich Libbrecht
Synchroniciteit Joseph Jaworski
Een ongewoon gesprek met God Neale Donald Walsch
Vita Pauli Hieronymus
Vipassana meditatie William Hart
Over levenskunst Joep Dohmen
De profeet Khalil Gibran
en naast het bed
Himalaya Michael Palin
De Transardense route Francoise Lempereur
Running with the mind of meditation Sakyong Mipham
Dakini's warm breath feminine principle in tibetan buddhism Judith Simmer-Brown
Nepal Dominicus
The rough Guide to Nepal
Insight Guide Nepal
Fietsparadijs Limburg
Adhishthana view and practice ngondro Mipham Rinpoche
Natural liberation Padmas teachings on the 6 bardos Gyatrul Rinpoche
Rebel Boeddha op weg naar vrijheid Dzogchen ponlop
Touching enlightenment finding realization in the body Regi Ray
Tantra the transformation of desire Lama Yeshe
Secret of the varja world tantric buddhism in tibet Reginald A. Ray
The perfect buddha Jeff Greenwald
Bevrijd je demonen Tsultrim Allione
Full catastrophe living Jon Kabat-Zinn
Wanneer de ijzeren arend vliegt Ayya Khema
Lady of the lotus-born Gyalwa Changchub
The wise heart Jack Kornfield
Meester over je eigen leven Sakyong Mipham
Stil de tijd Joke Hermsen
Zoeken in blog
jovo
een verkenning inspirerende, spirituele gedichten om rustig tegen de nacht aan te leunen...
12-07-2005
janos pilinszky
de kam stierf in je haar en ook mijn strelen stokte ik neem de kam uit je hand alles is voorbij - we zitten arm in arm.
uit de hooiberg der taal heb ik de eerste regel van een liefdesvers gelicht broos geluk van eigen teelt kwetsbaar als een akker amelkoren vóór de oogst roekeloos als de purpervlinder die steeds dichter kringt omheen het licht: smeulend lokvuur dat aast op een fellere gloed tussen het stille lippenrood van de avond die sterft.
I must now ebb The time has come to sail my oceans
Rolling away from you like the waves from the shore rippling out to the vastness of the sea that beckons my ship of folly
I'll not ask you to stand the night vigil on the shoreline of memory
You are here on the beaches of my memory even though I drift the tides
If you should look into a starlit night and see a reflection of me know only that I will one day come crashing again to the shore swept homeward by the pull of the tide and you
op school stonden ze op het bord geschreven. het werkwoord hebben en het werkwoord zijn; hiermee was tijd, was eeuwigheid gegeven, de ene werklijkheid, de andre schijn.
hebben is niets. is oorlog. is niet leven. is van de wereld en haar goden zijn. zijn is, boven die dingen uitgeheven, vervuld worden van goddelijke pijn.
hebben is hard. is lichaam. is twee borsten. is naar de aarde hongeren en dorsten. is enkel zinnen, enkel botte plicht.
zijn is de ziel, is luisteren, is wijken, is kind worden en naar de sterren kijken, en daarheen langzaam worden opgelicht.
laat ik mij nu tenminste misleiden met illusies, om de leegte van mijn leven niet te voelen.
en ik was zovele malen zo dichtbij. en hoe raakte ik verlamd, hoe werd ik laf; en waarom bleef ik met gesloten lippen, terwijl in mijn binnenste mijn lege leven weende, en mijn begeerten zwarte kleren droegen.
zoveel malen zo dichtbij te zijn geweest, bij de ogen, bij de lippen van de liefde, bij het gedroomde, het geliefde lichaam. zoveel malen zo dichtbij.
niet meer bewegen stilstaan als een berg zeer ouderwetse liefdesbrieven lezen een kerkboek kopieren zonder lachen bij willekeurige voorbijgangers naar hun gezondheid informeren
1 boek bezitten met het alfabet letter voor letter op een ander blad geschreven daar lang in lezen dan tevreden als een varen het lichaam samenvouwen en gaan slapen.
als je een landschap was waar ik doorheen kon lopen, stil staan en kijken met mijn ogen open en languit op de harde grond gaan liggen, er mijn gezicht op drukken en niets zeggen.
maar 't meeste lijk je op de grote lucht erboven, waar ruimte is voor buien licht en donkre wolken en op de vrije wind daartussen, die in mijn haren woelt en mijn gezicht met kussen bedekt, zonder te vragen, zonder te beloven.
op het ogenblik dat ik toe wou slaan zag ik in de ogen van de mol mijn eigen leven opspringen zag ik dat mijn gedicht onder het witte blad als aan het einde van de onderaardse gangen de lange weg van zijn adem vond.
zoals jij, hou ik van de liefde, van het leven, van de zoete tover der dingen, van het hemelse landschap der januaridagen.
ook mijn bloed stroomt en ik lach met ogen die het opwellen van tranen hebben gekend.
ik geloof dat de wereld mooi is, dat poëzie als brood is, van iedereen. en dat mijn aderen niet in mij eindigen maar in het unanieme bloed van hen die vechten voor het leven, voor de liefde, voor de dingen, het landschap en het brood de poëzie van iedereen.
tussen de stilte van je lippen heb ik mijn tenten opgezet op je roerloos meer mijn zeilen blind gelegd aan je blanke borst mijn oud verdriet gestild tot regen en wind gezegd: dit is mijn nieuwe huis niet op een rots maar op haar lichaam gebouwd hier zullen haar streelvingers gries en meel tot liefde kneden voor mij, zigeuner, ´s nachts tussen cactus en distel geboren waar nevelgrijs nacht en dageraad scheidt hier, waar ik dorst en droefheid maar ook de eeuwigheid proefde zal mijn schip zijn schaardig anker werpen als het radeloos mast en riemen breekt.
naar een berg moet je verlangen je dromen moeten hem vertellen dat je zijn geheimen wil koesteren van ver al moet hij je herkennen, ook al ziet hij je voor het eerst meter na meter stelt hij je op de proef
hij voelt hoeveel pijn je verdragen wil, hij laaft zich aan de adem van je ziel wat hij vraagt is ritme, harmonie tussen hart en spieren zijn wegen leiden naar binnen, naar vergezichten en seizoenen
dat ik van je hou, dat wil ik dan ook wel eens schrijven, nu je dat zo vraagt - want ik hou van je en niet eens zo zelden, gezien de vierduizend dagen en nachten
dat het lijkt of je nauwelijks ouder geworden bent, dat je soms nog ver weg kijkt als was je verliefd, dat je handen nog mooi zijn, verder zou ik toch niet willen gaan
