Mijn requiem top-10:
Requiem Gabriel Fauré Ein deutsches Requiem Johannes Brahms Requiem for a friend Zbigniew Preisner Messe de requiem Joao Domingos Bomtempo Déploration sur la mort d'Ockeghem Josquin Desprez Requiem Wolfgang Amadeus Mozart Cadman requiem Gavin Bryars Requiem Peter Benoit Requiem Mikis Theodorakis Requiem Giuseppe Verdi
tijden hardlopen 15.09.06 start van s2r 25.02.07 midwinter run kiewit 10km 1.03' 10.06.07 m. mooiste maastricht 5km 28'37 12.10.08 dwars door hasselt 15km 1u48
Op mijn nachtkastje
Psychosynthese Roberto Assagioli
De mens en zijn symbolen Carl Jung
Een beknopte geschiedenis van alles Ken Wilber
Op zoek naar Shambhala Edwin Bernbaum
Psychosynthese en eeuwige wijsheid Ben Bos
Vipassana mediatatie William Hart
Een geschiedenis van God Karen Armstrong
Zeven wegen naar het zelf Piero Ferrucci
Meister Eckhart Meester van het niet-wetende weten Marcel Braekers
Het mysterie van de hersenstam Tjeu van den Berk
Je bent het zelf Ben Bos
Psychosynthese Will Parfitt
Wegen naar het paradijs Thomas Merton
Waarop wachten wij Notker Wolf
Ik ben de poort Bhagwan Shree Rajneesh
Laat heb ik je liefgehad Boris Todoroff
Levenswijsheid met een glimlach Lin Yutang
Mythen en bewustzijn Joseph Campbell
Het pad is het doel Chögyam Trungpa
Maria Magdalena Guido Kindt
Gij zult zijn als goden Erich Fromm
En naast mijn nachtkastje:
Jonathan Livingston Richard Bach
De alchemist Paulo Coelho
Zonder grenzen Ken Wilber
Het onbeschreven blad Steven Pinker
De schepping Franco Ferrucci
De kabbalist Geert Kimpen
Het numineuze Tjeu van den Berk Kluizenaars avonturen van eenzaamheid Freddy Derwahl
Zen, hier, nu Ruud van der Ham
Geheim India Paul Brunton
Zen therapie Davir Brazier
Vrede aanraken Thich Nhat Hanh
De schaduw van de wind Carlos Ruiz Zafón
Mystagogie inwijding in het symbolisch bewustzijn Tjeu van den Berk
De eenvoud van Zijn Ken Wilber
Ontmoeting met je schaduw Conny Zweig
Familieopstellingen Indra Torsten Preiss
Boek van levenskunst Anselm Grün
Het onzegbare en het onuitsprekelijke Ronald Commers
Over de wil Roberto Assagioli
Het directe pad Andrew Harvey
Wijsheid uit een leeg hoofd Jacob Liberman
Spirituele renaissance Victor Bulthuis
Vrouwelijke mystici Anne Bancroft
Oneindig dichtbij Matthieu Ricard & Trinh Xuan Thuan
Heel je leven Piero Ferrucci Sprekende stilte Han van den Boogaard
Variations sauvages Hélène Grimaud Oscar et la dame rose Eric-Emmanuel Schmitt
Hoe heb ik je lief Piet Weisfelt
Be as you are David Godman
Filosoferen over emoties Miriam van Reyen
Non-dualisme Philip Renard
Boeddhistische geesteshouding Alan Wallace
De ge-heel-de mens Raf Mertens
The eternal Pilgrim Ripley Webb
Awareness Osho Tau Teh Tsjing Lau-Tze
Et toi mon coeur pourquoi bats-tu? Jean d'Ormesson Zinvol toeval Frank Joseph
Het boeddhisme Edward Conze
Is God dood? Ulrich Libbrecht
Synchroniciteit Joseph Jaworski
Een ongewoon gesprek met God Neale Donald Walsch
Vita Pauli Hieronymus
Vipassana meditatie William Hart
Over levenskunst Joep Dohmen
De profeet Khalil Gibran
en naast het bed
Himalaya Michael Palin
De Transardense route Francoise Lempereur
Running with the mind of meditation Sakyong Mipham
Dakini's warm breath feminine principle in tibetan buddhism Judith Simmer-Brown
Nepal Dominicus
The rough Guide to Nepal
Insight Guide Nepal
Fietsparadijs Limburg
Adhishthana view and practice ngondro Mipham Rinpoche
Natural liberation Padmas teachings on the 6 bardos Gyatrul Rinpoche
Rebel Boeddha op weg naar vrijheid Dzogchen ponlop
Touching enlightenment finding realization in the body Regi Ray
Tantra the transformation of desire Lama Yeshe
Secret of the varja world tantric buddhism in tibet Reginald A. Ray
The perfect buddha Jeff Greenwald
Bevrijd je demonen Tsultrim Allione
Full catastrophe living Jon Kabat-Zinn
Wanneer de ijzeren arend vliegt Ayya Khema
Lady of the lotus-born Gyalwa Changchub
The wise heart Jack Kornfield
Meester over je eigen leven Sakyong Mipham
Stil de tijd Joke Hermsen
Zoeken in blog
jovo
een verkenning inspirerende, spirituele gedichten om rustig tegen de nacht aan te leunen...
20-11-2005
georges rodenbach - piet gerbrandy
douceur de ce silence et de ne plus savoir s'analyser et d'être à ce point qu'on croit voir des fils d'ombre dans la chambre de sa mémoire descendre et se confondre en une tache noire comme la toile d'une araignée où l'essor des songes va finir son vol de mouches d'or et tout s'éteint! plus de rêve qui se dévide! douceur! penser du vague et regarder du vide!
hoe zoet dat alles zwijgt en dat je bent vergeten waaruit je zelf bestaat, je ziet hoe uit een hoek van heugnis een draad van schaduw bodem zoekt en uitvloeit in een vlek van schemerzwart niet-weten als spinnenweb waarin de glimwormvlucht van dromen straks onherroepelijk weer aan zijn eind zal komen en alles dooft! en droom na droom ontspint zich en je deint op zoete mijmering waarin geen licht meer schijnt.
je wandelt langs het strand en leest het water je ogen volgen het horloge van de golven daaronder bedolven tikt de blik die jou leest
jij bent het niet die kwam - je wordt hier aangespoeld om je leven te lezen, om je wandelende maten te meten met het mateloze boek van deze zee
je zegt ze elke dag - je woorden zijn stil en alleen een brief aan de zee die je leven leest en dicteert de reis van een stem door de tijd die je stem ritmeert
i know a rock in a highland's ravine, on which only eagles might ever be seen, but a black wooden cross o'er a precipice reigns, it rots and it ages from tempests and rains.
and many years have gone without any hints, from times when it was seen from faraway hills. and its every arm is raised up to the sky, as if catching clouds or going to fly.
oh, if i were able to rise there and stay, then how i'd cry there and how i'd pray; and then i would throw off real life's chains and live as a brother of tempests and rains!
thans concerteert de herfst als dvorak elegisch in de parken het is middernacht en de laatste tram doet leeg zijn laatste ronde slaap nu, al mijn lentes, slaap al mijn menselijke impulsen slaap aan allen een goede nacht
slaap nu, al de blauwtjes die ik liep slaap dan, al mijn liefdes al mijn lermontovs, val in slaap nu zacht als een ballade terwijl alweer een dag van tederheid verdwijnt onder de guillotine van 't verleden slaap aan allen goede nacht
stervend ligt de tuberculeuze flora van de herfst te ijlen en de laatste tram doet leeg zijn laatste ronde slaap nu, al mijn piekeren, slaap, al mijn tobben aan allen aan allen goede nacht
slaap nu, al mijn knepen, slaap, al mijn knappe vrienden al mijn lermontovs, val in slaap nu zacht als een ballade eindeloos sterft de herfst, wat hebben de sonnetten nog voor zin? slaap aan allen goede nacht.
stilte strekt zich uit tussen drogend hout tijd ligt tijd te wezen niks gezwollen of ingekrompen tot voorbije maanden hij ligt van klank te zwijgen als een viool in haar kist als aarde in zijn grond van aarde de jaren beroeren in ringen
men neemt dingen uit het verleden men geeft ze een plaats men neemt iets weg men voegt iets toe men raadselt wat herkomst aangaat men schikt en herschikt opdat ze mooi in het licht staan
daar staan de dingen uit het verleden
hoe men ze wendt of keert ze werpen hun schaduw in het heden
uit zo'n groot oeuvre die ene favoriet kiezen... moeilijk....
vivaldi is voor mij een combinatie van religiositeit met een grote portie sensualiteit; een samengaan van de 'oude stijl' met een grote portie 'naast de schreef lopen' van dat starre keurslijf (vivaldi de avonturier, experimenteerde met stijl, instrumenten, nieuwe combinaties klankkleuren).
vivaldi de priester, maar ook de man van vlees en bloed - ideaal gesitueerd in venetië: de stad met het masker.
nulla in mundo pax sincera weerspiegelt die dubbelheid: in de beginregels 'je vindt maar oprechte vrede in jesus' en in de slotregels 'wie gek van liefde is zoent alsof ie honing likt'....
een brokje hemelse muziek dat je eventjes boven de dagdagelijkse zorgen uitheft.
Vivaldi: Nulla in mundo pax sincera
Motet RV630
Aria.
Nulla in mundo pax sincera sine felle, pura et vera, dulcis Jesu, est in te.
Inter poenas et tormenta vivit anima contenta casti amoris sola ape.
Recit.
Blando colore oculos mundus decepit at occulto vulnere corda conficit; fugiamus ridentem, vitemus sequentem, nam delicias ostentado arte secura vellet ludendo superare.
Aria.
Spirit anguis inter flores et colores explicando tegit fel. Sed occulto tactus ore homo demens in amore saepe lambit quasi mel.
Alleluia.
Aria
In this world there is no honest peace free from bitterness.True, pure peace lies in Thee, sweet Jesus.
Amidst punishment and torment The soul is contented only when spotless love alights on it like a bee.
Recit.
This world deceives the eye by surface charms, but is corroded within by hidden wounds. Let us flee him who smiles, shun him who follows us, for by skilfully displaying its pleasures, this world overwhelms us by deceit.
Aria
The serpents hiss conceals its venom, as it uncoils itself among blossoms and beauty. But with a furtive touch of the lips, a man maddened by love will often kiss as if licking honey.
