Mijn requiem top-10:
Requiem Gabriel Fauré Ein deutsches Requiem Johannes Brahms Requiem for a friend Zbigniew Preisner Messe de requiem Joao Domingos Bomtempo Déploration sur la mort d'Ockeghem Josquin Desprez Requiem Wolfgang Amadeus Mozart Cadman requiem Gavin Bryars Requiem Peter Benoit Requiem Mikis Theodorakis Requiem Giuseppe Verdi
tijden hardlopen 15.09.06 start van s2r 25.02.07 midwinter run kiewit 10km 1.03' 10.06.07 m. mooiste maastricht 5km 28'37 12.10.08 dwars door hasselt 15km 1u48
Op mijn nachtkastje
Psychosynthese Roberto Assagioli
De mens en zijn symbolen Carl Jung
Een beknopte geschiedenis van alles Ken Wilber
Op zoek naar Shambhala Edwin Bernbaum
Psychosynthese en eeuwige wijsheid Ben Bos
Vipassana mediatatie William Hart
Een geschiedenis van God Karen Armstrong
Zeven wegen naar het zelf Piero Ferrucci
Meister Eckhart Meester van het niet-wetende weten Marcel Braekers
Het mysterie van de hersenstam Tjeu van den Berk
Je bent het zelf Ben Bos
Psychosynthese Will Parfitt
Wegen naar het paradijs Thomas Merton
Waarop wachten wij Notker Wolf
Ik ben de poort Bhagwan Shree Rajneesh
Laat heb ik je liefgehad Boris Todoroff
Levenswijsheid met een glimlach Lin Yutang
Mythen en bewustzijn Joseph Campbell
Het pad is het doel Chögyam Trungpa
Maria Magdalena Guido Kindt
Gij zult zijn als goden Erich Fromm
En naast mijn nachtkastje:
Jonathan Livingston Richard Bach
De alchemist Paulo Coelho
Zonder grenzen Ken Wilber
Het onbeschreven blad Steven Pinker
De schepping Franco Ferrucci
De kabbalist Geert Kimpen
Het numineuze Tjeu van den Berk Kluizenaars avonturen van eenzaamheid Freddy Derwahl
Zen, hier, nu Ruud van der Ham
Geheim India Paul Brunton
Zen therapie Davir Brazier
Vrede aanraken Thich Nhat Hanh
De schaduw van de wind Carlos Ruiz Zafón
Mystagogie inwijding in het symbolisch bewustzijn Tjeu van den Berk
De eenvoud van Zijn Ken Wilber
Ontmoeting met je schaduw Conny Zweig
Familieopstellingen Indra Torsten Preiss
Boek van levenskunst Anselm Grün
Het onzegbare en het onuitsprekelijke Ronald Commers
Over de wil Roberto Assagioli
Het directe pad Andrew Harvey
Wijsheid uit een leeg hoofd Jacob Liberman
Spirituele renaissance Victor Bulthuis
Vrouwelijke mystici Anne Bancroft
Oneindig dichtbij Matthieu Ricard & Trinh Xuan Thuan
Heel je leven Piero Ferrucci Sprekende stilte Han van den Boogaard
Variations sauvages Hélène Grimaud Oscar et la dame rose Eric-Emmanuel Schmitt
Hoe heb ik je lief Piet Weisfelt
Be as you are David Godman
Filosoferen over emoties Miriam van Reyen
Non-dualisme Philip Renard
Boeddhistische geesteshouding Alan Wallace
De ge-heel-de mens Raf Mertens
The eternal Pilgrim Ripley Webb
Awareness Osho Tau Teh Tsjing Lau-Tze
Et toi mon coeur pourquoi bats-tu? Jean d'Ormesson Zinvol toeval Frank Joseph
Het boeddhisme Edward Conze
Is God dood? Ulrich Libbrecht
Synchroniciteit Joseph Jaworski
Een ongewoon gesprek met God Neale Donald Walsch
Vita Pauli Hieronymus
Vipassana meditatie William Hart
Over levenskunst Joep Dohmen
De profeet Khalil Gibran
en naast het bed
Himalaya Michael Palin
De Transardense route Francoise Lempereur
Running with the mind of meditation Sakyong Mipham
Dakini's warm breath feminine principle in tibetan buddhism Judith Simmer-Brown
Nepal Dominicus
The rough Guide to Nepal
Insight Guide Nepal
Fietsparadijs Limburg
Adhishthana view and practice ngondro Mipham Rinpoche
Natural liberation Padmas teachings on the 6 bardos Gyatrul Rinpoche
Rebel Boeddha op weg naar vrijheid Dzogchen ponlop
Touching enlightenment finding realization in the body Regi Ray
Tantra the transformation of desire Lama Yeshe
Secret of the varja world tantric buddhism in tibet Reginald A. Ray
The perfect buddha Jeff Greenwald
Bevrijd je demonen Tsultrim Allione
Full catastrophe living Jon Kabat-Zinn
Wanneer de ijzeren arend vliegt Ayya Khema
Lady of the lotus-born Gyalwa Changchub
The wise heart Jack Kornfield
Meester over je eigen leven Sakyong Mipham
Stil de tijd Joke Hermsen
Zoeken in blog
jovo
een verkenning inspirerende, spirituele gedichten om rustig tegen de nacht aan te leunen...
C'est une couleur timide, sans arrière-pensée, présage, ni projet, qui ne se jette pas brusquement sur le regard comme le jaune ou le rouge, mais qui l'attire à soi, l'apprivoise peu à peu, le laisse venir sans le presser, de sorte qu'en elle il s'enfonce et se noie sans se rendre compte de rien.
Le bleu est une couleur propice à la disparition.
Une couleur où mourir, une couleur qui délivre, la couleur même de l'âme après qu'elle s'est déshabillée du corps, après qu'a giclé tout le sang et que se sont vidées les viscères, les poches de toutes sortes, déménageant une fois pour toutes le mobilier de ses pensées.
Indéfiniment, le bleu s'évade.
Ce n'est pas, à vrai dire, une couleur. une tonalité, un climat, une résonance spéciale de l'air. Un empilement de clarté, une teinte qui naît du vide ajouté au vide, aussi changeante et transparente dans la tête de l'homme que dans les cieux.
L'air que nous respirons, l'apparence de vide sur laquelle remuent nos figures, l'espace que nous traversons n'est rien d'autre que ce bleu terrestre, invisible tant il est proche et fait corps avec nous, habillant nos gestes et nos voix. Présent jusque dans la chambre, tous volets tirés et toutes lampes éteintes, insensible vêtement de notre vie.
Wat blijft is de weide waarin hun kleine bazuinen ten hemel geheven, blinkend, geel en veel, de boterbloemen staan - wat blijft is de wind op de grasharp spelend.
onder het dorre blad van de dovenetel, in windsels als een mummie, de mug meedeinend in de flard van een web.
wat blijft is de wolkenherders hemellicht het bankroet van alle benul.
tot in je goudzwijgen verbabeld jij die uit de onzee komt.
Tue-moi, splendide et sombre amour, si tu vois dans mon âme ségarer lespérance, si le cri de douleur en moi se lasse, comme dans mes mains succombe cette fleur.
dans labîme de mon cur tu trouvas un espace digne de ton attente, en vain de ton ciel tu méloignas laissant en flammes ma désolation.
contemple la misère, la richesse de qui connaît toute ta joie. contemple mon hypnotique tristesse.
ô toi qui me fis don de lharmonie ! je crois sans espérance en ta promesse. amour contemple-moi, dans tes bras, prisonnière.
liefste niemand weet hoe wij elkaar in vorige levens misliepen of de bus misten waar een van ons beiden in zat of jij mijn zuster mijn moeder in was en het tussen ons niks kon worden omdat
er te veel jaren of een geloof tussen ons dreef zo plastisch als een continent zal de afstand wel eens geweest zijn ik was misschien in de weer met het uitvinden van vuur terwijl jij en je minnaar
aan de andere kant van de oceaan de kaarsen aanstaken houd ik je alweer te stevig vast ik wil je niet fijnknijpen maar ik ben bang en blij tegelijk dat
er nooit meer tussen ons zal zijn dan dit heelal waarin wij niet bij elkaar kunnen komen omdat het te klein is voor het verdriet van twee die een worden
liefste laat tijd ons van elkaar af trekken als wij een voor een sterven wij slaan terug met bruggen van woorden
Deep in the night the winds blow cold and in a heartbeat the fear takes hold
deep in the storm there's a place that's soft and still where the road waits to be taken if you only will
the voices inside you can lead your soul astray believe in what you dream don't you turn away
reach for the light you might touch the sky stand on the mountaintop and see yourself flying reach for the light to capture a star come out of the darkness and find out who you are
Somewhere in time the truth shines through and the spirit knows what it has to do
somewhere in you there's a power with no name it can rise to meet the moment and burn like a flame
and you can be stronger than anything you know hold on to what you see don't you let it go
now, there's no turning back when your destiny is calling listen to the thunder roll and let your heart break free
Kristalwegen schept de volle maan in vorstnacht in donkerte drijven straten wiggen van harde klaarten hoeken scheiden steenkantscherp kluisduisternis van duizellicht maanbomen vergaren en dragen schaduwmythos
begerend alle klaarte verlangend alle maanstraalstraten is de vijver glad en eenzaam heldere drager van het veelvoudig éne van het éne veelvoudige licht
Ik zag je s nachts op de vlakte van de dromen, en jij waart de eerlijkste droom.
als een witte reiger van stilte, als een witte reiger van de wateren, wou ik dat ik kon vliegen naar de sterren tezamen met jouw universeel licht, beiden naakt in het laken van de passie waar verlangen zijn einde bereikt.
handen als kandelaars van liefde, kristalheldere klaarheid, sprakeloze uren van een nachtelijke gavotte
De kromming, de torsie in onze hersenen die taal verwekt waanzin veroorzaakt en droefheid en waanzin die uniek is onder de beesten. neem de woorden weg (en veel van de pijn verdwijnt) we zijn bijna alleen maar woorden (en hebben niets anders te zeggen) té veel woorden in de wereld (en niet genoeg waarheid) de drukke en hebzuchtige woorden (die herinneren die uiteenrijten)
wat kan ik zeggen over woorden wier naakte keizer de eenzaamheid is ? geen goden, geen magische helpers (en woorden zijn enkel arbeid) waarom verkiezen wij verhalen boven inzicht?
religie (enkel de spiegel van arrogantie) filosofie (valse analyse van de arrogantie) kennis (slechts een mythe) (wijsheid is stilte) gedachte (enkel woorden die eindeloos permuteren en hun drukdoenerij produceren) omdat wij de rede uitvonden denken we dat we rationeel zijn.
waanzin is de prijs van de taal.
kunnen we ze niet reduceren de woorden die doorgaan voor bewustzijn (die ons vertellen dat we zwemmen in ons zinken)? herleid ze tot heel kleine gedichten (kleiner nog dan een haiku) of enkel tot ademhalingen of enkel tot blikken?
laat er geen woorden meer bestaan! laat er geen boeken meer zijn!
ik liet je slingeren als een trieste hint in taal: een kathedraal van kracht, van onmacht in letters tussen kin en schouder als een schuilend schip wiegend op op de strijkstok van een zin.
en mijn naam, mens moe, gaat verder, gaat om het even
Wake up - day calls you to your life: your duty. and to live, nothing more.
root it out of the glum night and the darkness that covered your body for which light waited on tiptoe in the dawn.
stand up, affirm the straight simple will to be a pure slender virgin. test your bodys metal. cold, heat? your blood will tell against the snow, or behind the window. the colour in your cheeks will tell.
and look at people. rest doing no more than adding your perfection to another day. your task is to carry your life high, and play with it, hurl it like a voice to the clouds so it may retrieve the light already gone from us.
that is your fate: to live do nothing. your work is you, nothing more.
