rond de brugpeilers
nog maar een zwakke stroming
in de vuile rivier

toch, zuiver worden is haar weg
zoals de mijne

15-11-2006 om 00:00 geschreven door jovo

this I conceive to be
 the chemical function of humor:
to change the character of our thought

14-11-2006 om 23:49 geschreven door jovo

wie naar echtheid zoekt

zal meestal een stap dichter

zetten naar de natuur

14-11-2006 om 20:06 geschreven door jovo

gevelde bomen
liggen in de bossen
jaren na de storm

langzamer nog dan torren
verteren wij oude pijn

uit: vogeline
haiku's, senryu's en tanka's
van silva ley
met tekeningen van jeanne wesselius
Uitg. A3
met dank aan jeanne en adrie voor het heerlijk mooie boekje!

13-11-2006 om 19:42 geschreven door jovo

hunkerend
tussen de groene overmacht der dennen
de rode vingers van de wilde wingerd

alleen de wind
die in zijn palmen de toekomst leest weet:

in de herfst
zal hij zichzelf verliezen

12-11-2006 om 22:29 geschreven door jovo

12-11-2006 om 00:00 geschreven door jovo

John Malcolm Andrew Pete
in lange rijen staan ze
nog steeds in de houding zoals
vijftig jaar geleden

rennend door water en zand
schreeuwend om hun moeder
land een thuis aan het eind
van de eindeloze zee

waar geen Omaha Beach bestaat
geen bloeiende azalea's een kruis
slaan geen familie zoekt naar
scherven en echo's

John Malcolm Andrew Pete
in eindeloze rijen liggen ze
nog steeds in de houding

omdat het verleden
geen einde kent

11-11-2006 om 00:00 geschreven door jovo

Ontmantel mijn gestalte
ontkleed mij van
mijn schuchterheid
ik wil jou
mijn liefde geven
mijn hart is onbewoond

raak me
streel me
proef mijn zoenen
neem mij
bewoon mijn lichaam
zo graag was ik
jouw schuilplaats geweest

05-11-2006 om 19:54 geschreven door jovo

ergens moeten uw handen nog bezig zijn

te zorgen dat ik niet verloren ga.

woorden, aan dit besef ontstaan,

willen zingend en eeuwig zijn,

en zo de dood ontgaan.

05-11-2006 om 00:00 geschreven door jovo

je hoeft niet te sterven
om herboren te worden
........

01-11-2006 om 19:35 geschreven door jovo

zilverkleurig,
het maanlicht in het duister
waar niemand spreekt
wordt wel verwoord
op stenen tafels en op kruisen

waar ’s nachts
de geesten spoken
als ‘t leven kust
de dromen van de doden
die nog leven in gedachten

waar de dood waakt
in het schimmenrijk
en de geest der mensen
stil verhult de tijd
waaraan men heeft geroken.

01-11-2006 om 00:00 geschreven door jovo

alles hunkert nog
naar een nieuwe dag

boven de bergen
de nevel, het vogelspoor

hoorbaar alleen

de hartslag van zuiver water

het lied van de rivier

27-10-2006 om 00:00 geschreven door jovo

24-10-2006 om 12:53 geschreven door jovo

A mind
that is stretched by a new experience
can never go back to its old dimensions.

23-10-2006 om 13:40 geschreven door jovo

op nachten waarop ik van heimwee niet kan slapen,
denk ik aan jou - heimwee, wrede en welkome plaag -
en voel me ellendig en gelukkig als ik er in slaag
mijn vele herinneringen aan jou samen te rapen.

was ik een dwaas door zo goddeloos met je te dwepen?
ik zou het nu zijn als ik over elke nederlaag
ooit geleden, zou klagen, zeker nu ik me zo graag
opnieuw door vertedering door jou mee laat slepen.

ik laat me boeien door de beelden waarin ik jou aanbad.
weer zwerf jij heimweeïg en haveloos door de stad,
kruipt bij mij, de ene bij de andere rioolrat.

sta me nu toe, kat en keizerin, dat ik je noem: zus!
en, herstellend een oude, bijna vergeten ritus,
heimelijk en met weemoed je kleine borsten kus.

21-10-2006 om 00:00 geschreven door jovo

sluit maar je poriën
verhard snel je bast
laat je bladeren gelen
zet je wortels vlug vast

want in een herfstige
wind oogst de zomer
haar kind in de val
van de tamme kastanje

nachten gaan lengen
kou voelt naar vorst
die de ochtend versiert
met haar ijzige franje

is jouw hart nog open
in een nazomerse gloed
het roodkoper van herfst
brengt stilaan
een winterse groet

17-10-2006 om 00:00 geschreven door jovo

ik zou je willen geven
het kleine van
het bestaan
het echte beleven
zonder visioenen
van de onbereikbare
doodse maan


ik zou je willen geven
het grootse van
het bestaan
omvangrijk in
bloemen gehuld
maar ook
het azuurblauwe
zilte water van de oceaan
of de dauwige weidevelden
door dieren begraasd
en alles met
onvoorwaardelijke liefde
gevuld


ik zou je willen
schenken
het wonder in jezelf
onaantastbaar,
niet te krenken
ga dan je weg
van milde stilte
zonder gedachten
te denken

13-10-2006 om 08:54 geschreven door jovo

langer blijf ik op reis.

verder van huis sta ik stil,

11-10-2006 om 10:28 geschreven door jovo

elk afscheid
betekent
de geboorte van een herinnering

10-10-2006 om 09:10 geschreven door jovo

ik bemoei mij met mijn zaken - ik ben ik
jij bemoeit je met jouw zaken - jij bent jij
de wereld is onze opgave
zij is niet zoals we haar zouden willen,
maar als we ons om haar bekommeren, zal ze prachtig zijn.
indien niet, dan zal ze niet zijn

05-10-2006 om 09:22 geschreven door jovo