RELIGIEUZEN IN WOORD EN BEELD IN HEVERLEE

In Vlaanderen en Brussel wordt op 26 april de Erfggoeddag georganiseerd, ditmaal met als thema: ‘Uit vriendschap!?’ Ook Kerk in Nood neemt deel aan dat evenement. Wereldwijd zetten religieuzen zich in voor christenen in nood. Kerk in Nood roept Vlaamse gelovigen op tot gebed en financiële steun, zodat er een spirituele band ontstaat tussen christenen hier en christenen elders in de wereld. Vaak kunnen die mensen op niemand anders nog een beroep doen en is Kerk in Nood hun laatste hoop. In nood kent men zijn vrienden!

Aan de hand van foto’s en habijten kom je in de Abdij van Park in Heverlee meer te weten over de diverse religieuze ordes in Vlaanderen en de wereld. Op bepaalde tijdstippen kun je gaan luisteren naar getuigenissen van religieuzen over hun roeping, het kloosterleven en de band met medebroeders en -zusters. Een journalist van het weekblad Tertio stelt de vragen. Er zijn ook rondleidingen in het prachtige Wagenhuis van de abdij. Jong en oud kunnen deelnemen aan volksspelen in de tuin.

Info: Kerk in Nood | Oostpriesterhulp vzw, Abdij van Park 5, 3001 Leuven, telefoon                016/39.50.50        , e-mail info@kin-aed-be.org.

(Persdienst Aartsbisdom / Kerk in Nood vzw)

Op zondag 26 april zet  Kerk In Nood de deuren wagenwijd open aan het hoeveplein in de Parkabdij. Aan de hand van foto’s en habijten kom je meer te weten over de diverse religieuze ordes in Vlaanderen en de wereld. Op bepaalde tijdstippen kan je gaan luisteren naar getuigenissen van religieuzen over hun roeping, het kloosterleven en de band met medebroeders en –zusters. Een journalist van het tijdschrift Tertio stelt de vragen. We leiden je ook rond in het prachtige Wagenhuis van de Abdij van Park. Voor jong en oud zijn er volksspelen in onze tuin.

Onder de maaltijd sprak Hij: 'Voorwaar, Ik zeg u: een van u zal Mij overleveren.'
Smartelijk getroffen begon de een an de ander Hem te vragen: 'Ik ben het toch niet, Heer?'
Hij antwoordde: 'Die met Mij zijn hand in de schotel steekt, zal Mij overleveren.

(Mt 26,21-23)



Op Witte Donderdag wordt het Laatste Avondmaal dat Jezus met zijn leerlingen had, herdacht.

Na de maaltijd gingen ze naar de Olijfberg om tot God te bidden. Hier werd Jezus verraden en gevangen genomen. De beschrijving van deze gebeurtenissen is in de bijbel te vinden in Mattheus 26, Marcus 14, Lucas 22 en Johannes 13.

Witte Donderdag verwijst naar de gewoonte in de Middeleeuwen om alle kruis- en ander beelden met een wit kleed te bedekken. Op Goede Vrijdag werd dit dan vervangen door een purperen kleed, welk bleef hangen tot paas-zaterdag.
ÓWikipedia
Dirk Bouts St Pieterskerk Leuven

Vandaag: "Hosanna!"
Morgen: "Weg met Hem"


Palmzondag is een uitbundig feest, in tegenstelling tot..... Witte Donderdag en Goede Vrijdag, dagen van rouw. Maar je kan ook zeggen: Palmzondag is een voorbode van wat komen gaat, straks met Pasen.

Op Palmzondag wordt verteld hoe Jezus als een koning in Jeruzalem werd ingehaald. Geen gewone koning: een koning op een ezeltje, een koning zonder leger. Een koning van de gewone mensen, die dan ook in groten getale uitliepen. Ze zwaaiden met palmtakken, riepen Hosannah en legden kleden en doeken op de weg, als een loper voor de koning. In de kerken worden op Palmzondag buxus-takjes uitgedeeld. Palmtakken in het klein.

LEUVEN / TREMELO (RKnieuws.net) - Naar aanleiding van de heiligverklaring van pater Damiaan De Veuster worden op tal van plaatsen in Vlaanderen vieringen gepland.

De paters van de Heilige Harten, de congregatie waartoe pater Damiaan behoorde, maakt er een feestjaar van onder het motto "Damiaan inspireert". Dit feestjaar wordt op 10 mei geopend met de plechtige viering van de litirgische feestdag van Damiaan in Kortrijk, Leuven en Tremelo. Het feestjaar wordt in Leuven afgesloten op de feestdag van Damiaan in 2010 met een viering waarin getuigenissen van mensen en groepen die zich vandaag geinspireerd weten door Damiaan centraal staan.

Aan de vooravond van de heiligverklaring wordt een avondwake gepland aan het graf van Damiaan in Leuven. De zondag na de heiligverklaring is er een plechtige viering in Leuven. De Belgische bisschoppen organiseren een viering in de basiliek van Koekelberg.

De vormelingen van het vicariaat Vlaams-Brabant zakken op 3 oktober naar Leuven af voor een dag in het teken van Damiaan. Wereldmissiehulp plant een tentoonstelling over Damiaan in Scherpenheuvel en een bijzondere actie naar de scholen toe.

Ook de gemeente Tremelo - het geboortedorp van Damiaan- , het Damiaaninstituut in Aarschot en de parochiefederaties Tremelo en Leuven plannen vieringen.

Meer dan 100 familieleden van pater Damiaan wonen diens heiligverklaring in Rome bij. (tb)

ETIENNE HEYSE BISSCHOPPELIJK VICARIS VOOR VICARIAAT VLAAMS-BRABANT EN MECHELEN

Kanunnik Etienne Heyse, kersvers bisschoppelijk vicaris voor Vlaams-Brabant en Mechelen Bron: KerkNet

MECHELEN (KerkNet) – Vanmiddag, vrijdag 30 januari, heeft kardinaal Godfried Danneels kanunnik Etienne Heyse benoemd tot bisschoppelijk vicaris voor het vicariaat Vlaams-Brabant en Mechelen. Als bisschoppelijk vicaris heeft kanunnik Heyse de volledige pastorale eindverantwoordelijkheid voor dit vicariaat. Hij zal worden bijgestaan door zijn assistent, pater Marcel De Pauw m.s.c. (Missionarissen van het H. Hart), die voordien adjunct was van hulpbisschop Jan De Bie. Mgr. De Bie legde op 3 januari dit jaar al zijn bestuursfuncties neer, nadat hem om gezondheidsredenen eervol ontslag werd verleend door paus Benedictus XVI.
Etienne Heyse werd geboren op 2 februari 1967 in Vilvoorde. Hij werd tot priester gewijd op 12 september 1992. De nieuwe bisschoppelijk vicaris behaalde kandidaatsdiploma’s Moderne Geschiedenis en Oosterse Filologie en licentiaatdiploma’s Godsdienstwetenschappen en Godgeleerdheid. Sinds september 1997 is hij diocesaan verantwoordelijke voor de Vorming Permanent Diaconaat en van juli 2000 tot augustus 2008 was hij president van het Diocesaan Seminarie Johannes XXIII in Leuven. Sinds 1 september 2006 was hij ook parochievicaris in de Sint-Lambertusparochie in Heverlee.
De kardinaal stelde zijn nieuwe bisschoppelijk vicaris voor Vlaams-Brabant en Mechelen voor in het Diocesaan Pastoraal Centrum (DPC) in Mechelen, in aanwezigheid van alle medewerk(st)ers en dekens van het vicariaat.

(Kerknet)

Verder van de wereld weg

elke dag een beetje

dichter naar de Hemel toe

elke dag een treetje.

Moeder zijn is alles geven

zorgen en lijden, liefde en leven,

Moeder zijn is alles derven

alles ........ en tevreden ...... sterven.

ÓJohan Abts                                                                                                                           Moeder werd geboren te Holsbeek op 20 april 1916, en is godvruchtig te Leuven overleden op 22 december 2008.

Zoterdag 29 november 2008 um 14.00 iere in de stadsteoter van Leive

Ge kint et mesjin ni gelueve, moo et es al vei de zeiveste kiee da me mei den Dramatik van den Akademie van et Leives uptreide toëdens de joorloëkse Leivesen Achteneun. Alleman die er boë was in den teoter,  rappeleit em zeikes nog De Mankepuet van de Galettemeile of Roënoot de Vos, vei moo de leste twiee up te neume.
Deis joor es et upnief zue vêr. Nen ieele winter lank emme me onze kop gebrouke ouver e nief stik en es oeetèndeloëk de keis gevalle up nen bestseller van mieer as 150 joor oud, De droë musketiers, van de fameize Zander Dumas, ne Franse schroëver die diezende bladzoëde histourische romans ieet geproduseid. Natierloëk zen woële nit akkoud mei wat dat doëne vènt allemoo vertelt. Et es en ieel ander verool. De droë musketiers van Zander woren in ’t ècht oëgentloëk moeesketiers. En wat da doë maskes allemool oeetgestouken emme kinde koume zien en uere mei de oeetviering van et nief stik :


DE DROË MOEESKETIERS

d’Artèngske, de dochter van nen êrme groof, die zelf musketier geweist es, wilt lid wedde van e nief bataljon moeesketiers, vès upgericht dei de keinink, vei de keinegin te besjêrme teige d’avanskes van kardinool Richelieu, die da maske jêren in zen alkouf zaa kroëge .
As d’Artèngske  nog moo zjust in Paroës es, kroëgt z’al direkt ambras mei droë echte moeesketiers, Portânske, Aramieke en Athelleke. Al boë al wedden et onafschoëdeloëke vrindinne mei as loëfspreik  “De moees vei alles, en alles vei de moees” .
Naa wette goële al mieer as genug, vei de rest moete moo noo den teoter koume. Uek vei de rest van onze program natierloëk :

DE LEIVESE KWIS

De spesjaliste onder de akademisjêns zitten al moinde mei e gefronst veirued te paze up alle meigeloëke vroge en updrachte die z’on ons kandidote zelle stellen en uplê. Ze wedde wei es up de roester gelieed en zoë zeikes, ze zelle bakke. Eilen èssene wedde lieeggestumd.
Wild’er boë zoën :

KOTE kinde kuepe
vanaf dèstag 7 oktouber in den “UIT IN” van ’t stad up de Nomsestroot 1,
vei e demokrotisch prèske.

Ó www.onsleives.be

Het is een natte, winderige dag. Marlot fietst snel naar huis. Ze moet vroeg eten vanavond, want om half acht moet haar moeder naar de kerk. Marlot rijdt de poort door en smijt haar fiets tegen het muurtje. Ze zal hem straks wel binnen zetten.
Even later zit Marlot achter een bord zuurkool. De eerste keer dit jaar, lekker! "Waarom moet je eigenlijk naar de kerk, mam?", vraagt ze. "Dat doe je anders nooit op woensdag." "Het is vandaag Allerzielen, schat", antwoordt mama. "In de kerk denken we dan aan alle mensen die gestorven zijn."
"Dus ook aan opa?", vraagt Marlot zachtjes. "Ja, ook aan opa. Vandaag krijgen we het kruisje mee dat we in de kerk op hebben gehangen toen hij werd begraven." Mama kijkt Marlot aan. "Wou je soms meegaan? Ik zou het heel fijn vinden als je meeging."
Marlot schudt haar hoofd. Nee, ze wil niet mee. Telkens als ze aan opa denkt, krijgt ze een brok in haar keel. Vaak moet ze dan ook huilen. Stel je voor, dat iedereen ziet dat ze huilt. Nee hoor, Marlot kijkt wel uit.
"Ik neem wat bloemen mee, voor op het graf van opa", zegt moeder even later. "Opa hield zoveel van bloemen. Vooral in de herfst, als er buiten geen bloemen meer waren, kon je hem zo blij maken met een mooie bos chrisanten." Marlot glimlacht zachtjes voor zich uit. Dan denkt ze weer aan opa, en aan mama die zo meteen alleen naar de kerk moet.
Als mama al bijna buiten staat, rent Marlot de gang in. "Wacht even mam, ik ga toch mee." Even later komen ze, nog net op tijd, hijgend de kerk in. Marlot ziet dat meester Frans er ook is. Zijn moeder is dit jaar gestorven. Erik, de buurjongen, is er ook. Zijn opa is pas twee weken geleden gestorven.
De pastor leest een stukje uit de bijbel. Dan vertelt hij hoe goed het is om je verdriet met anderen te delen, en om samen herinneringen op te halen aan mensen die er niet meer zijn. Marlot denkt aan opa. Hij heeft haar nog geholpen met het timmeren van haar geheime hut, vorig jaar. Hij sloeg nog keihard op zijn duim, toen. Daar moest hij zelf erg om lachen, terwijl het toch wel pijn deed. En opa heeft niemand ooit verteld waar die hut was. "Dat van die duim ga ik straks aan mama vertellen", denkt Marlot.
Het is nu stil in de kerk. Iemand begint op een fluit te spelen en de pastor leest de namen voor van alle mensen die dit jaar gestorven zijn. Marlot wordt er verdrietig van. Als opa's naam gelezen wordt, loopt mama naar voren om het kruisje dat in de kerk heeft gehangen, op te halen. Marlot ziet dat mama ook tranen in haar ogen heeft.
Toch heeft Marlot er gaan spijt van dat ze is meegegaan. Ze vindt het fijn en verdrietig tegelijk om zo aan opa te zitten denken. Ze pakt mama's hand en knijpt er even in. Mama kijkt haar aan en knipoogt. Dat deed opa ook altijd.
De viering is afgelopen. Ze lopen samen naar het graf van opa. Vanuit de kerk hebben ze een kaarsje meegenomen. Ze zetten het op het graf en Marlot mag het aansteken. Mama legt de bloemen erbij. "Dag opa", zegt Marlot zachtjes. "Ik hou nog steeds van je."
Ze lopen samen door de poort van het kerkhof. Ze kijken om en zien heel veel lichtjes branden. En ze knipogen weer naar elkaar.



Ó http://www.klap.net

Dag van de jeugdbeweging

Dé jeugdbeweging leeft in Vlaanderen, ook in Leuven, en hoe!  Met de Dag van de Jeugdbeweging willen we samen met de andere jeugdbewegingen de kracht van de jeugdbeweging in de kijker zetten. Niet alleen heeft de jeugdbeweging een grote maatschappelijke waarde. We zijn ook met velen en dat mag geweten zijn! Op vrijdag 17 oktober is het weer zover!  Dan stapt, fietst, tramt en treint heel jeugdbewegend Vlaanderen naar school of werk in een grote verscheidenheid aan uniformen, sjaaltjes en t-shirts.



http://www.chiro.be