Degoes zijn afkomstig uit het Andesgebergte in Chili (Zuid-Amerika). Daar leven deze vriendelijke en nieuwsgierige diertjes in rotsachtige gebieden. Ze klimmen en klauteren in struiken en bomen. Dit gedrag zie je nog steeds terug bij de degoes die we als huisdieren houden. Midden de 18e eeuw brachtten de Europeanen ze mee. Ze werden als eerste aanzien als eekhoornachtige. Maar deze leuke diertjes behoren tot de cavia-achtige.
Als huisdier worden ze nog niet zo lang gehouden, en dat is misschien maar goed ook omdat het geen huisdieren zijn voor iedereen. Ze hebben flink de ruimte nodig en het zijn geen huisdieren voor jonge kinderen. Het zijn namelijk niet echte knuffeldiertjes, daar zijn ze te beweeglijk voor.
Bij een goede verzorging worden degoes gemiddeld tussen de 5 en de 8/9 jaar. Dit is best oud voor een knager.
Een moeder was in de keuken aan het werken, toen ze haar vijfjarig zoontje hoorde spelen in de living met zijn treintjes. Ze hoorde de trein stoppen en haar zoontje zeggen: 'Al de imbicielen die nu willen afstappen moeten godverdomme maken dat ze van de trein zijn, want dit is de laatste halte! En al de onnozelaars die nu willen opstappen moeten maken dat ze met hun luie kont op de bank zitten want wij gaan vertrekken !'
De verbaasde moeder stapt de living in en zegt tegen haar zoon: 'Zulke taal gebruiken wij niet in dit huis, maak dat je in je kamer zit en dit voor twee uren. Als je terug uit je kamer komt wil ik zo geen woorden meer horen!'
Twee uren later zit het zoontje terug in de living te spelen met zijn treintjes en hoort de moeder haar zoontje zeggen: 'Aan al de passagiers, vergeet aub uw bagage niet mee te nemen. Wij danken u en hopen dat het een aangename reis was en hopen u weldra terug te mogen ontmoeten.'
Ze hoort haar kleine bengel verder vragen: ' Voor al degenen die juist terug zijn opgestapt, niet roken in de trein aub. Wij hopen dat u vandaag een aangename en ontspannende reis met ons kan meemaken.' Op het moment dat de moeder begint te glimlachen, hoort ze haar zoontje zeggen: 'En voor al degenen die pisnijdig zijn met de twee uren vertraging, u moet bij die trut in de keuken zijn!!'
Een man heeft een nieuwe Mercedes gekocht en gaat op een mooie zomeravond even lekker een stuk rijden... Het dak eraf, de wind glijdt door zijn haar en hij besluit eens te kijken hoe hard zijn wagen nou eigenlijk kan. Net als de kilometerteller een respectabele 180 km/u aangeeft, ziet hij in zijn spiegel 2 blauwe zwaailichten... Met geen mogelijkheid dat ze een Mercedes kunnen bijhouden, denkt hij nog en trapt de bolide nog harder op zijn staart. Pijlsnel vliegt hij over de weg : 190, 200, 230 zelfs, maar.. de politie zit nog steeds vlak achter hem. 'Waar ben ik godsnaam mee bezig?' denkt hij en hij gaat naar de kant van de weg. De agent loopt naar hem toe, pakt zijn rijbewijs zonder ook maar iets te zeggen, bekijkt zijn rijbewijs en auto aandachtig.
Ineens zegt hij: 'Ik heb een lange zware dag achter de rug en jij bent echt de laatste die ik aan de kant zet vandaag. Ik heb geen zin in nog méér papierwerk dus als je me een zééééér goed (!!!) excuus kan geven, ééntje die ik ook nog nooit eerder heb gehoord waarom je zo scheurde over de weg, dan laat ik je gaan!'
'Afgelopen week is mijn vrouw ervandoor gegaan met een politieagent,' zegt de man, 'en ik was bang dat je haar terug wilde geven!' Waarop de agent zegt: 'Een prettige avond nog...'
De degoe is voor weinig ziekten echt gevoelig. Net als knaagdieren kennen ze echter een scala aan mogelijke ziektes, waarvan de meest voorkomende aandoeningen de volgende zijn:
Infectie van de voorste luchtwegen ; te behandelen met het antibioticum Baytril.
Longontsteking ; te behandelen met Baytril.
Diabetes (suikerziekte). Symptomen zijn veel water drinken en staar. Zo nodig te behandelen met insuline. Suikerziekte is niet te genezen, maar wellicht wel te voorkomen. De degoe mag weinig suikers en vetten eten. Degoes met suikerziekte worden vaak niet oud.
Diabetes- of ouderdomsglaucoom (staar). Witte ogen kunnen niet alleen ontstaan door diabetes maar ook door ouderdom. Veel degoes krijgen staar op oudere leeftijd.
Darmstoornissen.
Hartfalen.
Aandoeningen aan de tanden
de tanden zijn afgebroken. Dit is in de regel niet zo'n probleem, omdat de tanden het hele leven lang blijven groeien.
doorgroeiende tanden, te behandelen door regelmatig knippen en voldoende knaagmateriaal aan te bieden.
de tanden zijn te lang en in de kaak gegroeid (de degoe kan niet meer eten). Als de tanden in de onderkaak zijn gegroeid moet daar zo snel mogelijk wat aan gedaan worden omdat de degoe dan niet meer kan eten. Te lange tanden kunnen veroorzaakt worden doordat de tanden niet recht boven elkaar in de mond staan, of doordat de degoe niet genoeg knaagmogelijkheden in zijn/haar kooi heeft.
de tanden zijn wit (i.p.v. oranje). Als de tanden van de degoe wit zijn heeft deze een mondziekte waar niets aan te doen is. De degoe zal dan niet lang meer leven. Men kan mondziektes voorkomen door steeds te zorgen voor vers en schoon water, kalkrijke voeding en een mineralenblok.
Shock ; o.a. te voorkomen door het vermijden van stress.
Zwaarlijvigheid. Te herstellen door het consequent aanhouden van een dieet (arm aan suikers en vetten).
Oververhitting ; o.a. te voorkomen door de omgevingstemperatuur beneden de 28 graden te houden en de degoes de gehele dag over hun zandbad te laten beschikken.
Afgebroken staart : de staart van de degoe heeft losgelaten. Als iemand aan de staart van een degoe trekt of deze komt klem te zitten, dan kan de degoe zijn staart loslaten. Dit is in de natuur een overlevingsmechanisme en wordt autotomie genoemd. Na het losgooien van zijn staart vreet hij deze aan. De staart groeit nooit meer aan.
Een kooi voor de degoe moet vanwege de behoefte om te knagen van glas of metaal gemaakt zijn. Hout of (hard) plastic worden weggeknaagd. Er zijn wel een aantal voor- en nadelen tussen een glazen en een metalen kooi.
Een metalen kooi bestaat altijd uit tralies, een glazen kooi is van volglas. Dat betekent dat een glazen kooi moeilijker te ventileren is, en bijvoorbeeld nooit in de zon mag staan. Een metalen kooi heeft weer als nadeel dat zeer makkelijk tocht kan ontstaan, waar degoes absoluut niet tegen kunnen. daarom moet de kooi altijd in een dood hoekje staan, nooit bij deuren of ramen in de buurt.
Een metalen kooi heeft verder als voordelen dat de diertjes gemakkelijk kunnen klimmen, krassen in de metalen tralies niet zo opvallen als krassen in glas en accessoires als een drinkfles en een tredmolen eenvoudig zijn te bevestigen. Een glazen kooi heeft als voordelen dat er geen substraat buiten de kooi kan komen, en glas is gemakkelijker is schoon te maken dan de vele tralies van een metalen kooi. De tralies kunnen beter niet geverfd worden omdat de degoes er ongetwijfeld aan zullen knagen.
Een ander belangrijk verschil is dat een metalen kooi meestal een opening aan de zijkant heeft, glazen kooien (zoals oude aquariums) hebben een opening aan de bovenzijde. Net als cavias en hamsters zijn roofvogels belangrijke vijanden en als een degoe van boven benaderd wordt kan het diertje schrikken en zal soms bijten.
Andere vereisten
Degoes zijn erg beweeglijk en daarom hebben ze behoorlijk wat ruimte nodig. De kooi moet vooral hoog zijn, minimaal vijftig centimeter. Een voordeel van een grote kooi is dat de degoes zich fijner voelen omdat ze genoeg ruimte hebben om te klauteren en zich beter kunnen terugtrekken. Zelf kan je ze ook veel meer zien bewegen en als er uitbreiding op komst is van het aantal dieren in de kooi kan dat gemakkelijk.
De inrichting van de kooi bestaat uit een voederbak en een drinkflesje. De voerbak moet wel zwaar genoeg zijn zodat ze deze niet kunnen omgooien. Het waterflesje dient liefst van glas te zijn zodat ze het niet kapot kunnen bijten. Verder moeten er in de kooi genoeg klimmogelijkheden zijn, zoals trapjes en takken. Ook moeten er voldoende dingen zijn om te kunnen knagen, zoals een knaagsteen en takjes van wilgenbomen en fruitbomen. Een nestkastje in de kooi geeft de degoe de mogelijkheid zich terug te trekken, degoes schuilen graag in donkere hoekjes. Er moet ook echt een tredmolen in de kooi aanwezig zijn omdat ze graag rennen en zo hun energie kwijt kunnen.
Degoes hebben gevoelige longen, dus de bodembedekking mag niet stoffig zijn. Doordat de degoe erg beweeglijk is laat hij alles opwaaien, stro of zaagsel zijn al te stoffig voor degoes. Behalve dat er stof tussen het zaagsel zit, is het gemaakt van naaldhout dat abietinezuur bevat. Dit tast o.a. de luchtwegen en lever aan en kan allergische reacties opwekken. Ook dennenhout blijkt niet goed te zijn voor de degoes. Voorkeur verdienen houtkrullen waaronder een laagje kattenbakkorrels is gestrooid, die absorberen alles erg goed en de kooi ruikt iets langer fris. Hoe vaak de kooi verschoond moet worden hangt af van het aantal degoes dat er in zit en de grootte van de kooi. De bodembedekking kan het best iedere week worden vervangen.
Naast de bodembedekking is ook chinchillazand benodigd, omdat degoes graag in dit zand gaan liggen rollen. Hierdoor wordt hun vacht lekker schoon en er komt een mooie glans op. Door dit zand vaak te zeven of te vernieuwen kunnen ze zich steeds in schoon zand badderen. Om te vermijden dat het zand naast het badje valt moet het bakje smaller zijn aan de bovenkant. Degoes zijn ook gek op hooi waarmee ze nestjes maken en waarop ze graag knagen. Ook in het hooi mag er natuurlijk geen grote hoeveelheid stof zitten.
De verzorging van een degoe kent zijn wekelijkse maar ook dagelijkse beslommeringen. Neemt men deze niet serieus, dan zullen de dieren langzaam wegkwijnen en sterven. Zo moet iedere week het verblijf grondig worden schoongemaakt en het substraat (bodemmateriaal) moet volledig worden vervangen. Het water van het drinkbakje of drinkflesje van de degoe dient dagelijks te worden ververst, ook het voedsel moet vers zijn en mag niet langer dan een dag in het voederbakje blijven liggen anders gaat het rotten. Zowel de waterbak of -fles als het voedselbakje moeten ook af en toe worden schoongemaakt om resten en aanslag te verwijderen.
Daarnaast dient af en toe ook aan het natuurlijke gedrag gedacht te worden. Degoes klimmen en lopen graag en ze appreciëren ookwel een dutje in de zon, maar moeten wel beschikken over wat schaduwplaatsen. Ook nemen degoes graag een bad, geen waterbad maar zoals de chinchilla een zandbad. Dit doen ze om van parasieten af te komen en het is goed voor de huid. Voor dit bad mag niet eender welk zand gebruikt worden! Enkel chinchillazand is geschikt voor de degoe. Ook dient regelmatig de gesteldheid van de dieren gecontroleerd te worden, zodat eventuele ziektes snel aan het licht komen wat de kans op herstel vergroot.
Een vriend is iemand die naar je luisterd Een vriend is iemand waar je alles voor doet Een vriend vergeeft je je fouten Een vriend geeft je troost bij pijn en verdriet Een vriend weet wanneer hij zijn mond moet houden Een vriend geeft je een gevoel dat je iemand bent Een vriend is iemand die je door en door kent Een vriend is iemand die je midden in de nacht kan bellen Een vriend is iemand die van je houd zoals je bent Laat mij je vriend zijn Ik luister Ik doe alles voor je Ik vergeef je Ik geef je troost Ik weet wanneer ik stil moet zijn Ik hou van je Als een goede vriend
Een degoe, glinsterend van een juist genomen stofbad.
Omdat de degoe veel in gevangenschap wordt gehouden, is veel bekend over het gedrag. Van zich zelf zijn degoes erg sociale en nieuwsgierige beestjes. Een degoe die individueel gehouden wordt zal al snel gebreken ontwikkelen. Daarom kan men de degoes het best in groepen houden. Degoes zijn snel geïnteresseerd. Als ze bijvoorbeeld iets zien wat ze nog niet kennen komen ze toch even een kijkje nemen. Degoes zijn heel erg actief. Het grootste deel van de dag zijn ze bezig met spelen. De degoe is dus een dagactief dier, vooral s morgens en s avonds zijn ze behoorlijk actief. In de middag doen ze soms een dutje en s nachts ook. De degoe kan heel goed klimmen, springen en zich door de kleinste gaatjes worstelen én ze zijn hartstikke snel. Als degoes de mogelijkheid hebben om te graven doen ze dit zeker. In deze kuilen leggen ze dan soms voedsel voor slechtere tijden. Ze zoeken verder graag warme, donkere plekjes op.
Degoes zijn aardig vernielzuchtige dieren en maken alles stuk als ze het in hun pootjes krijgen. Dit is heel belangrijk omdat hun tanden altijd blijven doorgroeien. Om te voorkomen dat de onderkaak vastgroeit moeten ze dus blijven knagen, bijvoorbeeld op een takje of een toiletrol. Sommige spullen gebruiken ze om hun nest mee te maken. In de natuur maken degoes ook heuvels met allerlei dingen, dit zouden vooral de mannetjes doen. Volgens sommige onderzoekers zou de degoe met de grootste hoop de hoogste positie krijgen. De degoes vechten in het wild dus niet veel met elkaar omdat ze een ander manier hebben om aanzien te krijgen. In gevangenschap zullen ze sneller een keer gaan vechten omdat ze dan niet kunnen wegvluchten zoals in het wild.
Degoes maken naar elkaar toe vaak allerlei geluidjes. Dit doen ze soms ook tegen de vaste verzorger. Deze piepjes dienen als een communicatiemiddel :
Zacht piepgeluidje : ze laten de ander merken dat ze elkaar lief vinden. Een mannetje doet dit vaak om aan te geven dat hij wil paren.
Een harde gil : dit geluid maken ze alleen als ze ergens van schrikken. Vaak reageren andere degoes hier ook op door heel stil te blijven zitten of hard weg te rennen en zich te verstoppen.
Hard piepgeluid : hiermee maken ze duidelijk dat ze chagrijnig zijn, als ze zich bezeren of gestoord worden bij een handeling.
Als een degoe bijt heeft dat vaak niks te maken met agressie. Een degoe is over het algemeen heel vriendelijk maar als hij dan toch bijt is dit uit nieuwsgierigheid of omdat hij in het nauw wordt gedreven. Een degoe is niet zo tam als de bekendere gedomesticeerde knaagdieren en knuffelen als met een konijn zit er niet in. Als de degoe regelmatig aandacht krijgt en rustig wordt geaaid kan men er veel plezier aan beleven.
Om inteelt te voorkomen kunnen alleen degoes die geen bloedverwanten van elkaar zijn bij elkaar gezet worden, en best op zo jong mogelijke leeftijd. Ze weten dan niet beter en hebben het gevoel dat ze familie zijn. Als ze niet op jonge leeftijd bij elkaar gezet zijn dan moeten ze apart in twee kooien worden gehuisvest, liefst met de kooien tegen elkaar zodat ze elkaar kunnen zien, horen en ruiken. Na een tijdje kunnen de degoes bij elkaar gezet worden maar er dient in de gaten te worden gehouden of het echt goed gaat. Dat ze in het begin elkaar niet echt mogen en territoriaal gedrag vertonen is niet zon ramp maar het moet niet op een gevecht uitlopen. Vaak gaat het tussen twee mannetjes niet goed en vooral niet wanneer er een aantal vrouwtjes bij zijn. Een vrouwtje en mannetje gaat vaak wel goed en ook twee vrouwtjes houden het vaak goed bij elkaar uit.
President Bush bezoekt een lagere school, 4e leerjaar. Ze zijn aan het discussiëren over de betekenis van bepaalde woorden. De leraar vraagt aan Bush om de discussie te leiden over het woord 'tragedie'. Bush vraagt aan de klas of er iemand een voorbeeld kan geven van een tragedie. Een jongen staat op en zegt 'als mijn beste vriend de straat oversteekt en hij wordt doodgereden, dat is een tragedie'. 'Neen' zegt Bush 'dat is geen tragedie, dat is een accident'. Een meisje doet een poging 'Wanneer een schoolbus met 50 leerlingen erin, in een ravijn rijdt en iedereen is dood, dat is een tragedie'.'Neen' zegt Bush 'dat is een groot verlies'. Heel de klas zit stil te kijken maar Bush dringt aan en zegt 'Is er dan niemand die een voorbeeld kan geven van een tragedie?'
In de hoek van de klas zit een tenger kereltje. Bedeesd zegt hij 'Als een Amerikaans Air Force One vliegtuig, met Meneer en Mevrouw Bush aan boord, door een raket van Osama Bin Laden wordt geraakt en daardoor helemaal vernietigd wordt, dat is een tragedie'. 'Fantastisch' zegt Bush 'Kun je me ook uitleggen waarom dat een tragedie is?'. 'Wel' zegt het jongetje 'Omdat het geen accident is en zeker geen groot verlies'.
Dit is Isabelle, het nichtje van ons baasje, samen met haar vriend Michael. Zij hebben ook een leuke blog waar jullie eens een kijkje kunnen op nemen. http://blog.seniorennet.be/michael_isabelle/
in een hoge boom, zit een kat. zo speels als hij is, is hij in die boom geklommen. zonder er erg in te hebben, dat die boom toch wel hoog is. nu wil hij er uit, maar durft niet. wie haalt hem eruit? de dierenvriend.
op een kozijn van een venster, is hij neer gestreken. de nachtegaal met zijn mooie fluit, alleen fluit die nu niet. er is wat met hem aan de hand, vanaf beneden is niet te zien wat. iemand haalt een ladder, met halsbrekende toeren probeert hij het. wie haalt hem eraf? de dierenvriend.
uit de rioolbuis, klinkt een zacht gejank van een hond. die erin is gevallen, het stinkt daar verschrikkelijk. de hond kan er zelf niet uitkomen, en hoopt op hulp van buiten. kijkers zijn er genoeg, maar helpers, ho maar. wie haalt hem eruit? de dierenvriend.
.
.
.
Een goed excuus 
.
.
.
.
.
.
.