Europa dreigt een dictatuur te worden, erger als de toenmalige Sowjetunie. Wanneer gaat het volk eindelijk wakker worden, en zeggen: "wij zijn het volk, en wij laten ons niet door een bende profiteurs en zakkenvullers, die we niet eens gekozen hebben, voorschrijven wat wij te doen en te laten hebben! "
De Yperse geitenboer stelt zich voor de verkiezingen 2009 niet ter beschikking, deze blaam wil hij wijselijk vermijden. Dat wordt echter een probleem voor de 800.000 domme Vlamingen, voor wie moeten zij nu kiezen? Of komt er een nieuwe boer met vele beloften?
De zichzelf "democratisch" noemende partijen, die een toonbeeld zijn van corruptie, leugens en bedrog, die voortdurend de mond vol hebben over "discriminatie" zijn het mooiste voorbeeld voor echte "discriminatie", zij discrimineren voortdurend 1000.000 kiezers, die zij als "mestkevers" bestempelen, omdat zij niet denken als zij.
Ik hoop, dat alle blogvrienden,en natuurlijk ook alle bezoekers van mijn blog, iets lekkers of iets leuk in hun schoen hebben gekregen. Het sinterklaasfeest is oorspronkelijk een katholiek feest ter ere van de heilige Nicolaas van Myra. Over Nicolaas van Myra bestaan niet veel betrouwbare gegevens. In de eerste helft van de vierde eeuw zou hij bischop van Myra in Licie zijn geweest. Dit ligt ten zuidwesten van Antalya in zuid-Turkije. De legende, die van oorsprong Grieks is, bevat drie verhalen. De eerste gaat over de redding van drie onschuldig ter dood veroordeelde schipbreukelingen. De tweede verhaald de goede daad van Nicolaas van Myra. Hij geeft aan drie arme meisjes geld om te kunnen trouwen. Van deze legende stamt ook het oude gebruik om elkaar cadeautjes te geven. Tenslotte zou hij drie kinderen die tijdens een hongersnood om het leven gebracht werden, weer ten leven hebben gewekt. Zo werd hij de heilige van de onverhoopte goede gaven. Vanaf de zesde eeuw werd Nicolaas van Myra vereerd in Myra en Constantinopel. Vandaar werd deze verering verspreid over de hele Griekse en Russische kerk. In Rome en Italie werd Nicolaas van Myra vanaf de negende eeuw vereerd en in Duitsland, Engeland en Frankrijk vanaf de tiende eeuw. Vanaf daar werd de verering verspreid door de rest van Europa. In 1087 werd het gebeente van Nicolaas van Myra, uit angst voor ontering door de oprukkende Islam, ja toen ook al, overgebracht naar Bari in Zuid Italie. Het sinterklaasfeest heeft ook bepaalde gebruiken die van oorsprong waarschijnlijk uit een heidens winterfeest afstammen. Zo zou het eten van taaitaai en speculaas, de resten van oude offerbroden kunnen zijn. In de legenden die in Nederland en Vlaanderen over sinterklaas bestaan, is de Sint uit Spanje afkomstig. Dit idee heeft te maken met de handelsschepen die in de zestiende eeuw uit Spanje naar Nederland en Antwerpen kwamen en allerlei kostbare geschenken en lekkernijen meebrachten. De zwarte pieten zijn oorspronkelijk de Moorse knechten van Sinterklaas. Het sinterklaasfeest is lange tijd heftig bestreden geweest door de Nederlandse protestantse kerk omdat het een katholiek feest was. In 1600 is het feest zelfs een aantal jaren verboden geweest. Toch is Sinterklaas in de loop van de eeuwen een feest geworden dat ook in Nederland zeer algemeen gevierd wordt. Nu zijn er weer muggenzifters aan het werk, die zelfs het kruis op het gewaad van de Sint willen verbannen, de mijter echter was oorsponkelijk altijd al zonder kruis Het gaat deze muggenzifters echter niet om neutraliteit, deze rakkers uit de linkse kerk zijn bang enkele moslim stemmen de verlieren. Deze bisschop van Myra moet wel een bezondere man geweest zijn, als hij zeven eeuwen later nog zoveel stof doet opwaaien, dat zal met de linkse rakkers zeker niet het geval zijn.
De blogwereld heeft de oorlog verklaard aan Crembo nadat deze een van ons gebroodroofd heeft, omdat zij het gewaagd heeft het wangedrag van zijne exellentie op haar blog openbaar te maken. Het venijnige ventje vindt dat het nu maar eens moet afgelopen zijn met die bloggers, die ongekontroleerd zo maar de waarheid durven te schrijven. In het nazi-Duitsland ging dat toen ook zo, eerst het geschreven woord verbieden en dan het gesproken woord, system Göbbels. Minister, is een latijns woord voor Dienaar, en Ministerie is het latijnse woord voor Dienst. In een democratie worden deze dienaars voor een bepaalde legislatuur door het volk, van wie alle macht uitgaat, gekozen. Het hoort tot de opgaven van de pers, het beleid van deze dienaars te kontroleren en als het nodig is te bekritiseren. Onze politiek correcte kranten doen dat echter niet, omdat zij afhankelijk zijn van overheidssubsidies en daardoor niet meer onafhankelijk zijn. De bloggers echter zijn totaal onafhankelijk en kunnen vrij de waarheid schrijven en dat is goed zo, er wordt in de politiek al genoeg gelogen. Deze bloggers zijn al langer een doorn in het oog van dezen die vergeten hebben, dat zij dienaars van het volk zijn en door het volk betaald worden. Het venijnige ventje uit Aalter verdiend de naam dienaar van het volk zeker niet!
Bij het lezen van de nieuwsberichten, stel ik vast dat de wereld overspoeld wordt door godsdienstfanaten. Aanhangers van een pseudogodsdienst met middeleeuwse ideeen terorriseren de hele wereld. De "democratische" leiders van het decadente westen, die deze fanaten ook in onze contreien hebben binnengehaald, doen hun uiterste best om de ware naam van deze godsdienstwaanzinnigen te verzwijgen. Ook onze politiek correcte pers verzwijgd angstvallig de waarheid. Ook over sommige ministers in ons eigen land kunnen we ons alleen nog maar schamen. Een minister van landsverdediging, die stomdronken in New-York rondloopt, terwijl onze soldaten in Afganistan hun leven riskeren, die dan ook nog het lef heeft, de vrouw die dit bekend maakte, te broodroven door haar werkgever te bellen en hem te vertellen dat zijn bardame het ministeriele wangedrag op haar blog bekend gemaakt had. Schaamte kent Baas Ganzendonk II. helemaal niet. Het gaat niet goed in deze wereld, en in ons eigen land al helemaal niet, terwijl vele mensen het moeilijk hebben, de eindjes nog aan elkaar te knopen, gaan onze heren ministers rustig verder met hun plezierreisjes op kosten der gemeenschap.
Door de opheffing van de onschendbaarheid van Frank Vanhecke, heeft het Europees Parlement zichzelf tot politieke poppenkast gedegradeerd. Zelfs mensen die nooit sympatieen hadden voor het Vlaams Belang noemen dit een politieke moord. Het is wel in het voordeel van het Vlaams Belang, de volgende verkiezingen zullen voor de nagende en graaiende ratten der zogenaamde "democratische" partijen beslist geen Vlaamse Kermis worden.
"Vijf miljard Euro besparen inplaats van cadeaus te geven!" Zei Leterme op 13 september 2008. Ik dacht dat hij toen aan de dotaties van de koninklijke nietsnutten dacht. Fout gedacht van mij! Twee maanden later verdedigt dezelfde man de 6 procentige verhoging van deze dotaties. Vele werkende belgen kunnen de eindjes amper nog aan elkaar knopen, terwijl deze dotaties aan het koninklijke circus van hun belastinggeld betaald worden. Het wordt hoogste tijd, dat men deze koninklijke club terugstuurd naar daar waar zij vandaan gekomen zijn, samen met de hele club leugenachtige en graaiende "democratische" ratten. Hopelijk krijgen we ooit nog eens een regering waar we respect kunnen voor hebben en die geloofwaardig is.
Telkens als ik deze foto van de man met de rode hoed zie, word ik een beetje nostalgisch, onwillekeurig denk ik dan ook aan het bekende mosselhuis "De rode Hoed" in Antwerpen. Benedictus heeft deze hoed wel uit de vaticaanse mottenkist gehaald, zijn laatmiddeleeuwse voorgangers droegen hem ook, en ik moet eerlijk toegeven, hij staat hem goed. Hij heeft nog wel meer spullen uit die mottenkist gehaald, want ik zie hem regelmatig getooid met prachtige middeleeuwse koormantels en stolas. Ik zou wel eens willen weten, of hij ook nog geloofd dat hij de plaatsvervanger van God op aarde is, hij kent de kerkgeschiedenis beslist veel beter als ik... Ik zou ook wel eens willen weten of hij in het hemelse paradijs geloofd. Zijn voorgangers wilden in elk geval steeds zo lang mogelijk in dit aardse tranendal blijven en hadden blijkbaar niet veel lust om naar het paradijs te verhuizen. Onwillekeurig denk ik dan ook terug aan mijn tienerjaren in Antwerpen. Toen ik 1966 na vijf jaren verblijf in Duitsland naar Antwerpen terugkeerde miste ik iets in het straatbeeld, ik wist eerst niet wat, de ortodoxe Joden waren het niet, want die waren er nog, maar door hen wist ik opeens wat het was, ik zag geen Franciskanen, geen Kapucijners geen Dominikanen, geen Redemptoristen, geen pastoors en onderpastoors meer op straat, ook de nonnen die als Pinguins gekleed waren ontbraken en ook van de gevleugelde nonnen, die met hun breede witte kap, geen spoor meer. Ik ging dan eens een kijkje nemen bij de Redemptoristen in het Hopland, want die kende ik van vroeger, maar ook de broeder portier was nu gewoon in civiel gekleed. Met die Redemptoristen had ik in het verleden een speciale band gehad, ik was als zeventienjarige een jaar in het noviciaat in Essen. Dat was gekomen door de dikke Broeder koster van het Hopland, als vijftienjarige was ik in de leer als banketbakker, mijn baas was een overtuigde katholiek en daar wij op zondag werkten stond hij erop dat ik zondagavond naar de avondmis in het Hopland ging. Bij mijn eerste bezoek daar, kwam kort voor de mis de dikke broeder Koster uit de sakristij en keek in de kerk rond, hij liet zijn blik op mij vallen en kwam dan op mij toegewakkeld en vroeg mij of ik de mis kon dienen. Ik kon dat, want als tien-elfjarige was ik, nadat mijn moeder gestorven was in Niel in het Jongenstehuis van de E,Heer Cornelis geweest en ik had vaak de mis van de heer Cornelis gediend. De broeder koster nam mij dan mee naar de sakristij en stak mij in een toog en een koorhemd en van toen aan diende ik elke zondagavond in het Hopland de mis. Zo kwam het dan, dat ik als zeventienjarige in het noviciaat van de Redemptoristen in Essen kwam. Uit mij is nooit een Redemptorist geworden, want na negen maanden had ik het wel bekeken. Om nu terug te keren naar het straatbeeld in Antwerpen, als ik nu in de stad kom, zie ik daar allerhande vreemdgeklede Imams rondlopen, die met onze Cultuur niets te maken hebben. Daarom zou ik toch liever het oude straatbeeld met Dominikanen, Kapucijners Franziskanen, Jesuiten, Redemptoristen, nonnen en pastoors en onderpastoors in toog en vooral de gevleugelde nonnen terugzien. De enigen, die trouw gebleven zijn aan hun overtuiging en traditie zijn de orthodoxe Joden en die horen bij het Antwerpse straatbeeld en zijn ook een deel van onze cultuur. Men kan van Rome en de hele katholieke Kerk zeggen wat men wil, maar het hoorde bij onze cultuur, daarop zijn toch al onze waarden opgebouwd. Daarom word ik steeds een beetje nostalgisch als ik de man met de rode hoed zie.
De jonge Rubens. , In het jaar 1590 keerde de weduwe Rubens, Maria Pypelelinckx, met haar drie kinderen, Blandina, Fhilip en Peter uit Keulen naar Antwerpen terug. De dertienjarige Peter kreeg toen les van meester Rombout Verdonck in een huis achter de kathedraal, hij zat er in dezelfde klas als de toen zestienjarige Balthasar Plantijn-Moretus. In het klaslokaal was geen verwarming en de winters waren nog zodanig koud dat de Schelde dichtvroor. Peter, Balthasar en de elfjarige Nicolaas Liemaeckers, die uit Gent naar Antwerpen gekomen was, waren met elkaar goed bevriend. Toen bleek, dat Peter bij meester Verdonck niets meer kon leren, stuurde zijn moeder hem als page naar gravin de Lalaing naar Oudenaarde, Peter legde zich eerst daarbij neer, toen zijn jongere vriend Nicolaas Liemaeckers ook als page bij de gravin werd aangenomen.
"Wie zonder zonden (fouten) is, werpe de eerste steen ! Wie dacht dat deze barbaarse praktijken, die meer als tweeduizend jaar geleden door Jezus van Nazareth scherp veroordeeld werden, alleen maar in bijbelse verhalen voorkomen, vergist zich. Deze foto is zeer recent. In de vredelievende godsdienst van de profeet zijn alle mannen zonder zonde. Nadat deze arme vrouw ingegraven was werdt zij met stenen beworpen tot ze stierf. Het geschonden gelaat van de mens! Ik heb nog geen enkele "demokratische" politieker tegen deze barbaarse gebruiken protesteren horen. Zelfs het Vatikaan verbroederd met deze barbaren en de nieuwe bischop van de stad van Allah reikt hen de hand.
Na het lezen, van de recente schandalen in politieke kringen, ben ik enkele dagen sprakeloos geweest. De vis stinkt tot aan de kop. Er schijnt in dit land geen enkele instantie meer te zijn die nog betrouwbaar is, overal is er corruptie en zakkenvullerei, de ratten der "demokratische" partijen schamen zich voor niets meer en nagen en graaien waar wat te nagen en te graaien valt. Valse getuigschriften, canapèbenoemingen en leugens zijn aan de orde van de dag. En, de ministers weten steeds van niets...er is ooit een tijd geweest, dat men voor bepaalde politieke figuren, ook dan als men het met hun politiek niet eens was, respect kon hebben maar dat is voltooid verleden tijd. Onze steden zijn totaal verloederd, van de geschiedenis van Troja heeft men niets geleerd, het is ook te betijfelen of de rode rakkers, die de Marokkaanse paarden hebben binnengehaald, ooit van Troja hebben gehoord of gelezen. Mijn mooiste jaren heb ik in Antwerpen doorgebracht, als Miva-agent, zo heete de tram- en busbestuurders van de Lijn toen, heb ik op alle tram-en buslijnen gereden, we zaten toen niet in een kooi opgesloten maar hadden een goed en vriendelijk contact met de reizigers, Antwerpen was een gezellige en gemoedelijke stad. Mijn vader, grootvader en overgrootvader waren Antwerpenaren en zij waren trots op hun stad. Ik woon er nu al lang niet meer, maar ik ga er nog graag heen, omdat ik af en toe onze Kathedraal, het Steen, het Rubenshuis en de vele andere prachtige gebouwen nog eens wil terug zien, maar ik voel mij er niet meer thuis. Toen ik in Borgerhout kwam, dacht ik in Marokko te zijn. Met tram en bus rijden is er gevaarlijk, vele mensen wagen zich ´s avonds niet meer op de straat en zelfs bij klaarlichte dag worden tram en busbestuurders ziekenhuisrijp geslagen. In de buurt van het Astridplein, waant men zich in Afrika, dat is niet meer de stad van mijn ouders en grootouders. Anderen met een vreemde middeleeuwse cultuur, die ons als ongelovige honden betrachten, hebben zich van deze stad meester gemaakt en de ratten van de "democratische" partijen hebben dat mogelijk gemaakt. De geboortecijfers zijn gestegen, maar het zijn geen Vlaamse kinderen, de meesten heten Mohamed of Sarah. In enkele jaren zullen zij in de meerderheid zijn en zal Antwerpen een Marokkaanse burgemeester hebben, wat schieten we dan nog op met een onafhankelijk Vlaanderen als onze steden door vreemdelingen bevolkt worden die er ook het bewind voeren ? ? Ik zou graag de mening van mijn medebloggers over dit probleem willen weten. Is er nog hoop ? ? ?
Alles wat ik vandaag wou schrijven, hebben Angeltjes en Digitalia al geschreven, en ik moet het eerlijk toegeven, zij kunnen het beter als ik. Het is dus zover, Rotterdam wordt Marokkaans, de strijd van de Watergeuzen was dus tevergeefs. Maar ook in ons bankroete ten onder gedoemde belgenland ziet het er voor de socialistische burgemeesters niet goed uit, ook in Antwerpen, Luik enzv. wemelt het van kandidaten met twee paspoorten. Nog erger ziet het er uit voor de rode en groene "damen", mijn grootmoeder die een dame was, zou gezegd hebben: "viswijven" zij zouden er goed aan doen zich met een boerka te verhullen, voor Laurette Onkelinx stel ik voor, een rode boerka, versiert met sikeltjes en hamertjes en vijfhonderd Euro biljetten, voor Mie vogels, een giftgroene boerka versiert met allerlei vogeltjes, voor Betina Geysen een kleurloze boerka met slapende leeuwtjes en voor mis Du Rupo een knalrode boerka versiert met grote stijve...strikjes. Veel vrouwelijke charme zullen we daarbij zeker niet missen.
Daar ik vandaag ook de kranten gelezen heb, weet ik nu dat ik arm ben.
Ik dacht het al wel, maar nu ben ik zeker. Dus leef ik verder als kluizenaar, maar er is geen nood, het ontbreekt mij aan niets, ik kan mijn internetaansluiting nog betalen en elke avond mijn twee tot drie glaasjes wijn drinken. De olieverwarming heb ik wel moeten ruilen tegen houtverwarming maar dat hoort bij het Kartuizerleven, ik ben wel een moderne Kartuizer want ik heb zelfs nog een achtien jaar oude Golf die het nog prima doet dankzij een goede gewetensvolle garagist.
De begroting is rond, maar bijna niemand geloofd de leugens...
De begroting is rond, maar bijna niemand geloofd de leugens van de schaduwregering van de Yperse geitenboer, de man heeft inmiddels alle geloofwaardigheid verloren. Niettegenstaande zijn partijgenoten massaal weglopen plakt hij verder aan zijn stoel in de Wetstraat 16. 74,54 % hadden tot nu toe in de pol van de STANDAARD geen vertrouwen meer in deze schijnregering. Na de volgende verkiezingen zal men hem waarschijnlijk met stoel en al uit de Wetstraat moeten buitendragen.
Ik was blij dat hij kwam, eindelijk gedaan met Franken, Marken en Guldens. Nu echter stel ik vast, dat hij van week tot week minder waard wordt. Ik moet er steeds meer geven voor hetzelfde aantal dezelfde producten.
