Groot was zijn blijdschap dan ook toen hij in een herberg bij een prachtig dorpje toch nog welkom was. Ieder avond kreeg de jonge man van de waard iets warms te eten en te drinken .
Niemand wist wat de student eigenlijk studeerde  maar men vond dit ook niet belangrijk : gastvrijheid was voor hén heel gewoon ...

Op een avond kwam de student bij de herbergier en hij zei : “ Beste waard , morgen moet ik van hier vertrekken , ik ben u zo dankbaar wat u voor mij allemaal gedaan hebt en wil je graag een geschenk geven ."
De student liep naar de muur en tekende met krijt een prachtige en sierlijke kraanvogel .
De waard en zijn gasten vonden de tekening van de kraanvogel héél mooi, maar de student zei dat dit nog niet alles zou zijn ...

“ Het is géén gewone vogel ... " zei hij " maar een wondervogel ... !"
" Als u met uw gasten voor deze tekening gaat zitten en tweemaal in de handen klapt , zal de kraanvogel voor U gaan dansen ...
 U moet echter wél beloven dat hij nooit voor maar één enkel mens zal dansen en dat er niet méér dan twéé keer in de handen wordt geklapt ..."
De waard beloofde dit en de student vertrok ...

De herbergier ging met de andere bezoekers voor de muur zitten en samen klapten ze tweemaal in de handen ...

De kraanvogel kwam tot leven ... stapte met zulke prachtige bewegingen van de muur en voerde toen een dans uit waar de bezoekers tranen van in hun ogen kregen .

De mensen voelden het dansen tot diep in hun hart ...

Al gauw was het verhaal van de dansende kraanvogel bekend tot in de wijde omgeving ...

Iedere avond zat de herberg vol met mensen die het ook wel wilden zien.

Groot en klein ging voor de muur zitten en samen klapten ze tweemaal in de handen ... 
en de kraanvogel danste haar dans ...
De waard deed vanaf toen goede zaken .

Op een dag kwam er een rijke man uit de stad binnen in de herberg.
De waard zag aan de mooie kleren dat dit een belangrijke persoon moest zijn en liep al buigend op de man af.
" Wat is er van uw dienst waarde heer " zei hij met zijn hoofd naar de grond gebogen tegen de man .

“ Ik wil dat de kraanvogel voor mij danst " zei de rijke man.

“ Dat kan “antwoordde de herbergier , gaat u maar zitten, zo meteen klappen we tweemaal in onze handen en dan begint het ".

“ Ik wil dat het beest alléén voor míj danst “antwoordde de man hooghartig en hij smeet een zak met geld op tafel ...
De waard twijfelde even , hij had immers beloofd dat hij dit niet zou doen.
 Maar ach, voor een keer ... en de man was belangrijk en rijk. Het zou vast niet erg zijn ...

Hij knikte tegen de rijkaard en ging naar de rand van de zaal.

De deftige man ging voor de tekening zitten en klapte driftig in zijn handen ...

Er gebeurde niets ...
De man stond op en klapte nu drié keer in zijn handen en riep: “... ga je nu dansen ...? "

Nu bewoog de kraanvogel wel ...

Met gebogen nek stapte ze langzaam en schokkerig van de muur ...

Ze stond even stil en begon met een dans ... zo traag … en zo droevig ... dat de waard dacht dat de vogel ging sterven ...

Plotseling ging de deur van de herberg open en daar kwam de student binnen ...
In zijn hand droeg hij een fluit .
Zonder ook maar iéts te zeggen liep hij naar de kraanvogel ... boog even licht zijn hoofd en begon te fluiten ...
de kraanvogel draaide zich naar de deur toe en samen liepen ze de herberg uit ...
Voorop de kraanvogel en daarachter de student ...

Aan de rand van het dorp verdwenen ze uit het zicht en niemand heeft de kraanvogel en de student ooit meer teruggezien ...

                                                                                         Bron : http://www.beleven.org/