|
Het verdriet van klaverke
Je vader was je grootste schat op aard
en je verdriet, is hij zeker meer dan ooit wel waard
je ziet hem niet meer, in je dagelijkse leven
er was nog zoveel liefde, die je hem hier nog wou geven
je praat niet over hem, want je denkt dat hij niet luistert
zijn foto zit voor eeuwig, in je hoofdje nu gekluisterd
je denkt dan papa toch, waarom ben je nu weggegaan
ik had je zo hard nodig, in mijn alledaags bestaan
klaverke klaverke, luister nu eens goed naar mij
wat ik je nu ga zeggen, maakt je misschien weer blij
ik had een droom, waarin je papa mij vertelde
hoe fier hij was op jou, en hoe je het hier stelde
vertel haar ook maar eens, dat ik steeds van hier boven
over haar zal waken, je mag het haar beloven
ik ben nog steeds bij haar, al ziet ze mij nu niet
dus zeg haar maar te stoppen, met haar oprecht verdriet
zeg haar tenslotte ook, hoeveel ik van haar hou
dát zei hij mij, en dus nu, vertel ik het aan jou
klaverke klaverke, met jou deel ik de pijn
maar de papa in je hartje, zal er altijd voor je zijn
Lucky
Januari 2006, geschreven voor ons Klaverke in de hoop haar verdriet wat te verzachten
Ik dank je Lucky ... !
|
