Onze Sven was hier vandaag, en hij heeft een hele tijd aan 't pc-ke bezig geweest. Nu is het weer aan mij, en ik weet niet echt wat ik moet zeggen. Behalve dat ik graag een goedkoper huis zou willen huren, wat een moeilijke onderneming blijkt te worden.
Gisteravond ben ik nog wat op andere blogs gaan piepen. Ik heb genoten van de verschillen. Het ene moment had ik tranen in mijn ogen, daarna zat ik hier te giechelen.Bloggen wordt leuker met de dag!
Even meer over dit liedje: Op een avond toen ik alleen thuis was, luisterde ik naar dit lied een keer of vijf. Ik stond daar in mijn afgedragen trainingspak, ogen dicht, aanbiddend. Plots leek het of ik daar stond in het mooiste kleed, helemaal klaar voor het feest. God is zo goed; en bidden is niet saai, bijlange ni!
Zingen doe ik al zolang ik kan spreken; en ik doe het graag. Ik zong altijd, maar ben nooit naar een muziekschool geweest, tot verleden jaar. Ik heb nu mijn eerste jaar achter de rug, met een goed resultaat. Mijn man is fantastisch, hij heeft graag dat ik heel de dag loop te zingen. Hij maakt ook geen bezwaar als ik om te oefenen, twintig keer hetzelfde liedje zing. Ik moet er wel rekening mee houden dat niet iedereen mijn zingen op prijs kan stellen. Moeilijk is dat want altijd is daar in mij een liedje, en dan wil ik dat o zo graag zingen. Nou ja ik ga proberen om er op te letten, meer kan ik niet doen. Of toch?
Regen, donder, bliksem; de afkoeling is wel heel drastisch. Een herinnering aan welk een wonder ons lichaam is, om zich elke keer opnieuw aan te passen aan het verschil in temperatuur.
