Het is al veel te lang geleden dat ik hier nog iets schreef.
Even bijpraten dus.

Na het ongelukje zes weken geleden,
mag ik nu eindelijk weer steunen,
en opnieuw leren lopen.
Het is een uitdaging om dat goed te doen,
en toch niet te veel in één keer.

Ik ben ook blij dat ik mijn eigen knie nog heb,
 en geen prothese.

Vandaag toch gaan stemmen met de rolstoel;
liefdevol gestuurd door mijn geliefde.
De voetsteunen waren we vergeten;
een goede oefening voor mijn buikspieren :D