Ieder meisje droomde
ooit wel eens van
de prins op het witte paard;

Tenminste..........vroeger toch.

Ik heb hem gevonden,
en noem hem: mijn
 "witte" prins;

Hij heeft geen paard, maar de symboliek blijft.

De eerste keer dat
ik hem zo noemde
was toen hij zijn
 middagpauze opofferde
om de wc te ontstoppen.

Een ander ziet hier geen gelijkenis;
ik zag het zo voor mij.

Ik had een nood,
en hij snelde mij ter hulp

Niet op een paard,
 met een zwaard,

maar in de auto,
met een ontstopper.

Liefde in de praktijk,
niet alleen woorden,
en loze beloften,

niet wat men in de damesblaadjes
onder romantiek verstaat.

Wat is romantiek dan,
of een romantisch etentje;
een romantische reis?

Ik zou het niet weten,
want het is voor iedereen anders.

Maar mijn "witte" prins,
voldoet aan mijn norm.

Hij houdt van mij, zorgt voor mij,
en vind mij mooi.

‘Beauty is in the eye of the beholder’