Daguitstap Leiden

Deze keer waren de weergoden niet met ons. Na een periode van enkele weken stralend en warm weer was het regenachtig en koud maar Leiden is zelfs bij regenachtig weer een wondermooie stad.

Dit hebben we allemaal kunnen vaststellen na een mooie boottocht langs de kanalen en grachten.

In de namiddag verkenden we onder begeleiding van een zeer goede gids verder de stad.

We waren op tijd terug in Merksem en Kontich om naar de boeiende halve finale te kijken van België – Franrijk.

Hugo

.

Zomerwandeling 

Onder een stralende zon verzamelden 22 deelnemers in het Café van de Trappisten in Westmalle.

Na een koffiekoek en een koffie gingen we op stap met een lokale gids in de prachtige bosrijke omgeving van de Trappisten. Op een boeiende manier kwamen we heel wat te weten over deze streek.

Na een deugddoend en verzorgd middagmaal gingen we terug op stap maar nu naar de abdij zelf. Om 14u30 werden we in de abdijkerk verwacht voor een “stiltemoment”.

Hierna wandelden we verder in de omgeving van de abdij  waarbij er nog meer info kregen over het ontstaan, de historie en het leven en werk in de abdij, brouwerij en boerderij.

Tijdens onze wandeling passeerden we nog langs enkele minder gekende maar toch wel verrassende locaties in de buurt om af te sluiten in het café Trappisten met een film over het leven en werk in de abdij, het brouwproces van de Trappist en last but not least het degusteren van een lekkere “Trappist”.

Het was een toffe, gevarieerde, ontspannende, leerrijke dag.

De afwezigen hadden weeral eens ongelijk!!

Een terugblik op de achtdaagse zomerreis naar de Charente Maritime

 “De morgenstond heeft goud in de mond” Dat was mijn eerste gedacht als onze wekker zondagmorgen op een onmenselijk vroeg uur afliep. Na een douchke en een kopje koffie ziet de nabije toekomst er schitterend uit. We gaan met een toffe bende op verkenning naar de Charente Maritime.

Op de heenreis houden we een lunchbreak in Orléans. We zijn met een slaatje de reis gezond en lekker begonnen. Plots komen we nog een oude bekende tegen …  “Jeanne d’Arc” 1412 – 1431. Tegen de avond arriveren we aan ons karaktervolle hotel Primavera. Van hieruit hebben we een mooi zicht over de monding van de Gironde in de Atlantische Oceaan.

Onze eerste dag in Frankrijk ziet er bewolkt en regenachtig uit. Maar met deze groep is het zonnetje nooit veraf.  Dus na het ontbijtbuffet, de bus op naar Brouage. We ontdekken hier een versterkt stadje, zeer schilderachtig ! Daarna gaan we naar een oesterkwekerij in Marennes-Oléron. We krijgen een deskundige uitleg en demonstratie van alle handelingen die nodig zijn bij de oesterkweek. Nadien mogen we zelf enkele oesters openen (volgens een veilige procedure). En daarna …  nog een oesterproeverij met een fris glaasje wijn. Wat wil een mens nog meer ?

De volgende dag was een ontnuchtering. We gaan niet naar Roquefort om kaas te proeven, maar naar Rochefort om scheepstouwen te weven.  Zeer zwaar werk voor de gids en één 50-plusser. Voor de lunch eten we een visje in La Rochelle, we blijven gezond bezig ! We bezoeken de Vieux-port waar die dag een replica van het Spaanse middeleeuwse zeilschip “El Galion” aangemeerd lag.

We wandelen nog door de oude stad van La Rochelle en krijgen een deskundige uitleg van onze gids Annie.

Woensdagmorgen maken we een boottocht op de Atlantische oceaan tussen het Franse vasteland en Ile d’Oléron. We passeren “Fort Louvois” en varen richting Ile d’Aix. Na een uurtje varen keren we de boeg bij het legendarische “Fort Boyard”. We komen hier een vloot kleine zeilbootjes tegen van een zeilschool, een kleurrijk spektakel. Na de lunch nemen we het “busje” om Ile d’Oléron te bezoeken. Hier volgt de uitdaging van de week, een klim naar de top van de vuurtoren van Chassiron. Een klimmetje van 224 treden, we zijn weeral gezond bezig ! Of is dit noodzakelijk na al onze gastronomische uitspattingen ?

Vrijdag heeft Carlos (onze busdriver) zijn spaarpot moeten aanspreken om via de tolbrug naar Ile de Ré te rijden.  Deze zeer lange brug (vraag het maar aan ons Annie) is redelijk betaalbaar. Prijs voor een personenwagen 8€ aller-retour.

(Liefkenshoek Antwerpen 6€ enkel ) Men leeft hier vooral van het tourisme, we bezoeken hier de vissersdorpjes La Flotte en Saint-Martin. Vooral het oude stadscentrum en het vissershaventje is zeker een bezoekje waard. Hier kunnen we wat rondkuieren en een gezellig terrasje doen met onze medereizigers, tof ! Ook teelt men hier de vermaarde “la pomme de terre d’île de Ré (AOC)” Met een jaarproductie van 2000 ton primeurs aardappelen per jaar ! Deze worden onder meer geëxporteerd naar België. 

We ronden onze werkweek af in de stad Saintes met een bezoek aan het amfitheater. Voor we goed en wel binnen zijn staan de eerste gladiatoren van onze groep al midden in de arena, waar ze de strijd aangaan met een tractor. Je moet meegaan met de moderne tijd, het moeten niet altijd leeuwen en stieren zijn! Nadien volgen we de gids naar de “Basilique Saint-Eutrope de Saintes” en “l’Abbaye aux Dames”. Tenslotte nemen we nog enkele foto’s aan de “Boog van Germanicus” In de namiddag komen we tot rust tijdens een boottochtje langs de groene oevers van de rivier Charente. Hier kunnen we onze batterijen wat opladen na enkele drukke dagen. Relax … zalig !

Ons 2de weekend beginnen we met een toeristische rondleiding in het prachtige “Chateau de la Roche Courbon” nadien kuieren we in de omliggende tuinen van het kasteel. Nog even een klein souveniertje voor de kleinkinderen aanschaffen.

Daarna gaan we de gerenommeerde cognac distilleerderij van Hennessy afzien. Na een inleidend filmpje en een wandeling door de rijpingskelders is voor de liefhebbers het “moment suprême” aangebroken. Een minicursus cognac proeven ! Die avond volgt in ons hotel nog een schotel “Fruit-de-mer”, dit vormt een mooie afsluiting van onze reis naar de “Charente Maritime”.

Op de terugreis zondag houden we nog een lunchbreak in Chartres, hier zitten we aan een tafeltje bij nieuwe vrienden. Dat maakt de uitstappen en reisjes van KVE 50+ zo fantastisch ! Je ontmoet steeds oude bekenden en vrienden en je maakt kennis met nieuwe toffe mensen. Tenslotte willen we alle mensen die mee gewerkt hebben aan deze ganse onderneming, hartelijk danken !

Onze chaufeur Carlos voor het millimeterwerk in de smalle straatjes, onze vaste gids Annie Meiresonne, Leo de verantwoordelijke van de “oortjes”. En vooral Roosje en Hugo de grote bezielers van deze prachtige reis, een dikke merci ! ! !

Monique & Henri

Primavera 10 Juni 2018.

Chere Annie,

Om in de trent te blijven van de afgelopen week spreek ik je aan in 't Frans.

Ik mag andermaal de spreekbuis zijn van de groep om je figuurlijk in de bloemetjes te zetten.

We weten allemaal dat een reis staat of valt, ondermeer afhankelijk is van de gids, welnu deze reis is niet gevallen.

Een week rondtoeren in de Charente - het laat me denken aan charme.

karrevrachten informatie, eeuwen franse geschiedenis hebben we over ons laten rollen, namen als Louis de veertiende, Vauban, Delafayette, Richelieu, Carlos 1 ( onze knappe chauffeur), we zullen ze niet vlug vergeten, ze werden erin geramd.

Culinair kwamen we zeer dikwijls aan ons trekken, we hebben "gedegusteerd"      " gesavoureerd" - een enkele keer "sloekenbeer" waarschijnlijk deze avond met een zeevruchtenschotel.

je wist ons voor de lunches ook altijd gezellige plaatjes binnen te loodsen, één is er mij bijzonder bijgebleven: Rest. Terminus in Bourcefranc-le-Chapus......

iets helemaal anders dan "'t strand van St. Anneke.

we verbleven in hotel Primavera te Palais-s.- Mer, die twee namen samengevoegd: Primapaleis, dit zegt genoeg.

ik ben rond met het uitdelen van een boeket symbolische bloemetjes als dank voor je inzet en gedrevenheid, we zijn blij dat we er bij waren.

afronden doe ik op een typische franse wijze, vive le guide - vive Annie. 

Leo D.M.

.

.

Rustige wandeling in Brecht.

Samen met leden van Olympic Stappers en van KVE 50+ hebben we op 29 maart een mooie wandeling gemaakt in Brecht via de Kotse Heide, de Royal Hockeyclub, het anti-tankkanaal, de golfbaan Rinkven enz.

De middag lunch in de Keysershoeve was lekker en de pannenkoeken

en zo waren een plezante afsluiter. Meer van dat !

Beter dan een verhaal zullen deze foto’s van Marcel Vanbossche een sfeerbeeld geven.

Cursus reanimatie & gebruik van een defibrillator.

Elk jaar wordt bijna een half miljoen Europeanen getroffen door een plotselinge hartstilstand en helaas betekent dit voor 9 op 10 het droevige en vaak onnodige levenseinde. Onmiddellijk starten met hartmassage vergroot de overlevingskansen van het slachtoffer. 

Omdat hartstilstand meer voorkomt bij mensen met al enkele jaren op de teller, vond de raad van bestuur van 50 plus het nuttig een cursus te volgen om te leren hoe mensen kunnen worden gereanimeerd en hoe je een AED-toestel (Automatische Externe Defibrillator)moet gebruiken om het hart te defibrilleren. 

Tijdens een drie uur durende opleiding leerde een lesgever van het Rode Kruis de leden van het bestuur hoe je een slachtoffer het best benadert en reanimeert. Bij een hartstilstand zijn de eerste minuten letterlijk van levensbelang in afwachting dat meer deskundige hulp ter plaatse komt.

       Zes hoofdpunten zullen we zeker onthouden in geval van nood.

1. Controleer het bewustzijn

Ga na of het slachtoffer bij bewustzijn is door hem / haar aan te spreken en voorzichtig te schudden. Is hij / zij bewusteloos, schiet dan direct in actie en roep hulp. 

2. Bel direct 112 (of laat iemand bellen)

Het is best dat je zelf onmiddellijk met de voorbereidingen tot reanimatie begint. Als er andere personen aanwezig zijn, duid dan iemand aan die 112 belt en eis dat die dat telefoongesprek bevestigt. De nauwkeurige locatie en de melding dat een persoon niet meer zelfstandig ademt zijn essentieel. (Op je smartphone kun je een gratis App zetten die de nauwkeurige locatie van jouw telefoon doorgeeft aan de hulpdiensten). De dienst 112 kan de hulpverlener via de telefoon permanent bijstaan tot de ziekenwagen en de mug ter plaatse zijn. 

3. Controleer de ademhaling.

Kniel naast de rechterkant van het slachtoffer. Ga na of hij / zij nog ademt. Leg een hand op het voorhoofd en kantel het hoofd voorzichtig naar achter om de luchtwegen te openen. Til de kin op met twee vingertoppen van de andere hand. Houd je kaak dicht bij het slachtoffer en kijk tezelfdertijd naar zijn / haar borst en buik gedurende maximaal 10 seconden. Als borst en buik niet op en neer gaan en je voelt geen ademhaling tegen jouw kaak, zet dan dringend de procedure verder. Vraag iemand om een AED te halen (112 weet waar de dichtstbijzijnde AED te vinden is). 

4. Start met borstcompressie

Zet je handen midden op de borstkas en duw het borstbeen telkens vijf tot zes centimeter in. Kun je niet zoveel kracht opbrengen, dan is drie centimeter nog altijd beter dan niets. Doe dit dertig keer na elkaar in een tempo van ± 100 keer per minuut. De begeleiding van 112 kan het ritme mee aangeven (telefoon op ‘speaker’). Laat je niet afschrikken door het feit dat je mogelijk een rib van de patiënt kunt breken: een gebroken rib is nog altijd beter dan een overlijden. 

5. Beadem tweemaal voor je verder gaat met de borstcompressie

Hef de kin omhoog (zie hierboven), kantel het hoofd naar achter, knijp de neus dicht en pas tweemaal mond-op-mondbeademing toe. Kijk of de borstkas omhoog komt en laat het slachtoffer uitademen. Ga verder met dertig borstcompressies en twee beademingen tot de hulpdiensten er zijn of tot je zelf niet meer kunt. Laat eventueel iemand anders overnemen. Voor de mond-op-mondbeademing bestaan hulpstukken die de efficiëntie verhogen en de hygiëne bevorderen. Sommige kunnen zelfs als sleutelhanger worden meegedragen. 

6. Als iemand de AED heeft gehaald

Onderbreek de borstcompressies zo kort mogelijk, ontbloot de borstkas, zet de AED aan en doe altijd nauwgezet wat de AED zegt. Bevestig de elektroden op de aangegeven plaats en zorg dat je de patiënt niet aanraakt op het ogenblik van de schok. Houd ook omstaanders op afstand. Zet de beademing verder tussen twee schokken; Blijf volhouden tot de hulpdiensten ter plaatse zijn. 

Natuurlijk hopen we dat we deze techniek nooit zullen moeten gebruiken, maar als het ooit nodig is, kunnen we daardoor misschien een collega redden. 

Beste vrienden

In de loop van de eeuwen hebben vele volkeren verschillende jaartellingen ingevoerd. In de maçonnieke jaartelling zijn we nu in het jaar 6018, op de Joodse kalender staat het jaartal 5779, op de Chinese 4716, op de Boeddhistische en de Thaise 2561 en op de Seleucidische kalender van het Nabije Oosten 2330. Aan de andere kant zijn we volgens de Ethiopische kalender nog maar in 2010, volgens de Diocletiaanse in 1734, volgens de Islamietische in 1396 en in Japan zijn ze in het jaar 29. Daar begint men immers telkens opnieuw met de jaartelling als een nieuwe keizer de troon bestijgt. Binnenkort keren ze dus terug naar het jaar nul, omdat de huidige keizer heeft gevraagd om op 85-jarige leeftijd op vervroegd pensioen te mogen gaan. 

Om het niet al te ingewikkeld te maken, heb ik me zojuist beperkt tot het jaartal en heb ik niet de dag en de maand vernoemd, waarop het nieuwe jaar ingaat. Moest bijvoorbeeld de Franse revolutie stand gehouden hebben, dan waren we vandaag in het jaar 227, meer bepaald in de Lièvre van de Pluviose. Pluviose was de nieuwe naam voor januari en betekende regenmaand. En voor elke dag van elke maand was de naam van een plant, een bloem of een dier vastgelegd als vervanging voor de heiligen op de Gregoriaanse kalender. Vandaag is het dus Lièvre of ‘haas’-dag, maar desondanks eten we straks kalf. Omdat er volgens de revolutionaire Franse kalender 12 maanden van 30 dagen waren, schoten er vijf of zes dagen over. De eerste daarvan was gewijd aan de deugd, de tweede aan het verstand, de derde aan het werk, de vierde aan het advies, de vijfde aan de beloning en de zesde (elke vier jaar dus) aan de revolutie. 

Dit alles beste vrienden om jullie eenvoudigweg te zeggen: gelukkig nieuwjaar! En dit in mijn persoonlijke naam en in die van het ganse bestuur van 50 plus. Laat ons hopen dat het voor elkeen van ons een gezond, voorspoedig en vreugdevol jaar wordt met vele aangename belevenissen, hartelijke ontmoetingen en interessante activiteiten. 

Moesten we in de Griekse of de Romeinse tijd leven, dan zou het hier voor mij heel gemakkelijk zijn. Ik zou de toekomst immers kunnen zien in de ingewanden van een dier, in de vlucht van bepaalde vogels, in de observatie van het weerlicht, in de stand van de sterren en als dat alles nog geen helderheid bracht, bleef er nog altijd het orakel dat kon worden bevraagd. Om bijvoorbeeld het orakel van Kalchas te raadplegen, moest je een zwarte bok slachten en op het vel daarvan gaan slapen in de tempel. Je vernam dan wat de toekomst zou brengen in een droom. Je ziet: het leven is er niet simpeler op geworden, want vandaag hebben we alleen nog theeblaadjes en koffiedik om in te kijken en dat laatste dreigt ook al verloren te gaan met de introductie van de Nespresso capsules. Laat ons dus maar afwachten wat de toekomst ons brengt, hoewel ik overtuigd blijf dat iedereen zijn lot voor een stuk in eigen handen heeft. 

2018 wordt een belangrijk jaar voor 50 plus CREAcTIEF want we vieren onze 20^ste verjaardag. De festiviteiten daarrond zullen starten met een heel speciale ontmoetingsdag, waarover jullie later meer vernemen. Ook nog dit jaar hebben we voor het eerst een filmnamiddag op het programma staan in het filmmuseum. Daar kun je kaskrakers van vroeger gaan bekijken in de sfeer van de jaren 60 en 70. Als dit initiatief aanslaat, zullen we meer van deze namiddagen in het programma opnemen. 

Ik wil ook nog even terugblikken op onze activiteiten in 2017. Zoals altijd was het een welgevuld en gevarieerd jaar. Toch speelt de vergrijzing meer en meer parten, want enkele activiteiten moesten worden afgelast omdat we het vereiste quorum niet konden halen. Dat was onder meer het geval voor de geplande driedaagse naar Den Haag, Scheveningen en Delft. Een nauwere samenwerking met andere verenigingen kan hier in de toekomst misschien aan verhelpen. 

En laat ons nu maar afsluiten met een kwinkslag. Het aperitief heeft jullie en mijzelf immers hongerig gemaakt. 

Een moeder gaat bij haar zoon logeren om nieuwjaar te vieren. De zoon deelt al een tijdlang een appartement met een jonge vrouw. Tijdens het diner stelt de moeder zich voortdurend de vraag of die mooie vrouw nu gewoon zijn medebewoonster is of zijn liefje. De zoon leest de gedachten van zijn moeder, haar blik spreekt trouwens boekdelen. En als de jonge vrouw even in de keuken is, vertrouwt hij haar toe dat ze gewoon het appartement delen en niets meer. 

Een week later legt de vrouw de zoon een probleempje voor: ze kan de zilveren schaal, die ze hebben gebruikt tijdens het diner, niet meer vinden. Voorzichtig polst ze of de moeder die misschien “per ongeluk” zou hebben meegenomen. 

De zoon vindt het ook vreemd en zendt een sms’je naar zijn moeder. “Lieve mama, ik beweer niet dat je die zilveren schotel hebt meegenomen en ook niet dat je ze niet hebt meegenomen, maar het blijft een feit dat we ze sedert nieuwjaarsdag niet meer kunnen vinden.” 

Enkele minuten later krijgt de zoon een sms’je terug. “Lieve zoon, ik beweer niet dat je met die mooie vrouw het bed deelt en ik beweer ook niet dat je het bed niet met haar deelt. Maar het is een feit dat - moest ze in haar eigen bed slapen - ze de schotel onder haar hoofdkussen zou hebben gevonden.

En dit gezegd zijnde, wens ik jullie smakelijk eten.

Lezing : Proper & Puur

Alle deelnemers waren in bewondering voor het klasse-interieur van deze unieke locatie. Uniek en gezellig, Jan Van Eyck zou het hier ongetwijfeld mee eens geweest zijn! 

Ilse Landuyt, de spreekster deze namiddag, bracht met kennis van zaken en met veel overtuiging haar verhaal over “properheid” van de oude Grieken tot nu. Eigenlijk is het, voor de meesten onder ons, een stuk minder gekende, maar niettemin, zo bleek na afloop, interessante geschiedenis. 

Bij de oude Grieken was water een geschenk van de goden, regenwater kwam van Zeus en het bronwater van de (vrouwelijke) aarde. De zuiverende functie van water speelde dan ook een belangrijke rol.

Oorspronkelijk gebruikten de Grieken ook alleen nog maar schotels, kannen, natuurlijke sponsen en doeken om zich mee te wassen.

Later waren er de baden in gymnasia, publieke badcomplexen, badvoorzieningen in paleizen en baden in religieuze context.

De “waterdragers” waren de dienaren die zorgden voor een constante aanvoer. 

De benaming “therme” voor de Griekse openbare baden werd door de Romeinen overgenomen. De Romeinen ontwikkelden de thermen tot enorme luxueuze badhuizen waar kon worden gesport, gegeten en gedronken. Ook in de gebieden die zij veroverden bouwden de Romeinen badhuizen want de plaatselijke bevolking vonden zij onhygiënisch. De plaats waar een garnizoen gelegerd was ter verdediging van de grenzen, was buiten een lustoord steeds voorzien van een badhuis.

Na de val van het Romeinse rijk namen in het oosten de moslims het gebruik van de badhuizen over maar met een meer islamitisch karakter. Zij noemden hun badhuizen “hammams”. Het was een combinatie van de Romeinse badhuizen en stoombaden die er al gebruikt werden. Het is een ander verhaal in de geschiedenis.

Bijlagen:
proper 1.jpg (44.4 KB)   

Kerstversiering maken

.Groepsfoto van de herfstwandeling in Schilde

Een midweekje Oisterwijk.

Dinsdagmiddag aangekomen in hotel “De Paddestoel”. We zien vele KVE-vrienden terug van vorige uitstapjes en keuvelen wat bij een bakje “troost”. Nog eventjes uitpakken en na de lunch zijn we klaar om er in te vliegen. De wandelaars volgen gids Jan voor een natuurwandeling over de heide. De fietsers maken een tochtje in de omgeving van Oisterwijk. En een klein groepje wil kalm beginnen met een korter tochtje in de omgeving van ons hotelletje. Dus voor ieders wat wils ! Woensdag is er voor de middag een kortere wandeling en na de middag een lange wandeling. De fietsers geven er ook een lap op, en doen een langere fietstocht. Enkele blijven een half dagje in het hotel om rustig wat bij te praten en tot rust te komen. Je ziet, alles is mogelijk ! Donderdag doen we onze “schoolreis”. Ditmaal rijden we in de gietende regen met de bus naar Dordrecht, waar onze gids op ons wacht, Das just ! We zijn nog niet goed uit de autocar en het weer klaart op. Eerst een kopje koffie met een lekker gebakje bij een bekende patisserie achteroverdrukken, en dan op verkenning ! Via allerlei binnenkoertjes van het “Lenghenhof" en het "Regentenhof” gaan we dwars door de prachtige binnenstad. We brengen een bezoek aan de “Arend Maartenszhof” BJ 1625 en wandelen binnen in de “Onze Lieve Vrouwekerk” of “Grote Kerk”. Na het nemen van een groepsfoto op de trappen van het stadhuis gaan we lunchen. Na de middag doen we nog een rondvaart door de binnenstad. We hebben geluk want het blijft droog en de zon komt er af en toe door. Terug in de Paddestoel houden we naar traditie een gezellige quiz avond onder leiding van Luce. Vrijdagmorgen trekken we door de Oisterwijkse bossen en na een stevige lunch nemen we afscheid van onze vrienden ! We willen Roosje en Hugo hartelijk danken voor alweer een prachtige reis !

groetjes,

Monique & Henri

De foto's van onze schoolreis in Dordrecht volgen na de tekst van Leo.

In de grote paddenstoel, zonder witte stippen, maar met Boleten en Vliegenzwammen, kwamen we voor de vijfde maal tezamen in Oisterwijk.

Iets minder in aantal maar de bende was groot genoeg om plezier te maken.

Onthaal en indeling was routine.

Het comfort was voor iedereen hetzelfde onder het motto:  “ gelijke kansen voor iedereen “

Met een vier sterren restaurant was het culinaire tiptop.

Formidabel “change “gehad met het weer, voor fietsers en wandelaars was het dinsdag en woensdag droog.

Donderdag begon in  “mineur” onze uitstap zou kunnen mislukken – en maar regenen!!!

Gelukkig zaten we droog in de autobus, en met zo ’n stralend gidsje, die ons stond op te wachten, klaarde het snel uit.

Na een fijn gebakje gingen we op verkenning in de mooie stad Dordrecht.

Aan water is er absoluut geen gebrek, dat moesten we natuurlijk ook beleven met een boottochtje.

Gelukkig geen regen maar wel veel wind, dat kon ons niet deren.

Vrijdag morgen moest er zo nodig nog af en toe een ferme bui over ons heen komen.

Bij het traditiegetrouwe “biefsteak-frites” namen we afscheid van bos en hei.

Mogelijk tot volgend jaar in Oisterwijk of ergens anders (???)  ciao - Leo