Dichterlijke schrijfselkes voor contactonderhoud met de tijd en mezelf
07-06-2007
Wat 'n liefdesverdriet
mijn vrouw
u weet wel zij ik die hier altijd samen kwamen ze friemelde zo lief met haar laarsjes terwijl ze in tolkien las we woonden in de baarsjes
u weet toch wel jullie zeiden poeslief lekkerding die ik op het surinameplein opving terwijl ze haar gezicht kwijt was met al haar spulletjes om het er weer op te doen
u weet wel de schat voor wie ik op het mercatorplein omdat ze in deel één pas was deel twee en drie de hele trilogie gebonden haalde uit de bibliotheek omdat ze die staccato steeds herlas
ja u weet wel die van toen en wat ik nu zeggen wilde tot voor kort geleden dat we het een keer publiekelijk deden s nachts op de markt van vespucchi m'n liefie is nu veni-vidi-foetsie helemaal weg bij mij op de admiraal de ruyterweg
ze woont nu op de admiralengracht maar niet alleen zoals ik tot op gister nog dacht
stel je komt niet lekker uit de winter buiten wat was je een eitje
je vreet je te barsten denkt ik popje prachtig ben zalmrose nimfachtig
terwijl jij engerling met je eigen slijmschijt al je brede rug besmeert zodat je meer lijkt op n hoopje vogelstront
maar als je dan doorschiet naar je imago zwarte kop verder rood als een kroot je merkt ik ben het mannetje of nee lekker toch een vrouwtje hoorde je dan niet juist ook maak subiet dood die exoot
ja mafkees echt niet verkeerd je was echt wel een kever alleen geen zwartkopvuurkever maar geducht een leliehaantje
Wij vertrokken ooit heel stiekem bepakt voor wereldreis naar Istanboel per Oriënt Express naar ons gevoel De eerste trein liep via Haarlem
Hadden we maar een andere weg gegaan via Abcoude - misschien was het geplooid Nu werden we bezopen uit de trein gegooid En op de derde Koepelring in bed gedaan
Die bavomuggen legden ook onwettig beslag op onze sokken tickets liters peyotesap voor in Turkije om te leven zonder tap
Ook onwijs geflikt door locos van gezag Onze bestemming zeiden ze was knap schizo ik retourtje Byzantium zij enkel Hengelo
klinkt vreemd en kras de snor zingt als moustache volgens de encyclopedie trilt-ie zonder melodie onopvallend klein eentonig snorrrrrrerrrrrig
geen begroeiing voor de knip zelfs geen upper of hazelip s winters in de woestijn maar nu in het riet met krekelzanger en karekiet
truus zei no way geen bezwaar zo nam hij met microfoon de snor aan zijn broer waar luidruchtig maar niet monotoon schoonzus zei stop stijfkop je hoort niet synchroon t snurkt met een slok op
crazy my dear wat een bof dat hij ene wim bij de plas trof die zei luisteren niet pielen geef eens volgas op rijwielen met trommelremmen als je je trappers stilhoudt gaat de fiets vanzelf snorren maar dan wel zonder te remmen
hij gaf toe dat die fietsen zonder te rijden zich niet van snorren laten onderscheiden
als ik iets voor het leven uit wat er valt na te gaan uit belering training inplug heb meegenomen is dat het besef doe af en toe een stapje terug soms grote sprongen terug vooral helemaal terug
met kleine stappen voor het inzicht zet soms een stop op je voortgang desnoods bewust door hard tegen een muur te lopen
als ik iets zo om me heen zie is dat niets sommigen weerhoudt om als in een perseveratie ijlend in een klaagzang van algemene strekking zonder ik-beperking gewoon maar door te lopen tegenstribbelaars onderweg in het voorbijgaan alsof het gewoon is terloops zo maar op te knopen
vraag mij niet bovenstaand hard te maken er staat mij al te veel hard gemaakt voor ogen en ook in mijn beeld valt te veel te kraken om te worden gedeeld
twee boerenzonen waren als water en vuur hun bloed kolkte zodra ze elkaar zagen steeds bang voor of zelf in hinderlagen maakten zich alledag het leven zuur
los van elkaar sloegen ze in vinkeveen twee tweelingzussies schoon aan de haak ongewild kwamen zij in een gemene zaak twee eeneiigen voor elk nog één alleen
omdat hun liefjes niet waren te onderscheiden sloten de twee onzeker met wie zij vrijden als zwagers in gewetensnood maar herenvrede
zij werden dikke maten alle leed leek geleden hun kinderen voelden zich echter vies genomen bij de prik om hun vader te weten te komen
plaatsvervanging na wederopstanding van Jezus de christus - bij opstijging in wolken aan het gezicht ontrokken - uit zittend surplus in stenen gebouwen uit rotsen gehouwen door één op één na hoogste eerwaarde
achter en vóór prikken en verdoven daar kwam die eikel met zijn tang trok drie kiezen onder en boven draaien rukken heer wees niet bang
vier dagen geleden gingen ze eruit door gemaskerde witjas aan een spuit met watjes afgedekt nog geen klagen daarna de verwekelijking en al dagen ben ik in het gelijknamige beleid één van mijn twee sporen kwijt
maar vandaag ga ik weer laden eerst flink schelden vloeken schreeuwen tot in alle hoeken wees gerust - nu achter de facade
het is toch van de zotte dat de juffrouw van de vis bij mij van kleur verschiet als ik gekleed beleefd verzoek om 400 gram venusmosselvlees 500 gram lulas in ringen haar baas erbij haalt die er politie bij haalt die er een professor bij haalt die het dan uit het hoofd vertaalt in 400 gram Miolo de améijoa en 500 gram calamares in anilhas
dat iedereen dan opgelucht adem haalt de juffrouw deze waren uit de vries haalt mij met een pokerface zegt gij zij van den zotten dat gij dat niet meteen zegt mijn recept vraagt om te kopiëren waarna ik de hele dag moet nablijven omdat iedereen het wil overschrijven
zodat 's nachts de conclusie thuis was dat ik niet goed wijs was dat ik te goed voor deze aarde was
500g calamares (Lulas), diepvries in ringen ("anilhas") 400 g venusmosselvlees ("Miolo de améijoa") of hartschelpvlees ("Miolo de berbigao") 300 g garnalen (Miolo de camarao) 1-2 stukken bleekselderij 1 sjalot verse thijm en peterselie 1-2 teentjes knoflook olijfolie van een goede kwaliteit, witte wijnazijn (witte Balsamico) zout, witte peper, citroensap
de winter was nog niet voorbij of we zaten al weer in de lente tijd om mijn imago op te poetsen gelijk de vogels en de koetsen in wat heet de poetsmaand mei
breekbaar maar wel met glans greep ik de eerste beste kans om het publiekelijk te testen in scherven en gruzelementen lig ik nu te blinken bij de resten
waar ook ter wereld in onze kolonies neukten onze mensen geil en opgewonden vele inheemsen zonder besef van zonde in hun daad alles behalve xenofobisch
niet dat het op papier staat wij en die inlanders hadden het land wij voor onszelf de burgerlijke stand het zaad kruipt waar de vrij gaat
men ziet waar wij kwamen vaak nu toch nog onze namen gewoon die van toen de dader
neem nu bij voorbeeld op ceylon een vrouw genaamd pietvanson voelt van ons door onze voorvader
is er anders dan weemoed onzekerheid ijdele hoop en wanhoop vroeg ik mijzelf af verzonken in gedachten toen haastig aangeschoven om een tijd te wachten ongeduldig in een rij ik haar opeens zag midden in de hema
ik rende van die kassa langs wenkbrauwen bij de pasta en het kindergoed ze keek licht geschokt daarna blij bij mijn aankomst hoewel lichte spot zit er altijd bij begrepen in ogen die knijpen ik sprak het is nu spannend hoewel kantje boord die tekst nou ja je kent mij
haar ogen lachten ja zei ze inderdaad een tikje vulgair hoort er bij jou altijd bij waarna ze zonder mij heel vrolijk werd
even later stond ik weer in gedachten vol van haar te wachten achteraan de stoet met afgeprijsde zalmfilet indische gehaktballetjes om mee te pingpongen
terwijl ik toen ook nog dacht wat is de wereld mooi en goed ik hoor er echt wel bij zij het in de rij mooi wel half zacht
stel de bol was plat kaptein karel kortland van ontspanning in het spant gevoelig voor vagijn en rok boven dat al voor aanlok in hemels verre vergezichten hij voer door zeeën grif recht toe recht aan op de bodemloze af om één tel er vanaf te zien klaar onder te gaan in een ruimtelijk graf
de man is zo aquatiel dat n dagje doggersbank gister hem al teveel viel hij riep tij voor vertrek alle boenders aan dek pomp leeg de kamelen wind op die kardelen we gaan ankers lichten stevenen rechtstreeks af op het bermudaga
