Jan en Piet zijn aan de verbouwing van hun huis begonnen, als Jan merkt dat hij halverwege het karwei, zes zakken cement tekort komt. Geen nood, want Piet snelt naar de bouwmarkt om het ontbrekende te gaan halen. Bij de kassa aangekomen merkt hij dat de cassiëre niet goed oplet, en maar twee van de zes zakken cement aanslaat op haar kassa ... Zéér verheugt keert Piet terug, huiswaarts, helemaal in de wolken over zoveel onverwacht geluk ! Maar thuisgekomen zegt Jan: " Het zijn de verkeerde zakken maat, je moet de rode hebben inplaats van de gele. Verbijsterd staart Piet hem aan, waarop Jan zegt: "Wat kijk je nou, het maakt toch niet uit, ga ze maar omruilen !" " Je hebt immers toch het kasetiketje .... "
Veel mensen voelen een bepaalde drang, om iets van henzelf te gaan creëren. Maar zijn dan vaak vanbinnen bang, en lopen zich maar te generen.
"Ik heb géén tijd, ik ben te moe, " is hun veelgehoorde klacht. Ze komen nooit aan hun creatie toe, onzekerheid belemmerd dan hun kracht.
Maar je weet wat je vanbinnen bent, en het is een algemene waarheid. Dat creativiteit vooral betekent, vast geloven in je eigen grootheid.
Pak dus uw pen, en schrijf gedichten, zoals ik dat hier nu doe. Het zal uw hart én geest verlichten, want een talent wordt nimmer moe.
Dus lieve mensen pak uw kansen, en kap een kop uit mooi oud hout. Laat schilderslinnen met penseeltje dansen, want een kunstenaar wordt nooit echt oud !
