Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
07-01-2013
veel te laat bezorgd
Start van de eerste volle week van het jaar. De meest vakanties zijn weer voorbij; er is weer werk aan de winkel. Ik vond deze morgen een boekje in mijn brievenbus – ik zal de naam niet noemen – met kerstmenu’s, kerstcadeaus en heerlijke kerstrecepten en allerlei activiteiten vanaf 21 november tot 30 december. Heerlijk genieten in Den Haag. En de aanbiedingen lopen tot en met januari 2012. Splinternieuw. Het boekje zag er goed verzorgd – maar veel te laat bezorgd - uit. Weggegooid reclamegeld. O ja, er stond wel de jaarhoroscoop voor 2013 in. Heeft dat boekje toch nog zin. Maar ik geloof niet in horoscopen. Nee, geef mij maar het kerstmenu 2012. Daar sloot het boekje mee. Gezien, dichtgeslagen en in de prullenbak. Vanmiddag een kennismakingsgesprek over activiteiten in Scheveningen voor het jaar 2013. Toch er even uit: het weer is tegengesteld aan dat van gisteren. Toen hadden wij hier veel zon(echt waar), maar vandaag wordt het een sombere dag. Droog, mistig en laaghangende bewolking en een temperatuur van nu al (acht uur in de morgen) van acht graden en weinig wind. Al bij al niet onaardig voor de tijd van het jaar. Maar voor mij mag het zonnetje schijnen. Foto: met op de achtergrond een blauwe hemel gisteren gefotografeerd.
Drie Koningen, Drie Koningen, Geef mij een nieuwe hoed. Mijn ouwe is versleten, mijn moeder mag 't niet weten mijn vader heeft het geld al op de toonbank neergeteld. Oorspronkelijk heette het feest van Drie Koningen Epiphania, de verschijning van Christus, en was in de oudheid de geboorte van Jezus. Maar in West-Europa werd het feest van Jezus al vroeg verplaatst naar 25 december, om zo het heidense midwinterfeest te kerstenen. In de huidige kerkelijke liturgie heeft het feest van Drie Koningen een hogere rang dan het Kerstfeest. Vandaag weten de mensen niets meer van Drie Koningen en wordt het feest nog nauwelijks gevierd. Bij ons wordt en werd op deze dag de kerststal weer in de watten gelegd, om bewaard te worden voor een volgende keer. De kerstboom, zo die er al was, werd buiten naast de vuilnisbak gelegd. De kerstversiering in de winkel begint weer plaats te maken voor Valentijn: rode hartjes en bloemetjes. Vannacht scheen de maan onze slaapkamer binnen, maar nu ziet het er buiten een beetje mistig uit; toch komt hier in het westen de zon nog eventjes door. Voor iedereen wens ij een prettige dag. Foto: hier rechts op de foto staan ze nog, maar vandaag worden ze weer in de watten gelegd.
Het is nog donker en dat blijft het vandaag misschien wel de hele dag. Niet echt donker, zodat je een zwarte kat niet kunt zien lopen, maar bewolkt. Op sommige plaatsen komt de zon er vandaag toch wel even tussen door en ik hoop dat het bij de lezer van dit verhaaltje zal zijn, maar ook bij de schrijver. Zo genieten we er allemaal een beetje van. Van één ding genieten we allemaal in ieder geval: van een aangename temperatuur. Als ik dit schrijf is het al acht uur voorbij en is de temperatuur al acht graden voorbij. Ik las net in de krant dat de gemiddelde temperatuur voor deze tijd van het jaar 0(u leest het goed)graden is. De wind houdt zich rustig, zodat het ook aardig wandelweer zal zijn. Ik heb wel het een en ander te doen, maar geen urgente dingen. Ik houd me maar rustig vandaag; ik heb nog geen plannetje getrokken. Maar dat kan ook nog niet: ik moet eerst bloggen en mijn blogvrienden bezoeken. Dat laatste is er de laatste tijd wat bij ingeschoten; daar had ik niet veel tijd voor, maar vandaag maak er wel tijd voor vrij. Misschien kom ik u straks nog tegen op het blog. Ik wens iedereen een heel fijne dag. En… als er zon is… geniet er dan van; als er geen zon is… herinnert u zich dan mijn spreuk: wees zelf het zonnetje. Foto: zo maar een boerenerf onder de rook van de stad.
Voor het ontbijt heb ik al de krant in handen. Even koppen snellen. Wat mij het eerst opvalt is: “Wethouders bij bosjes ontslagen” en de onderkop “Vorig jaar 105 weggestuurd na conflict”. Maar wat mij het meest verontrustte was een regel uit dat artikel “Al die vertrekkende wethouders hebben 3 jaar en 2 maanden recht op wachtgeld”. Afhankelijk van de grootte van de gemeente komt dat neer op € 1200 tot € 8.000. Slecht presteren en dan met zo een vergoeding naar huis gestuurd. Als bijzonderheid staat er nog bij vermeld, dat 28 van die personen namens de VVD hun gemeente vertegenwoordigde. Wordt het niet eens tijd om deze wachtgeldregeling af te schaffen. Dit onderwerp zal wel weer voor veel praatvoer zorgen op de werkvloer. Veel mensen moeten hard ploeteren voor hun kost, veel wethouders hebben hun portefeuille niet op orde en verdwijnen in de vergetelheid van hun zelf gecreëerde wachtgeldregeling. Hopelijk staan er in de krant toch ook nog wel aardige dingen te lezen. Voor iedereen een fijne dag. Een beetje grijze dag met voor de tijd van het jaar hoge temperaturen. Gisteren fotografeerde ik de eerste lentebode.
Het nieuwe jaar is net begonnen en er zijn al een paar afspraken gemaakt. De eigenaar van de Scheveningse Pier is failliet en Scheveningen zit met een icoon uit het verleden, waarvoor niemand meer belangstelling heeft. De Scheveningse Pier, wereldberoemd, is op sterven na dood. Wie zal er gaan zorgen voor de afgang. De Gemeente den Haag heeft geen belangstelling. De eigenaar is failliet en heeft geen cent te makken. De kand dat de gemeenschap er voor op moet draven is wel heel erg groot. De bouwwethouder heeft waarschijnlijk geen zin in dit soort problemen en helemaal niet voor het oplossen daarvan. Wel voor twee torens aan de havenmond: 80 en 60 meter hoog: de nieuwe iconen voor Scheveningen? Een nieuwe boulevard alleen kan Scheveningen niet redden. Of zal er toch nog iemand opstaan, die zich het lot van de pier aantrekt. Een hele nieuwe pier misschien, gebouwd met oosters geld? Ik gis maar wat. Ik weet het ook niet. Schluss. Ander onderwerp. Hebt u wel eens geklikt op de tekst hiernaast: “Klik hier voor meer foto’s over de zee en de visserij”? Nog niet. Toch maar eens doen. U kunt daar een diapresentatie zien over zee, vogels en spanvisserij. Ik wens iedereen een heel fijne dag. Het is een beetje somber weer, maar u weet: als het zonnetje er niet is, wees dan zelf het zonnetje voor uw omgeving. Foto: dit liet de zee achter.
De eerst werkdag in het nieuwe jaar is weer begonnen. Niet voor iedereen: de vakantiegangers feesten nog een paar dagen door. Voor mij is de werkweek weer begonnen. De komende dagen verschillende nieuwjaarsrecepties waar ik mijn gezicht moet laten zien. Meestal zijn het wel gezellige recepties, met niet al te veel formaliteiten. Goede wensen uitwisselen en even kletsen met elkaar onder het genot van een fris drankje of een borreltje. De meeste recepties doe ik te voet: er kan dan ook een wijntje gedronken worden. Als ik met de auto ga, dan drink ik een frisje, nooit een alcoholhoudend drankje. Uit die recepties volgen vaak weer nieuwe afspraken of worden er nieuwe ideeën geboren. Deze maand is er weer een activiteit samen met het “Uiterjoon”. Daar moeten we vandaag over praten. Wat het Uiterjoon is vertel ik later wel en ook de naamsverklaring. We zitten niet stil en gaan weer aan de slag. Afgelopen week heb ik de website zicht-op-scheveningen.nl aangepast en van een nieuw logo voorzien. Gisteren ben ik even naar de Nieuwjaarsduik geweest, niet te lang: er was visite. Toch even een paar foto’s gemaakt. Foto van vandaag: de Nieuwjaarsduik van gisteren.
De daken zijn nat, de straten zijn nat en de zee is nat. Straks gaan de droge, soms ietwat aangeschoten Nieuwjaar-vierders duiken in het zilte nat. Nu is het nog rustig, maar vanaf een uur of tien zullen kleurige oranje mutsen het plein voor ons appartement opfleuren. Want komen zullen ze, die mensen onder hun oranje mutsen om een sportieve duik te nemen. Het zullen er weer duizenden zijn, die de regen en het koude zeewater gaan trotseren. In 1965 doken zeven sportievelingen op 1 januari in de zee bij Scheveningen. Sindsdien wordt dit voorbeeld door veel zwemmers gevolgd. Ieder jaar meer. Een enkele keer onderbroken door de weersomstandigheden. Tegenwoordig is het een echt georganiseerd evenement, dat veel sportievelingen en bezoekers naar Scheveningen lokt. Tegenwoordig zijn er op veel plaatsen Nieuwjaarsduiken. Als het straks droog is ga ik wel even kijken, maar dit jaar ga ik geen permissie ophalen. Met een permissie mag je je vrij tussen de deelnemers bewegen om een reportage te maken. Het was vannacht een luidruchtige nacht hier in de omgeving. Ondanks de regen werd er veel vuurwerk afgeschoten. De lucht was bezaaid met sterren en vuurbollen, onder begeleiding van donderslagen en gillende keukenmeiden. In ging om 0.30 uur naar bed en heb daarna niets meer gehoord van al dat geluid, hoewel het slaapkamerraam de hele nacht heeft opengestaan. Om 7.00 uur stond ik weer naast mijn bed en even later onder een lekker warme douche. Dadelijk gaan we weer aan de koffie met een oliebol, die nog van gisteravond is overgebleven. Even in de oven en ij is weer lekker knapperig. Daarna beginnen we met de nieuwe voornemens. Ik ben al weer vergeten, wat mijn voornemen was. Dat komt dan wel weer aan het eind van het jaar. Ik wens iedereen een mooi jaar in alle opzichten. Foto: het is foto van de nieuwjaarsduik in 2008.
De laatste dag van het jaar en de eerste in de nieuwe week. Morgen de eerste dag van het nieuwe jaar. Wat zal het ons brengen? Verbeteringen of verslechteringen. Verbeteringen als het aan onszelf ligt. Als we de goede voornemens al niet naar één dag vergeten zijn. Verslechteringen als het aan de fiscus ligt: die heeft een paar maatregelen getroffen, die in ieder geval niet teruggedraaid gaan worden. Met de maatregelen, die nu gaan gelden, zal de portemonnee wat platter zijn, zullen de bestedingen teruglopen, zal de werkeloosheid oplopen, zullen er meer mensen naar de voedselbank moeten gaan, zullen er meer zwervers op straat gezien worden, zullen er…. Misschien zal de zon meer gaan schijnen, zodat we de warmte krijgen, die de cv ons niet geeft, want die hebben we, om geld te besparen, een paar graden lager gezet. Ik ben een echte optimist, maar ook een realist en die realist ziet niet veel goeds voor het nieuwe jaar. Maar misschien - wie weet – kleurt er toch wat licht aan de horizon. Als we onze eigen goede voornemens waar maken en iedere dag toch weer met een lach beginnen… wie weet. Ik wens iedereen een prettige en gezellige avond. Vandaag kan het wijntje nog volop vloeien, maar morgen gaat de accijns omhoog. Foto: hopelijk komt het scheepje weer als nieuw van de helling af.
Na een paar ontspannende dagen heb ik mij vanmorgen verslapen. De hemel kleurt al in het oosten. De eerste trams zijn al weer lang voorbij; ik heb er niets van gemerkt. Ik lag heerlijk in Morpheus armen te dromen. Dat gebeurt mij niet vaak, dat ik uitslaap. Maar een frisse kijk op de nieuwe morgen is geen slecht begin van de nieuwe dag. We waren voor een paar dagen even weg van onze dagelijkse beslommeringen. Wij wilden even een andere plaats zien: Amersfoort. Een plaats waar we als een eerder langs waren gereden, maar waarvan we de binnenstad nog nooit goed bekeken hadden. Dat hebben we dit keer ook niet goed kunnen doen: door het minder goede weer was zo ongeveer de hele omgeving en de bewoners zelf uitgelopen om juist op deze dagen door hun eigen stad rond te wandelen. Een drukte van jewelste. Geen parkeerplaats te vinden, ook niet in de parkeergarages. We zijn dan ook maar de stad uitgevlucht en gingen op zoek naar het plaatsje Spakenburg. Daar was het lekker gezellig rustig. Annemiek naar de winkeltjes en ik even een wandeling langs de oude haven. Boven de stad zie ik twee regenbuien. Het is een natte december dit jaar. Die buien hangen daar en nog niet hier. Misschien blijft het hier wel droog en kunnen we nog even van buiten genieten. Ik wens iedereen een fijne laatste zondag van het oude jaar. Vast wat proeven van de oliebollen. Foto: een kijkje op de haven van Spakenburg.
Even een kort berichtje uit Amersfoort. Deze morgen was het weer prima; geen zon, maar in ieder geval droog en fris. We wilden onze dag goed besteden en vertrokken naar Spakenburg. Dit is een vissersplaatsje aan de voormalige Zuiderzee. Vroeger belangrijk, maar tegenwoordig in hoofdzaak belangrijk voor het toerisme. Plaatselijke klederdracht, die hier nog regelmatig op straat te bewonderen valt. We hebben even met een oud vrouwtje(87 jaar) in klederdracht staan praten. Daarna nog even rondgewandeld, foto's gemaakt en richting Amersfoort, omdat we de stad wat beter wilden leren kennen. Vergeet het maar: geen parkeerplaats beschikbaar en bovendien begon het te regenen. Dus maar terug naar het hotel. Even een bericht sturen naar de blogvrienden. Een foto houden ze nog wel van mij te goed. Ik zit nu te tikken op een computer van het hotel en kan niet over mijn eigen foto's beschikken. Morgen, zaterdag zijn we weer thuis. Een vriendelijke groet en een prettige avond.
Ik lees net in de krant, dat het (bijna) afgelopen jaar warm was, maar ook nat. Er waren 1717 zonuren(78 meer dan normaal) en er viel 900 millimeter neerslag, ook iets meer dan normaal. De gemiddelde temperatuur van 10,4 tegen normaal 10,1. We zien nu uit naar het komende jaar. De portemonnee wat platter, de keel wat droger en met een extra trui op de koude dagen zal het heus wel weer lukken. Naar Brussel zullen we voorlopig niet meer met de trein kunnen: de verbinding Den Haag – Brussel is een probleem geworden voor de twee regeringssteden. Maar wij trekken ons van al deze problemen niet veel aan. Laten beide regeringen eerst maar eens de zaken in eigen land goed op de rails zetten. De kerst is voorbij. De kerstbomen worden weer leeg gehaald en opgehaald door de jeugd om de vreugdevuren in de Nieuwjaarsnacht flink te laten branden. Een korte vakantieperiode is ingelast. Met een frisse duik op nieuwjaarsdag in de koude zilte zee zullen de gemoederen weer tot bedaren komen en gaan we aan een nieuw jaar beginnen. Ik wens iedereen een prettige dag. Foto: vandaag sluiten we af met een bloemetje.
Vanmorgen weer zo een fraai natuurverschijnsel. De zon is nog niet op maar vanaf achter de horizon beschijnt de zo de wolken en dan krijg je dit bijzondere effect. Ik heb de foto om 7.38 uur gemaakt uit de hand met een ISO-waarde van 6400. Of de zon vandaag werkelijk zal komen? Hij heeft zich in ieder geval wel al aangekondigd. Het is droog en de buitentemperatuur is 7.0 graden. Voor veel winkels is het vandaag een werkdag. Voor de welkome bezoekers is het nu nog uitslapen geblazen. Buiten is het nog rustig: de trams rijden al, maar slechts met een enkele passagier. Als de zon straks door komt, dan komen er veel mensen naar Scheveningen voor een strandwandeling langs het strand of door de duinen. Gisteren zijn wij bij de kinderen op de koffie of diner geweest. Vandaag vieren we thuis kerstfeest. Als ik elders ben en moet rijden, dan drink ik uit principe niet al wordt het nog zo aanlokkelijk aangeboden. Maar vandaag hoef ik niet te rijden en dan drinken we thuis een - misschien wel meer dan één – glaasje goede cognac. Annemiek drinkt dan één borreltje mee: bij de medicijnen, die ze moet gebruiken is één glaasje wijn of likeur toegestaan en daar houdt zij zich streng aan. Morgen gaan we weer even van de natuur genieten. Maar de computer reist met ons mee, zodat wij bij minder goed weer ook daar kunnen bloggen. Verder wens ik iedereen een aangename dag. Foto: die ik vanmorgen maakte.
We vieren opnieuw kerstfeest: misschien wat minder kerks, maar toch blijft iets van het oude bestaan: vrede en licht. En dat wens ik u toe op deze bijzondere dag.
Gisteren waren er ook droge momenten en dus ben ik aan de wandel gegaan. Een bezoekje aan het Kurhaus om de kerstversiering te bewonderen en daarna een wandeling naar de watertoren in de duinen. Het was stil buiten. No stil op de kunstijsbaan vóór het Kurhaus en later ook stil in de duinen. Een enkele fietser, een paar wandelaars en wat kinderen die er lol in hadden om in de plassen rond te stappen. Hier en daar een konijn. Niet te veel. Bang misschien voor de pan? Ten onrecht in het duin bij ons mag niet gejaagd worden. Misschien maakt een vos zich daaraan wel eens schuldig. Door het natte weer van de laatste dagen was het duin wel erg mooi: mooi groen mos op de grond en ander kleurig mos op de bijna verdorde takken en bomen. Ik heb veel foto’s gemaakt van die verstilde natuur. Vandaag wordt het ook weer zo een regenachtige dag. Misschien gaan we er wel even tussenuit: een paar uurtjes genieten van het buiten zijn: in de auto met de raampjes open. Misschien heeft Annemiek andere plannen. Foto: kerstversiering in het Kurhaus.
Vandaag, vierde zondag van de advent. “Rorate, caeli, desuper, et nubes pluant justum”; zo begon op de vierde adventszondag vroeger de H. Mis in de katholieke kerken. Het was al bijna een feestzondag: spoedig zal het kerstfeest zijn. Dit jaar wel heel spoedig. Ons scheidt nog slechts één dag van het kerstfeest. Niet de ondergang van de wereld, maar juist opnieuw de nieuwe tijd van vrede en gerechtigheid… en ieder jaar opnieuw zingen wij “vrede op aarde”. Dat was een kort preekje voor vandaag. Vandaag de laatste voorbereidingen in huis. Buiten is het nog niet zo lekker: de temperatuur hier is 9.5 graden. Als het een beetje meezit en de regen op afstand blijft, dan krijgen we een lenteachtige dag. Dan kunnen we toch nog naar buiten en genieten van een winterzonnetje of is het al een lentezonnetje. Afgelopen week waren we weer even in de polder en daar stond hij weer: het echtpaar grote zilveren reiger. Samen wilden ze niet op de foto, maar met spiegelbeeld lijkt het toch een beetje op een dubbelportret. Ik wens iedereen een aangename zondag en vandaag beginnen we toch al een beetje aan vrede-op-aarde te denken.
…en de wereld draait weer (on)rustig door. Annemiek vertrouwde het gisteren niet helemaal. Maar toen de klok in de avond twaalf keer sloeg, toen wist ze zeker dat de wereld niet vergaan was. Fris en monter is ze weer opgestaan en zit nu achter haar computer, de wereld te vertellen, dat de wereld niet vergaan is en dat we er weer veel mooie jaren aan toe willen voegen. Misschien heeft die ene Maya zich wel vergist en moest hei gebeuren op de dertiende van de dertiende maand om 13.13 uur in het jaar 2013 volgens de Maya-kalender dan. Tegen die tijd zullen er meer plaatsen beschikbaar zijn om je in veiligheid te stellen of wordt er dan een reisje tussendoor naar Mars georganiseerd. Niet de ark van Noé (mag ook Noach zijn)maar het luchtschip van Mars. Wij zullen dat niet beleven of misschien vanaf omhoog toezien met een lodderoog. Het is nog donker voor en achter, de straten zijn droog en de temperatuur is plus 6.5 graden. Daar zullen er in de loop van de dag nog een paar bijkomen en kunnen we genieten van een bijna lentedag op de tweede dag van de winter. Ik wens iedereen een fijne werkdag en een mooie voorbereiding op Kerstmis. Morgen de laatste zondag van de advent; nog even nadenken wat we allemaal niet meer zullen doen of wat we zullen doen. Op 2 januari zijn onze voornemens al weer in de vergetelheid geraakt. Foto: niet deze Kerstman, die heeft alles in zijn boek genoteerd en ziet pas volgend jaar weer wat zijn voornemens waren.
Het gure weer van gisteren is voorbij. De wind is zwak vanuit het zuiden. De temperatuur vier graden boven nul. Een bewolkte hemel en wat mist op afstand. Vandaag begint in Nederland de winter om 12.12 uur MET. De zon gaat vandaag één minuut later onder. De dag blijft even lang, want de zon komt één minuut later op. Officieel dan ook de kortste dag. Voor morgen geldt ongeveer hetzelfde, zij het dat gemeten in seconden de dag iets langer wordt. Maar overmorgen gaan de dagen pas echt lengen en u weet “als de dagen lengen, gaat de winter strengen”. Dus toch nog maar niet in een optimistische bui de winterkleren in de koffer bergen. Vandaag moet ik de deur wel uit: er ligt nog wat kerstpost, die vandaag gepost of bezorgd moet worden. Veel uitstel is niet meer mogelijk. Veel bedrijven sluiten vroeg in verband met de kerst en de kerstvakanties en eerst donderdag zal het gewone leven weer een beetje zijn gang krijgen. De jaarwisseling zit er nog even tussen in, maar dat is slechts één dag. Daarna merken we dat de dag sinds vandaag al weer bijna een kwartier langer is. De dagen gaan vanaf nu dagelijks lengen en het voorjaar komt weer steeds dichterbij. Het kan natuurlijk zijn, dat deze dag de laatste dag is, maar ik geloof daar niet in: dan zou namelijk op dit moment Australië en Nieuw Zeeland niet meer bestaan en dat zouden ze zeker op het nieuws al gemeld hebben. We gaan dus vrolijk verder en genieten van iedere dag, die ons gegeven wordt. Foto: let maar niet op de draadjes, maar luister naar de klokjes, die door het luchtruim zweven.
Ik ben wat later dan op andere dagen. Het is al licht; zelfs de straatverlichting is al uit. Toch ben ik niet later opgestaan dan anders. Alleen de dagelijkse volgorde is wat anders. Vandaag kreeg na de douche de krant de voorrang en dat kost even tijd. Daarom ben ik nu meer dan een later dan gewoonlijk. Gistermorgen moest ik al vroeg op pad, kregen we al vroeg bezoek en moesten ’s avonds ook nog een bezoek afleggen. Bij elkaar dus een drukke dag. Vandaag geen drukke dag in het vooruitzicht, maar je kunt nooit weten. Ineens kan er een belletje overgaan of komt er een niet aangekondigd bezoek. De deur staat altijd open(figuurlijk dan). De gemeente heeft geen geld om ons plein in de verlichting te zetten. Wat ze wel eens zeggen: het mooiste plein van Scheveningen, maar nu slechts een enkele lantaarnpaal. Geen kerstverlichting, volkomen sfeerloos. De enige versiering zijn de bloembakken, die door de Stichting Zicht op Scheveningen zijn geplaatst, maar die vallenniet op als er geen verlichting is. Niet de gebruikelijke kerstboom. In de appartement is wel veel kerstverlichting, maar dat accentueert alleen maar de troosteloosheid van het plein. In de krant wordt geschreven over de gezellige boulevard, maar met dit weer is er bijna geen mens te bekennen. De verlichting in de bomen op het plein is weggehaald of kapot. De sierverlichting van de gevel is verwijderd. Er prijkt alleen een bordje “gezellige feestdagen” bij de ingang van de Palacepromenade. We maken er toch een gezellige dag van. Foto: misschien zien we in de omgeving toch nog een paar kerstmannen.
Gistermorgen hadden we een kerstdiner in het zorgcentrum, waarbij wij als zorgabonnee zijn ingeschreven. Het was er gezellig en het eten was goed verzorgd, maar wel aangepast aan heel oude mensen. Zoutarm en pepervrij. Ik houd juist van kruiden. De wijn mooi rood maar zoet… Gelukkig kwam er mijn verzoek een droge wijn, die wel smaakte. Ik had een compilatie gemaakt van “En waar de ster bleef stille staan”, een kerstlegende geschreven door Felix Timmermans en voor het eerst ten tonele gebracht op donderdag 5 Febr. 1925, in de Koninklijke Schouwburg te ‘s-Gravenhage. Het was muisstil in de zaal terwijl ik het verhaal vertelde van Polien Pap, Suskewiet, Schrobberbeek en Pitje Vogel. Mijn verhaal betrof het eerst deel “Eerste Kerstmis” van de legende. De hele legende zou te lang zijn geweest en te gecompliceerd met de vele personages. Als u deze legende van deze Vlaamse schrijver nog niet kent, dan raad ik u aan om even bij de bibliotheek langs te gaan en naar het boekje te vragen. Echt de moeite waard. Foto: de tweede kerstsok, die Annemiek vele jaren geleden maakte.
