Een uur later dan we verwachtten zijn we eindelijk in Scheveningen aangekomen. Tussen Arnhem en Utrecht kwamen we terecht in een file van ongeveer een uur. En dat omdat er over een afstand van amper 50 meter wegwerkzaamheden moesten worden uitgevoerd. We zijn weer terug en na vier dagen een bewolkte hemel te hebben doorstaan, begint nu de zon door te breken. Nog aarzelend, maar toch. Van de dorpen, bossen , het landschap en de slingeren beek de Tinkel hebben we genoten. We kunnen er weer even tegen. Maandag begint de opbouw van de strandtenten. Dan komt er weer meer levendigheid op Scheveningen. Twee iconen hebben problemen: de Pier en het Kurhaus. De crisis lijkt ook in Scheveningen toe te slaan. De nieuwe boulevard geeft misschien een positieve impuls en zal veel bezoekers kunnen trekken. Maar bezoekers kan je niet dwingen. De steeds plattere beurs speelt veel mensen parten. Met zuinigheid kunnen er geen huizen als kastelen gebouwd worden. De tering en de nering moeten op elkaar aan kunnen sluiten. Geen dure vakantie, maar misschien wat meer vakanties in het eigen land. Ik wens iedereen een heel fijne dag. Foto: even zittend aan de oevers van de Dinkel zag is ze.

Hier zijn we dan weer vanuit de Almense bossen. De sneeuw is inmiddels verdwenen en de uitlopende takken wijzen richting lente. Het is vrij rustig in het hotel, waar we op het ogen blik verbijven. Morgen gaan we weer huiswaarts, maar vandaag brengen we eerst nog een bezoek aan Lochem en Vorden, twee kleinere plaatsen in het Gelderse. Misschien komt de zon nog door in de loop van de dag. In ieder geval regent het niet en is er weinig wind. Lekker weer om rustig te wandelen. En als we dan vanmiddag weer terug komen in het hotel, dan laat ik Annemiek een uurtje(misschien wel twee) achter om zelf nog even een ontdekkingsreis in de omgeving te maken. Ik wens iedereen een heel fijne dag.

We zijn vandaag niet thuis, maar op een andere locatie. Een paar dagen even ontspannen, maar wel samen met het internet. Foto's houdt u van ons tegoed, maar ons praatje is er wel. We genieten even van een bosrijke omgeving met in het bos hier en daar nog wat resten sneeuw en waar de sneeuwklokjes ons proberen te laten genieten van de lente. Het weer werkt mee: geen vorst, geen regen en weinig wind. Als dat zo doorgaat, dan zullen niet alleen de sneeuwklokjes, maar ook de krokussen en andere vroegbloeiers de tuinen gaan sieren. Wij wensen iedereen een fijne dag. Wij genieten van iedere dag, die ons gegeven wordt.

Vorige week keek ik nog naar een paar nieuwe schoenen. Maar toen ik aan het ruimen was kwam ik nog twee paar vergeten schoenen tegen. Een bruin en een zwart paar. Die heb ik maar even onder handen genomen. De zolen en hakken waren nog in prima staat. Alleen de bovenkanten hadden een extra beurt nodig. In de oude Erdal-schoenendoos – die is nog uit lang verleden tijd – bruine en zwarte schoensmeer opgedoken en op de ouderwetse manier de schoenen onder handen genomen. Nu staan ze te pronken in de gang. Ik heb zeker twee honderd euro uitgespaard en loop nu met vrijwel nieuwe schoenen te pronken. Zo zie je maar weer, dat opruimen vermoeiend kan zijn, maar ook voordeel oplevert. Ze zeggen wel eens “gooi nooit je oude schoenen weg vóór je nieuw hebt”. Een oude wijsheid, die weer eens opnieuw wordt bevestigd. Foto: zien ze er niet mooi uit?

Koning Winter is met een witkwast op visite geweest. Hier en daar heeft hij de aarde even geraakt. Net of hij voor de eerste keer aan het witten is. Overal komt de ondergrond nog door. Om een sneeuwbal te kunnen maken moet je zo ongeveer het hele plein bij elkaar vegen. Toch is het wel een mooi gezicht. Een wit veld met zwarte accenten. De temperatuur is net onder het nulpunt, maar bij de straffe noordoosten wind zal het buiten niet erg aangenaam zijn. We gaan straks even op de koffie; voorzichtig rijden dus, want onder dat dunne laagje sneeuw kunnen gevaarlijke uitglijertjes verborgen liggen. Annemiek heeft zich verstapt en strompelt een beetje rond. Aan de rollator heeft ze gelukkig wat vastigheid. Foto: het schilderij dat Koning Winter vannacht geschilderd heeft.

De torenklok slaat juist acht keer. In de lucht hangt een grote oranjebol. De temperatuur is -3,9 graden. Behoorlijk fris dus. De wind is matig. Maar als de zon door de licht ochtendnevel breekt zal het snel wat aangenamer worden. Zo begint vandaag de dag. De laatste zaterdag van deze maand. Aanstaande vrijdag begint de meteorologische lente: 1 maart. Aan het eind van die maand, als we ook het Paasfeest vieren, zal de zomertijd zijn intrede doen. Toch allemaal mooie vooruitzichten. Dat er vandaag en morgen sneeuw vanuit het zuiden zal overkomen, nemen we op de koop toe.
Mijn kamertje, dat op 2 maart zijn verbouwing moet ondergaan, ziet er al behoorlijk opgeruimd uit. Drie volgepakte dozen staan op de gang te wachten, om vanaf 4 maart weer gedeeltelijk teruggeplaatst te worden in een vernieuwde omgeving.
Ik wens iedereen een aangenaam weekend; sneeuw of geen sneeuw, vorst of geen vorst… we zullen het moeten accepteren. Maar met een vrolijke lach, wordt het toch weer een mooie dag. Foto: zal de wereld er morgen weer zo uit zien? Ik meld het u morgen.

Gisteren moest ik even batterijen halen, want mijn muis deed het niet meer. De batterijen waren bijna leeg. Mis… de muis had het begeven, dacht ik. Dus naar de winkel voor een nieuwe muis met usb. Aansluiten… mis. Hij wilde niet. Terug naar de winkel… muis is toch in orde. Thuisgekomen opnieuw geprobeerd; en u begrijpt het al: hij doet het niet. Wat nu. Mijn vriend bellen. Die gaf de oplossing: even de stekker uit het stopcontact en dan opnieuw er in. En ja hoor… de muis deed het.
Even later kreeg ik een melding op het blog dat ik mijn tomtom moest aanpassen. De stekker van de tomtom in de usb-poort en weg was de muis. Nog een keer stekker er uit en stekker weer in het stopcontact. Opnieuw starten en de muis was er weer. Tomtom…u hebt het al door… muis weg. Dus daar lag de oorzaak. Geen tomtom aansluiten en gewoon het werk doe. Ik zal toch eens bij tomtom informeren hoe dat kan. In ieder geval doet hij het nu. Het is nog vroeg, maar over 25 minuten zal ik de zon weer zien. Ik wens iedereen een fijne dag. Foto: een ouwetje uit 2003.

Nog even en de zon komt tevoorschijn. Net als gisteren zit ik nu zonder kunstlicht in mijn kamertje en langzaam begint de zon mijn kamertje binnen te kruipen. De temperatuur is -2.7 graden, maar dat zal straks wel lopen naar de +2.7. Hoopt doet leven, zeg ik maar. De wind is zwak. Aan beide kanten (landzijde en zeezijde) hangen boven de horizont wat wolken. Langzamerhand zullen die elkaar naderen en dan wordt het een bewolkte dag. Maar dat kan nog wel een paar uurtjes duren. Voorlopig genieten we van de warme stralen van de zon. De aanstormende lente is niet meer tegen te houden. En daar is hij: de zon; het is nu vijf minuten over acht en ik zit in het zonnetje. De temperatuur is al 0,3 graden gestegen. Ik doe mijn best om deze zon ook uw kant uit te sturen. Ik kan er niets aan doen als boze weergoden dat gaan verhinderen. Foto: het vroege morgenlicht over de duinen.

Het is net acht uur als de eerste zonnestralen mijn kamertje binnen vallen. De temperatuur is nog nipt onder het vriespunt. Geen wolken aan de hemel. De wind is licht matig en uit de wind zal het heerlijk zitten zijn op het balkon. Nog niet direct maar over een paar uurtjes zal het er aangenaam zijn. Op het strand zijn de voorbereidingen voor het nieuwe badseizoen al in volle gang. De betonpaden worden gelegd en de containers ingegraven. Ik denk dat dit weekend al begonnen mag worden met de opbouw van de paviljoens. Gisteren hadden we maar ook vandaag hebben we weinig om handen. Lekker rustig. Een oude Willem III tafel wordt straks opgehaald door een antiquair; die stond een beetje in de weg en bracht weer een aardig zakcentje binnen. Weer een extraatje voor leuke dingen. In de plaats van die oude tafel hebben we twee kleinere glazen plantentafeltjes gekocht en die staan nu in de serre. Ik wens iedereen een aangename, gezellige en fijne dag. Foto: de oude Willem III.

Daar zitten we weer. Een ALV en daarin zou de brief, die ik aan de bestuurder heb geschreven, behandeld worden. Maar direct in het begin van de vergadering wordt de voorzitter gewisseld en de nieuwe tijdelijke voorzitter, die zo positief reageerde op mijn brief, negeert de brief en alles wat daarin geschreven staat. Oh domkoppen en traag van geest. En als ik dan later nog een keer vertel, dat de akte van splitsing ons uitgangspunt moet zijn, volgt er een reactie van: daar hebben we niets mee te maken, wij bepalen zelf wel wat we doen. “O stulti et tarde corde” denk ik bij mezelf en vertaal de tekst vrij “stelletje domkoppen”en dan ben ik nog heel vriendelijk.
Nog nooit eerder een mens gezien dat zo kwaad naar me kon kijken. Zij  - die denkt,dat zij het is  -  die als keizerin de kroon draagt van Europe.
Weer een reden om afscheid te nemen van dit soort vergaderingen. Recht en regelgeving moeten er zijn. Het was weer een vergadering vol leugen en bedrog. Soit. Het is gebeurd.
En de dag was gisteren zo mooi begonnen. Een vriendelijke zon, een beetje fris en een korte wandeling over de Pier, die ook al te lijden heeft van al dat geharrewar.
Maar toch zeggen we weer: een heel fijne dag voor iedereen. Foto: een lenteboeketje voor iedereen.

Gisterochtend was het weer zo een dag, dat ik al vroeg de duinen in kon struinen. De opkomende zon achter een beetje ochtendnevel verwelkomde mij. Die dag ben ik een paar keer gaan wandelen. Samen met Annemiek een kleine wandeling naar de supermarkt en daarna aansluitend alleen nog een extra rondje. Ik had de camera niet bij me. Ik zag echter zoveel moois dat ik later gewapend met de camera op stap gegaan ben om de lente welkom te heten. Een stralende dag met een nog stralender zonsondergang. Ook voor vandaag ziet het er weer goed uit. Dadelijk even met Annemiek n aar naar het laboratorium voor een bloedafname ter controle. Daarna me voorbereiden op de algemene ledenvergadering van vanavond.
Gisteren heb ik de gemaakte foto’s overgezet op mijn computer en voor u een kleine compilatie gemaakt van al die lentekriebels, die ik onderweg in de natuur ben tegengekomen. Ik wil dat graag delen met u en u daarmee een prettig gevoel geven. Klik in ieder geval even op het plaatje voor een vergroting en uw lentegevoel zal daardoor nog groter worden.

Goede morgen. Denk vandaag aan vandaag en geniet van de dag, die ons weer opnieuw gegeven is. De temperatuur is nu 2.6 graden en die zal zich vandaag nog wel kunnen verdrievoudigen; de lucht is nog ochtendgrijs met hier en daar wat lichte vlekken. De vlag zwabbert wat om de vlaggenstok boven op het Kurhaus en komt uit zuidelijke richting. Als het een beetje meezit, zullen de wolken grotere gaten gaan vertonen, zodat de zondagzon er even doorheen kan prikken. Al met al een dag, die ons weer gegeven is en waarvan wij het beste mogen maken.
Wij hebben op het ogenblik twee kranten: het Algemeen Dagblad en de Telegraaf. Het AD meldt een meevaller als gevolg van de eurocrisis: omdat de Nederlandse Bank het afgelopen jaar veel geld heeft uitgeleend aan o.a. Griekenland en Spanje, ontvangt de bank meer rente dan verwacht; die winst van ruim 800 miljoen wordt uitgekeerd aan de staat. De Telegraaf meldt een miljoenenstrop als gevolg van de hogere accijns; deze hogere accijns leidt tot toegenomen aankopen over de grens; in januari betekende dit al 34 miljoen euro minder aan accijns.
Als je aankopen in het binnenland duurder maakt en de belastingdruk steeds groter wordt dan zoeken – zeker die zuinige Ollanders – compensatie in het buitenland(lees België en Duitsland). Met dit soort plussen en minnen wordt de crisis niet opgelost.
Somber? Nee, hoor… zolang de zon iedere dag weer opkomt, blijven we hopen op een betere toekomst.
Ik wens iedereen een fijne zondag. Foto: vandaag laat ik de kerk in het midden

Nog maar amper twee weken en de lente begint. Een echt gebeurt verhaal. Ik denk dat ik ongeveer zestien of zeventien jaar was. Ik zat op het seminarie in Kaatsheuvel. Het was in het voorjaar en ik dacht aan de lente. Plotseling schrok ik op: de leraar Latijn herhaalde zijn vraag. De vraag was waarschijnlijk niet tot mij doorgedrongen en hij was nogal pissig. Hij schreeuwde naar mij: “festina lente” en het was de bedoeling dat ik daarvan de Nederlandse vertaling gaf. Nog met mijn hoofd zwevend door de lentelucht antwoordde ik: de naderende lente. Alleen het woordje lente was tot mij doorgedrongen. Wat de leraar daarna zei, weet ik niet meer, maar ik had wel een heel slechte beurt gemaakt. De vertaling van “festijn lente” is “haast je langzaam”. Ik weet wel dat ik aan het eind van het kwartaal een laag cijfer voor Latijn op mijn rapport had staan. Die ‘goede man is waarschijnlijk al lang overleden: hij heeft zich waarschijnlijk te veel gehaast. Ik ben er nog en denk nu aan “de naderende lente”. Heus waar… het verhaal is waar.
Ik wens iedereen dat naderende lente gevoel. Foto: deze foto doet mij denken aan het einde van de ijstijd en het begin van het voorjaar.

Gisteren waren we uitgenodigd voor een bijeenkomst met film in het zorgcentrum Uiterjoon. Daarbij waren ook Heldring-VMBO-leerlingen uitgenodigd, die een gedicht of iets dergelijks, dat zij zelf gemaakt hadden voorlazen. Er kwamen twee jongens naar mij toe en vroegen of ze hun gedichtje mochten voorlezen. Natuurlijk mochten zij dat. Na het voorlezen overhandigden zij mij hun gedichtje.

“Vriendschap

Vriendschap is het voor elkaar opnemen, en voor elkaar vechten.
Vriendschap is liefde en leed met elkaar delen.
Vriendschap is speciaal ook al lijkt het vanzelfsprekend.
Vriendschap is elkaar steunen in elke situatie.
Vriendschap is iets dat niet uit de zee komt opduiken.
Vriendschap is niet iets wat te gronde gaat.
Vriendschap is oneindig en vergaat nooit: het zal altijd blijven.”
Gemaakt door Richard Kuiper(leelrling Heldring VMBO)

Ik vind het leuk deze ervaring met u te mogen delen en wens u een vriendelijk dag.

Foto: al een heel vroege bloeier. Staat in een buitenkas bij een tuincentrum.

Het weerbericht is niet erg duidelijk. Op buienradar drijft een groot regen/sneeuwgebied langs de kust, maar het lijkt of het aan ons voorbij gaat. Het weerbericht zelf vertelt dat dit gebied zich over het land zal uitbreiden. Eerst in het zuidwesten. Het ziet er hier op dit moment nog niet naar uit dat het gaat sneeuwen. Maar over een uur kan dat ander zijn. We moesten echter wel even weg, maar gelukkig kan dat uitgesteld worden. Vanmiddag zijn we uitgenodigd in het Uiterjoon voor de film Amélie. Tegen die tijd zal er wel wat meer duidelijkheid over het weer zijn. En vandaag is het natuurlijk Valentijn. Eerlijk gezegd Valentijn mij niet zo veel. Ik weet, dat er twee heiligen zijn, die Valentijn heten en die samen op deze dag worden herdacht. Wie nu de echte is weet ik niet. Maar ik weet ook niet wie de echte Sinterklaas is. Maar vandaag zullen veel mannen zich als Valentijn gedragen en hun geliefde met rode rozen overladen. Ik wens iedereen een fijne dag. Foto: een bos rozen kan ik u niet sturen, maar wel een fleurig plaatje.

Er zwemmen weer heel wat haringen door de Scheveningse straten. Nee… er is geen overstroming. Het idee van Hans Grijzen om stoeptegels met daarin gestempeld de drie haringen van het Scheveningse wapen is een groot succes geworden. Was het idee eerst om met haringen de elf wandelingen van de haringroute te begeleiden, al spoedig bleek dat er een grote belangstelling bestond, om de stoeptegels ook op andere plaatsen in te zetten. Gisteren tijdens een wandeling door Scheveningen zag ik al op veel plaatsen zilvergrijze haringen rond zwemmen. He t gaf me wel een fijn Schevenings gevoel. Er zullen binnenkort nog heel wat haringen bijkomen. De stoeptegels zijn ca 30x30(de exacte maat weet ik nog niet).
Dadelijk moet ik met Annemiek naar de dokter. Gewoon normale periodieke controle. Daar moeten we om 08.45 zijn. Wel vroeg, maar daarna hebben we weer de hele dag om te boeten voor onze carnavaleske uitspattingen. Foto: de al beroemd aan het worden Scheveningse stoeptegel.

En nu het vastenavond is
Nu zijn er alle keeltjes fris

De laatste dag van het lange carnavalsweekend. Morgen weer vroeg op. Ter kerke voor het askruisje.  Met een zwart bekruist voorhoofd komen we terug om met energieke kracht weer het dagelijkse werk te hervatten. Veel denken carnaval … ja, maar de rest mag je vergeten. Over het wereldnieuws hoeven we het niet te hebben: dat heeft de paus zelf al bekend gemaakt. In maart maar hopen op snelle witte rook.
Gisteren was er niet veel zon, maar vandaag gaat de zon uitbundig schijnen. Nu is het nog donker, maar over een uurtje zal het al weer licht zijn en kan ik de schakelaar omdraaien om van het natuurlijke licht te genieten.

En nu het vastenavond is
Nu zijn er alle keeltjes fris

Maak ik er voor vandaag een vrolijke dag van en wens iedereen hetzelfde.

ALAAF!!

Foto: Scheveningen in de laatste sneeuw(?).

Vannacht heeft het licht gevroren. Mijn thermometer wijst -2,7. De sneeuw van gisteren is weer bijna helemaal weg. Daar heeft de zon van gisteren voor gezorgd. Vandaag hoop ik de zon weer te zien. Als ik hem zie – en dat weet ik bijna wel zeker – dan zal ik hem doorsturen naar al die mensen, die nu van een korte vakantie willen genieten.
Gisteren heb ik - naast mijn opruimwoede – toch nog een brief naar de bestuurder kunnen sturen. Die maakt er een janboel van. Hopelijk zet mijn brief hem en een groot aantal medebewoners aan het denken en gaat onze vereniging beter functioneren.
Ik heb gisteren een korte wandeling gemaakt, maar, hoewel het zonnetje scheen, was het buiten niet aangenaam toeven. Een schrale wind blies mij bijna uit mijn jasje.
In het zuiden beginnen vandaag rond het middaguur de carnavalsoptochten. Ik hoop voor de carnavalsvierders, dat zon en leut goed zullen samen gaan. Foto: een koud plaatje van de boulevard.

Witte carnaval. De straten zijn wit en de daken zijn wit. Maar de lucht klaart. De temperatuur buten is -0,5 graden. De wind is niet al te straf. Het zou dus best aardig weer geweest zijn om een wandeling langs strand en duin temaken, maar de sneeuw is nog even de spelbreker. Misschien straks als de zon door komt en dat gaat hij vast en zeker doen, zal de sneeuw snel verdwijnen. De bakker aan de overkant heeft weer zijn weekaanbieding en dat is deze keert: een één euro moorkop. En dat is niet zomaar een moorkop, maar een heel grote, zo iets van de moorkop van 8 centimeter doorsnee; een moorkopmaaltijd zou je dat bijna kunnen noemen. Die ga ik dan ook straks even halen.
In mijn kamertje is al heel wat verdwenen en nu al voel ik meer ruimte om me heen. Dis pas het begin en vandaag – na de energiegevende moorkop – ga ik weer verder. Nog meer ruimte op de planken maken. Sommige boeken laat ik bij toverslag verdwijnen samen oude archieven, waarvoor zelfs de fiscus geen belangstelling meer voor zal hebben.
Ik wens iedereen een gezellige moorkopzondag en een fijne voortzetting van de carnaval.
Foto: bij het opruimen kwam ik nog wat verloren gewaande foto's tegen. Dit is onze woonkamer in ons vorige huis: 15 jaar geleden.

Van het beoogde tuintje is niet veel terecht gekomen. Op afgelopen woensdag en gisteren zouden een groot aantal volkstuintjes te huur worden aangeboden. Gisteren om 09.00 uur was ik present, maar kreeg te horen, dat alle perceeltjes al waren verhuurd. Jammer.
Omstreeks 10.00 uur was er een bijeenkomst in de wijkwinkel van het Belgisch Park. Tijdens deze gezellige bijeenkomst heeft Karsten Klein, Wethouder jeugd, welzijn en sport, aan de wijkwindel het certificaat “Buurthuis van de Toekomst”uitgereikt en de bijbehorende plaquette eigenhandig op de vensterruit van de wijkwinkel bevestigd(zie foto). Het is een eer voor bestuur, medewerkers, vrijwilligers en bewoners van de wijk deze onderscheiding te mogen ontvangen.
Daarna hebben we onze wekelijkse boodschappen gedaan en een klein ommetje door de polder gemaakt.
Ik wens alle carnavalsvierders een heel gezellig, vreedzaam en ” alaaf” weekend toe.