Paaszaterdag. Om 12 uur komen de klokken uit Rome al beierend ons land binnenvallen en mag het vastentrommeltje open. Een stille dag tussen Goede Vrijdag en het Paasfeest. Pasen, Pasen, feest der feesten. Maar merken we er nog wel wat van. Chocolade-eitjes, een Paasstol(een klein beetje anders dan de Kerststol). Marktdagen bij ons op het plein. Voor wie? Voor de toeristen, die de kou trotseren: pas later op de middag schijnt er het zonnetje.
De daken zijn wit. Het heeft licht gevroren. De vlag op het Kurhaus hangt slap. Dat is een goed teken: dan is de gevoelswaarde niet zo hoog(of laag net hoe je er tegen aankijkt). Bij min -2 en kan de gevoelswaarde – 4 zijn en dat is dan lager dan -2. Wat maakt het eigenlijk uit. Het is dan kouder dan de temperatuurmeter aangeeft.
De zon schijnt. Dat is in ieder geval een aangenaam teken. Fijn om te wandelen of te fietsen. Toch een beetje lentegevoel. Vrolijke gezichten en een vriendelijk groet, dat is iets dat de mensen goed doet. En daarom wens ik u op ouderwetse wijze een Zalig Pasen en heel fijne feestdagen. Foto: Denekamp, waar  natuur en cultuur samengaan.

Eindelijk is de wind wat gaan liggen. Nog niet tot zwak, maar matig. De harde wind, die de laatste dagen zorgde voor een temperatuurgevoelswaarde van soms -6 tot -8 graden, is gelukkig afgezwakt. Tijdens onze korte vakantie in hotel De Schout te Denekamp was het voor Annemiek geen pretje om buiten te zijn. Je moet echt flink door kunnen stappen om warm te blijven en zij is niet meer zo vlug te been. ’s Morgens gingen we met de auto rondrijden door Twente. Dorpen bezoeken en genieten van de mooie omgeving. In de loop van de middag namen we een bord heerlijke soep in ons hotel en ging Annemiek bij de open haard(het was geen echte openhaard, maar het leek er wel erg veel op) zitten om de kou een beetje uit haar lichaam te verdrijven, terwijl zij in een van de vele tijdschriften zat te snuffelen. Daarna ging ze op de kamer zitten genieten van de televisie. Ik ging dan op stap(ik ben niet zo een tv-kijker) en bleef dan ongeveer anderhalf uur weg voor een wandeling in de bossen en velden rondom onze verblijfplaats. Bij thuiskomst een wijntje en daarna aan een heerlijke avondmaaltijd a la carte. Om 20.00 uur het nieuws en de weersverwachting, die iedere dag hetzelfde was: koud en veel wind. Al met al hadden we het in dit knusse vier sterren hotel best naar de zin. Mocht u nog eens een keer naar Twente gaan dan kunnen we dit hotel van harte aanbevelen. Wij gaan er zeker nog een keer terug.
Ik wens iedereen heel fijn en gezellige Paasdagen. Foto: de lente weerspiegeld in het ijs.

Weer thuis van even weg geweest. We wilden de lente opzoeken in het oosten van ons land, maar ook daar was ze niet te vinden. We hebben wel veel zon gehad, maar de temperatuur wilde niet boven het vriespunt stijgen. Met schrale lippen heb ik de vorst getrotseerd. In de bossen en de velden bij het riviertje de Dinkel: “er ligt tussen Regge en Dinkel een land, ons mooie en nijvere Twente” zo begint het Twentse volkslied. Het is er mooi en de Dinkel stroomt op een aantal plaatsen, maar zelfs in de Dinkel was er op vele plaatsen het water tot ijs geworden. Mooie winterfoto’s, maar de lente was afwezig. Op een enkele plaats en krokus of een sneeuwklokje en zelfs de winterviooltjes lieten hun kopjes hangen. Er waren al wel veel kievieten, die normaal de vorstgrens volgen, maar nu in het broedseizoen moeten de eieren bebroed worden en kunnen ze niet van hun eenmaal gekozen plaats meer weg. Het nest is gemaakt, de eitjes gelegd. Dat was eigenlijk het enige teken van de lente. Vanmorgen was het eindelijk zover, dat we, toen we al vroeg in de auto stapten de thermometer één graad in de plus stond. Onderweg naar huis werd zelfs een keer de 4 graden gehaald. Nu wijst de thermometer in Scheveningen plus drie graden, bij een licht bewolkte hemel. Zal nu toch binnenkort nog een lentetemperatuur worden gehaald? Misschien met Pasen, de  laatste dag van deze maand. Ondanks dit tekort aan lentedagen wens ik toch iedereen een mooie en lentevol Paasweekend. Foto: een “lente”foto van Twente.

Niet alles dat je van verre haalt is lekker. Meer dan elf jaar geleden vierden wij onze 40-jarige bruiloft in Bad Bentheim; dat waseen echt succes voor de hele familie.  Gisteren waren we er weer voor een heriineringsbezoek. Ondanks de verbouwing is het een oubollig hotel geworden. Daarna even naar Nordhorn, maar ook die plaats heeft niet meer dat allure van toe, Dit ligt waarschijnlijk ook aan het prijsverschil met Nederland. Vroeger was  Nordhorn aantrekkelijker, maart dat is nu verleden tijd. Daarnaterug naar onzeuitvalsbasis Denekamp; daar  hebben we nog wat gewinkelf en Annamiek achtergelaten in ons hotel De Schout. Ik heb nog een zwerftocht gemaakt door de omgeving en na behouden thuiskomst onze koude botten opgewarmd. Daarna hebben we onder het genot van een glaasje wijn bij het open haardvuur onze koude botten gewarmd. Morgen gaan we weer huiswaarts in de hoop daar wat beter weer te vinden. Met een hartelijke groet sluit ik voorlopig.

Het lijkt hier wek denoordpool. Niet  alleen wat betrefthet weer, maar ook vanwege het internet. Het lukt niet allemaal. Soms even wel, maar vaak ook niet. We  hopen het woensdag allemaal weer in orde te hebben als we weer thuis zijn.Geduld dus.  Ik heb wel veel foto's gemaakt van lente onder pooltemperaturen. Vaak met de handschoenen aan. Zonder handschoenen loop je de kans dat de camera aan je handen vastgevroren wordt. Toch wel een paar mooie tochten gemaakt en leuke contacten met andere kouverkleumde vakantiezoekers. Gedeelde vreugd is dubbele vreugd; daar zorgt het prima hotel wel voor: goed ontbijt en prima diner, dat we met dit weer rijkelijk met een goede wijn nog een extra  vakantievreugde geeft. Vanaf donderdag weer het gebruikelijke praatje met plaatje. We  proberen van iedere dag een mooie dag te maken: ook doen.

Een nieuwe lente en een nieuw geluid,
maar de goden  hadden een ander besluit
dat voor de nieuwe lente zo jong en zo pril,
niet te horen en te zien zijn voor april.
Eerst komt de Pasen zeiden zij
en eerst pas later zoals Gorter in Mei zei:
een nieuwe lente en een nieuw geluid.

Vandaag niet op ons eigen stekkie,
maar even op een ander plekkie.
Internet is overal.

Geen plaatje in dit geval, alleen maar een praatje voor allemaal.

We wensen elkaar allemaal lentegroeten, maar de natuur werkt nog niet erg mee. Toch moet de lente komen, misschien in deze paasweek. Vandaag Palmzondag: Palmpasen:
Palm palm Pasen, ei koerei
Over ene zondag dan hebben wij een ei
Eén ei is geen ei
Twee ei is een hallef ei
Drie ei is een Paasei !
Vroeger optocht. Misschien nog hier of daar in het land; misschien op de televisie. Voor de kinderen is dat een leuke dag, maar met dit lenteweer is het blauwbekken. Maar misschien, als de zon komt en de wind wat wegzakt , wordt het toch nog een vrolijk palmpasen.
Vandaag genieten we van een vrije dag. Vroeger, toen ik nog op studie was, moesten we samenkomen in de recreatiezaal en luisteren naar de Mattheuspasion van  J.S. Bach. Ik volgde die altijd gespannen met oor en partituur. Ik vind het nog steeds één van de mooiste muziekwerken ooit geschreven. Ik wens u allen een heel fijne zondag en hopelijk geeft de paasweek wat meer zon. Foto: als de zon vanavond zo onder gaat hebben we in ieder geval toch zon gehad.

We beginnen vandaag met een felicitatie aan het Belgische voetbalelftal, dat de moeilijke uitwedstrijd tegen Macedonië met 2 -0 heeft gewonnen en daarmee trotse koploper blijft in groep A. Proficiat. Dat is een bloemetje waard.
De harde wind staat op de achterkant van ons appartement. De hele nacht hebben we het gefluit en geruis van de wind kunnen horen. Gelukkig geen regen en/of sneeuw. Wel lichte vorst -1.8 graden, die door de harde wind een veel hogere gevoelswaarde heeft. Het is lente, maar de lente is nog ver te zoeken. Maar wat nog niet is, kan komen. Misschien zingen we over negen dagen op 1 april het lentelied, misschien een beetje voorbarig: want ook “aprilletje zoet geeft nog wel eens een witte hoed”.
“ 'T is meie, 't is meie ! 'T is meie, 't is meie !
En als de knoppen springen, Ontwaakt het gans heelal;
De vogels gaan weer zingen, De beek ruist door het dal, ...’t is meie”.
Dan zijn we het slechte begin van het nieuwe jaargetij weer vergeten.
Ik wens iedereen een fijne dag en begin maar vast het liedje te repeteren. Foto: zo zag Holland er uit op 28 maart 2012.

Een harde oostenwind zal het vandaag niet aangenaam maken. Blijf aan de luwtekant van huizen en gebouwen en met het zonnetje, dat volop gaat schijnen, zal het toch een beetje de lente lijken.  Maar met pet, wanten aan en een warme sjaal om zal het heus nog wel wandelweer kunnen zijn. Vrijdag, toch de werkdag van de week, zal de meeste mensen binnen houden. Lekker in de serre, uit de wind en in de zon zal een extra kopje koffie of een beker snert goed smaken.
Gistermiddag was het even druk op Scheveningen. Onder begeleiding van een cordon motoragenten en agenten op de fiets kwam een stoet van auto’s aan met bestemming Kurhaus. Dat zal wel de begeiding geweest zijn van president Erdogan uit Turkije, die Nederland een bezoek bracht. Om een uur of zeven vertrok de stoet weer. Waar heen? Ik denk richting vliegveld, om zo spoedig mogelijk een eind te maken aan een werkbezoek, dat niet zo prettig was verlopen. Nederland is de baas hier, en President Erdogan in Turkije.  Foto: een kijkje op het plein vóór het Kurhaus.

Gisteren 12.02 uur scheen de zon mijn kamertje binnen en met de zon kwam de lente aarzelend binnen. Ze schaamde zich een beetje omdat we zo lang op haar hebben moeten wachten. Ze moet zich nu maar waar maken. Dus was ze deze morgen samen met de zon al vroeg uit de veren. Er hangen nog een paar ochtendwolken, maar die zullen door de zon spoedig geconsumeerd worden. Eindelijk is ze er dan.
Gisteren ben ik met Skanner de boulevard op geweest. Hij wist niet wat hij zag. Zo iets had hij nog niet eerder gezien. Gehoorzaam bleef hij vlak bij mij. Iedere keer opkijkend: soms een beetje bang van al die nieuwigheid. Het was lekker rustig op de boulevard. Af en toe een bekende voor de bekende ochtendgroet. Straks gaan we weer aan de wandel. Weer een andere route. Misschien even door het bos: daar is hij nog niet geweest. En zo leert hij iedere dag wat nieuws.
Ik wens iedereen een heel fijne dag en ga genieten van de zon. De temperatuur is nog iets te laag, maar uit de wind is het best aangenaam.
De toekomstige koning en koningin waren ook zondag aanwezig in Rome en felicteerden onze nieuwe Paus Franciscus I.

Het is net niet min, maar toch net in de plus 0.2 graden. Een karig begin van de lente, die vanmiddag 12.02 uur MET ons land komt binnen sluipen. Ze zal zich een beetje schamen en met een warme jas, een dikke sjaal en niet zo fraai gemutst stiekem binnen sluipen. Maar ze is er dan toch; misschien betekent haar aanwezigheid toch een hint naar wat beter weer.
We zullen het wel zien, we zullen het wel beleven.
Maar kan het niet een beetje snel,
want het leven duurt maar even.
Over elf dagen is het Pasen en gaat de zomertijd in. ’s Morgens wat langer slapen en ’s avonds wat langer waken. Pasen en zomertijd: ze hebben niets met elkaar te maken, maar toevallig valt Pasen op de laatste zondag van maart en dat is juist in het laatste weekend van de maand maart, waarin de zomertijd begint.
Weer of geen weer. Vandaag begint de lente. We zullen aan die gedachte moeten wennen: lenteweer is het nog niet. Toch wens ik iedereen een fijne dag. Het is woensdag en midden van de werkweek. Maak er wat moois van.
Foto: slechts één bloem, maar één bloem maakt nog geen lente.

Vandaag de laatste dag van de winter. Hoewel de daken hier en daar een beetje wit zijn aangeslagen is mijn buiten thermometer toch wat optimistische: die geeft +2.3 graden aan. Dat is in iedere geval een positief bericht op deze ochtend. Bovendien schijnt – weliswaar geen uitbundige – de zon toch mijn kamertje binnen. Gisteren heb ik weer eens – samen met Scanner – een wandeling door de duinen gemaakt. Hier en daar een konijntje en wat groen op de struiken. De zon begeleidde ons. Het was er doodstil. De vroege hondenbezitters waren al weer huiswaarts. Nieuwe vogelgeluiden weerklonken. De lente is voelbaar in aantocht. Morgen komt ze en ik zal haar met open armen ontvangen.
Mijn kamertje wordt steeds leger, maar de kasten meer gevuld. Er is een hoop “rommel”in de vuilniszak verdwenen, maar er is ook veel oud nieuws tevoorschijn gekomen. Oude herinneringen, vastgelegd in tekst en foto’s. Ik wens iedereen een heel fijne dag. Vandaag ben ik in een bloemig humeur. Als bijgaande foto daarom weer zo een vroegbloeier, die nog even in de woonkamer op een gunstiger tijd buiten wacht.

We beginnen weer aan de nieuwe werkweek. De werkweek waarin ook de lente zijn intrede doet. Woensdag doet de lente in Nederland zijn officiële intrede: om 12.02 uur MET. Ik dacht al dat ik een foutje maakte: het is namelijk niet zijn, maar haar intrede. Lente is vrouwelijk, maar wie let daar tegenwoordig nog op. De lente wordt bijna altijd als een beeldschone vrouw afgebeeld. Eigenlijk gek al die vrouwelijk, mannelijke of onzijdige lidwoorden. Neem nou bijvoorbeeld het woordje mens. Mens is altijd mannelijk, behalve als het onzijdig is, want dan is het vrouwelijk: het mens, dan wordt er meestal een wat krengerige vrouw bedoeld. Gelukkig zijn er niet zoveel krengerige vrouwen.
Nu we het toch over mooie vrouwen hebben, nu valt het mij ineens op, dat ik de laatste tijd Venus(de Ochtendster) niet heb gezien, ook niet als Avondster. Dat duidt er wel op, dat het de laatste tijd nogal sombere en regenachtige dagen zijn geweest. Maar misschien gaat de lente daar in verandering brengen. Vandaag is de dag ook met wolken begonnen, maar volgens de weerprofeten komt de zon vandaag alleen wat later. Foto: een voorjaarsplant, die zolang die maar geen vorst over zich heen krijgt vele maanden plezier zal geven.

Zondags hebben w geen krant. Misschien een reclamekrantje in de bus, maar die krijg je tegenwoordig bijna dagelijks. Oud papier, dat bijna direct bij het oud papier gaat. Voor mij is dat geldverspilling. Oud papier is weer goed voor de recyclingfabriek: die moet ook kunnen blijven draaien, Reclamepapier van de ene week is weer goed voor reclamepapier van de volgende week.
Over drie dagen, 20 maart, begint om 12.02 uur MET in Nederland de echte lente. Ondanks het minder mooie weer zie je buiten toch al, dat de natuur zijn best doet. Gisteren reden we langs een weg, waar duizenden narcissen is de berm in volle gele bloei stonden. Dat geeft je toch wel wat lentegevoel. De lente komt toch dichterbij. Gelukkig is de vorst voorlopig uit de nu nog grijze lucht. Misschien komt straks toch nog even de zon door een wolkje gluren. In de winkels lokken paashazen de kopers naar binnen, terwijl de kuikentjes in hun donsgele pakjes je lief aankijken. Ga je bij iemand op visite, dan wordt ongetwijfeld een chocolade paaseitje bij de thee aangeboden. Wij willen wel, maar de natuur is wat terughoudend. Toch wens ik u allemaal een heel prettige zondag; als de zon niet schijnt probeer dan zelf het zonnetje in huis te zijn. Foto: ja hoor, de beagle, die mij ’s morgens begeleid, of is het andersom en moet ik hem begeleiden en leren luisteren.

Ik wacht op de zon, maar hij komt nog niet. Zeker verslapen. Toch is de lucht vrij helder. Maar misschien is er nog een dwarsliggende wolk, die de zon verhindert door te breken. Het is in ieder geval droog en de temperatuur is al 3.6 graden.
Ik heb weer voor een tijdje een makkertje voor de ochtendwandeling: Scanner is zijn naam en hij moet nog heel wat leren. Om tien uur zijn eerste wandeling. Ik weet het niet zeker, maar denk dat het een beagle is. Ik zal straks een foto van hem maken.
In de loop van de middag is er regen voorspeld, maar misschien trekt die net langs en gaan we genieten van een mooie voorjaarsdag. Zo, niet… dan hebben we pech gehad. Vanmorgen had ik al gelijk pech: de lift doet het weer eens niet. Dat is zeker in het weekend niet zo prettig. Ik heb de storingsdienst al gebeld; misschien komt er snel een monteur om het mankement te verhelpen. Zeven trappen op en neer lopen is een beetje teveel van het goede. Gelukkig zijn er nog wel vier andere liften, maar om daar bij te komen moet is buren lastig vallen en dat doe ik liever niet. Als het niet anders kan, zal ik het toch wel moeten doen. Foto: een andere vriend van mij uit Almen, die van zijn oude dag mag genieten.

Met een schaamrood gezicht toonde de zon zich vanmorgen heel even om daarna uit angst voor de sneeuwgod Boreas en de regengod Pluvius vlug  weer weg te duiken onder zijn deken. Ik heb hem even gezien, maar waarschijnlijk zal hij zich vandaag niet weet vertonen. Toch zit er verandering aan te komen. De thermometer staat net in de plus. Elders in het land is er nog wel flinke vorst. In Twente is zelf -8 geregistreerd. Toch moet ik vanmorgen even uit om nog wat boodschappen te doen en een werkbezoek af te leggen.
Mijn kamertje begint er beter uit te zien. Overal nog wat zwerf rommel, dat nog opgeborgen moet worden. Misschien lukt dat vandaag nog en anders morgen. We hebben de tijd tot de lente echt van zich laat horen. De opbouw van de strandpaviljoen gaat gestaag verder. Veel hopen dit weekend te kunnen gaan draaien. Als de zon een beetje meewerkt, kan het een mooi weekend worden. Ik wens u een heel fijn weekend, en komt u Boreas of Pluvius tegen geef ze dan een schop onder hun k…: we kunnen ze nu echt wel even missen. Foto:Ik wil de zon vanavond toch nog wel zien ondergaan. Zoals op 13 maart j.l.

Ik had een ander praatje en plaatje in mijn gedachten, maar plotseling werd er uit de kamer door Annemiek geroepen: er is een nieuwe paus. Ik ben direct naar de kamer gegaan en heb meer dan een uur moeten wachten om te horen wie die nieuwe paus is en welke naam hij zou voeren. De naam weet u ondertussen ook– Jorge Mario Bergoglio - en ook dat hij een jezuïet is, Argentijn en al 76 jaren jong. Zijn nieuwe naam is Franciscus I. Natuurlijk zeg ik jong, want ik ben ouder, maar voel me nog redelijk jong van lijf en leden. Mijn camera lag bij de hand en ik maakte dan ook bijgaande foto. De eerste woorden die hij sprak waren gewoon “buona sera”, goedenavond. En dan daarna:”Het schijnt dat mijn broederkardinalen bijna tot het einde van de wereld moesten gaan om een paus te vinden”.
De zon staat al vroeg te stralen aan de hemel en is nu bezig het beetje poedersuiker, dat op de daken ligt, te doen smelten. De temperatuur op mijn balkon heeft hij al doen oplopen tot 2,7 graden. Het is pas 07.25 uur. De dag begint goed, de dag begint blij. We gaan er vandaag een lentefeestdag van maken.

Een flinterdun laagje sneeuw bedekt de straten en de daken. De zon, nog een beetje waterig, schijnt mijn kamertje binnen. De temperatuur is -1.3 graad en de klok wijst 07.58 uur. Gisteren hadden we een stralende dag met nog iets te lage temperaturen en een iets te straffe wind, die gelukkig in de loop van de dag afnam. Omstreeks twee uur heb ik mijn jas aangetrokken, mijn pet op mijn kop gezet en mijn stoute schoenen aangetrokken. Met de wind in de rug heb ik een heerlijke wandeling gemaakt langs de nog in aanbouw zijnde strandpaviljoens en bij de al geopende paviljoens de Scheveningen kalender 2013 met reclamefoldertje voor de Stichting Zicht op Scheveningen uitgereikt. Overal positieve gezichten voor het naderende badseizoen.
Het is een apart gezicht zo vroeg al in de morgen de zon te zien schijnen over de met poedersneeuw beschilderde daken. In de laatste vijf minuten is de temperatuur al gestegen naar -0,7 graden. Nog even en we zitten weer aan de goede kant van warmte en kou. Ik hoop dat de zon, die ik zojuist opdracht gaf ook België te verwarmen, mijn opdracht correct zal uitvoeren. Maar ja, wie ben ik. In ieder geval hoop ik dat mijn warme-weer-wensen ook voor mijn Belgische vrienden uit zullen komen. Foto: voorjaar in de duinen: zoals het was op 12 maart 2012. Vandaag 13 maart 2013 is dat wit: maart roert zijn staart.

Als ik naar buiten kijk, dan denk ik “dat ziet er goed uit voor vandaag”: geen sneeuw en een zon, die op het punt staat door te breken. Als ik op de thermometer kijk, dan voel ik de rillingen in mijn lijf -3,6 graden. Ik heb medelijden met Annemiek: die moet dadelijk 200 meter door de kou naar de wijkwinkel voor trombosecontrole. Gelukkig staat de wind noordoost en kan ze bijna de hele weg afleggen in de beschutting van een huizenrij. Als ze terugkomt, staat de koffie klaar. Het ziet er naar uit, dat het zonnetje regelmatig zal schijnen, maar de koude wind zorgt voor een gevoelstemperatuur van zon ongeveer acht graden onder nul.
Al sinds gisteren hangt er een mededeling in de gang, dat de glazenwasser komt. Als die de ramen gaat wassen, loopt hij het risico dat zijn handen vastvriezen aan de raam.
Op mijn balkon staat nog steeds een sneeuwman, nep natuurlijk, maar hij heeft het nog best naar zin. Eigenlijk had hij al in de berging moeten staan: ik ben hem vergeten te verplaatsen en nu staat hij te genieten in de kou. Smelten doet hij niet.
Ik wens iedereen een gezellige dag: blijf maar lekker binnen bij de openhaard of de potkachel; ga niet naar buiten zonder winterkleding: het kan behoorlijk koud worden vandaag. Foto: zo koud was het zondag  tijdens de CPC-loop, maar de uiteindelijk winnaar - hier voorop - had er stevig de pas in.

Over het lenteweer zullen we het vandaag niet hebben. De temperatuur buten is -2,7 graden, maar in huis is heerst aangename lentetemperatuur. De wind staat uit noord tot noordoostelijke richting.
Vrijdag zou de elektricien komen om een paar voorzieningen in mijn kamertje aan te brengen. Wachten werd het tot hij ook op de zaterdag niet verscheen. Toen heb ik de stoute schoenen maar aangetrokken; ben zelf naar de Gamma gegaan; heb de nodige materialen gehaald en ben zelf aan de gang gegaan. Nog één aansluiting moet worden gedaan en ook dat klusje is geklaard. Ondertussen ben ik erg opgeschoten met de herinrichting. Dingen, die je niet vaak nodig hebt, op een andere plaats gezet; de boeken geordend; nu is ook de vloer aardig geruimd.
Hier en daar ligt er een beetje stuifsneeuw. De lucht is nog grijs, maar in het oosten begint het wat op te klaren. Het wordt een frisse, maar ik denk toch ook wel een beetje zondag op de maandag.
Ik wens iedereen een goede start van de nieuwe week en denk maar “ lukt het nou niet dan lukt het merrege”. Foto: nog net geen lente, maar die komt spoedig.