Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
14-03-2013
Buona sera
Ik had een ander praatje en plaatje in mijn gedachten, maar plotseling werd er uit de kamer door Annemiek geroepen: er is een nieuwe paus. Ik ben direct naar de kamer gegaan en heb meer dan een uur moeten wachten om te horen wie die nieuwe paus is en welke naam hij zou voeren. De naam weet u ondertussen ook– Jorge Mario Bergoglio - en ook dat hij een jezuïet is, Argentijn en al 76 jaren jong. Zijn nieuwe naam is Franciscus I. Natuurlijk zeg ik jong, want ik ben ouder, maar voel me nog redelijk jong van lijf en leden. Mijn camera lag bij de hand en ik maakte dan ook bijgaande foto. De eerste woorden die hij sprak waren gewoon “buona sera”, goedenavond. En dan daarna:”Het schijnt dat mijn broederkardinalen bijna tot het einde van de wereld moesten gaan om een paus te vinden”. De zon staat al vroeg te stralen aan de hemel en is nu bezig het beetje poedersuiker, dat op de daken ligt, te doen smelten. De temperatuur op mijn balkon heeft hij al doen oplopen tot 2,7 graden. Het is pas 07.25 uur. De dag begint goed, de dag begint blij. We gaan er vandaag een lentefeestdag van maken.
Een flinterdun laagje sneeuw bedekt de straten en de daken. De zon, nog een beetje waterig, schijnt mijn kamertje binnen. De temperatuur is -1.3 graad en de klok wijst 07.58 uur. Gisteren hadden we een stralende dag met nog iets te lage temperaturen en een iets te straffe wind, die gelukkig in de loop van de dag afnam. Omstreeks twee uur heb ik mijn jas aangetrokken, mijn pet op mijn kop gezet en mijn stoute schoenen aangetrokken. Met de wind in de rug heb ik een heerlijke wandeling gemaakt langs de nog in aanbouw zijnde strandpaviljoens en bij de al geopende paviljoens de Scheveningen kalender 2013 met reclamefoldertje voor de Stichting Zicht op Scheveningen uitgereikt. Overal positieve gezichten voor het naderende badseizoen. Het is een apart gezicht zo vroeg al in de morgen de zon te zien schijnen over de met poedersneeuw beschilderde daken. In de laatste vijf minuten is de temperatuur al gestegen naar -0,7 graden. Nog even en we zitten weer aan de goede kant van warmte en kou. Ik hoop dat de zon, die ik zojuist opdracht gaf ook België te verwarmen, mijn opdracht correct zal uitvoeren. Maar ja, wie ben ik. In ieder geval hoop ik dat mijn warme-weer-wensen ook voor mijn Belgische vrienden uit zullen komen. Foto: voorjaar in de duinen: zoals het was op 12 maart 2012. Vandaag 13 maart 2013 is dat wit: maart roert zijn staart.
Als ik naar buiten kijk, dan denk ik “dat ziet er goed uit voor vandaag”: geen sneeuw en een zon, die op het punt staat door te breken. Als ik op de thermometer kijk, dan voel ik de rillingen in mijn lijf -3,6 graden. Ik heb medelijden met Annemiek: die moet dadelijk 200 meter door de kou naar de wijkwinkel voor trombosecontrole. Gelukkig staat de wind noordoost en kan ze bijna de hele weg afleggen in de beschutting van een huizenrij. Als ze terugkomt, staat de koffie klaar. Het ziet er naar uit, dat het zonnetje regelmatig zal schijnen, maar de koude wind zorgt voor een gevoelstemperatuur van zon ongeveer acht graden onder nul. Al sinds gisteren hangt er een mededeling in de gang, dat de glazenwasser komt. Als die de ramen gaat wassen, loopt hij het risico dat zijn handen vastvriezen aan de raam. Op mijn balkon staat nog steeds een sneeuwman, nep natuurlijk, maar hij heeft het nog best naar zin. Eigenlijk had hij al in de berging moeten staan: ik ben hem vergeten te verplaatsen en nu staat hij te genieten in de kou. Smelten doet hij niet. Ik wens iedereen een gezellige dag: blijf maar lekker binnen bij de openhaard of de potkachel; ga niet naar buiten zonder winterkleding: het kan behoorlijk koud worden vandaag. Foto: zo koud was het zondag tijdens de CPC-loop, maar de uiteindelijk winnaar - hier voorop - had er stevig de pas in.
Over het lenteweer zullen we het vandaag niet hebben. De temperatuur buten is -2,7 graden, maar in huis is heerst aangename lentetemperatuur. De wind staat uit noord tot noordoostelijke richting. Vrijdag zou de elektricien komen om een paar voorzieningen in mijn kamertje aan te brengen. Wachten werd het tot hij ook op de zaterdag niet verscheen. Toen heb ik de stoute schoenen maar aangetrokken; ben zelf naar de Gamma gegaan; heb de nodige materialen gehaald en ben zelf aan de gang gegaan. Nog één aansluiting moet worden gedaan en ook dat klusje is geklaard. Ondertussen ben ik erg opgeschoten met de herinrichting. Dingen, die je niet vaak nodig hebt, op een andere plaats gezet; de boeken geordend; nu is ook de vloer aardig geruimd. Hier en daar ligt er een beetje stuifsneeuw. De lucht is nog grijs, maar in het oosten begint het wat op te klaren. Het wordt een frisse, maar ik denk toch ook wel een beetje zondag op de maandag. Ik wens iedereen een goede start van de nieuwe week en denk maar “ lukt het nou niet dan lukt het merrege”. Foto: nog net geen lente, maar die komt spoedig.
10 maart 2013: zondag Laetare. De liturgie begint met “laetare Jeruzalem” verheug u Jeruzalem. Halfvasten. We mochten het vastentrommeltje openen en wat snoepen. Want over drie zondagen zal het Pasen zijn. Het sombere paars was even uit de kerk verdwenen en voor één dag vervangen door roze. Oude tijden, oude herinneringen. Nu weten de meeste gelovigen daar niets meer van. Vandaag een frisse dag. De thermometer staat op precies 0.0 graden, maar de straffe noordoosten wind vertelt mij wat anders. Ik moest vanmorgen al tijdig uit de veren, want de konijnen van mijn dochter zijn voor twee dagen aan mijn zorgen toevertrouwd, maar ze hokken twee kilometer van mijn huis. Ik moet er dus wel even uit. Eerst dacht ik met de fiets, maar ik ben toch maar even met de auto gegaan. De straffe wind mee zou best nog wel gaan, want dan hoef je niet te trappen, maar de terugweg… Ik wens iedereen een prettige zondag. Een extra versnapering bij de koffie mag en dat extra glaasje wijn ook. Per slot van rekening is het zondag Laetare, halfvasten. Foto: de roze rozen passen bij vandaag.
Was er gisteren iets bijzonders te doen in België? Was er een internetstoring? Was er misschien een stroomstoring? Waren onze Hollandse blogvrienden in slaap gevallen of waren het onze Belgische vrienden? Één ding is zeker het blog was erg traag en het bezoekersaantal erg laag. Niet alleen bij mij, maar ook bij Annemiek. Misschien zijn vandaag de verbindingen weer hersteld en de eventuele zieke Hollanders en/of Belgen weer aan de beterende hand. In de krant las ik dat de griep epidemie voorbij is. Aan ons is hij in ieder geval tot nu toe voorbij gegaan. Vannacht heeft het hier geregend. De regenwolken hangen nog steeds laag boven ons. Morgen is er de CPC-loop (City-Pier-City). Hopelijk is het weer dan beter. Twintig kilometer in regen en kou hard lopen lijkt mij niet zo aangenaam. Wij blijven vandaag thuis. Één keer moet ik wel naar buiten: mijn dochter is een paar dagen met vriendin naar Parijs en dan zitten haar troetelkindjes(konijntjes) alleen en moeten wel gevoederd worden. Daar is pa dan goed voor. Ondanks regen, ondanks wind: ik moet en zal er naar toe. Ondanks het regenachtige weer wens ik u toch allemaal een heel fijne zaterdag. Foto: soms lijkt een schip in de lucht te hangen.
We beginnen weer aan een nieuwe dag. Er hangt mist boven zee en land. De temperatuur is 7.2 graden en de vlag zwabbert een beetje rondom de vlaggenmast op het Kurhaus. Vannacht hoorde ik op het nieuws, dat er grote verschillen in temperatuur zouden zijn, zo van tussen de 6 en 17 graden. We zitten er in ieder geval al tussenin, maar ik hoop toch dat we nog een behoorlijk aantal graden zullen stijgen. Gisteren heb ik het balkon wat gekuist: als je binnen aan het verbouwen bent, krijg je vaak buiten ook rommel. Hout zaagsel en/of kalkcementblokkenzaagsel. Het moet allemaal wel weer geruimd worden. Gelijk maar even de ramen aan de buitenkant gedaan. Daarna zij we even een eindje gaan rijden. Zo maar wat door een deel van de stad waar we zelden komen. Daarna door gereden in noordelijke richting en bij een bloemencentrum onderweg wat plantjes gekocht voor nu in de huiskamer, maar na de verwachte vorstperiode naar buiten. Wat het weer vandaag ook mag worden…ik wens u in ieder geval een fijne vrijdag als een goed begin van een gezellig en zonnig weekend(of wordt het toch een sneeuwweekend?). Afwachten maar. Foto: zal het strand er in het weekend als een sneeuwvlakte uit zien?
Is het mooie weer in België de reden van het lage bezoek gisteren of was het te wijten aan het zeer trage dataverkeer? De laatste weken was het blog al langzaam. Ligt het aan de server? Misschien zal het vandaag wat sneller gaan. In Nederland was het weer gisteren niet zo uitbundig en ook voor vandaag wordt geen stralende lenteweer verwacht. Mijn thermometer wijst nu 7.3 graden. Volgende week wordt er weer vorst verwacht. Hopelijk niet hier. Mijn kamertje ziet er al heel anders uit. Ik zit nu vlak bij het raam. Neen, het raam staat niet open, daarvoor is het nog te fris, maar het kan wel open en dat was voorheen vrijwel niet mogelijk. Ja, op een kier, maar nu kan het helemaal openzwaaien. Lekker frisse lucht en meer contact met de buren, die af en toe langs lopen. Er valt nog wel het een en ander te doen. Maar dat is van later zorg. Iedere dag een draadje is een hemdsmouw in een jaar. Alles hoeft niet in één dag te gebeuren. Maar waar ik wel iedere dag op hoop, dat is de zon; niet de zon achter de wolken, maar een zon die me toelacht. Ik hoop dat de zon u deze dag zal toelachen. Foto: gelukkig hebben de meeste strandtenten in op bouw straks verwarming. Maar ik heb liever de zon.
Ik heb hem even gezien, maar hij kroop direct weer onder zijn wolkendekbed. Ja, de zon. Hij is vandaag rebbedebie. Misschien komt hij later weer terug. Gelukkig zal dat niet veel afdoen aan de temperatuur. Die blijft, zodat het toch wel weer op een lentedag gaat lijken. Gisteren zijn we er even tussenuit geweest. Even, een uurtje maar. De Polder in op zoek naar lammetjes. Ik heb ze gefotografeerd met de camera van Annemiek. Doet ze het niet vandaag, dan zal een foto met lammetjes morgen wel op haar blog staan. Ik had mijn eigen camera niet bij me. De lammetjes van vorig jaar zijn nu te groot voor dit jaar, maar de foto’s van vorig jaar heb ik nog wel. Maar die zijn niet meer representatief voor dit jaar. In mijn kamertje schiet het aardig op. De meubels staan op de nieuwe plaats. Nu moeten de kasten nog geordend worden. Mooi werkje voor vandaag. De zon komt wat later, maar ik wens hem iedereen toe. Foto: zij zitten te wachten op een patatje.
De zon gaat ons weer verblijden vandaag. Hij staat al te blozen aan de horizon. Vanaf mijn kamertje zie ik hem ’s morgens, mits er geen wolken hangen, dagelijks tevoorschijn komen. Zo ook vandaag. Vandaag moet ikzelf aan de gang in mijn kamertje. De finishing touch noem ik dat maar. De boeken etc. hebben een paar dagen elders gelogeerd; in onze slaapkamer en op de gang. Dat moet nu snel opgelost worden, zodat het hele huis er weer beter woonbaar uitziet. Maar niet de hele dag: vandaag wil ik ook even van de zon buiten genieten. Van de opbouw van de strandtenten, een praatje met de strandexploitanten en/of kennismaken met de nieuwe exploitanten. Zo gebeurt dat ieder jaar. Overal komt de kalender te hangen van de Stichting Zicht op Scheveningen. Als het seizoen goed is, is dat ook goed voor de stichting. Ik wens iedereen een heel mooie dag. Geniet van de zon, de bron van onze nodige vitamientjes. Foto: de nieuwe boulevard met nieuwe (lig)banken.
Daar kwam de lentevogel aangevlogen. Deze morgen omstreeks 07.30 uur bij een temperatuur van 0.0 graad. Eindelijk is hij er dan. Lang verwacht en toch verscheen. De winterzorgen zijn verdwenen en overal alom zullen dra de bloemetjes hun kopje richten naar de zon. Vandaag de laatste hand aan de verbouwing en daarna kan ik aan de herinrichting van mijn kamertje beginnen. Het schema van de herindeling staat gedrukt in mijn hoofd. Als het mee zit en de andere werkzaamheden het toelaten zal mijn kamertje er vanavond al heel anders uit zien. Maar nu is het nog: als…: niets in de toekomst is zeker. Morgen kan ik u er meer over vertellen, want dan is vandaag gisteren. Gisteren – het weer hier was nog niet echt aangenaam, maar toch… - heb ik een wandeling over de hele nieuwe boulevard gemaakt. Dat deden veel mensen. De wandeling duurde lang: onderweg kwam ik een aantal bekenden tegen en dat betekende koude voeten: met bekenden wordt er al snel een praatje gemaakt. Maar oké… het was bijna lente. Foto: zo kwam de lente vanmorgen aangevlogen. Die wolk boven de zon leek op een vogel… de lentevogel.
De ene dag denk je: daar komt ie. De andere dag is hij er nog niet. Ik bedoel de lentezon. De natuur breekt sprankelend open. De vogels fluiten. De voorjaarsbloemen steken hun kopjes vrolijk naar je uit, maar het voorjaarszonnetje wil nog niet echt. Al en toe een poging. Zo ook vandaag. Komt ie wel of komt ie niet. Nu is het nog grijs, maar in de loop van de dag komt hij ongewis. Nog even geduld. Gisteren is de eerste strandtent voor het publiek geopend. Over vier weken is het Pasen en tevens de eerste dag van de zomertijd. Als de zon gaat schijnen en de stranden weer toegankelijk zijn voor de zonaanbidders, dan begint in Scheveningen het strandseizoen pas echt. Officieel duurt dat nog even, maar de zon is de gangmaker. Ik hoop voor iedereen dat de zon vandaag zal komen.
Vandaag vroeg op het blog. Er moet gewerkt worden. Gisteren zijn de voor dit weekend geplande werkzaamheden begonnen met het slopen van circa 2 vierkante meter muur. Wat een stofzooi geeft dat. Vandaag wordt begonnen met de opbouw van de nieuwe muur. Die moet in de loop van de ochtend staan. Dan kunnen we pas echt gaan opruimen. Als de werklui weg zijn kan ik mijn kamer weer opnieuw inruimen. Dat geeft niet zoveel veel stof, maar wel veel werk in mijn eentje. Maar dat zal wel lukken. Tegen de tijd dat de lentezon doorkomt, ben ik al een heel eind verder. Voor vandaag wordt er niet veel zon verwacht. In de loop van de week krijgt mijn kamertje dan een heel andere aanblik. Via de computer van Annemiek kan ik toch bloggen: met de opbouw hebben ze mijn hulp niet nodig. Hoewel de zon nog even op zich laat wachten wens ik toch iedereen een heel mooie dag toe. De lentezon is onderweg. Moed houden. Foto: de lente begint al te ontluiken.
Gisteren schreef ik over de oevers van de Dinkel, maat dat moet natuurlijk de Berkel zijn. De Dinkel is een beek in Twente en de Berkel in de Achterhoek. Het was aan de oever van de Berkel dat ik iets vreemds zag. Daar zwom een zwanenmoeder met haar jong. Wel een heel bijzonder jong. Het jonkie was geen zwaan, maar een witte gans: waarschijnlijk is er een ei van een gans in het nest van de zwaan terecht gekomen en heeft de zwaan dat in het vorige seizoen uitgebroed. De zwanenbroertjes(zusjes) liepen rond op de akker; daar lette moeder zwaan niet meer op. Onder het wakend oog van moeder zwaan mocht het ganzenzwaantje rondzwemmen. Het gansje voelde zich duidelijk veilig. Onder haar hoede. Ik vond dit zo bijzonder, dat ik er een aantal foto’s van maakte. In de natuur lijken er af en toe ook eieren te vondeling gelegd. Wat ik tijdens die wandeling allemaal heb meegemaakt, dat vertel ik maar niet, maar uiteindelijk werd ik door een dame uit Almen met de auto weer bij het hotel afgezet: ik was verdwaald in de bossen en het werd al schemerig. Moe, maar gelukkig nog op tijd voor het diner.
Een uur later dan we verwachtten zijn we eindelijk in Scheveningen aangekomen. Tussen Arnhem en Utrecht kwamen we terecht in een file van ongeveer een uur. En dat omdat er over een afstand van amper 50 meter wegwerkzaamheden moesten worden uitgevoerd. We zijn weer terug en na vier dagen een bewolkte hemel te hebben doorstaan, begint nu de zon door te breken. Nog aarzelend, maar toch. Van de dorpen, bossen , het landschap en de slingeren beek de Tinkel hebben we genoten. We kunnen er weer even tegen. Maandag begint de opbouw van de strandtenten. Dan komt er weer meer levendigheid op Scheveningen. Twee iconen hebben problemen: de Pier en het Kurhaus. De crisis lijkt ook in Scheveningen toe te slaan. De nieuwe boulevard geeft misschien een positieve impuls en zal veel bezoekers kunnen trekken. Maar bezoekers kan je niet dwingen. De steeds plattere beurs speelt veel mensen parten. Met zuinigheid kunnen er geen huizen als kastelen gebouwd worden. De tering en de nering moeten op elkaar aan kunnen sluiten. Geen dure vakantie, maar misschien wat meer vakanties in het eigen land. Ik wens iedereen een heel fijne dag. Foto: even zittend aan de oevers van de Dinkel zag is ze.
Hier zijn we dan weer vanuit de Almense bossen. De sneeuw is inmiddels verdwenen en de uitlopende takken wijzen richting lente. Het is vrij rustig in het hotel, waar we op het ogen blik verbijven. Morgen gaan we weer huiswaarts, maar vandaag brengen we eerst nog een bezoek aan Lochem en Vorden, twee kleinere plaatsen in het Gelderse. Misschien komt de zon nog door in de loop van de dag. In ieder geval regent het niet en is er weinig wind. Lekker weer om rustig te wandelen. En als we dan vanmiddag weer terug komen in het hotel, dan laat ik Annemiek een uurtje(misschien wel twee) achter om zelf nog even een ontdekkingsreis in de omgeving te maken. Ik wens iedereen een heel fijne dag.
We zijn vandaag niet thuis, maar op een andere locatie. Een paar dagen even ontspannen, maar wel samen met het internet. Foto's houdt u van ons tegoed, maar ons praatje is er wel. We genieten even van een bosrijke omgeving met in het bos hier en daar nog wat resten sneeuw en waar de sneeuwklokjes ons proberen te laten genieten van de lente. Het weer werkt mee: geen vorst, geen regen en weinig wind. Als dat zo doorgaat, dan zullen niet alleen de sneeuwklokjes, maar ook de krokussen en andere vroegbloeiers de tuinen gaan sieren. Wij wensen iedereen een fijne dag. Wij genieten van iedere dag, die ons gegeven wordt.
Vorige week keek ik nog naar een paar nieuwe schoenen. Maar toen ik aan het ruimen was kwam ik nog twee paar vergeten schoenen tegen. Een bruin en een zwart paar. Die heb ik maar even onder handen genomen. De zolen en hakken waren nog in prima staat. Alleen de bovenkanten hadden een extra beurt nodig. In de oude Erdal-schoenendoos – die is nog uit lang verleden tijd – bruine en zwarte schoensmeer opgedoken en op de ouderwetse manier de schoenen onder handen genomen. Nu staan ze te pronken in de gang. Ik heb zeker twee honderd euro uitgespaard en loop nu met vrijwel nieuwe schoenen te pronken. Zo zie je maar weer, dat opruimen vermoeiend kan zijn, maar ook voordeel oplevert. Ze zeggen wel eens “gooi nooit je oude schoenen weg vóór je nieuw hebt”. Een oude wijsheid, die weer eens opnieuw wordt bevestigd. Foto: zien ze er niet mooi uit?
Koning Winter is met een witkwast op visite geweest. Hier en daar heeft hij de aarde even geraakt. Net of hij voor de eerste keer aan het witten is. Overal komt de ondergrond nog door. Om een sneeuwbal te kunnen maken moet je zo ongeveer het hele plein bij elkaar vegen. Toch is het wel een mooi gezicht. Een wit veld met zwarte accenten. De temperatuur is net onder het nulpunt, maar bij de straffe noordoosten wind zal het buiten niet erg aangenaam zijn. We gaan straks even op de koffie; voorzichtig rijden dus, want onder dat dunne laagje sneeuw kunnen gevaarlijke uitglijertjes verborgen liggen. Annemiek heeft zich verstapt en strompelt een beetje rond. Aan de rollator heeft ze gelukkig wat vastigheid. Foto: het schilderij dat Koning Winter vannacht geschilderd heeft.
De torenklok slaat juist acht keer. In de lucht hangt een grote oranjebol. De temperatuur is -3,9 graden. Behoorlijk fris dus. De wind is matig. Maar als de zon door de licht ochtendnevel breekt zal het snel wat aangenamer worden. Zo begint vandaag de dag. De laatste zaterdag van deze maand. Aanstaande vrijdag begint de meteorologische lente: 1 maart. Aan het eind van die maand, als we ook het Paasfeest vieren, zal de zomertijd zijn intrede doen. Toch allemaal mooie vooruitzichten. Dat er vandaag en morgen sneeuw vanuit het zuiden zal overkomen, nemen we op de koop toe. Mijn kamertje, dat op 2 maart zijn verbouwing moet ondergaan, ziet er al behoorlijk opgeruimd uit. Drie volgepakte dozen staan op de gang te wachten, om vanaf 4 maart weer gedeeltelijk teruggeplaatst te worden in een vernieuwde omgeving. Ik wens iedereen een aangenaam weekend; sneeuw of geen sneeuw, vorst of geen vorst… we zullen het moeten accepteren. Maar met een vrolijke lach, wordt het toch weer een mooie dag. Foto: zal de wereld er morgen weer zo uit zien? Ik meld het u morgen.
