Zondag, 14 april, 2013. De lucht is grijs. De temperatuur 11.4 graden en straks komt de zon. De eerste gegevens zijn allemaal juist; alleen dat laatste – de zon - dat moeten we nog afwachten. Maar ik denk: beloofd is beloofd… dus ik verwacht hem straks. Het bijgevoegde plaatje is in ieder geval een vrolijke ochtendgroet. Het is een van mijn achternichtjes, drie jaar oud en een zonnetje in huis. Gisteren maakte ik deze foto bij gelegenheid van de verjaardagsviering van mijn zwager en haar opa. Zo kan je de dag opgewekt beginnen. Ik hoop dat de zon maar snel komt; in Vlaanderen straalt hij misschien al. Gisteren zijn we ook even door de bollenstreek gereden. Maar daar was nog weinig kleur te zien. Hier en daar een veld narcissen, die amper hun kopjes geopend hadden. Neen, de echte kleurenrijkdom moet nog komen. Maar met zon zullen die wel snel komen. Misschien wel eind van de week. We houden het in de gaten. Zodra de bollenvelden in bloei staan gaan we pas echt van de lente spreken. Waarmee kan ik vandaag anders eindigen dan met een vrolijke snoet en een vrolijke groet?

Premier Rutte hoopt en verwacht, dat de economie in Nederland de komende maanden gaat aantrekken. De gewone man zal daar weinig van merken: de prijzen zijn gestegen en de inkomens gedaald. De overheid pakt de gewone burger aan twee kanten: inkomensverlaging versus prijsstijgingen. Geen werk betekent bovendien ook nog eens minder of geen salaris. We verdwijnen steeds verder in een neerwaartse spiraal. Met minder geld en hogere prijzen kan je minder kopen. Minder kopen betekent minder produceren. Minder produceren betekent minder werkgelegenheid. Dagelijks komen er meer mensen zonder werk. Oplossing: geef de consument meer geld en verlaag de BTW. Dan heb je kans dat de mensen meer gaan kopen, de fabrieken weer meer produceren, er weer meer werkgelegenheid komt. Bij verkeerd bezuinigen krimpt de economie. Als de overheid het lef heeft om de overheidsbezuinigingen door te voeren(en niet opnieuw op te schorten) en niet de bezuinigingen bij de consument legt, dan wordt de spiraal doorbroken en kan hij hopen en verwachten dat de economie in Nederland de komende maanden gaat aantrekken.
Zo zie ik het. Wie zal er gelijk krijgen. Ik hoop niet, maar verwacht wel dat Rutte deze mening opnieuw naast zich zal neer leggen.
De lente gaat nu echt komen. Laten we maar genieten van datgene wat overblijft. Ik wens iedereen(ook premier Rutte) een heel fijn weekend en wie weet wat er daar op nog gaat volgen.
Foto: schepen moeten varen, om vis te kunnen vangen.

“Kom niet te dichtbij” schijnt de zwaan op bijgaande foto te zeggen. Ik heb het wel eens geprobeerd, maar een zwaan is niet voor de poes. Hij valt je aan en dan pas merk je zijn grote kracht. Een zwaan lijkt zo rustig als hij door het water glijdt, maar hij heeft alles in de gaten, zeker in de broedtijd, als het vrouwtje op de eieren zit of de jonge zwaantjes met snelle beweginkjes in het water om moeder heen dansen. Toch is het ieder jaar een lust om te zien. In de Haagse grachten zwemmen veel zwanen en ook in de polder is het een veel voorkomende vogel.
Zie hem eens staan, zijn nek gestrekt en kijkend naar alles om zich heen. Houd hem in de gaten, want hij heeft jou in de gaten en zal aanvallen als je maar één stap te dicht bij komt.
Geniet van alle mooie dingen in de natuur, maar laat de natuur met rust. Ik wens iedereen heel veel plezier met al dat nieuwe en jonge leven.

een buitje in de nacht
een zonnetje overdag
van mij mag 't

Vannacht heeft het lekker geregend. Van mij mag het zo nog even door gaan: als de natuur zich prettig voelt, dan zal ze ook veel vreugde schenken. Als het regent ga ik niet wandelen met de hond. Die moet dan maar even wachten tot de zon komt. Na regen komt zonneschijn en dan is het zijn beurt. Nu moet de natuur zich eerst even opfrissen, om straks weer uitbundig te bloeien. De Camelia’s en ook de Magnolia staan klaar om ons een vrolijk welkom te heten. De bollenvelden kleuren al en spoedig zal Holland één groot bloementapijt zijn. Maar dan moet er eerst wat regen vallen.Eerst regen, dan plezier. Het ongemak moeten we maar even op de koop toe nemen. Misschien komt vanmiddag weer de zon en kunnen we alsnog een verlate ochtendwandeling maken. Nu even niet. Foto: deze opname maakte ik een paar dagen geleden in de polder. Een grote groepkokmeeuwtjes had zich verzameld op een weiland.

Gisteren hebben we een beetje regen gehad. Nog lang niet voldoende voor de natuur. Maar de vorst is in ieder geval uit de lucht. Vandaag wordt het wat minder zonnig en hopelijk voor de natuur wat meer regen. Er hangt hier een beetje mist. Ik denk dat de zon daar af en toe wel even doorheen kan prikken. Het begint langzamerhand al wat drukker te worden op de boulevard. Als het weer meewerkt en de weerprofeten het goed hebben, dan zal het komende weekend een echt lentefeest gaan worden. De bollenvelden staan al gedeeltelijk in bloei en als het zachte weer aanhoudt, dan zal er komend weekend veel verkeer zijn in het bloembollenland. Daar wordt de mens dan weer vrolijk van. Maar het liefst eerst wat regen, afgewisseld door wat zonneschijn. Eerst de natuur, dan het plezier. Ik wens iedereen een heel fijne en gezellige dag. Maak er wat moois van. Foto: zo maar een foto in een Schevenings straatje.

Vanuit het zuiden komt de verandering. Eerst in de vorm van de broodnodige regen. De akkers zijn kurkdroog en het gras op de weilanden lijkt hier en daar wel hooi. Maar daarna komt de lang verbeide zon de lente compleet maken. We zien er naar uit. Nu nog probeert de zon door de ochtendnevel te breken. Mooi weer voor de ochtendwandeling op de nieuwe boulevard van Scheveningen. Dat deed ik gisteren ook, maar toen was de wind nog koud bij een temperatuur om het vriespunt. Op het ogenblik is de temperatuur 3.0 graden. Op de boulevard is het nog stil, maar in het weekend zou het wel eens erg druk kunnen worden. Annemiek heeft gisteren van mij bijles gekregen om met de scootmobiel te rijden. In het begin stribbelde ze een beetje tegen, maar op een gegeven moment kreeg ze er zin in. Van Pier naar haven en terug. We hebben er anderhalf uur over gedaan en er zijn geen ongelukken en/of opstoppingen veroorzaakt. Koude handen, die had ze wel. In de ochtend liep ik met Scanner. Die leert het al aardig. Kijk maar op bijgevoegde foto. Hij bleef rustig zitten voor een foto in bewondering voor de sprookjestuin vóór het Beelden Museum.

Het is weer maandag en de dag begint met een schimmig zonnetje. Gisteren was het hier nog behoorlijk fris, zeken in die periodes waarin de mist de zon belemmerde om uitbundig te schijnen. Ik ging al vroeg op stap met de hond ons koesterend in de zon. Omstreeks twaalf uur kwam de mist opzetten en die bleef een tijd hangen. Later kwam er weer zon en zijn mijn dochter en ik nog een wandeling door de duinen gaan maken in de langzaam ondergaande zon. De komende dagen zal de zon zich wat minder laten zien. Hij moet even ruimte maken voor wat buien. De grond is kurkdroog en heeft dorst. Daarna aan het eind van de week lijkt de lente de overhand te krijgen. Nog even geduld. De ergste kou is de lucht uit. De winter van 1946/47 was ook koud en lang, maar de zomer daarna brak alle records. Wie weet wat ons nog te wachten staat. Ik wens iedereen een fijn en vrolijk begin van deze nieuwe week. Foto: zomaar een plaatje van een Schevenings straatje toen het zonntje even scheen.

Het Kurhaus en de Pier zijn verdwenen achter een dichte mist. De daken zijn wit aangeslagen. De temperatuur buiten is -1.0. De wind is nauwelijks voelbaar. De weersvoorspelling is: de mist vertrekt, de zon gaat schijnen en het wordt een mooie dag. Ik hoor de optimist weer zeggen:”hij trekt wel op tie mist. Laten we het daar maar voorlopig bij houden. Gisteren zijn we even de polder in geweest. Overal lammetjes. We zagen zelfs twee keer een vijfling. De natuur is wel royaal. Na een paar dagen zonneschijn staan er overal narcissen in bloei. De natuur doet haar best, nu nog de temperatuur. Langzaamaan krijgt de lente wat ruimte. Wij zijn er echt aan toe. Even wat natuurlijke warmte in onze oude botten.  Als ik nu met Scanner op pad zou gaan, zou ik niet kunnen wat hij aan de andere kant van de lange lijn uitspookt. Maar even wachten dus tot de zon schijnt.
Met op zonder mist: ik hoop toch dat u straks de mist mist en het zonnetje u verwarmt. Prettige zondag.

Gisteravond was ik uitgenodigd voor een speciale burenontvangst in Museum Beelden aan Zee. Ik ben al vaker in dit bijzondere museum geweest en heb in het verleden al meerdere keren via dit blog hier over verteld. Het museum was geopende vanaf 19.00 uur voor een bezoek aan de tentoonstelling “Bertozzi & Casoni.Timeless”. Om21.00 uur begon de voorstelling Maria Callas heart/broken voice.In “Maria Callas, broken heart/broken voice” beleven we de laatste seconden van Maria’s veelbewogen leven, waarin de dramatische gebeurtenissen uit haar leven voorbijtrekken als in een hallucinatie. Zij hoort stemmen waarmee zij had gehoopt te hebben afgerekend. Marike Mingelen vertolkte deze rol op indrukwekkende wijze. Tijdens deze voorstelling mochten jammer genoeg geen foto’s gemaakt worden.
Wel van de tentoonstelling. Daarvan hier een opname.

Het is zo ver. Morgen wordt de nieuwe boulevard van Scheveningen officieel geopend.
De oude Pier lijkt onverkoopbaar, omdat het verroeste linkereiland op rijksgrond ligt en de overheid geen toestemming geeft om dit eiland buiten de verkoop te houden. Een eventuele koper moet, als hij koopt, beginnen met de sloop van dat eiland en daar heeft niemand zin in. De Pier is failliet. Wat er nu met de Pier gaat gebeuren is voor iedereen een vraagteken. Sluiten en gewoon laten wegrotten? Over een paar jaar is het dan een ruïne en hebben we er weer een antieke bezienswaardigheid bij. Maar daar zitten we toch niet op te wachten. De nieuwe boulevard wordt voor Scheveningen dan zijn luister ontnomen. Minder bezoekers is een strop voor de Scheveningse middenstand maar ook voor de Haagse financiën. Dat tekort zal dan weer door de burger opgehoest moeten worden. Een somber bericht voor Scheveningen juist vóór de dag, dat de nieuwe boulevard wordt geopend. Een oud Nederlands lied begint met de tekst  “O, Nederland, let op u saeck. De tijt en stond is daer.” Laat de overheid zelf maar het woord ‘Nederland’ vervangen door ‘oh, oh,Den Haag’.
Ik wens iedereen een fijne dag en voor morgen een mooie dag bij de opening van de nieuwe boulevard. Foto: Scheveningen klaar voor het nieuwe seizoen.

Wat doet u, als u de hond gaat uitlaten? Natuurlijk een poepzakje(zo noemen wij dat in Nederland) mee. Het is nu eenmaal verplicht, om dat wat de hond op straat achterlaat, op te rapen en in de vuilnisbak te deponeren. Maar wat, als de hond twee of zelfs drie keer tijdens de wandeling zijn darmen leegt en je maar een zakje bij je hebt? Dat overkwam mij gisteren. Ik had mijn plicht gedaan en een kwartier later was het weer raak. Geen zakje, maar wel een hoop. Schuldbewust kijk je dan om je heen of er niet ergens een stuk papier ligt. Niet dus. Daar komt al een auto aan, die de uitwerpselen pletten. Dat kan je niet meer oprapen. Om je heen kijkend of er geen politieagent in de buurt is, verwijder je je snel van de plek des onheil. En dan… na een paar honderd meter verder gebeurt het weer, dat de hond zijn darmen leegt. Ik keer me om en doe alsof er niets gebeurd is. Ik had geluk: het was koud en doodstil op de boulevard. Toch voel je je schuld bewust. Maar wat moet je dan. Geen fris praatje, maar het is me al drie keer overkomen. Twee keer had ik voldoende zakjes bij me, maar dit keer niet. Vandaag dus wel weer. Geen poep op straat.
Vroeger hing bij mij op kantoor het volgende bericht:
Kijk, als u het toilet verlaat
nog even achterom
of datgene, dat u achterlaat
ook werkelijk door de afvoer gaat:
want strepen in de pot
Of vocht op de bril
Is niet wat de volgende gebruiker graag wil.
Als foto dit keer een frisse wind in de zeilen.

Gistermorgen belde een vriend mij op en zei haastig: “Loek, heb je je camera bij de hand? Ga direct naar de boulevard: er komen een paar oude zeilschepen voorbij.” Ik snel mijn camera gepakt, die altijd bedrijfsklaar op mij wacht, en met versnelde pas naar het eind van de Pier gelopen. Ik was sneller dan de meest schepen en kon een paar mooie opnames maken. Er was een harde wind en ondanks de blauwe hemel en een heldere zon was het behoorlijk koud.
Ik was nu toch eenmaal buiten en heb maar gelijk mijn ochtendwandeling gemaakt, waarbij Skanner – de mij tijdelijk toevertrouwde beagle – mij vergezelde. Daarna was het bijna tijd voor de middagboterham en te laat om nog een bakkie te doen. Dan maar een ochtend zonder koffie. Nog even snel naar de Hema voor karnemelk, maar die was helaas na het afgelopen drukke weekend uitverkocht.
Wat het weer vandaag zal worden? Daar heb in geen vrolijke gedachten bij, maar misschien valt het wel weer mee.

Het goede bericht is, dat de krantenbezorger zich niet verslapen heeft en de krant keurig netjes op tijd in de brievenbus heeft gestopt. Het minder goede nieuws is, dat een bloembak van de stichting door marktkooplui aan de kant is gezet en ondanks de beloften van de marktmeester niet op de oude plaats is teruggezet. We zullen dus stappen moeten ondernemen. Het volgende goede bericht is, dat het weer vandaag een aangenaam karakter zal hebben. Maar het minder goede bericht is, dat de vorst tot 10 april zal aanhouden en de lente dit jaar pas gaat beginnen na die datum.
Eindelijk is er een Nederlandse wielrenner erin geslaagd de Ronde van Vlaanderen te winnen. Het superfenomeen Marianne Vos leverde deze prestatie. Knap werk. Minder goed was de prestatie van ADO Den Haag, dat zich gisteren genadeloos liet afstraffen met een 4 -0 nederlaag.
En verder: vandaag schijnt de zon, zal de wind uit het oosten wat milder zijn. Plus- en minpunten; we moeten het er maar mee doen. Toch wens ik iedereen een heel fijne en gezellige dag.Het is wel een voorjaarsfoto, maar minder mooi dan ik zou willen. De foto werd gemaakt op 27 maart van de lentemaand dit jaar.

“Goede morgen”, dat zeg ik iedere morgen als ik wakker wordt en zo begin ik dan de nieuwe dag. Fluks zwaai ik mijn goede-humeur-been uit bed, verdwijn in de badkamer en begin verfrist aan mijn dagelijkse taak. Hulp in de huishouding. Computer aan zetten, krantje halen en lezen, fruit klaar leggen en zo meer van die kleine bezigheden. Als de krant gelezen is, de computer is opgestart en het ontbijt genuttigd is, dan is het al weer bijna tijd om Scanner uit te laten en een wandeling van ongeveer een uurtje te maken. Vervolgens een bakkie doen en overleggen hoe we de rest van de dag zullen aanpakken.
Vandaag loopt het iets anders: Annemiek heeft problemen met haar computer en dan klinkt telkens : “Loek, kom eens even: er is weer iets mis.”
Buiten is er nog steeds braderie; er komt bijna geen mens, maar ze blijven proberen. Misschien, als de temperatuur stijgt, zal ook het aantal bezoekers kunnen stijgen. Maar de meeste bezoekers gaan vandaag weer huiswaarts. Morgen moet er weer gewerkt worden. Foto: iedere dag 2 stuks fruit.
Ik wens iedereen een heel gezellige 2^e paasdag.

Ik begin vandaag iedereen een zalig, vrolijk en gezellig Pasen te wensen. Ik ben laat opgestaan vanmorgen. Het was al kwart voor acht. Maar ik had wel gisteravond de klok al een uur vooruit gezet. Het is niet alleen Pasen vandaag, maar ook de eerste dag van de zomertijd en de laatste dag van die veel te koude en daadoor te lange lentemaan maart. Maar vandaag gaat de zon schijnen en hier zal het niet zijn van “aprilletje zoet geeft nog wel eens een witte hoed”. Ik eet meer dan drie eitjes bij het paasontbijt: één kippenei en drie kwarteleitjes. Zo doen we dat bijna ieder jaar. Gisteren, vandaag en morgen is er een braderie voor de deur. Gisteren heb ik alleen maar kooplui gezien en een mensen, die zich over het plein spoedden om snel thuis te zijn. De kooplui stonden bij elkaar te klagen over de afwezigheid van kopers. Ik weet niet of het vandaag veel beter voor hen zal worden. Het weer is natuurlijk de spelbreker, maar misschien ook de crisis: er zijn veel minder bezoekers dan andere jaren en in de hotels is er nog volop ruimte om gasten te verwelkomen. Foto: een vrije creatie van mij om u een fijn Paasfeest te wensen.

Paaszaterdag. Om 12 uur komen de klokken uit Rome al beierend ons land binnenvallen en mag het vastentrommeltje open. Een stille dag tussen Goede Vrijdag en het Paasfeest. Pasen, Pasen, feest der feesten. Maar merken we er nog wel wat van. Chocolade-eitjes, een Paasstol(een klein beetje anders dan de Kerststol). Marktdagen bij ons op het plein. Voor wie? Voor de toeristen, die de kou trotseren: pas later op de middag schijnt er het zonnetje.
De daken zijn wit. Het heeft licht gevroren. De vlag op het Kurhaus hangt slap. Dat is een goed teken: dan is de gevoelswaarde niet zo hoog(of laag net hoe je er tegen aankijkt). Bij min -2 en kan de gevoelswaarde – 4 zijn en dat is dan lager dan -2. Wat maakt het eigenlijk uit. Het is dan kouder dan de temperatuurmeter aangeeft.
De zon schijnt. Dat is in ieder geval een aangenaam teken. Fijn om te wandelen of te fietsen. Toch een beetje lentegevoel. Vrolijke gezichten en een vriendelijk groet, dat is iets dat de mensen goed doet. En daarom wens ik u op ouderwetse wijze een Zalig Pasen en heel fijne feestdagen. Foto: Denekamp, waar  natuur en cultuur samengaan.

Eindelijk is de wind wat gaan liggen. Nog niet tot zwak, maar matig. De harde wind, die de laatste dagen zorgde voor een temperatuurgevoelswaarde van soms -6 tot -8 graden, is gelukkig afgezwakt. Tijdens onze korte vakantie in hotel De Schout te Denekamp was het voor Annemiek geen pretje om buiten te zijn. Je moet echt flink door kunnen stappen om warm te blijven en zij is niet meer zo vlug te been. ’s Morgens gingen we met de auto rondrijden door Twente. Dorpen bezoeken en genieten van de mooie omgeving. In de loop van de middag namen we een bord heerlijke soep in ons hotel en ging Annemiek bij de open haard(het was geen echte openhaard, maar het leek er wel erg veel op) zitten om de kou een beetje uit haar lichaam te verdrijven, terwijl zij in een van de vele tijdschriften zat te snuffelen. Daarna ging ze op de kamer zitten genieten van de televisie. Ik ging dan op stap(ik ben niet zo een tv-kijker) en bleef dan ongeveer anderhalf uur weg voor een wandeling in de bossen en velden rondom onze verblijfplaats. Bij thuiskomst een wijntje en daarna aan een heerlijke avondmaaltijd a la carte. Om 20.00 uur het nieuws en de weersverwachting, die iedere dag hetzelfde was: koud en veel wind. Al met al hadden we het in dit knusse vier sterren hotel best naar de zin. Mocht u nog eens een keer naar Twente gaan dan kunnen we dit hotel van harte aanbevelen. Wij gaan er zeker nog een keer terug.
Ik wens iedereen heel fijn en gezellige Paasdagen. Foto: de lente weerspiegeld in het ijs.

Weer thuis van even weg geweest. We wilden de lente opzoeken in het oosten van ons land, maar ook daar was ze niet te vinden. We hebben wel veel zon gehad, maar de temperatuur wilde niet boven het vriespunt stijgen. Met schrale lippen heb ik de vorst getrotseerd. In de bossen en de velden bij het riviertje de Dinkel: “er ligt tussen Regge en Dinkel een land, ons mooie en nijvere Twente” zo begint het Twentse volkslied. Het is er mooi en de Dinkel stroomt op een aantal plaatsen, maar zelfs in de Dinkel was er op vele plaatsen het water tot ijs geworden. Mooie winterfoto’s, maar de lente was afwezig. Op een enkele plaats en krokus of een sneeuwklokje en zelfs de winterviooltjes lieten hun kopjes hangen. Er waren al wel veel kievieten, die normaal de vorstgrens volgen, maar nu in het broedseizoen moeten de eieren bebroed worden en kunnen ze niet van hun eenmaal gekozen plaats meer weg. Het nest is gemaakt, de eitjes gelegd. Dat was eigenlijk het enige teken van de lente. Vanmorgen was het eindelijk zover, dat we, toen we al vroeg in de auto stapten de thermometer één graad in de plus stond. Onderweg naar huis werd zelfs een keer de 4 graden gehaald. Nu wijst de thermometer in Scheveningen plus drie graden, bij een licht bewolkte hemel. Zal nu toch binnenkort nog een lentetemperatuur worden gehaald? Misschien met Pasen, de  laatste dag van deze maand. Ondanks dit tekort aan lentedagen wens ik toch iedereen een mooie en lentevol Paasweekend. Foto: een “lente”foto van Twente.

Niet alles dat je van verre haalt is lekker. Meer dan elf jaar geleden vierden wij onze 40-jarige bruiloft in Bad Bentheim; dat waseen echt succes voor de hele familie.  Gisteren waren we er weer voor een heriineringsbezoek. Ondanks de verbouwing is het een oubollig hotel geworden. Daarna even naar Nordhorn, maar ook die plaats heeft niet meer dat allure van toe, Dit ligt waarschijnlijk ook aan het prijsverschil met Nederland. Vroeger was  Nordhorn aantrekkelijker, maart dat is nu verleden tijd. Daarnaterug naar onzeuitvalsbasis Denekamp; daar  hebben we nog wat gewinkelf en Annamiek achtergelaten in ons hotel De Schout. Ik heb nog een zwerftocht gemaakt door de omgeving en na behouden thuiskomst onze koude botten opgewarmd. Daarna hebben we onder het genot van een glaasje wijn bij het open haardvuur onze koude botten gewarmd. Morgen gaan we weer huiswaarts in de hoop daar wat beter weer te vinden. Met een hartelijke groet sluit ik voorlopig.

Het lijkt hier wek denoordpool. Niet  alleen wat betrefthet weer, maar ook vanwege het internet. Het lukt niet allemaal. Soms even wel, maar vaak ook niet. We  hopen het woensdag allemaal weer in orde te hebben als we weer thuis zijn.Geduld dus.  Ik heb wel veel foto's gemaakt van lente onder pooltemperaturen. Vaak met de handschoenen aan. Zonder handschoenen loop je de kans dat de camera aan je handen vastgevroren wordt. Toch wel een paar mooie tochten gemaakt en leuke contacten met andere kouverkleumde vakantiezoekers. Gedeelde vreugd is dubbele vreugd; daar zorgt het prima hotel wel voor: goed ontbijt en prima diner, dat we met dit weer rijkelijk met een goede wijn nog een extra  vakantievreugde geeft. Vanaf donderdag weer het gebruikelijke praatje met plaatje. We  proberen van iedere dag een mooie dag te maken: ook doen.