De lettergrootte van de laatste tijd op mijn blog vind ik toch iets te groot. Die grootte is wel makkelijker te lezen, maar toch te grof. Ik ga hem toch maar weer wat kleiner maken.
De Pinkstermarkt op ons plein is geen succes geweest: het slecht weer heeft alleen voor de uitbaters profijt opgeleverd. Aan de door de Stichting Zicht op Scheveningen ondernomen actie om van het plein een mooi leefbare omgeving te maken is grote schade toegebracht. Van de vierentwintig aangelegde perkjes zijn er zeven vernield, platgetrapt door de marktkooplui en de paar bezoekers. Zeven parkjes moeten opnieuw van beplanting worden voorzien. Wie gaat dat betalen? Zeker, ik zal in ieder geval de organisatie benaderen en om vergoeding vragen; ik zal ook de gemeentelijke instantie op de hoogte brengen van het ontstane ongerief. Misschien kan zij de aankoop van zeven bakken planten voor haar rekening nemen. Hopelijk kan de Stichting dan weer wat geur en fleur terug brengen. Woonbeleving staat hoog in haar vaandel; een prettige woonbeleving ook voor de vele expats, die in ons complex en omgeving wonen. Wie weet.  Ik hou u op de hoogte.
We hebben de winterkleren weer tevoorschijn gehaald. De lentekleding, nog nieuw in de kast, kunnen we bewaren voor het volgende jaar. Misschien toch nog draagbaar in de komende zomer … over dertig dagen. Ondanks alles blijven we toch vooruit kijken en hopen op betere tijden.

We zitten ingesloten of is het opgesloten in de mist. De Pier is verdwenen; niet door sloophamers, maar ineens opgelost. Gisteren, ondanks de straffe wind was de bungy  jump goed bezet. Ik heb er heel wat zien springen. Er waren ook veel bezoekers op de Pier en boulevard en op het strand waren wandelaars, maar van zonaanbidders was niet veel te zien. Meer mensen, die met verlangende blik naar boven keken, alsof ze baden om een mooie Pinksterdag. Het enige resultaat was… meer wind. Prettig voor de vele zeilers, die met bol geblazen zeilen probeerden sneller dan een ander te zijn. Dat was wel een mooi gezicht. Het gebeurde wel allemaal ver op zee, maar met mijn telelens kon ik ze toch nog redelijk goed in beeld krijgen. Ik heb er wat foto’s van gemaakt, waarvan ik er dadelijk één bij dit praatje plaats. Als u dan op het plaatje klikt, krijgt u een vergroting. Ondanks de mist is de temperatuur buiten toch nog 10,1 graden boven nul. Dat laatste ‘boven nul’ zet ik er maar bij om geen verwarring te stichten. Toch wens ik u een gezellige dag: als het zonnetje niet schijnt, dan moeten we er maar zorgen dat we zelf het zonnetje in huis zijn.

Op een mooie Pinksterdag
Als 't even kon
Liep ik met m'n dochter aan het handje in het parrekie te kuieren in de
zon
Gingen madeliefjes plukken, eendjes voeren,

We kennen het nog zelfs de melodie. Zou het goed gedaan hebben op het songfestival: tekst met inhoud en een mooie melodie. Een songtekst uit de musical “Heerlijk duurt het langst”. Anouk deed het ook goed met een mooi song met inhoud en een pakkende melodie. Ik had wel een hogere waardering verwacht op een Europees Songfestival. Zeker binnen de eerste zes, maar een negende plaats is natuurlijk ook wel mooi. Het Deense meedeinertje met veel tamtam was een verwachte winnaar, maar wie kent het liedje nog over een paar weken? Ook de beoordeling vind ik maar niks: vriendjespolitiek. Jij geeft mij twaalf punten, dan geef ik ze jou ook aan jou. Nederland deed daar ook aan mee: een gelukje voor het Belgische liedje en een gelukje voor Anouk. Europees? Estland, Letland en Litouwen. Toch allemaal lid van de EU, gaven hun stemmen aan de oosterse landen: hun vriendjes van vroeger. Maar ondanks dat toch nog een goede plaats voor onze Haagse Anouk.
Op deze mooie Pinksterdag wens ik iedereen een feest van mooie muziek en echte vriendschap.
Foto: zo maar gisteren genomen in de duinen; jong leven aan een oude boom.

Gisteren kwam ik tot de ontdekking, dat er ook voor Nederland een seniorennet is opgestart: http://blog.seniorennet.nl . Ik heb me maar gelijk laten registreren onder de naam /leke. ‘Leke’ wat is dat nou voor een naam. Ik zal het u uitleggen. Mijn doopnamen zijn Leonardus Maria en mijn roepnaam was Leo. In mijn vroege jeugd vond één van de buurvrouwen dat geen leuke naam voor zo een kleine peuter en noemde mij Loekie. Ik schijn deze naam mooier gevonden te hebben dan mijn naam Leo en mijn moeder mij riep met de naam Leo of Leootje zei ik eigenwijs ”ikkie ben Loekie”. Zo is dat jaren lang gebleven alleen de ‘ie’ verdween. Toen ik naar het seminarie ging vond ik die naam kinderachtig en heb me weer Leo laten noemen. Maar er was nog een student die Leo heette en om ver schil te kunnen maken werd ik vaak aangesproken als ‘Leke’. Later heb ik weer de naam Loek geadopteerd en dat is nu al weer zo een zestig jaar mijn door iedereen gebruikte roepnaam. Zo zie maar weer: Leo, Loekie,Leo, Leke, Loek. What is in a name. Denk ik maar. Maar de naam van mijn blog ligt nu vast  http://blog.seniorennet.nl/leke. Het is een blog met de oorspronkelijke opzet, maar met andere foto’s en andere verhalen: meer gericht op Nederland en Scheveningen. Ik hoop dat u mij daar ook af en toe komt bezoeken, maar ik blijf mijn Belgische blogvrienden trouw.
Het is Pinksterzaterdag, de marktkramen staan al voor de deur, de paraplu staat nog in de paraplubak. Misschien en hopelijk blijft die daar de komende dagen in staan. Maar wat het ook zij: ik hoop toch op fijne en gezellige feestdagen voor u, voor mij, voor allemaal. Foto: gewoon een ekster.

“Wisselvallige Pinksteren in koude lente” dat is de voorspelling en daar moeten we het voorlopig mee doen. Gelukkig zitten weervoorspellers er ook wel eens naast en slaat dat wisselvallige niet op de weersituatie van af en toe zon en afwisselende buien. Maar moeten we ervaren dat het beduidt: veel zon met hier en daar af en toe een paar druppeltje regen. Klinkt toch heel wat vriendelijker. Ik hoop dat ik gelijk krijg en dat we van een mooi Pinksterweekend kunnen gaan genieten. Voor veel mensen betekent Pinksteren een lang vrij weekend en staat het gerangschikt onder de noemer: christelijke feestdagen. Maar daar snappen veel mensen niets van. Ze hebben vaak geen idee wat Pinksteren eigenlijk betekent. Ik heb ook geen zin om dat uit te leggen. De meeste lezers op het blog kennen de betekenis van Pinksteren. Als ik het uit zou moeten leggen aan niet christenen, dan zouden deze mensen me met grote wazige ogen aankijken en denken “wat staat die man te kletsen”. In de reeks van christelijke feestdagen is het Pinksterfeest in Nederland het laatste feest tot Kerstmis.
Ik wens iedereen een heel fijn lang weekend toe met misschien af en toe een paar druppeltjes regen. Foto: de natuur geeft zich niet gauw gewonnen.

Het eerste, dat ik vandaag gedaan heb, nadat ik mijn benen uit bed gezwaaid had, was de centrale verwarming twee graden hoger zetten. Bij een te verwachten temperatuur van elf tot vijftien graden vond ik het verantwoord om de temperatuur in huis op ongeveer 22 graden te stabiliseren. De buitentemperatuur is 8.7 graden en ik wil niet, dat die binnenkomt. Regen vind ik niet het ergste, maar aan de combinatie regen en lage temperatuur heb ik een hekel. Vandaag hebben we weer een sectie bijeenkomst; een bijeenkomst van zinloosheid. Toch ga ik luisteren naar wat voor onzin er vanavond weer wordt uitgekraaid.
Morgen wordt er weer een begin gemaakt aan het Pinksterweekend. Komt er een braderie voor de deur of hebben de organisatoren zich bedacht, omdat er geen fraaie weersverwachting voor de pinksterdagen is gegeven. Maar anderen zullen denken: die niet waagt, die niet windt. Wij hopen in ieder geval wel dat de pinksterdagen eindelijk die lang verwachte lentedagen zal brengen.
Ik wens iedereen, ondanks het toch weer tegenvallende weer, een heel fijne en gezellige dag. Foto: klein, maar fijn geeft kleur aan deze dag.

Ik liet u afgelopen week een icoon zien, die in mijn bezit is. Ik heb nog een andere originele icoon: een drieluik met een totale breedte van 23 centimeter en een hoogte van 19 cm. Van beide iconen heb ik een certificaat van echtheid. Het zijn allebei juweeltjes uit mijn verzameling ‘kunstvoorwerpen’ – kunst met een kleine k - . Deze meimaand vind ik een mooie gelegenheid om deze iconen aan u te laten zien. Ik laat niet vaak iets zien uit mijn collectie. Af en toe een enkel stuk. Ik hoop dat ik u hiermee een plezier doe. Een ander deel van mijn collectie heb ik bij mijn verhuizing geschonken aan het wereldmuseum in Rotterdam: dat betreft een verzameling drinkbekers en koffiebekerhouders uit Turkije uit de (pre)Osmaanse periode. Het is alles bij elkaar geen kostbare verzameling, maar ik hecht er voor mij wel veel waarde aan. De meeste voorwerpen heb ik verworven als contraprestatie van door mij geleverde diensten. Ik vind het leuk iets tastbaars te mogen ontvangen i.p.v. geld, als ik iemand heb kunnen en mogen helpen. Geld verdwijnt, maar goederen blijven. Zo kleven aan veel voorwerpen voor mijn prettige herinneringen. Foto: het drieluik

Eerst even wat rondgeneusd op het blog en op veel plaatsen hetzelfde liedje: het weer. Het weer werkt niet mee: prachtige wolken, die te vaak vocht naar de aarde sturen. Pluvius heerst. Gelukkig is er wat opstandigheid in het godenrijk. Een soort revolutie. De tegenpartij wil aan het bewind. Wie zal er winnen.Net een fikse regenbui, nu weer een zon, die de straat opdroogt. Wat zal het worden vandaag. Het is net de politiek: vandaag ja, morgen neen. Morgen linksom, morgen rechtsom, zelden recht door het midden. Dat schijnt bij het leven te horen. Soms lach ik, soms huil ik. Ik lach liever dan ik huil. Echt huilen doe ik niet vaak, maar een traantje wegpinken van emotie, dat overkomt mij wel vaker. Een dag zonder een lach is een verloren dag. Een dag met huilen is een trieste dag. Maar dan denk ik toch weer: morgen gaat het beter. Zo is het ook met het weer. De zon heeft zo ongeveer het zelfde wapen als de provincie Zeeland, maar dan met de spreuk: lukt het nou niet, dan lukt het merrege. Merrege wordt het beter. Ik weet nog niet welke morgen, maar die morgen komt en het zal heus niet zo lang meer duren. Ik wens iedereen een mooie dag en voor merrege een nog mooiere. Foto: het leven gaat door.

Over bijna vijf weken begint de zomer. Kunt u zich dat voorstellen. Hier en daar staan de seringen te pronken i hun witte en paarse bloemenkleed; van de meidoorn - normaal omstreeks deze tijd in volle bloei - zijn de eerste nog nauwelijks zichtbare bloemknoppen knoppen – schuchter aanwezig. De nachtegaal - in mei de uitbundige muzikant – heeft zijn winterjasje nog steeds aan. “Je hoort hem wel, maar ziet hem niet” is nu niet van toepassing: je hoort hem niet. Soms een aarzelend pogen, maar nog niet uitbundig. Ook hij is verlaat. Maar misschien komt morgen de weersomslag of overmorgen of… misschien komt de zomer eerder. Sommige dingen zou je willen bespoedigen, maar moeder natuur is wispelturig en maakt haar eigen regels. Wat niet is kan komen en wat is kan verdwijnen.
We maken er maar een mooie dag van: de verwarming weer een paar graden hoger, een stevige borrel om de spieren te warmen en lui onderuitgezakt. Morgen wordt het beter… zullen we maar denken. Foto: zomaar wat bloemtjes

De dag is weer vroeg begonnen; een beetje met somber weer, maar allengs schijnt de zon schuchter mijn kamertje binnen. Moederdag hier, moederkensdag daar. Zo hebben we vandaag allemaal wat te vieren. Ik wens dan ook iedereen een heel fijne en gezellige dag. Er zullen niet veel bloggers achter de computer zitten vandaag. De drukte ligt ergens anders: koffie maken en gebakjes op schoteltjes zetten, koffie schenken en taartjes eten, bloemen schikken en lieve wensen van kinderen en kleinkinderen ontvangen: moeder zijn is een zware en dankbare taak, maar het geeft vaak ook vreugde, als je ziet wat er van de kinderen geworden is. Goed voorbeeld doet goed volgen.
Onze kinderen zijn al groot en hebben de middelbare leeftijd; kleinkinderen zijn er niet gekomen. Wij gaan vanmorgen op de koffie bij onze zoon en schoondochter, die juist gisteren teruggekomen zijn van een vakantie naar Amerika. Die zullen wel veel te vertellen hebben. Onze dochter lag gisteren met migraine te bed. Hopelijk voelt ze zich vandaag wat beter en komt ze later op de dag nog even langs. De wolken trekken verder weg. De lucht wordt blauwer. Misschien toch een zonnige zondag.
Foto: moederdag zonder bloemetje bestaat niet, daarom veel bloemetje aan één tak

Het is weer gewoon zaterdag. Gewoon, nee: morgen is het Moederdag en dat betekent voor veel kinderen iets leuks voor moeder bedenken. Voor ons is die tijd voorbij: wij hebben alleen nog de herinnering. Bij mij ligt nog steeds het papiertje, veilig in een plastic hoes geborgen, de in rood geschreven spreuk die zij mij naliet: het omzien is de haas zijn dood. Deze spreuk heb ik in veel woordenboeken nagezocht, maar nergens de een verklaring daarvoor gevonden. De enige verwijzing op internet – via Google Chrome – is een verwijzing naar mijn eigen blog. Waar komt dit spreekwoord of gezegde eigenlijk vandaan. Het schijnt een spreuk te zijn uit de jagerswereld te zijn. Een haas moet stilstaan om achterom te kunnen kijken, maar dat betekent voor de haas tevens dat hij daardoor een vast richtpunt wordt voor een jager. Één schot en de haas is het haasje. De betekenis van de spreuk is: kijk niet naar het verleden, maar richt je op de toekomst. De humoristische verklaring van de Zeeuwse wapenspreuk “Luctor et emergo” is “lukt ’t nou niet dan lukt ’t merrege” , net zo iets als “het omzien is de haas zijn dood”.
Ik wens iedereen een heel fijne dag van niet omzien maar kijken naar de toekomst. Foto: dit is geen haas maar en duinkonijn met afwijkende kleur. Twee jaar geleden zag ik hem voor het eerst. Hij is wel wat groter gegroeid.

Het lijkt wel of alles in bloei staat, alleen de vlaggenmasten en de lantaarnpalen niet. Vannacht heeft het nog een klein beetje geregend en nu hangen er alleen nog wat wolken in allerlei grijze kleuren als ballonnen in de lucht. De wind is zuidwest en een beetje aan de stevige kant. Hier en daar zie ik blauw tussen de wolken en soms even een zonnestraal. Het wordt niet zo mooi als gisteren, maar toch nog wel redelijk. In iedere geval geen dag om binnen te zitten kniesoren.
Na een vrije donderdag volgt er nu een vrije vrijdag: veel mensen hebben van het Hemelvaartweekend maar gelijk een kort vakantieweekend gemaakt. De volgende week volgt het Pinksterweekend.
Iedereen dacht dat hier gisteren voor de deur een braderie zou zijn. De markttenten en –kooplui zijn niet gekomen; het was een dag om heerlijk te genieten van ons nieuwe plein: zo wordt het door menigeen ervaren. Vandaag gaan we boodschappen doen en gelijk wat geraniums kopen om in de bloembakken op het plein te zetten. Zo wordt het plein met de dag fleuriger en kleuriger.
Ik wens iedereen een heel fijne dag. Als foto een kleurig overzicht van ons park: het Westbroekpark.

Het is donderdag. Hemelvaart. De meeste mensen weten niet meer wat dat betekent. Het is in ieder geval een vrije dag. De zon schijnt. Op de daken ligt nog een restant van de overvloedige regen van gisteravond. Ik liep net in de duinen, toen donker wolken zich samenpakten. Ik dacht ‘die bui trekt achter mij langs voorbij’. Verkeerde gedachte: die bui overviel mij en zelfs onder de schaarse bomen kon ik geen droge schuilplaats vinden. Geleund tegen een dikke dennenboom heb ik maar gewacht in het gezelschap van een fietser, die ook overvallen was: ook hij had gedacht, dat haal ik nog net. Gelukkig duurde de bui niet erg lang en kon ik half verzopen op weg naar huis. Kort daarna volgde er nog een bui en daarna was het droog en het blijft droog vandaag. Welbewolkt met af en toe zon. De natuur heeft zijn bad weer gehad. De planten op het plein hebben er van genoten. Foto: in het avondlicht gevangen.

Er hangt mist. Maar de zon probeert er al door heen te priemen. Weinig wind uit de westhoek. De temperatuur is 14.6 graden. Gisteren zijn we even voor een informatie naar Katwijk gereden. We vertrokken bij een temperatuur van ongeveer 14 graden. Maar na een paar kilometer liep de temperatuur toch behoorlijk op. Nog verder rijdend werd het zelfs aangenaam warm zomerweer, alleen wat broeierig. Raampjes open om toch ook van de rijwind te kunnen genieten: de temperatuur in de auto was al gestegen tot 35 graden. Met een blik op de buitentemperatuurmeter schrok ik van de warmte: 27 graden. Richting terug naar Scheveningen daalde de temperatuur iets. Terug thuis wees de thermometer 23 graden. Even een verfrissend pilsje genomen. Daar kom je dan weer wat van bij. Hopelijk wordt de temperatuur vandaag niet zo hoog. Ik ben tevreden met een temperatuur van ongeveer 23 graden. Hoger hoeft van mij niet.
O ja, onderweg hebben we nog wat plantjes voor de voortuin gekocht: saxifraga, de roze variëteit. Eigenlijk een rotsplantje, maar ik denk dat die het in de schaduw van de bomen wel zal volhouden. Gewoon proberen. Volgend jaar weten we wat meer van de mogelijkheden op ons voorplein.
Ik wens iedereen een heel fijne dag. Foto: ik heb in mijn huis een mooie originele ikoon hangen. Die wilde ik u graag deze maand laten zien.

Geen regen? Dan moeten we zelf de bloemen en planten beregenen. Dus heb ik gisteren twee slangen aan elkaar gekoppeld en ben de droogte te lijf gegaan. Nu staan de planten weer fier rechtop. Het weer ziet er niet zo uit als gisteren. Lichtbewolkt, wat mistig en een noordelijke zeewind. De temperatuur aan de kust zal daardoor lager blijven dan gisteren, maar toch nog lenteachtig. Normaal zo rond de vijftien graden aan de kust en boven land een paar graden hoger. Er is wel kans op regen vandaag. Waar en hoeveel? Afwachten maar.
Vandaag is Scanner weer terug van een korte vakantie. Dat wordt dus weer een wandeling boulevard of duingebied. Zal hij nog een beetje gehoorzaam zijn? Een beagle is nu eenmaal geen makkelijke hond. Hij luistert niet goed en gaat graag snuffelend zijn eigen gang. Zolang hij niet rekt aan de lijn vind ik dat wel goed. Ook dat is afwachten.
Over twee dagen is er weer een braderie voor de deur. Leuk voor de eventuele toerist, maar voor de bewoners van ons appartement is er meestal niet veel te halen. Ook dat is afwachten.
We gaan er vandaag weer een mooie dag van maken: een dag niet gelachen is een verloren dag.
Foto: de grote vijver in park Clingendael

Het is doodstil op het blog. Ik zit in de categorie ‘herinneringen/ervaringen’ en sinds mijn bericht van gistermorgen acht uur hebben slechts vier bloggers in die categorie een nieuw bericht geschreven. Deze categorie is sowieso al niet erg royaal met nieuwe berichten; soms vraag ik mij af of er bloggers zijn, die wel herinneringen en/of ervaringen hebben. Misschien hebben ze die wel, maar delen die niet met andere bloggers. Het blijkt, dat er veel bloggers een eigen blog hebben, maar hun eigen blog niet onderhouden. Ik vind dat jammer. Het is soms net als een gesprek waarin één persoon iets zegt en twintig mensen half of niet luisteren. Ik zou het prettig vinden als er wat meer reactie was. Dat maakt het blog en ook de bloggers wat actiever. De meeste bloggers, die dit lezen, zijn de actievere bloggers. Die hoef je ook niet aan te sporen.
Vandaag wordt het weer een nieuwe en mooie dag; een dag met nieuwe ervaringen of nieuwe herinneringen. Een dag, om lekker te luieren in de zon, zo’n dag van ‘dolce far niente’. Geniet van die dag. De temperatuur kan oplopen tot twintig/vijfentwintig graden, aan de kust wat lager: de zee is nog koud. Geniet van de dag, geniet van het leven. Foto: de stilte van de natuur.

Gisteren ben ik naar de Japanse tuin in park Clingendael geweest. Het park ligt op Wassenaars grondgebied, maar de wijk Clingendael ligt in Den Haag. De grillige historische grens van Wassenaar slingert als een bergbeekje langs de Haagse grens. Vanuit Wassenaar is het park moeilijk bereikbaar. Met de fiets gaat nog wel, maar voor een wandelaar uit het dorp Wassenaar is het een stevige wandeling. Van mijn huis uit een peulenschilletje. Tien minuten op de fiets of wandelend krap een half uur. Ieder jaar ga ik naar dit park, waar veel rododendrons groeien en bloeien. Maar dit jaar zijn de rododendrons nog niet in bloei. Hier en daar een heel klein beetje. In deze tijd van het jaar is de Japanse tuin voor een paar weken vrij toegankelijk. Een park vol geur en kleur, maar dit jaar niet. In het mooi aangelegde park heeft de winter zijn sporen achtergelaten. Veel bomen staan nog niet in bloei. Hoewel zaterdag waren er maar weinig bezoekers. Er moeten echt nog een paar echte lentedagen komen, maar die komen dit jaar wel erg laat. Misschien wordt het park dit jaar wat langer opengesteld, zodat bezoekers kunnen genieten van het vele moois. Door de rust kon ik wel makkelijk mooie foto’s maken. Ik hoefde niet iedere keer rekening te houden met de bezoekers en kon vrijwel ongehinderd door de tuin wandelen. Foto: zonder kleuren is de tuin ook erg mooi.

Een zonnig weekend staat ons te wachten. Een matige zuidwestenwind. We kunnen lekker op ons balkon tussen de bloemen onze bakkie dien en genieten van het zomers aandoende uitzicht. De bomen zien er weer allemaal fris groen gekleurd uit. Ik moet nog wel even de vloer in de huiskamer doen. Gisteren heb ik de ene helft gedaan, vandaag de andere helft. Ongeveer nog twintig vierkant meter. Onze huiskamer inclusief de kookhoek is ongeveer vijftig vierkante meter. Eerst de meubels verplaatsen; dat is het meeste en het zwaarste werk. Daarna vegen en de vloer afnemen met een in sop vochtig gemaakte doek. Daar waar nodig op de knieën en verder met de stok. Het is niet zo veel werk, maar het moet toch iedere maand gedaan worden. Als het werk gedaan is, dan is er koffie en rusten we uit op ons balkon lekker in de zon.
Gisteren wilden wij naar Oud Bijerland. Maar onze Amor – zo noemen we onze tomtom - had het niet goed begrepen. Na de pontoversteek bij Maassluis werden we richting de Botlektunnel gestuurd. Foute boel. We hebben het heft maar in eigen handen genomen en zijn via en Oudewater en Haastrecht naar huis gereden. Mooi weer onderweg en lekker genoten van een wandeling door het rustige Haastrecht. Kleine weggetjes met uitvoeghavens: want normaal passeren kan je niet.
Foto: twee keer onkruid, maar oh wat mooi is de natuur.

Waar moeten we vandaag de dag mee beginnen. De plantjes groeien, de zon schijnt, de vlag op het Kurhaus wijst op niet te veel wind en de hemel alom is blauw gekleurd. Het is vrijdag. Vandaag een echte vrijdag. Geen verplichtingen. Niets moet vandaag. Overleg plegen met Annemiek, hoe we deze dag zullen invullen. Skanner is een paar dagen op vakantie. In het binnenland kunnen zich enkele wolken ontwikkelen, maar dat zal niet tot problemen leiden.
Er zat wel weer een brief in de brievenbus; een convocatie voor een Algemene Ledenvergadering met een agenda, maar zonder verdere belangrijke informatie. Ik geloof niet dat ik gehoor ga geven aan deze uitnodiging. Vaak zijn het ruzievergaderingen, omdat de een niet wil toegeven aan de ander of andersom. Rechten en plichten zijn binnen onze VvE onbekende begrippen. Daar moet je dan ook niet over beginnen. Eigenlijk zou je daarover juist moeten praten; maar als je dat doet, breekt de hel los. Ik geniet liever van het leven en ga mijn gang; laat de anderen het maar uitvechten, dan komt er vanzelf rust. Waar twee honden vechten om een been, daar loopt de derde ras mee heen.
Ik wens iedereen een heel fijne en gezellige dag met een vriendelijk zonnetje en een aangename temperatuur.
Ik wandelde gisteravond even door de duinen; daar ging de vos tevreden huiswaarts; het konijntje dat hij kort tevoor gevangen had, was niet meer. In het struweel zong de nachtegaal.