Ik ben niet laat of lui vandaag: ik was al om 05.45 uit de veren en stond om 06.00 uur buiten te genieten van de mooie nieuwe dag. Even wat aardbeien plukken van mijn aardbeienplant. Lekker voor bij het ontbijt. Daarna de krant uit de bus gehaald en even doorgebladerd. Na vijf dagen geen krant lezen, wil ik weer een beetje op de hoogte gebracht worden van het reilen en zeilen van de sport en de politiek.
Tijdens de vakantie in Park Kalkar hebben we genoten van de rust, de zon en de leuke dorpen en stadjes in de omgeving: Temerig, Rees, Kalkar en Anten, en natuurlijk van de Hein(zo schrijven ze dat in Duitsland). Veel schepen die stroomopwaarts/stroomafwaarts passeren; sommigen zo diep geladen, dat je denkt dat ze zullen zinken. Vandaag laat ik zo een schip zien op de foto.
Ik wens iedereen een heel fijne en een niet al te warme zonnige dag. Zelf ga ik op het plein de planten van veel vocht voor zien: de weervoorspellers verwachten warme tot zeer warme dagen voor het weekend en de komende week. Geniet van het mooie weer, maar pas op voor te veel zon.

We waren van plan om de afgelopen dagen regelmatig het blog te bezoeken en op jullie reacties en bezoekjes te reageren. Helaas bleek volgens een van de receptionistes dat het vakantieparadijs in Kalkar geen wifi ter beschikking stelde. Bij vertrek spraken wij ons ongenoegen uit. Toen kwamen de excuses. Er was wel gratis wifi, maar de receptie had een fout gemaakt. De receptioniste dacht, dat wij over betaal-tv spraken. Toch had ik verschillende keren duidelijk gezegd dat het over wifi ging. De betreffende receptioniste was nu niet aanwezig: ze hebben er zich dan ook met een Jantje van Leiden van af gemaakt. Toen we thuis kwamen zijn we gelijk op blogbezoek gegaan.
Overigens: we hadden prima weer en hebben een aantal mooie dorpen in de omgeving bezocht. Daar kom ik later wel op terug. Ik wens jullie allemaal een heel mooi en lang weekend. Zonsopkomst boven de Rijn.

We zijn een paar dagen rebbedebie, maar met de laptop paraat. Waar we heengaan is wifi. Wifi staat voor draadloos thuisnetwerk. Dat thuis moeten we niet te letterlijk opvatten. Thuis betekent meer een beperkt gebied, zoals een hotel, een congrescentrum, een stadion,  een luchthaven etc.  Zo kan ik bij voorbeeld in de tuin van een hotel (meestal kosten)vrij internetten. We houden het blog in de gaten en waar mogelijk zullen we ook reageren. We hopen op een paar dagen  - maar het mag natuurlijk ook langer duren – fraai zomerweer en wensen u dat ook. Warum ist es am Rhein so schön. Foto: ik geef je een boeketje roze rozen.

Als ik nu naar de hemel kijk richting zee, dan zie ik tussen de wolken al open plekken waar de hemel blauw is. Een sombere dag zal het niet worden, maar helemaal zomers, daarbij heb ik mijn twijfels. Maar laat ik u niet verontrusten: de zon komt vandaag en dan kunnen we weer een extra portie vitamine D in ons lichaam opnemen. Het is zaterdag 13 juli. Morgen Quartorze Juillet, La Prise de la Bastille in 1789, maar ook de bestorming van de Mont Ventoux in 2013. Givors – Mont Ventoux, 242,5 km. Dat zal weer een spannende dag worden voor die twee mirakelse Nederlanders Mollema en Ten Dam van de Belkin pro Cycling Tourploeg, waar ook de Belgische renners Vanmarcke en Wynants deel van uit maken. We zullen weer gekluisterd aan het beeldscherm zitten. Ik kijk er nu al naar uit. Hopelijk kan ik rechtstreeks kijken. Het is weer een ouderwetse tour de France; onverwachte ontwikkelingen zoals gisteren. Ik wens iedere wielerliefhebber een heel fijn en vooral sportief wielerweekend toe. Genietend van de zon en het fraaie zomerweer. Foto: twee schepen helpen het grote schip naar zijn ligplaats in de haven van Scheveningen

Vrijdag, 12 juli. De week zit er weer bijna op. De zon moet nog op. Maar hij keert zich nog even om. Hij slaapt nog. Ik ben al een uurtje wakker en zit na een verkwikkende douche achter mijn computer.
Gistermiddag heb ik nog even mijn oude hobby kunnen showen. Een klok bij een van mijn kennissen wilde niet vooruit. Hij stond al een tijdje stil, maar nu heb ik hem even geholpen. Het probleem was niet zo groot en was vrij spoedig verholpen. Hij kan nu de tijd weer aangeven. Het belslagwerk heb ik maar buiten werking gelaten. Om midden in de nacht tweemaal gewekt te moeten worden, omdat die klok zo nodig moet laten horen, dat hij een comtoise is, is niet wenselijk.
Volgens de weermensen gaan we een goed weekend tegemoet. De wind gaat om naar het westen, zodat we van de warme luchtstromingen kunnen profiteren. Ik wens iedereen een heel fijne en als het een beetje mee zit ook zonnige dag. Foto: bij Luc staan ze in de tuin, bij mij in een vaas in de woonkamer.

Oh zonnetje waer bestu bleven
dat was gheselscap goet ende fijn

Met een knipoog naar het beroemde Egidiuslied schrijf ik de eerste twee regels van mijn ochtendgebed. Vandaag geen zonnige dag en temperaturen aan de lage kant. Dat is de weersverwachting voor Holland. Misschien in de middag hier en daar(ik schrijf het heeeeel langzaam) even een knipoog van de zon. Het kan ook niet iedere dag feest zijn. De temperatuur is nu 13.8 graden nog steeds matig vanuit het noorden. Maar u hoort mij niet klagen. Gisteren heb ik de conifeertjes gesnoeid: de dode takjes eruit en een beetje de haarstylist uitgehangen, Ze staan er nu weer kortgeknipt bij. De nieuwe scheuten hebben nu wat meer ruimte om uit te groeien. Verder was het een gewone dag: een kopje koffie, een ommetje, een praatje, één borreltje, kijken naar de tour en daarna het avondeten: gebakken paprika’s met gember en uitgebakken speklapjes( dat klinkt niet alleen lekker: het was ook lekker). Ik wens iedereen een gezellige en smakelijke dag. Foto: behouden thuiskomst

Ik ben vandaag wat later dan in de afgelopen twee weken. De schuldige? Niet de zon: die heeft verwoede pogingen gedaan om mij te wekken. Maar ik was halsstarrig en werd pas wakker om 06.50 uur. Snel onder de douche met beschaamde kaken. Maar nu toch weer op blogronde. De temperatuur is 17.7 graden. Volgens de weerprofeten zal het vandaag iets koeler zijn dan gisteren. Gisteren stond er aan zee een nogal straffe wind en die zorgde er voor dat de temperatuur aan de kust niet zo sterk opliep als in het binnenland. De wind is nu wat geluwd, maar komt nog steeds over zee. Het blijft in ieder geval zonnig en droog en op het strand een beetje aangenamer met wat minder wind. Die windschermen zullen wel nodig blijven vandaag, maar ook de parasols: zon zal er zijn en overvloedig. Misschien tegen het eind van de dag wat bewolking. En… morgen? Dat zullen we morgen wel weer zien. We pakken vandaag wat we krijgen; dat kunnen de weergoden ons morgen niet meer afpakken. Ik wens iedereen een heel fijne en zonnige dag.

Gisteren eerst even de voortuin gedaan. Het onkruid is weer verwijderd en alles ziet er weer schoon en fleurig uit. Veel van de in het voorjaar geplante begroeiing heeft zich goed geworteld. Het is wel wat vermoeiend dat werk. Op je knieën voor de perkjes. Er hebben zich nog geen vrijwilligers aangemeld. Maar wat vandaag niet is kan morgen komen… of overmorgen… of een andere keer… Toen ik wat last kreeg van mijn knieën, ben ik gestopt. Het was toen toch al elf uur. Vandaag ga ik even naar de drukker. Ik heb een mooie panoramafoto van Scheveningen gemaakt en wil die vergroot hebben tot 2 bij 0,5 meter. Die foto is te groot voor het blog. Ik zal hem wat kleiner maken, zodat u toch een beetje de indruk krijgt van hoe mooi Scheveningen er vanuit zee uit ziet. Verder wat rommelen in mijn kamertje. Er gaat steeds wat uit en ik krijg steeds meer ruimte en een fijnere werkplek.
Ik wens iedereen een heel fijne en zonnige dag. Niet te warm; voor mij is tweeëntwintig graden genoeg. Maar ik heb er niets over te zeggen. Pas op voor de zon: teveel is niet gezond. Maak er een fijne dag van, zodat je vanavond terug kan zien op een geslaagde dag.

Oh what a beautiful morning,
Oh what a beautiful day,
I've got a wonderful feeling,
Everything's going my way.

Zo werd ik wakker deze morgen. De zon was al op en doorbrak de stilte van de nacht. Hoog in de lucht trekken de vliegtuigen hun strepen. De zee is licht en leeg. Ook het plein, gisteren nog stampvol met fietsen, willekeurig neergezet tegen bomen en in de perkjes, ziet er nu leeg en eenzaam uit en vraagt om verzorging. Daar ligt voor mij vandaag een belangrijke taak. Veel mensen spreken hun waardering uit over de metamorfose van het plein, maar een helpende hand ontbreekt. In de morgen is het nog koel buiten en kan ik er werken, maar in de middag wordt dat te veel. Dan heb ik ook wel wat anders te doen. Maar toch zingt mijn hart:

Oh what a beautiful morning,
Oh what a beautiful day,
I've got a wonderful feeling,
Everything's going my way.

Dat wens ik u allemaal toe. Geniet opnieuw van de nieuwe dag.

Misschien heeft u vanmorgen de zonsopkomst gemist. Ik in ieder geval niet. Ik heb hem weer vastgelegd op de plaat, zoals dat vroeger heette. Maar vandaag toon ik u hem niet.
Gisteren – we konden het binnen niet uithouden: de zon lokte ons naar buiten – Hebben we een tochtje door de provincie gemaakt. Samen met onze dochter. Het was wel even aanpassen in de auto. Op de achterbank onze dochter en daarnaast de rollator. Het is een beetje behelpen, maar het gaat. We wilden naar Warmond, maar daar was feest en het centrum was afgesloten voor het verkeer. Dan maar een korte wandeling door het park van Warmond. Alleen het geluid van de vogels en de gedempte tred van onze schoenen. En plotseling stonden wij voor het Huys te Warmont met slotgracht. Een wandeling rondom en wat foto’s maken. Daarna zijn we doorgereden naar Voorhout voor een korte wandeling door het centrum. Ieder winkelcentrum is voor Annemiek een must. Vervolgens zijn we naar een natuurgebiedje Lentevreugd nabij Wassenaar gereden. Samen met Marlies een wandeling door dat gebied, waar wilde paarden en runderen lopen. Vooral in het voorjaar een gebied waar veel vogels nestelen. Daarna naar huis, naar Scheveningen, dat dicht zat door het verkeer. Met enige moeite konden we toch uiteindelijk onze auto in onze eigen garage parkeren. Foto: Huis te Warmont(ik was er nog nooit eerder geweest).

De nieuwe dag is met zonneschijn geboren. Om 05.46 fotografeerde ik de zon, toen deze net voluit uit de horizont oprees. De meeuw op de voorgrond was met mij getuigen van dit verschijnsel. De dagen beginnen al weer te korten. Het is altijd lastig om de zon zo vroeg op de dag te vangen. Meestal is er een nevel boven de duinen. Of soms is het licht te fel. Vandaag heeft de zon zich een beetje aangepast aan mijn wensen en kan ik u nu wakker maken met een opkomende zon. Het belooft vandaag niet alleen een zonnige en warme dag te worden, maar hier op Scheveningen ook een muzikale dag. Countrymuziek op het Gevers Deynootplein( sommige mensen spreken van Kurhausplein, maar dat is een foutieve benaming) en de Boulevard. Jhr. Mr. François Gerard Abraham Gevers Deynoot was van 1858 tot 1882 Burgemeester van Den Haag. Hij had een open oog voor de belangen van de badplaats. Onder zijn beleid groeide Scheveningen uit tot een mondaine badplaats met internationale faam. Tegenwoordig ziet dat oude Scheveningen er een beetje uit als een aan lager wal geraakte baron. Maar ja, inzichten veranderen; hoogbouw lijkt het summum te worden. Vandaag en morgen genieten we van een mooie zonnige en vrolijke dag. Dat wens ik u allemaal.

Mijn moeder zong vroeger vaak het volgende liedje. Ik ken niet meer alle zinnetjes, maar alleen deze twee regels herinner ik mij:
“dat boze mensen niet zingen
hun zorgen niet kunnen verdringen”.
Kent iemand dit liedje? Ik wil graag de hele tekst kennen. Ik heb mijn zusje Thea gebeld en gevraagd of zij dit liedje kende. Ja, natuurlijk ken ik dat liedje: moeder zong het zo vaak. Maar de tekst: de twee regels die ik ken, kent zij ook. De rest van het liedje niet.
Gisteren, de zon scheen en lokte ons naar buiten, zijn wij eerst het Westland ingegaan en daarna hebben we via onze Tomtom de route gereden naar Voorburg. De kortste route. Door kleine en smalle straat in Poeldijk en via de oostzijde door wijken waar we zelden komen naar Voorburg. Dat was een lange rit wat de tijd betreft. Via de snelste route ben je er vrij snel. Maar via de kortste route hebben we er bijna een uur over gedaan, Leuk om de stad weer eens van een andere kant te zien.
Onder weg hebben we wat oranje paprika’s gekocht en in Voorburg worteltjes en mandarijntjes. Allemaal kost om rauw in te bijten. Thuis heb ik alles even bij elkaar gelegd en er bijgevoegde foto van gemaakt. Wij waren gisteren echt oranjegezind.

Ik mocht haar ontmoeten op de Pier van Scheveningen. 30 juni 2013. Er werd een reportage gemaakt op de Pier. Ik stond er even bij te kijken. Het interesseerde mij. Wie is die vrouw, die daar wordt geïnterviewd. Ik had mijn camera uiteraard bij me en maakte bijgevoegde foto. Ik sprak haar aan na het interview, Stelde mij voor en dat gebeurde uiteraard wederzijds, liet haar de gemaakte foto zien en vroeg of ik die foto op mijn blog mocht plaatsen. Geen enkel bezwaar. Wie was deze dame? Zij komt uit Iraq, studeerde in Bagdad, is kunstenares en heeft in Nederland verscheidene kunsthuizen. Haar naam Ramla Aljasim. In de kunstwereld is zij een echte bekendheid. Ze heeft uiteraard ook een eigen website, maar die is in het Arabisch, die taal ben ik niet machtig en heb dan ook alleen maar naar de foto gekeken. Dezelfde dag heb ik haar de gemaakte foto toegezonden. Op de Pier kan je vaak beroemde mensen ontmoeten. Het is ook een mooie locatie daarop die Pier. Zee aan drie kanten, wind en een heerlijke zilte lucht. Zo smaakt Scheveningen, heerlijk zilt.

Kom mee naar buiten allemaal,
Dan zoeken wij de wielewaal
En horen wij die muzikant
Dan is zomer weer in 't land.
Dudeljo klinkt zijn lied,
Dudeljo klinkt zijn lied,
Dudeljo en anders niet!

Het is een wandelliedje uit 1936. Ik kon amper lopen. Hier is het tegenwoordig echt zoeken naar de wielewaal. Een vogel misschien in de bossen van het zuiden nog vaak hoorbaar. Maar hier moeten we het geluid echt nabootsen. De koekoek hoor je nog wel eens. Maar het meest bekende geluid, dat wij hier horen is afkomstig van de meeuwen. Het heeft hier vannacht geregend: de daken zijn nat. Maar ik heb er niets van gemerkt. Warme regen zeker want de buiten temperatuur is 16 graden. De laatste regenwolken trekken weg. In het noordoosten is de lucht al helder. Nog even en de zon prikt door de nevelen heen. Volgens de buienradar zal het dra helderder worden. Nog even geduld. Foto: De meeuw komt net aangevlogen tegen een al licht wolkendek.

't Zonnetje schijnt zo heerlijk schoon
't Vogeltje zingt op held're toon 
't Windje suist zo zacht, 
Ja het zingt met ons mee 
In de weiden dartelt het jolige vee 
Lustig klinkt mijn lied: 
Wie zingt met mij mee.

We beginnen weer met het kinderliedje, dat vanzelf naar boven borrelde, toen ik deze morgen wakker werd gekust door de zon. Ik ken maar één coupletje. Ik ken ook alleen maar de melodie van de eerste twee regels. Mijn moeder zal het me wel voorgezongen hebben al heel lang geleden.
Het is vandaag in ieder geval een mooie start van een mooie morgen. Helder aan alle kanten en weinig wind. Het is nog stil buiten, Zachtjes glijdt de tram onder ons huis door en verderop zie ik een stadsbus rijden, zonder geluid. De meeste mensen slapen nog. Alleen de vroegelingen, die op tijd op hun werk moeten zijn, hebben haast.
Hier in de buurt heb ik hem nog niet gezien, maar in het plaatsje Piershil waren, stond hij bloeiend te geur. Vandaag schenk ik hem u: de jasmijn.

De eerste helft van het jaar zit er weer op. De nieuwe helft is met zon begonnen. Het is vandaag maandag, 1 juli 2013; de temperatuurmeter staat op 14.3 en de klok op 06.19 uur. De wind is matig. Boven de stad is de lucht helder, maar boven zee drijven wat wolken voorbij. Voorbij laten we hopen, ze moeten niet het land op komen. Ik heb nog even snel de buienradar bekeken en die geeft geen regenwolken, maar een bijna heldere hemel. Dat is in ieder geval een goed begin voor het nieuwe halfjaar. Het tweede halfjaar is wat dagen betreft drie dagen langer dan de eerste helft. Dat nemen we maar voor lief. Gisteren hebben we de zondag in alle rust genomen. Ook vandaag beginnen we rustig aan. Geen afspraken, maar gewoon lekker ontspannen: wat ruimen in huis en genieten van de nieuwe dag, die er nu al zomers uitziet. Ik wens iedereen een heel fijne dag en voor onze zuiderlingen een heel mooi en zonnig begin van de zomervakantie. Foto: de Pier is nog levend: er wordt een nieuwe vis geboren.

Zondag, 30 juni. De laatste dag en tevens zondag van de zomermaand. Morgen begint de nieuwe maand: de hooimaand. Of het de warmste maand wordt, kan ik niet beloven. Voor velen is het wel de vakantiemaand bij uitstek.
Gisteren begon de dag grijs. Zullen we wel of zullen we niet gaan. Niet gaan betekende het missen van een haringparty. Om tien uur besloten we om wel te gaan. Dat betekende een bezoek aan het plaatsje Piershil. In dit plaatsje woonde in 1944 mijn echtgenote Annemiek. Het telt amper elfhonderd inwoners en ligt op een van de Zuid-Hollandse eilanden. Het was de kleinste gemeente in de Hoekse Waard en vierde in 1975 haar 450-jarig bestaan. Nu maakt Piershil deel uit van de gemeente Korendijk. Het gemeentehuis van de huidige gemeente is gevestigd in de Voorstraat te Piershil.
Er was gisteren een kleine, maar gezellige kunstmarkt. Annemiek wandelde daar rond alsof ze er nog steeds woonde en keek met een beetje heimwee terug naar die oude tijd.
Vandaag een foto van het huis, waarin zij woonde. Nu een beetje verborgen achter het groen.

Zaterdag, 29 juni, het laatste weekend van een zomermaand, die maar geen zomermaand wilde worden. Met juli, de hooimaand, voor de boeg, hopen we op een keizerlijke maand. Genoemd naar Julius Caesar, die zelf nooit keizer is geweest. Voor mij is hij de grote bekende schrijver van het boek “de bello Gallico”. Dat boek staat nog steeds in mijn boekenkast. In het Latijn. Wij moesten het op het gymnasium vertalen. Mijn eerste echte ervaring met het Latijn. Ik weet niet of het nog steeds gebruikt wordt op de middelbare school, waartoe vroeger het gymnasium behoorde. Tegenwoordig kennen we allerlei andere schoolopleidingen, maar vroeger was het gymnasium de hoogste middelbare opleiding. Daarna volgden de universitaire opleidingen.
De dag is somber begonnen, maar zal spoedig klaren en uiteindelijk zal toch nog een beetje zomerse temperatuur van ongeveer negentien graden volgen. In het zuidelijk deel van Nederland zijn vandaag de zomervakanties begonnen. Iedereen, die vandaag op vakantiereis gaat wensen wij een goede reis naar zonnige oorden. Voor ons, die achterblijven en nog moeten wachten op vakantie, wacht nu de voorbereiding op een zonniger julimaand. Foto: hij ziet er vervaarlijk uit, maar is toch de blaffende goedzak van een van mijn buren.

Wat waren ze mooi dit jaar. Ik bedoel de pioenrozen. Overal zag je ze in de tuinen. In velerlei variëteiten. Nu zijn ze uitgebloeid en staan ze er wat slordig bij: in de tuin, maar ook in huis. Maar schoonheid vergaat en dan wordt het tijd voor de afvalbak. Maar toch nog even een herinnering. Een laatste groet, een laatste foto. Tot volgend jaar: bij leven en welzijn.
De zon komt. Maar wanneer? Het is iedere keer weer afwachten. Toch viel het gisteren wel weer mee, maar vandaag is de ochtendtemperatuur weer twee graden lager dan gisteren. Toch verwachten de weervoorspellers in het weekend een echte weersverbetering. Vandaag heerst Pluto. Morgen? Dat zullen we morgen wel weer zien. Weer of geen weer; we moeten er mee verder. De maand juni zit er bijna op; een stukje zomer ligt al weer achter ons. Maandag begint juli aan zijn opmars. Zal de zomer dan toch nog komen? Voor veel mensen zijn de vakanties begonnen. Vandaag is het een dag om plannen te maken en uit te rusten. Hopelijk begint morgen de dag met een zomerse glimlach. Ik wens iedereen een heel fijne dag. Zet een zonnig bloemetje in een vaas en geniet daarvan. Dit bloemetje verdwijnt vandaag in de afvalbak.

Hij stond al heel lang met zijn gezicht naar de muur gekeerd. Zelden werd er naar hem omgekeken. Toch stond die er al ongeveer dertig jaar. Hij is mee verhuisd. Maar niemand keek naar hem om; of misschien beter gezegd keek er in. De spiegel. Hij stond er wat lusteloos bij. Een beetje vergeten. Gisteren besloten we toch maar hem aan de kant te zetten. Ik heb hem zojuist geplaatst in de containerruimte. Misschien gaat hij daar een nieuw leven tegemoet. Ontmoet hij iemand, die naar hem om en in hem gaat kijken.
Vanmorgen heb ik eindelijk de opkomst van de zon gezien. Dat was lang geleden. De oorzaak, dat ik hem niet zo lang heb gezien, waren de wolken, die de laatste tijd ’s morgens vroeger opstonden. Ik heb hem vastgelegd op een foto, om u er van te overtuigen, dat de ochtendzon nog wel degelijk bestaat.
Geniet van de zon, geniet van het leven; vandaag kwam hij weerom; misschien is hij vanavond de hele dag gebleven.